[DF]

Witam, jestem na forum pierwszy raz. Moje małżeństwo rozpadło się dosłownie w pięć minut. Po prostu żona któregoś poranka powiedziała mi, że chce abyśmy się rozeszli. Powiedziała to bez wcześniejszych jakichkolwiek rozmów na ten temat. Mówiła że myślała o tym już od kilku miesięcy, oswajała się z tą myślą i przygotowywała żeby mi o tym powiedzieć. Mnie nie dała tego komfortu i postawiła przed faktem dokonanym bez możliwości choćby porozmawiania o tym, skorzystania z wizyty u specjalisty czy jakiejkolwiek reakcji. Stało się to tydzień temu a jeszcze kilkanaście dni wcześniej mówiła do mnie i pisała miłe i czułe słowa... Mówiła, że dobrze potrafiła się kamuflować i chyba miała rację. Na razie nie mogę otrząsnąć się z szoku i bardzo potrzebuję jakiegokolwiek wsparcia, kategorycznie nie zgadzam się na rozwód i chcę walczyć o moje małżeństwo. Proszę życzliwych ludzi o to aby pomogli mi w wejści do jakiejś grupy wsparcia, bo mocno wierzę w to, że tylko Chrystus jest w stanie odmienić nasze życie. Bardzo kocham moją żonę i chcę dotrzymać złożonej przysięgi, pomimo wszystko i za wszelką cenę...

Witam, jestem na forum pierwszy raz. Moje małżeństwo rozpadło się dosłownie w pięć minut. Po prostu żona któregoś poranka powiedziała mi, że chce abyśmy się rozeszli. Powiedziała to bez wcześniejszych jakichkolwiek rozmów na ten temat. Mówiła że myślała o tym już od kilku miesięcy, oswajała się z tą myślą i przygotowywała żeby mi o tym powiedzieć. Mnie nie dała tego komfortu i postawiła przed faktem dokonanym bez możliwości choćby porozmawiania o tym, skorzystania z wizyty u specjalisty czy jakiejkolwiek reakcji. Stało się to tydzień temu a jeszcze kilkanaście dni wcześniej mówiła do mnie i pisała miłe i czułe słowa... Mówiła, że dobrze potrafiła się kamuflować i chyba miała rację. Na razie nie mogę otrząsnąć się z szoku i bardzo potrzebuję jakiegokolwiek wsparcia, kategorycznie nie zgadzam się na rozwód i chcę walczyć o moje małżeństwo. Proszę życzliwych ludzi o to aby pomogli mi w wejści do jakiejś grupy wsparcia, bo mocno wierzę w to, że tylko Chrystus jest w stanie odmienić nasze życie. Bardzo kocham moją żonę i chcę dotrzymać złożonej przysięgi, pomimo wszystko i za wszelką cenę...

[mare1966]

Podała jakieś przyczyny ?

Jeśli nie podała , to
jak myślisz jakie one mogą być ?

Podała jakieś przyczyny ?

Jeśli nie podała , to
jak myślisz jakie one mogą być ?

[twardy]

Witaj DF.
Moja żona postąpiła identycznie jak Twoja. Też był to dla mnie niespodziewany cios.
Wiem, że początkowy czas jest najtrudniejszy i dlatego polecę Ci to, co mnie pomogło najbardziej. Na początek spowiedź, komunia św. i modlitwa - rozmowa z Bogiem.

Aby uwierzyć, że może być jeszcze dobrze w Twoim małżeństwie, aby więcej nadziei zagościło w Twoim sercu proponuję obejrzeć film "Ognioodporny" (inne tłumaczenie tytułu "Próba Ogniowa") - http://pl.gloria.tv/?media=297261

oraz poczytać Dział świadectw - http://www.kryzys.org/viewforum.php?f=3

Warto też zajrzeć do:
Działu rekolekcji - http://www.rekolekcje.sychar.org/

Naszej Sycharowskiej broszury - http://www.broszura.sychar.org/


Polecam również do wysłuchania, obejrzenia:

nagranie Mieczysława Guzewicza "Zdrada małżeńska i rozstanie": http://www.youtube.com/watch?v=aYAJIiY7xWk

nagrania dominikanina o. prof. Jacka Salija OP - http://archive.org/details/osalij

nagrania ks. Piotra Pawlukiewicza - http://archive.org/details/xpiotr

Warto czytać to co inni piszą tu na forum. Mnie to bardzo pomogło w pierwszej fazie mojego kryzysu.

