Celem tego forum jest niesienie pomocy małżonkom przeżywającym kryzys na każdym jego etapie, którzy chcą ratować
swoje sakramentalne małżeństwa, także po rozwodzie i gdy ich współmałżonkowie są uwikłani w niesakramentalne związki
Portal  RSSRSS  BłogosławieństwaBłogosławieństwa  RekolekcjeRekolekcje  Ruch Wiernych SercRuch Wiernych Serc  12 kroków12 kroków  StowarzyszenieStowarzyszenie  KronikaKronika
RejestracjaRejestracja  ZalogujZaloguj  FAQFAQ  NagraniaNagrania  SzukajSzukaj  UżytkownicyUżytkownicy  GrupyGrupy  StatystykiStatystyki

Poprzedni temat «» Następny temat
Czy jest jeszcze co ratować?
Autor Wiadomość
GregAN
[Usunięty]

Wysłany: 2015-06-01, 07:47   

Michał, te SMS to nie tyle zachowaj, co zabezpiecz.
Pewnie niektórzy wiele by dali by je wykasowac.
Telefon jeszcze Ci nie zginął?
Jesteś pewien ze tam jeszcze są?
 
     
michal-wlkp
[Usunięty]

Wysłany: 2015-06-01, 09:11   

Powiedziała, że chce rozwodu. Bez orzekania o winie.
Twierdzi, że nie byłem dla niej dobry i przyczyna rozpadu małżeństwa jest także po mojej stronie.
Doradźcie proszę, w jaki sposób mam postępować, aby nie dopuścić do rozwodu.
Czy brak zgody przed sądem wystarczy?
 
     
kenya
[Usunięty]

Wysłany: 2015-06-01, 10:39   

Cytat:
Obawiam się, że jak zamieszkają razem razem, to dzieci też do siebie przekona.


Michał, skąd u Ciebie obawa że dzieci będą wolały obcego faceta którego mama "wybrała" zamiast tatusia?
Skoro Twoje więzi z dziećmi są mocne a relacje dobre to nie jest tak, że jakiś obcy facet będzie miał moc by Cię zastąpić. Zresztą facet ma prawdopodobnie swoje dzieci, skoro je zostawił nie jest raczej fanem budowania wzajemnego porozumienia z dziećmi, a z nieswoimi tym bardziej.

Co do smsów, zabezpieczyłeś je jak przedmówca radził?

Jeśli będziesz miał twarde dowody na jej romans, wina żony przesądzi o tym, że rozwodu nie otrzyma, jeśli rozwód miałby odbyć się z jej inicjatywy.
Co nie znaczy, że nie zechce Cię opuścić bez rozwodu, jeśli jest zdeterminowana by kochasia nie pozostawić samego.
Nie jest jednak jego pewna, skoro asekuruje się napomykając o ewentualnym powrocie w razie gdyby coś nie poszło...to o czymś świadczy.
 
     
michal-wlkp
[Usunięty]

Wysłany: 2015-06-01, 13:46   

Naprawdę cieszę się, że tu trafiłem, bo czuję się oszukany przez wszystkich dookoła.
Rozmawiałem z synem i zapytałem go czy nie chciałby mieszkać ze mną. Powiedział, że wolałby jednak mieszkać z mamą i siostrą. Wiem, że dzieci kochają mamę, ale nie ukrywam, że zrobiło mi się przykro.
Rozmawiałem też z żoną. Nie chciała tłumaczyć się z tym sms-ów. Zdenerwowała się, gdy jej powiedziałem, że nie wyrażę zgody na rozwód. Powiedziała, że udowodni w sądzie także moją winę. Że nie była szczęśliwa, że były kłótnie, za dużo alkoholu i że ją uderzyłem.
O ile po czwartkowej rozmowie nabrałem nadziei na jej powrót, to po wczorajszej nadzieja zmalała prawie do zera.
Poruszyliśmy też kwestie finansowe. Powiedziałem, że chcę aby partycypowała w kosztach raty kredytu który spłacamy. Dotychczas spłacałem go sam, ale nie udźwignę raty i alimentów jednocześnie. Poprosiłem też aby zostawiła samochód. Wkurzyła się. Wiem, że z mojej strony to nie był objaw miłości, ale też muszę mieć za co żyć. W trakcie rozmowy wiele razy zarzucała mi, że "robię jej po górkę" i utwierdzam ją w tym, że dobrze robi. Tyle, że przez 6 miesięcy byłem potulny jak baranek, a ona cały czas mnie okłamywała.

Nie chcę się użalać nad sobą, ale jestem potwornie zawiedziony. Zawsze uważałem ją za dobrego człowieka. A jej czyny każą o niej myśleć jak o złej, wyrachowanej kobiecie. Przykro gdy odkrywa się, że ktoś kogo kochasz tak naprawdę jest innym człowiekiem. Taki Matrix.
 
     
moc nadziei
[Usunięty]

Wysłany: 2015-06-01, 14:11   

Michał temat szeroki ale ja napiszę tylko o tym fragmencie

michal-wlkp napisał/a:

Rozmawiałem z synem i zapytałem go czy nie chciałby mieszkać ze mną. Powiedział, że wolałby jednak mieszkać z mamą i siostrą. Wiem, że dzieci kochają mamę, ale nie ukrywam, że zrobiło mi się przykro.


Uważaj z takimi rozmowami.
Po pierwsze: jakbyś Ty się czuł i co powiedział gdyby rodzice postawili Ciebie gdy byłeś w wieku syna, przed takim NIEMOŻLIWYM i koszmarnym wyborem?
Nie zwiększaj cierpień dzieci każąc im wybierać. One mają prawo nie umieć wybrać albo z rozpaczy i strachu wybrać źle - zreszta co to jest źle w tej sytuacji...? Wszystko oprócz pojednania rodziców...

