Celem tego forum jest niesienie pomocy małżonkom przeżywającym kryzys na każdym jego etapie, którzy chcą ratować swoje sakramentalne małżeństwa, także po rozwodzie i gdy ich współmałżonkowie są uwikłani w niesakramentalne związki
|
Rozwod i brak milosci zony . |
Autor |
Wiadomość |
marcinekstar [Usunięty]
|
Wysłany: 2014-12-02, 11:31 Rozwod i brak milosci zony .
|
|
|
Witam Was wszystkich sycharowiczow i ludzi modlacacych sie i wspierajacych trudne maleznstwa, bardzo sie ciesze ,ze znalazlem taką wspolnote.Znalazlem sie w kryzysie potym jak moja zona po ponad 12 latach zlozyla wniosek do sądu o rozwod ,bylo to latem tego roku dokladnie wczerwcu na poczatku ,powod niezgodnosc nasza klotnie brak jej milosci do mnie i to,ze nie moglismy sie dogadac, na samym poczatku przyjalem to szalem placzem do zony i ciaglym pytaniem dlaczego, niestety niechciala mnie znac mimo iz ciagle mowilem jej ze ją kocham , po tym jak pod koniec lipca odwolalem sie od zabezpieczenia alimentacyjnego wskazujac tam ,ze mieszkamy razem i ze zywie dalsza nadzieje w pozyciu malzenskim i ze kocham bardzo zone zostalem wyrzucony z domu bez przyczyny, dodam jeszcze ze mamy dwoje dzieci w wieku 12 i 8 lat, z ktorymi mam dobry kontakt niestety nie moge z nimi spedzac czasu w domu u malzonki poniewaz mam zakaz wstepu od polowy sierpnia ,porostu niechce mnie znac,nie kocha nienawidzi,a niebylem tam zameldowany i jest to dom jej rodzicow,od tamtego okresu zona zaczela sie zachowywac drastycznie wyzywac mnie zloscic sie itd...wiele razy prosilem ja o rozmoweniestey jej odpowiedz brzmi ciągle tak samo'' niemamy oczym rozmawiac'' a ja argumentuje jej ciagle ,ze mamy razem dzieci i jestesmy malzenstwem sakramentalnym i takim zostaniemy do konca zycia.Z mojej strony tez wiele zlego sie zadzialo , min. wyzwiska i ciagle pretensje dlaczego tak zrobilas, gdzies od wrzesnia jak zaczalem w spokoju i jezykiem milosci rozmawiac tez nie wiele sie zmienilo niedawno przyszlo mi odwolanie z sadu apelacyjnego od mojego zazalenia alimentacyjnego odzruconego z czego zona sie bardzo cieszyla i niestety czekam teraz na pierwsza rozprawe tak okolo styczen luty,. Modle sie codziennie za zone , i prosze Pana o to aby on to wszystko poprowadzil ,bo tylko w nim nadzieja. |
|
|
|
|
ponury [Usunięty]
|
Wysłany: 2014-12-02, 15:17
|
|
|
czytaj i czerpaj dużo z forum
pomodlę się za wasze małżeństwo |
|
|
|
|
kasiorek [Usunięty]
|
Wysłany: 2014-12-03, 18:10
|
|
|
Witaj Marcin.
Twoja sytuacja trwa już kilka miesięcy. Wiem, że nie da się zrozumieć sytuacji drugiego człowieka dogłębnie, ale próbuję choć ogólnie... Mieszkasz z żoną czy nie, bo się zgubiłam? Musiało się coś stać, by żona podjęła takie kroki po 12 latach. Jakoś nagle zaczęła Jej przeszkadzać niezgodność charakterów?
Wiesz, jestem matką trójki dzieci. Wściekam się, gdyby mąż odmawia alimentów na dzieci... albo teraz chce je obniżyć. Może to przyczyna, że Żona nie chce z Tobą gadać? Konflikty między rodzicami to jedna sprawa, a "dzieci muszą mieć co jeść"...
U mnie było też tak, że jak ja chciałam gadać, to mąż nie chciał. Jak on próbował cokolwiek, to ja byłam zamknięta. Wiem, że to niedojrzałe, ale tak było... Teraz Ty wyczuj, pracuj nad tym, by Kasia się trochę otworzyła i zechciała posłuchać, co masz do powiedzenia. A czy usłyszy, to inna sprawa.
Przykro mi, że Cię to dotyka. Teraz trudno uwierzyć, że kryzys jest po Coś....
