[Anialeksandra]

Witam.
To jest mój pierwszy kontakt z Wami.
Chciałabym opowiedzieć swoją historię , chociaż nie mogę w to uwierzyć,że ona jest "moja".Czasami wydaje mi się ,że to tylko koszmarny sen i zaraz się obudzę , ale niestety to jest jawa.Przez prawie 22 lata byłam szczęśliwą żoną , miałam cudownego Męża i dwie przewspaniałe Córki . Nagle , rok temu , coś dziwnego zaczęło się dziać moim małżeństwie.
Mój kochający mąż nagle zaczął wymyślać różne powody późniejszych powrotów z pracy. Co prawda informował mnie o tym telefonicznie , ale coś nie dawało mi spokoju, poczułam jakiś wewnętrzny lęk. Zawsze ufałam mojemu mężowi , ale kiedy znalazłam wyrzuconą kartę na doładowanie telefonu /oboje mamy telefon na abonament/ a dzwoniąc do męża do męża słyszałam,że abonament jest niedostępny w sieci, poczułam wielki niepokój , postanowiłam sprawdzić jego telefon./nigdy wcześniej tego nie robiłam/.Nic niepokojącego w nim nie znalazłam , ale zorientowałam się,że to nie jest ten telefon , którego do tej pory używał. No i udało mi się namierzyć ten stary aparat./mąż pojechał na inną Mszę , bo ja miałam umówione spotkanie i chyba to uśpiło Jego czujność i nie schował do zbyt głęboko/.Po przeczytaniu może 2 SMS-ów już wiedziałam ,że w życiu mojego męża jest inna kobieta.Szok , niedowierzanie , łzy i oczekiwanie na Jego powrót do domu. Oczywiście mąż się zorientował , bo telefonu nie było.Poprosiłam o natychmiastową rozmowę , poza mieszkaniem ,żeby dzieci się nie zorientowały ,że coś jest nie tak. Zapytałam męża czy ma mi coś do powiedzenia , nie miał nic a po zadaniu pytania o zdradę powiedział ,że mnie nie zdradził,Chyba jednak uświadomił sobie treść SMS-a i przyznał ,że spotyka się z inną kobietą.Nic więcej nie chciał mi powiedzieć , ani jak długo to trwa ani co zamierza.Rozpłakał się tylko , przytulił i powiedział przepraszam i ,żebyśmy poszli do dzieci. To był najgorszy moment w moim życiu , a przynajmniej mi się wydawało,że najgorszy.Przez kilka dni czekałam na decyzję męża , W końcu powiedział mi ,że dzięki tej kobiecie zrozumiał , jak ważne jest nasze małżeństwo i rodzina i żebyśmy spróbowali ratować nasz związek.Od razu jednak zastrzegł ,że nie skończy tej znajomości ,że od czasu do czasu spotka się z tą osobą na kawie.Pomimo moich próśb , w tej decyzji był nieugięty.Ponieważ mąż był człowiekiem honoru uwierzyłam ,że tak będzie.Udało mi się ustalić kim jest ta kobieta.Mówiąć szczerze myślalam ,że męża dopadł kryzys wieku średniego i oczarowała Go jakaś młódka.Okazało się ,że to 45 letnia wdowa z 2 dzieci. Z pozoru nasze życie wracało do normy.Ja starałam się męża wciągać jak najwięcej w sprawy córek , w pewnym sensie "wymusiłam" na nim ,że przejmie obowiązki zawożenia i przywożenia Ich na popołudniowe zajęcia , żeby miał z nimi większy kontakt .Głównie to ja do tej pory tym się zajmowałam , bo oprócz pracy zawodowej mąż wiele czasu spędzał na pomaganiu mi w mojej pracy i odbywało się to po powrocie z pracy i wieczorami. Niestety pomimo,że między nami zaczęło się układać mąż cały czas myślami był gdzie indziej.Na moją prośbę przystąpił do Sakramentu Pokuty i w okresie Wielkiego Postu uczęszczała ze mną na Drogi Krzyżowe. W tym czasie w naszym Kościele było nawiedzenie obrazu Miłosierdzia Bożego ,na którym to mąż gorliwie się ze mną modlił.Przeprowadziliśmy wiele szczerych rozmów i obiecaliśmy ,że nie wracamy do przeszłości , że o wszystkim sobie mówimy ,że mąż mnie już więcej nie okłamie.Ale ja widziałam ,że nie jest tak jak powinno. Mąż , który do tej pory pił od czasu do czasu jakiś piwa a mocnego alkoholu prawie nigdy , zaczął sobie podpijać .Któregoś takiego zakrapianego wieczoru mąż nie patrząc na to ,że jestem obok zaczął z nią SMS-ować.Miał wtedy już tylko 1 telefon.Nie wytrzymałam i wysłałam do niej SMS.Nasza "korespondencja" trwała pół nocy .Dowiedziałam się ,że różnych "ciekawych" rzeczy. M.in. ,że to ja oddaliłam się od męża.Tamtej nocy ta kobieta obiecała mi,że tylko ostatni raz zadzwoni do mojego mężą i ,że zostawi nas w spokoju.Prosiła też o wybaczenie i przepraszała ,że zagmatwała nam życie.Nie potrafiłam Jej wybaczyć , ale Jej uwierzyłam.Nasze życie toczyło się "normalnie" do Świąt Wielkanocnych.Potem mąż uprosił mnie ,że chce zostać z kolegami po pracy i iść na piwo.Ponieważ dojeżdża do pracy samochodem 20 km , powiedział ,że zostanie u kumpla na noc . Kiedy wrócił następnego dnia to już nie był ten sam człowiek.Myślę ,że tą noc spędził z kochanką.Przez kilka tygodni zachowywał się okropnie.Siedział wieczorami przed domem i rozmyślał. Aż wymyślił ,że musi się na miesiąc wyprowadzić , może na krócej ,żeby sobie wszystko przemyśleć.Ale,że będzie do nas przyjeżdżał co drugi dzień i na weekendy.Córki były dezorientowane , co się dzieje , ale jakoś udawało mi się ,że nie zadawały zbyt dużo pytań, a Tata do Nich dzwonił i co 2 noc był.Prosiłam Go o jedno , by w tym czasie nie spotykał się z tą kobietą.Ale niestety po 2 tygodniach przyjechał i poinformował mnie .