[Mirela]

[majola]

21 dzień Nowenny. Z mężem nic się nie zmienia. Wszystko inne za to wali się na potęgę :(

21 dzień Nowenny. Z mężem nic się nie zmienia. Wszystko inne za to wali się na potęgę :(

[Bety]

Nowenna Pomejanska jest silna modlitwą, kazdy to przyznaje kto odmawiał
odmawiamy ja w sprawie beznadziejnej, wtedy, gdy sami nie mamy juz zadengo wpływu na sytaucje
czyli ZDAJEMY sie na Matke Bożą, na Jej wstawiennictwo
dlatego trzeba ufać
bezwarunkowo
sprawe prowadzi Matka Boża ("OD WIEKÓW nie słyszano, aby ktokolwiek z rózancem w ręku był przez Ciebie opuszczony")

nie bój się, zdaj sie na to, co jest i wytrwaj
nawet jesli dzis widzisz stratę, w ogólnym rozrachunku bedzie to dla Ciebie dobre, choc dzis tego nie widzisz


jest to modlitwa, która przywraca właściwe proporcje i wlasciwy porzadek tam, gdzie go brak
teraz widzisz, ze sie wali, ale po czasie byc moze ocenisz to inaczej, a moze ukaże się cos innego

p.s. nie zauważasz, ze otzrymujesz inne łaski ? nic a nic?

Nowenna Pomejanska jest silna modlitwą, kazdy to przyznaje kto odmawiał
odmawiamy ja w sprawie beznadziejnej, wtedy, gdy sami nie mamy juz zadengo wpływu na sytaucje
czyli ZDAJEMY sie na Matke Bożą, na Jej wstawiennictwo
dlatego trzeba ufać
bezwarunkowo
sprawe prowadzi Matka Boża ("OD WIEKÓW nie słyszano, aby ktokolwiek z rózancem w ręku był przez Ciebie opuszczony")

nie bój się, zdaj sie na to, co jest i wytrwaj
nawet jesli dzis widzisz stratę, w ogólnym rozrachunku bedzie to dla Ciebie dobre, choc dzis tego nie widzisz


jest to modlitwa, która przywraca właściwe proporcje i wlasciwy porzadek tam, gdzie go brak
teraz widzisz, ze sie wali, ale po czasie byc moze ocenisz to inaczej, a moze ukaże się cos innego

p.s. nie zauważasz, ze otzrymujesz inne łaski ? nic a nic?

[Dabo]

Bety strasznie szanuje twoje wpisy.
Mogła byś podać jakieś konkretniejsze przykłady tych cudów wianków o których piszesz?
Ja wiem jedo :sierpniowa sobota wieczorem, ja siedzę na forum, a moje babsko z kochasiem zabawia syna na dniach .....miasta, przekupując za kasę albo od niego,albo jeszcze z komunii, albo za to co naiwnie dałem ostatnio.
To jak to? modlić się zeby się nie zawiesić jak windows98 czy może korzystać z życia i się bawić. Czemu ja mam się katować, żeby oni chasali? W imię czego???
Też bym poszalał. A co?

Bety strasznie szanuje twoje wpisy.
Mogła byś podać jakieś konkretniejsze przykłady tych cudów wianków o których piszesz?
Ja wiem jedo :sierpniowa sobota wieczorem, ja siedzę na forum, a moje babsko z kochasiem zabawia syna na dniach .....miasta, przekupując za kasę albo od niego,albo jeszcze z komunii, albo za to co naiwnie dałem ostatnio.
To jak to? modlić się zeby się nie zawiesić jak windows98 czy może korzystać z życia i się bawić. Czemu ja mam się katować, żeby oni chasali? W imię czego???
Też bym poszalał. A co?

[majola]

Chcę wytrwać i próbuję, nadal się modlę i wiem, że pewnie wyjdzie mi to na dobre.

Ale póki co naprawdę nie widzę łask, wszystko się wali. Naprawdę wszystko.
Mała moja wiara, oj mała i krucha

Chcę wytrwać i próbuję, nadal się modlę i wiem, że pewnie wyjdzie mi to na dobre.

Ale póki co naprawdę nie widzę łask, wszystko się wali. Naprawdę wszystko.
Mała moja wiara, oj mała i krucha

[Nirwanna]

Dabo. ale przecież swego czasu zaszalałeś? Przyniosło to Ci szczęście?

