[porzucona_33]

Chciałabym dzisiaj napisać coś o tym, jak potraktował mnie sąd w sprawie alimentów na dzieci. To tak informacyjnie, dla reszty forumowiczów, którzy są w trakcie rozwodu. Po wyprowadzce męża wniosłam do sądu pozew o alimenty. Mąż przestał spłacać kredyt a na dzieci przelewał mi parę stówek miesięcznie. Powiedział, że skoro nie mieszka już w tym domu to nie musi płacić kredytu ani opłacać rachunków:/ Do utrzymania dzieci poczuwał się jedynie do tych paru stówek. Wydałam na adwokata mnóstwo pieniędzy, do tego poświęciłam dużo czasu na przygotowanie dokumentów itd. i ostatecznie sąd zasądził zabezpieczenie, kwota wyższa od tego co przelewał mąż ale nie wystarczająca na pokrycie kosztów życia. Mąż zaskarżył decyzję sądu, bierze pieniądze 'na lewo', w dokumentach ma najniższą krajową. I sąd mu uwierzył. Obniżył jeszcze wartość zabezpieczenia i w konsekwencji dostaję tyle co na początku. Ponieważ migał się od płacenia nawet tej kwoty, wniosłam sprawę do komornika. Komornik ściąga tylko część kwoty, ponieważ oficjalnie mąż ma najniższą krajową. Czas trwania sprawy: pół roku od momentu złożenia pozwu nie ma nawet terminu rozprawy. Komornik próbuje ściągnąć pieniądze od paru miesięcy, dług rośnie i co z tego.
Jestem już po sprzedaży domu i z głodu nie umrę, ale jestem wściekła i chciałabym wam przekazać tą informację - nie liczcie na sprawiedliwość w sądzie. W kwestii alimentów dostaniecie tyle żeby przeżyć i nic ponadto a liczyć trzeba tylko na siebie. W sytuacji odejścia małżonka, na kobietę spada wychowanie i utrzymanie dzieci - a męża praktycznie nie da się tknąć. Może się wyprowadzić z domu, zwiać na koniec świata i nikt mu nic nie zrobi. Sprawiedliwość to pewnie tylko na tamtym świecie.

Chciałabym dzisiaj napisać coś o tym, jak potraktował mnie sąd w sprawie alimentów na dzieci. To tak informacyjnie, dla reszty forumowiczów, którzy są w trakcie rozwodu. Po wyprowadzce męża wniosłam do sądu pozew o alimenty. Mąż przestał spłacać kredyt a na dzieci przelewał mi parę stówek miesięcznie. Powiedział, że skoro nie mieszka już w tym domu to nie musi płacić kredytu ani opłacać rachunków:/ Do utrzymania dzieci poczuwał się jedynie do tych paru stówek. Wydałam na adwokata mnóstwo pieniędzy, do tego poświęciłam dużo czasu na przygotowanie dokumentów itd. i ostatecznie sąd zasądził zabezpieczenie, kwota wyższa od tego co przelewał mąż ale nie wystarczająca na pokrycie kosztów życia. Mąż zaskarżył decyzję sądu, bierze pieniądze 'na lewo', w dokumentach ma najniższą krajową. I sąd mu uwierzył. Obniżył jeszcze wartość zabezpieczenia i w konsekwencji dostaję tyle co na początku. Ponieważ migał się od płacenia nawet tej kwoty, wniosłam sprawę do komornika. Komornik ściąga tylko część kwoty, ponieważ oficjalnie mąż ma najniższą krajową. Czas trwania sprawy: pół roku od momentu złożenia pozwu nie ma nawet terminu rozprawy. Komornik próbuje ściągnąć pieniądze od paru miesięcy, dług rośnie i co z tego.
Jestem już po sprzedaży domu i z głodu nie umrę, ale jestem wściekła i chciałabym wam przekazać tą informację - nie liczcie na sprawiedliwość w sądzie. W kwestii alimentów dostaniecie tyle żeby przeżyć i nic ponadto a liczyć trzeba tylko na siebie. W sytuacji odejścia małżonka, na kobietę spada wychowanie i utrzymanie dzieci - a męża praktycznie nie da się tknąć. Może się wyprowadzić z domu, zwiać na koniec świata i nikt mu nic nie zrobi. Sprawiedliwość to pewnie tylko na tamtym świecie.

