Celem tego forum jest niesienie pomocy małżonkom przeżywającym kryzys na każdym jego etapie, którzy chcą ratować swoje sakramentalne małżeństwa, także po rozwodzie i gdy ich współmałżonkowie są uwikłani w niesakramentalne związki
|
nagły kryzys po 19 latach małżeństwa |
Autor |
Wiadomość |
Ma1973 [Usunięty]
|
Wysłany: 2014-09-15, 10:47 nagły kryzys po 19 latach małżeństwa
|
|
|
mk |
Ostatnio zmieniony przez 2014-10-23, 13:45, w całości zmieniany 1 raz |
|
|
|
|
renta11 [Usunięty]
|
Wysłany: 2014-09-15, 12:41
|
|
|
Ma
Kochana poczytaj mój wątek i wątek Aatki. W obu u mężów "się wypaliło".
Nie przypadkiem weszłaś na to forum. Zwróć się do Boga, zajmij się sobą, a reszta....będzie jak Bóg da.
Bardzo serdecznie Cię przytulam. Ja weszłam na drogę Boga i jest mi dzisiaj dużo lepiej. Postanowiłam kroczyć wąską i trudną ścieżką. Emocje nadal buzują, ale w głębi jest spokój i przeświadczenie o dobrym wyborze życia. To daje siłę i buduje człowieczeństwo.
Nie będę ukrywać, przed Tobą trudne chwile. Ale DASZ RADĘ, bo będziesz z Bogiem. Pomodlę się za Ciebie i Twojego męża.
Renia |
|
|
|
|
mare1966 [Usunięty]
|
Wysłany: 2014-09-15, 23:09
|
|
|
Witaj
.......... i wybacz .
Cytat: | [b]jeszcze jedno dodam, bo moze jest to ważne [/b], powiedział raz też coś takiego , że ta moja zdrada sprzed lat ciągle w nim siedzi, że on sobie nie umie z tym poradzić, że go to zabija, dlatego nie może być ze mną bo nie da z tym rady nigdy |
........ może ?
Jak tylko wspomniałaś o zdradzie ( romans brzmi tak .... pięknie )
od razu było dla mnie oczywiste , że to główna rana męża .
Takie rany nie znikają , nigdy .
Mogą się co najwyżej zabliźnić , ale to przy wyjatkowej postawie zdradzacza .
Powyższe dotyczy też mężczyzn , rzecz jasna .
Nie ma większego przestępstwa przeciw małżeństwu .
Cytat: | A teraz opiszę sprawę kryzysu. Nastąpił on nagle z dnia na dzień. |
Owszem , nastąpił , ale conajmniej kilkanaście lat temu .
Twoja miłość się umocniła , ale jego raczej niekoniecznie .
Cytat: | ślub był zawarty z miłości , przez te lata było kilka mniejszych kryzysów, które jak mi się wydawało udało się przejść, w ostatnich latach wg mnie byliśmy naprawdę szczęśliwi |
i to
Cytat: | większość rozmów przez całe życie polegała na tym , że ja mówię, on odezwał się czasami konkretnie i na temat. |
zamkniety , skryty
to gdzie tu ta bliskość , otwartość , wzajemne poznanie itd. ?
Kiedy jeszcze było dziecko , to dziecko łączyło .
Dziecko dorasta i
rodzice zostają sami , obcy sobie .
No dobra .
--------------------------------------
Mąż jest po mojemu w jakiejś depresji i rozpaczy .
Te jego pomysły to wołanie o pomoc tak naprawdę .
Nie wyglada raczej na typ podrywacza ani kogoś kto
NA SERIO planuje nowe otwarcie .
Najchętniej to by się zapił na smierć , byle przestać myśleć i czuć .
Doszedł do pewnego wieku , zrobił bilans z zycia
i nie wyszedł rewelacyjnie .
Widzę też , że Ty chyba inaczej przezywasz "zdradę" .
Bardziej zewnętrznie .
Fakt , że tak po prawdzie to taka zdrada-niezdrada .
To bardziej krzyk - poczuj choć trochę , to mi zrobiłaś !
On się nie umie tak naprawdę mścić , nie o to mu chodzi
i nie zdardy mu w głowie .
Nie ma na to sił nawet .
2 dni temu oglądałem taka sztukę
z Gajosem i Seniuk , urywek tylko .
Trochę to przypomina tamtą sytuację ,
ale pociesz się nie tylko u was .
Chyba oboje musicie rozliczyć się na poważnie
z minionym zyciem , małżeństwem , samym sobą co najważniejsze , z własną wiarą , sensem zycia .
Musicie się narodzić na nowo , do życia .
( bo obojgu wam się nie chce )
Domy tworzą ludzie , ale nie z porothermu .
To szansa NA LEPSZE życie .