Dabo. ale przecież swego czasu zaszalałeś? Przyniosło to Ci szczęście?

[majola]

Żeby była jasność, ja nie neguję swojej przysięgi małżeńskiej i chcę jej dotrzymać. Ale też zadaję sobie pytanie, dlaczego ktoś inny ma być szczęśliwy moim kosztem (czytaj tamta kobieta), a ja tracę w tej sytuacji możliwość założenia rodziny. Może i tak ma być. Ale jest mi przykro. Nadal kocham mojego męża i boli mnie, że tuli kogoś innego. Tak jakby ktoś ukradł mi życie, a mój mąż po prostu mnie wymienił i żyje jakby nigdy nic.

Żeby była jasność, ja nie neguję swojej przysięgi małżeńskiej i chcę jej dotrzymać. Ale też zadaję sobie pytanie, dlaczego ktoś inny ma być szczęśliwy moim kosztem (czytaj tamta kobieta), a ja tracę w tej sytuacji możliwość założenia rodziny. Może i tak ma być. Ale jest mi przykro. Nadal kocham mojego męża i boli mnie, że tuli kogoś innego. Tak jakby ktoś ukradł mi życie, a mój mąż po prostu mnie wymienił i żyje jakby nigdy nic.

[jasmina44]

majola nie wiesz tak naprawde co czuje i mysli Twój mąż. projektujesz na neigo swoje lęki.
moge tylko cię prosic bys spróbowała sie wyciszyc i zaczęła myślec o sobie io Bogu. musisz zacząć nowe zycie, lepsze. mąz i tak do tego starego by nei wrócił, bo to stare go odepchneło, nei chciał go wiec i do neigo nie wróci... Bóg i maryja działaja... moze zajmie im to miesiac a moze rok... ale Ty nie mozesz czekać z zapartym tchem...
musisz znależć swoja drogę. taka droge na której bedziesz po prostu szczęsliwa. i to szczęscie nie bedzie uzależnione od tego kto jest w Twoim życiu a kogo nei ma.
Jak nie masz szczęścia w sobei to nie znajdziesz go gdzie indziej. ono jest w tobie, mieszka tam, a jak go neimasz to i nie bedziesz umiałą dać go innemu cżłoweikowi.
tylko to czego samy mamy w nadmiarze mozemy podarowac innym.
ja tez mam dwa koty w domu:) i daj mi całe morze miłości i czułosci.
Czy zdarza ci sie z zachwytem spojrzeć w neibo ale doknąć z czułoscią drzewa i podziękować Bogu że je dla Ciebie stworzył?
ZObacz jak jest pięny ten świat. on jest tu też i dla Ciebie a Ty nie zachwycasz sie nim.
Czy Ty kochasz siebie?
Bez tego nei pokochasz nikogo prawdziwie, kochajac siebie "nie potrzebujesz" by Ciebie ktoś kochał. Jest pięnie gdy ktoś kocha ale jest tez pięnie gdy tej innej miłosci nei ma. Bo masz w osbie to co najważniejsze miłośc do siebie samej i do Boga.
Troche mi zajeło by dojsc do tego etapu ale od tego momentu sporo rzeczy jest łatwiejszych.
ja tez zaczynałam swoje modlitwy z nadzieją że wymodle cud.
Teraz chce wymodlic większa i lepsza wiare, nadzieje, miłość do siebie Boga i ludzi... a mąż to jakby przy okazji... tak sie w trakcie zmieniaja priorytety ale chyba to dobrze bo takie powinny byc od początku
gdyby w moim małżenstwie na piedestale był Bóg i jego reguły to sytuacja wyglądałaby inaczej.
Jednak jest jak jest a jest pięknie.
Jestem zdrowa, jestem madra, mam cudowną rodzine przyjaciół, dach nad głową i ciesze sie wszytskim co mnie otacza. czego wiecej mozna chcec by ta chwila była lepsza? a przeciez mamy tą chwile, przesżłosc już była przyszłosci moze nie być wsyztsko co mamy to TERAZ

