[berlingo77]

Witam
jestem tu nowy, jak większość z Was/Nas trafiłem tu bo jest ciężko

Nasze życie w ostatnim czasie przypomina kulę śniegu, tocząca się po ośnieżonym stoku-nie jest już kulką, która zaczęła się staczać

.
.
.

Wiele lat modląc się prosiłem Boga, w takich swoich pustych powtarzanych mechanicznie modlitwach, nad którymi nawet już nie myślałem, tylko klepałem je o to bym odzyskał taka prawdziwą wiarę, bym został pociągnięty do Niego nawet wbrew swojej woli. Teraz trwając w niszczącym nas kryzysie, modląc sie do Boga o śmierć, pomoc w odbudowie swojego małżeństwa, podczas jednej z płaczliwych modlitw przypomniało mi się to o co Go prosiłem. Doznałem pocieszenia, to On dał nam ten problem, bym w końcu zwrócił się do NIEGO, może tyle razy na wiele innych sposobów próbował i odpowiadał na moje modlitwy, ale ja nie chciałem GO usłyszeć, ignorowałem Go- aż w końcu sięgnął po coś co zaboli i sprawi że zrozumiem że ON jest i Kocha nas i Słucha nas-ale nie może uczynić nic wbrew naszej woli, może czasem musi sięgnąć po broń ostateczną-abyśmy w ten sposób Go zrozumieli

Prosiłem go o śmierć, pomoc w rozwiązaniu kryzysu. przyznaję przed Nim ze jestem słaby i grzeszny, On to wie-ale nie opuszcza mnie, ale wręcz przeciwnie WSPIERA mnie, Nie daje mi Krzyża większego niż mógłbym unieść, a chyba nawet dał mi za mały Gdy zrozumiałem, dlaczego przeżywamy to co przeżywamy, z radością podziękowałem Mu za to że mnie w końcu kopnął (dosłownie za To mu podziękowałem ) i upadłem przez Niego na kolana, kiedy czułem się mocniejszy i pewniejszy-co mogło prowadzić do pychy on znowu mnie kopał-tym razem delikatniej, ale znów jakoś tak łatwiej i z większą radością mogłem to znieść
Nie proszę Go już o uzdrowienie małżeństwa, proszę Go to bym nie przeszkadzał w realizacji jego woli, choć tak po ludzku pragnę tego- nie wiem może zostało mi dni mniej niż palców u jednej reki-a może całe dziesiątki lat w samotności-ale takiej samotności w ludzkim pojęciu-dla Niego nie jestem sam- i chyba dla siebie juz też.

Moja druga połówka- została mi dana jako pocieszycielka(?)- wypłakana przed nim i wymodlona- potem mój kontakt z Nim się osłabił zatracił, wygasł żar, choć zdawałem sobie z tego sprawę, stad te mechaniczne prośby o pociągniecie do Jego Miłości

Wróciłem skruszony, znów zapłakany, smutny, poraniony

Dlaczego nie Kochamy Go gdy jest dobrze i jesteśmy szczęśliwi? dlaczego dopiero jak trwoga to do Boga?

Czy jeśli uda się uratować nasze małżeństwo- wróci ziemskie szczęście- znów nie odwrócimy się od Niego? Wtedy tez mi się wydawało ze nie- ale On Wybacza i zawsze daje szanse-do ostatniego tchnienia-
.
.
.
Choć mieszkamy jeszcze pod jednym dachem-właściwie jesteśmy w separacji( od ponad 2 m-cy). taj jak napisałem życie nasze to kula śniegu, na stoku- kręci się rośnie coraz bardziej, ale On jest kamyczkiem, na którym kula się podbija, wzlatuje w powietrze i choć jest ciągle ogromna-to jednak pędząc w powietrzu i nie rośnie, potem znów opada i tocząc się w dół rośnie, ale potem jest kolejny kamyczek, może kiedyś rozbije się o głaz i juz jej nie będzie, może tylko wybije się w powietrze

Boże niech będzie Twoja wola, Pomóż mi nie przeciwstawiać się TOBIE, zatrzymaj mnie przy Sobie, w Tobie pokładam nadzieję, Ty nie dajesz nam większego Krzyża niż możemy unieść, ulituj się czasem nad nami-podeprzyj gdy upadamy-odejmij gdy nie dajemy rady- dołóż gdy mamy zbyt lekko

zanim zdecydował się coś napisać przeglądałem forum i trafiłem na Zertę- i jej zmagania z jej Krzyżem

http://www.kryzys.org/arc...r=asc&start=210

Jesli nie jest jeszcze za późno- jeśli ktoś może jej to pokazać (jej ostatnie posty dotyczyły zgody na rozwód)

