[Jacek-sychar]

[Hania-żona]

To:

To:

[IlonaM]

Haneczko - już wiele osób pisało Ci tutaj abyś spojrzała w Swoją przeszłość - Swoje dzieciństwo to naprawdę bardzo Ci pomoże dostrzec niektóre obecne zachowania! Może nie dasz rady zrobić tego Sama więc może na terapii "rozłożyć na czynniki pierwsze" Swoje dzieciństwo? Ja co prawda nie tutaj ale właśnie na terapii odkryłam gdzie był "pies pogrzebany" i to tak głęboko że nawet nie wiedziałam że tam leży A też wydawało mi się że tylko mąż winny ... a ja taka biedna - odrzucona! Nie prawda! Dopiero po wyciągnięciu na wierzch starych zagrzebanych zdarzeń otwarły się oczy dlaczego robiłam tak a nie inaczej, dlaczego tak a nie inaczej czułam, myślałam ... a wydawało mi się że ja nie mam nad czym pracować!
Haneczko - przemyśl co Ci napisałam - bo każdy z nas ma gdzieś tam w sobie takiego zapomnianego "pogrzebanego psa"

Haneczko - już wiele osób pisało Ci tutaj abyś spojrzała w Swoją przeszłość - Swoje dzieciństwo to naprawdę bardzo Ci pomoże dostrzec niektóre obecne zachowania! Może nie dasz rady zrobić tego Sama więc może na terapii "rozłożyć na czynniki pierwsze" Swoje dzieciństwo? Ja co prawda nie tutaj ale właśnie na terapii odkryłam gdzie był "pies pogrzebany" i to tak głęboko że nawet nie wiedziałam że tam leży A też wydawało mi się że tylko mąż winny ... a ja taka biedna - odrzucona! Nie prawda! Dopiero po wyciągnięciu na wierzch starych zagrzebanych zdarzeń otwarły się oczy dlaczego robiłam tak a nie inaczej, dlaczego tak a nie inaczej czułam, myślałam ... a wydawało mi się że ja nie mam nad czym pracować!
Haneczko - przemyśl co Ci napisałam - bo każdy z nas ma gdzieś tam w sobie takiego zapomnianego "pogrzebanego psa"

[Haneczka]

Jesteście kochani,tylko ja taka zbuntowana.
Moja sytuacja jednak jest trochę odmienna. Ja nie jestem odrzucona . To ja jestem stroną,która zażądała rozwodu.
Piszecie o granicach . Ja je za każdym razem ustalam,ale mąż chce wracac na starych warunkach.A ja nie chcę tego ,co było. Nie chcę powtórki z rozrywki typu kłótnie,awantury. On nie ma planu na życie. Żyje dniem dzisiejszym. Mówi,że chce się pogodzic i życ normalnie. "Normalnie"-czyli jak?
Chciałabym miec w nim oparcie,a tymczasem ja w każdej sprawie muszę byc silna jak facet.
Pytacie o dzieciństwo. No cóż? Pełna rodzina,bardzo wierząca,mam wspaniałe rodzeństwo.Rodzice dbali o dzieci.Wszyscy byśmy za sobą w ogień skoczyli i tak jest do dnia dzisiejszego.
Rodzice pracowici. Jedyny minus taki,że trzeba było bardzo dużo rodzicom pomagac. No i to,że mama bardzo rządziła wszystkim i wszystkimi.Nadopiekuńcza.
Rodzice bardzo troszczyli się o nas,natomiast pomiędzy sobą całe życie o wszystko się klócili.Może nie mam wzorca prawidłowych relacji męża i żony. Może... A nawet jeśli,to,co mam z tym zrobic?
Czytając Wasze wypowiedzi mam wrażenie ,że ja jestem taka rozedrgana ,a Wy macie w sobie błogi spokój.Kiedyś rozmawiałam przez telefon z niesamowicie mądrą dziewczyną z Sycharu-ona także miała w sobie ten spokój i jakąs taką mądrosc. Jesteście naprawdę mądrzejsi ode mnie.

