[kinga2]

[Hania-żona]

Kinga, mamy malutkie mieszkanko i raczej nie będę miała jak i gdzie na spokojnie zamknąć się, żeby pobyć przez Skype na spotkaniu z wszystkimi

Kinga, mamy malutkie mieszkanko i raczej nie będę miała jak i gdzie na spokojnie zamknąć się, żeby pobyć przez Skype na spotkaniu z wszystkimi

[kinga2]

12 krokow nie odbywa sie na skypie tylko piszesz . Na skypie spotkania sa , ale nie obowiazkowe. Ja tylko pisalam, nie mam skypa.

12 krokow nie odbywa sie na skypie tylko piszesz . Na skypie spotkania sa , ale nie obowiazkowe. Ja tylko pisalam, nie mam skypa.

[mare1966]

W sumie cała ta dyskusja ma jedna , ale zasadniczą wadę .
Najpierw trzeba ZNAĆ FAKTY .
A tych nie zna nawet sama autorka wątku .


Jaki naprawdę typ relacji łączył i czy łączy nadal tych dwoje .
Tylko FAKTY i KONKRETY .
Naprawdę tak trudno się dowiedzieć , wywnioskować po zachowaniu męża chociażby ?
Czy współżycie ustało jakoś tak dość nagle , szczególnie zaczął się pucować ,
uprawiać sport itp.
No rusz głową .

To , że gdzieś tam jeżdżą w ramach pracy o niczym nie stanowi .

I oddzielaj dwa problemy .
Bo jednym jest ta pani , ale drugim ty sama ( dla męża ) .
To , że z nią zerwał powiedzmy flircik ( powiedzmy że to obojgu wystarczyło )
nie oznacza że ciebie akceptuje .
Może traktuje zresztą jak zło konieczne .
Nie masz mu nic do zaoferowania , że tak powiem .

Tak więc tamta relacja to jeden problem
a wasza relacja to już drugi problem , niezależny od tamtej relacji .


-------------------------------
wybaczenie
Dlaczego za wcześnie ?
........... no przecież sama piszesz w temacie wątku :
"zdradził , nie żałuje , nie odchodzi"

No więc co mu niby wybaczasz jak wg. niego nie masz pewnie co wybaczać ?
( dlatego nie żałuje )
Przeciwnie wg. niego to on ma ci co wybaczać .


Tak więc ,
fakty , fakty , fakty .
Bez nich próżna gadka .

W sumie cała ta dyskusja ma jedna , ale zasadniczą wadę .
Najpierw trzeba ZNAĆ FAKTY .
A tych nie zna nawet sama autorka wątku .


Jaki naprawdę typ relacji łączył i czy łączy nadal tych dwoje .
Tylko FAKTY i KONKRETY .
Naprawdę tak trudno się dowiedzieć , wywnioskować po zachowaniu męża chociażby ?
Czy współżycie ustało jakoś tak dość nagle , szczególnie zaczął się pucować ,
uprawiać sport itp.
No rusz głową .

To , że gdzieś tam jeżdżą w ramach pracy o niczym nie stanowi .

I oddzielaj dwa problemy .
Bo jednym jest ta pani , ale drugim ty sama ( dla męża ) .
To , że z nią zerwał powiedzmy flircik ( powiedzmy że to obojgu wystarczyło )
nie oznacza że ciebie akceptuje .
Może traktuje zresztą jak zło konieczne .
Nie masz mu nic do zaoferowania , że tak powiem .

Tak więc tamta relacja to jeden problem
a wasza relacja to już drugi problem , niezależny od tamtej relacji .


-------------------------------
wybaczenie
Dlaczego za wcześnie ?
........... no przecież sama piszesz w temacie wątku :
"zdradził , nie żałuje , nie odchodzi"

No więc co mu niby wybaczasz jak wg. niego nie masz pewnie co wybaczać ?
( dlatego nie żałuje )
Przeciwnie wg. niego to on ma ci co wybaczać .


Tak więc ,
fakty , fakty , fakty .
Bez nich próżna gadka .

[kenya]

Cytat:

Jeszcze we wrześniu Mąż czekał na mnie po powrocie z pracy z czekoladkami, byliśmy szczęśliwi we Wspólnocie, do której należeliśmy, obydwoje byliśmy zadowoleni ze swojej pracy

vs

mare1966 napisał/a:

To , że z nią zerwał powiedzmy flircik ( powiedzmy że to obojgu wystarczyło ) nie oznacza że ciebie akceptuje . Może traktuje zresztą jak zło konieczne . Nie masz mu nic do zaoferowania , że tak powiem .

mare, zmiłuj się. Nie czujesz że przeginasz. To nie jest właściwy moment na takie dowalanie. , zresztą żaden nie jest właściwy na taką formę.