skopiowałem to ze strony Sychar.org


odpowiedzi na pozew wnoszę o oddalenie powództwa w całości i nie rozwiązywanie małżeństwa stron przez rozwód.
UZASADNIENIE
Pomimo trudności jakie nasz związek przechodził i przechodzi uważam, że nadal można go uratować. Małżeństwa nie zawiera się na chwilę i nie zrywa w momencie, gdy dzieje się coś niedobrego. Pragnę nadmienić, iż w przyszłości nie zamierzam się już z nikim innym wiązać. Podjąłem (podjęłam) bowiem decyzję, że będę z żoną (mężem) na zawsze i dołożę wszelkich starań, aby nasze małżeństwo przetrwało. Scalenie związku jest możliwe nawet wtedy, gdy tych dobrych uczuć w nas nie ma. Ale we mnie takie uczucia nadal są i bardzo kocham moją żonę (mojego męża), pomimo, iż w chwili obecnej nie łączy nas więź fizyczna. Jednak wyrażam pragnienie ratowania Naszego małżeństwa i gotowy (gotowa) jestem podjąć trud jaki się z tym wiąże. Uważam, że przy odrobinie dobrej woli możemy odbudować dobrą relację miłości.
Dobro mojej żony (męża) jest dla mnie po Bogu najważniejsze. Przed Bogiem to bowiem ślubowałem (ślubowałam).
Moim zdaniem każdy związek ma swoje trudności, a nieporozumienia jakie wydarzyły się między nami nie są powodem, aby przekreślić nasze małżeństwo i rozbijać naszą rodzinę. Myślę, że każdy rozwód negatywnie wpływa nie tylko na współmałżonków, ale także na ich rodziny, dzieci i krzywdzi niepotrzebnie wiele bliskich sobie osób. Oddziaływuje również negatywnie na inne małżeństwa.
Z moją (moim) żoną (mężem) znaliśmy się długo przed zawarciem naszego małżeństwa i uważam, że był to wystarczający czas na wzajemne poznanie się. Po razem przeżytych „X” latach (jako para, narzeczeni i małżonkowie) żona (mąż) jest dla mnie zbyt ważną osobą, aby przekreślić większość wspólnie spędzonych lat. Według mnie w naszym związku nie wygasły więzi emocjonalne i duchowe. Podkreślam, iż nadal kocham żonę (męża) i pomimo, że oddaliliśmy się od siebie, chcę uratować nasze małżeństwo. Nawet najgorsze da się przecież naprawić, a ja wyrażam wolę i chęć naprawy, jeśli tylko moja (mój) żona (mąż) umożliwi mi taką szansę.
Orzeczenie rozwodu spowodowałoby, że ucierpiałoby dobro wspólnych małoletnich dzieci stron oraz byłoby sprzeczne z zasadami współżycia społecznego. Dzieci potrzebują stabilnego emocjonalnego kontaktu z obojgiem rodziców oraz podejmowania przez obie strony wszelkich starań, by zaspokoić potrzeby rodziny. Rozwód grozi osłabieniem lub zerwaniem więzi emocjonalnej dzieci z rodzicem zamieszkującym poza rodziną. Rozwód stron wpłynie także niekorzystnie na ich rozwój intelektualny, społeczny, psychiczny i duchowy, obniży ich status materialny i będzie usankcjonowaniem niepoważnego traktowania instytucji rodziny.
Jestem katolikiem (katoliczką), osobą wierzącą. Moje przekonania religijne nie pozwalają mi wyrazić zgody na rozwód, gdyż jak mówi w punkcie 2384 Katechizm Kościoła Katolickiego: „Rozwód znieważa przymierze zbawcze, którego znakiem jest małżeństwo sakramentalne”, natomiast Kompendium Katechizmu Kościoła Katolickiego w punkcie 347 nazywa rozwód jednym z najcięższych grzechów, który godzi w sakrament małżeństwa.
Wysoki Sądzie, proszę o danie nam szansy na uratowanie naszego małżeństwa. Uważam, ze każda rodzina, w tym i nasza, na to zasługuje. Nie zmienię zdania w tej ważnej sprawie, bo wtedy będę niewiarygodny w każdej innej. Brak wyrażenia mojej zgody na rozwód nie wskazuje na to, iż kierują mną złe emocje tj. złość czy złośliwość. Jednocześnie zdaję sobie sprawę, że nie zmuszę żony (męża) do miłości. Rozumiem, że moja odmowa komplikuje sytuację, ale tak czuję, takie są moje przekonania religijne i to dyktuje mi serce.
Bardzo kocham moją (mojego) żonę (męża) i w związku z powyższym wnoszę jak na wstępie.

Nie mogę odpowiedzieć w jej temacie


Wspierajmy się

Bóg kazał nam kochać -siebie i naszych bliskich-dlaczego tak trudno czasem to zrobić, dlaczego tak trudno pokochać bezwarunkowo kogoś za te wszystkie cierpienia, którch nam zadaje, nie pisze tutaj o zonie. modle się też za te osoby-ale nie potrafię jeszcze ich pokochać- jeszcze tego nie potrafię-może i to się zmieni- jeszcze nie dawno musiałem się zmuszać do modlitwy za te osoby- teraz chyba naprawdę sie szczerze za nie modlę-może kiedyś potrafię je pokochać tak szczerze


już kilka razy pisałem tutaj-ale nie zdecydowałem się na wysłanie-czy zrobię to dziś-nie wiem- wtedy targała mnie rozpacz-złość smutek- teraz tez płacze- ale wiem że zostanę pocieszony w Bogu

żeby nie było, że nie robię nic aby pomóc Jego woli(choć nie wiem jeszcze czy zgodnie z Jego wolą- ale czasmi podczas modlitwy-zadumania nachodziły mnie takie pomysły- zrobiłem parę maluśkich kroczków, niedługo mamy spotkanie w poradni-ale nie spodziewam się nie wiadomo czego. Co Bóg złączył człowiek niech nie rozdziela

Przepraszam Was za meczenie- ale jeśli ktoś może pokazać Zercie- niech jej pokaże odpowiedź na pozew

Witam
jestem tu nowy, jak większość z Was/Nas trafiłem tu bo jest ciężko

Nasze życie w ostatnim czasie przypomina kulę śniegu, tocząca się po ośnieżonym stoku-nie jest już kulką, która zaczęła się staczać

.
.
.

