[GregAN]

Pavel,
nie będę oryginalny i również dam Ci pod ponowną rozwage wyprowadzkę od rodziny.
Z kilku względów :
1. masz prawo ale i obowiązek opiekować się rodziną. Żona zostanie z dziećmi na codzień - będzie jej lżej ? choćbyś "dochodził" do rodziny to i tak nie będziesz mógł się opiekowac nią tak jak przebywając z nimi cały czas.
2. Dzieci - jak im wytłumaczysz Twoją nieobecność w domu a jednocześnie "dochodzenie" do rodziny - przecież będziesz pomagał zonie...
3. 2 tygodnie na dojście do siebie (żony), uspokojenie, itd ? przecież to nie mozliwe, to za krótki okres czasu. z tych "2 tygodni" stworzą się następne 2 i następne itd. aż minie rok, ja w przypadku Ryan'a.
4. Nie da się ratować małżeństwa przebywając z dala od siebie. Rozłąka potwierdza status quo, nie zmienia na lepsze ale utwierdza podziały.
5. Twoje uzależnienie - jak to trafnie zauważyła Kenya, brak motywacji, bieżącego zajęcia rodziną spowoduje że nałóg będzie Cię kusił znacznie mocniej niż przebywając z rodziną.
6. Wyprowadzka może być traktowana jak opuszczenie... aspekt prawny takiego określenia pewnie znasz. Dodając do tego Twój poprzedni brak zaangażowania sprawami rodziny, spowodowany nałogiem, można by wysnuć wywód, że opuszczenie rodziny zostało spowodowane chęcią kontynuowania nałogu, mając spokój od rodziny... słowem dajesz argument do rozwodu z Twojej winy.

Ostatni argument, może teraz wydaje się Ci irracjonalny, niemożliwy, nie do wykorzystania, nie do sformułowania. Jednak życie lubi płatać niemiłe niespodzianki. Może to argument na wyrost, ale lepiej dmuchać na zimne.

Jakie są Wasze relacje z Bogiem ? Twoje, żony.

Pavel,
nie będę oryginalny i również dam Ci pod ponowną rozwage wyprowadzkę od rodziny.
Z kilku względów :
1. masz prawo ale i obowiązek opiekować się rodziną. Żona zostanie z dziećmi na codzień - będzie jej lżej ? choćbyś "dochodził" do rodziny to i tak nie będziesz mógł się opiekowac nią tak jak przebywając z nimi cały czas.
2. Dzieci - jak im wytłumaczysz Twoją nieobecność w domu a jednocześnie "dochodzenie" do rodziny - przecież będziesz pomagał zonie...
3. 2 tygodnie na dojście do siebie (żony), uspokojenie, itd ? przecież to nie mozliwe, to za krótki okres czasu. z tych "2 tygodni" stworzą się następne 2 i następne itd. aż minie rok, ja w przypadku Ryan'a.
4. Nie da się ratować małżeństwa przebywając z dala od siebie. Rozłąka potwierdza status quo, nie zmienia na lepsze ale utwierdza podziały.
5. Twoje uzależnienie - jak to trafnie zauważyła Kenya, brak motywacji, bieżącego zajęcia rodziną spowoduje że nałóg będzie Cię kusił znacznie mocniej niż przebywając z rodziną.
6. Wyprowadzka może być traktowana jak opuszczenie... aspekt prawny takiego określenia pewnie znasz. Dodając do tego Twój poprzedni brak zaangażowania sprawami rodziny, spowodowany nałogiem, można by wysnuć wywód, że opuszczenie rodziny zostało spowodowane chęcią kontynuowania nałogu, mając spokój od rodziny... słowem dajesz argument do rozwodu z Twojej winy.

Ostatni argument, może teraz wydaje się Ci irracjonalny, niemożliwy, nie do wykorzystania, nie do sformułowania. Jednak życie lubi płatać niemiłe niespodzianki. Może to argument na wyrost, ale lepiej dmuchać na zimne.

Jakie są Wasze relacje z Bogiem ? Twoje, żony.

[Pavel]

[Pavel]

[Pavel]

[twardy]

[Nirwanna]

[diola]

[Pavel]

Ja wiem, ze jej uczucia w te 2 tygodnie sie nie zmienia. Ja mam nadzieje, ze zona ochłonie na tyle, abysmy mogli zyc pod jednym dachem "obok" siebie na poczatek. Jesli dzis jej powiem ze jednak sie wieczorem nie wyniosę, czuje ze zwiększę tylko jej wrogość wobec siebie. Z sytuacji, w ktorej zastanawia sie nad proba spróbowania ze wzgledu na dzieci, moze dojsc do takiej gdy sie uprze i za wszelka cene bedzie chciala to definitywnie zakończyć. Znam ja na tyle, ze wiem, ze pownienem to zakladac. A tego sie zwyczajnie boje. Bo ona ma juz wszystkiego dosc, nie radzi sobie z tym duzo bardziej niz ja, ucieka ode mnie, od wszystkiego.
Nie bagatelizuje wyprowadzki, decyzja nie przyszla mi latwo. Wiem ze one na tym ucierpią, mimo ze sa malutkie. Wiem tez, ze zona nie zdaje sobie sprawy z konsekwencji wyprowadzki nawet na te 2 tygodnie. I tego zmienic nie jestem w stanie, bo z nia sie nie da teraz rozmawiać. Racjonalność nie istnieje w tym momencie. Lepiej z nia otwarcie walczyc?

