Celem tego forum jest niesienie pomocy małżonkom przeżywającym kryzys na każdym jego etapie, którzy chcą ratować
swoje sakramentalne małżeństwa, także po rozwodzie i gdy ich współmałżonkowie są uwikłani w niesakramentalne związki
|
|
A to też uważacie za cud? |
| Autor |
Wiadomość |
DHL1
[Usunięty]
|
 Wysłany: 2014-09-02, 14:57
|
|
|
Anna fajnie że wszystko wyjaśniłaś -nareszcie dasz koniec spekulacjom. 
I pozostaje jeno stwierdzić ......
I jak to zawsze:
w realnym świecie bywa - jest inaczej niż w domysłach
Wytrwałości w postawie życzę-a jakby co dopadało już wiesz i znasz....
przerabiamy kroki od nowa tylko dla siebie i pomaga....
____________________________________________________
Grzechu aleś mnie upolował z ta miłością do żony...
no cóż jest to faktem-wiele razy jej powtarzałem daj mi przykład przynajmniej jednego faceta jaki by tyle trwał i czekał ...dla samego tylko sobie trwania , nie mając nic w sercu.
Ale życie jest brutalne i :
1.brak wzajemności
2. żona nie czuje tego "bluesa" że on naprawdę.
Choć jak gruntowniej się zastanawiać to piorun wie jakie są prawdziwe przyczyny tego wszystkiego....
może kiedyś się dowiem 
pozdrawiam |
|
 |
|
 |
Mirela
[Usunięty]
|
| Wysłany: 2014-09-11, 11:17
|
|
|
| DHL1 napisał/a: |
____________________________________________________
Grzechu aleś mnie upolował z ta miłością do żony...
no cóż jest to faktem-wiele razy jej powtarzałem daj mi przykład przynajmniej jednego faceta jaki by tyle trwał i czekał ...dla samego tylko sobie trwania , nie mając nic w sercu.
Ale życie jest brutalne i :
1.brak wzajemności
2. żona nie czuje tego "bluesa" że on naprawdę.
Choć jak gruntowniej się zastanawiać to piorun wie jakie są prawdziwe przyczyny tego wszystkiego....
może kiedyś się dowiem
pozdrawiam |
Witaj :)
Chciałam się zapytać co o tym myślisz?
"(Łk 6,27-38)
Jezus powiedział do swoich uczniów: Powiadam wam, którzy słuchacie: Miłujcie waszych nieprzyjaciół; dobrze czyńcie tym, którzy was nienawidzą; błogosławcie tym, którzy was przeklinają, i módlcie się za tych, którzy was oczerniają. Jeśli cię kto uderzy w [jeden] policzek, nadstaw mu i drugi. Jeśli bierze ci płaszcz, nie broń mu i szaty. Daj każdemu, kto cię prosi, a nie dopominaj się zwrotu od tego, który bierze twoje. Jak chcecie, żeby ludzie wam czynili, podobnie wy im czyńcie! Jeśli bowiem miłujecie tych tylko, którzy was miłują, jakaż za to dla was wdzięczność? Przecież i grzesznicy miłość okazują tym, którzy ich miłują. I jeśli dobrze czynicie tym tylko, którzy wam dobrze czynią, jaka za to dla was wdzięczność? I grzesznicy to samo czynią. Jeśli pożyczek udzielacie tym, od których spodziewacie się zwrotu, jakaż za to dla was wdzięczność? I grzesznicy grzesznikom pożyczają, żeby tyleż samo otrzymać. Wy natomiast miłujcie waszych nieprzyjaciół, czyńcie dobrze i pożyczajcie, niczego się za to nie spodziewając. A wasza nagroda będzie wielka, i będziecie synami Najwyższego; ponieważ On jest dobry dla niewdzięcznych i złych. Bądźcie miłosierni, jak Ojciec wasz jest miłosierny. Nie sądźcie, a nie będziecie sądzeni; nie potępiajcie, a nie będziecie potępieni; odpuszczajcie, a będzie wam odpuszczone. Dawajcie, a będzie wam dane; miarę dobrą, natłoczoną, utrzęsioną i opływającą wsypią w zanadrza wasze. Odmierzą wam bowiem taką miarą, jaką wy mierzycie."
Pozdrawiam
+ |
|
 |
|
|
DHL1
[Usunięty]
|
| Wysłany: 2014-09-13, 09:20
|
|
|
| Mirela napisał/a: | | Chciałam się zapytać co o tym myślisz? |
Co o tym myślę ???
Nie ma w sercu ani wrogości..ani żalu....ani odwetu....
Czy jest obojętność???
trudno stać się obojętnym na coś co było faktem ileś lat.
Zatem Mirelo nie zszedłem z dogi Bożej tylko dlatego bo mogę się czuć jak skrzywdzone dziecko.
Nie czuje się zatem jak skrzywdzone dziecko-jedynie potrzebowałem czasu -by kolejny raz dla siebie wybaczyć komuś wszystkie metody jakie wykorzystał na swej drodze ,by dojść do własnego celu jakim było uwolnieniu się od związku i małżeństwa.
A to że słowami BYŁY MĄŻ-żona zamknęła ostatnie wrota mego serca -nie poradzę...
mówiłem.. prosiłem że mam swoja granicę po jakiej szlusssss
zatem jak mawiają
" Boże może nie pomoże".....
pozdrawiam |
|
|
|
|
|
Mirela
[Usunięty]
|
| Wysłany: 2014-09-13, 09:36
|
|
|
| DHL1 napisał/a: |
mówiłem.. prosiłem że mam swoja granicę po jakiej szlusssss
|
Możesz to rozwinąć???
ps dzięki za chwilę |
|
|
|
|
|
Mirela
[Usunięty]
|
| Wysłany: 2014-09-13, 09:38
|
|
|
| DHL1 napisał/a: |
Nie ma w sercu ani wrogości..ani żalu....ani odwetu....