Piszesz, że szukasz jakiejś grupy wsparcia, więc najlepiej przyjdź na spotkanie wspólnoty do najbliższego Ogniska - www.ogniska.sychar.org i na skypową grupę wsparcia, która spotyka się codziennie o 21.30 - http://www.skype.sychar.org/ .

Witaj DF.
Moja żona postąpiła identycznie jak Twoja. Też był to dla mnie niespodziewany cios.
Wiem, że początkowy czas jest najtrudniejszy i dlatego polecę Ci to, co mnie pomogło najbardziej. Na początek spowiedź, komunia św. i modlitwa - rozmowa z Bogiem.

Aby uwierzyć, że może być jeszcze dobrze w Twoim małżeństwie, aby więcej nadziei zagościło w Twoim sercu proponuję obejrzeć film "Ognioodporny" (inne tłumaczenie tytułu "Próba Ogniowa") - http://pl.gloria.tv/?media=297261

oraz poczytać Dział świadectw - http://www.kryzys.org/viewforum.php?f=3

Warto też zajrzeć do:
Działu rekolekcji - http://www.rekolekcje.sychar.org/

Naszej Sycharowskiej broszury - http://www.broszura.sychar.org/


Polecam również do wysłuchania, obejrzenia:

nagranie Mieczysława Guzewicza "Zdrada małżeńska i rozstanie": http://www.youtube.com/watch?v=aYAJIiY7xWk

nagrania dominikanina o. prof. Jacka Salija OP - http://archive.org/details/osalij

nagrania ks. Piotra Pawlukiewicza - http://archive.org/details/xpiotr

Warto czytać to co inni piszą tu na forum. Mnie to bardzo pomogło w pierwszej fazie mojego kryzysu.

Piszesz, że szukasz jakiejś grupy wsparcia, więc najlepiej przyjdź na spotkanie wspólnoty do najbliższego Ogniska - www.ogniska.sychar.org i na skypową grupę wsparcia, która spotyka się codziennie o 21.30 - http://www.skype.sychar.org/ .

[Jędrek]

[kenya]

DF napisał"

Cytat:

Moje małżeństwo rozpadło się dosłownie w pięć minut.

po pierwsze, jeszcze się nie rozpadło, wciąż trwa, choć zmieniły się tylko okoliczności.

DF, nie ma czegoś takiego, żeby ktoś kto nie sygnalizuje wcześniej niezadowolnia z pożycia małżeńskiego, mało tego potwierdza swoje zadowolenie w czasie rozmów czy korespondencji tak jak robiła to Twoja żona, nagle stwierdza że chce rozwodu i -----------------żeby to zachowanie nie było spowodowane pojawieniem się osoby trzeciej, tzn. przyjaciela/kochanka.
Dla mnie jest JASNE, że w życiu Twojej żony ktoś się pojawił. Masz konkurencję i to b. poważną, skoro żona w tak krótkim czasie jest w stanie myśleć o skoku na główkę do zbiornika o niezbadanym dnie.
Niewiele kobiet, mężczyzn także, opuszcza swoje rodziny i udaje się w NICOŚĆ. Tą sugestię przyjmij za PEWNIK.
Chcesz ratować swoje małżeństwo DF, najpierw koniecznie dowiedz się kto stoi za nieracjonalnymi, nagłymi i zaskakującymi wyborami Twojej żony.

DF napisał"

Cytat:

Moje małżeństwo rozpadło się dosłownie w pięć minut.

po pierwsze, jeszcze się nie rozpadło, wciąż trwa, choć zmieniły się tylko okoliczności.

