Celem tego forum jest niesienie pomocy małżonkom przeżywającym kryzys na każdym jego etapie, którzy chcą ratować
swoje sakramentalne małżeństwa, także po rozwodzie i gdy ich współmałżonkowie są uwikłani w niesakramentalne związki
Portal  RSSRSS  BłogosławieństwaBłogosławieństwa  RekolekcjeRekolekcje  Ruch Wiernych SercRuch Wiernych Serc  12 kroków12 kroków  StowarzyszenieStowarzyszenie  KronikaKronika
RejestracjaRejestracja  ZalogujZaloguj  FAQFAQ  NagraniaNagrania  SzukajSzukaj  UżytkownicyUżytkownicy  GrupyGrupy  StatystykiStatystyki

Poprzedni temat «» Następny temat
Zdradziłam nie wiem co dalej
Autor Wiadomość
DHL1
[Usunięty]

Wysłany: 2014-08-08, 16:34   

GregAN napisał/a:
ale kwestię możliwego ( a częstego) wpływu "poważnych" rozmów z kochankiem na Twoje postanowienia.

Możliwe ??? czy częste???
bo jedno wyklucza drugie.

Wybacz mi Greg
i chce abys dojrzał, a właściwie zrozumiał
że to nie jest ani atak na twoja osobe..ani nagonka....ani moja upierdliwość.
(Tym bardziej to akcentuję Żeniu :lol:
dla zrozumienia :idea: )
Jedynie staram się wskazać że twoje wątpliwości jakie zapewne posiadasz (i masz do nich prawo)
przerzucasz na poszukująca....
i tyle

Żeniu
zakończyłem....i sorry
 
     
GregAN
[Usunięty]

Wysłany: 2014-08-08, 16:44   

DHL1 napisał/a:
Możliwe ??? czy częste???
bo jedno wyklucza drugie.

nie wyklucza.
raczej "potwierdza regułę"

DHL1 napisał/a:
Jedynie staram się wskazać że twoje wątpliwości jakie zapewne posiadasz (i masz do nich prawo)
przerzucasz na poszukująca....
i tyle

nie przerzucam.
Dzielę się z nimi.
 
     
krasnobar
[Usunięty]

Wysłany: 2014-08-08, 17:55   

Poszukująca,można zrozumieć,że chcesz zachowac posadę,jeśli jest atrakcyjna i dobrze płatna-nie żyjemy w Szwajcarii czy gdzie indziej,gdzie praca leży za rogiem,spoko...
ale nie rozumiem potrzeby i konieczności rozmawiania ostatecznego z szefem.....
ODRADZAM,po co te rozmowy?ta osoba już miała swój udział w rozwalaniu Twojego małżeństwa i nie zasługuje na żadne wyjaśnienia,tłumaczenia,przedstawianie sprawy.....chodzisz do pracy i wypełniasz swoje obowiązki....nie masz obowiązku rozmawiania z szefem na temat Twoich prywatnych spraw i to jest podstawa,od której musisz wyjść,jeśli chcesz pozostać w pracy....przychodzisz do pracy, robisz swoje,wychodzisz i tyle.....wręcz przeciwnie-starałbym się zawsze mieć świadków i nie zostawać z szefem sam na sam....i nie z jakiegoś strachu przed powtórką, czy manipulacją,ale właśnie żeby w ten sposób zaznaczyć granice....i SZACUNEK DO SAMEJ SIEBIE,bo rozmawianie z szefem na "poważne i ostateczne sprawy" jest dalszym poniżaniem się,mam nadzieję,że to rozumiesz.....walcz o godność dziecka Bożego,którym jesteś...........
 
     
DHL1
[Usunięty]

Wysłany: 2014-08-08, 18:15   

GregAN napisał/a:
nie wyklucza.

raczej "potwierdza regułę"

Możliwe -to te jakie się ewentualnie wydarzą.....

częste-to te jakie się z reguły wydarzają.......
zatem reguła jest tylko w drugim przypadku
Dlatego dla mnie są to:
przeciwstawne zwroty.

Co do dzielic się???
Ja tez staram się dzielić.. ale zawsze mocno trzymam się jednego.
By w moich postach były zwroty
Ja ...tak widze...mnie się wydaje..ja tak odczuwam...To jest moje zdanie.
A jeszcze lepiej jak w tym wszystkim podzielę się swoja historia




Jak widzisz, pomimo szczytnych zasad byłaś za słaba na pokusę.

Teraz rozpoczęłaś pracę nad sobą, ale jak zapewnisz to, że otoczenie w którym przebywasz nie wpłynie ponownie na złamanie Twoich postanowień ?


poszukująca27 napisał/a:
Odcinam się od szefa- czeka nas poważna rozmowa i z pomocą Boską dam radę. Nie mam wyjścia.

Odcinasz się czy zamierzasz rozmawiać ?

nie zwalaj wyniku Twoich zachowań ( dasz radę albo nie ) ona efektywność pomocy Boskiej....

Wiesz co to jest cnota ?
- notoryczny brak okazji.
Ale zadbać o ten brak okazji, musi już każdy sam. We własnym zakresie.


pierwszy twój post:

zaznacz w którym miejscu dzielisz się wątpliwościami????
ale tak sam dla siebie


a teraz by nie stało się regułą ....

zakończmy dysputę ....
a najlepiej niech Żenia wszystkie nie związane z poszukująca wywali do kosza
 
     
kenya
[Usunięty]

Wysłany: 2014-08-08, 18:32   

Poszukująca pisze:
Cytat:
Odcinam się, ale rozmowa jest nieunikniona- przecież widujemy się codziennie i aby móc zupełnie zakończyć ten "etap" naszej znajomości muszę powiedzieć wszystko to, co leży mi na sercu.. Jakie skutki dla mnie miało to, co się wydarzyło a wg niego "było zabawą" i jak to teraz ma wyglądać- żeby nie było żadnych niejasności...