Czy jest obojętność???
trudno stać się obojętnym na coś co było faktem ileś lat.
Zatem Mirelo nie zszedłem z dogi Bożej tylko dlatego bo mogę się czuć jak skrzywdzone dziecko.
pozdrawiam |
Więc jakie uczucia Ci towarzyszą, skoro czujesz się jak skrzywdzone dziecko? |
|
|
|
|
|
DHL1
[Usunięty]
|
| Wysłany: 2014-09-13, 12:43
|
|
|
| Mirela napisał/a: | | Możesz to rozwinąć??? |
Oczywiście że mogę to tak jak do serca dostał się korektor i linijka po linijce zaczyna wymazywać dane :
tego co było, tego z kim było-inaczej mówiąc konsekwencje działań żony.
| Mirela napisał/a: | | Więc jakie uczucia Ci towarzyszą, skoro czujesz się jak skrzywdzone dziecko? |
Mirelo poniżej napisałem to:
Nie czuje się zatem jak skrzywdzone dziecko-jedynie potrzebowałem czasu -by kolejny raz dla siebie wybaczyć komuś wszystkie metody jakie wykorzystał na swej drodze ,by dojść do własnego celu jakim było uwolnieniu się od związku i małżeństwa.
Czyli masz odpowiedz nie czuję się jak skrzywdzone dziecko-jeżeli już się jakos czułem to
OSZUKANY
Choć było-minęło i tylko dlatego że racjonalnie myślę- a efektem tego są wnioski
że szkoda iż nie zagościła w tym wszystkim prawda.
Bardziej proste są słowa nie kocham i w zasadzie nie kochałam i chcę się rozstać.
Niż tworzenie otoczki -niezbyt ciekawej dla mnie samego-w zasadzie tylko po to by ??
jakoś się usprawiedliwić???
zwalić winę??
czy dobrze wypaść w oczach innych??
pozdrawiam |
|
|
|
|
|
Mirela
[Usunięty]
|
| Wysłany: 2014-09-13, 13:39
|
|
|
Czy uważasz ,że wybaczeniu towarzyszy w sercu otwarta wola na pojednanie bez względu na sytuacje w jakiej obecnie się znajdujesz? |
|
|
|
|
|
DHL1
[Usunięty]
|
| Wysłany: 2014-09-13, 15:24
|
|
|
| Mirela napisał/a: | | Czy uważasz ,że wybaczeniu towarzyszy w sercu otwarta wola na pojednanie bez względu na sytuacje w jakiej obecnie się znajdujesz? |
Mirelo odpowiem działaniami jakie przeprowadziła kiedyś moja żona.
Jak to określiła nastąpiło w niej przebaczenie bez woli pojednania.
Zatem masz odpowiedź -jaka jest obecnie moja droga.
pozdrawiam
p.s
Nie da się ze spraw niemożliwych zrobić możliwymi-nawet jakby nie wiem jak głośno głosiły fanfary z góry :
że to co powstało jest złe i gorliwie trzeba to zmienić.
Na ziemi jest ludzki upór - jaki wszystko niweczy.
Zatem skoro tak ma być -niech się stanie
i tyle
pozdrawiam |
|
|
|
|
|
Mirela
[Usunięty]
|
| Wysłany: 2014-09-13, 15:44
|
|
|
| DHL1 napisał/a: | | Mirela napisał/a: | | Czy uważasz ,że wybaczeniu towarzyszy w sercu otwarta wola na pojednanie bez względu na sytuacje w jakiej obecnie się znajdujesz? |
Mirelo odpowiem działaniami jakie przeprowadziła kiedyś moja żona.
Jak to określiła nastąpiło w niej przebaczenie bez woli pojednania.
Zatem masz odpowiedź -jaka jest obecnie moja droga.
pozdrawiam
p.s
Nie da się ze spraw niemożliwych zrobić możliwymi-nawet jakby nie wiem jak głośno głosiły fanfary z góry :
że to co powstało jest złe i gorliwie trzeba to zmienić.
Na ziemi jest ludzki upór - jaki wszystko niweczy.
Zatem skoro tak ma być -niech się stanie
i tyle
pozdrawiam |
Nie uzyskałam odpowiedzi...
Chodzi mi o Ciebie , nie o Twoja żonę i to co zrobiła i to jaka jest sytuacja ( Twojej żony tu nie ma , jesteś Ty), konkretnie o Twoja postawę serca zapytałam...Nie pytałam o Twoja drogę. Czy mógłbyś odpowiedzieć?
Czy uważasz ,że wybaczeniu towarzyszy w sercu otwarta wola na pojednanie bez względu na sytuacje w jakiej obecnie się znajdujesz?
Pytanie jest zamknięte...
pozdrawaim |
|
|
|
|
|
DHL1
[Usunięty]
|
| Wysłany: 2014-09-13, 16:55
|
|
|
| Mirela napisał/a: | | Czy uważasz ,że wybaczeniu towarzyszy w sercu otwarta wola na pojednanie bez względu na sytuacje w jakiej obecnie się znajdujesz? |
Chcesz prostej odpowiedzi
to jest:
w moim przypadku NIE
inni zapewne dadzą radę |
|
|
|
|
|
Mirela
[Usunięty]
|
| Wysłany: 2014-09-14, 13:57
|
|
|
[quote="DHL1"] | Mirela napisał/a: |
Zatem masz odpowiedź -jaka jest obecnie moja droga.
|
To nie jest Twoja droga , jest Twoja obecnie sytuacja.
Drogę się rozeznaje w Duchu i prawdzie o sobie samym, a nie po tym co mnie spotkało i jak sprawy się potoczyły.