Dobrze, że jesteś na stronie. A jeszcze lepiej, że się modlisz za Nią i za siebie. Bądź dzielny i wytrwały. |
|
|
|
|
marcinekstar [Usunięty]
|
Wysłany: 2014-12-03, 22:21
|
|
|
Dziekuje za slowa otuchy i modlitwe nie mieszkam juz 4 miesiące po tym jak odwolalem sie od zabezpieczenia alimentacyjnego uzasadniąc iz mieszkam z rodziną i chce ratowac malzenstwo i kocham Zone i dzieci,Zona po tym jak przyszedlem z pracy spakowala mnie i kazala mi sp....... do domu rodzinnego zkąd przyszedles tam wracaj przykre ,dla mnie to byl szok .Przebaczylem jej wszystko mowiac ,ze ja kocham .Ciesze sie ze trafilem do Sycharu to mnie wzmacnia i po pewnych przemysleniach stwierdzam ,ze w naszym malzenstwie braklo Boga i codziennej modlitwy ,mimo iz mialem ja przed slubem nalezac do wspolnot ,ale dzis wiem ze Bog prowadzi nas swoimi sciezkami... |
|
|
|
|
mare1966 [Usunięty]
|
Wysłany: 2014-12-03, 22:56
|
|
|
Marcin
żona nie miała prawa cię wyrzucić .
Nie ma znaczenia kto jest właścicielem mieszkania czy domu gdzie mieszkaliście .
Teoretycznie chroni cie prawo .
Tyle , że gdybyś to ty wygonił żonę
"prawo" natychmiast by się tobą zajęło .
Działasnie żony BEZ WĄTPIENIA jest także stosowaniem przemocy !
Alimenty są przyznawane bez wnikania w meritum ,
na zasadzie - ojciec płaci .
Kasiorek
Cytat: | Wiesz, jestem matką trójki dzieci. Wściekam się, gdyby mąż odmawia alimentów na dzieci... albo teraz chce je obniżyć. Może to przyczyna, że Żona nie chce z Tobą gadać? Konflikty między rodzicami to jedna sprawa, a "dzieci muszą mieć co jeść"... |
A ja jestem ojcem trójki dzieci .
Uważasz , że ojciec to coś gorszego niż matka ?
Uważasz , że gorzej wychowa dzieci , niż matka pokrzywiona moralnie ?
Dzieci muszą mieć dobry wzór przede wszystkim .
Matka nie może płacić alimentów skoro niby "kocha" ?
A cóż to za kochanie własnym dzieciom robić takie piekło ? |
|
|
|
|
marcinekstar [Usunięty]
|
Wysłany: 2014-12-03, 23:25
|
|
|
Mare dziekuje za podpowiedz,wiem ze nie miala ale to jest dom jej rodzicow,wiem ze zle zrobilem wychadzac z placzem ale chcialem tym wyjscie zalagodzic tez jej zlosc jaka wtedy w nia wstapila,teraz mowi ze jest jej blogo samej beze zemnie |
|
|
|
|
JakubekKaz [Usunięty]
|
Wysłany: 2014-12-04, 18:22
|
|
|
Marcin...
Zamówiłeś już DOBSONA?
Pogody DUCHA |
|
|
|
|
kasiorek [Usunięty]
|
Wysłany: 2014-12-05, 09:24
|
|
|
Mareczek.
Znów Ty? Pojawiasz się i rzeczywiście mącisz, jak kiedyś napisał któryś z użytkowników. Przede wszystkim nie mierz ludzi swoją miarą i nie wkładaj w ich usta słów, których nie powiedzieli.
Bzdury po za tym piszesz. Mój mąż wymienił zamki w drzwiach, nie mogłam wejść do domu ani ja, ani troje ukochanych dzieci tatusia (też tak kochasz swoje????). Prawo nie było tak łaskawe i się Nim nie zajęło... Mnie też nie dało wsparcia.
A kto twierdzi, że tylko ojciec płaci alimenty? Marne grosze daje na swoje dzieci i jeszcze płacze, że za dużo. Matka też pracuje, wielokrotnie więcej wkłada pieniędzy w utrzymanie dzieci, a poza tym zajmuje się nimi każdego dnia, dba o nie w piątek i niedzielę, a nie od godziny do godziny.
Ha, ha. Właśnie chodzi o wzór!!!! Wzorowy tatuś, który odmawia chleba dziecku.
Tyle postów tu umieściłeś... Do mnie też pisałeś co nieco (mało trafione). Pytam się kto Ci dał prawo oceniania ludzi? Skąd Ci przyszło do głowy, że żona Marcina jest pokrzywiona moralnie, bo z tego, co napisałeś nasuwa się taki Twój wniosek????
Wyluzuj trochę człowieku, bo piszą tutaj poranieni ludzie, a Twoje podejście do własnej żony i świata wymaga uzdrowienia... Proponuję, może zamiast od razu pisać pościk, pomódl się za osobę, do której piszesz... I.... Ta Osoba nie jest Tobą
Marcin.
Proszę, przesiewaj przez palce komentarze ludzi, którzy tu piszą. Nikt nie potrafi poczuć tego, co Ty czujesz. Ty masz wpływ na swoje życie. Nie daj się podburzać, określ jasno cel, RATOWANE MAŁŻEŃSTWA do którego zmierzasz i podążaj z Bogiem w tym kierunku. |
|
|
|
|
mare1966 [Usunięty]
|
Wysłany: 2014-12-05, 12:03
|
|
|
Kasiorek
Czytałem to co napisałaś
i ....... szukałem postu twojego męża .
Wydawało mi się , że on się wtracił w ten watek
.......... tylko gdzie ten jego post ?
Brak .
Pomyślałem potem , że może usunął ?