DF, nie ma czegoś takiego, żeby ktoś kto nie sygnalizuje wcześniej niezadowolnia z pożycia małżeńskiego, mało tego potwierdza swoje zadowolenie w czasie rozmów czy korespondencji tak jak robiła to Twoja żona, nagle stwierdza że chce rozwodu i -----------------żeby to zachowanie nie było spowodowane pojawieniem się osoby trzeciej, tzn. przyjaciela/kochanka.
Dla mnie jest JASNE, że w życiu Twojej żony ktoś się pojawił. Masz konkurencję i to b. poważną, skoro żona w tak krótkim czasie jest w stanie myśleć o skoku na główkę do zbiornika o niezbadanym dnie.
Niewiele kobiet, mężczyzn także, opuszcza swoje rodziny i udaje się w NICOŚĆ. Tą sugestię przyjmij za PEWNIK.
Chcesz ratować swoje małżeństwo DF, najpierw koniecznie dowiedz się kto stoi za nieracjonalnymi, nagłymi i zaskakującymi wyborami Twojej żony.

[grzegorz_]

DF,
Napisałeś że małżenstwo rozpadło się w 5 minut, ale nie napisałeś
ani słowa jakie to małżenstwo było przed tymi 5 minutami.
Nie wierzę, że wszytsko było cudownie a tu nagle żona przychodzi i mówi....koniec

DF,
Napisałeś że małżenstwo rozpadło się w 5 minut, ale nie napisałeś
ani słowa jakie to małżenstwo było przed tymi 5 minutami.
Nie wierzę, że wszytsko było cudownie a tu nagle żona przychodzi i mówi....koniec

[złamana]

A ja Kenya spotkałam się z przypadkami nagłego odejścia w NICOŚĆ. Odejście to również nie było zapowiadane ale było wynikiem podjęcia szeregu działań przygotowawczych czy też jakiegoś nagłego wydarzenia. Odchodziły kobiety. Jedna szykowała sobie grunt pod to odejście, odkładając pieniądze na wynajem, szukając mieszkania, inna zrobiła to z dnia na dzień po śmierci swojej mamy. Nie zapowiadały odejścia, chcąc uniknąć dramatycznych scen. Decyzję podejmowały długo i nie widziały szansy na dalsze wspólne życie. Jedna odeszła od alkoholika, druga od notorycznego zdradzacza.

A ja Kenya spotkałam się z przypadkami nagłego odejścia w NICOŚĆ. Odejście to również nie było zapowiadane ale było wynikiem podjęcia szeregu działań przygotowawczych czy też jakiegoś nagłego wydarzenia. Odchodziły kobiety. Jedna szykowała sobie grunt pod to odejście, odkładając pieniądze na wynajem, szukając mieszkania, inna zrobiła to z dnia na dzień po śmierci swojej mamy. Nie zapowiadały odejścia, chcąc uniknąć dramatycznych scen. Decyzję podejmowały długo i nie widziały szansy na dalsze wspólne życie. Jedna odeszła od alkoholika, druga od notorycznego zdradzacza.

[Filomena]

Wszystko się zgadza. Podobno mężczyźni częściej odchodzą z przekonaniem, że montują sobie nową rodzinę, a żona nie pasuje do tej układanki, zaś kobiety odchodzą niekoniecznie do kogoś. Najgorsze jest to, że człowiek, którego porzuca się dla kogoś czuje się jak stary mebel, który odsłużył swoje, a teraz nadaje się na śmietnik.

Ja miałam długo takie odczucie, że dla męża jestem właśnie niepotrzebnym przedmiotem - najlepiej byłoby jakbym odeszła sama i zostawiła mu dziecko. Wtedy mógłby mieć nową rodzinę z nową kobietą, a córkę do tej nowej rodziny ładnie by dokleił.

Wszystko się zgadza. Podobno mężczyźni częściej odchodzą z przekonaniem, że montują sobie nową rodzinę, a żona nie pasuje do tej układanki, zaś kobiety odchodzą niekoniecznie do kogoś. Najgorsze jest to, że człowiek, którego porzuca się dla kogoś czuje się jak stary mebel, który odsłużył swoje, a teraz nadaje się na śmietnik.