Witamy , jesli tak mogę powiedzieć . |
|
|
|
|
alives [Usunięty]
|
Wysłany: 2014-09-15, 23:12
|
|
|
Wybacz, kiepski ze mnie doradca bo sam jestem w kryzysie, z którym sobie nie mogę poradzić. Powiem tylko o uczuciach, które we mnie wzbudziła zdrada żony: od tamtej chwili wszędzie, gdzie widzę kobietę w ramionach jakiego faceta widzę moją żonę. Nie mogę oglądać filmów, w których gdzieś pojawia się romans, bo widzę tam ją. To jest powodem mojego cierpienia i pewnie też jeden z powodów tego, że kryzys dalej trwa i się kumuluje. Choć bardzo bym chciał, nie potrafię się z tym pogodzić i o tym zapomnieć. I w jakiś sposób rozumiem tu uczucia Twojego męża. Zdrada podważa wszystko co czuje się do drugiej osoby. Przynajmniej tak jest w moim przypadku.
"Miłość cierpliwa jest, łaskawa jest. Miłość nie zazdrości, nie szuka poklasku, nie unosi się pychą, nie dopuszcza się bezwstydu, nie szuka swego, nie unosi się gniewem, nie pamięta złego, nie cieszy się z niesprawiedliwości, lecz współweseli się z prawdą. Wszystko znosi,
wszystkiemu wierzy, we wszystkim pokłada nadzieję, wszystko przetrzyma. Miłość nigdy nie ustaje"
Nie jesteśmy doskonali.
Życzę Wam jednak byście znaleźli swój język i odnaleźli siebie. |
|
|
|
|
Cierpliwy [Usunięty]
|
Wysłany: 2014-09-16, 02:41
|
|
|
Z każdego akapitu Twojego opisu wynika, że wasz kryzys wcale nie jest taki nagły. Ujawnia się brak komunikacji. Piszesz że mąż jest zamknięty w sobie, pochodzi z rodziny dotkniętej alkoholizmem, sam sporo pije.... Zmarła mu matka a nade wszystko siedzi w nim ból po twojej zdradzie. Najwidoczniej dla niego twoja zdrada nie wzmocnila waszej milosci...Czy kiedykolwiek o tym wszystkim rozmawialiscie? Czy on ci wybaczyl? Jak u was relacje z Panem Bogiem? |
|
|
|
|
Ma1973 [Usunięty]
|
Wysłany: 2014-09-16, 08:00
|
|
|
mk |
Ostatnio zmieniony przez 2014-10-23, 13:46, w całości zmieniany 1 raz |
|
|
|
|
Ma1973 [Usunięty]
|
Wysłany: 2014-09-16, 08:05
|
|
|
mk |
Ostatnio zmieniony przez 2014-10-23, 13:46, w całości zmieniany 1 raz |
|
|
|
|
Ma1973 [Usunięty]
|
Wysłany: 2014-09-16, 08:12
|
|
|
mk |
Ostatnio zmieniony przez 2014-10-23, 13:47, w całości zmieniany 1 raz |
|
|
|
|
Ma1973 [Usunięty]
|
Wysłany: 2014-09-16, 08:27
|
|
|
mk |
Ostatnio zmieniony przez 2014-10-23, 13:47, w całości zmieniany 1 raz |
|
|
|
|
fi [Usunięty]
|
Wysłany: 2014-09-16, 08:47
|
|
|
Również zgadzam się z moimi przedmówcami, że zachowanie Twojego męża to rozpaczliwe wołanie o pomoc. Wiele trudnych, nagromadzonych spraw, nieprzepracowanych emocji z przeszłości wybucha teraz ze zdwojoną siłą.
Przede wszystkim niezabliźniona rana zdrady, którą mu zadałaś, a która wywołała wielkie spustoszenie w Waszym życiu i w życiu męża. Nie wiem, jak tamten kryzys przepracowaliście, jak Ty pomogłaś mężowi w odbudowaniu zaufania i miłości małżeńskiej. Może miałaś wrażenie, że mąż już się z tym pogodził, uporał, przeniósł tamte wydarzenia w zapomnienie.
Przypomnij sobie dokładnie, czy zadośćuczyniłaś mężowi, czy wspierałaś go w procesie przebaczenia, jak wyglądało wówczas Wasze pojednanie? Mąż jest skrytą osobą, z tego co piszesz. Może w skrytości nigdy nie otworzył przed Tobą poranionego serca i tłumił latami te okropne przecież emocje?
Chyba trzeba będzie wrócić do tych przykrych wydarzeń i przede wszystkim zaoferować gotowość pomocy w procesie przebaczenia. Jak to zrobić? W pierwszej kolejności zadbaj o siebie - błagaj Boga o prowadzenie, zbliż się do Niego, uczep Jego ręki, odpraw spowiedź z całego życia, czytaj, ucz się, proś o to, abyś umiała dostrzec swoje błędy, terapia 12 kroków, Sychar, rozmowy, post i częsta Eucharystia.