majola nie wiesz tak naprawde co czuje i mysli Twój mąż. projektujesz na neigo swoje lęki.
moge tylko cię prosic bys spróbowała sie wyciszyc i zaczęła myślec o sobie io Bogu. musisz zacząć nowe zycie, lepsze. mąz i tak do tego starego by nei wrócił, bo to stare go odepchneło, nei chciał go wiec i do neigo nie wróci... Bóg i maryja działaja... moze zajmie im to miesiac a moze rok... ale Ty nie mozesz czekać z zapartym tchem...
musisz znależć swoja drogę. taka droge na której bedziesz po prostu szczęsliwa. i to szczęscie nie bedzie uzależnione od tego kto jest w Twoim życiu a kogo nei ma.
Jak nie masz szczęścia w sobei to nie znajdziesz go gdzie indziej. ono jest w tobie, mieszka tam, a jak go neimasz to i nie bedziesz umiałą dać go innemu cżłoweikowi.
tylko to czego samy mamy w nadmiarze mozemy podarowac innym.
ja tez mam dwa koty w domu:) i daj mi całe morze miłości i czułosci.
Czy zdarza ci sie z zachwytem spojrzeć w neibo ale doknąć z czułoscią drzewa i podziękować Bogu że je dla Ciebie stworzył?
ZObacz jak jest pięny ten świat. on jest tu też i dla Ciebie a Ty nie zachwycasz sie nim.
Czy Ty kochasz siebie?
Bez tego nei pokochasz nikogo prawdziwie, kochajac siebie "nie potrzebujesz" by Ciebie ktoś kochał. Jest pięnie gdy ktoś kocha ale jest tez pięnie gdy tej innej miłosci nei ma. Bo masz w osbie to co najważniejsze miłośc do siebie samej i do Boga.
Troche mi zajeło by dojsc do tego etapu ale od tego momentu sporo rzeczy jest łatwiejszych.
ja tez zaczynałam swoje modlitwy z nadzieją że wymodle cud.
Teraz chce wymodlic większa i lepsza wiare, nadzieje, miłość do siebie Boga i ludzi... a mąż to jakby przy okazji... tak sie w trakcie zmieniaja priorytety ale chyba to dobrze bo takie powinny byc od początku
gdyby w moim małżenstwie na piedestale był Bóg i jego reguły to sytuacja wyglądałaby inaczej.
Jednak jest jak jest a jest pięknie.
Jestem zdrowa, jestem madra, mam cudowną rodzine przyjaciół, dach nad głową i ciesze sie wszytskim co mnie otacza. czego wiecej mozna chcec by ta chwila była lepsza? a przeciez mamy tą chwile, przesżłosc już była przyszłosci moze nie być wsyztsko co mamy to TERAZ

[Bety]

Ola wejdz na watek : "co czuje zdradzajacy mąz", tam dzisiaj był istny hardcor ! tam jest cos dla Ciebie- swiadectwo Mateusza

Dabo, w mojej rodzinie jest wiele cudów po molditwie Różancowej: moja kuzynka nie mogła miec wcale dzieci, jej mama odmówiła te modlitwe i urzodziły sie dwie córeczki (najpierw jedna potem druga). Mój bratanek urodził sie z ciężką wadą serca, nie wykrytą podczas ciąży, ani po porodzie. W osmej dobie zycia dostał zapaści- była na skraju smeirci- szpitale, Centrum matki Polki w Łodzi, jedna operacja, Stuttgart- druga operacja; same cuda, sami zyczliwi ludzie, dzisiaj dziecko ma ponad rok, rozwija sie swietnie, jego rodzice sie nawrócili (bratowa nie umiała odmawiac rózanca, ale sie nauczyła ).

cuda wianki jak chcesz wiecej to poczytaj : www. pompejanska.pl

aha- jak ja odmówiłam za moje małzenstwo- odszedł mój mąż no cóż....

[ Dodano: 2013-08-24, 00:02 ]
trzeba uważac o co sie modllimy

[ Dodano: 2013-08-24, 00:03 ]
powiem jedno- jak raz spróbujesz, bedziesz wracał do tej modlitwy

[ Dodano: 2013-08-24, 00:12 ]
a tak poważnie- u mnie sytuacja z mężem byla MEGA trudna
nie wiadomo było co z tym robic, ani zyc, ani sie rozchodzic
po pompejanskiej sie ruszyło- radykalnie !