że na razie nie widzi możliwości powrotu do nas. Poprosiłam,żeby powiedział to dziewczynkom i Swojej Matce.Obie Córki były w szoku. Ich szloch do dzisiaj mam w uszach, a On wsiadł w samochód i pojechał do Matki. Nic Jej jednak nie powiedział.Wrócił do domu , po drodze kupując flaszkę wódki /wypił ją sam prosto z butelki/,upił się i położył.Rano pojechał do pracy.Wrócił po południu i od tej pory /to był czerwiec/mieszka z nami.Ale to co wyprawia to przechodzi ludzkie pojęcie.Wraca z pracy , kiedy Mu się podoba, są dni ,że nie wraca na noc./raz czy 2 w miesiącu/kłamie jak z nut. Kiedyś potrzebował coś od niego.Ponieważ nie odbierał komórki zadzwoniłam do pracy.Dowiedziałam się,że ma urlop chociaż rano normalnie pojechał.Wysłałam mu SMS-a ,że wiem o urlopie ,że ma godzinę na przyjazd do domu.Owszem przyjechał , pomógł mi w tym co potrzebowałam .powymyślał jakieś kłamstwa i ...pojechał z powrotem.Ponieważ zarówno Jego jak i moja rodzina widzą co się dzieje próbowali przemówić Mu do rozsądku jak również tej kobiecie.Niestety nic do nich nie dociera.A na dodatek jej matka ,kobieta 78 letnia mówi ,że to są dorośli ludzie i mogą robić co chcą. Mąż nie informuje mnie ,że później wróci.Jak chce to zadzwoni , jak nie chce to nie .Mówi mi,że on też czekał na telefon a ja nie dzwonię.Na dzień dzisiejszy mąż ponownie ma drugi telefon /znowu przypadkiem go znalazłam/, który służy tylko to kontaktu z tą kobietą.Spotyka się z nią a potem jak gdyby nigdy nic przyjeżdża do domu i jeszcze ma pretensje ,że z nim nie chcę rozmawiać.
Pewnie już by się dawno wyprowadził tylko boi się ,że straci dzieci. Na pokaz jest kochającym ojcem .Nadal po południami wozi dziewczyny i raz w miesiącu idzie do jednej z córek do szkoły /jak przyszedł pierwszy raz to wychowawczyni nie wiedziała czyj to tato bo do tej pory w szkole nie bywał , a wychodząc zapytał do której klasy chodzi córka/.Stara się ,żeby gdzieś zabrać dziewczyny , tylko ,że one już zwyczajnie nie chcą z nim gdzieś być /oprócz wyjazdów do kina czy na zakupy/Wtedy opowiada wszystkim ,że ja nastawiam dzieci przeciwko niemu co jest nie prawdą.Ostatni zapomniał ,że córka ma imieniny.Natomiast przed kochanką udaje kochającego Tatusia. Tylko ,że nie pamiętam kiedy ostatnio przytulił swoje córki czy powiedział Im ,że je kocha.A ta kobieta ostatnio potrafiła mi napisać ,że nie odciąga go od nas ,że teraz więcej czasu spędza z nami niż przedtem.Myślę . że to on jej opowiada takie bzdury.Kilkakrotnie nie wytrzymywałam tej sytuacji i robiłam mężowi awantury.Prosiłam ,żeby w końcu odszedł i żeby zakończył to małżeństwo, ale on twierdzi ,że rozwód mu jest niepotrzebny i mi chyba też nie a jak tak się upieram , to żebym ja wystąpiła o rozwód. Mąż praktycznie odciął się od naszych wszystkich znajomych , ma teraz jakieś swoje towarzystwo, o którym ja nic nie wiem,Wszyscy pytają co się z nim dzieje bo bardzo się zmienił i po względem zachowaniu i ubioru i wyglądu /siłownia, dłuższe włosy,obcisłe spodnie i koszule/.To na prawdę jest nie do uwierzenia ,że człowiek ten zmienił się o 360 stopni. Ja jestem w szoku.Proponowałam mężowi pójście na terapię już w sierpniu, ale powiedział ,że nie czuje takiej potrzeby.Teraz po namowach się zgodził , ale nic z tego nie będzie , bo nie wyraził ani chęci ratowania małżeństwa , ani zerwania z tamtą kobietą.Przy tym wszystkim mąż ma chyba jeszcze kryzys wiary.Owszem , idzie w niedziele do Kościoła i to prawie zawsze z dziećmi i ze mną,ale zdjął medalik ,nie przystąpił do Sakramentu Pokuty na święta .Corocznie jeździł na Częstochowej by podziękować Matce Boskiej za wszystko a w tym roku/już ubiegłym/powiedział ,że nie czuje takiej potrzeby. Kilka razy w tygodniu wypija w samotności alkohol /w ukryciu/i jeszcze trochę to chyba się uzależni. Acha , przy tym wszystkim nie odcina się od zajęć domowych , wręcz ucieka do nich /latem potrafił nawet codziennie kosić wcale nie mały ogród/.NIE POTRAFIĘ TEGO ZROZUMIEĆ.I jeszcze jedno postanowiłam , nie wiem czy słusznie, powiedzieć dzieciom prawdę ,bo one już chyba zaczynają się domyślać i boję się jak one to przyjmą.Myślę,że dla naszego małżeństwa nie majuż ratunku.