Jednocześnie zapewnij męża o tym, że dostrzegasz swoje błędy i prosisz o przebaczenie. Pragniesz pomóc mężowi w przebaczeniu Tobie, chcesz być w tym procesie przy nim. Modlisz się o odrodzenie Waszej miłości, z Bogiem wszystko jest możliwe. Chcesz Panu oddać swoje małżeństwo i swojego męża pod opiekę, aby strzegł Waszą rodzinę, małżeństwo, umacniał przysięgę małżeńską, wyzwolił męża z nałogu. Chcesz słuchać swojego męża, chcesz być przy nim.
Może to będą puste słowa dla męża, ale z Bożą pomocą będą pracować, nawet gdy wydają Ci się na ten moment głupie...
Rzuciły mi się słowa: "mąż jest po przejściach, jego ojciec był alkoholikiem, cała najbliższa rodzina mojego męża poumierała w dość niespodziewanych i tragicznych okolicznościach w młodym wieku".
Poradź się dobrego kapłana w kwestii obciążeń międzypokoleniowych, módl się o wyzwolenie z nałogu alkoholizmu i z ciążących nad mężem spraw pokoleniowych. Mąż ma silne zachowania samo destrukcyjne, ratuj go.
Dobrze by było, abyś miała za sobą jakąś wspólnotę, dobrego spowiednika, korzystaj z Mszy Św. o uzdrowienie i uwolnienie.
Przede wszystkim zmieniaj siebie. Powierzaj też męża codziennie Michałowi Archaniołowi pod opiekę. |
|
|
|
|
Ma1973 [Usunięty]
|
Wysłany: 2014-09-16, 10:56
|
|
|
mk |
Ostatnio zmieniony przez 2014-10-23, 13:45, w całości zmieniany 1 raz |
|
|
|
|
Ma1973 [Usunięty]
|
Wysłany: 2014-09-16, 10:59
|
|
|
Dziękuję Wam wszystkim za mądre słowa i porady, będę pracowała nad tym wszystkim, spróbuję .
Mam jeszcze wątpliwość, co zrobić w sytuacji gdy on zapyta znowu o rozwód co z tym zrobimy co dalej, pytał już kilkakrotnie co o tym myślę, ale ja nie chciałam rozmawiać , ostatnio poprosiłam go o czas na opadnięcie emocji o chociaż kilka dni żeby mnie nie dręczył tymi pytaniami.
Co robić jak znowu zacznie temat, jak zareagować, boję, się że się nieodpowiednio zachowam;( |
|
|
|
|
Dabo [Usunięty]
|
Wysłany: 2014-09-16, 20:43
|
|
|
Ma1973 napisał/a: | Mam jeszcze wątpliwość, co zrobić w sytuacji gdy on zapyta znowu o rozwód co z tym zrobimy co dalej, pytał już kilkakrotnie co o tym myślę, ale ja nie chciałam rozmawiać , ostatnio poprosiłam go o czas na opadnięcie emocji o chociaż kilka dni żeby mnie nie dręczył tymi pytaniami. |
Proste jak drut strzałowy. Wyślij go do Sycharu. Tu go urobią na Twojego misia.
Wierz że w podobnej komitywie żyję kto komu bardziej i kto mocniej. Tylko mi się znudziło. Ja chcę żeby u mnie było poprostu normalnie.
Wiesz dla czego zdradziłem żonę pierwszy raz? Bo starsi doświadczeni panowie twierdzili że kobieta po 30 i . tak pujdzie w tango, więc lepiej dobrze mieć jakąs lewiznę w zakamarku niż się obudzić z rogami.
Durne i kłamliwe te twierdzenie, ale wielu poszło i żałuje. |
|
|
|
|
landis85 [Usunięty]
|
Wysłany: 2014-09-17, 09:35
|
|
|
Ma1973 kiedy mój mąż nalegał na rozwód i zamęczał mnie tym ja stanowczo mówiłam NIE, w gre wchodziła tylko separacja
z chwilą kiedy chciałam powiedzieć naszej rodzinie - rodzicom, teściom o tym wszystkim, mąż nagle stwierdził że jednak nie chce rozwodu, że "damy radę"...
niestety za słowami nie szły w parze jego czyny
dalej zdradzał, robił długi, więc powiadomiłam rodziców, teściów, wystąpiłam o separację sądowną, alimenty na dzieci
niestety u nas nie nastąpił cud (jeszcze...;) ) parę lat od separacji mąż procesuje się ze mną w sądzie w sprawie rozwodu i opieki nad dziećmi- można powiedzieć że jest jeszcze gorzej....
ale trudno, mnie to już tak bardzo nie rusza
potrzebowałam chyba tych wszystkich sytuacji aby zrozumieć co w moim życiu powinno być najważniejsze
życzę wytrwałości, pamiętam jak mnie kiedyś ruszały słowa męża o rozwodzie, jak nie mogłam spać po nocach zastanawiając się co z nami będzie (młodsze dziecko miało dopiero parę miesięcy....)
polecam Nowennę Pompejańską - mi osobiście pomogła się wyciszyć wewnętrznie |
|
|
|
|
|
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach Nie możesz załączać plików na tym forum Możesz ściągać załączniki na tym forum
|
Dodaj temat do Ulubionych Wersja do druku
|
Dla tych, którzy kochają - propozycja wzoru odpowiedzi na pozew rozwodowy
W odpowiedzi na pozew wnoszę o oddalenie powództwa w całości i nie rozwiązywanie małżeństwa stron przez rozwód.