Dopiero po jakims czasie pomyslałem , że może to do mnie .
No patrz , jaki tepy jestem .
Jeśli jednak do mnie , to nie mam nic do powiedzenia .
Nie widzę żadnego związku , z tym co napisałem .
poza tym , że przyczepiłeś własne emocje do moich słów ,
które nijak nie odnosiły się do ciebie i twojej sytuacji . |
|
|
|
|
marcinekstar [Usunięty]
|
Wysłany: 2014-12-05, 12:23
|
|
|
Kochani pozostawmy podzialy Panu tylko tyle i az tyle ,zgadza sie kasiorku nikt nie potrafi poczuc tego co ja, RATOWANIE MALZENSTWA jest dla mnie teraz i na zawsze najwazniejsze i od pol roku robie tomimo ze na poczatku robilem to zle przez pierwsze 2 , miesiace , zloscią zalami , gniewem, ,tylko dopiero teraz prowadzony za reke przez Boga moge powiedziec ,ze mozna ratowac malzenstwo i dzieją sie male CUDENKA ale tylko znim jak jemu zawierzymy ,polecimy mu calą naszą rodzine. NA poczatku czlowiek chodzil zagubiony, zly, wątpiacy we wlasne zycie, dopiero wspolnota postawila mnie na nogi , ludzie z otoczenia, rodzina znajomi mowili 'z jej winy ' bedziemy swiadkami ,ze to ona jest winna , ale ja mowie stanowczo nie tu niema winnych jestesmy sakramentalnym malzenstwem i laczy nas przymierze z Bogiem , nawet Zonce przez tel. to powiedzialem i ma swiadomosc tego, tylko caly czas mowi do mnie ''daj mi rozwod bez orzekania winy'',a ja odpowiadam jej wiesz kochanie jakie jest moje stanowisko , Kocham Cie. Mimo gniewu , zlosci , krzywd, wyrzucenia mnie ja jej to wszystko wybaczam , wczoraj przekazujac pieniazki do rąk podeszlem z usmiechem , pelen radosci ze moglem ja zobaczyc i chodz chwile porozmawiac ,bo w niej tez jest Bog jest dobro , mimo tego ze okazywala zlosc, niechec do mnie w krotkiej rozmowie to dla mnie jest Zona moja Zoną . |
|
|
|
|
kasiorek [Usunięty]
|
Wysłany: 2014-12-05, 20:16
|
|
|
Marcin.
Pozdrawiam. Trzymaj się ciepło. |
|
|
|
|
kasiorek [Usunięty]
|
Wysłany: 2014-12-07, 13:36
|
|
|
Mareczku.
Ciebie też pozdrawiam. |
|
|
|
|
marcinekstar [Usunięty]
|
Wysłany: 2014-12-10, 22:13
|
|
|
Dziekuje za pozdrowienia i ja Pozdrawiam Was Sycharowicze,czas Adwentu plynie nieublagalnie a my czuwamy i czekamy na narodzenie Pana , ktory naradza sie w Naszych sercach kazdego dnia coraz bardziej ,bo to jego i przez jego milosc mozna wyruszyc we wspaniala podroz zycia ,zmienic sie uksztaltowac ,zaczac przygode swojego zycia i niezastanawiac sie ile bym dal zeby cofną czas ,zeby uniknąc tych wszystkich zranien , tego cierpienia ktore zadalismy sobie i malzonkowi .Teraz zdaje sobie sprawe ,ze ten kryzys byl potrzebny abym mógl zmieniac siebie ,zyc na nowo,i nawracac sie dzien po dniu godzina po godzinie ,minuta po minucie Teraz wiem , ze tylko jemu mozna powiezyc nasze zycie ,w ktorym nie ma przypadkow wszystko sluzy czemus .Widze swoje niedoskonalosci i wiem ze ja rowniez skrzywdzilem moją kochana malzonke brakiem czasu ,zrozumienia, moja milosc byla az za bardzo to w niej pokladalem calą nadzieje i milosc ,zamiast zawierzyc ją Bogu.Wiem , ze teraz praca nad samym sobą aby zmieniac siebie , jesli bede krok po kroku zmienial siebie to bedzie to mysle swiadectwo dla bliskich mi osob aby oni sie zmieniali wobec mnie .dzieki Bogu ucze sie jak wybaczac i jak dawac milosc ''BOBARDZIEJ BŁOGOSŁAWIONĄ RZECZA JEST DAWAC ANIZELI BRAC'' niewiem co bedzie w przyszlosci, wiem co bylo w przeszlosci,ktora zaakceptowalem , ale wiem tez jedno ''KTO WYTRWA DO KONCA TEN BEDZIE ZBAWIONY'' |
|
|
|
|
marcinekstar [Usunięty]
|
Wysłany: 2014-12-14, 22:09
|
|
|
Niestety coraz ciezej mi sie rozmawia z moja malzonką nawet przez tel.,oskarza mnie o wiele rzeczy,chcialem polubownie dogadac sie co do dzieci na wigilie niestety zona powiedziala ze w wigilie moge wziasc dzieci tylko do 15 ,bo do tej godziny ona jest w pracy a pozniej dzieciaki sa z nia , a ja ?nic tak mysle ze to bardzo trudny okres dla nas wszystkich.Na zdrowy rozum ktora rodzina robi wigilie do 15 .Draznie ja nawet pytajac o dzieci , ja caly czas chce dobrze ,okazuje milosc i wiare ,a tu slysze , ze mydle oczy ze i jestem zaklamany ,czyli wg mojej zony nie istnieje cos takiego jak nawrocony?? sam juz niewiem.Prawdziwa radosc mozemy znalezc tylko w swiecie twardej rzeczywistosci , niestety niektorzy wybieraja prostote ktora prowadzi do zatracenia |
|
|
|
|
|
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach Nie możesz załączać plików na tym forum Możesz ściągać załączniki na tym forum
|
Dodaj temat do Ulubionych Wersja do druku
|
Dla tych, którzy kochają - propozycja wzoru odpowiedzi na pozew rozwodowy
W odpowiedzi na pozew wnoszę o oddalenie powództwa w całości i nie rozwiązywanie małżeństwa stron przez rozwód.