Pytanie co jest celem tej drogi i dokąd zmierza?
Ku czemu i komu skłania się Twoje ja?
Żona podjęła decyzję, Ty przyjąłeś to w wolności, i teraz jest dalej...czas płynie, jesteś w drodze...ciągle jesteś mężem i synem umiłowanego Ojca.
Myślę ,że to wszystko wiesz...
Dzięki ,że jesteś
Niech Pan błogosławi , niech zstąpi Duch św i napełni Ciebie i Twoich bliskich.
+
Pomódl się za mnie |
|
|
|
|
|
DHL1
[Usunięty]
|
| Wysłany: 2014-09-15, 10:15
|
|
|
| Mirela napisał/a: | | jesteś mężem |
teoretycznie-TAK
praktycznie-NIE
Wybacz Mirelo ale z całym szacunkiem (dla wszystkiego) nie wierze już że cokolwiek da się pozbierać w tak daleko odsuniętej sytuacji.
Zatem mąż i żona -przed Bogiem tworzą się jednością, gdy z tej jedności rezygnuje jedno -nie istnieje już jedność, ta jedność jest nadszarpnięta i zerwana.
Bóg upomina
co złączyłem człek niech nie rozdziela.
Ale człek mimo nakazu Boskiego decyduje się rozdzielić-łamiąc jedność.
To co pozostaje zwie się jednostką, lub pozostałością z jednostki-ale jako małżeństwa i całości jest tylko FIKCJĄ.
Reasumując nie mogę być zatem mężem
FIKCJI....
pozdrawiam |
|
|
|
|
|
Mirela
[Usunięty]
|
| Wysłany: 2014-09-17, 09:46
|
|
|
| DHL1 napisał/a: | | Mirela napisał/a: | | jesteś mężem |
teoretycznie-TAK
praktycznie-NIE
Wybacz Mirelo ale z całym szacunkiem (dla wszystkiego) nie wierze już że cokolwiek da się pozbierać w tak daleko odsuniętej sytuacji.Zatem mąż i żona -przed Bogiem tworzą się jednością, gdy z tej jedności rezygnuje jedno -nie istnieje już jedność, ta jedność jest nadszarpnięta i zerwana.
Bóg upomina
co złączyłem człek niech nie rozdziela.
Ale człek mimo nakazu Boskiego decyduje się rozdzielić-łamiąc jedność.
To co pozostaje zwie się jednostką, lub pozostałością z jednostki-ale jako małżeństwa i całości jest tylko FIKCJĄ.
Reasumując nie mogę być zatem mężem FIKCJI....
pozdrawiam |
Witam Cię
Był taki czas kiedy podobnie myślałam... Powstawało wtedy takie wewnętrzne rozdarcie... ( ujmujesz to jako kontrast między tym co w praktyce ,a to co teoretyczne).
To był też taki moment , kiedy zadałam pytanie sobie samej , czy jestem wierząca , czy jestem ateistką? Ateista to nie ktoś w dzisiejszym świecie , kto nie wierzy ,że Bóg jest. To nie ktoś , kto nie zna przykazań ...to ktoś , kto nie wierzy w MOC i Miłość Bożą .
To mocne ... Bóg nie wlewa w nas rozdarcia...jakie właśnie doświadczasz, tworząc sobie filozofię z argumentami jakże niby rozsądnymi..., to jak budowanie wierzy Babel...jakże smutne... Kiedy człowiek skupiony jest na sobie ,to zwyczajnie SAM pozbawia się tego co Bóg wszczepił w człowieka - możliwość kochania w każdej sytuacji naszego życia ( w Twoim przypadku jako małżonek w praktyce ). Bóg nie jest teoretyczny..., ani człowiek nie powinien się tak ograniczać.
Pokolenie Dan nie zostało wpisane do Księgi Zycia, nie dlatego ,że narzekali na swoją sytuację, ale dlatego ,ze nie uwierzyli w Miłość Boga. I można snuć kolejne teorie o wolnej woli...człowiek potrafi tworzyć filozofie sobie wygodne...NIE ZNAMY BOGA....!!!!!!!!
Inny przykład...podobny tak jak to forum...większośc przeciska się do Boga ...jak w przypowieści o kobiecie z krwotokiem..., ale tylko ona została uzdrowiona przez wiarę...
Czy uwarzasz ,że w Piśmie Świętym są Słowa , które sa zbędne, niepotrzebne, pomyłkowe?
W Piśmie Świętym jest więcej odpowiedzi niż my sami możemy zadać pytań.
A jest takie zdanie "Wierz tylko". I to nie jest naiwność.
Można nie rozumieć miłości Boga w danej sytuacji...można, ale jaśli dajemy poklask filozofiom , które zwalniją z miłowania w praktyce, to jest to demoniczne.
Jeśli nie wiesz jak kochac teraz, na ten czas jako mąż w tej sytuacji jaka masz...trawaj na modlitwie , tej nawet bez słów, proś byś usłyszał Boga nie siebie, proś bys przejrzał ..., może nawet pościć trzeba...
Najczęściej człowiek ,który ma odpowiedzi na wszystko tworząc własne teorie ,wpada w największą tragedię życia..., Bóg nie jest mu do niczego potrzebny...to jest śmierć duchowa.
+ pamiętam
Również prosze o modlitwę
Polecam dla Ciebie książkę, doprawdy warto "Dom Boga" O.Pelanowski, opowiada o Księdze Tobiasza . Sytuacja tak beznadziejna jak Twoja...po ludzku patrząc..., lecz BÓG PATRZY I MYŚLI INACZEJ NIŻ MY.
"Bo myśli moje nie są myślami waszymi
ani wasze drogi moimi drogami - wyrocznia Pana.