Wiele lat modląc się prosiłem Boga, w takich swoich pustych powtarzanych mechanicznie modlitwach, nad którymi nawet już nie myślałem, tylko klepałem je o to bym odzyskał taka prawdziwą wiarę, bym został pociągnięty do Niego nawet wbrew swojej woli. Teraz trwając w niszczącym nas kryzysie, modląc sie do Boga o śmierć, pomoc w odbudowie swojego małżeństwa, podczas jednej z płaczliwych modlitw przypomniało mi się to o co Go prosiłem. Doznałem pocieszenia, to On dał nam ten problem, bym w końcu zwrócił się do NIEGO, może tyle razy na wiele innych sposobów próbował i odpowiadał na moje modlitwy, ale ja nie chciałem GO usłyszeć, ignorowałem Go- aż w końcu sięgnął po coś co zaboli i sprawi że zrozumiem że ON jest i Kocha nas i Słucha nas-ale nie może uczynić nic wbrew naszej woli, może czasem musi sięgnąć po broń ostateczną-abyśmy w ten sposób Go zrozumieli

Prosiłem go o śmierć, pomoc w rozwiązaniu kryzysu. przyznaję przed Nim ze jestem słaby i grzeszny, On to wie-ale nie opuszcza mnie, ale wręcz przeciwnie WSPIERA mnie, Nie daje mi Krzyża większego niż mógłbym unieść, a chyba nawet dał mi za mały Gdy zrozumiałem, dlaczego przeżywamy to co przeżywamy, z radością podziękowałem Mu za to że mnie w końcu kopnął (dosłownie za To mu podziękowałem ) i upadłem przez Niego na kolana, kiedy czułem się mocniejszy i pewniejszy-co mogło prowadzić do pychy on znowu mnie kopał-tym razem delikatniej, ale znów jakoś tak łatwiej i z większą radością mogłem to znieść
Nie proszę Go już o uzdrowienie małżeństwa, proszę Go to bym nie przeszkadzał w realizacji jego woli, choć tak po ludzku pragnę tego- nie wiem może zostało mi dni mniej niż palców u jednej reki-a może całe dziesiątki lat w samotności-ale takiej samotności w ludzkim pojęciu-dla Niego nie jestem sam- i chyba dla siebie juz też.

Moja druga połówka- została mi dana jako pocieszycielka(?)- wypłakana przed nim i wymodlona- potem mój kontakt z Nim się osłabił zatracił, wygasł żar, choć zdawałem sobie z tego sprawę, stad te mechaniczne prośby o pociągniecie do Jego Miłości

Wróciłem skruszony, znów zapłakany, smutny, poraniony

Dlaczego nie Kochamy Go gdy jest dobrze i jesteśmy szczęśliwi? dlaczego dopiero jak trwoga to do Boga?

Czy jeśli uda się uratować nasze małżeństwo- wróci ziemskie szczęście- znów nie odwrócimy się od Niego? Wtedy tez mi się wydawało ze nie- ale On Wybacza i zawsze daje szanse-do ostatniego tchnienia-
.
.
.
Choć mieszkamy jeszcze pod jednym dachem-właściwie jesteśmy w separacji( od ponad 2 m-cy). taj jak napisałem życie nasze to kula śniegu, na stoku- kręci się rośnie coraz bardziej, ale On jest kamyczkiem, na którym kula się podbija, wzlatuje w powietrze i choć jest ciągle ogromna-to jednak pędząc w powietrzu i nie rośnie, potem znów opada i tocząc się w dół rośnie, ale potem jest kolejny kamyczek, może kiedyś rozbije się o głaz i juz jej nie będzie, może tylko wybije się w powietrze

Boże niech będzie Twoja wola, Pomóż mi nie przeciwstawiać się TOBIE, zatrzymaj mnie przy Sobie, w Tobie pokładam nadzieję, Ty nie dajesz nam większego Krzyża niż możemy unieść, ulituj się czasem nad nami-podeprzyj gdy upadamy-odejmij gdy nie dajemy rady- dołóż gdy mamy zbyt lekko

zanim zdecydował się coś napisać przeglądałem forum i trafiłem na Zertę- i jej zmagania z jej Krzyżem

http://www.kryzys.org/arc...r=asc&start=210

Jesli nie jest jeszcze za późno- jeśli ktoś może jej to pokazać (jej ostatnie posty dotyczyły zgody na rozwód)