Po drugie: gdy syn Ci powiedział że wybiera matkę (a powiedział tak z powodów których nie poznasz, może z lęku, może z rozpaczy, może z czegoś jeszcze innego) to Ty poczułeś się fatalnie. I on to odczuł - na pewno. Poczuł, że jest przyczyną bólu swego ojca.
Nie rób mu tego. Niech on nigdy tego nie czuje.

Ja wiem jakie to trudne.
 
     
GregAN
[Usunięty]

Wysłany: 2015-06-01, 17:55   

Michał,
michal-wlkp napisał/a:
Rozmawiałem też z żoną. Nie chciała tłumaczyć się z tym sms-ów. Zdenerwowała się, gdy jej powiedziałem, że nie wyrażę zgody na rozwód. Powiedziała, że udowodni w sądzie także moją winę. Że nie była szczęśliwa, że były kłótnie, za dużo alkoholu i że ją uderzyłem.

nie ujawniaj szczegółów Twojej strategii, tego co chcesz zrobić, jakie masz dowody ani tego kto będzie Twoim świadkiem ( żona kochanka ?).

Poza tym...dlaczego nie chcesz się rozwieść ?
Pytanie o powody, nie o zasadność.
Jeżeli powody dotyczą tylko Twojej osoby, zazdrości, zemsty itd. to chyba nie wiesz dlaczego chcesz bronic tego małżeństwa.
Jaki przekaz dałeś zonie oświadczając, że nie chcesz dać jej rozwodu ?
 
     
Nirwanna
[Usunięty]

Wysłany: 2015-06-02, 06:44   

Michał, GrenAN ma na myśli czy widać u Ciebie postawę miłóści w tej niezgodzie, czy wręcz przeciwnie? Weź to mocno pod uwagę, bo raz - jest to istotny przekaz niewerbalny do żony, dwa - sąd na to też patrzy, na postawę i z czego ona wynika, a to ma przełożenie na sposób prowadzenia procesu i sam wyrok.
 
     
michal-wlkp
[Usunięty]

Wysłany: 2015-06-02, 10:03   

Zrozumiałem GregAn.
Niestety miłości w tych rozmowach nie było widać. Wczoraj i dziś rano były kolejne.
Puszczają mi nerwy i padają słowach, których żałuję. Sam ją pcham w ręce tego mężczyzny.
Dzieci obracają się przeciwko mnie. Twierdzą, że skoro krzywdzę ich mamę to krzywdzę także ich.
 
     
michal-wlkp
[Usunięty]

Wysłany: 2015-06-03, 12:55   

Mam potwornego doła.
Dociera do mnie treść tych sms-ów. Szczególnie "mama o wszystkim wie, a tata cię lubi".
Miałem nadzieję, a teraz prysła jak bańka mydlana. Boże jak to boli. Nic nie przynosi ulgi.
Żona okłamuje dzieci. Nie przyznaje się przed nimi do związku z tym facetem. Dzieci nie rozumieją mojego zachowania i są przeciwko mnie. Też chcą się wyprowadzić.
Mieszkanie już wynajęte, meble kupione. Wszystko za moimi plecami.
Muszę z żoną uzgodnić rozliczenia finansowe. Zostaję w domu, którego sam nie będę w stanie utrzymać. Nie wiem jak z nią rozmawiać. Rozdzielność majątkowa, dochodzenie ponoszenia części kosztów za dom rozwścieczą ją. Ale z drugiej strony tak mnie oszukała. Przez pięć miesięcy bardzo się o nią starałem. Mieszkaliśmy razem, bo nie chciała wyprowadzać się przed komunią córki. Naprawdę byłem dla niej dobry i dziwiłem się, dlaczego to nie przynosi efektu.
Zastanawiam się, czy porozmawiać z teściową. Dzwoniła do mnie prosząc abyśmy się rozstali w zgodzie. Powiedziała, że wie, że moja żona kontaktuje się z tym facetem, ale raczej nie są razem. Tyle, że w powyższego smsa wynika co innego. Ale to religijna kobieta. Może chociaż z tego powodu zechce przemówić mojej żonie do rozsądku?
Teść nie wie o ich romansie. Teściowa prosiła aby mu nie mówić, bo pracuje u tego mężczyzny. Zresztą nie tylko on.
Mówi się, że nadzieją umiera ostatnia. U mnie właśnie umiera. To jest potworne. Samotność i brak nadziei.
Boże, dlaczego dałeś mi tak ciężki krzyż?
 
     
Jacek-sychar
[Usunięty]

Wysłany: 2015-06-03, 13:09   

Michale

Dla mnie moment, w którym teraz jesteś, był najgorszym momentem mojego życia. Właśnie pozbyłeś się złudzeń, które do tej pory miałeś. Żona Cię okłamywała, a Ty często wbrew logice wierzyłeś jej. Rodzina żony wie o wszystkim (u mnie też tak było). To co Twoja żona robi pokazuje jej determinację w "poprawieniu" swojego losu. Niestety myślę, że przez jakiś czas nie ma szansy na powrót do normalności. Później (za rok, dwa, pięć) może tak. Najpierw muszą minąć amok żony. Jak zderzy się z szarością dnia codziennego nowego związku, może docenić to, co miała.

Jedyne, co bym Ci radził, to stanowczości w sprawach finansowych. U mnie się to sprawdziło. Moja żona ciągle mówiła, że jestem lepiej sytuowany. Jak postawiłem sprawy na ostrzu noża, to te gadki się skończyły. Zaczęła płacić na dzieci. Bądź stanowczy. Niech ponosi koszty swojej "wolnej woli".

To, że teściowa jest religijna, to o niczym nie świadczy. Może to taka religijność tylko w kościele. W domu może być całkiem co innego. Gdyby była prawdziwie religijna, nie dzwoniłaby do Ciebie, żebyście rozstali się w zgodzie. Już to ją dyskwalifikuje jako prawdziwego katolika. Ona jest tylko "katolikiem".