Ja miałam długo takie odczucie, że dla męża jestem właśnie niepotrzebnym przedmiotem - najlepiej byłoby jakbym odeszła sama i zostawiła mu dziecko. Wtedy mógłby mieć nową rodzinę z nową kobietą, a córkę do tej nowej rodziny ładnie by dokleił.

[Jędrek]

[quote="kenya"]DF napisał"

Cytat:

....Masz konkurencję i to b. poważną, skoro żona w tak krótkim czasie jest w stanie myśleć o skoku na główkę do zbiornika o niezbadanym dnie. Niewiele kobiet, mężczyzn także, opuszcza swoje rodziny i udaje się w NICOŚĆ. Tą sugestię przyjmij za PEWNIK. Chcesz ratować swoje małżeństwo DF, najpierw koniecznie dowiedz się kto stoi za nieracjonalnymi, nagłymi i zaskakującymi wyborami Twojej żony.

Wow....... w życiu mojej żony NAPEWNO się pojawił jakiś pośrednik w sprzedaży nieruchomości.... bo sobie domek kupiła i wyremontowała... no i być może bankier jakiś na jakiś kredycik :) no chyba, że odkładała od początku małżeństwa :) z myślą o jakiejś niespodziance :)
Ale ja sobie nie będę zatruwał życia śledzeniem i dochodzeniem kto, gdzie i kiedy spotyka się z moją żoną. Robiłem sobie takie kuku przez 19 lat picia. Byłem wyrocznią i wszechwiedzącym można by rzec Bogiem. Znałem odpowiedź na każde pytanie. A ponieważ spekulacje mnie okropnie męczyły i powodowały złość, frustracje i rosnące urazy, to koiłem skołatane nerwy browarami....
Dziś NIE CHCĘ się dręczyć spekulacjami, wymysłami, dochodzeniami kto, po co i na co....
Oczyszczam swój mózg.... "Nie dręcz się tworami wyobraźni" Dezyderata mówi :)
Jak mi błogo, kiedy się nie dręczę to nawet nie jestem w stanie opisać.
A co zrobię jak się dowiem, że żona ma kogoś????
Zabiję go? pobiję? Jej spuszczę łomot? Pójdę do sądu i wniosę o rozwód z orzekaniem o winie? Bo jak ja nie potrafiłem jej dogodzić, to sobie znalazła nowszy model? Albo co? Już wiem: głupia kobieto- miałaś taki skarb i go olałaś ha ha ha.... Albo pójdę pić z żalu wielkiego, że się nie potrafię dogadać z osobą którą kochałem.... i kocham nadal jak sobie uświadomiłem ostatnio.

[quote="kenya"]DF napisał"

Cytat:

....Masz konkurencję i to b. poważną, skoro żona w tak krótkim czasie jest w stanie myśleć o skoku na główkę do zbiornika o niezbadanym dnie. Niewiele kobiet, mężczyzn także, opuszcza swoje rodziny i udaje się w NICOŚĆ. Tą sugestię przyjmij za PEWNIK. Chcesz ratować swoje małżeństwo DF, najpierw koniecznie dowiedz się kto stoi za nieracjonalnymi, nagłymi i zaskakującymi wyborami Twojej żony.