UZASADNIENIE
Pomimo trudności jakie nasz związek przechodził i przechodzi uważam, że nadal można go uratować. Małżeństwa nie zawiera się na chwilę i nie zrywa w momencie, gdy dzieje się coś niedobrego. Pragnę nadmienić, iż w przyszłości nie zamierzam się już z nikim innym wiązać. Podjąłem (podjęłam) bowiem decyzję, że będę z żoną (mężem) na zawsze i dołożę wszelkich starań, aby nasze małżeństwo przetrwało. Scalenie związku jest możliwe nawet wtedy, gdy tych dobrych uczuć w nas nie ma. Lecz we mnie takie uczucia nadal są i bardzo kocham swoją żonę (męża), pomimo, iż w chwili obecnej nie łączy nas więź fizyczna. Jednak wyrażam pragnienie ratowania Naszego małżeństwa i gotowy (gotowa) jestem podjąć trud jaki się z tym wiąże. Uważam, że przy odrobinie dobrej woli możemy odbudować dobrą relację miłości.
Dobro mojej żony (męża) jest dla mnie po Bogu najważniejsze. Przed Bogiem to bowiem ślubowałem (ślubowałam).
Moim zdaniem każdy związek ma swoje trudności, a nieporozumienia jakie wydarzyły się między nami nie są powodem, aby przekreślić nasze małżeństwo i rozbijać naszą rodzinę. Myślę, że każdy rozwód negatywnie wpływa nie tylko na współmałżonków, ale także na ich rodziny, dzieci i krzywdzi niepotrzebnie wiele bliskich sobie osób. Oddziaływuje również negatywnie na inne małżeństwa.
Z moją (moim) żoną (mężem) znaliśmy się długo przed zawarciem naszego małżeństwa i uważam, że był to wystarczający czas na wzajemne poznanie się. Po razem przeżytych "X" latach (jako para, narzeczeni i małżonkowie) żona (mąż) jest dla mnie zbyt ważną osobą, aby przekreślić większość wspólnie spędzonych lat. Według mnie w naszym związku nie wygasły więzi emocjonalne i duchowe. Podkreślam, iż nadal kocham żonę (męża) i pomimo, że oddaliliśmy się od siebie, chcę uratować nasze małżeństwo. Osobiście wyrażam wolę i chęć naprawy naszych małżeńskich relacji, gdyż mam przekonanie, że każdy związek małżeński dotknięty poważnym kryzysem jest do uratowania.
Orzeczenie rozwodu spowodowałoby, że ucierpiałoby dobro wspólnych małoletnich dzieci stron oraz byłoby sprzeczne z zasadami współżycia społecznego. Dzieci potrzebują stabilnego emocjonalnego kontaktu z obojgiem rodziców oraz podejmowania przez obie strony wszelkich starań, by zaspokoić potrzeby rodziny. Rozwód grozi osłabieniem lub zerwaniem więzi emocjonalnej dzieci z rodzicem zamieszkującym poza rodziną. Rozwód stron wpłynie także niekorzystnie na ich rozwój intelektualny, społeczny, psychiczny i duchowy, obniży ich status materialny i będzie usankcjonowaniem niepoważnego traktowania instytucji rodziny.
Jestem katolikiem (katoliczką), osobą wierzącą. Moje przekonania religijne nie pozwalają mi wyrazić zgody na rozwód, gdyż jak mówi w punkcie 2384 Katechizm Kościoła Katolickiego: "Rozwód znieważa przymierze zbawcze, którego znakiem jest małżeństwo sakramentalne", natomiast Kompendium Katechizmu Kościoła Katolickiego w punkcie 347 nazywa rozwód jednym z najcięższych grzechów, który godzi w sakrament małżeństwa.