Trzymaj się. Pamiętam o Tobie w modlitwie.
 
     
grzegorz_
[Usunięty]

Wysłany: 2015-06-03, 13:17   

michal-wlkp napisał/a:
Muszę z żoną uzgodnić rozliczenia finansowe. Zostaję w domu, którego sam nie będę w stanie utrzymać. Nie wiem jak z nią rozmawiać. Rozdzielność majątkowa, dochodzenie ponoszenia części kosztów za dom rozwścieczą ją.


Michał
Realnie patrząc to trudno chyba Ci oczekiwać, że żona będzie po rozstaniu płacić za dom w którym Ty mieszkasz?
Dom wynajmiesz, albo sprzedasz, choć pewnie sprzedaż wiąże się ze spłatą połowy udziału żony.

michal-wlkp napisał/a:
Mieszkaliśmy razem, bo nie chciała wyprowadzać się przed komunią córki. Naprawdę byłem dla niej dobry i dziwiłem się, dlaczego to nie przynosi efektu.


Żona była już w innym związku mimo iż mieszkała w domu.
Mógłbyś nosić ją na rękach i to by nic nie zmieniło.

michal-wlkp napisał/a:
Ale to religijna kobieta. Może chociaż z tego powodu zechce przemówić mojej żonie do rozsądku?


Żona nie ma 10 lat więc szkoda twoich nerwów na rozmowy z teściami.
 
     
kinga2
[Usunięty]

Wysłany: 2015-06-03, 14:34   

grzegorz_ napisał/a:

michal-wlkp napisał/a:
Ale to religijna kobieta. Może chociaż z tego powodu zechce przemówić mojej żonie do rozsądku?


Żona nie ma 10 lat więc szkoda twoich nerwów na rozmowy z teściami.


Witaj,
mam inne zdanie. Nie nalezy nikomu odmawiac prawa i zniechecac go gdy chce cos uczynic w sprawie ratowania malzenstwa. Po pierwsze zawsze bedzie sie zastanawial dlaczego nie podjal jeszcze tego wysilku aby sprubowac, a po drugie nikt jak maz nie zna zony, wiec skoro tak mu serce podpowiada to moze nie jest to tylko chciejstwo i jakas proba manipulacji, ale wiedza na temat psychiki zony? Nie znamy tej kobiety, ani jej rodzicow, a michal-wlkp tak. Trzeba zatem jemu zostawic ocene sytuacji.
Ponadto nigdy nie wiadomo jak zadziala Duch Swiety i Laska Sakramentu malzenstwa. Trzeba zawsze dac im wolnosc dzialania. Autorytet Boga przywolywany w trakcie kryzysu na pomoc tym, ktorzy potrzebuja wsparcia, dziala czasem tak ze nie od razu widzimy efekty, ale zapewniam Cie ze proces zostaje uruchomiony i choc nie wiemy skad i jak przyjdzie wsparcie, nie wiemy jakie mysli nawiedza zone, jakie zainicjuja sie wydarzenia, to pewne jest ze Duch Sw. bedzie czynnie pracowal dla ocalenia tego co Mu pod opieke dano. Jednak jak po ludzku to sie odbedzie to Jego tajemnica, bo On czyta w sercach malzonkow, a nie nasze Forum. :-D Krotko mowiac moze wlasnie tesciami Bog zechce posluzyc sie , aby zeslac opamietanie na zone ?
 
     
Ania65
[Usunięty]

Wysłany: 2015-06-05, 07:51   

Michale niestety większość z nas przechodziła podobne sytuacje i ja również. Długi czas żyłam złudną nadzieją bo wierzyłam że tym razem mąż był szczery. Człowiek, który jest w stanie twojej żony żyje w potwornym kłamstwie i nie jest w stanie być szczery. Twoi teściowie też jej nie przekonają, ale warto z nimi rozmawiać bo być może sycharowskie argumenty sprawią że staną po twojej stronie.
Jednak ważne jest byś był szczery sam przed sobą i przed innymi bo z twoich wypowiedzi słychać tylko że przez ostatnie miesiące starałeś się o żonę, a niestety fakt jest taki że w małżeństwie byłeś dłużej. Weź odpowiedzialność za swoje błędy i się nie wybielaj, bo tylko Prawda cię wyzwoli. Powodzenia
 
     
michal-wlkp
[Usunięty]

Wysłany: 2015-06-05, 09:19   

Nie wybielam się, nigdy tego nie robiłem. Ani przed żoną, a tym bardziej przed sobą.
Ale się zmieniłem. A ona mimo to wróciła do niego.
Jak mantrę powtarza dwa argumenty. Że nie jest moją własnością i gdybym był dla niej dobry to by tego nie zrobiła. W jej ocenie, nawet w tych ostatnich miesiącach nie byłem.
Ale czy sposobem na rozwiązywania problemów małżeńskich jest ucieczka w zdradę?
Wczoraj byliśmy na mszy św. Kazanie jakby skierowane do nas O tym jak dzisiaj postępują ludzie. Jak łatwo wybierają rozwód, krzywdząc przy tym dzieci. Bo tak doradza koleżanka, która też tak zrobiła, czy "nowoczesny" psycholog. Dokładnie tak jest w mojej sytuacji. Szkoda, że na mszy nie było moich teściów.
Powierzyłem moje małżeństwo Duchowi Świętemu. I widzę, że mnie wysłuchuje.
Na razie słowa te nie trafiły do serca mojej żony, ale ufam Bogu.
 
