[oddana7]

balwanek1 rzeczywiście przeszłeś przez piekło i fajnie, że podzieliłeś się swoim doświadczeniem z innymi

zenia1780 dziękuję za listę książek

A teraz kolejne fakty ;)

Mąż wrócił z nocki, wyspał się i sam od siebie zaczął pomagać w sprzątaniu, powiedziałam:
- Mężuś co ty tak pracujesz od rana?
- Chcę po prostu ci pomóc i ulżyć
- Dziękuję kochanie, że mi pomagasz

Jacie ja muszę nauczyć się chwalić za wszystko Jestem w szoku jakie efekty ;)

Jak już pisałam do maja daliśmy sobie czas i postanowiliśmy do maja starać się być dobrym małżeństwem, a potem zadecydujemy co dalej.
Dlatego również nie widzę niczego złego w tym, aby przez ten czas chwalić i być dobrą żoną skoro w zamian mój mąż też zaczął się starać ;)

balwanek1 rzeczywiście przeszłeś przez piekło i fajnie, że podzieliłeś się swoim doświadczeniem z innymi

zenia1780 dziękuję za listę książek

A teraz kolejne fakty ;)

Mąż wrócił z nocki, wyspał się i sam od siebie zaczął pomagać w sprzątaniu, powiedziałam:
- Mężuś co ty tak pracujesz od rana?
- Chcę po prostu ci pomóc i ulżyć
- Dziękuję kochanie, że mi pomagasz

Jacie ja muszę nauczyć się chwalić za wszystko Jestem w szoku jakie efekty ;)

Jak już pisałam do maja daliśmy sobie czas i postanowiliśmy do maja starać się być dobrym małżeństwem, a potem zadecydujemy co dalej.
Dlatego również nie widzę niczego złego w tym, aby przez ten czas chwalić i być dobrą żoną skoro w zamian mój mąż też zaczął się starać ;)

[oddana7]

Chyba tutaj tego nie pisałam.

Kolejne FAKTY:

Mąż usunął konto na FB i NK gdzie wcześniej romansował.
Nie siedzi już z telefonem przy tyłku i nie robi nic przy telefonie w ukryciu.
Nie ma żadnych tajemniczych rozmów od jakiegoś czasu.
Mąż twierdzi, że zerwał kontakt z tą kobietą.

Zobaczymy co dalej - nie jestem ufna i nie cieszę się na razie. Czas pokaże czy tak faktycznie jest.
Byłoby cudownie, gdy zdecydował się iść do psychologa - może do tego dojrzeje za jakiś czas?

Udało mi się zachęcić męża do obejrzenia: Przez śmiech do lepszego małżeństwa

Chyba tutaj tego nie pisałam.

Kolejne FAKTY:

Mąż usunął konto na FB i NK gdzie wcześniej romansował.
Nie siedzi już z telefonem przy tyłku i nie robi nic przy telefonie w ukryciu.
Nie ma żadnych tajemniczych rozmów od jakiegoś czasu.
Mąż twierdzi, że zerwał kontakt z tą kobietą.

Zobaczymy co dalej - nie jestem ufna i nie cieszę się na razie. Czas pokaże czy tak faktycznie jest.
Byłoby cudownie, gdy zdecydował się iść do psychologa - może do tego dojrzeje za jakiś czas?

Udało mi się zachęcić męża do obejrzenia: Przez śmiech do lepszego małżeństwa

[Jacek-sychar]

Oddana
Jak już "podlizujesz się" mężowi, to zrób mu jego ulubioną potrawę (jak się da to w tajemnicy) i podaj mu z podziękowaniem za pomoc Tobie w pracach domowych. Trochę wazeliny możesz mu jeszcze dodać od siebie. Byle była to wazelina za to co zrobił. Nie można przesadzić.

Oddana
Jak już "podlizujesz się" mężowi, to zrób mu jego ulubioną potrawę (jak się da to w tajemnicy) i podaj mu z podziękowaniem za pomoc Tobie w pracach domowych. Trochę wazeliny możesz mu jeszcze dodać od siebie. Byle była to wazelina za to co zrobił. Nie można przesadzić.

[monis]

oddana7,

modlitwy działają:))

ale bądź czujna nadal....no niestety,ale taka musisz być.

A Gungor fajny, choć oglądałam tylko fragmenty z YT. Pośmiejecie się nieźle:))

oddana7,

modlitwy działają:))

ale bądź czujna nadal....no niestety,ale taka musisz być.

A Gungor fajny, choć oglądałam tylko fragmenty z YT. Pośmiejecie się nieźle:))

[kenya]

[oddana7]

[grzegorz_]

Nasunęła mi się taka uwaga....ogólna, nie dotycząca tylko Oddany.

Typowa sytuacja, mąż, lat ok 40, kryzys wieku, zmęczenie codzienną rodzinną rutyną
znajduje kochankę. Przeżywa drugą młodość, ekscytacje, namiętności, knajpiane wypady, alkohol (załóżmy że z umiarem), wydaje mu się że czuje się jakby miał 20 lat mniej.
Jak to zazwyczaj bywa.. nic nie trwa wiecznie. Sprawa się wydaje.
Po okresie kłótni o ile mąż nie odchodzi do kochanki (zazwyczaj nie odchodzi, bo dzieci, bo otoczeni, bo strach przed zmianą, bo żona straszy samobójstwem...) trzeba jakoś sklejać małżeństwo.
Kobieta trafia na Sychar i stara się jakoś męża "przyciągnąć", zbliżyć do siebie.
Zaczyna odmawiać litanie, odprawiać egzorcyzmy nad mężem, sugerować wspólne modlitwy,
wyjazdy na rekolekcje, itp atrakcje.
Na dodatek radzi się panów na forum w temacie jak postępować z mężem, zapominając, że mąż
jest zupełnie innym człowiekiem niż pan X, który życie poświęcił głównie Bogu.
Jaki skutek ?
Mąż ma w głowie dwa światy :
- ten wesoły, atrakcyjny, który musiał ("przez żonę") opuścić
- ten "pobożny" który mu żona proponuje.