skopiowałem to ze strony Sychar.org


odpowiedzi na pozew wnoszę o oddalenie powództwa w całości i nie rozwiązywanie małżeństwa stron przez rozwód.
UZASADNIENIE
Pomimo trudności jakie nasz związek przechodził i przechodzi uważam, że nadal można go uratować. Małżeństwa nie zawiera się na chwilę i nie zrywa w momencie, gdy dzieje się coś niedobrego. Pragnę nadmienić, iż w przyszłości nie zamierzam się już z nikim innym wiązać. Podjąłem (podjęłam) bowiem decyzję, że będę z żoną (mężem) na zawsze i dołożę wszelkich starań, aby nasze małżeństwo przetrwało. Scalenie związku jest możliwe nawet wtedy, gdy tych dobrych uczuć w nas nie ma. Ale we mnie takie uczucia nadal są i bardzo kocham moją żonę (mojego męża), pomimo, iż w chwili obecnej nie łączy nas więź fizyczna. Jednak wyrażam pragnienie ratowania Naszego małżeństwa i gotowy (gotowa) jestem podjąć trud jaki się z tym wiąże. Uważam, że przy odrobinie dobrej woli możemy odbudować dobrą relację miłości.
Dobro mojej żony (męża) jest dla mnie po Bogu najważniejsze. Przed Bogiem to bowiem ślubowałem (ślubowałam).
Moim zdaniem każdy związek ma swoje trudności, a nieporozumienia jakie wydarzyły się między nami nie są powodem, aby przekreślić nasze małżeństwo i rozbijać naszą rodzinę. Myślę, że każdy rozwód negatywnie wpływa nie tylko na współmałżonków, ale także na ich rodziny, dzieci i krzywdzi niepotrzebnie wiele bliskich sobie osób. Oddziaływuje również negatywnie na inne małżeństwa.
Z moją (moim) żoną (mężem) znaliśmy się długo przed zawarciem naszego małżeństwa i uważam, że był to wystarczający czas na wzajemne poznanie się. Po razem przeżytych „X” latach (jako para, narzeczeni i małżonkowie) żona (mąż) jest dla mnie zbyt ważną osobą, aby przekreślić większość wspólnie spędzonych lat. Według mnie w naszym związku nie wygasły więzi emocjonalne i duchowe. Podkreślam, iż nadal kocham żonę (męża) i pomimo, że oddaliliśmy się od siebie, chcę uratować nasze małżeństwo. Nawet najgorsze da się przecież naprawić, a ja wyrażam wolę i chęć naprawy, jeśli tylko moja (mój) żona (mąż) umożliwi mi taką szansę.
Orzeczenie rozwodu spowodowałoby, że ucierpiałoby dobro wspólnych małoletnich dzieci stron oraz byłoby sprzeczne z zasadami współżycia społecznego. Dzieci potrzebują stabilnego emocjonalnego kontaktu z obojgiem rodziców oraz podejmowania przez obie strony wszelkich starań, by zaspokoić potrzeby rodziny. Rozwód grozi osłabieniem lub zerwaniem więzi emocjonalnej dzieci z rodzicem zamieszkującym poza rodziną. Rozwód stron wpłynie także niekorzystnie na ich rozwój intelektualny, społeczny, psychiczny i duchowy, obniży ich status materialny i będzie usankcjonowaniem niepoważnego traktowania instytucji rodziny.
Jestem katolikiem (katoliczką), osobą wierzącą. Moje przekonania religijne nie pozwalają mi wyrazić zgody na rozwód, gdyż jak mówi w punkcie 2384 Katechizm Kościoła Katolickiego: „Rozwód znieważa przymierze zbawcze, którego znakiem jest małżeństwo sakramentalne”, natomiast Kompendium Katechizmu Kościoła Katolickiego w punkcie 347 nazywa rozwód jednym z najcięższych grzechów, który godzi w sakrament małżeństwa.
Wysoki Sądzie, proszę o danie nam szansy na uratowanie naszego małżeństwa. Uważam, ze każda rodzina, w tym i nasza, na to zasługuje. Nie zmienię zdania w tej ważnej sprawie, bo wtedy będę niewiarygodny w każdej innej. Brak wyrażenia mojej zgody na rozwód nie wskazuje na to, iż kierują mną złe emocje tj. złość czy złośliwość. Jednocześnie zdaję sobie sprawę, że nie zmuszę żony (męża) do miłości. Rozumiem, że moja odmowa komplikuje sytuację, ale tak czuję, takie są moje przekonania religijne i to dyktuje mi serce.
Bardzo kocham moją (mojego) żonę (męża) i w związku z powyższym wnoszę jak na wstępie.