Zapytam za GregAn-em, czujesz się jakoś zobowiązana do wytłumaczenia się, że dla Ciebie już PAS w wiadomej materii?
Poszukująca - nie igraj z ogniem.
Nie tłumacz "szefowi" zbyt wiele a zwłaszcza o skutkach dla Ciebie podczas gdy dla niego jak piszesz romans był tylko zabawą.
Zabrzmiałoby to jakbyś liczyła na coś więcej.
Nie obraź się ale jesteś jeszcze bardzo młoda i być może nie masz pojęcia jakim arsenałem możliwości dysponuje taka "stara wyga"- może być, że nawet dobrze doświadczona w tej materii o czym pojęcia zielonego nie masz.
Zatem, bez względu na to, kto manipulował a kto był manipulowanych i czy w ogóle manipulacja jakakolwiek miejsce miała to radziłabym TYLKO I WYŁĄCZNIE "szefa" poinformować o bezwzględnym zakończeniu romansu dodając że reaktywacji nie będzie.
Nie wdawaj się w te emocjonalne popierdółki typu "co mi leży na sercu" - bo chyba do końca nie zdajesz sobie sprawy po jakim grząskim gruncie przyjdzie Ci jeszcze przez długi czas stąpać zanim nauczysz się znów chodzić pewnie.
Tak więc - sucha informacja to powinno być wszystko na co "szef" mógłby liczyć.
 
     
Orsz
[Usunięty]

Wysłany: 2014-08-08, 19:35   

Poszukująca... zastanawiam się czy mogę w Tobie widzieć swoją żonę... a w Twoim mężu siebie. To co napisałaś rodzi takie skojarzenia. One moga być fałszywe. W indywidualnym przeżywaniu takich spraw dużo zalezy od okolicznosci. Jedną z fundamentalnych jest moim zdaniem to czy Twój mąz miał w zyciu inne kobiety. Myślę że jeżeli miał to będzie mu łatwiej. Powiem więcej... nie dramatyzowałbym obecnej sytuacji. Jeśli tego nie przezyje to jest histerykiem. Czyli powinien przeżyć to ... a może nawet... powinien się tego spodziewać ... i wybaczenie Ci powinno mu przyjść względnie łatwo. Tylko własnie... głębokość takiej relacji... ten romantyzm o ktorym pisałaś Poszukujaca... jaby gdzieś ulatywał. No nie?
Poruszyło mnie to co pisałaś o romantyźmie... może ja jestem skrzywiony... dla mnie romantyzm to ... TYLKO... ja i ty... i nikt więcej. To mnie rusza... taką mam naturę... może romantyczną... a moze wypaczoną. Pewnie wypaczoną bo byłem być może podobny do Twojego męża tylko prawdopodobnie bardziej leniwy. Romantyzmem żyć nie można... trzeba wypełniać życie konkretami i Ty to robiłaś... jestem pod wrażeniem. Wspaniałe... tylko gdzie ten romantyzm?

Nie liczyłbym na Twoim na romantyzm. Nie znam Twojego męża... nie wiem jak zdrada go dotknie. Nie polecam teraz o tym mówić. Ale w pewnej perspektywie jest to niezbędne. Bez prawdy nie ma małżeństwa. Ja swoje doświadczyłem. Dobrze że dowiedziałem się gdy było już dawno po wszystkim i stosunki między nami były dobre... i to głównie dzięki staraniom żony. Inaczej...
Poszukująca... nie znam Twojego męża... to może być szok. Powiem Ci że ja funkcjonuje w rzeczywistości alternatywnej.
Czy coś specjalnego straciłaś? Nie wiem. Zdrada zdradzie nie równa.

Przepraszam jak uraziłem.
 
     
macko
[Usunięty]

Wysłany: 2014-08-08, 20:31   

Też bym się przyłączył do głosów żeby kontakty z szefem maksymalnie ograniczyć.
Z tego co piszesz wynika, że jednak byłaś uczuciowo zaangażowana. Nie bardzo wierzę, że masz jakiś pstryczek, który możesz nacisnąć i już zupełnie tego nie ma.
To może Cię znowu wciągać, tu nawet nie chodzi o żadną manipulację. Między ludźmi bywa coś co ich ku sobie pcha. Jesteś pewna, że tego już nie ma? Radziłbym jednak uważać, dać sobie czas na wygaśnięcie tego.

Ale nie demonizujmy tej jednej, ostatniej rozmowy. Trzeba jasno powiedzieć, że to koniec.
Po co zostawiać niedomówienia? Przychodzić do pracy i robić swoje? Szef pomyśli, że to dąsy i będzie kontynuował zaloty.
Dlaczego ten człowiek nie miałby usłyszeć co czujesz, że Cię jakoś tam skrzywdził?
Nikt Cię nie zmanipuluje jeśli jesteś pewna swego.
 
     
macko
[Usunięty]

Wysłany: 2014-08-08, 20:49   

Orsz napisał/a:

Nie liczyłbym na Twoim na romantyzm. Nie znam Twojego męża... nie wiem jak zdrada go dotknie. Nie polecam teraz o tym mówić. Ale w pewnej perspektywie jest to niezbędne. Bez prawdy nie ma małżeństwa.