Wysoki Sądzie, proszę o danie nam szansy na uratowanie naszego małżeństwa. Uważam, ze każda rodzina, w tym i nasza, na to zasługuje. Nie zmienię zdania w tej ważnej sprawie, bo wtedy będę niewiarygodny w każdej innej. Brak wyrażenia mojej zgody na rozwód nie wskazuje na to, iż kierują mną złe emocje tj. złość czy złośliwość. Jednocześnie zdaję sobie sprawę, że nie zmuszę żony (męża) do miłości. Rozumiem, że moja odmowa komplikuje sytuację, ale tak czuję, takie są moje przekonania religijne i to dyktuje mi serce.
Bardzo kocham moją (mojego) żonę (męża) i w związku z powyższym wnoszę jak na wstępie.
List Episkopatu Polski na święto św. Rodziny
Warto jeszcze raz podkreślić, że u podstaw każdej rodziny stoi małżeństwo. Chrześcijańskie patrzenie na małżeństwo w pełni uwzględnia wyjątkową naturę tej wspólnoty osób. Małżeństwo to związek mężczyzny i niewiasty, zawierany na całe ich życie, i z tej racji pełniący także określone zadania społeczne. Chrystus podkreślił, że mężczyzna opuszcza nawet ojca i matkę, aby złączyć się ze swoją żoną i być z nią przez całe życie jako jedno ciało (por. Mt 19,6). To samo dotyczy niewiasty. Naszym zadaniem jest nieustanne przypominanie, iż tylko tak rozumianą wspólnotę mężczyzny i niewiasty wolno nazywać małżeństwem. Żaden inny związek osób nie może być nawet przyrównywany do małżeństwa. Chrześcijanie decyzję o zawarciu małżeństwa wypowiadają wobec Boga i wobec Kościoła. Tak zawierany związek Chrystus czyni sakramentem, czyli tajemnicą uświęcenia małżonków, znakiem swojej obecności we wszystkich ich sprawach, a jednocześnie źródłem specjalnej łaski dla nich. Głębia duchowości chrześcijańskich małżonków powstaje właśnie we współpracy z łaską sakramentu małżeństwa. więcej >>
Wszechświat na miarę człowieka
Wszechświat jest ogromny. Żeby sobie uzmysłowić rozmiary wszechświata, załóżmy, że odległość Ziemia - Słońce to jeden milimetr. Wtedy najbliższa gwiazda znajduje się mniej więcej w odległości 300 metrów od Słońca. Do Słońca mamy jeden milimetr, a do najbliższej gwiazdy około 300 metrów. Słońce razem z całym otoczeniem gwiezdnym tworzy ogromny system zwany Droga Mleczną (galaktykę w kształcie ogromnego dysku). W naszej umownej skali ten ogromny dysk ma średnicę około 6 tysięcy kilometrów, czyli mniej więcej tak, jak stąd do Stanów Zjednoczonych. Światło zużywa na przebycie od jednego końca tego dysku do drugiego - około 100 tysięcy lat. W tym dysku mieści się około 100 miliardów gwiazd. To jest ogromny dysk! Jeszcze mniej więcej sto lat temu uważano, że to jest cały wszechświat. Okazało się, że tak wcale nie jest. Wszechświat jest znacznie, znacznie większy! Jeżeli te 6 tysięcy kilometrów znowu przeskalujemy, tym razem do jednego centymetra, to cały wszechświat, który potrafimy zaobserwować (w tej skali) jest kulą o średnicy 3 kilometrów. I w tym właśnie obszarze, jest około 100 miliardów galaktyk (czyli takich dużych systemów gwiezdnych, oczywiście różnych kształtów, różnych wielkości). To właśnie jest cały wszechświat, który potrafimy badać metodami fizycznymi, wykorzystując techniki astronomiczne. (Wszechświat na miarę człowieka >>>)
Musicie zawsze powstawać!
Możecie rozerwać swoje fotografie i zniszczyć prezenty. Możecie podeptać swoje szczęśliwe wspomnienia i próbować dzielić to, co było dla dwojga. Możecie przeklinać Kościół i Boga.
Ale Jego potęga nie może nic uczynić przeciw waszej wolności. Bo jeżeli dobrowolnie prosiliście Go, by zobowiązał się z wami... On nie może was "rozwieść".
To zbyt trudne? A kto powiedział, że łatwo być
człowiekiem wolnym i odpowiedzialnym. Miłość się staje Jest miłością w marszu, chlebem codziennym.
Nie jest umeblowana mieszkaniem, ale domem do zbudowania i utrzymania, a często do remontu. Nie jest triumfalnym "TAK", ale jest mnóstwem "tak", które wypełniają życie, pośród mnóstwa "nie".
Człowiek jest słaby, ma prawo zbłądzić! Ale musi zawsze powstawać i zawsze iść. I nie wolno mu odebrać życia, które ofiarował drugiemu; ono stało się nim.