Nie znasz tych osławionych przez Ciebie faktów, żeby wysuwać takie tezy.

Cytat:

Jeszcze we wrześniu Mąż czekał na mnie po powrocie z pracy z czekoladkami, byliśmy szczęśliwi we Wspólnocie, do której należeliśmy, obydwoje byliśmy zadowoleni ze swojej pracy

vs

mare1966 napisał/a:

To , że z nią zerwał powiedzmy flircik ( powiedzmy że to obojgu wystarczyło ) nie oznacza że ciebie akceptuje . Może traktuje zresztą jak zło konieczne . Nie masz mu nic do zaoferowania , że tak powiem .

mare, zmiłuj się. Nie czujesz że przeginasz. To nie jest właściwy moment na takie dowalanie. , zresztą żaden nie jest właściwy na taką formę.

Nie znasz tych osławionych przez Ciebie faktów, żeby wysuwać takie tezy.

[lustro]

Witaj Haniu

Tak od końca...
12 kroków przydało by się teraz, a nie za rok czy dwa...
a kiedy bedzie kolejna grupa? Ja czekam już blisko rok i nic
Wiec chyba trzeba poszukać innej formy pracy nad sobą.

I teraz do sedna
Męża nie zmienisz...dziś nie
Nie zmienisz go gadaniem. To już na 100% nie.
On teraz widzi świat inaczej.
A nawet jak naprawdę wróci wcale nie znaczy, że zobaczy świat tak jak Ty.
Albo, że uzna np. Twoja nielojalność przejawiająca się tym, że powiedziałaś o waszych problemach komuś trzeciemu, nie była niczym złym.
Jak sama mówisz, on nikomu nie mówił o waszych problemach. A pewnie też miałby co opowiadać.
Postawienie sprawy, że nie zrobiłaś nic złego, jest nie do końca dobre.
Ja bym powiedziała raczej, że nie chciałaś zrobić nic złego, nawet jak tak wyszło. Każdy ma prawo do błędów. Być może to był błąd, ale kto ich nie popełnia?

Stawianie granic też zostawiła bym na czas, kiedy będziesz umiała te granice wyegzekwować.
Inaczej staniesz się śmieszna i żałosna. Cos tam sobie chce, coś sobie mówi, popłacze, pokrzyczy...ale kto sie tym przejmuje?

Na teraz zrób sobie rachunek sumienia, co należało by w Tobie zmienić, żebyś stała się silniejsza, bardziej wartościowa, lepsza.
Nawet ludzie w dobrych związkach mają nad czym pracować. Każdy ma.
A taka praca podniesie twoją wartość we własnych oczach. A zaraz potem w oczach otoczenia. I na razie tylko tak możesz wpłynąć na ludzi wokół. W tym i męża.

A co do pakowania męża i za drzwi...nie polecam.
To niestety działanie, które jest katalizatorem rozpadu. Niestety w większości.
I małżeństwo, które wcale nie musiała by się rozpaść definitywnie, rozpada się. Bo przyparty do muru mąż odkrywa, że doskonale poradzi sobie sam. Jeszcze weźmie pod skrzydła kochankę.
A poza tym...mąż pewnie ma prawa do mieszkania. Co będzie, jak Ci powie - sama sie wyprowadź, jak Ci nie pasuje. To mój dom i ja się nie ruszam. ( ja tak zrobiłam...i uśmiałam się w duchu, jak mojego męża zatkało)

Skup się teraz na sobie.
Na sobie w kontekście waszego małżeństwa, waszych relacji, ciebie jako osoby w tej relacji. Zawsze można się zmieniać na lepsze i to najbardziej zadziwia i wzbudza szacunek.

Trzymaj sie Haniu

Witaj Haniu

Tak od końca...
12 kroków przydało by się teraz, a nie za rok czy dwa...
a kiedy bedzie kolejna grupa? Ja czekam już blisko rok i nic
Wiec chyba trzeba poszukać innej formy pracy nad sobą.

I teraz do sedna
Męża nie zmienisz...dziś nie
Nie zmienisz go gadaniem. To już na 100% nie.
On teraz widzi świat inaczej.
A nawet jak naprawdę wróci wcale nie znaczy, że zobaczy świat tak jak Ty.
Albo, że uzna np. Twoja nielojalność przejawiająca się tym, że powiedziałaś o waszych problemach komuś trzeciemu, nie była niczym złym.
Jak sama mówisz, on nikomu nie mówił o waszych problemach. A pewnie też miałby co opowiadać.
Postawienie sprawy, że nie zrobiłaś nic złego, jest nie do końca dobre.
Ja bym powiedziała raczej, że nie chciałaś zrobić nic złego, nawet jak tak wyszło. Każdy ma prawo do błędów. Być może to był błąd, ale kto ich nie popełnia?