A ja będę do znudzenia powtarzał: NIE MÓWIĆ.
Właśnie dlatego, że nie wiadomo jak dotknie. Dla wielu jest straszny szok, ludzie po tym chorują, odchodzą od zmysłów. Zaryzykujesz coś takiego?
Można znaleźć statystyki które mówią, że bardzo wiele małżeństw się kończy jak zdrada wychodzi, zwłaszcza mężczyźni mają problemy z wybaczeniem. Chcesz to testować?
Prawda? Jaka prawda? Do czego ta prawda jest potrzebna? Guzik prawda.
Naprawić, jeśli jest coś do naprawienia, wynagrodzić i nie ranić już więcej. W tym nie ranić tą "prawdą".
 
     
Dabo
[Usunięty]

Wysłany: 2014-08-08, 22:12   

Dziewczno modl się , spowiadaj się i modl się.
Wiesz już wiele .teraz do roboty. Klepanie w klawiaturę nie zastąpi ci kleczak w konfesjonale i legalnej kolacji i seksu z mężem.
 
     
K_
[Usunięty]

Wysłany: 2014-08-09, 20:55   

Dziewczyno mam ochotę krzyknąć: "Ty się ratuj i zmień pracę". Wierzę, że Ci chodzi o osobę bliską, ew. reakcję otoczenia na niezrozumiałą dla nich. Nie dotknęła Cię jeszcze chyba zgroza zdrady i nie czujesz skali/proporcji. To o czym piszesz nie powinno być kładzione na szali. Naprawdę łatwo rozwalić rodzinę. Tak bardzo łatwo.

Nic nie musisz tłumaczyć temu człowiekowi. Przyda się komunikat: "taką podjęłam decyzję, tak właśnie chcę i decyzja nie ulegnie zmianie" Bardzo się cieszę, że idziesz do spowiedzi. Wspomnę w modlitwie!
 
     
lena
[Usunięty]

Wysłany: 2014-08-10, 01:11   

Cytat:
Odcinam się, ale rozmowa jest nieunikniona- przecież widujemy się codziennie i aby móc zupełnie zakończyć ten "etap" naszej znajomości muszę powiedzieć wszystko to, co leży mi na sercu.. Jakie skutki dla mnie miało to, co się wydarzyło a wg niego "było zabawą" i jak to teraz ma wyglądać- żeby nie było żadnych niejasności...

Nie czytałam odpowiadajacych,bo za duzo tego...niewiem co ci radzili,ale moim zdaniem....
Zbędne wszelkie wyjaśnienia.....co na sercu Ci lezy i jakie skutki miało....to Twój problem.....jemu najzwyczajniej to wisi.
Zabawił się facet i tyle.
Wplatałaś sie w romans z żonatym facetetem,który wykorzystał Twoją słabość......i ponosisz tego skutki.....niestety.
Cierpisz,bo kochanek w trąbę Cie puścił,chcesz wywalić co na sercu Ci leży,jakie skutki teraz przez niego ponosić musisz.........wybacz.......nie przez niego ,ale na własne życzenie.
Radziłabym skupienie się na sobie,swojej naprawie i na meżu....zadosćuczynieniu za krzywdy jakie mu wyrządziłaś.
 
     
GosiaH
[Usunięty]

Wysłany: 2014-08-11, 17:27   

poszukująca - jak znajdziesz czas, posłuchaj, proszę tego http://188.165.20.161/lan....i.krokodyl.mp3
posłuchaj kilka razy

ta definicja miłości wiele we mnie zmieniła, może i w Tobie coś poruszy?
 
     
Samboja
[Usunięty]

Wysłany: 2014-08-11, 19:59   

A u mnie od tego sie zaczęło...i się dzieje nadal, więc naprawdę warto wchłonąć każdą minutkę...
 
     
Wyświetl posty z ostatnich:   
Odpowiedz do tematu
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach
Nie możesz załączać plików na tym forum
Możesz ściągać załączniki na tym forum
Dodaj temat do Ulubionych
Wersja do druku

Skocz do:  

Powered by phpBB modified by Przemo © 2003 phpBB Group












Dla tych, którzy kochają - propozycja wzoru odpowiedzi na pozew rozwodowy


W odpowiedzi na pozew wnoszę o oddalenie powództwa w całości i nie rozwiązywanie małżeństwa stron przez rozwód.

UZASADNIENIE

Pomimo trudności jakie nasz związek przechodził i przechodzi uważam, że nadal można go uratować. Małżeństwa nie zawiera się na chwilę i nie zrywa w momencie, gdy dzieje się coś niedobrego. Pragnę nadmienić, iż w przyszłości nie zamierzam się już z nikim innym wiązać. Podjąłem (podjęłam) bowiem decyzję, że będę z żoną (mężem) na zawsze i dołożę wszelkich starań, aby nasze małżeństwo przetrwało. Scalenie związku jest możliwe nawet wtedy, gdy tych dobrych uczuć w nas nie ma. Lecz we mnie takie uczucia nadal są i bardzo kocham swoją żonę (męża), pomimo, iż w chwili obecnej nie łączy nas więź fizyczna. Jednak wyrażam pragnienie ratowania Naszego małżeństwa i gotowy (gotowa) jestem podjąć trud jaki się z tym wiąże. Uważam, że przy odrobinie dobrej woli możemy odbudować dobrą relację miłości.