Witam.
To jest mój pierwszy kontakt z Wami.
Chciałabym opowiedzieć swoją historię , chociaż nie mogę w to uwierzyć,że ona jest "moja".Czasami wydaje mi się ,że to tylko koszmarny sen i zaraz się obudzę , ale niestety to jest jawa.Przez prawie 22 lata byłam szczęśliwą żoną , miałam cudownego Męża i dwie przewspaniałe Córki . Nagle , rok temu , coś dziwnego zaczęło się dziać moim małżeństwie.
Mój kochający mąż nagle zaczął wymyślać różne powody późniejszych powrotów z pracy. Co prawda informował mnie o tym telefonicznie , ale coś nie dawało mi spokoju, poczułam jakiś wewnętrzny lęk. Zawsze ufałam mojemu mężowi , ale kiedy znalazłam wyrzuconą kartę na doładowanie telefonu /oboje mamy telefon na abonament/ a dzwoniąc do męża do męża słyszałam,że abonament jest niedostępny w sieci, poczułam wielki niepokój , postanowiłam sprawdzić jego telefon./nigdy wcześniej tego nie robiłam/.Nic niepokojącego w nim nie znalazłam , ale zorientowałam się,że to nie jest ten telefon , którego do tej pory używał. No i udało mi się namierzyć ten stary aparat./mąż pojechał na inną Mszę , bo ja miałam umówione spotkanie i chyba to uśpiło Jego czujność i nie schował do zbyt głęboko/.Po przeczytaniu może 2 SMS-ów już wiedziałam ,że w życiu mojego męża jest inna kobieta.Szok , niedowierzanie , łzy i oczekiwanie na Jego powrót do domu. Oczywiście mąż się zorientował , bo telefonu nie było.Poprosiłam o natychmiastową rozmowę , poza mieszkaniem ,żeby dzieci się nie zorientowały ,że coś jest nie tak. Zapytałam męża czy ma mi coś do powiedzenia , nie miał nic a po zadaniu pytania o zdradę powiedział ,że mnie nie zdradził,Chyba jednak uświadomił sobie treść SMS-a i przyznał ,że spotyka się z inną kobietą.Nic więcej nie chciał mi powiedzieć , ani jak długo to trwa ani co zamierza.Rozpłakał się tylko , przytulił i powiedział przepraszam i ,żebyśmy poszli do dzieci. To był najgorszy moment w moim życiu , a przynajmniej mi się wydawało,że najgorszy.Przez kilka dni czekałam na decyzję męża , W końcu powiedział mi ,że dzięki tej kobiecie zrozumiał , jak ważne jest nasze małżeństwo i rodzina i żebyśmy spróbowali ratować nasz związek.Od razu jednak zastrzegł ,że nie skończy tej znajomości ,że od czasu do czasu spotka się z tą osobą na kawie.Pomimo moich próśb , w tej decyzji był nieugięty.Ponieważ mąż był człowiekiem honoru uwierzyłam ,że tak będzie.Udało mi się ustalić kim jest ta kobieta.Mówiąć szczerze myślalam ,że męża dopadł kryzys wieku średniego i oczarowała Go jakaś młódka.Okazało się ,że to 45 letnia wdowa z 2 dzieci. Z pozoru nasze życie wracało do normy.Ja starałam się męża wciągać jak najwięcej w sprawy córek , w pewnym sensie "wymusiłam" na nim ,że przejmie obowiązki zawożenia i przywożenia Ich na popołudniowe zajęcia , żeby miał z nimi większy kontakt .Głównie to ja do tej pory tym się zajmowałam , bo oprócz pracy zawodowej mąż wiele czasu spędzał na pomaganiu mi w mojej pracy i odbywało się to po powrocie z pracy i wieczorami. Niestety pomimo,że między nami zaczęło się układać mąż cały czas myślami był gdzie indziej.Na moją prośbę przystąpił do Sakramentu Pokuty i w okresie Wielkiego Postu uczęszczała ze mną na Drogi Krzyżowe. W tym czasie w naszym Kościele było nawiedzenie obrazu Miłosierdzia Bożego ,na którym to mąż gorliwie się ze mną modlił.Przeprowadziliśmy wiele szczerych rozmów i obiecaliśmy ,że nie wracamy do przeszłości , że o wszystkim sobie mówimy ,że mąż mnie już więcej nie okłamie.Ale ja widziałam ,że nie jest tak jak powinno. Mąż , który do tej pory pił od czasu do czasu jakiś piwa a mocnego alkoholu prawie nigdy , zaczął sobie podpijać .Któregoś takiego zakrapianego wieczoru mąż nie patrząc na to ,że jestem obok zaczął z nią SMS-ować.Miał wtedy już tylko 1 telefon.Nie wytrzymałam i wysłałam do niej SMS.Nasza "korespondencja" trwała pół nocy .Dowiedziałam się ,że różnych "ciekawych" rzeczy. M.in. ,że to ja oddaliłam się od męża.Tamtej nocy ta kobieta obiecała mi,że tylko ostatni raz zadzwoni do mojego mężą i ,że zostawi nas w spokoju.Prosiła też o wybaczenie i przepraszała ,że zagmatwała nam życie.Nie potrafiłam Jej wybaczyć , ale Jej uwierzyłam.Nasze życie toczyło się "normalnie" do Świąt Wielkanocnych.Potem mąż uprosił mnie ,że chce zostać z kolegami po pracy i iść na piwo.Ponieważ dojeżdża do pracy samochodem 20 km , powiedział ,że zostanie u kumpla na noc . Kiedy wrócił następnego dnia to już nie był ten sam człowiek.Myślę ,że tą noc spędził z kochanką.Przez kilka tygodni zachowywał się okropnie.Siedział wieczorami przed domem i rozmyślał. Aż wymyślił ,że musi się na miesiąc wyprowadzić , może na krócej ,żeby sobie wszystko przemyśleć.Ale,że będzie do nas przyjeżdżał co drugi dzień i na weekendy.Córki były dezorientowane , co się dzieje , ale jakoś udawało mi się ,że nie zadawały zbyt dużo pytań, a Tata do Nich dzwonił i co 2 noc był.Prosiłam Go o jedno , by w tym czasie nie spotykał się z tą kobietą.Ale niestety po 2 tygodniach przyjechał i poinformował mnie .że na razie nie widzi możliwości powrotu do nas. Poprosiłam,żeby powiedział to dziewczynkom i Swojej Matce.Obie Córki były w szoku. Ich szloch do dzisiaj mam w uszach, a On wsiadł w samochód i pojechał do Matki. Nic Jej jednak nie powiedział.Wrócił do domu , po drodze kupując flaszkę wódki /wypił ją sam prosto z butelki/,upił się i położył.Rano pojechał do pracy.Wrócił po południu i od tej pory /to był czerwiec/mieszka z nami.Ale to co wyprawia to przechodzi ludzkie pojęcie.Wraca z pracy , kiedy Mu się podoba, są dni ,że nie wraca na noc./raz czy 2 w miesiącu/kłamie jak z nut. Kiedyś potrzebował coś od niego.Ponieważ nie odbierał komórki zadzwoniłam do pracy.Dowiedziałam się,że ma urlop chociaż rano normalnie pojechał.Wysłałam mu SMS-a ,że wiem o urlopie ,że ma godzinę na przyjazd do domu.Owszem przyjechał , pomógł mi w tym co potrzebowałam .powymyślał jakieś kłamstwa i ...pojechał z powrotem.Ponieważ zarówno Jego jak i moja rodzina widzą co się dzieje próbowali przemówić Mu do rozsądku jak również tej kobiecie.Niestety nic do nich nie dociera.A na dodatek jej matka ,kobieta 78 letnia mówi ,że to są dorośli ludzie i mogą robić co chcą. Mąż nie informuje mnie ,że później wróci.Jak chce to zadzwoni , jak nie chce to nie .Mówi mi,że on też czekał na telefon a ja nie dzwonię.Na dzień dzisiejszy mąż ponownie ma drugi telefon /znowu przypadkiem go znalazłam/, który służy tylko to kontaktu z tą kobietą.Spotyka się z nią a potem jak gdyby nigdy nic przyjeżdża do domu i jeszcze ma pretensje ,że z nim nie chcę rozmawiać.
Pewnie już by się dawno wyprowadził tylko boi się ,że straci dzieci. Na pokaz jest kochającym ojcem .Nadal po południami wozi dziewczyny i raz w miesiącu idzie do jednej z córek do szkoły /jak przyszedł pierwszy raz to wychowawczyni nie wiedziała czyj to tato bo do tej pory w szkole nie bywał , a wychodząc zapytał do której klasy chodzi córka/.Stara się ,żeby gdzieś zabrać dziewczyny , tylko ,że one już zwyczajnie nie chcą z nim gdzieś być /oprócz wyjazdów do kina czy na zakupy/Wtedy opowiada wszystkim ,że ja nastawiam dzieci przeciwko niemu co jest nie prawdą.Ostatni zapomniał ,że córka ma imieniny.Natomiast przed kochanką udaje kochającego Tatusia. Tylko ,że nie pamiętam kiedy ostatnio przytulił swoje córki czy powiedział Im ,że je kocha.A ta kobieta ostatnio potrafiła mi napisać ,że nie odciąga go od nas ,że teraz więcej czasu spędza z nami niż przedtem.Myślę . że to on jej opowiada takie bzdury.Kilkakrotnie nie wytrzymywałam tej sytuacji i robiłam mężowi awantury.Prosiłam ,żeby w końcu odszedł i żeby zakończył to małżeństwo, ale on twierdzi ,że rozwód mu jest niepotrzebny i mi chyba też nie a jak tak się upieram , to żebym ja wystąpiła o rozwód. Mąż praktycznie odciął się od naszych wszystkich znajomych , ma teraz jakieś swoje towarzystwo, o którym ja nic nie wiem,Wszyscy pytają co się z nim dzieje bo bardzo się zmienił i po względem zachowaniu i ubioru i wyglądu /siłownia, dłuższe włosy,obcisłe spodnie i koszule/.To na prawdę jest nie do uwierzenia ,że człowiek ten zmienił się o 360 stopni. Ja jestem w szoku.Proponowałam mężowi pójście na terapię już w sierpniu, ale powiedział ,że nie czuje takiej potrzeby.Teraz po namowach się zgodził , ale nic z tego nie będzie , bo nie wyraził ani chęci ratowania małżeństwa , ani zerwania z tamtą kobietą.Przy tym wszystkim mąż ma chyba jeszcze kryzys wiary.Owszem , idzie w niedziele do Kościoła i to prawie zawsze z dziećmi i ze mną,ale zdjął medalik ,nie przystąpił do Sakramentu Pokuty na święta .Corocznie jeździł na Częstochowej by podziękować Matce Boskiej za wszystko a w tym roku/już ubiegłym/powiedział ,że nie czuje takiej potrzeby. Kilka razy w tygodniu wypija w samotności alkohol /w ukryciu/i jeszcze trochę to chyba się uzależni. Acha , przy tym wszystkim nie odcina się od zajęć domowych , wręcz ucieka do nich /latem potrafił nawet codziennie kosić wcale nie mały ogród/.NIE POTRAFIĘ TEGO ZROZUMIEĆ.I jeszcze jedno postanowiłam , nie wiem czy słusznie, powiedzieć dzieciom prawdę ,bo one już chyba zaczynają się domyślać i boję się jak one to przyjmą.Myślę,że dla naszego małżeństwa nie majuż ratunku.