Jesteście kochani,tylko ja taka zbuntowana.
Moja sytuacja jednak jest trochę odmienna. Ja nie jestem odrzucona . To ja jestem stroną,która zażądała rozwodu.
Piszecie o granicach . Ja je za każdym razem ustalam,ale mąż chce wracac na starych warunkach.A ja nie chcę tego ,co było. Nie chcę powtórki z rozrywki typu kłótnie,awantury. On nie ma planu na życie. Żyje dniem dzisiejszym. Mówi,że chce się pogodzic i życ normalnie. "Normalnie"-czyli jak?
Chciałabym miec w nim oparcie,a tymczasem ja w każdej sprawie muszę byc silna jak facet.
Pytacie o dzieciństwo. No cóż? Pełna rodzina,bardzo wierząca,mam wspaniałe rodzeństwo.Rodzice dbali o dzieci.Wszyscy byśmy za sobą w ogień skoczyli i tak jest do dnia dzisiejszego.
Rodzice pracowici. Jedyny minus taki,że trzeba było bardzo dużo rodzicom pomagac. No i to,że mama bardzo rządziła wszystkim i wszystkimi.Nadopiekuńcza.
Rodzice bardzo troszczyli się o nas,natomiast pomiędzy sobą całe życie o wszystko się klócili.Może nie mam wzorca prawidłowych relacji męża i żony. Może... A nawet jeśli,to,co mam z tym zrobic?
Czytając Wasze wypowiedzi mam wrażenie ,że ja jestem taka rozedrgana ,a Wy macie w sobie błogi spokój.Kiedyś rozmawiałam przez telefon z niesamowicie mądrą dziewczyną z Sycharu-ona także miała w sobie ten spokój i jakąs taką mądrosc. Jesteście naprawdę mądrzejsi ode mnie.

[Jacek-sychar]

[tiliana]

Haneczko, jak dla mnie, to jesteś w świetnej sytuacji, masz dobry punkt startowy, bo wiesz już, czego NIE CHCESZ. To dobrze. I ten twój bunt to też raczej zdrowy objaw, takze nie miej go sobie za złe ;) Na razie bardzo dużo pytań, a odpowiedzi niewiele, stąd też może to twoje "rozedrganie"... Ale spokojnie :) Trochę czasu, trochę pracy i powoli powinno być lepiej. O ile odejdziesz do całego tematu z pokorą. Jedno mnie uderzyło szczególnie:

Haneczko, jak dla mnie, to jesteś w świetnej sytuacji, masz dobry punkt startowy, bo wiesz już, czego NIE CHCESZ. To dobrze. I ten twój bunt to też raczej zdrowy objaw, takze nie miej go sobie za złe ;) Na razie bardzo dużo pytań, a odpowiedzi niewiele, stąd też może to twoje "rozedrganie"... Ale spokojnie :) Trochę czasu, trochę pracy i powoli powinno być lepiej. O ile odejdziesz do całego tematu z pokorą. Jedno mnie uderzyło szczególnie:

[Hania-żona]

[Haneczka]

Haniu.Nie rozumiem Twojego męża. Piszesz,że jesteś inteligentna,ładna. Pewnie jakąś zołzę sobie wybrał.Może żałuje....Zresztą podobno mężczyźni właśnie wybierają zołzy...
Ostatnio przeczytałam trafną radę - "Na żonę wybierz sobie taką kobietę,którą chciałbyś miec za przyjaciółkę ,gdybyś ty był kobietą. Na męża wybierz takiego mężczyznę,którego sama chciałabyś miec za przyjaciela,gdybyś była mężczyzną".Zagmatwane to,ale coś w tym jest.