Wow....... w życiu mojej żony NAPEWNO się pojawił jakiś pośrednik w sprzedaży nieruchomości.... bo sobie domek kupiła i wyremontowała... no i być może bankier jakiś na jakiś kredycik :) no chyba, że odkładała od początku małżeństwa :) z myślą o jakiejś niespodziance :)
Ale ja sobie nie będę zatruwał życia śledzeniem i dochodzeniem kto, gdzie i kiedy spotyka się z moją żoną. Robiłem sobie takie kuku przez 19 lat picia. Byłem wyrocznią i wszechwiedzącym można by rzec Bogiem. Znałem odpowiedź na każde pytanie. A ponieważ spekulacje mnie okropnie męczyły i powodowały złość, frustracje i rosnące urazy, to koiłem skołatane nerwy browarami....
Dziś NIE CHCĘ się dręczyć spekulacjami, wymysłami, dochodzeniami kto, po co i na co....
Oczyszczam swój mózg.... "Nie dręcz się tworami wyobraźni" Dezyderata mówi :)
Jak mi błogo, kiedy się nie dręczę to nawet nie jestem w stanie opisać.
A co zrobię jak się dowiem, że żona ma kogoś????
Zabiję go? pobiję? Jej spuszczę łomot? Pójdę do sądu i wniosę o rozwód z orzekaniem o winie? Bo jak ja nie potrafiłem jej dogodzić, to sobie znalazła nowszy model? Albo co? Już wiem: głupia kobieto- miałaś taki skarb i go olałaś ha ha ha.... Albo pójdę pić z żalu wielkiego, że się nie potrafię dogadać z osobą którą kochałem.... i kocham nadal jak sobie uświadomiłem ostatnio.

[kenya]

Złamana, owszem zdarzają się takie odejścia w nicość, dlatego też napisałam że niewiele kobiet/niewielu męzczyzn a nie że wszyscy.
Podajesz przykład kobiet, które odeszły, jedna od alkoholika, druga od notorycznego zdradzacza.
Autor wątku zdaje się uważać swoje małżeństwo za udane, zatem nie zakładam, że były istotne powody by uważać, że tak nie było....choć to tylko jego interpretacja rzeczywistości, zatem może nie być w ogóle obiektywna.

Jędrek, DF dopiero co się dowiedział, jest w szoku, nie zna przyczyn nagłej decyzji żony, a nawet ich się nie domyśla. Zatem obojętnie jak się ustosunkuje do faktycznej przyczyny tejże decyzji, dobrze by było najpierw choć wiedzieć kto/co za tą decyzją stoi.
Zdajesz sobie sprawę chyba, że jesteś w innym punkcie niż DF, zatem samopouczucie i reakcje także są inne.

DF, jak sobie radzisz?

Złamana, owszem zdarzają się takie odejścia w nicość, dlatego też napisałam że niewiele kobiet/niewielu męzczyzn a nie że wszyscy.
Podajesz przykład kobiet, które odeszły, jedna od alkoholika, druga od notorycznego zdradzacza.
Autor wątku zdaje się uważać swoje małżeństwo za udane, zatem nie zakładam, że były istotne powody by uważać, że tak nie było....choć to tylko jego interpretacja rzeczywistości, zatem może nie być w ogóle obiektywna.

Jędrek, DF dopiero co się dowiedział, jest w szoku, nie zna przyczyn nagłej decyzji żony, a nawet ich się nie domyśla. Zatem obojętnie jak się ustosunkuje do faktycznej przyczyny tejże decyzji, dobrze by było najpierw choć wiedzieć kto/co za tą decyzją stoi.
Zdajesz sobie sprawę chyba, że jesteś w innym punkcie niż DF, zatem samopouczucie i reakcje także są inne.

DF, jak sobie radzisz?

[Dabo]

DF ty się nie przejmuj rolą.
Wiesz że Kobiety dużo gadają i gubi je wykonanie przed przealizowaniem.
Z reguły gadają ,śpiewają, a ty się nic nie domyślasz( tam był szyfogram , chłopie zrób coś) Tylko mało który z nas załapał.
Ty Spokojnie jak ta skala soisz i patrzysz, a tu niby ni z gruszki ni pietruszki : miałeś byc taki.. albo taki ... a tak nie potrafisz, a, a, a, ,a, ,a, a,a,
Normalne, teraz za późno.
Powiem po sobie,dalej stoję i patrzę kiedy ten jej rozpędzony wagonik się wykolei.
Mialem przeogromną ochotę nawet się położyć pod ten wagonik, ale co mi to da? mnie pocharacze a ona pomknie dalej.
Popatrze jeszcze chwilę, ale jak za szybko będą pędzić to zabiorę dziecko.
Nawet mnie już nie interesuje do kąd ten jej wagonik pędzi .

