[tiliana]

A co, ma robić to, co mu się nie podoba? Przecież to wbrew logice. Tylko masochiści tak robią... a i tak czerpią z tego przyjemność :P

Jak widzisz, szantaż był tylko blefem. Znam to skądś. Awantury ignoruj - nie musisz brac w nich udziału, a jak twój mąż nie będzie miał z kim, to się nie będzie kłócił.

Niestety - nauczyłaś go, ze się nie musi z tobą liczyć. Trochę czasu zajmie mu zauważenie, że nastapiła w tej kwestii jakas zmiana... o ile nastąpiła.

Pamiętaj - on nie liczy się z tobą, tak jak ty z nim. Ani nie szanuje cię tak, jak ty jego. On liczy się z tobą na tyle, na ile ty sama się z sobą liczysz. I szanuje cię na tyle, na ile sama siebie szanujesz.

No więc - na ile liczysz się sama ze sobą - ze swoimi potrzebami, chęciami, marzeniami? Na ile szanujesz sama siebie?

Będę powtarzać te pytania. Bo to nie jest wcale łatwe, żeby na nie odpowiedzieć w ogóle... A już żeby zacząć to zmieniać chociaz po troszeczku....

A co, ma robić to, co mu się nie podoba? Przecież to wbrew logice. Tylko masochiści tak robią... a i tak czerpią z tego przyjemność :P

Jak widzisz, szantaż był tylko blefem. Znam to skądś. Awantury ignoruj - nie musisz brac w nich udziału, a jak twój mąż nie będzie miał z kim, to się nie będzie kłócił.

Niestety - nauczyłaś go, ze się nie musi z tobą liczyć. Trochę czasu zajmie mu zauważenie, że nastapiła w tej kwestii jakas zmiana... o ile nastąpiła.

Pamiętaj - on nie liczy się z tobą, tak jak ty z nim. Ani nie szanuje cię tak, jak ty jego. On liczy się z tobą na tyle, na ile ty sama się z sobą liczysz. I szanuje cię na tyle, na ile sama siebie szanujesz.

No więc - na ile liczysz się sama ze sobą - ze swoimi potrzebami, chęciami, marzeniami? Na ile szanujesz sama siebie?

Będę powtarzać te pytania. Bo to nie jest wcale łatwe, żeby na nie odpowiedzieć w ogóle... A już żeby zacząć to zmieniać chociaz po troszeczku....

[Oolenka]

[Oolenka]

[Oolenka]

Widzę że rzeczywiście męski punkt widzenia jest inny. Ja pracuję codziennie.Wracam o 17:00-18:00 do domu.Jestem sama z dzieckiem 4 letnim.Wracam do domu i jem obiad, później poświęcam czas dziecku.Jeżeli mam czas i siły to zajmuje się domem, ogródkiem.Nas, dom nie jest wysprzatany tak jakbym chciała. W sobotę staram się nadrobić zaległości. Moj maz zarzuca mi że nie panuje nad prowadzeniem doma, ale...z drugiej strony ma pretensje że w sobotę nie mam czasu na grillowanie....:/ Wydajemi się ze mam prawo poprosić o to żaby rodzice mojego męża nie odwiedzali nas w soboty.Tym bardziej że nie są w porządku i nie raz słyszałam " że w domu ich syna synowa nie sprząta..bo naprzyklad widzieli pająka "

Widzę że rzeczywiście męski punkt widzenia jest inny. Ja pracuję codziennie.Wracam o 17:00-18:00 do domu.Jestem sama z dzieckiem 4 letnim.Wracam do domu i jem obiad, później poświęcam czas dziecku.Jeżeli mam czas i siły to zajmuje się domem, ogródkiem.Nas, dom nie jest wysprzatany tak jakbym chciała. W sobotę staram się nadrobić zaległości. Moj maz zarzuca mi że nie panuje nad prowadzeniem doma, ale...z drugiej strony ma pretensje że w sobotę nie mam czasu na grillowanie....:/ Wydajemi się ze mam prawo poprosić o to żaby rodzice mojego męża nie odwiedzali nas w soboty.Tym bardziej że nie są w porządku i nie raz słyszałam " że w domu ich syna synowa nie sprząta..bo naprzyklad widzieli pająka "

[Oolenka]

[tiliana]

No to dołoże ci jeszcze parę spraw do przemyślenia. Mam nadzieję, że nie za dużo na raz...

Dlaczego mąż nie pomaga ci w porządkach w sobotę? Dlaczego mimo tego całą sobotę poświęcasz na sprzątanie? Czy jesteś jedyną osobą, która zajmuje się domem? Czy mąż jakkolwiek ci w tym pomaga? Jeśli nie - jakim prawem zarzuca ci, że sobie nie radzisz z tym (tym bardziej, ze jeszcze pracujesz). Czy docenia to, co robisz w domu i dla niego?