[sawek]

Witaj!
Ja jestem młody na forum..... Jestem w kryzysie od 3 miesięcy......ale zrozumiałem dlaczego moja zona szukała sszczęścia z innym facetem .
Ktoś jej dawał to czego ja maz z10 letnim stażem nie bo wydawało się że wszystko jest oczywista......
Człowiek gubi się w swoich rządzach ...... Oddała sie od Boga......
Wiem ze to trudne ale trzeba zacząć od siebie. Pewnie wiesz co go skłoniło do innej kobiety..... Chyba że nie przeprowadziliscie szczerej do bólu rozmowy.
Mąż twój napewno się pogubil czegoś mu zabrakło.
Ucieczka w alkoholu.....pomaga wyluzować bo czuje się źle z tym co robię....
Nie jestem wogóle fachowcem w tej dziedzinie.....

Posłuchaj kazań ks. Pawlukiewicza .
Na głównej stronie jest 9 jego kazań zacznij od nich .....
Może wydaje Ci się to bez potrzeby i oczekujesz rady konkretnej ale ......
Mówiłas nie raz do męża kocham ..... Umiesz kochać miłością Chrystusowa?
Pan Bóg jest wszechmocny i miłosierny ... Bądź z nim.
......bądź wola twoja.....
Jeśli Bóg na I miejscu wszystko na swoim miejscu
Z Panem Bogiem

Witaj!
Ja jestem młody na forum..... Jestem w kryzysie od 3 miesięcy......ale zrozumiałem dlaczego moja zona szukała sszczęścia z innym facetem .
Ktoś jej dawał to czego ja maz z10 letnim stażem nie bo wydawało się że wszystko jest oczywista......
Człowiek gubi się w swoich rządzach ...... Oddała sie od Boga......
Wiem ze to trudne ale trzeba zacząć od siebie. Pewnie wiesz co go skłoniło do innej kobiety..... Chyba że nie przeprowadziliscie szczerej do bólu rozmowy.
Mąż twój napewno się pogubil czegoś mu zabrakło.
Ucieczka w alkoholu.....pomaga wyluzować bo czuje się źle z tym co robię....
Nie jestem wogóle fachowcem w tej dziedzinie.....

Posłuchaj kazań ks. Pawlukiewicza .
Na głównej stronie jest 9 jego kazań zacznij od nich .....
Może wydaje Ci się to bez potrzeby i oczekujesz rady konkretnej ale ......
Mówiłas nie raz do męża kocham ..... Umiesz kochać miłością Chrystusowa?
Pan Bóg jest wszechmocny i miłosierny ... Bądź z nim.
......bądź wola twoja.....
Jeśli Bóg na I miejscu wszystko na swoim miejscu
Z Panem Bogiem

[Renata23]

Ja też mój koszmar trwa już dwa lata 24 lata małżeństwa to nic nie znaczy dla mojego męża tez go nie poznaję ale odpuszczam trudno nie ja pierwsza i nie ostatnia zaczynam żyć swoim życiem jedno wiem im bardziej się zabiega tym gorzej lepiej zostawić tą drugą osobę dać jej wolną rękę ... trzymaj się

Ja też mój koszmar trwa już dwa lata 24 lata małżeństwa to nic nie znaczy dla mojego męża tez go nie poznaję ale odpuszczam trudno nie ja pierwsza i nie ostatnia zaczynam żyć swoim życiem jedno wiem im bardziej się zabiega tym gorzej lepiej zostawić tą drugą osobę dać jej wolną rękę ... trzymaj się

[Lonia]