     
Wyświetl posty z ostatnich:   
Odpowiedz do tematu
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach
Nie możesz załączać plików na tym forum
Możesz ściągać załączniki na tym forum
Dodaj temat do Ulubionych
Wersja do druku

Skocz do:  

Powered by phpBB modified by Przemo © 2003 phpBB Group



Grupa Wsparcia "Samarytanka" >>












Dla tych, którzy kochają - propozycja wzoru odpowiedzi na pozew rozwodowy


Poniższy wzór ma charakter orientacyjny i nie zastępuje porady prawnej. W odpowiedzi na pozew warto odnieść się do wszystkich twierdzeń pozwu i zadbać o to, aby nasza odpowiedź była zgodna z prawdą.



W odpowiedzi na pozew wnoszę o oddalenie powództwa w całości i nie rozwiązywanie małżeństwa stron przez rozwód.

UZASADNIENIE

Pomimo trudności jakie nasz związek przechodził i przechodzi uważam, że nadal można go uratować. Małżeństwa nie zawiera się na chwilę i nie zrywa w momencie, gdy dzieje się coś niedobrego. Pragnę nadmienić, iż w przyszłości nie zamierzam się już z nikim innym wiązać. Podjąłem (podjęłam) bowiem decyzję, że będę z żoną (mężem) na zawsze i dołożę wszelkich starań, aby nasze małżeństwo przetrwało. Scalenie związku jest możliwe nawet wtedy, gdy tych dobrych uczuć w nas nie ma. Lecz we mnie takie uczucia nadal są i bardzo kocham swoją żonę (męża), pomimo, iż w chwili obecnej nie łączy nas więź fizyczna. Jednak wyrażam pragnienie ratowania Naszego małżeństwa i gotowy (gotowa) jestem podjąć trud jaki się z tym wiąże. Uważam, że przy odrobinie dobrej woli możemy odbudować dobrą relację miłości.

Dobro mojej żony (męża) jest dla mnie po Bogu najważniejsze. Przed Bogiem to bowiem ślubowałem (ślubowałam).

Moim zdaniem każdy związek ma swoje trudności, a nieporozumienia jakie wydarzyły się między nami nie są powodem, aby przekreślić nasze małżeństwo i rozbijać naszą rodzinę. Myślę, że każdy rozwód negatywnie wpływa nie tylko na współmałżonków, ale także na ich rodziny, dzieci i krzywdzi niepotrzebnie wiele bliskich sobie osób. Oddziaływuje również negatywnie na inne małżeństwa.

Z moją (moim) żoną (mężem) znaliśmy się długo przed zawarciem naszego małżeństwa i uważam, że był to wystarczający czas na wzajemne poznanie się. Po razem przeżytych "X" latach (jako para, narzeczeni i małżonkowie) żona (mąż) jest dla mnie zbyt ważną osobą, aby przekreślić większość wspólnie spędzonych lat. Według mnie w naszym związku nie wygasły więzi emocjonalne i duchowe. Podkreślam, iż nadal kocham żonę (męża) i pomimo, że oddaliliśmy się od siebie, chcę uratować nasze małżeństwo. Osobiście wyrażam wolę i chęć naprawy naszych małżeńskich relacji, gdyż mam przekonanie, że każdy związek małżeński dotknięty poważnym kryzysem jest do uratowania.

Orzeczenie rozwodu spowodowałoby, że ucierpiałoby dobro wspólnych małoletnich dzieci stron oraz byłoby sprzeczne z zasadami współżycia społecznego. Dzieci potrzebują stabilnego emocjonalnego kontaktu z obojgiem rodziców oraz podejmowania przez obie strony wszelkich starań, by zaspokoić potrzeby rodziny. Rozwód grozi osłabieniem lub zerwaniem więzi emocjonalnej dzieci z rodzicem zamieszkującym poza rodziną. Rozwód stron wpłynie także niekorzystnie na ich rozwój intelektualny, społeczny, psychiczny i duchowy, obniży ich status materialny i będzie usankcjonowaniem niepoważnego traktowania instytucji rodziny.

Jestem katolikiem (katoliczką), osobą wierzącą. Moje przekonania religijne nie pozwalają mi wyrazić zgody na rozwód, gdyż jak mówi w punkcie 2384 Katechizm Kościoła Katolickiego: "Rozwód znieważa przymierze zbawcze, którego znakiem jest małżeństwo sakramentalne", natomiast Kompendium Katechizmu Kościoła Katolickiego w punkcie 347 nazywa rozwód jednym z najcięższych grzechów, który godzi w sakrament małżeństwa.

Wysoki Sądzie, proszę o danie nam szansy na uratowanie naszego małżeństwa. Uważam, ze każda rodzina, w tym i nasza, na to zasługuje. Nie zmienię zdania w tej ważnej sprawie, bo wtedy będę niewiarygodny w każdej innej. Brak wyrażenia mojej zgody na rozwód nie wskazuje na to, iż kierują mną złe emocje tj. złość czy złośliwość. Jednocześnie zdaję sobie sprawę, że nie zmuszę żony (męża) do miłości. Rozumiem, że moja odmowa komplikuje sytuację, ale tak czuję, takie są moje przekonania religijne i to dyktuje mi serce.

Bardzo kocham moją (mojego) żonę (męża) i w związku z powyższym wnoszę jak na wstępie.