DF ty się nie przejmuj rolą.
Wiesz że Kobiety dużo gadają i gubi je wykonanie przed przealizowaniem.
Z reguły gadają ,śpiewają, a ty się nic nie domyślasz( tam był szyfogram , chłopie zrób coś) Tylko mało który z nas załapał.
Ty Spokojnie jak ta skala soisz i patrzysz, a tu niby ni z gruszki ni pietruszki : miałeś byc taki.. albo taki ... a tak nie potrafisz, a, a, a, ,a, ,a, a,a,
Normalne, teraz za późno.
Powiem po sobie,dalej stoję i patrzę kiedy ten jej rozpędzony wagonik się wykolei.
Mialem przeogromną ochotę nawet się położyć pod ten wagonik, ale co mi to da? mnie pocharacze a ona pomknie dalej.
Popatrze jeszcze chwilę, ale jak za szybko będą pędzić to zabiorę dziecko.
Nawet mnie już nie interesuje do kąd ten jej wagonik pędzi .

[Jędrek]

[DF]

Nie najlepiej sobie radzę. wokół praca obowiązki a ja jestem w rozsypce i na niczym nie mogę się skupić. Mam przyjaciół którzy wspieraja mnie jak tylko potrafią, ale najgorsze są powroty do pustego domu, domu który był naszym wspólnym miejscem, gdzie wszystko przypomina mi o niej- pamiątki, zdjęcia, pianino i puste półki po jej rzeczach. Mam w rękach kartkę którą wysłała mi z sanatorium, gdzie była niedawno na turnusie, na której napisała mi że mnie kocha, bardzo tęskni i śle całusy... w trzy tygodnie potem było już po sprawie. Zaczynam się zastanawiać, czy nie wpakowała się w jakieś bagno, sektę czy coś... Dwa lata temu zmarła jej mama i od tej pory zaczęła się zmieniać a ja zawsze staralem się być dla niej opa w tych trudnych chwilach. Teraz ja potrzebuję takiego oparcia ale go nie odnajduję. Nie wiem co mam dalej ze soba począć...

[ Dodano: 2013-08-06, 14:55 ]
Mam ochotę krzyczeć o pomoc do kogo się da, ale samotność bezlitośnie odbiera mi nadzieję na szczęśliwy koniec z każdą chwilą. Boję się samotności, serce mi pęka gdy myślę że ona jest dla mnie wciąż najważniejsza ale ja dla niej już nie jestem na pierwszym miejscu. Wraz z nią odeszła część mnie i pozostał tylko wielki czarny lej w którym skrapla się ból...Czy istnieje jakakolwiek możliwość odzyskania mojej żony? czy komuś to się udało? co można zrobić?. Żona mieszka teraz u kuzynki niedaleko ode mnie i twierdzi że zostanie tam ok roku a potem wyprowadzi się do innego miasta. Nie wiem czy teraz spotyka się z tym kimś czy nie... czy odwiedzać ją teraz?, rozmawiać? ona nie chce słyszeć o odbudowie naszego związku, czy dać jej czas na przemyślenie, czy wciąż próbować rozmów? ciężka sprawa...

Nie najlepiej sobie radzę. wokół praca obowiązki a ja jestem w rozsypce i na niczym nie mogę się skupić. Mam przyjaciół którzy wspieraja mnie jak tylko potrafią, ale najgorsze są powroty do pustego domu, domu który był naszym wspólnym miejscem, gdzie wszystko przypomina mi o niej- pamiątki, zdjęcia, pianino i puste półki po jej rzeczach. Mam w rękach kartkę którą wysłała mi z sanatorium, gdzie była niedawno na turnusie, na której napisała mi że mnie kocha, bardzo tęskni i śle całusy... w trzy tygodnie potem było już po sprawie. Zaczynam się zastanawiać, czy nie wpakowała się w jakieś bagno, sektę czy coś... Dwa lata temu zmarła jej mama i od tej pory zaczęła się zmieniać a ja zawsze staralem się być dla niej opa w tych trudnych chwilach. Teraz ja potrzebuję takiego oparcia ale go nie odnajduję. Nie wiem co mam dalej ze soba począć...