Dobro mojej żony (męża) jest dla mnie po Bogu najważniejsze. Przed Bogiem to bowiem ślubowałem (ślubowałam).

Moim zdaniem każdy związek ma swoje trudności, a nieporozumienia jakie wydarzyły się między nami nie są powodem, aby przekreślić nasze małżeństwo i rozbijać naszą rodzinę. Myślę, że każdy rozwód negatywnie wpływa nie tylko na współmałżonków, ale także na ich rodziny, dzieci i krzywdzi niepotrzebnie wiele bliskich sobie osób. Oddziaływuje również negatywnie na inne małżeństwa.

Z moją (moim) żoną (mężem) znaliśmy się długo przed zawarciem naszego małżeństwa i uważam, że był to wystarczający czas na wzajemne poznanie się. Po razem przeżytych "X" latach (jako para, narzeczeni i małżonkowie) żona (mąż) jest dla mnie zbyt ważną osobą, aby przekreślić większość wspólnie spędzonych lat. Według mnie w naszym związku nie wygasły więzi emocjonalne i duchowe. Podkreślam, iż nadal kocham żonę (męża) i pomimo, że oddaliliśmy się od siebie, chcę uratować nasze małżeństwo. Osobiście wyrażam wolę i chęć naprawy naszych małżeńskich relacji, gdyż mam przekonanie, że każdy związek małżeński dotknięty poważnym kryzysem jest do uratowania.

Orzeczenie rozwodu spowodowałoby, że ucierpiałoby dobro wspólnych małoletnich dzieci stron oraz byłoby sprzeczne z zasadami współżycia społecznego. Dzieci potrzebują stabilnego emocjonalnego kontaktu z obojgiem rodziców oraz podejmowania przez obie strony wszelkich starań, by zaspokoić potrzeby rodziny. Rozwód grozi osłabieniem lub zerwaniem więzi emocjonalnej dzieci z rodzicem zamieszkującym poza rodziną. Rozwód stron wpłynie także niekorzystnie na ich rozwój intelektualny, społeczny, psychiczny i duchowy, obniży ich status materialny i będzie usankcjonowaniem niepoważnego traktowania instytucji rodziny.

Jestem katolikiem (katoliczką), osobą wierzącą. Moje przekonania religijne nie pozwalają mi wyrazić zgody na rozwód, gdyż jak mówi w punkcie 2384 Katechizm Kościoła Katolickiego: "Rozwód znieważa przymierze zbawcze, którego znakiem jest małżeństwo sakramentalne", natomiast Kompendium Katechizmu Kościoła Katolickiego w punkcie 347 nazywa rozwód jednym z najcięższych grzechów, który godzi w sakrament małżeństwa.

Wysoki Sądzie, proszę o danie nam szansy na uratowanie naszego małżeństwa. Uważam, ze każda rodzina, w tym i nasza, na to zasługuje. Nie zmienię zdania w tej ważnej sprawie, bo wtedy będę niewiarygodny w każdej innej. Brak wyrażenia mojej zgody na rozwód nie wskazuje na to, iż kierują mną złe emocje tj. złość czy złośliwość. Jednocześnie zdaję sobie sprawę, że nie zmuszę żony (męża) do miłości. Rozumiem, że moja odmowa komplikuje sytuację, ale tak czuję, takie są moje przekonania religijne i to dyktuje mi serce.

Bardzo kocham moją (mojego) żonę (męża) i w związku z powyższym wnoszę jak na wstępie.



List Episkopatu Polski na święto św. Rodziny

Warto jeszcze raz podkreślić, że u podstaw każdej rodziny stoi małżeństwo. Chrześcijańskie patrzenie na małżeństwo w pełni uwzględnia wyjątkową naturę tej wspólnoty osób. Małżeństwo to związek mężczyzny i niewiasty, zawierany na całe ich życie, i z tej racji pełniący także określone zadania społeczne. Chrystus podkreślił, że mężczyzna opuszcza nawet ojca i matkę, aby złączyć się ze swoją żoną i być z nią przez całe życie jako jedno ciało (por. Mt 19,6). To samo dotyczy niewiasty. Naszym zadaniem jest nieustanne przypominanie, iż tylko tak rozumianą wspólnotę mężczyzny i niewiasty wolno nazywać małżeństwem. Żaden inny związek osób nie może być nawet przyrównywany do małżeństwa. Chrześcijanie decyzję o zawarciu małżeństwa wypowiadają wobec Boga i wobec Kościoła. Tak zawierany związek Chrystus czyni sakramentem, czyli tajemnicą uświęcenia małżonków, znakiem swojej obecności we wszystkich ich sprawach, a jednocześnie źródłem specjalnej łaski dla nich. Głębia duchowości chrześcijańskich małżonków powstaje właśnie we współpracy z łaską sakramentu małżeństwa. więcej >>