Haniu.Nie rozumiem Twojego męża. Piszesz,że jesteś inteligentna,ładna. Pewnie jakąś zołzę sobie wybrał.Może żałuje....Zresztą podobno mężczyźni właśnie wybierają zołzy...
Ostatnio przeczytałam trafną radę - "Na żonę wybierz sobie taką kobietę,którą chciałbyś miec za przyjaciółkę ,gdybyś ty był kobietą. Na męża wybierz takiego mężczyznę,którego sama chciałabyś miec za przyjaciela,gdybyś była mężczyzną".Zagmatwane to,ale coś w tym jest.

[Wafelka]

O, ja od niedawna zadaje sobie podobne pytania...

I tez mam poczucie, że tych milion prób było na nic i nic się nie zmieni. I tez spotykam się z sugestiami, że "wina leży po środku" i to bardzo boli, kiedy mamy do czynienia z nałogami męża... wiec dobrze wiem o czym piszesz.

Czy próbować dalej...? Nie wiem. Zająć się sobą i bieżącymi sprawami. Postawić granice. Powrotu do dawnego układu z jego "patologia" nie chcesz, wiec może warto pomyśleć jak wyobrazalabys sobie powrot męża, jeśli go sobie w ogóle wyobrażasz... Co musiałoby się zmienić. I dopóki się nie zmieni - nie próbować, bo znów wpadniesz w pułapkę "miodowych miesięcy", w która wpadałaś za każdym razem wcześniej..

O, ja od niedawna zadaje sobie podobne pytania...

I tez mam poczucie, że tych milion prób było na nic i nic się nie zmieni. I tez spotykam się z sugestiami, że "wina leży po środku" i to bardzo boli, kiedy mamy do czynienia z nałogami męża... wiec dobrze wiem o czym piszesz.

Czy próbować dalej...? Nie wiem. Zająć się sobą i bieżącymi sprawami. Postawić granice. Powrotu do dawnego układu z jego "patologia" nie chcesz, wiec może warto pomyśleć jak wyobrazalabys sobie powrot męża, jeśli go sobie w ogóle wyobrażasz... Co musiałoby się zmienić. I dopóki się nie zmieni - nie próbować, bo znów wpadniesz w pułapkę "miodowych miesięcy", w która wpadałaś za każdym razem wcześniej..

[tiliana]

Dziewczyny, bo to nie wystarczy próbować. Trzeba próbować odpowiednio. To tak, jak z drzwiami...

Niektórzy ludzie są jak drzwi obrotowe - przelecisz bez zatrzymywania się. Wpuszczą, i wypuszczą, nie da się przy nich zatrzymać na dłużej. Czasami, zeby się drzwi otworzyły, wystarczy mocniej nacisnąć klamkę... Nie zdarzyło się wam odejść od drzwi z wrażeniem, ze są zamknięte na klucz, a okazywało się potem, ze użyłyście za mało siły? Inni mają nalepkę - z jednej strony "Ciągnąć", a z drugiej "Pchać". A niektórzy tej nalepki nie mają... I możesz stać przed drzwiami i pchać i za nic się nie otworzą, bo te akurat z tej strony trzeba ciągnąć... A jak już dojdziesz, w którą stronę sie otwieraja to niektóre maja na górze taki siłownik, który zapobiega trzaskaniu i pomaga sie drzwiom samym zamknąć, ale też mocno utrudnia otwarcie. A czasami i ciagniesz, i pchasz, a okazuje sie, ze to drzwi przesuwne... Czasami rzeczywiście są zamknięte na klucz i tego klucza nie masz - takich drzwi nie otworzysz....

Jesteście pewne, że próbowałyście w dobrą stronę? ;)

Wiem, Wafelko, ze ty już zmieniłaś kierunek - zamiast pchać, ciągniesz. Ale to jeszcze trzeba troche popróbować, zeby zobaczyć, czy w przypadku tych drzwi to kierunek właściwy.