List Episkopatu Polski na święto św. Rodziny

Warto jeszcze raz podkreślić, że u podstaw każdej rodziny stoi małżeństwo. Chrześcijańskie patrzenie na małżeństwo w pełni uwzględnia wyjątkową naturę tej wspólnoty osób. Małżeństwo to związek mężczyzny i niewiasty, zawierany na całe ich życie, i z tej racji pełniący także określone zadania społeczne. Chrystus podkreślił, że mężczyzna opuszcza nawet ojca i matkę, aby złączyć się ze swoją żoną i być z nią przez całe życie jako jedno ciało (por. Mt 19,6). To samo dotyczy niewiasty. Naszym zadaniem jest nieustanne przypominanie, iż tylko tak rozumianą wspólnotę mężczyzny i niewiasty wolno nazywać małżeństwem. Żaden inny związek osób nie może być nawet przyrównywany do małżeństwa. Chrześcijanie decyzję o zawarciu małżeństwa wypowiadają wobec Boga i wobec Kościoła. Tak zawierany związek Chrystus czyni sakramentem, czyli tajemnicą uświęcenia małżonków, znakiem swojej obecności we wszystkich ich sprawach, a jednocześnie źródłem specjalnej łaski dla nich. Głębia duchowości chrześcijańskich małżonków powstaje właśnie we współpracy z łaską sakramentu małżeństwa. więcej >>



Wszechświat na miarę człowieka

Wszechświat jest ogromny. Żeby sobie uzmysłowić rozmiary wszechświata, załóżmy, że odległość Ziemia - Słońce to jeden milimetr. Wtedy najbliższa gwiazda znajduje się mniej więcej w odległości 300 metrów od Słońca. Do Słońca mamy jeden milimetr, a do najbliższej gwiazdy około 300 metrów. Słońce razem z całym otoczeniem gwiezdnym tworzy ogromny system zwany Droga Mleczną (galaktykę w kształcie ogromnego dysku). W naszej umownej skali ten ogromny dysk ma średnicę około 6 tysięcy kilometrów, czyli mniej więcej tak, jak stąd do Stanów Zjednoczonych. Światło zużywa na przebycie od jednego końca tego dysku do drugiego - około 100 tysięcy lat. W tym dysku mieści się około 100 miliardów gwiazd. To jest ogromny dysk! Jeszcze mniej więcej sto lat temu uważano, że to jest cały wszechświat. Okazało się, że tak wcale nie jest. Wszechświat jest znacznie, znacznie większy! Jeżeli te 6 tysięcy kilometrów znowu przeskalujemy, tym razem do jednego centymetra, to cały wszechświat, który potrafimy zaobserwować (w tej skali) jest kulą o średnicy 3 kilometrów. I w tym właśnie obszarze, jest około 100 miliardów galaktyk (czyli takich dużych systemów gwiezdnych, oczywiście różnych kształtów, różnych wielkości). To właśnie jest cały wszechświat, który potrafimy badać metodami fizycznymi, wykorzystując techniki astronomiczne. (Wszechświat na miarę człowieka >>>)



Musicie zawsze powstawać!

Możecie rozerwać swoje fotografie
i zniszczyć prezenty.
Możecie podeptać swoje szczęśliwe wspomnienia
i próbować dzielić to, co było dla dwojga.
Możecie przeklinać Kościół i Boga.

Ale Jego potęga nie może nic uczynić
przeciw waszej wolności.
Bo jeżeli dobrowolnie prosiliście Go,
by zobowiązał się z wami...
On nie może was "rozwieść".

To zbyt trudne?
A kto powiedział, że łatwo być
człowiekiem wolnym i odpowiedzialnym.
Miłość się staje
Jest miłością w marszu, chlebem codziennym.

Nie jest umeblowana mieszkaniem,
ale domem do zbudowania i utrzymania,
a często do remontu.
Nie jest triumfalnym "TAK",
ale jest mnóstwem "tak",
które wypełniają życie, pośród mnóstwa "nie".

Człowiek jest słaby, ma prawo zbłądzić!
Ale musi zawsze powstawać i zawsze iść.
I nie wolno mu odebrać życia,
które ofiarował drugiemu; ono stało się nim.

Michel Quoist



Rozważania o wierze/Dynamizm wiary/Zwycięstwo przez wiarę

Klasycznym tekstem biblijnym ukazującym w świetle wiary wartość i sens środków ubogich jest scena walki z Amalekitami. W czasie przejścia przez pustynię, w drodze do Ziemi Obiecanej, dochodzi do walki pomiędzy Izraelitami a kontrolującymi szlaki pustyni Amalekitami (zob. Wj 17, 8-13). Mojżesz to Boży człowiek, który wie, w jaki sposób może zapewnić swoim wojskom zwycięstwo. Gdyby był strategiem myślącym jedynie po ludzku, stanąłby sam na czele walczących, tak jak to zwykle bywa w strategii. Przecież swoją postawą na pewno by ich pociągał, tak byli wpatrzeni w niego. On zaś zrobił coś, co z punktu widzenia strategii wojskowej było absurdalne - wycofał się, zostawił wojsko pod wodzą swego zastępcy Jozuego, a sam odszedł na wzgórze, by tam się modlić. Wiedział on, człowiek Boży, człowiek modlitwy, kto decyduje o losach świata i o losach jego narodu. Stąd te wyciągnięte na szczycie wzgórza w geście wiary ramiona Mojżesza. Między nim a doliną, gdzie toczy się walka, jest ścisła łączność. Kiedy ręce mu mdleją, to jego wojsko cofa się. On wie, co to znaczy - Bóg chce, aby on wciąż wysilał się, by stale wyciągał ręce do Pana. Gdy ręce zupełnie drętwiały, towarzyszący Mojżeszowi Aaron i Chur podtrzymywali je. Przez cały więc dzień ten gest wyciągniętych do Pana rąk towarzyszył walce Izraelitów, a kiedy przyszedł wieczór, zwycięstwo było po ich stronie. To jednak nie Jozue zwyciężył, nie jego wojsko walczące na dole odniosło zwycięstwo - to tam, na wzgórzu, zwyciężył Mojżesz, zwyciężyła jego wiara.

