[Lea]

Wiał wiatr
"Opowieść o świętym Franciszku"

dwa utwory z płyty:

Serce wierne - Lidia Jazgar i Przemysław Branny
Przeczuwając bliską śmierć, prawie już niewidomy chciał zobaczyć swoich przyjaciół, również Jakobinę z Settesoli. Przebywając niegdyś w Rzymie, był gościem w jej domu i tam jadł ulubione mostaccioli, miodowe ciasteczka z migdałami. Nie zdążył posłać gońca, bo Jakobina bez wezwania przybyła ze wszystkim, o co prosił w przygotowanym liście. Tak oto była przy jego śmierci, a sama po latach spoczęła w krypcie bazyliki swojego przyjaciela.

http://www.youtube.com/watch?v=yHA0QsshIfI

Ktoś stale pyta czy przyjaźń jest możliwa
Ktoś stale pyta czy miłość prawdą jest
Ktoś stale pyta czy człowiek wart miłości
W jednej miłości odpowiedź jedna jest

Przybyłaś z wiecznego miasta
I wieczną jest twoja miłość
Bo kochasz miłością niebios
I drogi twych stóp szczęśliwe
Zdołałem pomyśleć tylko
A ty już wiedziałaś wszystko
W przestworzach miłości wiecznej
Dwa serca są zawsze blisko

Ktoś stale pyta czy przyjaźń jest możliwa
Ktoś stale pyta czy miłość prawdą jest
Ktoś stale pyta czy człowiek wart miłości
W jednej miłości odpowiedź jedna jest

Smakołyk w gościnnych murach
U kresu pielgrzymiej drogi
Pozostał wspomnieniem we mnie
Łaskawej dobroci Boga
Pragnąłem zobaczyć ciebie
Choć już niewidome oczy
I po raz ostatni słodycz
Miodowych łakoci poczuć

Ktoś stale pyta czy przyjaźń jest możliwa
Ktoś stale pyta czy miłość prawdą jest
Ktoś stale pyta czy człowiek wart miłości
W jednej miłości odpowiedź jedna jest

Spojrzałaś ze łzami na mnie
Bo życie się ledwie tliło
Dojrzałem twe serce wierne
Prawdziwą na ziemi miłość


Pieśń Rycerza - Przemysław Branny
Młodzieńcze pragnienia pozostawiły w nim ślad - rycerską postawę. Odznaczał się hartem ducha, ale również dwornym, pełnym troski i delikatności podejściem do Klary i jej sióstr. O nich mówił, że stały się córkami i służebnicami Najwyższego Króla.

http://www.youtube.com/watch?v=Uks4SvtxHc8

Znam cię, o Jasna, znam
Spoglądałaś na mnie ukradkiem
Gdy wyruszałem w świat
W rycerskiej zbroi
Z nadzieją w sercu

Byłaś, o Jasna, byłaś
Duszy mojej szczęsnym promieniem
Dla ciebie zdobyć świat
Tak niegdyś chciałem
Radości serca

Ty Pani będziesz królową
Przy tronie mego Króla
Bo córką Króla jesteś przez wierność Jesteś, o Jasna, jesteś
Zawsze żywa w mojej pamięci
Rycerzem jestem dziś
Heroldem Króla
Po wieczne czasy

Znam cię, o Jasna, znam
Skronie twoje Król przyozdobił
I piękna jesteś znów
Wieczności tchnienie
Pieśń w sercach śpiewa

Ty Pani będziesz królową
Przy tronie mego Króla
Bo córką Króla jesteś przez wierność

Wiał wiatr
"Opowieść o świętym Franciszku"

dwa utwory z płyty:

Serce wierne - Lidia Jazgar i Przemysław Branny
Przeczuwając bliską śmierć, prawie już niewidomy chciał zobaczyć swoich przyjaciół, również Jakobinę z Settesoli. Przebywając niegdyś w Rzymie, był gościem w jej domu i tam jadł ulubione mostaccioli, miodowe ciasteczka z migdałami. Nie zdążył posłać gońca, bo Jakobina bez wezwania przybyła ze wszystkim, o co prosił w przygotowanym liście. Tak oto była przy jego śmierci, a sama po latach spoczęła w krypcie bazyliki swojego przyjaciela.

http://www.youtube.com/watch?v=yHA0QsshIfI

Ktoś stale pyta czy przyjaźń jest możliwa
Ktoś stale pyta czy miłość prawdą jest
Ktoś stale pyta czy człowiek wart miłości
W jednej miłości odpowiedź jedna jest

Przybyłaś z wiecznego miasta
I wieczną jest twoja miłość
Bo kochasz miłością niebios
I drogi twych stóp szczęśliwe
Zdołałem pomyśleć tylko
A ty już wiedziałaś wszystko
W przestworzach miłości wiecznej
Dwa serca są zawsze blisko

Ktoś stale pyta czy przyjaźń jest możliwa
Ktoś stale pyta czy miłość prawdą jest
Ktoś stale pyta czy człowiek wart miłości
W jednej miłości odpowiedź jedna jest

Smakołyk w gościnnych murach
U kresu pielgrzymiej drogi
Pozostał wspomnieniem we mnie
Łaskawej dobroci Boga
Pragnąłem zobaczyć ciebie
Choć już niewidome oczy
I po raz ostatni słodycz
Miodowych łakoci poczuć

Ktoś stale pyta czy przyjaźń jest możliwa
Ktoś stale pyta czy miłość prawdą jest
Ktoś stale pyta czy człowiek wart miłości
W jednej miłości odpowiedź jedna jest

Spojrzałaś ze łzami na mnie
Bo życie się ledwie tliło
Dojrzałem twe serce wierne
Prawdziwą na ziemi miłość


Pieśń Rycerza - Przemysław Branny
Młodzieńcze pragnienia pozostawiły w nim ślad - rycerską postawę. Odznaczał się hartem ducha, ale również dwornym, pełnym troski i delikatności podejściem do Klary i jej sióstr. O nich mówił, że stały się córkami i służebnicami Najwyższego Króla.

http://www.youtube.com/watch?v=Uks4SvtxHc8

Znam cię, o Jasna, znam
Spoglądałaś na mnie ukradkiem
Gdy wyruszałem w świat
W rycerskiej zbroi
Z nadzieją w sercu

Byłaś, o Jasna, byłaś
Duszy mojej szczęsnym promieniem
Dla ciebie zdobyć świat
Tak niegdyś chciałem
Radości serca

Ty Pani będziesz królową
Przy tronie mego Króla
Bo córką Króla jesteś przez wierność Jesteś, o Jasna, jesteś
Zawsze żywa w mojej pamięci
Rycerzem jestem dziś
Heroldem Króla
Po wieczne czasy

Znam cię, o Jasna, znam
Skronie twoje Król przyozdobił
I piękna jesteś znów
Wieczności tchnienie
Pieśń w sercach śpiewa

Ty Pani będziesz królową
Przy tronie mego Króla
Bo córką Króla jesteś przez wierność