Bo jak niebiosa górują nad ziemią, tak drogi moje - nad waszymi drogami
i myśli moje - nad myślami waszymi. " ( Iz 55,7-9) chyba ...dokładnie nie pamiętam
Nie pozostawia Cię umiłowany...nawet modli się za Ciebie
" Nie tylko za nimi proszę, ale i za tymi, którzy dzięki ich słowu będą wierzyć we Mnie; aby wszyscy stanowili jedno, jak Ty, Ojcze, we Mnie, a Ja w Tobie, aby i oni stanowili w Nas jedno, aby świat uwierzył, żeś Ty Mnie posłał. I także chwałę, którą Mi dałeś, przekazałem im, aby stanowili jedno, tak jak My jedno stanowimy. Ja w nich, a Ty we Mnie! Oby się tak zespolili w jedno, aby świat poznał, żeś Ty Mnie posłał i żeś Ty ich umiłował tak, jak Mnie umiłowałeś. Ojcze, chcę, aby także ci, których Mi dałeś, byli ze Mną tam, gdzie Ja jestem, aby widzieli chwałę moją, którą Mi dałeś, bo umiłowałeś Mnie przed założeniem świata. Ojcze sprawiedliwy! Świat Ciebie nie poznał, lecz Ja Ciebie poznałem i oni poznali, żeś Ty Mnie posłał. Objawiłem im Twoje imię i nadal będę objawiał, aby miłość, którą Ty Mnie umiłowałeś, w nich była i Ja w nich".( Jana 17, 20-19) |
|
|
|
|
|
Mirela
[Usunięty]
|
| Wysłany: 2014-09-17, 10:39
|
|
|
z dzisiejszych czytań nie tylko dla Ciebie , dla mnie też
Środa, 17 września 2014
(1 Kor 12,31-13,13)
Starajcie się o większe dary: a ja wam wskażę drogę jeszcze doskonalszą. Gdybym mówił językami ludzi i aniołów, a miłości bym nie miał, stałbym się jak miedź brzęcząca albo cymbał brzmiący. Gdybym też miał dar prorokowania i znał wszystkie tajemnice, i posiadał wszelką wiedzę, i wszelką [możliwą] wiarę, tak iżbym góry przenosił, a miłości bym nie miał, byłbym niczym. I gdybym rozdał na jałmużnę całą majętność moją, a ciało wystawił na spalenie, lecz miłości bym nie miał, nic bym nie zyskał. Miłość cierpliwa jest, łaskawa jest. Miłość nie zazdrości, nie szuka poklasku, nie unosi się pychą; nie dopuszcza się bezwstydu, nie szuka swego, nie unosi się gniewem, nie pamięta złego; nie cieszy się z niesprawiedliwości, lecz współweseli się z prawdą. Wszystko znosi, wszystkiemu wierzy, we wszystkim pokłada nadzieję, wszystko przetrzyma. Miłość nigdy nie ustaje, [nie jest] jak proroctwa, które się skończą, albo jak dar języków, który zniknie, lub jak wiedza, której zabraknie. Po części bowiem tylko poznajemy, po części prorokujemy. Gdy zaś przyjdzie to, co jest doskonałe, zniknie to, co jest tylko częściowe. Gdy byłem dzieckiem, mówiłem jak dziecko, czułem jak dziecko, myślałem jak dziecko. Kiedy zaś stałem się mężem, wyzbyłem się tego, co dziecięce. Teraz widzimy jakby w zwierciadle, niejasno; wtedy zaś [zobaczymy] twarzą w twarz: Teraz poznaję po części, wtedy zaś poznam tak, jak i zostałem poznany. Tak więc trwają wiara, nadzieja, miłość - te trzy: z nich zaś największa jest miłość. |
|
|
|
|
|
|
|
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach
Nie możesz załączać plików na tym forum
Możesz ściągać załączniki na tym forum
|
Dodaj temat do Ulubionych
Wersja do druku
|
Dla tych, którzy kochają - propozycja wzoru odpowiedzi na pozew rozwodowy
W odpowiedzi na pozew wnoszę o oddalenie powództwa w całości i nie rozwiązywanie małżeństwa stron przez rozwód.
UZASADNIENIE
Pomimo trudności jakie nasz związek przechodził i przechodzi uważam, że nadal można go uratować. Małżeństwa nie zawiera się na chwilę i nie zrywa w momencie, gdy dzieje się coś niedobrego. Pragnę nadmienić, iż w przyszłości nie zamierzam się już z nikim innym wiązać. Podjąłem (podjęłam) bowiem decyzję, że będę z żoną (mężem) na zawsze i dołożę wszelkich starań, aby nasze małżeństwo przetrwało. Scalenie związku jest możliwe nawet wtedy, gdy tych dobrych uczuć w nas nie ma. Lecz we mnie takie uczucia nadal są i bardzo kocham swoją żonę (męża), pomimo, iż w chwili obecnej nie łączy nas więź fizyczna. Jednak wyrażam pragnienie ratowania Naszego małżeństwa i gotowy (gotowa) jestem podjąć trud jaki się z tym wiąże. Uważam, że przy odrobinie dobrej woli możemy odbudować dobrą relację miłości.
Dobro mojej żony (męża) jest dla mnie po Bogu najważniejsze. Przed Bogiem to bowiem ślubowałem (ślubowałam).
Moim zdaniem każdy związek ma swoje trudności, a nieporozumienia jakie wydarzyły się między nami nie są powodem, aby przekreślić nasze małżeństwo i rozbijać naszą rodzinę. Myślę, że każdy rozwód negatywnie wpływa nie tylko na współmałżonków, ale także na ich rodziny, dzieci i krzywdzi niepotrzebnie wiele bliskich sobie osób. Oddziaływuje również negatywnie na inne małżeństwa.