[Swallow]

[porzucona_33]

Miałam pełno faktur, paragonów, to była zima więc opłaty za dom wysokie... sąd ci powie: sprzedaj dom. Domu nie da się sprzedać z dnia na dzień a z kredytem bank też nie poczeka - ale nikogo to nie obchodzi. Doświadczyłam na własnej skórze dlatego o tym piszę. Są jakieś widełki jeśli chodzi o alimenty. Z góry obetną ci kwotę, o którą wnioskujesz o połowę jeżeli jest za duża. Właśnie bez luksusów, podstawowy poziom życia, np. nie mogłam wykazać kosztów paliwa mimo że wożę córkę do szkoły samochodem bo daleko i żeby zarobić na dzieci muszę jakoś dojechać do pracy... Wg sądu można nie wiem, iść na nogach albo jechać autostopem.
Komornik zajmuje 2/3 pensji. Jak ktoś wykaże że zarabia 1000zł .... A to że na boku bierze 4tys? Nikt mu nie udowodni. Jak jest firma uczciwa to na pewno komornik pomoże, ale nie w firmie, gdzie pieniądze idą pod stołem.

Piszę to wszystko informacyjnie, dla osób, które myślą o wniesieniu sprawy o alimenty. Miałam niby dobrego, drogiego adwokata i zamiast uzyskać jakąś sprawiedliwość w sądzie poniosłam niepotrzebne koszty.

Miałam pełno faktur, paragonów, to była zima więc opłaty za dom wysokie... sąd ci powie: sprzedaj dom. Domu nie da się sprzedać z dnia na dzień a z kredytem bank też nie poczeka - ale nikogo to nie obchodzi. Doświadczyłam na własnej skórze dlatego o tym piszę. Są jakieś widełki jeśli chodzi o alimenty. Z góry obetną ci kwotę, o którą wnioskujesz o połowę jeżeli jest za duża. Właśnie bez luksusów, podstawowy poziom życia, np. nie mogłam wykazać kosztów paliwa mimo że wożę córkę do szkoły samochodem bo daleko i żeby zarobić na dzieci muszę jakoś dojechać do pracy... Wg sądu można nie wiem, iść na nogach albo jechać autostopem.
Komornik zajmuje 2/3 pensji. Jak ktoś wykaże że zarabia 1000zł .... A to że na boku bierze 4tys? Nikt mu nie udowodni. Jak jest firma uczciwa to na pewno komornik pomoże, ale nie w firmie, gdzie pieniądze idą pod stołem.

Piszę to wszystko informacyjnie, dla osób, które myślą o wniesieniu sprawy o alimenty. Miałam niby dobrego, drogiego adwokata i zamiast uzyskać jakąś sprawiedliwość w sądzie poniosłam niepotrzebne koszty.

[katalotka72]

ja wystapilam o zaspokojenie potrzeb rodziny samodzielnie, bez adwokata, bez szumu i halasu, napisałam wniosek, nie dolaczylam zadnych paragonow tylko dowody oplat stalych i zestawienie w exelu kosztów rocznych utrzymania mnie i syna, wnioskowałam o 1500 zl i jako zabezpieczenie na czas trwania procesu dostałam 1000 zl, byłoby więcej gdybym udokumentowala solidnie wszystkie wydatki, a ja nie zbierałam paragonow wcale, bo nie wiedziałam, ze tak trzeba, w tej chwili sprawa się nie toczy w związku ze zlozonym pozwem rozwodowym przez meza, ale już wiem, ze nie od adwokata zależy powodzenie, bardziej od Sedziego i jego spojrzenia na sprawę i samej sytuacji w jakiej się jest

ja wystapilam o zaspokojenie potrzeb rodziny samodzielnie, bez adwokata, bez szumu i halasu, napisałam wniosek, nie dolaczylam zadnych paragonow tylko dowody oplat stalych i zestawienie w exelu kosztów rocznych utrzymania mnie i syna, wnioskowałam o 1500 zl i jako zabezpieczenie na czas trwania procesu dostałam 1000 zl, byłoby więcej gdybym udokumentowala solidnie wszystkie wydatki, a ja nie zbierałam paragonow wcale, bo nie wiedziałam, ze tak trzeba, w tej chwili sprawa się nie toczy w związku ze zlozonym pozwem rozwodowym przez meza, ale już wiem, ze nie od adwokata zależy powodzenie, bardziej od Sedziego i jego spojrzenia na sprawę i samej sytuacji w jakiej się jest

[Dabo]

Plan żony: zarobie 2 tys, ty mi dasz bynajmniej 700, jako samotna matka 500, zasiłek 170, pewnie jeszcze jakieś cuda i jest prawie czwórka. Żyć nie umierać a stary niech tyra w niemczech i śle kase.