Nie mogę odpowiedzieć w jej temacie


Wspierajmy się

Bóg kazał nam kochać -siebie i naszych bliskich-dlaczego tak trudno czasem to zrobić, dlaczego tak trudno pokochać bezwarunkowo kogoś za te wszystkie cierpienia, którch nam zadaje, nie pisze tutaj o zonie. modle się też za te osoby-ale nie potrafię jeszcze ich pokochać- jeszcze tego nie potrafię-może i to się zmieni- jeszcze nie dawno musiałem się zmuszać do modlitwy za te osoby- teraz chyba naprawdę sie szczerze za nie modlę-może kiedyś potrafię je pokochać tak szczerze


już kilka razy pisałem tutaj-ale nie zdecydowałem się na wysłanie-czy zrobię to dziś-nie wiem- wtedy targała mnie rozpacz-złość smutek- teraz tez płacze- ale wiem że zostanę pocieszony w Bogu

żeby nie było, że nie robię nic aby pomóc Jego woli(choć nie wiem jeszcze czy zgodnie z Jego wolą- ale czasmi podczas modlitwy-zadumania nachodziły mnie takie pomysły- zrobiłem parę maluśkich kroczków, niedługo mamy spotkanie w poradni-ale nie spodziewam się nie wiadomo czego. Co Bóg złączył człowiek niech nie rozdziela

Przepraszam Was za meczenie- ale jeśli ktoś może pokazać Zercie- niech jej pokaże odpowiedź na pozew

[GosiaH]

[zerta]

Jestem. Zaglądam.
Tak, odpowiedz znam, czytałam w tę, i z powrotem, i na wspak.
Dziękuję za troskę!

Osoby nowe w kryzysie potrzebują wsparcia, wołają o pomoc, ja już nie wołam, stoje z boku, obserwuję, pisanie na moim wątku do samej siebie nie ma sensu.

Berlingo, życze Ci dużo Wiary, a Siły rozkładaj rozsądnie, gdy nie możesz wytrzymać bólu, po prostu puść, przyjdzie ulga i siła powróci.

Jestem. Zaglądam.
Tak, odpowiedz znam, czytałam w tę, i z powrotem, i na wspak.
Dziękuję za troskę!

Osoby nowe w kryzysie potrzebują wsparcia, wołają o pomoc, ja już nie wołam, stoje z boku, obserwuję, pisanie na moim wątku do samej siebie nie ma sensu.

Berlingo, życze Ci dużo Wiary, a Siły rozkładaj rozsądnie, gdy nie możesz wytrzymać bólu, po prostu puść, przyjdzie ulga i siła powróci.

[berlingo77]

Witam

ostatnio przeglądając forum- natrafiłem na skierowanie na prostą i jakże piękna modlitwę.

Jezu Ty się tym zajmij
http://jezuufamtobie-tysietymzajmij.blogspot.com/

Pomimo wielu przeciwności i smutków, stałem się pogodniejszy-kto jak kto- ale mój Pan wie co dla mnie będzie najlepsze, próbuje nie miotać się nie, przeżywać nie wybiegać wprzód

W chwilach przytłoczenia , w chwilach radości powtarzam sobie- Jezu Ty się tym zajmij- bądź wola Twoja, gdzy tylko zły próbuje kusić i dobijać ( oj próbuje próbuje) powtarzam sobie Jezu Ty się tym zajmij nawet nie wiem iledziesiąt (ile set) razy dziennie powtarzam sobie

Do tego czytana w tym czasie księga Starego Testamentu (Machabejska)

Do tego Niedzielna Ewangeli, jak Jezus powołał pierwszych apostołów- powiedział Pójdź za mną, a oni wstali, zostawili wszystko i poszli za Nim- bezgraniczne zaufanie i oddanie
Panie pomóż mi bym też tak potrafił

Jestem spokojniejszy, chociaż po ludzku czasem nachodzą złe mysli- wtedy Jezu Ty się tym zajmij- ja się poddaję Tobie, chće być przy Tobie, Pragnę byś Ty był we nie i ze mną

Ciągle w głebi serca tak po ludzku pragnę uratować swoje małżeństwo- i to po ludzku przyprawia mi smutku- ale wiem, że Jezus zajmie się tym- moze czasem nie tak jakbyśmy chcieli

Nie proszę go o to-ale serca nie ukryje przed nim, a ono wyrywa się ze swoja własną modlitwą

Jezu Ty sie tym zajmij, Ty za mnie działaj, pomóż mi zdać się na Twoją wolę i Twoje działanie


do tego znalazłem jeszcze
http://www.malirycerze.ko...-o-przebaczenie

Czy tak po ludzku potrafimy wybaczyć- chciałbym i dlatego się modlę, może bedzie trwało to latami ( tak jak z moją prośbą o pociągnięcie mnie Prze Boga do siebie)- może wcześniej

Czy człowiek w swojej ułomnosci jest w stanie wybaczyć drugiemu czlowiekowi-

[ Dodano: 2014-01-27, 16:47 ]
żeby nikt nie pomyślał, ze jestem świętym

jeszcze do niedawna bodaj nawet do końca zeszłego roku, nie widziałem w rozwodach takiego zła, ot dwoje ludzi się nie dogaduje i rozchodzi się- zdarza się coraz częściej ale się zdarza

Nawet w naszym małżeństwie właściwie obydwoje przekrzykiwaliśmy sie rozwodami, separacjami, a kto ile o tym myślał ( ja na pewno dużo) Może Bóg dał nam(mi) szanse, Powiedział wprost-przemyśl czy na pewno tego chcesz?- przemyślałem- nie, nie chcę, Byłem głupi- jestem nadal....

wychodzi na to, ze z nowym rokiem narodziłem sie na nowo
raczkuję we wszystkim- ale z Bożą pomocą i zgodnie z Jego wolą uczę się żyć, upadam, wstaję, potykam sie i łapie równowagę, a On podtrzymuje mnie-pomaga-ale chce pełnego zawierzenia-

Dobrze, ze trafiłem tu na forum-do ludzi którzy chcą pomóc, wspierają

Może ja komuś będę mógł pomóc...kiedyś

Witam

ostatnio przeglądając forum- natrafiłem na skierowanie na prostą i jakże piękna modlitwę.