Michel Quoist
Rozważania o wierze/Dynamizm wiary/Zwycięstwo przez wiarę
Klasycznym tekstem biblijnym ukazującym w świetle wiary wartość i sens środków ubogich jest scena walki z Amalekitami. W czasie przejścia przez pustynię, w drodze do Ziemi Obiecanej, dochodzi do walki pomiędzy Izraelitami a kontrolującymi szlaki pustyni Amalekitami (zob. Wj 17, 8-13). Mojżesz to Boży człowiek, który wie, w jaki sposób może zapewnić swoim wojskom zwycięstwo. Gdyby był strategiem myślącym jedynie po ludzku, stanąłby sam na czele walczących, tak jak to zwykle bywa w strategii. Przecież swoją postawą na pewno by ich pociągał, tak byli wpatrzeni w niego. On zaś zrobił coś, co z punktu widzenia strategii wojskowej było absurdalne - wycofał się, zostawił wojsko pod wodzą swego zastępcy Jozuego, a sam odszedł na wzgórze, by tam się modlić. Wiedział on, człowiek Boży, człowiek modlitwy, kto decyduje o losach świata i o losach jego narodu. Stąd te wyciągnięte na szczycie wzgórza w geście wiary ramiona Mojżesza. Między nim a doliną, gdzie toczy się walka, jest ścisła łączność. Kiedy ręce mu mdleją, to jego wojsko cofa się. On wie, co to znaczy - Bóg chce, aby on wciąż wysilał się, by stale wyciągał ręce do Pana. Gdy ręce zupełnie drętwiały, towarzyszący Mojżeszowi Aaron i Chur podtrzymywali je. Przez cały więc dzień ten gest wyciągniętych do Pana rąk towarzyszył walce Izraelitów, a kiedy przyszedł wieczór, zwycięstwo było po ich stronie. To jednak nie Jozue zwyciężył, nie jego wojsko walczące na dole odniosło zwycięstwo - to tam, na wzgórzu, zwyciężył Mojżesz, zwyciężyła jego wiara.
Gdyby ta scena miała powtórzyć się w naszych czasach, wówczas uwaga dziennikarzy, kamery telewizyjne, światła reflektorów skierowane byłyby tam, gdzie Jozue walczy. Wydawałoby się nam, że to tam się wszystko decyduje. Kto z nas próbowałby patrzeć na samotnego, modlącego się gdzieś człowieka? A to ten samotny człowiek zwycięża, ponieważ Bóg zwycięża przez jego wiarę.
Wyciągnięte do góry ręce Mojżesza są symbolem, one mówią, że to Bóg rozstrzyga o wszystkim. - Ty tam jesteś, który rządzisz, od Ciebie wszystko zależy. Ludzkiej szansy może być śmiesznie mało, ale dla Ciebie, Boże, nie ma rzeczy niemożliwych. Gest wyciągniętych dłoni, tych mdlejących rąk, to gest wiary, to ubogi środek wyrażający szaleństwo wiary w nieskończoną moc i nieskończoną miłość Pana.
ks. Tadeusz Dajczer "Rozważania o wierze"
Małżeństwo nierozerwalne?!... - wierność mimo wszystko
„Ślubuję ci miłość, wierność i uczciwość małżeńską oraz że ciebie nie opuszczę aż do śmierci" - to tekst przysięgi małżeńskiej wypowiadany bez żadnych warunków uzupełniających. Początek drogi. Niezapisana karta z podpisem: „aż do śmierci". A co, gdy pojawią się trudności, kryzys, zdrada?...
„Wtedy przystąpili do Niego faryzeusze, chcąc Go wystawić na próbę, zadali Mu pyta-nie: «Czy wolno oddalić swoją żonę z jakiegokolwiek powodu?» On im odpowiedział: «czy nie czytaliście, że Stwórca od początku stworzył ich mężczyzną i kobietą? Dlatego opuści człowiek ojca i matkę i będą oboje jednym ciałem. A tak nie są już dwojgiem, lecz jednym ciałem. Co Bóg złączył, człowiek niech nie rozdziela»"(Mt 19, 3-5). Dwanaście lat temu nasilający się kryzys, którego skutkiem byt nowy związek mojego męża, separacja i rozwód, doprowadził do rozpadu moje małżeństwo. Porozumienie zostało zerwane. Zepchnięta na dalszy plan, wyeliminowana z życia, nigdy w swoim sercu nie przestałam być żoną mojego męża. Sytuacje, wobec których stawałam, zda-wały się przerastać moją wytrzymałość, odbierały nadzieję, niszczyły wszystko we mnie i wokół mnie. Widziałam, że w tych trudnych chwilach Bóg stawał przy mnie i mówił: „wystarczy ci mojej łaski", „Ja jestem z wami po wszystkie dni aż do skończenia świata". Był Tym, który uczył mnie, jak nieść krzyż zerwanej jedności, rozbitej rodziny, zdrady, zaparcia, odrzucenia, szyderstwa, cynizmu, własnej słabości, popełnionych grzechów i błędów. Podnosił, nawracał, przebaczał, uczyt przebaczać. Kochał. Akceptował. Prowadził. Nadawał swój sens wydarzeniom, które po ludzku zdawały się nie mieć sensu. Byt wierny przymierzu, które zawarł z nami przed laty przez sakrament małżeństwa. Teraz wiem, że małżeństwo chrześcijańskie jest czym innym niż małżeństwo naturalne. Jest wielką łaską, jest historią świętą, w którą angażuje się Pan Bóg. Jest wydarzeniem, które sprawia, „że mąż i żona połączeni przez sakrament to nie przypadkowe osoby, które się dobrały lub nie, lecz te, którym Bóg powiedział «tak», by się stały jednym ciałem, w drodze do zbawienia".
