[hiacynta]

[balwanek1]

Cytat:

oddana7, dzieki twojej naprawie siebie mąż może dostrzec swój problem i się też naprawić _________________

Czasami tak czasami nie...to już zależy od człowieka.
Jedni skorzystają i dostrzegą to..i coś ze sobą zrobią.
Inni nie widza w sobie problemów a jak zobaczą że ktoś coś w sobie zmienił to jego sprawa bo tak chciał...

nic to oddana:
a ty zrób tak jak w reklamie tv(nie pamiętam o jaki bank tu chodzi)
zatem do reklamy-zmieniona wersja

Bierz pożyczkę od Boga i naucz się być ekstra kobitką...potem pożyczkę spłacisz...
a zostanie ci ekstra i rozsądek...

Cytat:

oddana7, dzieki twojej naprawie siebie mąż może dostrzec swój problem i się też naprawić _________________

Czasami tak czasami nie...to już zależy od człowieka.
Jedni skorzystają i dostrzegą to..i coś ze sobą zrobią.
Inni nie widza w sobie problemów a jak zobaczą że ktoś coś w sobie zmienił to jego sprawa bo tak chciał...

nic to oddana:
a ty zrób tak jak w reklamie tv(nie pamiętam o jaki bank tu chodzi)
zatem do reklamy-zmieniona wersja

Bierz pożyczkę od Boga i naucz się być ekstra kobitką...potem pożyczkę spłacisz...
a zostanie ci ekstra i rozsądek...

[utka2]

[zenia1780]

[grzegorz_]

[utka2]

grzegorz_, to nie czytaj

grzegorz_, to nie czytaj

[monis]

grzegorz_, a co proponujesz, no oprócz wywalenia wiarołomnego z domu, ma zrobić oddana7 by mąż zechciał wrócic??

By porzucił dotychczasowy styl życia?

pochwalenie kogoś za coś, nawet po tygodniu, też jest fajne, miłe i przyjemne.

A że w takiej sytuacji może byc uznane za nieszczere?? Cóż, to problem odbierającego.....

grzegorz_, a co proponujesz, no oprócz wywalenia wiarołomnego z domu, ma zrobić oddana7 by mąż zechciał wrócic??

By porzucił dotychczasowy styl życia?

pochwalenie kogoś za coś, nawet po tygodniu, też jest fajne, miłe i przyjemne.

A że w takiej sytuacji może byc uznane za nieszczere?? Cóż, to problem odbierającego.....

[kenya]

oddana piszesz:

Cytat:

Czasami brak mi sił, mogłabym nie wstawać z łóżka cały dzień, nie mam na nic ochoty, zamykam się w sobie i nie mam siły tak dalej żyć ...

Przemoc psychiczną rozpoznaje się głównie po tym w jakim stanie znajduje się ofiara przemocy....chyba więcej nie muszę dodawać byś ostatecznie rozpoznała czemu dokładnie jesteś poddawana.

Motywy zachowań męża trudno określić, to zadanie dla specjalistów.

Skrajna chwiejność emocji może wskazywać na wiele różnych przypadłości, w tym np. borderline...polecam zapoznanie się z tematyką a także, a może przede wszystkim nakłaniam Cię do skorzystania z psychologicznej pomocy, bez której nie uda Ci się samej uporać z huśtawką emocjonalną którą mąż Ci serwuje.

Bez właściwej pomocy, zostaniesz z czasem "zagoniona w ciemny róg" i zaczniesz faktycznie sama rozważać ewentualność czy przypadkiem nie jesteś chora psychicznie.

Częste romanse bywają także składową różnego rodzaju zaburzeń.

oddana piszesz:

Cytat:

Czasami brak mi sił, mogłabym nie wstawać z łóżka cały dzień, nie mam na nic ochoty, zamykam się w sobie i nie mam siły tak dalej żyć ...

Przemoc psychiczną rozpoznaje się głównie po tym w jakim stanie znajduje się ofiara przemocy....chyba więcej nie muszę dodawać byś ostatecznie rozpoznała czemu dokładnie jesteś poddawana.

Motywy zachowań męża trudno określić, to zadanie dla specjalistów.