Z moją (moim) żoną (mężem) znaliśmy się długo przed zawarciem naszego małżeństwa i uważam, że był to wystarczający czas na wzajemne poznanie się. Po razem przeżytych "X" latach (jako para, narzeczeni i małżonkowie) żona (mąż) jest dla mnie zbyt ważną osobą, aby przekreślić większość wspólnie spędzonych lat. Według mnie w naszym związku nie wygasły więzi emocjonalne i duchowe. Podkreślam, iż nadal kocham żonę (męża) i pomimo, że oddaliliśmy się od siebie, chcę uratować nasze małżeństwo. Osobiście wyrażam wolę i chęć naprawy naszych małżeńskich relacji, gdyż mam przekonanie, że każdy związek małżeński dotknięty poważnym kryzysem jest do uratowania.
Orzeczenie rozwodu spowodowałoby, że ucierpiałoby dobro wspólnych małoletnich dzieci stron oraz byłoby sprzeczne z zasadami współżycia społecznego. Dzieci potrzebują stabilnego emocjonalnego kontaktu z obojgiem rodziców oraz podejmowania przez obie strony wszelkich starań, by zaspokoić potrzeby rodziny. Rozwód grozi osłabieniem lub zerwaniem więzi emocjonalnej dzieci z rodzicem zamieszkującym poza rodziną. Rozwód stron wpłynie także niekorzystnie na ich rozwój intelektualny, społeczny, psychiczny i duchowy, obniży ich status materialny i będzie usankcjonowaniem niepoważnego traktowania instytucji rodziny.
Jestem katolikiem (katoliczką), osobą wierzącą. Moje przekonania religijne nie pozwalają mi wyrazić zgody na rozwód, gdyż jak mówi w punkcie 2384 Katechizm Kościoła Katolickiego: "Rozwód znieważa przymierze zbawcze, którego znakiem jest małżeństwo sakramentalne", natomiast Kompendium Katechizmu Kościoła Katolickiego w punkcie 347 nazywa rozwód jednym z najcięższych grzechów, który godzi w sakrament małżeństwa.
Wysoki Sądzie, proszę o danie nam szansy na uratowanie naszego małżeństwa. Uważam, ze każda rodzina, w tym i nasza, na to zasługuje. Nie zmienię zdania w tej ważnej sprawie, bo wtedy będę niewiarygodny w każdej innej. Brak wyrażenia mojej zgody na rozwód nie wskazuje na to, iż kierują mną złe emocje tj. złość czy złośliwość. Jednocześnie zdaję sobie sprawę, że nie zmuszę żony (męża) do miłości. Rozumiem, że moja odmowa komplikuje sytuację, ale tak czuję, takie są moje przekonania religijne i to dyktuje mi serce.
Bardzo kocham moją (mojego) żonę (męża) i w związku z powyższym wnoszę jak na wstępie.
List Episkopatu Polski na święto św. Rodziny
Warto jeszcze raz podkreślić, że u podstaw każdej rodziny stoi małżeństwo. Chrześcijańskie patrzenie na małżeństwo w pełni uwzględnia wyjątkową naturę tej wspólnoty osób. Małżeństwo to związek mężczyzny i niewiasty, zawierany na całe ich życie, i z tej racji pełniący także określone zadania społeczne. Chrystus podkreślił, że mężczyzna opuszcza nawet ojca i matkę, aby złączyć się ze swoją żoną i być z nią przez całe życie jako jedno ciało (por. Mt 19,6). To samo dotyczy niewiasty. Naszym zadaniem jest nieustanne przypominanie, iż tylko tak rozumianą wspólnotę mężczyzny i niewiasty wolno nazywać małżeństwem. Żaden inny związek osób nie może być nawet przyrównywany do małżeństwa. Chrześcijanie decyzję o zawarciu małżeństwa wypowiadają wobec Boga i wobec Kościoła. Tak zawierany związek Chrystus czyni sakramentem, czyli tajemnicą uświęcenia małżonków, znakiem swojej obecności we wszystkich ich sprawach, a jednocześnie źródłem specjalnej łaski dla nich. Głębia duchowości chrześcijańskich małżonków powstaje właśnie we współpracy z łaską sakramentu małżeństwa. więcej >>
Wszechświat na miarę człowieka
Wszechświat jest ogromny. Żeby sobie uzmysłowić rozmiary wszechświata, załóżmy, że odległość Ziemia - Słońce to jeden milimetr. Wtedy najbliższa gwiazda znajduje się mniej więcej w odległości 300 metrów od Słońca. Do Słońca mamy jeden milimetr, a do najbliższej gwiazdy około 300 metrów. Słońce razem z całym otoczeniem gwiezdnym tworzy ogromny system zwany Droga Mleczną (galaktykę w kształcie ogromnego dysku). W naszej umownej skali ten ogromny dysk ma średnicę około 6 tysięcy kilometrów, czyli mniej więcej tak, jak stąd do Stanów Zjednoczonych. Światło zużywa na przebycie od jednego końca tego dysku do drugiego - około 100 tysięcy lat. W tym dysku mieści się około 100 miliardów gwiazd. To jest ogromny dysk! Jeszcze mniej więcej sto lat temu uważano, że to jest cały wszechświat. Okazało się, że tak wcale nie jest. Wszechświat jest znacznie, znacznie większy! Jeżeli te 6 tysięcy kilometrów znowu przeskalujemy, tym razem do jednego centymetra, to cały wszechświat, który potrafimy zaobserwować (w tej skali) jest kulą o średnicy 3 kilometrów. I w tym właśnie obszarze, jest około 100 miliardów galaktyk (czyli takich dużych systemów gwiezdnych, oczywiście różnych kształtów, różnych wielkości). To właśnie jest cały wszechświat, który potrafimy badać metodami fizycznymi, wykorzystując techniki astronomiczne. (Wszechświat na miarę człowieka >>>)
Musicie zawsze powstawać!