Wszechświat na miarę człowieka

Wszechświat jest ogromny. Żeby sobie uzmysłowić rozmiary wszechświata, załóżmy, że odległość Ziemia - Słońce to jeden milimetr. Wtedy najbliższa gwiazda znajduje się mniej więcej w odległości 300 metrów od Słońca. Do Słońca mamy jeden milimetr, a do najbliższej gwiazdy około 300 metrów. Słońce razem z całym otoczeniem gwiezdnym tworzy ogromny system zwany Droga Mleczną (galaktykę w kształcie ogromnego dysku). W naszej umownej skali ten ogromny dysk ma średnicę około 6 tysięcy kilometrów, czyli mniej więcej tak, jak stąd do Stanów Zjednoczonych. Światło zużywa na przebycie od jednego końca tego dysku do drugiego - około 100 tysięcy lat. W tym dysku mieści się około 100 miliardów gwiazd. To jest ogromny dysk! Jeszcze mniej więcej sto lat temu uważano, że to jest cały wszechświat. Okazało się, że tak wcale nie jest. Wszechświat jest znacznie, znacznie większy! Jeżeli te 6 tysięcy kilometrów znowu przeskalujemy, tym razem do jednego centymetra, to cały wszechświat, który potrafimy zaobserwować (w tej skali) jest kulą o średnicy 3 kilometrów. I w tym właśnie obszarze, jest około 100 miliardów galaktyk (czyli takich dużych systemów gwiezdnych, oczywiście różnych kształtów, różnych wielkości). To właśnie jest cały wszechświat, który potrafimy badać metodami fizycznymi, wykorzystując techniki astronomiczne. (Wszechświat na miarę człowieka >>>)



Musicie zawsze powstawać!

Możecie rozerwać swoje fotografie
i zniszczyć prezenty.
Możecie podeptać swoje szczęśliwe wspomnienia
i próbować dzielić to, co było dla dwojga.
Możecie przeklinać Kościół i Boga.

Ale Jego potęga nie może nic uczynić
przeciw waszej wolności.
Bo jeżeli dobrowolnie prosiliście Go,
by zobowiązał się z wami...
On nie może was "rozwieść".

To zbyt trudne?
A kto powiedział, że łatwo być
człowiekiem wolnym i odpowiedzialnym.
Miłość się staje
Jest miłością w marszu, chlebem codziennym.

Nie jest umeblowana mieszkaniem,
ale domem do zbudowania i utrzymania,
a często do remontu.
Nie jest triumfalnym "TAK",
ale jest mnóstwem "tak",
które wypełniają życie, pośród mnóstwa "nie".

Człowiek jest słaby, ma prawo zbłądzić!
Ale musi zawsze powstawać i zawsze iść.
I nie wolno mu odebrać życia,
które ofiarował drugiemu; ono stało się nim.

Michel Quoist



Rozważania o wierze/Dynamizm wiary/Zwycięstwo przez wiarę

Klasycznym tekstem biblijnym ukazującym w świetle wiary wartość i sens środków ubogich jest scena walki z Amalekitami. W czasie przejścia przez pustynię, w drodze do Ziemi Obiecanej, dochodzi do walki pomiędzy Izraelitami a kontrolującymi szlaki pustyni Amalekitami (zob. Wj 17, 8-13). Mojżesz to Boży człowiek, który wie, w jaki sposób może zapewnić swoim wojskom zwycięstwo. Gdyby był strategiem myślącym jedynie po ludzku, stanąłby sam na czele walczących, tak jak to zwykle bywa w strategii. Przecież swoją postawą na pewno by ich pociągał, tak byli wpatrzeni w niego. On zaś zrobił coś, co z punktu widzenia strategii wojskowej było absurdalne - wycofał się, zostawił wojsko pod wodzą swego zastępcy Jozuego, a sam odszedł na wzgórze, by tam się modlić. Wiedział on, człowiek Boży, człowiek modlitwy, kto decyduje o losach świata i o losach jego narodu. Stąd te wyciągnięte na szczycie wzgórza w geście wiary ramiona Mojżesza. Między nim a doliną, gdzie toczy się walka, jest ścisła łączność. Kiedy ręce mu mdleją, to jego wojsko cofa się. On wie, co to znaczy - Bóg chce, aby on wciąż wysilał się, by stale wyciągał ręce do Pana. Gdy ręce zupełnie drętwiały, towarzyszący Mojżeszowi Aaron i Chur podtrzymywali je. Przez cały więc dzień ten gest wyciągniętych do Pana rąk towarzyszył walce Izraelitów, a kiedy przyszedł wieczór, zwycięstwo było po ich stronie. To jednak nie Jozue zwyciężył, nie jego wojsko walczące na dole odniosło zwycięstwo - to tam, na wzgórzu, zwyciężył Mojżesz, zwyciężyła jego wiara.

Gdyby ta scena miała powtórzyć się w naszych czasach, wówczas uwaga dziennikarzy, kamery telewizyjne, światła reflektorów skierowane byłyby tam, gdzie Jozue walczy. Wydawałoby się nam, że to tam się wszystko decyduje. Kto z nas próbowałby patrzeć na samotnego, modlącego się gdzieś człowieka? A to ten samotny człowiek zwycięża, ponieważ Bóg zwycięża przez jego wiarę.

Wyciągnięte do góry ręce Mojżesza są symbolem, one mówią, że to Bóg rozstrzyga o wszystkim. - Ty tam jesteś, który rządzisz, od Ciebie wszystko zależy. Ludzkiej szansy może być śmiesznie mało, ale dla Ciebie, Boże, nie ma rzeczy niemożliwych. Gest wyciągniętych dłoni, tych mdlejących rąk, to gest wiary, to ubogi środek wyrażający szaleństwo wiary w nieskończoną moc i nieskończoną miłość Pana.

ks. Tadeusz Dajczer "Rozważania o wierze"


Małżeństwo nierozerwalne?!... - wierność mimo wszystko

„Ślubuję ci miłość, wierność i uczciwość małżeńską oraz że ciebie nie opuszczę aż do śmierci" - to tekst przysięgi małżeńskiej wypowiadany bez żadnych warunków uzupełniających. Początek drogi. Niezapisana karta z podpisem: „aż do śmierci". A co, gdy pojawią się trudności, kryzys, zdrada?...