Aniuleksandro, czytaj to forum wzdłuż i w szerz dużo mądrości tu znajdziesz. Wycisz się, nie pokazuj mężowi że za nim szalejesz, zadbaj o siebie, pokaż mu że jesteś mocna i dasz sobie bez niego radę. Módl się nie tylko za niego ale i za nią żeby zrozumiała jaką krzywdę Wam wyrządza. Powierz wszystko Bogu, módl się kiedy tylko możesz, Bóg Ci pomoże tak jak pomaga każdemu z nas. Ja jak czytałam Twój post to powiem Ci że bardzo podobnie było u mnie : kochanka, amok, chciał odejść, nie chciał z nią skończyć. U mnie dzieci dowiedziały się o wszystkim, one też wzięły sprawę w swoje ręce i absolutnie bez mojej namowy. Był krzyk, płacz, żal, nieodzywanie się dzieci do ojca i może dzięki temu zrozumiał co traci..... Nadal nie jest łatwo, ale powoli małymi kroczkami, może z czasem będzie dobrze a było tragicznie, wydawało się że nic z tego nie będzie. Od kochanki mojego męża też usłyszałam że to ja namieszałam w życiu naszych dzieci i że one nie powinny się o tym dowiedzieć. a w momencie jak nakryłam ich że są na spotkaniu razem i już nie było możliwości się wypierać bo wcześniej się wypierał mój mąż, pojechałam do niej na rozmowę i zapytałam czy ma mi coś do powiedzenia to usłyszałam: że o ile mój mąż zechce z nią ułożyć sobie życie to ona bardzo chętnie tylko że on czuje się odpowiedzialny za rodzinę. Powiedziała również że on nawet jak by chciał ode mnie odejść to ja mu na to nie pozwolę. A co dzieci nie rozumieją że ich tata chce być szczęśliwy? Mój dorosły syn słownie sponiewierał i ją i tatę. Ja byłam przygotowana na rozstanie po tym wszystkim, ale dzieci uspokoiły ojca i mnie powiedzieli: damy radę jesteśmy rodziną.. i co ? i próbujemy , czy się uda?, nie wiem tak jak nie wie każdy z nas zdradzonych . Aniuleksandro długo będziesz cierpiała i grzebała w tym wszystkim, nie załamuj się, musisz być mocno, masz dzieci , masz dla kogo żyć. Największy problem to ma Twój mąż, bo w razie czego traci Ciebie, dzieci, poszanowanie u rodziny i znajomych. Czego zabrakło Twojemu i mojemu mężowi?, ja myślę że tylko rozumu!!! Powiem Ci jeszcze że po tym wszystkim moje najmłodsze dziecko ma poważne problemy zdrowotne na tle nerwowym. Każde dziecko czuje się szczęśliwe i bezpieczne jak ma dwójkę kochających rodziców. A jak nagle któreś z rodziców nawali to jest to dla nich szok i na przykładzie moich dzieci wiem że każde dziecko cierpi i to małoletnie to pełnoletnie. Szkoda tylko że tym zdradzaczom rozum wraca dopiero wtedy jak dokonają tylu spustoszeń .. Bądź dzielna , dasz radę, masz moją modlitwę.

Aniuleksandro, czytaj to forum wzdłuż i w szerz dużo mądrości tu znajdziesz. Wycisz się, nie pokazuj mężowi że za nim szalejesz, zadbaj o siebie, pokaż mu że jesteś mocna i dasz sobie bez niego radę. Módl się nie tylko za niego ale i za nią żeby zrozumiała jaką krzywdę Wam wyrządza. Powierz wszystko Bogu, módl się kiedy tylko możesz, Bóg Ci pomoże tak jak pomaga każdemu z nas. Ja jak czytałam Twój post to powiem Ci że bardzo podobnie było u mnie : kochanka, amok, chciał odejść, nie chciał z nią skończyć. U mnie dzieci dowiedziały się o wszystkim, one też wzięły sprawę w swoje ręce i absolutnie bez mojej namowy. Był krzyk, płacz, żal, nieodzywanie się dzieci do ojca i może dzięki temu zrozumiał co traci..... Nadal nie jest łatwo, ale powoli małymi kroczkami, może z czasem będzie dobrze a było tragicznie, wydawało się że nic z tego nie będzie. Od kochanki mojego męża też usłyszałam że to ja namieszałam w życiu naszych dzieci i że one nie powinny się o tym dowiedzieć. a w momencie jak nakryłam ich że są na spotkaniu razem i już nie było możliwości się wypierać bo wcześniej się wypierał mój mąż, pojechałam do niej na rozmowę i zapytałam czy ma mi coś do powiedzenia to usłyszałam: że o ile mój mąż zechce z nią ułożyć sobie życie to ona bardzo chętnie tylko że on czuje się odpowiedzialny za rodzinę. Powiedziała również że on nawet jak by chciał ode mnie odejść to ja mu na to nie pozwolę. A co dzieci nie rozumieją że ich tata chce być szczęśliwy? Mój dorosły syn słownie sponiewierał i ją i tatę. Ja byłam przygotowana na rozstanie po tym wszystkim, ale dzieci uspokoiły ojca i mnie powiedzieli: damy radę jesteśmy rodziną.. i co ? i próbujemy , czy się uda?, nie wiem tak jak nie wie każdy z nas zdradzonych . Aniuleksandro długo będziesz cierpiała i grzebała w tym wszystkim, nie załamuj się, musisz być mocno, masz dzieci , masz dla kogo żyć. Największy problem to ma Twój mąż, bo w razie czego traci Ciebie, dzieci, poszanowanie u rodziny i znajomych. Czego zabrakło Twojemu i mojemu mężowi?, ja myślę że tylko rozumu!!! Powiem Ci jeszcze że po tym wszystkim moje najmłodsze dziecko ma poważne problemy zdrowotne na tle nerwowym. Każde dziecko czuje się szczęśliwe i bezpieczne jak ma dwójkę kochających rodziców. A jak nagle któreś z rodziców nawali to jest to dla nich szok i na przykładzie moich dzieci wiem że każde dziecko cierpi i to małoletnie to pełnoletnie. Szkoda tylko że tym zdradzaczom rozum wraca dopiero wtedy jak dokonają tylu spustoszeń .. Bądź dzielna , dasz radę, masz moją modlitwę.