Dziewczyny, bo to nie wystarczy próbować. Trzeba próbować odpowiednio. To tak, jak z drzwiami...

Niektórzy ludzie są jak drzwi obrotowe - przelecisz bez zatrzymywania się. Wpuszczą, i wypuszczą, nie da się przy nich zatrzymać na dłużej. Czasami, zeby się drzwi otworzyły, wystarczy mocniej nacisnąć klamkę... Nie zdarzyło się wam odejść od drzwi z wrażeniem, ze są zamknięte na klucz, a okazywało się potem, ze użyłyście za mało siły? Inni mają nalepkę - z jednej strony "Ciągnąć", a z drugiej "Pchać". A niektórzy tej nalepki nie mają... I możesz stać przed drzwiami i pchać i za nic się nie otworzą, bo te akurat z tej strony trzeba ciągnąć... A jak już dojdziesz, w którą stronę sie otwieraja to niektóre maja na górze taki siłownik, który zapobiega trzaskaniu i pomaga sie drzwiom samym zamknąć, ale też mocno utrudnia otwarcie. A czasami i ciagniesz, i pchasz, a okazuje sie, ze to drzwi przesuwne... Czasami rzeczywiście są zamknięte na klucz i tego klucza nie masz - takich drzwi nie otworzysz....

Jesteście pewne, że próbowałyście w dobrą stronę? ;)

Wiem, Wafelko, ze ty już zmieniłaś kierunek - zamiast pchać, ciągniesz. Ale to jeszcze trzeba troche popróbować, zeby zobaczyć, czy w przypadku tych drzwi to kierunek właściwy.

[Wafelka]

Tiliana, nie wiem tego...
Wiem tylko, że na sile zamkniętych drzwi się nie otworzy.. jeśli trzymamy się tego porównania. Próbowałam z roznych stron, lekko, mocniej, z kluczem, znawet z pomocą "ślusarza", pchac i ciągnąć... 😉

Rzecz w tym, że w przypadku pewnych patologii, ewidentnego krzywdzenia, nie można od ofiary wymagać by ciągle walczyła o los swojego oprawcy. To nieludzkie... Jeśli ma sile i chce, trzeba dawać wsparcie. A kiedy rezygnuje, bo opada z sil, dać odpocząć, a może pomoc uciec..

Tiliana, nie wiem tego...
Wiem tylko, że na sile zamkniętych drzwi się nie otworzy.. jeśli trzymamy się tego porównania. Próbowałam z roznych stron, lekko, mocniej, z kluczem, znawet z pomocą "ślusarza", pchac i ciągnąć... 😉

Rzecz w tym, że w przypadku pewnych patologii, ewidentnego krzywdzenia, nie można od ofiary wymagać by ciągle walczyła o los swojego oprawcy. To nieludzkie... Jeśli ma sile i chce, trzeba dawać wsparcie. A kiedy rezygnuje, bo opada z sil, dać odpocząć, a może pomoc uciec..

[tiliana]

[Wafelka]

[tiliana]

Mam też i taki etap za sobą. Etap wątpienia w ważność małżeństwa, etap wątpliwości, rozważania bardzo różnych opcji, nawet etap niechcenia. Wiec rozumiem bardzo dobrze. To mija, jak się pracuje nad sobą, jak się z czasem przyjmuje coraz bardziej realne spojrzenie na rzeczywistość... ale też zaczyna sie akceptować pewien poziom niewiedzy i niepewności, pewien poziom ryzyka.

Mam też i taki etap za sobą. Etap wątpienia w ważność małżeństwa, etap wątpliwości, rozważania bardzo różnych opcji, nawet etap niechcenia. Wiec rozumiem bardzo dobrze. To mija, jak się pracuje nad sobą, jak się z czasem przyjmuje coraz bardziej realne spojrzenie na rzeczywistość... ale też zaczyna sie akceptować pewien poziom niewiedzy i niepewności, pewien poziom ryzyka.