„Wtedy przystąpili do Niego faryzeusze, chcąc Go wystawić na próbę, zadali Mu pyta-nie: «Czy wolno oddalić swoją żonę z jakiegokolwiek powodu?» On im odpowiedział: «czy nie czytaliście, że Stwórca od początku stworzył ich mężczyzną i kobietą? Dlatego opuści człowiek ojca i matkę i będą oboje jednym ciałem. A tak nie są już dwojgiem, lecz jednym ciałem. Co Bóg złączył, człowiek niech nie rozdziela»"(Mt 19, 3-5). Dwanaście lat temu nasilający się kryzys, którego skutkiem byt nowy związek mojego męża, separacja i rozwód, doprowadził do rozpadu moje małżeństwo. Porozumienie zostało zerwane. Zepchnięta na dalszy plan, wyeliminowana z życia, nigdy w swoim sercu nie przestałam być żoną mojego męża. Sytuacje, wobec których stawałam, zda-wały się przerastać moją wytrzymałość, odbierały nadzieję, niszczyły wszystko we mnie i wokół mnie. Widziałam, że w tych trudnych chwilach Bóg stawał przy mnie i mówił: „wystarczy ci mojej łaski", „Ja jestem z wami po wszystkie dni aż do skończenia świata". Był Tym, który uczył mnie, jak nieść krzyż zerwanej jedności, rozbitej rodziny, zdrady, zaparcia, odrzucenia, szyderstwa, cynizmu, własnej słabości, popełnionych grzechów i błędów. Podnosił, nawracał, przebaczał, uczyt przebaczać. Kochał. Akceptował. Prowadził. Nadawał swój sens wydarzeniom, które po ludzku zdawały się nie mieć sensu. Byt wierny przymierzu, które zawarł z nami przed laty przez sakrament małżeństwa. Teraz wiem, że małżeństwo chrześcijańskie jest czym innym niż małżeństwo naturalne. Jest wielką łaską, jest historią świętą, w którą angażuje się Pan Bóg. Jest wydarzeniem, które sprawia, „że mąż i żona połączeni przez sakrament to nie przypadkowe osoby, które się dobrały lub nie, lecz te, którym Bóg powiedział «tak», by się stały jednym ciałem, w drodze do zbawienia".

Ja tę nadzwyczajność małżeństwa sakramentalnego zaczęłam widzieć niestety późno, bo w momencie, gdy wszystko zaczęto się rozpadać. W naszym małżeństwie byliśmy najpierw my: mój mąż, dzieci, ja i wszystko inne. Potem Pan Bóg, taki na zasadzie pomóż, daj, zrób. Nie Ten, ku któremu zmierza wszystko. Nie Bóg, lecz bożek, który zapewnia pomyślność planom, spełnia oczekiwania, daje zdrowie, zabiera trudności... Bankructwo moich wyobrażeń o małżeństwie i rodzinie stało się dla mnie źródłem łaski, poprzez którą Bóg otwierał mi oczy. Pokazywał tę miłość, z którą On przyszedł na świat. Stawał przy mnie wyszydzony, opluty, odepchnięty, fałszywie osądzony, opuszczony, na drodze, której jedyną perspektywą była haniebna śmierć, I mówił: to jest droga łaski, przez którą przychodzi zbawienie i nowe życie, czy chcesz tak kochać? Swoją łaską Pan Bóg nigdy nie pozwolił mi zrezygnować z modlitwy za mojego męża i o jedność mojej rodziny, budowania w sobie postawy przebaczenia, pojednania i porozumienia, nigdy nie dał wyrazić zgody na rozwód i rozmyślne występowanie przeciwko mężowi. Zalegalizowanie nowego związku mojego męża postrzegam jako zalegalizowanie cudzołóstwa („A powiadam wam: Kto oddala swoją żonę (...) a bierze inną popełnia cudzołóstwo, I kto oddaloną bierze za żonę, popełnia cudzołóstwo" (Mt,19.9)). I jako zaproszenie do gorliwszej modlitwy i głębszego zawierzenia. Nasza historia jest ciągle otwarta, ale wiem, że Pan Bóg nie powiedział w niej ostatniego Słowa. Jakie ono będzie i kiedy je wypowie, nie wiem, ale wierzę, że zostanie wypowiedziane dla mnie, mojego męża, naszych dzieci i wszystkich, których nasza historia dotknęła. Będzie ono Dobrą Nowiną dla każdego nas. Bo małżeństwo sakramentalne jest historią świętą, przymierzem, któremu Pan Bóg pozostaje wierny do końca.

