Celem tego forum jest niesienie pomocy małżonkom przeżywającym kryzys na każdym jego etapie, którzy chcą ratować swoje sakramentalne małżeństwa, także po rozwodzie i gdy ich współmałżonkowie są uwikłani w niesakramentalne związki
|
Wątek Tereni |
Autor |
Wiadomość |
Terenia Anioł [Usunięty]
|
Wysłany: 2014-06-14, 22:47
|
|
|
Dopiero zaczynam na forum. Przyglądam się postom i nie bardzo wiem, czy pod dobry temat podchodzę, ale ja też jestem na etapie odejścia od męża z powodu nękania, prób molestowania mojej córki, nękania psychicznego mnie i grożenia śmiercią. Nie chcę opisywać szczegółów, przynajmniej na razie, mogę dodać, że byłam na skraju jakiejś psychozy, nie mówiąc o córce. Dopiero zaczęłam działać zgłaszając całą sprawę na policję. Chciałam, żeby mąż opuścił mieszkanie ale nie chce i każe mi się wynieść a córka jest u rodziny, bo jest niemożliwe żyć w ciągłym strachu i lęku o własne życie i godność.
Ale najgorsze jest to, że mam okropną bombę uczuć z jednej strony wiem , że postępuję słusznie, z drugiej cytuje sobie słowa "złem za zło nie oddawaj" . Co jakiś czas dostaję sygnały od teściowej, że nie powinnam tak traktować męża, tym bardziej, że może być psychicznie chory. To mnie rozwala i na nowo wpędza w poczucie winy. Jak uważacie, może ktoś przeżył coś podobnego? Dużo tu czytam, że często pojawiają się takie wątpliwości, a czy to wola Boża, a czy dobrze postępuję? z jednej strony to oczywiste, z drugiej mózg jest chyba tak wyprany cierpieniem, że traci się rozeznanie. |
|
|
|
|
Nirwanna [Usunięty]
|
Wysłany: 2014-06-14, 23:11
|
|
|
Witaj, Tereniu, na forum
Wydzieliłam CI Twój własny wątek, rozgość się u nas. |
|
|
|
|
Samboja [Usunięty]
|
Wysłany: 2014-06-14, 23:13
|
|
|
Witaj Tereniu,
Moderatorzy wydzielą Ci osobny wątek na Twój temat, ale śpieszę napisać juz teraz, że nie powinnaś mnieć żadnych, ale to żadnych wątpliwości, co do swoich decyzji.
Dziś w sytuacji, w której czujesz zagrożenie i boisz sie o życie i zdrowie swoje i swojej córki powinnaś jak najszybciej opuścić miejsce wspólnego zamieszkania. Udać się w bezpieczne miejsce nie ujawniając mężowi miejsca pobytu.
Policja powinna zareagować właściwie, czyli zbadać sprawę, bo możesz wnieść sprawę do prokuratury o poniższe:
Terenia Anioł napisał/a: | z powodu nękania, prób molestowania mojej córki, nękania psychicznego mnie i grożenia śmiercią |
Prokurator może wnieść o badanie psychiatryczne. Wyrok, bo za to grozi kryminał opierac się będzie o wynik badań. W przypadku orzeczenia o niepoczytalności mąż trafi na leczenie na oddział zamknięty, jeśli nie będzie orzeczenia może iść za to do więzienia.
Twoja izolacja jest Wam potrzebna, aby wrócić do równowagi psychicznej, jesteście obie ofiarami przemocy, powinnyście byc teraz pod opieką psychologa, rodzinie powinna być założona niebieska karta. Mam nadzieje, że nic się nie stanie złego zanim będziesz bezpieczna z córką. |
|
|
|
|
Anita11 [Usunięty]
|
Wysłany: 2014-06-14, 23:22
|
|
|
Tereniu to,że bronisz dziecko przed molestowaniem i bronisz siebie przed kims kto groził,że Cię zabije to nie jest odpłacanie złem za zło. Ale jest to właściwa i jedynie słuszna postawa.
Czy mogłabys postąpić inaczej?
Jestes dzielną kobietą.Nie raz słyszy się historie o matkach ,które przymykały oko na to że ojciec molestuje córkę bo tak wygodniej. A teściowa to nie wyrocznia. Niech się lepiej zastanowi dlaczego jej syn przejawia takie skłonności. Powinnaś odetchnąc i czuć się bezpiecznie. To nie Twoja wina ,że tak się stało. Przytulam. |
|
|
|
|
Samboja [Usunięty]
|
Wysłany: 2014-06-14, 23:24
|
|
|
Witaj Tereniu,
Mój poprzedni post zostanie wklejony zapewne poniżej, ale prosze zapoznaj się z tą odpowiedzią w tym linku:
http://porady.legeo.pl/py...zne-nad-rodzina
plus dodam, że za próbę molestowania grozi do 12 lat więzienia.