A może robisz za dużo, starasz sie za bardzo? Może własnie sobotni odpoczynek przez parę godzin by ci się przydał?

Dlaczego, skoro nie podobają ci się sobotnie wizyty rodziców męża, nie powiesz tego im i nie poprosisz ich, żeby przyjechali następnym razem w niedzielę?

No to dołoże ci jeszcze parę spraw do przemyślenia. Mam nadzieję, że nie za dużo na raz...

Dlaczego mąż nie pomaga ci w porządkach w sobotę? Dlaczego mimo tego całą sobotę poświęcasz na sprzątanie? Czy jesteś jedyną osobą, która zajmuje się domem? Czy mąż jakkolwiek ci w tym pomaga? Jeśli nie - jakim prawem zarzuca ci, że sobie nie radzisz z tym (tym bardziej, ze jeszcze pracujesz). Czy docenia to, co robisz w domu i dla niego?


A może robisz za dużo, starasz sie za bardzo? Może własnie sobotni odpoczynek przez parę godzin by ci się przydał?

Dlaczego, skoro nie podobają ci się sobotnie wizyty rodziców męża, nie powiesz tego im i nie poprosisz ich, żeby przyjechali następnym razem w niedzielę?

[KE]

Nie dawaj się oolenka, skoro oboje pracujecie ,a do tego to Ty zajmujesz się dzieckiem w tygodniu to mąż musi zrozumieć, że sobota jest na ogarnięcie domu WSPÓLNE. Tylko facetowi to trzeba zrobić konkretny plan działania, musi wiedzieć dokładnie co ma zrobić, najlepiej jakbyście siedli i ustalili kto co robi, przy czym można ewentualnie pójść mu na rękę i niech on wybiera. Tylko musi być jasne, czyli siadacie razem, na kartce spisujecie co jest do zrobienia, on wybiera połowę zadań, a druga polowa zostaje dla Ciebie. Jeśli zostanie czas popołudniu, to powiedzmy niech co drugą sobotę wpada jego rodzina, a co drugą zróbcie coś innego, najlepiej razem...coś miłego co Was zbliży. A może rodzice męża niech wtedy zajmą się Waszym dzieckiem, a niech grillują sobie nawet u Was, ale Was nie będzie Aż mnie trzęsie jak słyszę, że facet po pracy ma prawo odpoczywać, a kobieta nie....brrrrr po kilku sobotach wspólnego ogarniania domu zrozumie jakie to ciężkie , czasochłonne i niewdzięczne zadanie i wreszcie doceni to co do tej pory robiłaś sama. Oczywiście nie mam na celu buntowania Cię przeciw mężowi, może on się przyzwyczaił bo zawsze tak było i teraz nie rozumie "w czym problem". Musisz otwarcie powiedzieć mu tylko w miarę spokojnie i bez wzbudzania w nim poczucia winy, że jest Ci ciężko, że potrzebujesz jego pomocy , ze chcesz by było FAIR- oboje pracujemy, więc dzielimy obowiązki domowe

Nie dawaj się oolenka, skoro oboje pracujecie ,a do tego to Ty zajmujesz się dzieckiem w tygodniu to mąż musi zrozumieć, że sobota jest na ogarnięcie domu WSPÓLNE. Tylko facetowi to trzeba zrobić konkretny plan działania, musi wiedzieć dokładnie co ma zrobić, najlepiej jakbyście siedli i ustalili kto co robi, przy czym można ewentualnie pójść mu na rękę i niech on wybiera. Tylko musi być jasne, czyli siadacie razem, na kartce spisujecie co jest do zrobienia, on wybiera połowę zadań, a druga polowa zostaje dla Ciebie. Jeśli zostanie czas popołudniu, to powiedzmy niech co drugą sobotę wpada jego rodzina, a co drugą zróbcie coś innego, najlepiej razem...coś miłego co Was zbliży. A może rodzice męża niech wtedy zajmą się Waszym dzieckiem, a niech grillują sobie nawet u Was, ale Was nie będzie Aż mnie trzęsie jak słyszę, że facet po pracy ma prawo odpoczywać, a kobieta nie....brrrrr po kilku sobotach wspólnego ogarniania domu zrozumie jakie to ciężkie , czasochłonne i niewdzięczne zadanie i wreszcie doceni to co do tej pory robiłaś sama. Oczywiście nie mam na celu buntowania Cię przeciw mężowi, może on się przyzwyczaił bo zawsze tak było i teraz nie rozumie "w czym problem". Musisz otwarcie powiedzieć mu tylko w miarę spokojnie i bez wzbudzania w nim poczucia winy, że jest Ci ciężko, że potrzebujesz jego pomocy , ze chcesz by było FAIR- oboje pracujemy, więc dzielimy obowiązki domowe

[Pavel]