Maria

Forum Pomocy "Świadectwa"


Slowo.pl - Małżeństwo o jakim marzymy. Jednym z elementów budowania silnej relacji małżeńskiej jest atrakcyjność współmałżonków dla siebie nawzajem. Może nie brzmi to zbyt duchowo, ale jest to biblijna zasada. Osobą, dla której mam być atrakcyjną kobietą, jest przede wszystkim mój mąż. W wielu związkach dbałość o wzajemną atrakcyjność stopniowo zanika wraz ze stażem małżeńskim, a często zaraz po ślubie. Dbamy o siebie w okresie narzeczeństwa, żeby zdobyć wybraną osobę, lecz gdy małżeństwo staje się faktem, przestajemy zwracać uwagę na swój wygląd. Na przykład żona dba o siebie tylko wtedy, kiedy wychodzi do pracy lub na spotkanie ze znajomymi. Natomiast w domu wita powracającego męża w poplamionym fartuchu, komunikując mu w ten sposób: "Jesteś dla mnie mniej ważny niż mój szef i koledzy w pracy. Dla ciebie nie muszę się już starać". Tego typu postawy szybko zauważają małe dzieci. Pamiętam, jak pewnego dnia ubrałam się w domu bardziej elegancko niż zwykle, a moje dzieci natychmiast zapytały: "Mamusiu, czy będą u nas dzisiaj goście?". Taką sytuację można wykorzystać, by powiedzieć im: "Dbam o siebie dla was, bo to wy jesteście dla mnie najważniejszymi osobami, dla których chcę być atrakcyjną osobą". Nie oznacza to wcale potrzeby kupowania najdroższych ubrań czy kosmetyków. Dbałość o wygląd jest sposobem wyrażenia współmałżonkowi, jak ważną jest dla nas osobą: "To Bóg mi ciebie darował. Poprzez troskę o higienę i wygląd chcę ci wyrazić, jak bardzo mocno cię kocham". Ta zasada dotyczy zarówno kobiet jak i mężczyzn.



"Wszystko możliwe jest dla tego, kto wierzy" (Mk 9,23)
"Nie bój się, wierz tylko!" (Mk 5,36)


Słowa Jezusa nie pozostawiają żadnych wątpliwości: "Jeżeli nie będziecie spożywali Ciała Syna Człowieczego i nie będziecie pili Krwi Jego, nie będziecie mieli życia w sobie" (J 6, 53). Ile tego życia będziemy mieli w sobie tu na ziemi, tyle i tylko tyle zabierzemy w świat wieczności. I na bardzo długo możemy znaleźć się w czyśćcu, aby dojść do pełni życia, do miary nieba.
Pamiętajmy jednak, że w Kościele nic nie jest magią. Jezus podczas swojego ziemskiego nauczania mówił:
- do kobiety kananejskiej:
«O niewiasto wielka jest twoja wiara; niech ci się stanie, jak chcesz!» (Mt 15,28)
- do kobiety, która prowadziła w mieście życie grzeszne:
«Twoja wiara cię ocaliła, idź w pokoju!» (Łk 7,37.50)
- do oczyszczonego z trądu Samarytanina:
«Wstań, idź, twoja wiara cię uzdrowiła» (Łk 17,19)
- do kobiety cierpiącej na krwotok:
«Ufaj, córko! Twoja wiara cię ocaliła» (Mt 9,22)
- do niewidomego Bartymeusza:
«Idź, twoja wiara cię uzdrowiła» (Mk 10,52)


Modlitwa o odrodzenie małżeństwa

Panie, przedstawiam Ci nasze małżeństwo – mojego męża (moją żonę) i mnie. Dziękuję, że nas połączyłeś, że podarowałeś nas sobie nawzajem i umocniłeś nasz związek swoim sakramentem. Panie, w tej chwili nasze małżeństwo nie jest takie, jakim Ty chciałbyś je widzieć. Potrzebuje uzdrowienia. Jednak dla Ciebie, który kochasz nas oboje, nie ma rzeczy niemożliwych. Dlatego proszę Cię:

- o dar szczerej rozmowy,
- o „przemycie oczu”, abyśmy spojrzeli na siebie oczami Twojej miłości, która „nie pamięta złego” i „we wszystkim pokłada nadzieję”,
- o odkrycie – pośród mnóstwa różnic – tego dobra, które nas łączy, wokół którego można coś zbudować (zgodnie z radą Apostoła: zło dobrem zwyciężaj),
- o wyjaśnienie i wybaczenie dawnych urazów, o uzdrowienie ran i wszystkiego, co chore, o uwolnienie od nałogów i złych nawyków.

Niech w naszym małżeństwie wypełni się wola Twoja.
Niech nasza relacja odrodzi się i ożywi, przynosząc owoce nam samym oraz wszystkim wokół. Ufam Tobie, Jezu, i już teraz dziękuję Ci za wszystko, co dla nas uczynisz. Uwielbiam Cię w sercu i błogosławię w całym moim życiu. Amen..

Święty Józefie, sprawiedliwy mężu i ojcze, który z takim oddaniem opiekowałeś się Jezusem i Maryją – wstaw się za nami. Zaopiekuj się naszym małżeństwem. Powierzam Ci również inne małżeństwa, szczególnie te, które przeżywają jakieś trudności. Proszę – módl się za nami wszystkimi! Amen!


Modlitwa o siedem Darów Ducha Świętego

Duchu Święty, Ty nas uświęcasz, wspomagając w pracy nad sobą. Ty nas pocieszasz wspierając, gdy jesteśmy słabi i bezradni. Proszę Cię o Twoje dary:

1. Proszę o dar mądrości, bym poznał i umiłował Prawdę wiekuistą, ktorą jesteś Ty, moj Boże.
2. Proszę o dar rozumu, abym na ile mój umysł może pojąć, zrozumiał prawdy wiary.
3. Proszę o dar umiejętności, abym patrząc na świat, dostrzegał w nim dzieło Twojej dobroci i mądrości i abym nie łudził się, że rzeczy stworzone mogą zaspokoić wszystkie moje pragnienia.
4. Proszę o dar rady na chwile trudne, gdy nie będę wiedział jak postąpić.
5. Proszę o dar męstwa na czas szczególnych trudności i pokus.
6. Proszę o dar pobożności, abym chętnie obcował z Tobą w modlitwie, abym patrzył na ludzi jako na braci, a na Kościół jako miejsce Twojego działania.
7. Na koniec proszę o dar bojaźni Bożej, bym lękał się grzechu, który obraża Ciebie, Boga po trzykroć Świętego. Amen.