UZASADNIENIE
Pomimo trudności jakie nasz związek przechodził i przechodzi uważam, że nadal można go uratować. Małżeństwa nie zawiera się na chwilę i nie zrywa w momencie, gdy dzieje się coś niedobrego. Pragnę nadmienić, iż w przyszłości nie zamierzam się już z nikim innym wiązać. Podjąłem (podjęłam) bowiem decyzję, że będę z żoną (mężem) na zawsze i dołożę wszelkich starań, aby nasze małżeństwo przetrwało. Scalenie związku jest możliwe nawet wtedy, gdy tych dobrych uczuć w nas nie ma. Lecz we mnie takie uczucia nadal są i bardzo kocham swoją żonę (męża), pomimo, iż w chwili obecnej nie łączy nas więź fizyczna. Jednak wyrażam pragnienie ratowania Naszego małżeństwa i gotowy (gotowa) jestem podjąć trud jaki się z tym wiąże. Uważam, że przy odrobinie dobrej woli możemy odbudować dobrą relację miłości.
Dobro mojej żony (męża) jest dla mnie po Bogu najważniejsze. Przed Bogiem to bowiem ślubowałem (ślubowałam).
Moim zdaniem każdy związek ma swoje trudności, a nieporozumienia jakie wydarzyły się między nami nie są powodem, aby przekreślić nasze małżeństwo i rozbijać naszą rodzinę. Myślę, że każdy rozwód negatywnie wpływa nie tylko na współmałżonków, ale także na ich rodziny, dzieci i krzywdzi niepotrzebnie wiele bliskich sobie osób. Oddziaływuje również negatywnie na inne małżeństwa.
Z moją (moim) żoną (mężem) znaliśmy się długo przed zawarciem naszego małżeństwa i uważam, że był to wystarczający czas na wzajemne poznanie się. Po razem przeżytych "X" latach (jako para, narzeczeni i małżonkowie) żona (mąż) jest dla mnie zbyt ważną osobą, aby przekreślić większość wspólnie spędzonych lat. Według mnie w naszym związku nie wygasły więzi emocjonalne i duchowe. Podkreślam, iż nadal kocham żonę (męża) i pomimo, że oddaliliśmy się od siebie, chcę uratować nasze małżeństwo. Osobiście wyrażam wolę i chęć naprawy naszych małżeńskich relacji, gdyż mam przekonanie, że każdy związek małżeński dotknięty poważnym kryzysem jest do uratowania.
Orzeczenie rozwodu spowodowałoby, że ucierpiałoby dobro wspólnych małoletnich dzieci stron oraz byłoby sprzeczne z zasadami współżycia społecznego. Dzieci potrzebują stabilnego emocjonalnego kontaktu z obojgiem rodziców oraz podejmowania przez obie strony wszelkich starań, by zaspokoić potrzeby rodziny. Rozwód grozi osłabieniem lub zerwaniem więzi emocjonalnej dzieci z rodzicem zamieszkującym poza rodziną. Rozwód stron wpłynie także niekorzystnie na ich rozwój intelektualny, społeczny, psychiczny i duchowy, obniży ich status materialny i będzie usankcjonowaniem niepoważnego traktowania instytucji rodziny.
Jestem katolikiem (katoliczką), osobą wierzącą. Moje przekonania religijne nie pozwalają mi wyrazić zgody na rozwód, gdyż jak mówi w punkcie 2384 Katechizm Kościoła Katolickiego: "Rozwód znieważa przymierze zbawcze, którego znakiem jest małżeństwo sakramentalne", natomiast Kompendium Katechizmu Kościoła Katolickiego w punkcie 347 nazywa rozwód jednym z najcięższych grzechów, który godzi w sakrament małżeństwa.
Wysoki Sądzie, proszę o danie nam szansy na uratowanie naszego małżeństwa. Uważam, ze każda rodzina, w tym i nasza, na to zasługuje. Nie zmienię zdania w tej ważnej sprawie, bo wtedy będę niewiarygodny w każdej innej. Brak wyrażenia mojej zgody na rozwód nie wskazuje na to, iż kierują mną złe emocje tj. złość czy złośliwość. Jednocześnie zdaję sobie sprawę, że nie zmuszę żony (męża) do miłości. Rozumiem, że moja odmowa komplikuje sytuację, ale tak czuję, takie są moje przekonania religijne i to dyktuje mi serce.
Bardzo kocham moją (mojego) żonę (męża) i w związku z powyższym wnoszę jak na wstępie.