Gdyby ta scena miała powtórzyć się w naszych czasach, wówczas uwaga dziennikarzy, kamery telewizyjne, światła reflektorów skierowane byłyby tam, gdzie Jozue walczy. Wydawałoby się nam, że to tam się wszystko decyduje. Kto z nas próbowałby patrzeć na samotnego, modlącego się gdzieś człowieka? A to ten samotny człowiek zwycięża, ponieważ Bóg zwycięża przez jego wiarę.

Wyciągnięte do góry ręce Mojżesza są symbolem, one mówią, że to Bóg rozstrzyga o wszystkim. - Ty tam jesteś, który rządzisz, od Ciebie wszystko zależy. Ludzkiej szansy może być śmiesznie mało, ale dla Ciebie, Boże, nie ma rzeczy niemożliwych. Gest wyciągniętych dłoni, tych mdlejących rąk, to gest wiary, to ubogi środek wyrażający szaleństwo wiary w nieskończoną moc i nieskończoną miłość Pana.

ks. Tadeusz Dajczer "Rozważania o wierze"


Małżeństwo nierozerwalne?!... - wierność mimo wszystko

„Ślubuję ci miłość, wierność i uczciwość małżeńską oraz że ciebie nie opuszczę aż do śmierci" - to tekst przysięgi małżeńskiej wypowiadany bez żadnych warunków uzupełniających. Początek drogi. Niezapisana karta z podpisem: „aż do śmierci". A co, gdy pojawią się trudności, kryzys, zdrada?...

„Wtedy przystąpili do Niego faryzeusze, chcąc Go wystawić na próbę, zadali Mu pyta-nie: «Czy wolno oddalić swoją żonę z jakiegokolwiek powodu?» On im odpowiedział: «czy nie czytaliście, że Stwórca od początku stworzył ich mężczyzną i kobietą? Dlatego opuści człowiek ojca i matkę i będą oboje jednym ciałem. A tak nie są już dwojgiem, lecz jednym ciałem. Co Bóg złączył, człowiek niech nie rozdziela»"(Mt 19, 3-5). Dwanaście lat temu nasilający się kryzys, którego skutkiem byt nowy związek mojego męża, separacja i rozwód, doprowadził do rozpadu moje małżeństwo. Porozumienie zostało zerwane. Zepchnięta na dalszy plan, wyeliminowana z życia, nigdy w swoim sercu nie przestałam być żoną mojego męża. Sytuacje, wobec których stawałam, zda-wały się przerastać moją wytrzymałość, odbierały nadzieję, niszczyły wszystko we mnie i wokół mnie. Widziałam, że w tych trudnych chwilach Bóg stawał przy mnie i mówił: „wystarczy ci mojej łaski", „Ja jestem z wami po wszystkie dni aż do skończenia świata". Był Tym, który uczył mnie, jak nieść krzyż zerwanej jedności, rozbitej rodziny, zdrady, zaparcia, odrzucenia, szyderstwa, cynizmu, własnej słabości, popełnionych grzechów i błędów. Podnosił, nawracał, przebaczał, uczyt przebaczać. Kochał. Akceptował. Prowadził. Nadawał swój sens wydarzeniom, które po ludzku zdawały się nie mieć sensu. Byt wierny przymierzu, które zawarł z nami przed laty przez sakrament małżeństwa. Teraz wiem, że małżeństwo chrześcijańskie jest czym innym niż małżeństwo naturalne. Jest wielką łaską, jest historią świętą, w którą angażuje się Pan Bóg. Jest wydarzeniem, które sprawia, „że mąż i żona połączeni przez sakrament to nie przypadkowe osoby, które się dobrały lub nie, lecz te, którym Bóg powiedział «tak», by się stały jednym ciałem, w drodze do zbawienia".

Ja tę nadzwyczajność małżeństwa sakramentalnego zaczęłam widzieć niestety późno, bo w momencie, gdy wszystko zaczęto się rozpadać. W naszym małżeństwie byliśmy najpierw my: mój mąż, dzieci, ja i wszystko inne. Potem Pan Bóg, taki na zasadzie pomóż, daj, zrób. Nie Ten, ku któremu zmierza wszystko. Nie Bóg, lecz bożek, który zapewnia pomyślność planom, spełnia oczekiwania, daje zdrowie, zabiera trudności... Bankructwo moich wyobrażeń o małżeństwie i rodzinie stało się dla mnie źródłem łaski, poprzez którą Bóg otwierał mi oczy. Pokazywał tę miłość, z którą On przyszedł na świat. Stawał przy mnie wyszydzony, opluty, odepchnięty, fałszywie osądzony, opuszczony, na drodze, której jedyną perspektywą była haniebna śmierć, I mówił: to jest droga łaski, przez którą przychodzi zbawienie i nowe życie, czy chcesz tak kochać? Swoją łaską Pan Bóg nigdy nie pozwolił mi zrezygnować z modlitwy za mojego męża i o jedność mojej rodziny, budowania w sobie postawy przebaczenia, pojednania i porozumienia, nigdy nie dał wyrazić zgody na rozwód i rozmyślne występowanie przeciwko mężowi. Zalegalizowanie nowego związku mojego męża postrzegam jako zalegalizowanie cudzołóstwa („A powiadam wam: Kto oddala swoją żonę (...) a bierze inną popełnia cudzołóstwo, I kto oddaloną bierze za żonę, popełnia cudzołóstwo" (Mt,19.9)). I jako zaproszenie do gorliwszej modlitwy i głębszego zawierzenia. Nasza historia jest ciągle otwarta, ale wiem, że Pan Bóg nie powiedział w niej ostatniego Słowa. Jakie ono będzie i kiedy je wypowie, nie wiem, ale wierzę, że zostanie wypowiedziane dla mnie, mojego męża, naszych dzieci i wszystkich, których nasza historia dotknęła. Będzie ono Dobrą Nowiną dla każdego nas. Bo małżeństwo sakramentalne jest historią świętą, przymierzem, któremu Pan Bóg pozostaje wierny do końca.