Akt poświęcenia się Niepokalanemu Sercu Maryi

Obieram Cię dziś, Maryjo, w obliczu całego dworu niebieskiego, na moją Matkę i Panią. Z całym oddaniem i miłością powierzam i poświęcam Tobie moje ciało i moją duszę, wszystkie moje dobra wewnętrzne i zewnętrzne, a także zasługi moich dobrych uczynków przeszłych, teraźniejszych i przyszłych. Tobie zostawiam całkowite i pełne prawo dysponowania mną jak niewolnikiem oraz wszystkim, co do mnie należy, bez zastrzeżeń, według Twojego upodobania, na większą chwałę Bożą teraz i na wieki. Amen.

św. Ludwik de Montfort

Pełnia modlitwy



We czci niech będzie małżeństwo pod każdym względem i łoże nieskalane... (Hbr 13,4a) - konferencja dr Mieczysława Guzewicza (www.mojemalzenstwo.pl), małżonka, ojca trojga dzieci, doktora teologii biblijnej, członka Rady Episkopatu Polski ds. Rodziny - Górka Klasztorna 2007.04.20-22 - część 1We czci niech będzie małżeństwo pod każdym względem i łoże nieskalane... (Hbr 13,4a) - konferencja dr Mieczysława Guzewicza (www.mojemalzenstwo.pl), małżonka, ojca trojga dzieci, doktora teologii biblijnej, członka Rady Episkopatu Polski ds. Rodziny - Górka Klasztorna 2007.04.20-22 - część 2Kto powinien rządzić w małżeństwie? - ks. Piotr PawlukiewiczKapitanie, dokąd płyniecie? - ks. Piotr PawlukiewiczJakie są nasze rzeczywiste wielkie pragnienia? - ks. Piotr PawlukiewiczOdpowiedzialność za miłość - dr Wanda Półtawska - psychiatra Bitwa toczy się o nasze serca - ks. Piotr PawlukiewiczKto się Mnie dotknął? - ks. Piotr Pawlukiewicz Miłość jest trudna - ks. Piotr Pawlukiewicz
Przebaczenie i cierpienie w małżeństwie - dr M. Guzewicz, teolog-biblistaZ każdej trudnej sytuacji jest dobre wyjście - ks. Piotr PawlukiewiczMłodzież - ks. Piotr PawlukiewiczSex, poezja czy rzemiosloWalentynki - ks. Piotr Pawlukiewicz Mężczyźni - ks. Piotr PawlukiewiczFałszywe miłosierdzie - ks. Piotr PawlukiewiczSakrament małżeństwa a dobro dziecka - ks. Piotr Pawlukiewicz
W 2002 roku Jan Paweł II potępiając w ostrych słowach rozwody powiedział, że adwokaci jako ludzie wolnego zawodu, muszą
zawsze odmawiać użycia swoich umiejętności zawodowych do sprzecznego ze sprawiedliwością celu, jakim jest rozwód.
KAI
Ks. dr Marek Dziewiecki - Miłość nigdy nie pomaga w złym. Właśnie dlatego doradca katolicki w żadnej sytuacji nie proponuje krzywdzonemu małżonkowi rozwodu, gdyż nie wolno nikomu proponować łamania przysięgi złożonej wobec Boga i człowieka.

Bitwa toczy się o nasze serce - ks. Piotr Pawlukiewicz


Kto powinien rządzić w małżeństwie? - ks. Piotr Pawlukiewicz


Kiedy rodzi się dziecko, mąż idzie na bok - ks. Piotr Pawlukiewicz


Do kobiety trzeba iść już z siłą ducha nie po to, by tę siłę zyskać - ks. Piotr Pawlukiewicz


Czy kochasz swojego męża tak, aby dać z siebie wszystko i go uratować? - ks. Piotr Pawlukiewicz


Jakie są nasze rzeczywiste wielkie pragnienia? Czy takie jak Bartymeusza? - ks. Piotr Pawlukiewicz


Miłość jest trudna: Kryzys nigdy nie jest końcem - "Katechizm Poręczny" ks. Piotra Pawlukiewicza


Ze względu na "dobro dziecka" małżonkowie sakramentalni mają żyć osobno? - ks. Piotr Pawlukiewicz


Cierpienie i przebaczenie w małżeństwie - konferencja dr Mieczysława Guzewicza, teologa-biblisty


Co to znaczy "moja była żona"? - dr Wanda Półtawska - psychiatra, członek Papieskiej Rady ds. Rodziny


"We czci niech będzie małżeństwo pod każdym względem i łoże nieskalane" (Hbr 13,4a) - dr M. Guzewicz


Nic nie usprawiedliwia rozwodu, gdyż od 1999 r. obowiązuje w Polsce ustawa o separacji :: Każdy rozwód jest wyjątkowy

protest1
Protest w obronie dzieci >>




Książki warte Twojego czasu ---> książki gratis w zakładce *biuletyn*
Strona wygenerowana w 0,02 sekundy. Zapytań do SQL: 8