Plan żony: zarobie 2 tys, ty mi dasz bynajmniej 700, jako samotna matka 500, zasiłek 170, pewnie jeszcze jakieś cuda i jest prawie czwórka. Żyć nie umierać a stary niech tyra w niemczech i śle kase.

[iskierka]

[Dabo]

I to jest najlepsze rozwiązanie - fundusz.
Na komorników to bym zabardzo nie liczył , wiem jak cięzko było ściągać długi dla mnie, i jak bez problemów teraz ja przeciągam swoje . Oni żyją z odsetek a nie ludzkiej satysfakcji.

I to jest najlepsze rozwiązanie - fundusz.
Na komorników to bym zabardzo nie liczył , wiem jak cięzko było ściągać długi dla mnie, i jak bez problemów teraz ja przeciągam swoje . Oni żyją z odsetek a nie ludzkiej satysfakcji.

[porzucona_33]

[Lea]

Swallow,
Dobrze napisałaś - nie doświadczyłaś tego

Dabo,
Z tego co wyczytałam, to masz/-cie jedno dziecko
Przy dochodach Twojej żony 2 tys.
nie jest możliwe otrzymanie zasiłku 170 zł (nie jest możliwe uzyskanie jakiegokolwiek zasiłku)
a to 500 zł jako samotna matka, to od kogo, że tak się zapytam?
prawo w Polsce nie przewiduje takich dodatków (a szkoda)
dla samotnych rodziców z ww. zarobkami, posiadającymi jedno dziecko
Odnośnie Funduszu Alimentacyjnego (FA) i tu istnieje ograniczenie:
max. alimenty wypłacane przez FA to 500 zł,
bez względu na to w jakiej wysokości są zasądzone;
przy czym należy spełnić kryterium dochodowe max. 725 zł netto na osobę ,
powyżej tej kwoty samotny rodzić nie dostanie z FA ani grosza
czyli np. samotny rodzic mający jedno dziecko i zarobek w graniach 1500 zł netto
nie ma co liczyć na alimenty z FA (a nie zawsze można (zazwyczaj nie) zmienić pracę na lepiej płatną)
przykład: pewna znajoma kobieta zarabia ok. 1600 zł, na osobę wychodzi 800 zł;
mąż/ojciec dziecka nie płaci alimentów od bardzo długiego czasu;
sprawa niealimentacji jest u komornika -komornik nie może nic ściągnąć,
bo jej mąż wykazuje, że jest bezrobotny, choć przyznaje,
że pracuje a raczej dorabia „na czarno” –
nawet u komornika to stwierdza, tylko, że jest to za mało,
aby płacić jakiekolwiek pieniądze na ich wspólne dziecko,
bo do utrzymania ma jeszcze dzieci z drugiego związku z kochanką;
kobieta złożyła kilkukrotnie zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa niealimentacji
do prokuratury, która dochodzenie umorzyła informując,
że niealimentacja nie jest czynem zabronionym, dalej sąd,
do którego złożyła zażalenie na decyzję prokuratora o umorzeniu,
podtrzymał w mocy decyzję prokuratora.
I koło się zamknęło.
Z funduszu alimentacyjnego nic nie dostaje, bo przekracza dochód 725 zł na osobę.
Kobieta z tych 1,6 tys. zł musi opłacić wynajem mieszkania,
wykupić leki dla siebie i dziecka (nastoletnie, ale niepełnoletnie),
na życie zostaje jej to,… co dostanie od znajomych.
Na czas procesu uzyskała zabezpieczenie w kwocie 500 zł.

Dlatego, nie zgodzę się z tym, co napisałeś Dabo: "I to jest najlepsze rozwiązanie - fundusz"
Obowiązek utrzymania dziecka spoczywa na rodzicach.
Dlaczego państwo ma płacić alimenty za tych, którzy mogliby to robić sami (?).

Popieram też wypowiedź porzuconej_33 – dzieci mają nie tylko przeżyć,
ale żyć i nie chodzi tu wcale o dobra luksusowe dla nich, ale o środki,
które dadzą im możliwość rozwoju, korzystania z dóbr kulturalnych
np. nauki jęzków obcych, kolonii (w wakacje latem), wyjścia choć raz na kwartał do kina,
zjedzenia owoców codziennie a nie raz w tygodniu itp.