Możecie rozerwać swoje fotografie
i zniszczyć prezenty.
Możecie podeptać swoje szczęśliwe wspomnienia
i próbować dzielić to, co było dla dwojga.
Możecie przeklinać Kościół i Boga.
Ale Jego potęga nie może nic uczynić
przeciw waszej wolności.
Bo jeżeli dobrowolnie prosiliście Go,
by zobowiązał się z wami...
On nie może was "rozwieść".
To zbyt trudne?
A kto powiedział, że łatwo być
człowiekiem wolnym i odpowiedzialnym.
Miłość się staje
Jest miłością w marszu, chlebem codziennym.
Nie jest umeblowana mieszkaniem,
ale domem do zbudowania i utrzymania,
a często do remontu.
Nie jest triumfalnym "TAK",
ale jest mnóstwem "tak",
które wypełniają życie, pośród mnóstwa "nie".
Człowiek jest słaby, ma prawo zbłądzić!
Ale musi zawsze powstawać i zawsze iść.
I nie wolno mu odebrać życia,
które ofiarował drugiemu; ono stało się nim.
Michel Quoist
Rozważania o wierze/Dynamizm wiary/Zwycięstwo przez wiarę
Klasycznym tekstem biblijnym ukazującym w świetle wiary wartość i sens środków ubogich jest scena walki z Amalekitami. W czasie przejścia przez pustynię, w drodze do Ziemi Obiecanej, dochodzi do walki pomiędzy Izraelitami a kontrolującymi szlaki pustyni Amalekitami (zob. Wj 17, 8-13). Mojżesz to Boży człowiek, który wie, w jaki sposób może zapewnić swoim wojskom zwycięstwo. Gdyby był strategiem myślącym jedynie po ludzku, stanąłby sam na czele walczących, tak jak to zwykle bywa w strategii. Przecież swoją postawą na pewno by ich pociągał, tak byli wpatrzeni w niego. On zaś zrobił coś, co z punktu widzenia strategii wojskowej było absurdalne - wycofał się, zostawił wojsko pod wodzą swego zastępcy Jozuego, a sam odszedł na wzgórze, by tam się modlić. Wiedział on, człowiek Boży, człowiek modlitwy, kto decyduje o losach świata i o losach jego narodu. Stąd te wyciągnięte na szczycie wzgórza w geście wiary ramiona Mojżesza. Między nim a doliną, gdzie toczy się walka, jest ścisła łączność. Kiedy ręce mu mdleją, to jego wojsko cofa się. On wie, co to znaczy - Bóg chce, aby on wciąż wysilał się, by stale wyciągał ręce do Pana. Gdy ręce zupełnie drętwiały, towarzyszący Mojżeszowi Aaron i Chur podtrzymywali je. Przez cały więc dzień ten gest wyciągniętych do Pana rąk towarzyszył walce Izraelitów, a kiedy przyszedł wieczór, zwycięstwo było po ich stronie. To jednak nie Jozue zwyciężył, nie jego wojsko walczące na dole odniosło zwycięstwo - to tam, na wzgórzu, zwyciężył Mojżesz, zwyciężyła jego wiara.
Gdyby ta scena miała powtórzyć się w naszych czasach, wówczas uwaga dziennikarzy, kamery telewizyjne, światła reflektorów skierowane byłyby tam, gdzie Jozue walczy. Wydawałoby się nam, że to tam się wszystko decyduje. Kto z nas próbowałby patrzeć na samotnego, modlącego się gdzieś człowieka? A to ten samotny człowiek zwycięża, ponieważ Bóg zwycięża przez jego wiarę.
Wyciągnięte do góry ręce Mojżesza są symbolem, one mówią, że to Bóg rozstrzyga o wszystkim. - Ty tam jesteś, który rządzisz, od Ciebie wszystko zależy. Ludzkiej szansy może być śmiesznie mało, ale dla Ciebie, Boże, nie ma rzeczy niemożliwych. Gest wyciągniętych dłoni, tych mdlejących rąk, to gest wiary, to ubogi środek wyrażający szaleństwo wiary w nieskończoną moc i nieskończoną miłość Pana.
ks. Tadeusz Dajczer "Rozważania o wierze"
Małżeństwo nierozerwalne?!... - wierność mimo wszystko
„Ślubuję ci miłość, wierność i uczciwość małżeńską oraz że ciebie nie opuszczę aż do śmierci" - to tekst przysięgi małżeńskiej wypowiadany bez żadnych warunków uzupełniających. Początek drogi. Niezapisana karta z podpisem: „aż do śmierci". A co, gdy pojawią się trudności, kryzys, zdrada?...