Ja wiem, ze jej uczucia w te 2 tygodnie sie nie zmienia. Ja mam nadzieje, ze zona ochłonie na tyle, abysmy mogli zyc pod jednym dachem "obok" siebie na poczatek. Jesli dzis jej powiem ze jednak sie wieczorem nie wyniosę, czuje ze zwiększę tylko jej wrogość wobec siebie. Z sytuacji, w ktorej zastanawia sie nad proba spróbowania ze wzgledu na dzieci, moze dojsc do takiej gdy sie uprze i za wszelka cene bedzie chciala to definitywnie zakończyć. Znam ja na tyle, ze wiem, ze pownienem to zakladac. A tego sie zwyczajnie boje. Bo ona ma juz wszystkiego dosc, nie radzi sobie z tym duzo bardziej niz ja, ucieka ode mnie, od wszystkiego.
Nie bagatelizuje wyprowadzki, decyzja nie przyszla mi latwo. Wiem ze one na tym ucierpią, mimo ze sa malutkie. Wiem tez, ze zona nie zdaje sobie sprawy z konsekwencji wyprowadzki nawet na te 2 tygodnie. I tego zmienic nie jestem w stanie, bo z nia sie nie da teraz rozmawiać. Racjonalność nie istnieje w tym momencie. Lepiej z nia otwarcie walczyc?

[hubcia576]

[Pavel]

[GregAN]

[Obudzony]

Pawle wyprowadzka to najgłupsze rzecz jakąbyś mógł zrobić.

To nie gra tu reset nic nie pomoże. Może przyspieszyć proces końca... twojego końca. Uwierz mi stary bo choć myślałem ze dużo wiem o żonie to codziennie dowiaduje się coraz więcej.

Dwa tygodnie dla mnie teraz to jak dwa lata. Każda minuta jest ważna a ty chcesz zrobić sobie wolne aby odpoczeła. Nie bądź taki dobry a skup się na dzieciach na żonie. Co z tego ze jest wściekła. A moja nie była wściekła. Nie raz nie dwa myślałem o wyprowadzce. Najpierw swojej potem jej. Bo już miałem jej dosyć. Bylo mi tak źle z nią bylo. Co nie robiłem to bylo źle. Jakbym się nie starał to byłem gorszy.

Jeszcze raz Ci mowie zapomnij o przeprowadzce. Jak chcesz to pocałuj dzieci i POWIEDZ im w oczy nie dałem rady poddaje się.

Pawle ja walczę cały czas. Co jakiś czas dostaje tak potężny cios w serce. Tak potężny że czasami zastanawiam się jak ja to mogę znosić. Ale uwierz mi ze warto trwać i czekać. Warto poznawać problem i warto go rozwiązać. Na dzień dzisiejszy zona staje się moim partnerem. Zaczyna mi ufac zwierzac sie. Moje relacje z dziećmi są teraz tak mocne jak nigdy dotąd.

Pawle jeszcze jedno. Znajdź problem bo granie to chyba nie wszystko. Wierz mi ze ktoś kto kochał cie kto chciał związać się z tobą na całe życie nie może poprostu tak powiedzieć kończę. Wydaje ci się ze ja mam gorzej ze nasze historie różnią się od siebie. Wiedz ze mylisz się. Liczy się efekt a nasz jest taki ze nasze panie uciekły od nas bo.... no właśnie bo co? Pawle ja prawie wiem a Ty?

Pracuj nad sobą nie daj się. Nikt cię bardziej nie zniszczy jak ty sam. Jak Ci mówi jedna osoba o czymś to warto się zastanowić ale jak mówi to już piąta to nie bądź tak uparty ale zaufaj tym co dłużej siedzą w tym temacie od Ciebie czy odemnie.

Pawle wyprowadzka to najgłupsze rzecz jakąbyś mógł zrobić.

To nie gra tu reset nic nie pomoże. Może przyspieszyć proces końca... twojego końca. Uwierz mi stary bo choć myślałem ze dużo wiem o żonie to codziennie dowiaduje się coraz więcej.

Dwa tygodnie dla mnie teraz to jak dwa lata. Każda minuta jest ważna a ty chcesz zrobić sobie wolne aby odpoczeła. Nie bądź taki dobry a skup się na dzieciach na żonie. Co z tego ze jest wściekła. A moja nie była wściekła. Nie raz nie dwa myślałem o wyprowadzce. Najpierw swojej potem jej. Bo już miałem jej dosyć. Bylo mi tak źle z nią bylo. Co nie robiłem to bylo źle. Jakbym się nie starał to byłem gorszy.

Jeszcze raz Ci mowie zapomnij o przeprowadzce. Jak chcesz to pocałuj dzieci i POWIEDZ im w oczy nie dałem rady poddaje się.