[Ania19771]

Anialeksandra,to forum to kopalnia wiedzy ,ostoja spokoju i wyciszenie zbolałego serca.
Kiedy tu trafiłam 2 lata temu moja historia wyglądała identycznie jak Twoja -trauma wręcz nie do przeżycia .Zdrada jak śmierć niszczy każdy zakamarek ludzkiego ciała i zmiata wszystko ,co spotka po drodze-sieje spustoszenie .
Też walczyłam ,też miotałam się,szukałam i siebie pogrążałam .
To co robi obecnie Twój mąż -to nic innego jak amok pogubionego człowieka.Ktoś inny zawładnął jego myślami -ktoś mocniejszy od niego. Jego upadek powoduje , że zaciera ręce ..ale Anialeksandro jest na to jedna skuteczna broń-MODLITWA i wołanie o pomoc do Boga ...za męża,za kochankę i za Ciebie samą-o siłę ,by ten amok przetrwać z godnością i podniesioną głową .Nie da się w tej sytuacji przejść na skróty a dzięki modlitwie zaznasz spokój ,a to na początek bardzo dużo. Trzeźwo podejdziesz do sprawy i dasz ostoje dziewczynkom.
A mąż? Mąż musi sobie sam z tym poradzić ,przymusem nic nie "zwojujesz".
Anialeksandra -pogody ducha .

Anialeksandra,to forum to kopalnia wiedzy ,ostoja spokoju i wyciszenie zbolałego serca.
Kiedy tu trafiłam 2 lata temu moja historia wyglądała identycznie jak Twoja -trauma wręcz nie do przeżycia .Zdrada jak śmierć niszczy każdy zakamarek ludzkiego ciała i zmiata wszystko ,co spotka po drodze-sieje spustoszenie .
Też walczyłam ,też miotałam się,szukałam i siebie pogrążałam .
To co robi obecnie Twój mąż -to nic innego jak amok pogubionego człowieka.Ktoś inny zawładnął jego myślami -ktoś mocniejszy od niego. Jego upadek powoduje , że zaciera ręce ..ale Anialeksandro jest na to jedna skuteczna broń-MODLITWA i wołanie o pomoc do Boga ...za męża,za kochankę i za Ciebie samą-o siłę ,by ten amok przetrwać z godnością i podniesioną głową .Nie da się w tej sytuacji przejść na skróty a dzięki modlitwie zaznasz spokój ,a to na początek bardzo dużo. Trzeźwo podejdziesz do sprawy i dasz ostoje dziewczynkom.
A mąż? Mąż musi sobie sam z tym poradzić ,przymusem nic nie "zwojujesz".
Anialeksandra -pogody ducha .

[porzucona_33]

W twojej historii widzę pewne rzeczy, które były też u mnie. Twój mąż sprawia wrażenie jakby chciał mieć rodzinę, stabilizację a jednocześnie nie chce zrezygnować z tej kobiety, pewnie się zakochał. Wydaje mi się, że alkohol jest lekiem na jego rozterki. Nie wie co wybrać jak postąpić, widzi że życie mu się skomplikowało. Mam wrażenie że z czasem on sobie pozwala na coraz więcej... na początku kłamał, mataczył, teraz otwarcie wysyła przy tobie smsy do tamtej, wychodzi na noc, mówi co chce. Widzi, że w pewien sposób mu na to pozwalasz więc przekracza kolejne granice. Do czego to prowadzi? Będzie miał dwie kobiety naraz? Robił sobie co chciał? W końcu podejmie decyzję o odejściu jak będzie miał 'miękkie lądowanie' w postaci ułożonego życia z tamtą? Może cię tak dręczyć rok, dwa, dłużej.. chcesz żyć w takim układzie? Jemu faktycznie nie jest potrzebny rozwód.. po co, dodatkowe koszty, problemy, zamieszane. Może sobie żyć tak jak teraz żyje, spędza noc u kochanki a rano wraca do żony i dzieci, ciepłego domu. Dla niego to komfortowa sytuacja zauważ. Tak samo zrzuca na ciebie odpowiedzialność za decyzję o rozwodzie. To bardzo typowe, u mnie też tak było. On chciał odejść i mówił mi żebym to ja napisała pozew:D śmiech na sali. Moja rada - nie daj się tak wykorzystywać. Wierz mi, że kobieta może sobie poradzić sama. Ja mam dwójkę dzieci, duży dom na głowie i masę obowiązków.. i jakoś żyję. A do męża byłam przyczepiona jak rzep, nie umiałam podjąć bez niego żadnej decyzji. Ja na twoim miejscu zamknęłabym mu drzwi przed nosem, jak wróci od kochanki. Chyba innej metody nie ma, skoro dotychczasowe zawiodły. Jak chce żyć po swojemu niech sobie żyje - z dala od was. Zrób rozdzielność majątkową, odetnij go od twoich pieniędzy. Jak ma i tak odejść, lepiej żeby stało się to już teraz niż jakby miał ci jeszcze szarpać nerwy przez dłuższy czas. A może akurat mu się odmieni - nie wiadomo. Kochanka zawsze wydaje się atrakcyjniejsza od żony... dopóki się z nią nie zamieszka. Każdego w końcu dopadnie szara rzeczywistość.

W twojej historii widzę pewne rzeczy, które były też u mnie. Twój mąż sprawia wrażenie jakby chciał mieć rodzinę, stabilizację a jednocześnie nie chce zrezygnować z tej kobiety, pewnie się zakochał. Wydaje mi się, że alkohol jest lekiem na jego rozterki. Nie wie co wybrać jak postąpić, widzi że życie mu się skomplikowało. Mam wrażenie że z czasem on sobie pozwala na coraz więcej... na początku kłamał, mataczył, teraz otwarcie wysyła przy tobie smsy do tamtej, wychodzi na noc, mówi co chce. Widzi, że w pewien sposób mu na to pozwalasz więc przekracza kolejne granice. Do czego to prowadzi? Będzie miał dwie kobiety naraz? Robił sobie co chciał? W końcu podejmie decyzję o odejściu jak będzie miał 'miękkie lądowanie' w postaci ułożonego życia z tamtą? Może cię tak dręczyć rok, dwa, dłużej.. chcesz żyć w takim układzie? Jemu faktycznie nie jest potrzebny rozwód.. po co, dodatkowe koszty, problemy, zamieszane. Może sobie żyć tak jak teraz żyje, spędza noc u kochanki a rano wraca do żony i dzieci, ciepłego domu. Dla niego to komfortowa sytuacja zauważ. Tak samo zrzuca na ciebie odpowiedzialność za decyzję o rozwodzie. To bardzo typowe, u mnie też tak było. On chciał odejść i mówił mi żebym to ja napisała pozew:D śmiech na sali. Moja rada - nie daj się tak wykorzystywać. Wierz mi, że kobieta może sobie poradzić sama. Ja mam dwójkę dzieci, duży dom na głowie i masę obowiązków.. i jakoś żyję. A do męża byłam przyczepiona jak rzep, nie umiałam podjąć bez niego żadnej decyzji. Ja na twoim miejscu zamknęłabym mu drzwi przed nosem, jak wróci od kochanki. Chyba innej metody nie ma, skoro dotychczasowe zawiodły. Jak chce żyć po swojemu niech sobie żyje - z dala od was. Zrób rozdzielność majątkową, odetnij go od twoich pieniędzy. Jak ma i tak odejść, lepiej żeby stało się to już teraz niż jakby miał ci jeszcze szarpać nerwy przez dłuższy czas. A może akurat mu się odmieni - nie wiadomo. Kochanka zawsze wydaje się atrakcyjniejsza od żony... dopóki się z nią nie zamieszka. Każdego w końcu dopadnie szara rzeczywistość.