Swallow,
Dobrze napisałaś - nie doświadczyłaś tego

Dabo,
Z tego co wyczytałam, to masz/-cie jedno dziecko
Przy dochodach Twojej żony 2 tys.
nie jest możliwe otrzymanie zasiłku 170 zł (nie jest możliwe uzyskanie jakiegokolwiek zasiłku)
a to 500 zł jako samotna matka, to od kogo, że tak się zapytam?
prawo w Polsce nie przewiduje takich dodatków (a szkoda)
dla samotnych rodziców z ww. zarobkami, posiadającymi jedno dziecko
Odnośnie Funduszu Alimentacyjnego (FA) i tu istnieje ograniczenie:
max. alimenty wypłacane przez FA to 500 zł,
bez względu na to w jakiej wysokości są zasądzone;
przy czym należy spełnić kryterium dochodowe max. 725 zł netto na osobę ,
powyżej tej kwoty samotny rodzić nie dostanie z FA ani grosza
czyli np. samotny rodzic mający jedno dziecko i zarobek w graniach 1500 zł netto
nie ma co liczyć na alimenty z FA (a nie zawsze można (zazwyczaj nie) zmienić pracę na lepiej płatną)
przykład: pewna znajoma kobieta zarabia ok. 1600 zł, na osobę wychodzi 800 zł;
mąż/ojciec dziecka nie płaci alimentów od bardzo długiego czasu;
sprawa niealimentacji jest u komornika -komornik nie może nic ściągnąć,
bo jej mąż wykazuje, że jest bezrobotny, choć przyznaje,
że pracuje a raczej dorabia „na czarno” –
nawet u komornika to stwierdza, tylko, że jest to za mało,
aby płacić jakiekolwiek pieniądze na ich wspólne dziecko,
bo do utrzymania ma jeszcze dzieci z drugiego związku z kochanką;
kobieta złożyła kilkukrotnie zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa niealimentacji
do prokuratury, która dochodzenie umorzyła informując,
że niealimentacja nie jest czynem zabronionym, dalej sąd,
do którego złożyła zażalenie na decyzję prokuratora o umorzeniu,
podtrzymał w mocy decyzję prokuratora.
I koło się zamknęło.
Z funduszu alimentacyjnego nic nie dostaje, bo przekracza dochód 725 zł na osobę.
Kobieta z tych 1,6 tys. zł musi opłacić wynajem mieszkania,
wykupić leki dla siebie i dziecka (nastoletnie, ale niepełnoletnie),
na życie zostaje jej to,… co dostanie od znajomych.
Na czas procesu uzyskała zabezpieczenie w kwocie 500 zł.

Dlatego, nie zgodzę się z tym, co napisałeś Dabo: "I to jest najlepsze rozwiązanie - fundusz"
Obowiązek utrzymania dziecka spoczywa na rodzicach.
Dlaczego państwo ma płacić alimenty za tych, którzy mogliby to robić sami (?).

Popieram też wypowiedź porzuconej_33 – dzieci mają nie tylko przeżyć,
ale żyć i nie chodzi tu wcale o dobra luksusowe dla nich, ale o środki,
które dadzą im możliwość rozwoju, korzystania z dóbr kulturalnych
np. nauki jęzków obcych, kolonii (w wakacje latem), wyjścia choć raz na kwartał do kina,
zjedzenia owoców codziennie a nie raz w tygodniu itp.

[Jedna]

Lea mądrze napisała.

Tak, Porzucona33 prawo jest niesprawiedliwe i generalnie życie jest niesprawiedliwe. Odebranie domu moim dzieciom, dlatego że ich ojciec odszedł, też będzie zgodne z polskim prawem.

Oprzyj się na samym Bogu, On nie daje zginąć swoim owcom, On jest sprawiedliwy, znajdzie rozwiązanie, abyście żyli. Ja swoje oczekiwania Jemu przedkładam, od sądów nie oczekuję, że się zainteresują ludzkim losem, bo osiwiałabym od tych wszystkich procesów.

Boże użycz mi pogody ducha abym godziła się z tym, czego nie mogę zmienić, odwagi abym zmieniała to, co mogę zmienić i mądrości, abym odróżniała jedno od drugiego.

Lea mądrze napisała.

Tak, Porzucona33 prawo jest niesprawiedliwe i generalnie życie jest niesprawiedliwe. Odebranie domu moim dzieciom, dlatego że ich ojciec odszedł, też będzie zgodne z polskim prawem.