List Episkopatu Polski na święto św. Rodziny
Warto jeszcze raz podkreślić, że u podstaw każdej rodziny stoi małżeństwo. Chrześcijańskie patrzenie na małżeństwo w pełni uwzględnia wyjątkową naturę tej wspólnoty osób. Małżeństwo to związek mężczyzny i niewiasty, zawierany na całe ich życie, i z tej racji pełniący także określone zadania społeczne. Chrystus podkreślił, że mężczyzna opuszcza nawet ojca i matkę, aby złączyć się ze swoją żoną i być z nią przez całe życie jako jedno ciało (por. Mt 19,6). To samo dotyczy niewiasty. Naszym zadaniem jest nieustanne przypominanie, iż tylko tak rozumianą wspólnotę mężczyzny i niewiasty wolno nazywać małżeństwem. Żaden inny związek osób nie może być nawet przyrównywany do małżeństwa. Chrześcijanie decyzję o zawarciu małżeństwa wypowiadają wobec Boga i wobec Kościoła. Tak zawierany związek Chrystus czyni sakramentem, czyli tajemnicą uświęcenia małżonków, znakiem swojej obecności we wszystkich ich sprawach, a jednocześnie źródłem specjalnej łaski dla nich. Głębia duchowości chrześcijańskich małżonków powstaje właśnie we współpracy z łaską sakramentu małżeństwa. więcej >>
Wszechświat na miarę człowieka
Wszechświat jest ogromny. Żeby sobie uzmysłowić rozmiary wszechświata, załóżmy, że odległość Ziemia - Słońce to jeden milimetr. Wtedy najbliższa gwiazda znajduje się mniej więcej w odległości 300 metrów od Słońca. Do Słońca mamy jeden milimetr, a do najbliższej gwiazdy około 300 metrów. Słońce razem z całym otoczeniem gwiezdnym tworzy ogromny system zwany Droga Mleczną (galaktykę w kształcie ogromnego dysku). W naszej umownej skali ten ogromny dysk ma średnicę około 6 tysięcy kilometrów, czyli mniej więcej tak, jak stąd do Stanów Zjednoczonych. Światło zużywa na przebycie od jednego końca tego dysku do drugiego - około 100 tysięcy lat. W tym dysku mieści się około 100 miliardów gwiazd. To jest ogromny dysk! Jeszcze mniej więcej sto lat temu uważano, że to jest cały wszechświat. Okazało się, że tak wcale nie jest. Wszechświat jest znacznie, znacznie większy! Jeżeli te 6 tysięcy kilometrów znowu przeskalujemy, tym razem do jednego centymetra, to cały wszechświat, który potrafimy zaobserwować (w tej skali) jest kulą o średnicy 3 kilometrów. I w tym właśnie obszarze, jest około 100 miliardów galaktyk (czyli takich dużych systemów gwiezdnych, oczywiście różnych kształtów, różnych wielkości). To właśnie jest cały wszechświat, który potrafimy badać metodami fizycznymi, wykorzystując techniki astronomiczne. (Wszechświat na miarę człowieka >>>)
Musicie zawsze powstawać!
Możecie rozerwać swoje fotografie i zniszczyć prezenty. Możecie podeptać swoje szczęśliwe wspomnienia i próbować dzielić to, co było dla dwojga. Możecie przeklinać Kościół i Boga.
Ale Jego potęga nie może nic uczynić przeciw waszej wolności. Bo jeżeli dobrowolnie prosiliście Go, by zobowiązał się z wami... On nie może was "rozwieść".
To zbyt trudne? A kto powiedział, że łatwo być
człowiekiem wolnym i odpowiedzialnym. Miłość się staje Jest miłością w marszu, chlebem codziennym.
Nie jest umeblowana mieszkaniem, ale domem do zbudowania i utrzymania, a często do remontu. Nie jest triumfalnym "TAK", ale jest mnóstwem "tak", które wypełniają życie, pośród mnóstwa "nie".
Człowiek jest słaby, ma prawo zbłądzić! Ale musi zawsze powstawać i zawsze iść. I nie wolno mu odebrać życia, które ofiarował drugiemu; ono stało się nim.