Stawianie granic też zostawiła bym na czas, kiedy będziesz umiała te granice wyegzekwować.
Inaczej staniesz się śmieszna i żałosna. Cos tam sobie chce, coś sobie mówi, popłacze, pokrzyczy...ale kto sie tym przejmuje?

Na teraz zrób sobie rachunek sumienia, co należało by w Tobie zmienić, żebyś stała się silniejsza, bardziej wartościowa, lepsza.
Nawet ludzie w dobrych związkach mają nad czym pracować. Każdy ma.
A taka praca podniesie twoją wartość we własnych oczach. A zaraz potem w oczach otoczenia. I na razie tylko tak możesz wpłynąć na ludzi wokół. W tym i męża.

A co do pakowania męża i za drzwi...nie polecam.
To niestety działanie, które jest katalizatorem rozpadu. Niestety w większości.
I małżeństwo, które wcale nie musiała by się rozpaść definitywnie, rozpada się. Bo przyparty do muru mąż odkrywa, że doskonale poradzi sobie sam. Jeszcze weźmie pod skrzydła kochankę.
A poza tym...mąż pewnie ma prawa do mieszkania. Co będzie, jak Ci powie - sama sie wyprowadź, jak Ci nie pasuje. To mój dom i ja się nie ruszam. ( ja tak zrobiłam...i uśmiałam się w duchu, jak mojego męża zatkało)

Skup się teraz na sobie.
Na sobie w kontekście waszego małżeństwa, waszych relacji, ciebie jako osoby w tej relacji. Zawsze można się zmieniać na lepsze i to najbardziej zadziwia i wzbudza szacunek.

Trzymaj sie Haniu

[Hania-żona]

Kochani,

dziękuję za każde słowa, i te ciepłe, i te Markowe

Wszystkie wiem, że pisane są z intencją pomocy, a nie dowalenia mi.

Macie rację - zająć się sobą to teraz priorytet. Muszę tylko nauczyć się funkcjonować w domu z moim Mężem. To trudne. Nie wiem, jak. Ale ufam, że Pan mnie poprowadzi...

W tym wszystkim bardzo też cierpią Dzieci i moi Rodzice (zmienili się z pełnych życia i radości ludzi we wraki emocjonalne... ich poczucie bezsilności boli mnie samą). Rodzina Męża na początku oburzyła się, że śmiałam wynieść domowe sprawy na "zewnątrz" i że nie poprosiłam ich o pomoc, ale teraz nabrali wody w usta i milczą. Albo też stoją po stronie Męża, co by mnie wcale nie zdziwiło po tym, jak usłyszałam od Teściowej: "Ty się Dziewczyno nie użalaj, bo święta nie jestes, wina jest zawsze 50:50. Poza tym, nie jesteś jego materacem, nie widziałaś".

Proszę Was o modlitwę. Zbliża się moment powrotu Męża z pracy, a mi już się całe ręce trzęsą.

Kochani,

dziękuję za każde słowa, i te ciepłe, i te Markowe

Wszystkie wiem, że pisane są z intencją pomocy, a nie dowalenia mi.

Macie rację - zająć się sobą to teraz priorytet. Muszę tylko nauczyć się funkcjonować w domu z moim Mężem. To trudne. Nie wiem, jak. Ale ufam, że Pan mnie poprowadzi...

W tym wszystkim bardzo też cierpią Dzieci i moi Rodzice (zmienili się z pełnych życia i radości ludzi we wraki emocjonalne... ich poczucie bezsilności boli mnie samą). Rodzina Męża na początku oburzyła się, że śmiałam wynieść domowe sprawy na "zewnątrz" i że nie poprosiłam ich o pomoc, ale teraz nabrali wody w usta i milczą. Albo też stoją po stronie Męża, co by mnie wcale nie zdziwiło po tym, jak usłyszałam od Teściowej: "Ty się Dziewczyno nie użalaj, bo święta nie jestes, wina jest zawsze 50:50. Poza tym, nie jesteś jego materacem, nie widziałaś".

Proszę Was o modlitwę. Zbliża się moment powrotu Męża z pracy, a mi już się całe ręce trzęsą.

[Hania-żona]

[lustro]

[Hania-żona]

[Hania-żona]

Dwa tygodnie nie pisałam. Malutko.