Jezu Ty się tym zajmij
http://jezuufamtobie-tysietymzajmij.blogspot.com/

Pomimo wielu przeciwności i smutków, stałem się pogodniejszy-kto jak kto- ale mój Pan wie co dla mnie będzie najlepsze, próbuje nie miotać się nie, przeżywać nie wybiegać wprzód

W chwilach przytłoczenia , w chwilach radości powtarzam sobie- Jezu Ty się tym zajmij- bądź wola Twoja, gdzy tylko zły próbuje kusić i dobijać ( oj próbuje próbuje) powtarzam sobie Jezu Ty się tym zajmij nawet nie wiem iledziesiąt (ile set) razy dziennie powtarzam sobie

Do tego czytana w tym czasie księga Starego Testamentu (Machabejska)

Do tego Niedzielna Ewangeli, jak Jezus powołał pierwszych apostołów- powiedział Pójdź za mną, a oni wstali, zostawili wszystko i poszli za Nim- bezgraniczne zaufanie i oddanie
Panie pomóż mi bym też tak potrafił

Jestem spokojniejszy, chociaż po ludzku czasem nachodzą złe mysli- wtedy Jezu Ty się tym zajmij- ja się poddaję Tobie, chće być przy Tobie, Pragnę byś Ty był we nie i ze mną

Ciągle w głebi serca tak po ludzku pragnę uratować swoje małżeństwo- i to po ludzku przyprawia mi smutku- ale wiem, że Jezus zajmie się tym- moze czasem nie tak jakbyśmy chcieli

Nie proszę go o to-ale serca nie ukryje przed nim, a ono wyrywa się ze swoja własną modlitwą

Jezu Ty sie tym zajmij, Ty za mnie działaj, pomóż mi zdać się na Twoją wolę i Twoje działanie


do tego znalazłem jeszcze
http://www.malirycerze.ko...-o-przebaczenie

Czy tak po ludzku potrafimy wybaczyć- chciałbym i dlatego się modlę, może bedzie trwało to latami ( tak jak z moją prośbą o pociągnięcie mnie Prze Boga do siebie)- może wcześniej

Czy człowiek w swojej ułomnosci jest w stanie wybaczyć drugiemu czlowiekowi-

[ Dodano: 2014-01-27, 16:47 ]
żeby nikt nie pomyślał, ze jestem świętym

jeszcze do niedawna bodaj nawet do końca zeszłego roku, nie widziałem w rozwodach takiego zła, ot dwoje ludzi się nie dogaduje i rozchodzi się- zdarza się coraz częściej ale się zdarza

Nawet w naszym małżeństwie właściwie obydwoje przekrzykiwaliśmy sie rozwodami, separacjami, a kto ile o tym myślał ( ja na pewno dużo) Może Bóg dał nam(mi) szanse, Powiedział wprost-przemyśl czy na pewno tego chcesz?- przemyślałem- nie, nie chcę, Byłem głupi- jestem nadal....

wychodzi na to, ze z nowym rokiem narodziłem sie na nowo
raczkuję we wszystkim- ale z Bożą pomocą i zgodnie z Jego wolą uczę się żyć, upadam, wstaję, potykam sie i łapie równowagę, a On podtrzymuje mnie-pomaga-ale chce pełnego zawierzenia-

Dobrze, ze trafiłem tu na forum-do ludzi którzy chcą pomóc, wspierają

Może ja komuś będę mógł pomóc...kiedyś

[Nirwanna]

Berlingo

Berlingo

[moc nadziei]

Berlingo, chwała Panu! Bo jest miłosierny.

Pisze to osoba, która dwa lata temu krzyknęła: To może lepiej rozwód!
I te słowa stały się jednym z kamyczków... i potem zeszła lawina.
I przekotłowała mnie ale zaniosła mnie m.in tutaj.. A przede wszystkim bliżej Boga.

Ufajmy Bogu, choć momentami to takie niesamowicie trudne.

Berlingo, chwała Panu! Bo jest miłosierny.

Pisze to osoba, która dwa lata temu krzyknęła: To może lepiej rozwód!
I te słowa stały się jednym z kamyczków... i potem zeszła lawina.
I przekotłowała mnie ale zaniosła mnie m.in tutaj.. A przede wszystkim bliżej Boga.

Ufajmy Bogu, choć momentami to takie niesamowicie trudne.