Maria

Forum Pomocy "Świadectwa"


Slowo.pl - Małżeństwo o jakim marzymy. Jednym z elementów budowania silnej relacji małżeńskiej jest atrakcyjność współmałżonków dla siebie nawzajem. Może nie brzmi to zbyt duchowo, ale jest to biblijna zasada. Osobą, dla której mam być atrakcyjną kobietą, jest przede wszystkim mój mąż. W wielu związkach dbałość o wzajemną atrakcyjność stopniowo zanika wraz ze stażem małżeńskim, a często zaraz po ślubie. Dbamy o siebie w okresie narzeczeństwa, żeby zdobyć wybraną osobę, lecz gdy małżeństwo staje się faktem, przestajemy zwracać uwagę na swój wygląd. Na przykład żona dba o siebie tylko wtedy, kiedy wychodzi do pracy lub na spotkanie ze znajomymi. Natomiast w domu wita powracającego męża w poplamionym fartuchu, komunikując mu w ten sposób: "Jesteś dla mnie mniej ważny niż mój szef i koledzy w pracy. Dla ciebie nie muszę się już starać". Tego typu postawy szybko zauważają małe dzieci. Pamiętam, jak pewnego dnia ubrałam się w domu bardziej elegancko niż zwykle, a moje dzieci natychmiast zapytały: "Mamusiu, czy będą u nas dzisiaj goście?". Taką sytuację można wykorzystać, by powiedzieć im: "Dbam o siebie dla was, bo to wy jesteście dla mnie najważniejszymi osobami, dla których chcę być atrakcyjną osobą". Nie oznacza to wcale potrzeby kupowania najdroższych ubrań czy kosmetyków. Dbałość o wygląd jest sposobem wyrażenia współmałżonkowi, jak ważną jest dla nas osobą: "To Bóg mi ciebie darował. Poprzez troskę o higienę i wygląd chcę ci wyrazić, jak bardzo mocno cię kocham". Ta zasada dotyczy zarówno kobiet jak i mężczyzn.



"Wszystko możliwe jest dla tego, kto wierzy" (Mk 9,23)
"Nie bój się, wierz tylko!" (Mk 5,36)


Słowa Jezusa nie pozostawiają żadnych wątpliwości: "Jeżeli nie będziecie spożywali Ciała Syna Człowieczego i nie będziecie pili Krwi Jego, nie będziecie mieli życia w sobie" (J 6, 53). Ile tego życia będziemy mieli w sobie tu na ziemi, tyle i tylko tyle zabierzemy w świat wieczności. I na bardzo długo możemy znaleźć się w czyśćcu, aby dojść do pełni życia, do miary nieba.
Pamiętajmy jednak, że w Kościele nic nie jest magią. Jezus podczas swojego ziemskiego nauczania mówił:
- do kobiety kananejskiej:
«O niewiasto wielka jest twoja wiara; niech ci się stanie, jak chcesz!» (Mt 15,28)
- do kobiety, która prowadziła w mieście życie grzeszne:
«Twoja wiara cię ocaliła, idź w pokoju!» (Łk 7,37.50)
- do oczyszczonego z trądu Samarytanina:
«Wstań, idź, twoja wiara cię uzdrowiła» (Łk 17,19)
- do kobiety cierpiącej na krwotok:
«Ufaj, córko! Twoja wiara cię ocaliła» (Mt 9,22)
- do niewidomego Bartymeusza:
«Idź, twoja wiara cię uzdrowiła» (Mk 10,52)


Modlitwa o odrodzenie małżeństwa

Panie, przedstawiam Ci nasze małżeństwo – mojego męża (moją żonę) i mnie. Dziękuję, że nas połączyłeś, że podarowałeś nas sobie nawzajem i umocniłeś nasz związek swoim sakramentem. Panie, w tej chwili nasze małżeństwo nie jest takie, jakim Ty chciałbyś je widzieć. Potrzebuje uzdrowienia. Jednak dla Ciebie, który kochasz nas oboje, nie ma rzeczy niemożliwych. Dlatego proszę Cię:

- o dar szczerej rozmowy,
- o „przemycie oczu”, abyśmy spojrzeli na siebie oczami Twojej miłości, która „nie pamięta złego” i „we wszystkim pokłada nadzieję”,
- o odkrycie – pośród mnóstwa różnic – tego dobra, które nas łączy, wokół którego można coś zbudować (zgodnie z radą Apostoła: zło dobrem zwyciężaj),
- o wyjaśnienie i wybaczenie dawnych urazów, o uzdrowienie ran i wszystkiego, co chore, o uwolnienie od nałogów i złych nawyków.

Niech w naszym małżeństwie wypełni się wola Twoja.
Niech nasza relacja odrodzi się i ożywi, przynosząc owoce nam samym oraz wszystkim wokół. Ufam Tobie, Jezu, i już teraz dziękuję Ci za wszystko, co dla nas uczynisz. Uwielbiam Cię w sercu i błogosławię w całym moim życiu. Amen..

Święty Józefie, sprawiedliwy mężu i ojcze, który z takim oddaniem opiekowałeś się Jezusem i Maryją – wstaw się za nami. Zaopiekuj się naszym małżeństwem. Powierzam Ci również inne małżeństwa, szczególnie te, które przeżywają jakieś trudności. Proszę – módl się za nami wszystkimi! Amen!