Dabo odpalaj różaniec szkoda czasu

Ola wejdz na watek : "co czuje zdradzajacy mąz", tam dzisiaj był istny hardcor ! tam jest cos dla Ciebie- swiadectwo Mateusza

Dabo, w mojej rodzinie jest wiele cudów po molditwie Różancowej: moja kuzynka nie mogła miec wcale dzieci, jej mama odmówiła te modlitwe i urzodziły sie dwie córeczki (najpierw jedna potem druga). Mój bratanek urodził sie z ciężką wadą serca, nie wykrytą podczas ciąży, ani po porodzie. W osmej dobie zycia dostał zapaści- była na skraju smeirci- szpitale, Centrum matki Polki w Łodzi, jedna operacja, Stuttgart- druga operacja; same cuda, sami zyczliwi ludzie, dzisiaj dziecko ma ponad rok, rozwija sie swietnie, jego rodzice sie nawrócili (bratowa nie umiała odmawiac rózanca, ale sie nauczyła ).

cuda wianki jak chcesz wiecej to poczytaj : www. pompejanska.pl

aha- jak ja odmówiłam za moje małzenstwo- odszedł mój mąż no cóż....

[ Dodano: 2013-08-24, 00:02 ]
trzeba uważac o co sie modllimy

[ Dodano: 2013-08-24, 00:03 ]
powiem jedno- jak raz spróbujesz, bedziesz wracał do tej modlitwy

[ Dodano: 2013-08-24, 00:12 ]
a tak poważnie- u mnie sytuacja z mężem byla MEGA trudna
nie wiadomo było co z tym robic, ani zyc, ani sie rozchodzic
po pompejanskiej sie ruszyło- radykalnie !

Dabo odpalaj różaniec szkoda czasu

[majola]

Racja, nie wiem co myśli i czuje mój mąż. Widzę jak mnie traktuje, tzn. olewa. A mnie to boli. Cała ta sytuacja ciągle przeraźliwie mnie boli. Próbowałam wiele razy wyciszyć się, uspokoić itp. Gdy zaczęłam się modlić po tej spowiedzi, trochę się uspokoiłam. W momencie kiedy rejestrowałam się na forum, też jeszcze czułam spokój. W tym momencie jest kryzys. Wróciło to co było - niepokój, smutek, złość na cały świat, rozgoryczenie. Do tego tak jak pisałam, wszystko inne się wali, co wydawało się że zaczyna się rozwiązywać. A sprawa jest naprawdę beznadziejna.

Nie potrafię się modlić. Nie potrafię się skupić. Trwam w Nowennie i modlę się też innymi modlitwami, Koronkę też odmawiam. Ale to wygląda tak - próbuję się skupić, a myśli uciekają gdzieś zupełnie inaczej. Bywa, że orientuję się, że dziesiątka różańca skończyła się dopiero w połowie kolejnej dziesiątki. Próbowałam słuchać rekolekcji, do których linki podała mi na początku Tereska. Ale nie dałam rady, po 5 min max wytrzymywałam.

Czuję się beznadziejnie, kompletnie zagubiona. Czytam co do mnie piszecie, ale tak jakby to wszystko się ode mnie odbijało.

[ Dodano: 2013-08-24, 12:10 ]
Czytam właśnie wątek Filomeny "sprawa trywialna a statystycznie beznadziejna". Praktycznie każde słowo przez Nią napisane to tak jakbym czytała o swoich marzeniach, pragnieniach. O tym czego sama nie potrafię wyrazić słowami. Jestem na tym samym etapie jak Ona w pierwszej połowie roku. Identycznie się czuję. Tak jak Filomena czuje, że traci szansę na drugie dziecko, tak ja w ogóle na dziecko. A pamiętam jak to mój mąż pierwszy chciał dziecka, planowaliśmy imiona itp. Potem ja nie chciałam, "nie teraz", "może kiedyś". A teraz w ogóle nie mam szansy.

Ktoś, kto zna wątek Filomeny będzie wiedział, jak ja się czuję w tym momencie.