[berlingo77]

Witam ponownie

Trochę smutno-ale nic to

Pan chyba wiedział, co robił gdy przywiódł mnie do tej strony tutaj i stopniowo pokazywał mi co sie dzieje w moim i mojej żony życiu, albo bardziej poprawnie w Naszym życiu

1)Najpierw Małżeński poradnik pierwszej pomocy- To zły działa prze ludzi i chce zniszczyć Nasze Małżeństwo- wykorzystuje do tego wszystkich i wszystko(najbardziej boli gdy jest to żona)- gdybym nie przeczytał byłoby źle- nie potrafiłbym tak pokornie znosić tego co się działo (dzieje)

2)Potem dostałem wskazówkę co mam zrobić -czyli zaufanie Panu- modlitwa: Jezu Ty się tym zajmij- 3)oraz modlitwa przebaczania

w miedzy czasie różne drobne rekolekcje mp3-(troche kiepsko z czasem i dostępem do internetu)

Możecie wierzyć lub nie- ale kolejność była dokładnie taka jak przedstawiłem

Nie wiem co by było gdyby nie te wskazówki- walka na noże, siekiery ?
Uświadomiłem też sobie, ze ciągle kocham swoją żonę-chociaż to może było wcześniej jako punkt 0)

To ja- jako jeszcze stary ja (będzie jakieś rok czy dwa temu), w gniewie i złości powiedziałem swojej Żonie- że Małżeństwo z Nią było największym błędem mojego życia-ale po tym jakoś jeszcze funkcjonowaliśmy razem przez dłuższy czas, podobno powiedziałem jej kiedyś ( i to nie w złości-podobno całkiem spokojnie)- choć zabijcie mnie nie pamiętam tego (a jestem praktycznie nie pijacy i film mi się nie urwał )- ze jej nie kocham

Jak już wiecie choć mieszkaliśmy pod jednym dachem- byliśmy jakby w separacji(od połowy listopada)

w niedzielę wieczorem zaproponowała żebyśmy się rozstali-na jakiś czas (może)

Pierwsze co pomyślałem to fragment modlitwy Jezu Ty się tym zajmij: "kiedy widzisz, ze twoja dolegliwość się zwiększa-zamknij oczy duszy i powiedz: Jezu Ty się tym zajmij"

choć nie podała mi kiedy mam to zrobić- to ja powiedziałem, ze zrobię to bardzo szybko(najpierw chciałem poniedziałek) ale po przemyśleniu wyprowadziłem się dzisiaj rano( wtorek), wyjechałem do pracy i ....już stałem się chwilowo bezdomny

Nie wiem czy dobrze zrobiłem-czy nie zbyt pochopnie-ale coś mnie pchnęło do tej decyzji
W domu została moja żonka i dwójka synków
To by były te smutne wiadomości-ale nawet w tym dołku nie czuję się aż tak źle ( na razie)

Choć praktycznie ostatnio moja Zona odpychała mnie za każdym razem gdy próbowałem ja przytulic- to teraz te ostatnie dni-godziny przytulała się do mnie tak jak kiedyś-gdy jeszcze mnie kochała.

Może czas spędzony osobno-pozwoli nam wrócić do siebie -choć tak po ludzku to nie wierzę w to sam-ale mam asa w rękawie a właściwie w sercu
Jezus działa- ja mu trochę przeszkadzam-ale on działa

Co będzie dalej nie wiem- muszę się nauczyć wsłuchiwać w wolę Pana- bo pomimo tego, ze wydaje mi się że w pełni ufam i zawierzam- sam czuje czasem strach, wzburzenie, zamęt i mętlik-za dużo myślę-ale staram się zająć wtedy modlitwą.

jeśli ktoś mógłby-albo chciałby się pomodlić za nas- to proszę serdecznie- w ogóle się nie pogniewam

ja sam ostatni codziennie modle się za Zertę i jej męża

to jeśli ktoś się zdecyduje na modlitwę- to niech się też za Nich pomodli

Chyba też się nie obrażą

mt 18,19
<19 Dalej, zaprawdę, powiadam wam: Jeśli dwaj z was na ziemi zgodnie o coś prosić będą, to wszystkiego użyczy im mój Ojciec, który jest w niebie. 20 Bo gdzie są dwaj albo trzej zebrani w imię moje, tam jestem pośród nich».

Witam ponownie

Trochę smutno-ale nic to

Pan chyba wiedział, co robił gdy przywiódł mnie do tej strony tutaj i stopniowo pokazywał mi co sie dzieje w moim i mojej żony życiu, albo bardziej poprawnie w Naszym życiu

1)Najpierw Małżeński poradnik pierwszej pomocy- To zły działa prze ludzi i chce zniszczyć Nasze Małżeństwo- wykorzystuje do tego wszystkich i wszystko(najbardziej boli gdy jest to żona)- gdybym nie przeczytał byłoby źle- nie potrafiłbym tak pokornie znosić tego co się działo (dzieje)

2)Potem dostałem wskazówkę co mam zrobić -czyli zaufanie Panu- modlitwa: Jezu Ty się tym zajmij- 3)oraz modlitwa przebaczania

w miedzy czasie różne drobne rekolekcje mp3-(troche kiepsko z czasem i dostępem do internetu)

Możecie wierzyć lub nie- ale kolejność była dokładnie taka jak przedstawiłem

Nie wiem co by było gdyby nie te wskazówki- walka na noże, siekiery ?
Uświadomiłem też sobie, ze ciągle kocham swoją żonę-chociaż to może było wcześniej jako punkt 0)