„Wtedy przystąpili do Niego faryzeusze, chcąc Go wystawić na próbę, zadali Mu pyta-nie: «Czy wolno oddalić swoją żonę z jakiegokolwiek powodu?» On im odpowiedział: «czy nie czytaliście, że Stwórca od początku stworzył ich mężczyzną i kobietą? Dlatego opuści człowiek ojca i matkę i będą oboje jednym ciałem. A tak nie są już dwojgiem, lecz jednym ciałem. Co Bóg złączył, człowiek niech nie rozdziela»"(Mt 19, 3-5). Dwanaście lat temu nasilający się kryzys, którego skutkiem byt nowy związek mojego męża, separacja i rozwód, doprowadził do rozpadu moje małżeństwo. Porozumienie zostało zerwane. Zepchnięta na dalszy plan, wyeliminowana z życia, nigdy w swoim sercu nie przestałam być żoną mojego męża. Sytuacje, wobec których stawałam, zda-wały się przerastać moją wytrzymałość, odbierały nadzieję, niszczyły wszystko we mnie i wokół mnie. Widziałam, że w tych trudnych chwilach Bóg stawał przy mnie i mówił: „wystarczy ci mojej łaski", „Ja jestem z wami po wszystkie dni aż do skończenia świata". Był Tym, który uczył mnie, jak nieść krzyż zerwanej jedności, rozbitej rodziny, zdrady, zaparcia, odrzucenia, szyderstwa, cynizmu, własnej słabości, popełnionych grzechów i błędów. Podnosił, nawracał, przebaczał, uczyt przebaczać. Kochał. Akceptował. Prowadził. Nadawał swój sens wydarzeniom, które po ludzku zdawały się nie mieć sensu. Byt wierny przymierzu, które zawarł z nami przed laty przez sakrament małżeństwa. Teraz wiem, że małżeństwo chrześcijańskie jest czym innym niż małżeństwo naturalne. Jest wielką łaską, jest historią świętą, w którą angażuje się Pan Bóg. Jest wydarzeniem, które sprawia, „że mąż i żona połączeni przez sakrament to nie przypadkowe osoby, które się dobrały lub nie, lecz te, którym Bóg powiedział «tak», by się stały jednym ciałem, w drodze do zbawienia".
Ja tę nadzwyczajność małżeństwa sakramentalnego zaczęłam widzieć niestety późno, bo w momencie, gdy wszystko zaczęto się rozpadać. W naszym małżeństwie byliśmy najpierw my: mój mąż, dzieci, ja i wszystko inne. Potem Pan Bóg, taki na zasadzie pomóż, daj, zrób. Nie Ten, ku któremu zmierza wszystko. Nie Bóg, lecz bożek, który zapewnia pomyślność planom, spełnia oczekiwania, daje zdrowie, zabiera trudności... Bankructwo moich wyobrażeń o małżeństwie i rodzinie stało się dla mnie źródłem łaski, poprzez którą Bóg otwierał mi oczy. Pokazywał tę miłość, z którą On przyszedł na świat. Stawał przy mnie wyszydzony, opluty, odepchnięty, fałszywie osądzony, opuszczony, na drodze, której jedyną perspektywą była haniebna śmierć, I mówił: to jest droga łaski, przez którą przychodzi zbawienie i nowe życie, czy chcesz tak kochać? Swoją łaską Pan Bóg nigdy nie pozwolił mi zrezygnować z modlitwy za mojego męża i o jedność mojej rodziny, budowania w sobie postawy przebaczenia, pojednania i porozumienia, nigdy nie dał wyrazić zgody na rozwód i rozmyślne występowanie przeciwko mężowi. Zalegalizowanie nowego związku mojego męża postrzegam jako zalegalizowanie cudzołóstwa („A powiadam wam: Kto oddala swoją żonę (...) a bierze inną popełnia cudzołóstwo, I kto oddaloną bierze za żonę, popełnia cudzołóstwo" (Mt,19.9)). I jako zaproszenie do gorliwszej modlitwy i głębszego zawierzenia. Nasza historia jest ciągle otwarta, ale wiem, że Pan Bóg nie powiedział w niej ostatniego Słowa. Jakie ono będzie i kiedy je wypowie, nie wiem, ale wierzę, że zostanie wypowiedziane dla mnie, mojego męża, naszych dzieci i wszystkich, których nasza historia dotknęła. Będzie ono Dobrą Nowiną dla każdego nas. Bo małżeństwo sakramentalne jest historią świętą, przymierzem, któremu Pan Bóg pozostaje wierny do końca.
Maria
Forum Pomocy "Świadectwa"
"Wszystko możliwe jest dla tego, kto wierzy" (Mk 9,23)
"Nie bój się, wierz tylko!" (Mk 5,36)
Słowa Jezusa nie pozostawiają żadnych wątpliwości: "Jeżeli nie będziecie spożywali Ciała Syna Człowieczego i nie będziecie pili Krwi Jego, nie będziecie mieli życia w sobie" (J 6, 53). Ile tego życia będziemy mieli w sobie tu na ziemi, tyle i tylko tyle zabierzemy w świat wieczności. I na bardzo długo możemy znaleźć się w czyśćcu, aby dojść do pełni życia, do miary nieba.
Pamiętajmy jednak, że w Kościele nic nie jest magią. Jezus podczas swojego ziemskiego nauczania mówił:
- do kobiety kananejskiej:
«O niewiasto wielka jest twoja wiara; niech ci się stanie, jak chcesz!» (Mt 15,28)
- do kobiety, która prowadziła w mieście życie grzeszne:
«Twoja wiara cię ocaliła, idź w pokoju!» (Łk 7,37.50)
- do oczyszczonego z trądu Samarytanina:
«Wstań, idź, twoja wiara cię uzdrowiła» (Łk 17,19)
- do kobiety cierpiącej na krwotok:
«Ufaj, córko! Twoja wiara cię ocaliła» (Mt 9,22)
- do niewidomego Bartymeusza:
«Idź, twoja wiara cię uzdrowiła» (Mk 10,52)
Modlitwa o odrodzenie małżeństwa
Panie, przedstawiam Ci nasze małżeństwo – mojego męża (moją żonę) i mnie. Dziękuję, że nas połączyłeś, że podarowałeś nas sobie nawzajem i umocniłeś nasz związek swoim sakramentem. Panie, w tej chwili nasze małżeństwo nie jest takie, jakim Ty chciałbyś je widzieć. Potrzebuje uzdrowienia. Jednak dla Ciebie, który kochasz nas oboje, nie ma rzeczy niemożliwych. Dlatego proszę Cię:
- o dar szczerej rozmowy,
- o „przemycie oczu”, abyśmy spojrzeli na siebie oczami Twojej miłości, która „nie pamięta złego” i „we wszystkim pokłada nadzieję”,
- o odkrycie – pośród mnóstwa różnic – tego dobra, które nas łączy, wokół którego można coś zbudować (zgodnie z radą Apostoła: zło dobrem zwyciężaj),
- o wyjaśnienie i wybaczenie dawnych urazów, o uzdrowienie ran i wszystkiego, co chore, o uwolnienie od nałogów i złych nawyków.