Michel Quoist
Rozważania o wierze/Dynamizm wiary/Zwycięstwo przez wiarę
Klasycznym tekstem biblijnym ukazującym w świetle wiary wartość i sens środków ubogich jest scena walki z Amalekitami. W czasie przejścia przez pustynię, w drodze do Ziemi Obiecanej, dochodzi do walki pomiędzy Izraelitami a kontrolującymi szlaki pustyni Amalekitami (zob. Wj 17, 8-13). Mojżesz to Boży człowiek, który wie, w jaki sposób może zapewnić swoim wojskom zwycięstwo. Gdyby był strategiem myślącym jedynie po ludzku, stanąłby sam na czele walczących, tak jak to zwykle bywa w strategii. Przecież swoją postawą na pewno by ich pociągał, tak byli wpatrzeni w niego. On zaś zrobił coś, co z punktu widzenia strategii wojskowej było absurdalne - wycofał się, zostawił wojsko pod wodzą swego zastępcy Jozuego, a sam odszedł na wzgórze, by tam się modlić. Wiedział on, człowiek Boży, człowiek modlitwy, kto decyduje o losach świata i o losach jego narodu. Stąd te wyciągnięte na szczycie wzgórza w geście wiary ramiona Mojżesza. Między nim a doliną, gdzie toczy się walka, jest ścisła łączność. Kiedy ręce mu mdleją, to jego wojsko cofa się. On wie, co to znaczy - Bóg chce, aby on wciąż wysilał się, by stale wyciągał ręce do Pana. Gdy ręce zupełnie drętwiały, towarzyszący Mojżeszowi Aaron i Chur podtrzymywali je. Przez cały więc dzień ten gest wyciągniętych do Pana rąk towarzyszył walce Izraelitów, a kiedy przyszedł wieczór, zwycięstwo było po ich stronie. To jednak nie Jozue zwyciężył, nie jego wojsko walczące na dole odniosło zwycięstwo - to tam, na wzgórzu, zwyciężył Mojżesz, zwyciężyła jego wiara.
Gdyby ta scena miała powtórzyć się w naszych czasach, wówczas uwaga dziennikarzy, kamery telewizyjne, światła reflektorów skierowane byłyby tam, gdzie Jozue walczy. Wydawałoby się nam, że to tam się wszystko decyduje. Kto z nas próbowałby patrzeć na samotnego, modlącego się gdzieś człowieka? A to ten samotny człowiek zwycięża, ponieważ Bóg zwycięża przez jego wiarę.
Wyciągnięte do góry ręce Mojżesza są symbolem, one mówią, że to Bóg rozstrzyga o wszystkim. - Ty tam jesteś, który rządzisz, od Ciebie wszystko zależy. Ludzkiej szansy może być śmiesznie mało, ale dla Ciebie, Boże, nie ma rzeczy niemożliwych. Gest wyciągniętych dłoni, tych mdlejących rąk, to gest wiary, to ubogi środek wyrażający szaleństwo wiary w nieskończoną moc i nieskończoną miłość Pana.
ks. Tadeusz Dajczer "Rozważania o wierze"
Małżeństwo nierozerwalne?!... - wierność mimo wszystko
„Ślubuję ci miłość, wierność i uczciwość małżeńską oraz że ciebie nie opuszczę aż do śmierci" - to tekst przysięgi małżeńskiej wypowiadany bez żadnych warunków uzupełniających. Początek drogi. Niezapisana karta z podpisem: „aż do śmierci". A co, gdy pojawią się trudności, kryzys, zdrada?...
„Wtedy przystąpili do Niego faryzeusze, chcąc Go wystawić na próbę, zadali Mu pyta-nie: «Czy wolno oddalić swoją żonę z jakiegokolwiek powodu?» On im odpowiedział: «czy nie czytaliście, że Stwórca od początku stworzył ich mężczyzną i kobietą? Dlatego opuści człowiek ojca i matkę i będą oboje jednym ciałem. A tak nie są już dwojgiem, lecz jednym ciałem. Co Bóg złączył, człowiek niech nie rozdziela»"(Mt 19, 3-5). Dwanaście lat temu nasilający się kryzys, którego skutkiem byt nowy związek mojego męża, separacja i rozwód, doprowadził do rozpadu moje małżeństwo. Porozumienie zostało zerwane. Zepchnięta na dalszy plan, wyeliminowana z życia, nigdy w swoim sercu nie przestałam być żoną mojego męża. Sytuacje, wobec których stawałam, zda-wały się przerastać moją wytrzymałość, odbierały nadzieję, niszczyły wszystko we mnie i wokół mnie. Widziałam, że w tych trudnych chwilach Bóg stawał przy mnie i mówił: „wystarczy ci mojej łaski", „Ja jestem z wami po wszystkie dni aż do skończenia świata". Był Tym, który uczył mnie, jak nieść krzyż zerwanej jedności, rozbitej rodziny, zdrady, zaparcia, odrzucenia, szyderstwa, cynizmu, własnej słabości, popełnionych grzechów i błędów. Podnosił, nawracał, przebaczał, uczyt przebaczać. Kochał. Akceptował. Prowadził. Nadawał swój sens wydarzeniom, które po ludzku zdawały się nie mieć sensu. Byt wierny przymierzu, które zawarł z nami przed laty przez sakrament małżeństwa. Teraz wiem, że małżeństwo chrześcijańskie jest czym innym niż małżeństwo naturalne. Jest wielką łaską, jest historią świętą, w którą angażuje się Pan Bóg. Jest wydarzeniem, które sprawia, „że mąż i żona połączeni przez sakrament to nie przypadkowe osoby, które się dobrały lub nie, lecz te, którym Bóg powiedział «tak», by się stały jednym ciałem, w drodze do zbawienia".