Skrajna chwiejność emocji może wskazywać na wiele różnych przypadłości, w tym np. borderline...polecam zapoznanie się z tematyką a także, a może przede wszystkim nakłaniam Cię do skorzystania z psychologicznej pomocy, bez której nie uda Ci się samej uporać z huśtawką emocjonalną którą mąż Ci serwuje.

Bez właściwej pomocy, zostaniesz z czasem "zagoniona w ciemny róg" i zaczniesz faktycznie sama rozważać ewentualność czy przypadkiem nie jesteś chora psychicznie.

Częste romanse bywają także składową różnego rodzaju zaburzeń.

[balwanek1]

[zenia1780]

Cytat:

kenya napisał/a: napisała oddana Czasami brak mi sił, mogłabym nie wstawać z łóżka cały dzień, nie mam na nic ochoty, zamykam się w sobie i nie mam siły tak dalej żyć .. Kenya nie koniecznie zaraz PRZEMOC(nie każda jaskólka zwiastuje wiosnę )..podobnie zaczyna się depresja-a potem przychodzą jeszcze gorsze stany depresyjne

Ja w początkowej fazie kryzysu miałam identycznie, choć nie było żadnej przemocy.

Cytat:

kenya napisał/a: napisała oddana Czasami brak mi sił, mogłabym nie wstawać z łóżka cały dzień, nie mam na nic ochoty, zamykam się w sobie i nie mam siły tak dalej żyć .. Kenya nie koniecznie zaraz PRZEMOC(nie każda jaskólka zwiastuje wiosnę )..podobnie zaczyna się depresja-a potem przychodzą jeszcze gorsze stany depresyjne

Ja w początkowej fazie kryzysu miałam identycznie, choć nie było żadnej przemocy.

[balwanek1]

[renta11]

Oddana

http://www.empik.com/bord...14112,ksiazka-p

Mój mąż jest BPD, więc temat znam. Proszę poczytaj o tym.

Oddana

http://www.empik.com/bord...14112,ksiazka-p

Mój mąż jest BPD, więc temat znam. Proszę poczytaj o tym.

[kenya]

Cytat:

Przez kolejne 3 lata było wszystko ok aż nagle mój mąż zmienił do mnie nastawienie, - nagle zaczął być agresywny wobec mnie i córeczki, - mówił, że ma dość tego bachora i mnie.

Tak więc,

1. agresja werbalna i niewerbalna skierowana do żony i nawet dziecka

2. ciągłe powtarzanie żonie, że jest chora psychicznie i powinna udać się do psychiatry

3. szantaż typu: jeśli teraz (JUŻ) nie pojedziesz ze mną do rodziców, ja nie pojadę z Tobą na święta lub wcale tam nie będę jeździł.

To tylko całkowicie pobieżnie wyłowione z tekstu fragmenty wskazujące na oczywistą przemoc psychiczną.
Ale oczywiście najlepiej będzie gdy autorka wątku sama odpowie sobie na pytanie,
czy działania jej męża, jego zachowania noszą znamiona przemocy psychicznej,
czy też są po prostu takim, w pewien sposób uroczym czy też nawet barwnym akcentem jego nietuzinkowej osobowości.

Czyżbym była przewrażliwiona?
Odnoszę wrażenie że ogrom dysfunkcyjnych a nawet wysoce patologicznych zachowań które przewijają się w opisach na forum sprawia, że pewne zachowania nie budzą już u niektórych nawet zdziwienia a czasem przechodzą niemal niezauważone.

Tu nie chodzi o ustalenie definicji, lecz o dostrzeżenie w czym bierze się udział.

Może i oddana jest w depresji, ale nawet ta nie powstaje w oderwaniu do okoliczności w których się funkcjonuje. Każdy ma inną podatność na stres i inną odporność.

grzegorz_ napisał/a:

Fakty są takie, przypomnę : Oddana napisała, że mąż ma średnio co 1,5 roku romans. Po wykryciu ostatniego romansu, małżonek nawet specjalnie sie nie przejął, bo powiedział, ze nie decyduje czy żona czy kochanka....czyli dalej chce mieć i ma mały harem (dwie kobiety). Nawet tego romansu nie zerwał, bo jak Oddana pisze, chodzi w odświętnej koszulu do "warszatu kolegi". A najważniejszy problem to czy chwalić męża za śniadanie...ręce opadają

I tutaj się zgodzę w całej z grzegorzem w całej rozciągłości.
Choć każdy wie czytając moje posty , że prezentuję stanowisko nie wszczynania kłótni, pilnowania swoich emocji oraz trwania w pozytywnej postawie to jednak zastanawianie się jak pochwalić męża oddanej
w obliczu powyższych okoliczności odbieram jako wyjątkowo groteskowe, żeby nie powiedzieć żenujące.