Mąż zachowuje się coraz trudniej. Traktuje mnie jak zło konieczne, okłamuje. Mam tego naprawdę dość. Boję się tylko, że jestem jeszcze zbyt słaba, aby kazać mu się wyprowadzić (bo pewnie będzie mu to na rękę i poleci do kochanki) i poradzić sobie z mieszkaniem bez niego.

Modlę się cały czas.

Pomóżcie... co robić?

Dwa tygodnie nie pisałam. Malutko.

Mąż zachowuje się coraz trudniej. Traktuje mnie jak zło konieczne, okłamuje. Mam tego naprawdę dość. Boję się tylko, że jestem jeszcze zbyt słaba, aby kazać mu się wyprowadzić (bo pewnie będzie mu to na rękę i poleci do kochanki) i poradzić sobie z mieszkaniem bez niego.

Modlę się cały czas.

Pomóżcie... co robić?

[kenya]

[Kolin_]

Haniu,

Nie opisałam tu jeszcze swojej historii i nie mam swojego wątku..Jestem natomiast stałym "podglądaczem" tego forum, który garściami czerpie z doświadczeń innych osób:) Moja sytuacja jest bardzo podobna do tej w której jesteś Ty i może trochę Margaritum. O zdradzie męża wiem od 1,5 roku a cała przygoda zaczęła się 2,5 roku temu... O ogromie bólu nie ma co pisać, bo to wiadomo i niemierzalne.. Powiem Ci tylko, że inaczej patrzę na upływający czas, o ile jeszcze rok temu nie byłam w stanie normalnie funkcjonować a życie wyglądało jak batalia o każdy oddech, wydawało mi się, że nie wytrzymam ani chwili tak dziś jest już zupełnie inaczej - żyję - pomimo że mój mąż również - zdradził, nie żałuje i ... nie odchodzi. Jest ciężko ale uwierz w to o czym piszą Ci wszyscy cudowni ludzie - na początku wydaje się ekstremalnie trudne - trzeba zająć się SOBĄ, poznać siebie, być przy sobie, nie bać się tego trudu... A mąż.. cóż, boli ta obojętna obecność, raniące gesty albo ich brak... Nie mam na to wpływu. Zaczęłam od tego, żeby skupiać uwagę na tym co wychodzi z mego wnętrza a nie na to co do niego przychodzi z zewnątrz. To mi dało większy luz w tej trudnej relacji z mężem. Jest między nami mniejsze ciśnienie.. myślę też, że to pozwala mu w "nie odejściu". Haniu, wiem, może to brzmi jak abstrakcja ale daj sobie czas i na początku z wielkim trudem a potem z coraz większą wprawą zajmij się sobą. To teraz najlepsze co możesz zrobić dla waszego małżeństwa.

Z Bogiem!
Kolin

Haniu,

Nie opisałam tu jeszcze swojej historii i nie mam swojego wątku..Jestem natomiast stałym "podglądaczem" tego forum, który garściami czerpie z doświadczeń innych osób:) Moja sytuacja jest bardzo podobna do tej w której jesteś Ty i może trochę Margaritum. O zdradzie męża wiem od 1,5 roku a cała przygoda zaczęła się 2,5 roku temu... O ogromie bólu nie ma co pisać, bo to wiadomo i niemierzalne.. Powiem Ci tylko, że inaczej patrzę na upływający czas, o ile jeszcze rok temu nie byłam w stanie normalnie funkcjonować a życie wyglądało jak batalia o każdy oddech, wydawało mi się, że nie wytrzymam ani chwili tak dziś jest już zupełnie inaczej - żyję - pomimo że mój mąż również - zdradził, nie żałuje i ... nie odchodzi. Jest ciężko ale uwierz w to o czym piszą Ci wszyscy cudowni ludzie - na początku wydaje się ekstremalnie trudne - trzeba zająć się SOBĄ, poznać siebie, być przy sobie, nie bać się tego trudu... A mąż.. cóż, boli ta obojętna obecność, raniące gesty albo ich brak... Nie mam na to wpływu. Zaczęłam od tego, żeby skupiać uwagę na tym co wychodzi z mego wnętrza a nie na to co do niego przychodzi z zewnątrz. To mi dało większy luz w tej trudnej relacji z mężem. Jest między nami mniejsze ciśnienie.. myślę też, że to pozwala mu w "nie odejściu". Haniu, wiem, może to brzmi jak abstrakcja ale daj sobie czas i na początku z wielkim trudem a potem z coraz większą wprawą zajmij się sobą. To teraz najlepsze co możesz zrobić dla waszego małżeństwa.

Z Bogiem!
Kolin

[Jacek-sychar]