[Renata23]

To nie takie proste rozdzielność majątkowa chociaż by w moim przypadku mamy duży dom i razem go budowaliśmy tak czy inaczej mąż ma prawo do połowy i co to zmienia ....szkoda nerwów kasy i rozdrapywania tego wszystkiego ja wydzieliłam mężowi jeden pokój i tam siedzi

To nie takie proste rozdzielność majątkowa chociaż by w moim przypadku mamy duży dom i razem go budowaliśmy tak czy inaczej mąż ma prawo do połowy i co to zmienia ....szkoda nerwów kasy i rozdrapywania tego wszystkiego ja wydzieliłam mężowi jeden pokój i tam siedzi

[Anialeksandra]

Dziękuję za wszystkie miłe słowa.
Obiecałam sobie i dziewczynkom , że dzisiaj Im wytłumaczę co tak naprawdę dzieje się w naszej rodzinie.Chciałam by mąż był przy tej rozmowie i ,żeby to on stanął twarzą w twarz z Nimi i powiedział ,że w Jego życiu jest ktoś inny . Mąż zadzwonił ,że przyjedzie później , bo zepsuł mu się samochód.Kiedy wrócił , poprosiłam go najpierw o rozmowę "na osobności" i prosiłam o wyjaśnienie dla dzieci .Usłyszałam , nie po raz pierwszy zresztą , że dzisiaj to nie jest odpowiedni dzień bo zmarzł, bo jeszcze nie jadł obiadu i coś tam jeszcze. Według niego nigdy nie jest odpowiedni dzień. Zgodziłam się przenieś rozmowę z dziećmi za kilka dni. Zapytałam jednak męża co dalej zamierza , bo tak się dalej nie da żyć , Zapytałam również , dlaczego nie wyprowadzi się do kochanki. Ona jest wdową , więc chyba nic nie stoi na przeszkodzie. I usłyszałam ,że nie może tam zamieszkać , bo cały czas martwiłby się jak sobie radzimy z dziećmi.Ręce opadają - jaki troskliwy mąż i tatuś.Na pewno zapytacie ,dlaczego sama nie powiedziałam dzieciom o co chodzi.Otóż latem trafiłam z dziewczynkami do psychologa .Młodsza córka , która do zdrady była ukochaną córeczką tatusia ,bardzo przeżyła zmianę w zachowaniu ojca,była w złym stanie zdrowotnym - przeszłam przez gabinety wielu lekarzy ,przeszła serię badań łącznie z tomografią komputerową , rezonansem głowy , echem serca i EEG.Każdy z lekarzy wykluczał jakąkolwiek chorobę i mówił ,że najprawdopodobniej objawy , które występują mają podłoże psychiczne.I właśnie pani psycholog powiedziała mi ,że to ojciec powinien powiedzieć Im co zrobił.Prosiłam więc o to wielokrotnie.50 letni facet nie boi się zdradzać ,niszczyć rodziny ale boi się popatrzeć dzieciom prosto w oczy i powiedzieć prawdę. Ja wiem ,że on Je naprawdę kocha , nawet kochanka w SMS-mi napisała ,że są dla niego najważniejsze,ale nie dociera do niego ,że to co Im robi jest podłe.Ja ciągle się waham czy jednak sama nie powinnam Im tego powiedzieć ,już naprawdę nie wiem co robić .Zapytałam dzisiaj męża czy zna osobiście dzieci tej kobiety .Powiedział ,że nie , ale czy to prawdą ?Może ona chroni swoje dzieci , może też boi się Ich reakcji /jej córka ma 9 lat , syn 21/.Z tego co wiem oni spotykają się w miejscowości gdzie mój mąż pracuje, ona tam przyjeżdża , natomiast tam gdzie mieszka udaję "świętą".Jak można być taką podłą kobietą , nie mogę tego pojąć,

Dziękuję za wszystkie miłe słowa.
Obiecałam sobie i dziewczynkom , że dzisiaj Im wytłumaczę co tak naprawdę dzieje się w naszej rodzinie.Chciałam by mąż był przy tej rozmowie i ,żeby to on stanął twarzą w twarz z Nimi i powiedział ,że w Jego życiu jest ktoś inny . Mąż zadzwonił ,że przyjedzie później , bo zepsuł mu się samochód.Kiedy wrócił , poprosiłam go najpierw o rozmowę "na osobności" i prosiłam o wyjaśnienie dla dzieci .Usłyszałam , nie po raz pierwszy zresztą , że dzisiaj to nie jest odpowiedni dzień bo zmarzł, bo jeszcze nie jadł obiadu i coś tam jeszcze. Według niego nigdy nie jest odpowiedni dzień. Zgodziłam się przenieś rozmowę z dziećmi za kilka dni. Zapytałam jednak męża co dalej zamierza , bo tak się dalej nie da żyć , Zapytałam również , dlaczego nie wyprowadzi się do kochanki. Ona jest wdową , więc chyba nic nie stoi na przeszkodzie. I usłyszałam ,że nie może tam zamieszkać , bo cały czas martwiłby się jak sobie radzimy z dziećmi.Ręce opadają - jaki troskliwy mąż i tatuś.Na pewno zapytacie ,dlaczego sama nie powiedziałam dzieciom o co chodzi.Otóż latem trafiłam z dziewczynkami do psychologa .Młodsza córka , która do zdrady była ukochaną córeczką tatusia ,bardzo przeżyła zmianę w zachowaniu ojca,była w złym stanie zdrowotnym - przeszłam przez gabinety wielu lekarzy ,przeszła serię badań łącznie z tomografią komputerową , rezonansem głowy , echem serca i EEG.Każdy z lekarzy wykluczał jakąkolwiek chorobę i mówił ,że najprawdopodobniej objawy , które występują mają podłoże psychiczne.I właśnie pani psycholog powiedziała mi ,że to ojciec powinien powiedzieć Im co zrobił.Prosiłam więc o to wielokrotnie.50 letni facet nie boi się zdradzać ,niszczyć rodziny ale boi się popatrzeć dzieciom prosto w oczy i powiedzieć prawdę. Ja wiem ,że on Je naprawdę kocha , nawet kochanka w SMS-mi napisała ,że są dla niego najważniejsze,ale nie dociera do niego ,że to co Im robi jest podłe.Ja ciągle się waham czy jednak sama nie powinnam Im tego powiedzieć ,już naprawdę nie wiem co robić .Zapytałam dzisiaj męża czy zna osobiście dzieci tej kobiety .Powiedział ,że nie , ale czy to prawdą ?Może ona chroni swoje dzieci , może też boi się Ich reakcji /jej córka ma 9 lat , syn 21/.Z tego co wiem oni spotykają się w miejscowości gdzie mój mąż pracuje, ona tam przyjeżdża , natomiast tam gdzie mieszka udaję "świętą".Jak można być taką podłą kobietą , nie mogę tego pojąć,