Oprzyj się na samym Bogu, On nie daje zginąć swoim owcom, On jest sprawiedliwy, znajdzie rozwiązanie, abyście żyli. Ja swoje oczekiwania Jemu przedkładam, od sądów nie oczekuję, że się zainteresują ludzkim losem, bo osiwiałabym od tych wszystkich procesów.

Boże użycz mi pogody ducha abym godziła się z tym, czego nie mogę zmienić, odwagi abym zmieniała to, co mogę zmienić i mądrości, abym odróżniała jedno od drugiego.

[Lea]

porzucona_33,
może występując o wyższe alimenty niż uzyskałaś
powołasz się na:

Wyrok SN z dnia 27 marca 1987; V KRN 54/87; OSNPG 1987/8/103
Zaspokojenie podstawowych potrzeb oznacza dostarczenie środków materialnych
koniecznych nie tylko do utrzymania,
ale również do uzyskania niezbędnego wykształcenia i korzystania z dóbr kulturalnych.
Niezbędne jest zatem nie tylko zabezpieczenie minimum egzystencji
w postaci środków przeznaczonych na utrzymanie i wykształcenie dziecka,
lecz także stworzenie mu warunków umożliwiających zaspokojenie potrzeb
wyższego rzędu istotnych dla kształtowania jego osobowości i nawyków kulturalnych.
Fakt zaspakajania podstawowych potrzeb życiowych uprawnionego
kosztem znacznego wysiłku osoby współzobowiązanej do alimentacji,
albo przez inne osoby nie zobowiązane,
a także z funduszu alimentacyjnego ZUS, nie wyłącza ustawowego znamienia
narażenia na niemożność zaspokojenia tych potrzeb.

Wiadomo, że Wyrok Sądu Najwyższego wiąże inne sądy tylko w tej sprawie,
której dotyczy. Dla innych sądów jest tylko wskazówką.
Jednak zdarza się (w sprawach alimentacyjnych niestety nie za często),
że przywołanie orzeczeń Sądu Najwyższego może mieć znaczenie w sprawie
i być argumentem w pozwie czy piśmie procesowym.

Z treści powyższego wyroku można odczytać to, o czym wspomniałaś,
że zaspokojenie podstawowych potrzeb dziecka
oznacza nie tylko jedzenie i ubranie i dach nad głową,
ale również:
"stworzenie mu warunków umożliwiających zaspokojenie potrzeb
wyższego rzędu istotnych dla kształtowania jego osobowości i nawyków kulturalnych"

A niestety dość często spotyka się sytuacje,
w których osoba (mąż/żona), która porzuca współmałżonka i dzieci
uważa, że wystarczy, że płaci tyle,
aby wystarczało na jedzenie (najlepiej najtańsze), ubranie (najlepiej z tzw. lumpeksu)
i ewentualnie część opłat (media)
Takie sprawy jak kino, teatr, dodatkowe zajęcia, na których dziecko
rozwija swoje zainteresowania i talenty
(np. nauka jakiegoś języka, gra na gitarze, taniec),
kupno jakiejś książki (poza podręcznikami-choć i na nie często brak funduszy),
jakiś wyjazd na kolonie czy obóz stają się dobrem nieosiągalnym dla dziecka,
ale... luksusowym i zbędnym według tego rodzica, który porzucił rodzinę,
choć gdy sam był i żył w tej rodzinie, takie potrzeby dzieci uważał za podstawowe
i z chęcią dążył do ich zaspokojenia.
Taki dziwny paradoks.

porzucona_33,
może występując o wyższe alimenty niż uzyskałaś
powołasz się na:

Wyrok SN z dnia 27 marca 1987; V KRN 54/87; OSNPG 1987/8/103
Zaspokojenie podstawowych potrzeb oznacza dostarczenie środków materialnych
koniecznych nie tylko do utrzymania,
ale również do uzyskania niezbędnego wykształcenia i korzystania z dóbr kulturalnych.
Niezbędne jest zatem nie tylko zabezpieczenie minimum egzystencji
w postaci środków przeznaczonych na utrzymanie i wykształcenie dziecka,
lecz także stworzenie mu warunków umożliwiających zaspokojenie potrzeb
wyższego rzędu istotnych dla kształtowania jego osobowości i nawyków kulturalnych.
Fakt zaspakajania podstawowych potrzeb życiowych uprawnionego
kosztem znacznego wysiłku osoby współzobowiązanej do alimentacji,
albo przez inne osoby nie zobowiązane,
a także z funduszu alimentacyjnego ZUS, nie wyłącza ustawowego znamienia
narażenia na niemożność zaspokojenia tych potrzeb.