Ja tę nadzwyczajność małżeństwa sakramentalnego zaczęłam widzieć niestety późno, bo w momencie, gdy wszystko zaczęto się rozpadać. W naszym małżeństwie byliśmy najpierw my: mój mąż, dzieci, ja i wszystko inne. Potem Pan Bóg, taki na zasadzie pomóż, daj, zrób. Nie Ten, ku któremu zmierza wszystko. Nie Bóg, lecz bożek, który zapewnia pomyślność planom, spełnia oczekiwania, daje zdrowie, zabiera trudności... Bankructwo moich wyobrażeń o małżeństwie i rodzinie stało się dla mnie źródłem łaski, poprzez którą Bóg otwierał mi oczy. Pokazywał tę miłość, z którą On przyszedł na świat. Stawał przy mnie wyszydzony, opluty, odepchnięty, fałszywie osądzony, opuszczony, na drodze, której jedyną perspektywą była haniebna śmierć, I mówił: to jest droga łaski, przez którą przychodzi zbawienie i nowe życie, czy chcesz tak kochać? Swoją łaską Pan Bóg nigdy nie pozwolił mi zrezygnować z modlitwy za mojego męża i o jedność mojej rodziny, budowania w sobie postawy przebaczenia, pojednania i porozumienia, nigdy nie dał wyrazić zgody na rozwód i rozmyślne występowanie przeciwko mężowi. Zalegalizowanie nowego związku mojego męża postrzegam jako zalegalizowanie cudzołóstwa („A powiadam wam: Kto oddala swoją żonę (...) a bierze inną popełnia cudzołóstwo, I kto oddaloną bierze za żonę, popełnia cudzołóstwo" (Mt,19.9)). I jako zaproszenie do gorliwszej modlitwy i głębszego zawierzenia. Nasza historia jest ciągle otwarta, ale wiem, że Pan Bóg nie powiedział w niej ostatniego Słowa. Jakie ono będzie i kiedy je wypowie, nie wiem, ale wierzę, że zostanie wypowiedziane dla mnie, mojego męża, naszych dzieci i wszystkich, których nasza historia dotknęła. Będzie ono Dobrą Nowiną dla każdego nas. Bo małżeństwo sakramentalne jest historią świętą, przymierzem, któremu Pan Bóg pozostaje wierny do końca.
Maria
Forum Pomocy "Świadectwa"
"Wszystko możliwe jest dla tego, kto wierzy" (Mk 9,23) "Nie bój się, wierz tylko!" (Mk 5,36)
Słowa Jezusa nie pozostawiają żadnych wątpliwości: "Jeżeli nie będziecie spożywali Ciała Syna Człowieczego i nie będziecie pili Krwi Jego, nie będziecie mieli życia w sobie" (J 6, 53). Ile tego życia będziemy mieli w sobie tu na ziemi, tyle i tylko tyle zabierzemy w świat wieczności. I na bardzo długo możemy znaleźć się w czyśćcu, aby dojść do pełni życia, do miary nieba.
Pamiętajmy jednak, że w Kościele nic nie jest magią. Jezus podczas swojego ziemskiego nauczania mówił:
- do kobiety kananejskiej:
«O niewiasto wielka jest twoja wiara; niech ci się stanie, jak chcesz!» (Mt 15,28)
- do kobiety, która prowadziła w mieście życie grzeszne:
«Twoja wiara cię ocaliła, idź w pokoju!» (Łk 7,37.50)
- do oczyszczonego z trądu Samarytanina:
«Wstań, idź, twoja wiara cię uzdrowiła» (Łk 17,19)
- do kobiety cierpiącej na krwotok:
«Ufaj, córko! Twoja wiara cię ocaliła» (Mt 9,22)
- do niewidomego Bartymeusza:
«Idź, twoja wiara cię uzdrowiła» (Mk 10,52)
Modlitwa o odrodzenie małżeństwa
Panie, przedstawiam Ci nasze małżeństwo – mojego męża (moją żonę) i mnie. Dziękuję, że nas połączyłeś, że podarowałeś nas sobie nawzajem i umocniłeś nasz związek swoim sakramentem. Panie, w tej chwili nasze małżeństwo nie jest takie, jakim Ty chciałbyś je widzieć. Potrzebuje uzdrowienia. Jednak dla Ciebie, który kochasz nas oboje, nie ma rzeczy niemożliwych. Dlatego proszę Cię:
- o dar szczerej rozmowy,
- o „przemycie oczu”, abyśmy spojrzeli na siebie oczami Twojej miłości, która „nie pamięta złego” i „we wszystkim pokłada nadzieję”,
- o odkrycie – pośród mnóstwa różnic – tego dobra, które nas łączy, wokół którego można coś zbudować (zgodnie z radą Apostoła: zło dobrem zwyciężaj),
- o wyjaśnienie i wybaczenie dawnych urazów, o uzdrowienie ran i wszystkiego, co chore, o uwolnienie od nałogów i złych nawyków.