[Orsz]

Koniecznie posłuchaj Pulikowskiego i daj daj do posłuchania mężowi. Nagraj na płyty CD i niech słucha w samochodzie podczas tych dojazdów do pracy.
To co robi Twój mąż to nie jest zwykłą słabość, to coś znacznie więcej. Koszmar. Współczuję.
I straszne, jest też to, że przez takich jak on moje dzieci mają marne szanse znalezienia dobrych małżonków. Bo co to za wzorzec ojca, co to za autorytet?
Im więcej czytam takich koszmarnych opowieści jakby rodem z piekła tym bardziej się przekonuję, że muszę się modlić.
Pomodlę się też za Ciebie i Twoje dzieci. Za Twojego męża nie. On potrzebuje kopa w 4 litery.

Koniecznie posłuchaj Pulikowskiego i daj daj do posłuchania mężowi. Nagraj na płyty CD i niech słucha w samochodzie podczas tych dojazdów do pracy.
To co robi Twój mąż to nie jest zwykłą słabość, to coś znacznie więcej. Koszmar. Współczuję.
I straszne, jest też to, że przez takich jak on moje dzieci mają marne szanse znalezienia dobrych małżonków. Bo co to za wzorzec ojca, co to za autorytet?
Im więcej czytam takich koszmarnych opowieści jakby rodem z piekła tym bardziej się przekonuję, że muszę się modlić.
Pomodlę się też za Ciebie i Twoje dzieci. Za Twojego męża nie. On potrzebuje kopa w 4 litery.

[Nirwanna]

[róża]

Anialeksandra, zwyczajnie spakowałabym drania i wystawiła walizki za próg. Dość zasłaniania się miłością do dzieci, dość życia w trójkącie. Twoje pisanie z kochanką męża (w grzecznym tonie) wydaje mi się także czymś dziwnym... Nienormalne staje się powoli normalnym.
Moim zdaniem - potrzeba tu radykalnego działania, tylko ono może przebudzić męża z amoku.
Hmm, zapewne wielu ze zdradzaczy chciałoby funkcjonować w takim układzie...

I nie czekałabym, kiedy ojciec powie dzieciom. On raczej wymaluje w ich oczach Twój fałszywy wizerunek (próba wybielenia siebie) przysporzy tym samym im i Tobie niepotrzebnego cierpienia.
Taka byłaby moja miłosierna postawa - na dziś. To jeszcze nie etap, na którym należy okazać wybaczenie - nawet decyzji o powrocie brak. Świńskie strąki, póki co - bardzo smakują.

Anialeksandra, zwyczajnie spakowałabym drania i wystawiła walizki za próg. Dość zasłaniania się miłością do dzieci, dość życia w trójkącie. Twoje pisanie z kochanką męża (w grzecznym tonie) wydaje mi się także czymś dziwnym... Nienormalne staje się powoli normalnym.
Moim zdaniem - potrzeba tu radykalnego działania, tylko ono może przebudzić męża z amoku.
Hmm, zapewne wielu ze zdradzaczy chciałoby funkcjonować w takim układzie...

I nie czekałabym, kiedy ojciec powie dzieciom. On raczej wymaluje w ich oczach Twój fałszywy wizerunek (próba wybielenia siebie) przysporzy tym samym im i Tobie niepotrzebnego cierpienia.
Taka byłaby moja miłosierna postawa - na dziś. To jeszcze nie etap, na którym należy okazać wybaczenie - nawet decyzji o powrocie brak. Świńskie strąki, póki co - bardzo smakują.

[porzucona_33]

[róża]

Porzucona napisała:

Cytat:

To musiałby być naprawdę dojrzały facet żeby powiedział prawdę. Ale jakby był dojrzały - nie miałabyś tej sytuacji co teraz:)

Już kusy postarał się o to, żeby kłamstwo ukazać jako prawdę... Inaczej, jak poprowadziłby zdradzacza w miejsce, w którym jest? A że sumienia nie sposób zagłuszyć całkowicie - sprzymierzeńcem staje się alkohol...
Anialeksandra, dla mnie tu nie ma nic niezrozumiałego... Jest fascynacja kobietą - spragnioną uczuć... Takiej trudno nie ulec, jak wielkie w niej pragnienie miłości, tak skuteczne jej uwodzenie. I nie byłoby w tym nic dziwnego, bo źle samemu na świecie, ale na litość: tylu samotnych mężczyzn!
I na pewno już jest usprawiedliwienie dla zdrady - jesteś niedobrą, czy też nie dość dobrą żoną - tak przynajmniej wypadasz zapewne w porównaniu z tamtą - czułą, rozumiejącą kochanką.

Porzucona napisała:

Cytat:

To musiałby być naprawdę dojrzały facet żeby powiedział prawdę. Ale jakby był dojrzały - nie miałabyś tej sytuacji co teraz:)

Już kusy postarał się o to, żeby kłamstwo ukazać jako prawdę... Inaczej, jak poprowadziłby zdradzacza w miejsce, w którym jest? A że sumienia nie sposób zagłuszyć całkowicie - sprzymierzeńcem staje się alkohol...
Anialeksandra, dla mnie tu nie ma nic niezrozumiałego... Jest fascynacja kobietą - spragnioną uczuć... Takiej trudno nie ulec, jak wielkie w niej pragnienie miłości, tak skuteczne jej uwodzenie. I nie byłoby w tym nic dziwnego, bo źle samemu na świecie, ale na litość: tylu samotnych mężczyzn!
I na pewno już jest usprawiedliwienie dla zdrady - jesteś niedobrą, czy też nie dość dobrą żoną - tak przynajmniej wypadasz zapewne w porównaniu z tamtą - czułą, rozumiejącą kochanką.

[Renata23]

porzucona --rozumiem ale ja nie chce sprzedać domu, w tym domu mieszka syn z zona i wnuczką to jest dom rodzinny kocham go, działka na której stoi to sad z dzieciństwa, tu jestem u siebie.

porzucona --rozumiem ale ja nie chce sprzedać domu, w tym domu mieszka syn z zona i wnuczką to jest dom rodzinny kocham go, działka na której stoi to sad z dzieciństwa, tu jestem u siebie.