Wiadomo, że Wyrok Sądu Najwyższego wiąże inne sądy tylko w tej sprawie,
której dotyczy. Dla innych sądów jest tylko wskazówką.
Jednak zdarza się (w sprawach alimentacyjnych niestety nie za często),
że przywołanie orzeczeń Sądu Najwyższego może mieć znaczenie w sprawie
i być argumentem w pozwie czy piśmie procesowym.

Z treści powyższego wyroku można odczytać to, o czym wspomniałaś,
że zaspokojenie podstawowych potrzeb dziecka
oznacza nie tylko jedzenie i ubranie i dach nad głową,
ale również:
"stworzenie mu warunków umożliwiających zaspokojenie potrzeb
wyższego rzędu istotnych dla kształtowania jego osobowości i nawyków kulturalnych"

A niestety dość często spotyka się sytuacje,
w których osoba (mąż/żona), która porzuca współmałżonka i dzieci
uważa, że wystarczy, że płaci tyle,
aby wystarczało na jedzenie (najlepiej najtańsze), ubranie (najlepiej z tzw. lumpeksu)
i ewentualnie część opłat (media)
Takie sprawy jak kino, teatr, dodatkowe zajęcia, na których dziecko
rozwija swoje zainteresowania i talenty
(np. nauka jakiegoś języka, gra na gitarze, taniec),
kupno jakiejś książki (poza podręcznikami-choć i na nie często brak funduszy),
jakiś wyjazd na kolonie czy obóz stają się dobrem nieosiągalnym dla dziecka,
ale... luksusowym i zbędnym według tego rodzica, który porzucił rodzinę,
choć gdy sam był i żył w tej rodzinie, takie potrzeby dzieci uważał za podstawowe
i z chęcią dążył do ich zaspokojenia.
Taki dziwny paradoks.

[diagos]

Mam pytanie jaka kwota była by odpowiednia waszym zdaniem żeby zapewnić dziecku:

Mam pytanie jaka kwota była by odpowiednia waszym zdaniem żeby zapewnić dziecku:

[Jedna]

U mnie na jedno dziecko jakby podzielić równo to wychodzi 566,66 (mam troje). Prawdopodobnie gdybym nie musiała płacić kredytu, to razem z moimi zarobkami jakoś by starczało na normalne życie. A kredytu nie da się pozbyć, bo wtedy płaciłoby się i tak więcej za wynajmowanie mieszkania. Ale o prywatnej nauce języków, o zwykłych wyjazdach wakacyjnych (nie takich ze wspólnotą) o nowych rzeczach ze sklepu, a nie odziedziczonych po kimś, to w ogóle nie ma u nas mowy po rozwodzie.

U mnie na jedno dziecko jakby podzielić równo to wychodzi 566,66 (mam troje). Prawdopodobnie gdybym nie musiała płacić kredytu, to razem z moimi zarobkami jakoś by starczało na normalne życie. A kredytu nie da się pozbyć, bo wtedy płaciłoby się i tak więcej za wynajmowanie mieszkania. Ale o prywatnej nauce języków, o zwykłych wyjazdach wakacyjnych (nie takich ze wspólnotą) o nowych rzeczach ze sklepu, a nie odziedziczonych po kimś, to w ogóle nie ma u nas mowy po rozwodzie.

[katalotka72]

przecież to zależy od tego ile lat ma dziecko, jakie pasje i umiejetnosci rozwija
w jakich warunkach mieszka itp.... itd....
siada się z kartka w rece, spisuje wydatki z kilku miesięcy, uśrednia plus dodatkowe nieprzewidziane wydatki na lekarza, wyjazdy i mamy
ja tak zrobiłam i juz

[ Dodano: 2013-07-20, 13:43 ]
a już zupełnie inna sprawa ile uda się uzyskac..............

przecież to zależy od tego ile lat ma dziecko, jakie pasje i umiejetnosci rozwija
w jakich warunkach mieszka itp.... itd....
siada się z kartka w rece, spisuje wydatki z kilku miesięcy, uśrednia plus dodatkowe nieprzewidziane wydatki na lekarza, wyjazdy i mamy
ja tak zrobiłam i juz

[ Dodano: 2013-07-20, 13:43 ]
a już zupełnie inna sprawa ile uda się uzyskac..............