[ Dodano: 2013-08-24, 16:13 ]
Nie powinnam się nad tym zastanawiać, ale dla mnie (i moich koleżanek) wymowne było, że ta kobieta, dla której mąż mnie zostawił jest bardzo do mnie podobna fizycznie, tzn. typem urody. Ten sam charakterystyczny kolor włosów, wcześniej jeszcze jak nic nie zapowiadało naszego rozstania, mój mąż opowiadał o niej (...) i mówił, że powinnam ją poznać, że ona jest taka jak ja na początku naszego związku, radosna, podobnie się ubiera i zachowuje, że chciałby żebym ja znów taka była. Wszystko potem wyglądało tak, jakby znalazł sobie "zamiennik", który był taki jak ja kiedyś. To też boli. Skoro szukał tego samego, to dlaczego nie dał nam szansy? Zamiast naprawić starą zabawkę lepiej kupić nową, bo z naprawą to za dużo roboty. Strasznie to boli

Przeczytałam świadectwo Mateusza. Bardzo poruszające, zwłaszcza słowa księdza dotyczące światła i ognia. Nie wiem, czy mój mąż też może się wahać. Czy te 4 miesiące temu, kiedy zaproponował rozmowę też go coś "ukuło". W każdym razie albo to było chwilowe, albo to nie miało większego znaczenia, a ja swoimi naciskami całkiem go zniechęciłam. Nie powinnam się nad tym zastanawiać, bo to i tak do niczego mnie nie doprowadzi.
Ale miło się czyta takie świadectwa, to że niektórym się udaje, że dzieją się takie cuda. Ale w przypadkach takich osób, które naprawdę potrafią zawierzyć i zaufać.

Jak zawierzyć? Powtarzać to tak długo, aż to poczuję?

Racja, nie wiem co myśli i czuje mój mąż. Widzę jak mnie traktuje, tzn. olewa. A mnie to boli. Cała ta sytuacja ciągle przeraźliwie mnie boli. Próbowałam wiele razy wyciszyć się, uspokoić itp. Gdy zaczęłam się modlić po tej spowiedzi, trochę się uspokoiłam. W momencie kiedy rejestrowałam się na forum, też jeszcze czułam spokój. W tym momencie jest kryzys. Wróciło to co było - niepokój, smutek, złość na cały świat, rozgoryczenie. Do tego tak jak pisałam, wszystko inne się wali, co wydawało się że zaczyna się rozwiązywać. A sprawa jest naprawdę beznadziejna.

Nie potrafię się modlić. Nie potrafię się skupić. Trwam w Nowennie i modlę się też innymi modlitwami, Koronkę też odmawiam. Ale to wygląda tak - próbuję się skupić, a myśli uciekają gdzieś zupełnie inaczej. Bywa, że orientuję się, że dziesiątka różańca skończyła się dopiero w połowie kolejnej dziesiątki. Próbowałam słuchać rekolekcji, do których linki podała mi na początku Tereska. Ale nie dałam rady, po 5 min max wytrzymywałam.

Czuję się beznadziejnie, kompletnie zagubiona. Czytam co do mnie piszecie, ale tak jakby to wszystko się ode mnie odbijało.

[ Dodano: 2013-08-24, 12:10 ]
Czytam właśnie wątek Filomeny "sprawa trywialna a statystycznie beznadziejna". Praktycznie każde słowo przez Nią napisane to tak jakbym czytała o swoich marzeniach, pragnieniach. O tym czego sama nie potrafię wyrazić słowami. Jestem na tym samym etapie jak Ona w pierwszej połowie roku. Identycznie się czuję. Tak jak Filomena czuje, że traci szansę na drugie dziecko, tak ja w ogóle na dziecko. A pamiętam jak to mój mąż pierwszy chciał dziecka, planowaliśmy imiona itp. Potem ja nie chciałam, "nie teraz", "może kiedyś". A teraz w ogóle nie mam szansy.

Ktoś, kto zna wątek Filomeny będzie wiedział, jak ja się czuję w tym momencie.

[ Dodano: 2013-08-24, 16:13 ]
Nie powinnam się nad tym zastanawiać, ale dla mnie (i moich koleżanek) wymowne było, że ta kobieta, dla której mąż mnie zostawił jest bardzo do mnie podobna fizycznie, tzn. typem urody. Ten sam charakterystyczny kolor włosów, wcześniej jeszcze jak nic nie zapowiadało naszego rozstania, mój mąż opowiadał o niej (...) i mówił, że powinnam ją poznać, że ona jest taka jak ja na początku naszego związku, radosna, podobnie się ubiera i zachowuje, że chciałby żebym ja znów taka była. Wszystko potem wyglądało tak, jakby znalazł sobie "zamiennik", który był taki jak ja kiedyś. To też boli. Skoro szukał tego samego, to dlaczego nie dał nam szansy? Zamiast naprawić starą zabawkę lepiej kupić nową, bo z naprawą to za dużo roboty. Strasznie to boli