To ja- jako jeszcze stary ja (będzie jakieś rok czy dwa temu), w gniewie i złości powiedziałem swojej Żonie- że Małżeństwo z Nią było największym błędem mojego życia-ale po tym jakoś jeszcze funkcjonowaliśmy razem przez dłuższy czas, podobno powiedziałem jej kiedyś ( i to nie w złości-podobno całkiem spokojnie)- choć zabijcie mnie nie pamiętam tego (a jestem praktycznie nie pijacy i film mi się nie urwał )- ze jej nie kocham

Jak już wiecie choć mieszkaliśmy pod jednym dachem- byliśmy jakby w separacji(od połowy listopada)

w niedzielę wieczorem zaproponowała żebyśmy się rozstali-na jakiś czas (może)

Pierwsze co pomyślałem to fragment modlitwy Jezu Ty się tym zajmij: "kiedy widzisz, ze twoja dolegliwość się zwiększa-zamknij oczy duszy i powiedz: Jezu Ty się tym zajmij"

choć nie podała mi kiedy mam to zrobić- to ja powiedziałem, ze zrobię to bardzo szybko(najpierw chciałem poniedziałek) ale po przemyśleniu wyprowadziłem się dzisiaj rano( wtorek), wyjechałem do pracy i ....już stałem się chwilowo bezdomny

Nie wiem czy dobrze zrobiłem-czy nie zbyt pochopnie-ale coś mnie pchnęło do tej decyzji
W domu została moja żonka i dwójka synków
To by były te smutne wiadomości-ale nawet w tym dołku nie czuję się aż tak źle ( na razie)

Choć praktycznie ostatnio moja Zona odpychała mnie za każdym razem gdy próbowałem ja przytulic- to teraz te ostatnie dni-godziny przytulała się do mnie tak jak kiedyś-gdy jeszcze mnie kochała.

Może czas spędzony osobno-pozwoli nam wrócić do siebie -choć tak po ludzku to nie wierzę w to sam-ale mam asa w rękawie a właściwie w sercu
Jezus działa- ja mu trochę przeszkadzam-ale on działa

Co będzie dalej nie wiem- muszę się nauczyć wsłuchiwać w wolę Pana- bo pomimo tego, ze wydaje mi się że w pełni ufam i zawierzam- sam czuje czasem strach, wzburzenie, zamęt i mętlik-za dużo myślę-ale staram się zająć wtedy modlitwą.

jeśli ktoś mógłby-albo chciałby się pomodlić za nas- to proszę serdecznie- w ogóle się nie pogniewam

ja sam ostatni codziennie modle się za Zertę i jej męża

to jeśli ktoś się zdecyduje na modlitwę- to niech się też za Nich pomodli

Chyba też się nie obrażą

mt 18,19
<19 Dalej, zaprawdę, powiadam wam: Jeśli dwaj z was na ziemi zgodnie o coś prosić będą, to wszystkiego użyczy im mój Ojciec, który jest w niebie. 20 Bo gdzie są dwaj albo trzej zebrani w imię moje, tam jestem pośród nich».

[silverado]

[berlingo77]

Pewnie tak. Masz racje

Ale co moglem. Lub co powinienem byl zrobic?
Jeszcze w poniedziałek pytalem czy tego na pewno chce. Chciala

Pewnie tak. Masz racje

Ale co moglem. Lub co powinienem byl zrobic?
Jeszcze w poniedziałek pytalem czy tego na pewno chce. Chciala

[silverado]

[grzegorz_]

Stosując terminologię bokserską:
W walce o małżeństwo można wejść w klincz i tak sobie trwać,
dusząc się nawzajem, nie dając ani sekundy na spokojne zastanowienie się.
Można też po rundzie "walki" walnąć w gong i zrobić sobie chwilę przerwy
na zebranie sił, odpoczynek i pozbieranie myśli.

Oczywiście jest ryzyko, że ktoś kto wyrwie się z klinczu złapie powietrze w płuca
i powie....uf.. lepiej mi, ale równie dobrze po nabraniu powietrza w płuca może powiedzieć
w sumie ta moja żona/mąż nie jest taka zła i tęskno mi do niej/niego.

Silverado, czy Twoja filozofia trwania w klinczu (zwarciu) sprawdza się?

Stosując terminologię bokserską:
W walce o małżeństwo można wejść w klincz i tak sobie trwać,
dusząc się nawzajem, nie dając ani sekundy na spokojne zastanowienie się.
Można też po rundzie "walki" walnąć w gong i zrobić sobie chwilę przerwy
na zebranie sił, odpoczynek i pozbieranie myśli.

Oczywiście jest ryzyko, że ktoś kto wyrwie się z klinczu złapie powietrze w płuca
i powie....uf.. lepiej mi, ale równie dobrze po nabraniu powietrza w płuca może powiedzieć
w sumie ta moja żona/mąż nie jest taka zła i tęskno mi do niej/niego.

Silverado, czy Twoja filozofia trwania w klinczu (zwarciu) sprawdza się?

[silverado]

[GregAN]

[berlingo77]

Tak tylko my mieszkamy u teściów. Ona jest u siebie. To tez stanowi problem między nami.problemow jest dużo. Bedzie wiecej.

Tak tylko my mieszkamy u teściów. Ona jest u siebie. To tez stanowi problem między nami.problemow jest dużo. Bedzie wiecej.