Modlitwa o siedem Darów Ducha Świętego

Duchu Święty, Ty nas uświęcasz, wspomagając w pracy nad sobą. Ty nas pocieszasz wspierając, gdy jesteśmy słabi i bezradni. Proszę Cię o Twoje dary:

1. Proszę o dar mądrości, bym poznał i umiłował Prawdę wiekuistą, ktorą jesteś Ty, moj Boże.
2. Proszę o dar rozumu, abym na ile mój umysł może pojąć, zrozumiał prawdy wiary.
3. Proszę o dar umiejętności, abym patrząc na świat, dostrzegał w nim dzieło Twojej dobroci i mądrości i abym nie łudził się, że rzeczy stworzone mogą zaspokoić wszystkie moje pragnienia.
4. Proszę o dar rady na chwile trudne, gdy nie będę wiedział jak postąpić.
5. Proszę o dar męstwa na czas szczególnych trudności i pokus.
6. Proszę o dar pobożności, abym chętnie obcował z Tobą w modlitwie, abym patrzył na ludzi jako na braci, a na Kościół jako miejsce Twojego działania.
7. Na koniec proszę o dar bojaźni Bożej, bym lękał się grzechu, który obraża Ciebie, Boga po trzykroć Świętego. Amen.


Akt poświęcenia się Niepokalanemu Sercu Maryi

Obieram Cię dziś, Maryjo, w obliczu całego dworu niebieskiego, na moją Matkę i Panią. Z całym oddaniem i miłością powierzam i poświęcam Tobie moje ciało i moją duszę, wszystkie moje dobra wewnętrzne i zewnętrzne, a także zasługi moich dobrych uczynków przeszłych, teraźniejszych i przyszłych. Tobie zostawiam całkowite i pełne prawo dysponowania mną jak niewolnikiem oraz wszystkim, co do mnie należy, bez zastrzeżeń, według Twojego upodobania, na większą chwałę Bożą teraz i na wieki. Amen.

św. Ludwik de Montfort

Pełnia modlitwy



We czci niech będzie małżeństwo pod każdym względem i łoże nieskalane... (Hbr 13,4a) - konferencja dr Mieczysława Guzewicza (www.mojemalzenstwo.pl), małżonka, ojca trojga dzieci, doktora teologii biblijnej, członka Rady Episkopatu Polski ds. Rodziny - Górka Klasztorna 2007.04.20-22 - część 1We czci niech będzie małżeństwo pod każdym względem i łoże nieskalane... (Hbr 13,4a) - konferencja dr Mieczysława Guzewicza (www.mojemalzenstwo.pl), małżonka, ojca trojga dzieci, doktora teologii biblijnej, członka Rady Episkopatu Polski ds. Rodziny - Górka Klasztorna 2007.04.20-22 - część 2Kto powinien rządzić w małżeństwie? - ks. Piotr PawlukiewiczKapitanie, dokąd płyniecie? - ks. Piotr PawlukiewiczJakie są nasze rzeczywiste wielkie pragnienia? - ks. Piotr PawlukiewiczOdpowiedzialność za miłość - dr Wanda Półtawska - psychiatra Bitwa toczy się o nasze serca - ks. Piotr PawlukiewiczKto się Mnie dotknął? - ks. Piotr Pawlukiewicz Miłość jest trudna - ks. Piotr Pawlukiewicz
Przebaczenie i cierpienie w małżeństwie - dr M. Guzewicz, teolog-biblistaZ każdej trudnej sytuacji jest dobre wyjście - ks. Piotr PawlukiewiczMłodzież - ks. Piotr PawlukiewiczSex, poezja czy rzemiosloWalentynki - ks. Piotr Pawlukiewicz Mężczyźni - ks. Piotr PawlukiewiczFałszywe miłosierdzie - ks. Piotr PawlukiewiczSakrament małżeństwa a dobro dziecka - ks. Piotr Pawlukiewicz
W 2002 roku Jan Paweł II potępiając w ostrych słowach rozwody powiedział, że adwokaci jako ludzie wolnego zawodu, muszą
zawsze odmawiać użycia swoich umiejętności zawodowych do sprzecznego ze sprawiedliwością celu, jakim jest rozwód.
KAI
Ks. dr Marek Dziewiecki - Miłość nigdy nie pomaga w złym. Właśnie dlatego doradca katolicki w żadnej sytuacji nie proponuje krzywdzonemu małżonkowi rozwodu, gdyż nie wolno nikomu proponować łamania przysięgi złożonej wobec Boga i człowieka.

Bitwa toczy się o nasze serce - ks. Piotr Pawlukiewicz


Kto powinien rządzić w małżeństwie? - ks. Piotr Pawlukiewicz


Kiedy rodzi się dziecko, mąż idzie na bok - ks. Piotr Pawlukiewicz


Do kobiety trzeba iść już z siłą ducha nie po to, by tę siłę zyskać - ks. Piotr Pawlukiewicz


Czy kochasz swojego męża tak, aby dać z siebie wszystko i go uratować? - ks. Piotr Pawlukiewicz


Jakie są nasze rzeczywiste wielkie pragnienia? Czy takie jak Bartymeusza? - ks. Piotr Pawlukiewicz


Miłość jest trudna: Kryzys nigdy nie jest końcem - "Katechizm Poręczny" ks. Piotra Pawlukiewicza


Ze względu na "dobro dziecka" małżonkowie sakramentalni mają żyć osobno? - ks. Piotr Pawlukiewicz


Cierpienie i przebaczenie w małżeństwie - konferencja dr Mieczysława Guzewicza, teologa-biblisty


Co to znaczy "moja była żona"? - dr Wanda Półtawska - psychiatra, członek Papieskiej Rady ds. Rodziny


"We czci niech będzie małżeństwo pod każdym względem i łoże nieskalane" (Hbr 13,4a) - dr M. Guzewicz


Nic nie usprawiedliwia rozwodu, gdyż od 1999 r. obowiązuje w Polsce ustawa o separacji :: Każdy rozwód jest wyjątkowy

protest1
Protest w obronie dzieci >>




Książki warte Twojego czasu ---> książki gratis w zakładce *biuletyn*
Strona wygenerowana w 0,02 sekundy. Zapytań do SQL: 4