Niech w naszym małżeństwie wypełni się wola Twoja.
Niech nasza relacja odrodzi się i ożywi, przynosząc owoce nam samym oraz wszystkim wokół. Ufam Tobie, Jezu, i już teraz dziękuję Ci za wszystko, co dla nas uczynisz. Uwielbiam Cię w sercu i błogosławię w całym moim życiu. Amen..
Święty Józefie, sprawiedliwy mężu i ojcze, który z takim oddaniem opiekowałeś się Jezusem i Maryją – wstaw się za nami. Zaopiekuj się naszym małżeństwem. Powierzam Ci również inne małżeństwa, szczególnie te, które przeżywają jakieś trudności. Proszę – módl się za nami wszystkimi! Amen!
Modlitwa o siedem Darów Ducha Świętego
Duchu Święty, Ty nas uświęcasz, wspomagając w pracy nad sobą. Ty nas pocieszasz wspierając, gdy jesteśmy słabi i bezradni. Proszę Cię o Twoje dary:
1. Proszę o dar mądrości, bym poznał i umiłował Prawdę wiekuistą, ktorą jesteś Ty, moj Boże.
2. Proszę o dar rozumu, abym na ile mój umysł może pojąć, zrozumiał prawdy wiary.
3. Proszę o dar umiejętności, abym patrząc na świat, dostrzegał w nim dzieło Twojej dobroci i mądrości i abym nie łudził się, że rzeczy stworzone mogą zaspokoić wszystkie moje pragnienia.
4. Proszę o dar rady na chwile trudne, gdy nie będę wiedział jak postąpić.
5. Proszę o dar męstwa na czas szczególnych trudności i pokus.
6. Proszę o dar pobożności, abym chętnie obcował z Tobą w modlitwie, abym patrzył na ludzi jako na braci, a na Kościół jako miejsce Twojego działania.
7. Na koniec proszę o dar bojaźni Bożej, bym lękał się grzechu, który obraża Ciebie, Boga po trzykroć Świętego. Amen.
Akt poświęcenia się Niepokalanemu Sercu Maryi
Obieram Cię dziś, Maryjo, w obliczu całego dworu niebieskiego, na moją Matkę i Panią. Z całym oddaniem i miłością powierzam i poświęcam Tobie moje ciało i moją duszę, wszystkie moje dobra wewnętrzne i zewnętrzne, a także zasługi moich dobrych uczynków przeszłych, teraźniejszych i przyszłych. Tobie zostawiam całkowite i pełne prawo dysponowania mną jak niewolnikiem oraz wszystkim, co do mnie należy, bez zastrzeżeń, według Twojego upodobania, na większą chwałę Bożą teraz i na wieki. Amen.
św. Ludwik de Montfort
Pełnia modlitwy
W 2002 roku Jan Paweł II potępiając w ostrych słowach rozwody powiedział, że adwokaci jako ludzie wolnego zawodu, muszą
zawsze odmawiać użycia swoich umiejętności zawodowych do sprzecznego ze sprawiedliwością celu, jakim jest rozwód. KAI
Ks. dr Marek Dziewiecki - Miłość nigdy nie pomaga w złym. Właśnie dlatego doradca katolicki w żadnej sytuacji nie proponuje krzywdzonemu małżonkowi rozwodu, gdyż nie wolno nikomu proponować łamania przysięgi złożonej wobec Boga i człowieka.
Bitwa toczy się o nasze serce - ks. Piotr Pawlukiewicz
Kto powinien rządzić w małżeństwie? - ks. Piotr Pawlukiewicz
Kiedy rodzi się dziecko, mąż idzie na bok - ks. Piotr Pawlukiewicz
Do kobiety trzeba iść już z siłą ducha nie po to, by tę siłę zyskać - ks. Piotr Pawlukiewicz
Czy kochasz swojego męża tak, aby dać z siebie wszystko i go uratować? - ks. Piotr Pawlukiewicz
Jakie są nasze rzeczywiste wielkie pragnienia? Czy takie jak Bartymeusza? - ks. Piotr Pawlukiewicz
Miłość jest trudna: Kryzys nigdy nie jest końcem - "Katechizm Poręczny" ks. Piotra Pawlukiewicza
Ze względu na "dobro dziecka" małżonkowie sakramentalni mają żyć osobno? - ks. Piotr Pawlukiewicz
Cierpienie i przebaczenie w małżeństwie - konferencja dr Mieczysława Guzewicza, teologa-biblisty
Co to znaczy "moja była żona"? - dr Wanda Półtawska - psychiatra, członek Papieskiej Rady ds. Rodziny
"We czci niech będzie małżeństwo pod każdym względem i łoże nieskalane" (Hbr 13,4a) - dr M. Guzewicz
Nic nie usprawiedliwia rozwodu, gdyż od 1999 r. obowiązuje w Polsce ustawa o separacji :: Każdy rozwód jest wyjątkowy 
Protest w obronie dzieci >>
| | Strona wygenerowana w 0,02 sekundy. Zapytań do SQL: 8 |
|
|
Portal
Rejestracja
FAQ
Nagrania
Szukaj
Użytkownicy
Grupy
Statystyki