Pawle ja walczę cały czas. Co jakiś czas dostaje tak potężny cios w serce. Tak potężny że czasami zastanawiam się jak ja to mogę znosić. Ale uwierz mi ze warto trwać i czekać. Warto poznawać problem i warto go rozwiązać. Na dzień dzisiejszy zona staje się moim partnerem. Zaczyna mi ufac zwierzac sie. Moje relacje z dziećmi są teraz tak mocne jak nigdy dotąd.

Pawle jeszcze jedno. Znajdź problem bo granie to chyba nie wszystko. Wierz mi ze ktoś kto kochał cie kto chciał związać się z tobą na całe życie nie może poprostu tak powiedzieć kończę. Wydaje ci się ze ja mam gorzej ze nasze historie różnią się od siebie. Wiedz ze mylisz się. Liczy się efekt a nasz jest taki ze nasze panie uciekły od nas bo.... no właśnie bo co? Pawle ja prawie wiem a Ty?

Pracuj nad sobą nie daj się. Nikt cię bardziej nie zniszczy jak ty sam. Jak Ci mówi jedna osoba o czymś to warto się zastanowić ale jak mówi to już piąta to nie bądź tak uparty ale zaufaj tym co dłużej siedzą w tym temacie od Ciebie czy odemnie.

[monis]

Pawle, ja również uważam ze wyprowadzka to najgorsza rzecz jaką możesz zrobić.
To nic,że zona tak chce.
To nic ze będzie się wściekać...
Ty bądź na miejscu, trwaj...pokaż, że chcesz naprawiać, a nie uciekać, bo....właśnie bo co??

A dzieci? Już nawet nie chce mi się pisać co przeżyją dzieci.
Jak będą miały ci znowu zaufać? Pojawiasz się i znikasz.....
Chcesz zafundować in weekendowego ojca i ściemniać ze pracujesz.....?????? Myślisz ze to łykną??

Ja, w czasie swojego kryzysu, chciałam żeby mąż zniknął. Tak wkurzało mnie jego zachowanie. Gdyby to zrobił, a chciał wielokrotnie, już nie bylibyśmy razem. I wiem, że wystarczyłoby tylko jedno moje słowo:idź....
Pękła by ta wątła nitka, która nas łączyła. I już nie bylibyśmy rodziną, bo każdy z nas układałby sobie życie na nowo. Sam.

Teraz wiem, ze nic nie robi się w emocjach. Wtedy to tylko Bóg( bo cóż/któż inny) mnie powstrzymywał od wypowiedzenia słów wynoś się w końcu!!!
Wtedy myślałam ,że mąż chce, a boi się.
Teraz wiem, że kocha i dlatego ciągle trwał.

Czy Ty kochasz???

Pawle, ja również uważam ze wyprowadzka to najgorsza rzecz jaką możesz zrobić.
To nic,że zona tak chce.
To nic ze będzie się wściekać...
Ty bądź na miejscu, trwaj...pokaż, że chcesz naprawiać, a nie uciekać, bo....właśnie bo co??

A dzieci? Już nawet nie chce mi się pisać co przeżyją dzieci.
Jak będą miały ci znowu zaufać? Pojawiasz się i znikasz.....
Chcesz zafundować in weekendowego ojca i ściemniać ze pracujesz.....?????? Myślisz ze to łykną??

Ja, w czasie swojego kryzysu, chciałam żeby mąż zniknął. Tak wkurzało mnie jego zachowanie. Gdyby to zrobił, a chciał wielokrotnie, już nie bylibyśmy razem. I wiem, że wystarczyłoby tylko jedno moje słowo:idź....
Pękła by ta wątła nitka, która nas łączyła. I już nie bylibyśmy rodziną, bo każdy z nas układałby sobie życie na nowo. Sam.

Teraz wiem, ze nic nie robi się w emocjach. Wtedy to tylko Bóg( bo cóż/któż inny) mnie powstrzymywał od wypowiedzenia słów wynoś się w końcu!!!
Wtedy myślałam ,że mąż chce, a boi się.
Teraz wiem, że kocha i dlatego ciągle trwał.

Czy Ty kochasz???

[grzegorz_]

Paweł

W takich chwilach jak u Ciebie, przebywanie na siłę razem to kumulowanie niechęci.
Zamiast się wyprowadzać zajmij się więcej dziećmi, a żonie zaproponuj aby wychodziła gdzieś z domu (byle nie z kolegą pocieszycielem ).
Kino, ploty z koleżankami, wypad na koncert, wystawę....
Jeśli dzieci małe to nie wierzę, że z zadowoleniem nie przyjmie takiej oferty.

Paweł

W takich chwilach jak u Ciebie, przebywanie na siłę razem to kumulowanie niechęci.
Zamiast się wyprowadzać zajmij się więcej dziećmi, a żonie zaproponuj aby wychodziła gdzieś z domu (byle nie z kolegą pocieszycielem ).
Kino, ploty z koleżankami, wypad na koncert, wystawę....
Jeśli dzieci małe to nie wierzę, że z zadowoleniem nie przyjmie takiej oferty.