Przeczytałam świadectwo Mateusza. Bardzo poruszające, zwłaszcza słowa księdza dotyczące światła i ognia. Nie wiem, czy mój mąż też może się wahać. Czy te 4 miesiące temu, kiedy zaproponował rozmowę też go coś "ukuło". W każdym razie albo to było chwilowe, albo to nie miało większego znaczenia, a ja swoimi naciskami całkiem go zniechęciłam. Nie powinnam się nad tym zastanawiać, bo to i tak do niczego mnie nie doprowadzi.
Ale miło się czyta takie świadectwa, to że niektórym się udaje, że dzieją się takie cuda. Ale w przypadkach takich osób, które naprawdę potrafią zawierzyć i zaufać.

Jak zawierzyć? Powtarzać to tak długo, aż to poczuję?

[katalotka72]

majola,
daj sobie prawo do kryzysow, daj sobie prawo do bolu, daj sobie prawo do wykrzyczenia czasem zalu
mnie zupełnie puscilo (i to calkiem niedawno) jak uswiadomilam sobie, ze wcale nie musze być dzielna, ze moja zaloba może trwac tyle ile tego potrzebuje, ze ma prawo bolec, pozwalam WSZYSTKIM uczuciom przeplywac przeze mnie, nazywam je i nie katuje siebie, ze akurat w piatek o 20:30 az mnie z bolu skrecilo, ze mój maz trzeci rok z nia..... ze jego nienawiść.... moje zawiedzione nadzieje.....
polubiłam to co we mnie, zaprzyjaznilam się nie tylko z milymi odczuciami, teraz latwiej, lepiej, oddycham pelna piersią.......
i........ kocham meza

majola,
daj sobie prawo do kryzysow, daj sobie prawo do bolu, daj sobie prawo do wykrzyczenia czasem zalu
mnie zupełnie puscilo (i to calkiem niedawno) jak uswiadomilam sobie, ze wcale nie musze być dzielna, ze moja zaloba może trwac tyle ile tego potrzebuje, ze ma prawo bolec, pozwalam WSZYSTKIM uczuciom przeplywac przeze mnie, nazywam je i nie katuje siebie, ze akurat w piatek o 20:30 az mnie z bolu skrecilo, ze mój maz trzeci rok z nia..... ze jego nienawiść.... moje zawiedzione nadzieje.....
polubiłam to co we mnie, zaprzyjaznilam się nie tylko z milymi odczuciami, teraz latwiej, lepiej, oddycham pelna piersią.......
i........ kocham meza

[Dabo]

[Bety]

kilka dni temu bedąc na adoracji w kaplicy kalsztoru przyszły mi do głowy Twoje słowa (przypadek!), jak pisałeś jak tu przyjąc żone z powrotem, co powiedza sąsiedzi, taki wstyd, bla bla bla.... Czytałam alurat Pismo św, Mądrości syracha i takie słowa, że trzeba bardziej dbac o własna duszę, niz o to co powiedza obcy ludzie... Nie wiem, skąd to, jak i co.... zrob z tym co chcesz.

wczoraj piszesz- dlaczego masz się męczyc gdy zona tam z kochasiem uchachana a Ty sam... Potraktuj to jako pokute za grzechy (abstynencja w zamian za zdradę), lepiej to miec za sobą tutaj na ziemi, niz po tamtej stronie jesli przyjmiesz to z pokorą ( i wdziecznością! ze w ogole masz okazję odpokutowac grzechy teraz a nie po smierci) - ból bedzie mniejszy.

[ Dodano: 2013-08-24, 22:37 ]
od tygodnia chodzi mi po głowie taka mysl- co to jest ta milość... czy ja ja znam.... czy ja wiem...

modliłam sie- Boże napełnij mnie milością, daj mi tej Miłości, której nie znam.... modle sie i modlę i modlę...
a dziś: tez mielismy uroczytsośc rodzinną, wspolny stół, ja i moj małżonek (z którym topory wojenne odkopane, najcięższe działa wytoczone) obok siebie przy stole ( ja wciąz w tej modlitwie o miłośc, ale z postanowieniem ze sie do niego nie odezwę).
I co ????
z jego strony nagle: uścisk dłoni, dobre słowo: dziekuję ci, że... ja tobie też... uważaj na siebie... ty też....

hhhhmmm..... co to jest ta miłośc....