...wnioski chyba się same nasuwają.

Żeby była jasność, nie odradzam modlitwy, ale odradzam epatowanie i "atakowanie" męża pobożnością i modlitwą.
Nie doradzam także aby żona nagle z Madonny przeobraziła się w ....
Zwracam tylko uwagę, że dla wiarołomny męża, który zasmakował trochę wolności
smutna żona, z różancem w ręku to niezbyt kusząca perspektywa.

Nasunęła mi się taka uwaga....ogólna, nie dotycząca tylko Oddany.

Typowa sytuacja, mąż, lat ok 40, kryzys wieku, zmęczenie codzienną rodzinną rutyną
znajduje kochankę. Przeżywa drugą młodość, ekscytacje, namiętności, knajpiane wypady, alkohol (załóżmy że z umiarem), wydaje mu się że czuje się jakby miał 20 lat mniej.
Jak to zazwyczaj bywa.. nic nie trwa wiecznie. Sprawa się wydaje.
Po okresie kłótni o ile mąż nie odchodzi do kochanki (zazwyczaj nie odchodzi, bo dzieci, bo otoczeni, bo strach przed zmianą, bo żona straszy samobójstwem...) trzeba jakoś sklejać małżeństwo.
Kobieta trafia na Sychar i stara się jakoś męża "przyciągnąć", zbliżyć do siebie.
Zaczyna odmawiać litanie, odprawiać egzorcyzmy nad mężem, sugerować wspólne modlitwy,
wyjazdy na rekolekcje, itp atrakcje.
Na dodatek radzi się panów na forum w temacie jak postępować z mężem, zapominając, że mąż
jest zupełnie innym człowiekiem niż pan X, który życie poświęcił głównie Bogu.
Jaki skutek ?
Mąż ma w głowie dwa światy :
- ten wesoły, atrakcyjny, który musiał ("przez żonę") opuścić
- ten "pobożny" który mu żona proponuje.

...wnioski chyba się same nasuwają.

Żeby była jasność, nie odradzam modlitwy, ale odradzam epatowanie i "atakowanie" męża pobożnością i modlitwą.
Nie doradzam także aby żona nagle z Madonny przeobraziła się w ....
Zwracam tylko uwagę, że dla wiarołomny męża, który zasmakował trochę wolności
smutna żona, z różancem w ręku to niezbyt kusząca perspektywa.

[balwanek1]

[Jacek-sychar]

Grzegorzu

Smutne jest to, co piszesz. Ja w tym widzę tylko takie podejście światowe, próbę używania życia.
Kryzys w każdym z nas odcisnął swoje piętno. Jedni przez to bardzo zgorzknieli, inni potrafili się podnieść i zaczęli żyć nowym życiem. Często lepszym życiem.
A Ty ciągle epatujesz nas tutaj takimi pesymistycznymi wizjami świata.

Grzegorzu

Smutne jest to, co piszesz. Ja w tym widzę tylko takie podejście światowe, próbę używania życia.
Kryzys w każdym z nas odcisnął swoje piętno. Jedni przez to bardzo zgorzknieli, inni potrafili się podnieść i zaczęli żyć nowym życiem. Często lepszym życiem.
A Ty ciągle epatujesz nas tutaj takimi pesymistycznymi wizjami świata.

[lustro]

No i muszę przyznać grzegorzowi rację.

To nie tylko działa tak na mężów, tak samo działa na zony.
Poza uczuciami jest jeszcze ten atrakcyjny świat. Power, którego się łapie przy kowalskiej/kowalskim, a którego nie ma ani śladu przy żonie/mężu.
I nawet całkiem normalny, zdrowy człowiek może czuć wielki niedosyt i pustkę...a przecież można mieć to wszystko, to jest tak łatwo osiągalne, jest tak blisko...i tyle daje.

Jest tu jakiś błąd, który prowadzi współmałżonków do przesady.
Jeden zamienia się w bigota, drugi w ... ( nie powiem )
i nie ma punktu stycznego tych światów.


Jacek - to nie jest pesymizm. To jest realizm.
Trzeba metody dopasować do sytuacji...a nie wyłącznie do siebie.
No, chyba, że się chce zawalczyć tylko o siebie...to wtedy ok

No i muszę przyznać grzegorzowi rację.

To nie tylko działa tak na mężów, tak samo działa na zony.
Poza uczuciami jest jeszcze ten atrakcyjny świat. Power, którego się łapie przy kowalskiej/kowalskim, a którego nie ma ani śladu przy żonie/mężu.
I nawet całkiem normalny, zdrowy człowiek może czuć wielki niedosyt i pustkę...a przecież można mieć to wszystko, to jest tak łatwo osiągalne, jest tak blisko...i tyle daje.

Jest tu jakiś błąd, który prowadzi współmałżonków do przesady.
Jeden zamienia się w bigota, drugi w ... ( nie powiem )
i nie ma punktu stycznego tych światów.


Jacek - to nie jest pesymizm. To jest realizm.
Trzeba metody dopasować do sytuacji...a nie wyłącznie do siebie.
No, chyba, że się chce zawalczyć tylko o siebie...to wtedy ok

[grzegorz_]

[kenya]

[balwanek1]

[zenia1780]