Cytat:

Przez kolejne 3 lata było wszystko ok aż nagle mój mąż zmienił do mnie nastawienie, - nagle zaczął być agresywny wobec mnie i córeczki, - mówił, że ma dość tego bachora i mnie.

Tak więc,

1. agresja werbalna i niewerbalna skierowana do żony i nawet dziecka

2. ciągłe powtarzanie żonie, że jest chora psychicznie i powinna udać się do psychiatry

3. szantaż typu: jeśli teraz (JUŻ) nie pojedziesz ze mną do rodziców, ja nie pojadę z Tobą na święta lub wcale tam nie będę jeździł.

To tylko całkowicie pobieżnie wyłowione z tekstu fragmenty wskazujące na oczywistą przemoc psychiczną.
Ale oczywiście najlepiej będzie gdy autorka wątku sama odpowie sobie na pytanie,
czy działania jej męża, jego zachowania noszą znamiona przemocy psychicznej,
czy też są po prostu takim, w pewien sposób uroczym czy też nawet barwnym akcentem jego nietuzinkowej osobowości.

Czyżbym była przewrażliwiona?
Odnoszę wrażenie że ogrom dysfunkcyjnych a nawet wysoce patologicznych zachowań które przewijają się w opisach na forum sprawia, że pewne zachowania nie budzą już u niektórych nawet zdziwienia a czasem przechodzą niemal niezauważone.

Tu nie chodzi o ustalenie definicji, lecz o dostrzeżenie w czym bierze się udział.

Może i oddana jest w depresji, ale nawet ta nie powstaje w oderwaniu do okoliczności w których się funkcjonuje. Każdy ma inną podatność na stres i inną odporność.

grzegorz_ napisał/a:

Fakty są takie, przypomnę : Oddana napisała, że mąż ma średnio co 1,5 roku romans. Po wykryciu ostatniego romansu, małżonek nawet specjalnie sie nie przejął, bo powiedział, ze nie decyduje czy żona czy kochanka....czyli dalej chce mieć i ma mały harem (dwie kobiety). Nawet tego romansu nie zerwał, bo jak Oddana pisze, chodzi w odświętnej koszulu do "warszatu kolegi". A najważniejszy problem to czy chwalić męża za śniadanie...ręce opadają

I tutaj się zgodzę w całej z grzegorzem w całej rozciągłości.
Choć każdy wie czytając moje posty , że prezentuję stanowisko nie wszczynania kłótni, pilnowania swoich emocji oraz trwania w pozytywnej postawie to jednak zastanawianie się jak pochwalić męża oddanej
w obliczu powyższych okoliczności odbieram jako wyjątkowo groteskowe, żeby nie powiedzieć żenujące.

[Metanoja1]

Cytat:

Choć każdy wie czytając moje posty , że prezentuję stanowisko nie wszczynania kłótni, pilnowania swoich emocji oraz trwania w pozytywnej postawie to jednak zastanawianie się jak pochwalić męża oddanej w obliczu powyższych okoliczności odbieram jako wyjątkowo groteskowe, żeby nie powiedzieć żenujące.

Ja również
Niestety z tych krótki opisów widać wręcz typową schematyczną przemoc. Książkowa. Książkowa jest też sytuacja oddanej, jej zły stan emocjonalny.

Cytat:

Choć każdy wie czytając moje posty , że prezentuję stanowisko nie wszczynania kłótni, pilnowania swoich emocji oraz trwania w pozytywnej postawie to jednak zastanawianie się jak pochwalić męża oddanej w obliczu powyższych okoliczności odbieram jako wyjątkowo groteskowe, żeby nie powiedzieć żenujące.

Ja również
Niestety z tych krótki opisów widać wręcz typową schematyczną przemoc. Książkowa. Książkowa jest też sytuacja oddanej, jej zły stan emocjonalny.