[ Dodano: 2013-08-24, 22:49 ]
Ola, jesli nie przychodzi spokój to jeszcze jedno zrób: idx na adroacje Najsw Sakramentu, i pobądź tak z godzine lub dwie- na siłę
znajdz takie miejsce, zeby był spokój: pusta kaplica. koścół, mało ludzi
ja tak zrobilam i powiedziłam do jezusa- nie odejsde az mnie nie pocieszysz, jezusie Synu Dawida ulituj sie nade mna. Panie do kogo pójdę? Ty masz Slowa zycia wiecznego. Kto mnie pociesz jesli nie Ty, nie chce nigdzie szukac pocieszenia, tylko w Tobie

i tak sobie siedź, mów tez o tym co Cie tak boli (np. boje sie, ze nie bede miała dziecka, a chce bardzo, wiesz Panie, że bez dziecka bedzie mi smutno, zrób cos z tym proszę...) tak prosto, jakbys mówiła do konkretnej Osoby

pytanie: co Tobie tak burzy ten spokój? na pewno wiesz! zapytaj siebie- odpowiedz przyjdzie, z pewnością! moze to jest cos konkretnego, moze jakis grzech, zranienie, cos co zrobiłas i teraz to skrywasz....

kilka dni temu bedąc na adoracji w kaplicy kalsztoru przyszły mi do głowy Twoje słowa (przypadek!), jak pisałeś jak tu przyjąc żone z powrotem, co powiedza sąsiedzi, taki wstyd, bla bla bla.... Czytałam alurat Pismo św, Mądrości syracha i takie słowa, że trzeba bardziej dbac o własna duszę, niz o to co powiedza obcy ludzie... Nie wiem, skąd to, jak i co.... zrob z tym co chcesz.

wczoraj piszesz- dlaczego masz się męczyc gdy zona tam z kochasiem uchachana a Ty sam... Potraktuj to jako pokute za grzechy (abstynencja w zamian za zdradę), lepiej to miec za sobą tutaj na ziemi, niz po tamtej stronie jesli przyjmiesz to z pokorą ( i wdziecznością! ze w ogole masz okazję odpokutowac grzechy teraz a nie po smierci) - ból bedzie mniejszy.

[ Dodano: 2013-08-24, 22:37 ]
od tygodnia chodzi mi po głowie taka mysl- co to jest ta milość... czy ja ja znam.... czy ja wiem...

modliłam sie- Boże napełnij mnie milością, daj mi tej Miłości, której nie znam.... modle sie i modlę i modlę...
a dziś: tez mielismy uroczytsośc rodzinną, wspolny stół, ja i moj małżonek (z którym topory wojenne odkopane, najcięższe działa wytoczone) obok siebie przy stole ( ja wciąz w tej modlitwie o miłośc, ale z postanowieniem ze sie do niego nie odezwę).
I co ????
z jego strony nagle: uścisk dłoni, dobre słowo: dziekuję ci, że... ja tobie też... uważaj na siebie... ty też....

hhhhmmm..... co to jest ta miłośc....

[ Dodano: 2013-08-24, 22:49 ]
Ola, jesli nie przychodzi spokój to jeszcze jedno zrób: idx na adroacje Najsw Sakramentu, i pobądź tak z godzine lub dwie- na siłę
znajdz takie miejsce, zeby był spokój: pusta kaplica. koścół, mało ludzi
ja tak zrobilam i powiedziłam do jezusa- nie odejsde az mnie nie pocieszysz, jezusie Synu Dawida ulituj sie nade mna. Panie do kogo pójdę? Ty masz Slowa zycia wiecznego. Kto mnie pociesz jesli nie Ty, nie chce nigdzie szukac pocieszenia, tylko w Tobie

i tak sobie siedź, mów tez o tym co Cie tak boli (np. boje sie, ze nie bede miała dziecka, a chce bardzo, wiesz Panie, że bez dziecka bedzie mi smutno, zrób cos z tym proszę...) tak prosto, jakbys mówiła do konkretnej Osoby

pytanie: co Tobie tak burzy ten spokój? na pewno wiesz! zapytaj siebie- odpowiedz przyjdzie, z pewnością! moze to jest cos konkretnego, moze jakis grzech, zranienie, cos co zrobiłas i teraz to skrywasz....

[Dabo]