Ja tę nadzwyczajność małżeństwa sakramentalnego zaczęłam widzieć niestety późno, bo w momencie, gdy wszystko zaczęto się rozpadać. W naszym małżeństwie byliśmy najpierw my: mój mąż, dzieci, ja i wszystko inne. Potem Pan Bóg, taki na zasadzie pomóż, daj, zrób. Nie Ten, ku któremu zmierza wszystko. Nie Bóg, lecz bożek, który zapewnia pomyślność planom, spełnia oczekiwania, daje zdrowie, zabiera trudności... Bankructwo moich wyobrażeń o małżeństwie i rodzinie stało się dla mnie źródłem łaski, poprzez którą Bóg otwierał mi oczy. Pokazywał tę miłość, z którą On przyszedł na świat. Stawał przy mnie wyszydzony, opluty, odepchnięty, fałszywie osądzony, opuszczony, na drodze, której jedyną perspektywą była haniebna śmierć, I mówił: to jest droga łaski, przez którą przychodzi zbawienie i nowe życie, czy chcesz tak kochać? Swoją łaską Pan Bóg nigdy nie pozwolił mi zrezygnować z modlitwy za mojego męża i o jedność mojej rodziny, budowania w sobie postawy przebaczenia, pojednania i porozumienia, nigdy nie dał wyrazić zgody na rozwód i rozmyślne występowanie przeciwko mężowi. Zalegalizowanie nowego związku mojego męża postrzegam jako zalegalizowanie cudzołóstwa („A powiadam wam: Kto oddala swoją żonę (...) a bierze inną popełnia cudzołóstwo, I kto oddaloną bierze za żonę, popełnia cudzołóstwo" (Mt,19.9)). I jako zaproszenie do gorliwszej modlitwy i głębszego zawierzenia. Nasza historia jest ciągle otwarta, ale wiem, że Pan Bóg nie powiedział w niej ostatniego Słowa. Jakie ono będzie i kiedy je wypowie, nie wiem, ale wierzę, że zostanie wypowiedziane dla mnie, mojego męża, naszych dzieci i wszystkich, których nasza historia dotknęła. Będzie ono Dobrą Nowiną dla każdego nas. Bo małżeństwo sakramentalne jest historią świętą, przymierzem, któremu Pan Bóg pozostaje wierny do końca.
Maria
Forum Pomocy "Świadectwa"
"Wszystko możliwe jest dla tego, kto wierzy" (Mk 9,23) "Nie bój się, wierz tylko!" (Mk 5,36)
Słowa Jezusa nie pozostawiają żadnych wątpliwości: "Jeżeli nie będziecie spożywali Ciała Syna Człowieczego i nie będziecie pili Krwi Jego, nie będziecie mieli życia w sobie" (J 6, 53). Ile tego życia będziemy mieli w sobie tu na ziemi, tyle i tylko tyle zabierzemy w świat wieczności. I na bardzo długo możemy znaleźć się w czyśćcu, aby dojść do pełni życia, do miary nieba.
Pamiętajmy jednak, że w Kościele nic nie jest magią. Jezus podczas swojego ziemskiego nauczania mówił:
- do kobiety kananejskiej:
«O niewiasto wielka jest twoja wiara; niech ci się stanie, jak chcesz!» (Mt 15,28)
- do kobiety, która prowadziła w mieście życie grzeszne:
«Twoja wiara cię ocaliła, idź w pokoju!» (Łk 7,37.50)
- do oczyszczonego z trądu Samarytanina:
«Wstań, idź, twoja wiara cię uzdrowiła» (Łk 17,19)
- do kobiety cierpiącej na krwotok:
«Ufaj, córko! Twoja wiara cię ocaliła» (Mt 9,22)
- do niewidomego Bartymeusza:
«Idź, twoja wiara cię uzdrowiła» (Mk 10,52)
Modlitwa o odrodzenie małżeństwa
Panie, przedstawiam Ci nasze małżeństwo – mojego męża (moją żonę) i mnie. Dziękuję, że nas połączyłeś, że podarowałeś nas sobie nawzajem i umocniłeś nasz związek swoim sakramentem. Panie, w tej chwili nasze małżeństwo nie jest takie, jakim Ty chciałbyś je widzieć. Potrzebuje uzdrowienia. Jednak dla Ciebie, który kochasz nas oboje, nie ma rzeczy niemożliwych. Dlatego proszę Cię:
- o dar szczerej rozmowy,
- o „przemycie oczu”, abyśmy spojrzeli na siebie oczami Twojej miłości, która „nie pamięta złego” i „we wszystkim pokłada nadzieję”,
- o odkrycie – pośród mnóstwa różnic – tego dobra, które nas łączy, wokół którego można coś zbudować (zgodnie z radą Apostoła: zło dobrem zwyciężaj),
- o wyjaśnienie i wybaczenie dawnych urazów, o uzdrowienie ran i wszystkiego, co chore, o uwolnienie od nałogów i złych nawyków.
Niech w naszym małżeństwie wypełni się wola Twoja.