Niech w naszym małżeństwie wypełni się wola Twoja.
Niech nasza relacja odrodzi się i ożywi, przynosząc owoce nam samym oraz wszystkim wokół. Ufam Tobie, Jezu, i już teraz dziękuję Ci za wszystko, co dla nas uczynisz. Uwielbiam Cię w sercu i błogosławię w całym moim życiu. Amen..
Święty Józefie, sprawiedliwy mężu i ojcze, który z takim oddaniem opiekowałeś się Jezusem i Maryją – wstaw się za nami. Zaopiekuj się naszym małżeństwem. Powierzam Ci również inne małżeństwa, szczególnie te, które przeżywają jakieś trudności. Proszę – módl się za nami wszystkimi! Amen!
Modlitwa o siedem Darów Ducha Świętego
Duchu Święty, Ty nas uświęcasz, wspomagając w pracy nad sobą. Ty nas pocieszasz wspierając, gdy jesteśmy słabi i bezradni. Proszę Cię o Twoje dary:
1. Proszę o dar mądrości, bym poznał i umiłował Prawdę wiekuistą, ktorą jesteś Ty, moj Boże.
2. Proszę o dar rozumu, abym na ile mój umysł może pojąć, zrozumiał prawdy wiary.
3. Proszę o dar umiejętności, abym patrząc na świat, dostrzegał w nim dzieło Twojej dobroci i mądrości i abym nie łudził się, że rzeczy stworzone mogą zaspokoić wszystkie moje pragnienia.
4. Proszę o dar rady na chwile trudne, gdy nie będę wiedział jak postąpić.
5. Proszę o dar męstwa na czas szczególnych trudności i pokus.
6. Proszę o dar pobożności, abym chętnie obcował z Tobą w modlitwie, abym patrzył na ludzi jako na braci, a na Kościół jako miejsce Twojego działania.
7. Na koniec proszę o dar bojaźni Bożej, bym lękał się grzechu, który obraża Ciebie, Boga po trzykroć Świętego. Amen.
Akt poświęcenia się Niepokalanemu Sercu Maryi
Obieram Cię dziś, Maryjo, w obliczu całego dworu niebieskiego, na moją Matkę i Panią. Z całym oddaniem i miłością powierzam i poświęcam Tobie moje ciało i moją duszę, wszystkie moje dobra wewnętrzne i zewnętrzne, a także zasługi moich dobrych uczynków przeszłych, teraźniejszych i przyszłych. Tobie zostawiam całkowite i pełne prawo dysponowania mną jak niewolnikiem oraz wszystkim, co do mnie należy, bez zastrzeżeń, według Twojego upodobania, na większą chwałę Bożą teraz i na wieki. Amen.
św. Ludwik de Montfort
Pełnia modlitwy
W 2002 roku Jan Paweł II potępiając w ostrych słowach rozwody powiedział, że adwokaci jako ludzie wolnego zawodu, muszą zawsze odmawiać użycia swoich umiejętności zawodowych do sprzecznego ze sprawiedliwością celu, jakim jest rozwód. KAI Ks. dr Marek Dziewiecki - Miłość nigdy nie pomaga w złym. Właśnie dlatego doradca katolicki w żadnej sytuacji nie proponuje krzywdzonemu małżonkowi rozwodu, gdyż nie wolno nikomu proponować łamania przysięgi złożonej wobec Boga i człowieka.
Bitwa toczy się o nasze serce - ks. Piotr Pawlukiewicz
Kto powinien rządzić w małżeństwie? - ks. Piotr Pawlukiewicz
Kiedy rodzi się dziecko, mąż idzie na bok - ks. Piotr Pawlukiewicz
Do kobiety trzeba iść już z siłą ducha nie po to, by tę siłę zyskać - ks. Piotr Pawlukiewicz
Czy kochasz swojego męża tak, aby dać z siebie wszystko i go uratować? - ks. Piotr Pawlukiewicz
Jakie są nasze rzeczywiste wielkie pragnienia? Czy takie jak Bartymeusza? - ks. Piotr Pawlukiewicz
Miłość jest trudna: Kryzys nigdy nie jest końcem - "Katechizm Poręczny" ks. Piotra Pawlukiewicza
Ze względu na "dobro dziecka" małżonkowie sakramentalni mają żyć osobno? - ks. Piotr Pawlukiewicz
Cierpienie i przebaczenie w małżeństwie - konferencja dr Mieczysława Guzewicza, teologa-biblisty
Co to znaczy "moja była żona"? - dr Wanda Półtawska - psychiatra, członek Papieskiej Rady ds. Rodziny
"We czci niech będzie małżeństwo pod każdym względem i łoże nieskalane" (Hbr 13,4a) - dr M. Guzewicz
Nic nie usprawiedliwia rozwodu, gdyż od 1999 r. obowiązuje w Polsce ustawa o separacji :: Każdy rozwód jest wyjątkowy
Protest w obronie dzieci >>
| Strona wygenerowana w 0,02 sekundy. Zapytań do SQL: 8 |
|
|