[ Dodano: 2013-08-06, 14:55 ]
Mam ochotę krzyczeć o pomoc do kogo się da, ale samotność bezlitośnie odbiera mi nadzieję na szczęśliwy koniec z każdą chwilą. Boję się samotności, serce mi pęka gdy myślę że ona jest dla mnie wciąż najważniejsza ale ja dla niej już nie jestem na pierwszym miejscu. Wraz z nią odeszła część mnie i pozostał tylko wielki czarny lej w którym skrapla się ból...Czy istnieje jakakolwiek możliwość odzyskania mojej żony? czy komuś to się udało? co można zrobić?. Żona mieszka teraz u kuzynki niedaleko ode mnie i twierdzi że zostanie tam ok roku a potem wyprowadzi się do innego miasta. Nie wiem czy teraz spotyka się z tym kimś czy nie... czy odwiedzać ją teraz?, rozmawiać? ona nie chce słyszeć o odbudowie naszego związku, czy dać jej czas na przemyślenie, czy wciąż próbować rozmów? ciężka sprawa...

[Lukasz1103]

DF wiem co czujesz. Przeżywam to od 2 m-cy. Dostałem od jednej forumowiczki książkę w pdf. "Miłość potrzebuje stanowczości". Ta książka nie przynosi zmian od razu i w stu %, ale trochę mi pomaga. Znajduję w niej odpowiedzi na niektóre pytania. Ale też ciągle wszędzie widzę twarz żony, widzę jak się kręci po domu, jak się do mnie uśmiecha... Modlę się o jej powrót. Nie chcę jej odwiedzać, ona też tego nie chce. Nie potrafimy teraz ze sobą rozmawiać. Ja mam ciągle żal, wypominam jej to wszystko.
Teraz robię coś dla siebie. Zapisałem się na terapię DDA. Zapisałem się na uzupełnienie studiów. Chcę zrobić PJ kat. C. Chociaż w chwili obecnej jest mi niepotrzebne. Nie wiem czy się dostanę na studia, ale próbuję. Modlę się z innymi sycharowiczami wieczorem na skype. Jedna forumowiczka napisała mi "zacznij uczyć się żyć bez żony". Próbuję. A zmienić się nie chcę dlatego, że muszę, ale dlatego, że chcę. Oczywiście gdzieś tam w głowie jest, że jeśli się zmienię, to może żona wróci, ale jak nie wróci, to ja i tak będę już innym człowiekiem. Nie wiem czy lepszym, ale innym.

DF wiem co czujesz. Przeżywam to od 2 m-cy. Dostałem od jednej forumowiczki książkę w pdf. "Miłość potrzebuje stanowczości". Ta książka nie przynosi zmian od razu i w stu %, ale trochę mi pomaga. Znajduję w niej odpowiedzi na niektóre pytania. Ale też ciągle wszędzie widzę twarz żony, widzę jak się kręci po domu, jak się do mnie uśmiecha... Modlę się o jej powrót. Nie chcę jej odwiedzać, ona też tego nie chce. Nie potrafimy teraz ze sobą rozmawiać. Ja mam ciągle żal, wypominam jej to wszystko.
Teraz robię coś dla siebie. Zapisałem się na terapię DDA. Zapisałem się na uzupełnienie studiów. Chcę zrobić PJ kat. C. Chociaż w chwili obecnej jest mi niepotrzebne. Nie wiem czy się dostanę na studia, ale próbuję. Modlę się z innymi sycharowiczami wieczorem na skype. Jedna forumowiczka napisała mi "zacznij uczyć się żyć bez żony". Próbuję. A zmienić się nie chcę dlatego, że muszę, ale dlatego, że chcę. Oczywiście gdzieś tam w głowie jest, że jeśli się zmienię, to może żona wróci, ale jak nie wróci, to ja i tak będę już innym człowiekiem. Nie wiem czy lepszym, ale innym.