Niech nasza relacja odrodzi się i ożywi, przynosząc owoce nam samym oraz wszystkim wokół. Ufam Tobie, Jezu, i już teraz dziękuję Ci za wszystko, co dla nas uczynisz. Uwielbiam Cię w sercu i błogosławię w całym moim życiu. Amen..
Święty Józefie, sprawiedliwy mężu i ojcze, który z takim oddaniem opiekowałeś się Jezusem i Maryją – wstaw się za nami. Zaopiekuj się naszym małżeństwem. Powierzam Ci również inne małżeństwa, szczególnie te, które przeżywają jakieś trudności. Proszę – módl się za nami wszystkimi! Amen!
Modlitwa o siedem Darów Ducha Świętego
Duchu Święty, Ty nas uświęcasz, wspomagając w pracy nad sobą. Ty nas pocieszasz wspierając, gdy jesteśmy słabi i bezradni. Proszę Cię o Twoje dary:
1. Proszę o dar mądrości, bym poznał i umiłował Prawdę wiekuistą, ktorą jesteś Ty, moj Boże.
2. Proszę o dar rozumu, abym na ile mój umysł może pojąć, zrozumiał prawdy wiary.
3. Proszę o dar umiejętności, abym patrząc na świat, dostrzegał w nim dzieło Twojej dobroci i mądrości i abym nie łudził się, że rzeczy stworzone mogą zaspokoić wszystkie moje pragnienia.
4. Proszę o dar rady na chwile trudne, gdy nie będę wiedział jak postąpić.
5. Proszę o dar męstwa na czas szczególnych trudności i pokus.
6. Proszę o dar pobożności, abym chętnie obcował z Tobą w modlitwie, abym patrzył na ludzi jako na braci, a na Kościół jako miejsce Twojego działania.
7. Na koniec proszę o dar bojaźni Bożej, bym lękał się grzechu, który obraża Ciebie, Boga po trzykroć Świętego. Amen.
Akt poświęcenia się Niepokalanemu Sercu Maryi
Obieram Cię dziś, Maryjo, w obliczu całego dworu niebieskiego, na moją Matkę i Panią. Z całym oddaniem i miłością powierzam i poświęcam Tobie moje ciało i moją duszę, wszystkie moje dobra wewnętrzne i zewnętrzne, a także zasługi moich dobrych uczynków przeszłych, teraźniejszych i przyszłych. Tobie zostawiam całkowite i pełne prawo dysponowania mną jak niewolnikiem oraz wszystkim, co do mnie należy, bez zastrzeżeń, według Twojego upodobania, na większą chwałę Bożą teraz i na wieki. Amen.
św. Ludwik de Montfort
Pełnia modlitwy
W 2002 roku Jan Paweł II potępiając w ostrych słowach rozwody powiedział, że adwokaci jako ludzie wolnego zawodu, muszą zawsze odmawiać użycia swoich umiejętności zawodowych do sprzecznego ze sprawiedliwością celu, jakim jest rozwód. KAI Ks. dr Marek Dziewiecki - Miłość nigdy nie pomaga w złym. Właśnie dlatego doradca katolicki w żadnej sytuacji nie proponuje krzywdzonemu małżonkowi rozwodu, gdyż nie wolno nikomu proponować łamania przysięgi złożonej wobec Boga i człowieka.
Bitwa toczy się o nasze serce - ks. Piotr Pawlukiewicz
Kto powinien rządzić w małżeństwie? - ks. Piotr Pawlukiewicz
Kiedy rodzi się dziecko, mąż idzie na bok - ks. Piotr Pawlukiewicz
Do kobiety trzeba iść już z siłą ducha nie po to, by tę siłę zyskać - ks. Piotr Pawlukiewicz
Czy kochasz swojego męża tak, aby dać z siebie wszystko i go uratować? - ks. Piotr Pawlukiewicz
Jakie są nasze rzeczywiste wielkie pragnienia? Czy takie jak Bartymeusza? - ks. Piotr Pawlukiewicz
Miłość jest trudna: Kryzys nigdy nie jest końcem - "Katechizm Poręczny" ks. Piotra Pawlukiewicza
Ze względu na "dobro dziecka" małżonkowie sakramentalni mają żyć osobno? - ks. Piotr Pawlukiewicz
Cierpienie i przebaczenie w małżeństwie - konferencja dr Mieczysława Guzewicza, teologa-biblisty
Co to znaczy "moja była żona"? - dr Wanda Półtawska - psychiatra, członek Papieskiej Rady ds. Rodziny
"We czci niech będzie małżeństwo pod każdym względem i łoże nieskalane" (Hbr 13,4a) - dr M. Guzewicz
Nic nie usprawiedliwia rozwodu, gdyż od 1999 r. obowiązuje w Polsce ustawa o separacji :: Każdy rozwód jest wyjątkowy
Protest w obronie dzieci >>
| Strona wygenerowana w 0,02 sekundy. Zapytań do SQL: 14 |
|
|