Bardzo sie przejęłam Twoją sytaucją, bo wiem w jakim jesteś stanie psychicznym i masz rację, gdy żyje się w piekle przemocy człowiek traci obiektywizm, bo horror staje się rzeczywistością...ja juz jestem z boku i drżę o Was, bo też kiedyś byłam w epicentrum... |
|
|
|
|
Terenia Anioł [Usunięty]
|
Wysłany: 2014-06-15, 16:40
|
|
|
Córka jest w bezpiecznym miejscu, ale ja z drugą, małą w domu. Czekam na dalsze kroki policji. Dziś znowu nasłuchałam się, że nie postępuję z Bożą miłością. Że małżeństwo jest do końca życia. A tego związku nie ma po prostu.Dziękuję za te słowa pociechy, są mi bardzo potrzebne. Co to za miłość dać zniszczyć siebie i dzieci? Czekam na zasądzenie alimentów, wtedy pomyślę o wyprowadzce. |
|
|
|
|
Terenia Anioł [Usunięty]
|
Wysłany: 2014-06-15, 19:18
|
|
|
[quote="Anita11"]Tereniu to,że bronisz dziecko przed molestowaniem i bronisz siebie przed kims kto groził,że Cię zabije to nie jest odpłacanie złem za zło. Ale jest to właściwa i jedynie słuszna postawa.
Te słowa Anito tchnęły nadzieją, dziękuję. |
|
|
|
|
kinga2 [Usunięty]
|
Wysłany: 2014-06-15, 19:21
|
|
|
Terenia Anioł napisał/a: | Czekam na zasądzenie alimentów, wtedy pomyślę o wyprowadzce. |
Witaj,
przede wszystkim myśl o bezpieczeństwie własnym i córek, a alimenty to sprawa teraz drugoplanowa, choć niewątpliwie ważna, zadbaj o włączenie do pomocy instytucji ku temu powołanych, oprócz policji i prokuratury może także MOPS. Sprawy urzędowe maja swój czasowy bezwład, ale w sytuacji zagrożenia życia- przy realnych groźbach karalnych te instytucje muszą reagowac natychmiast np. poprzez przymusowe odizolowanie męża tzn, areszt lub obserwację szpitalna na oddziale psychiatrycznym.
Tu możesz szukać także ppomocy, gdybyś uznała że trzeba w sprawie molestowania dziecka:
Rzecznik Praw Dziecka:
http://www.brpd.gov.pl/index.php
POMOC – INFORMACJE – INTERWENCJE
http://www.brpd.gov.pl/detail.php?recid=729
Telefon Informacyjno – Interwencyjny
22 696 55 50
Dziecięcy Telefon Zaufania (Rzecznika Praw Dziecka) dla córki
800 12 12 12 (numer bezpłatny)
Lesław Juszczyszyn
e-mail: leszek(at)cereo.pl
Tel. 603-387-637
Grzegorz Baczewski
e-mail: grzegorz(at)cereo.pl
Tel. 662-029-761 |
|
|
|
|
kenya [Usunięty]
|
Wysłany: 2014-06-15, 19:34
|
|
|
Tereniu, fakt że masz jakiekolwiek wątpliwości w sprawie która takich wątpliwości nie powinna pozostawiać, jest WYSOCE niepokojący.
Jeśli z powodu Twojej zwłoki czy umyślnego zaniechania stanie się krzywda Twoim dzieciom lub nastąpi coś nieodwracalnego, to pamiętaj że uczucie jakie obecnie nosisz w sobie będzie niczym wobec wyrzutów sumienia jakie mogą stać się Twoim udziałem.
Jesteś matką, Twoim obowiązkiem jest chronić swoje dzieci i jednocześnie dbać o swoją godność.
Wszystko inne na ten moment jest absolutnie wtórne wobec tego.
Zacznij działać i nie podpieraj się proszę argumentacją swojej teściowej. |
|
|
|
|
Anita11 [Usunięty]
|
Wysłany: 2014-06-15, 22:49
|
|
|
Tereniu małżenstwo jest do konca zycia w sensie,że nie możesz teraz komuś innemu ślubować miłości wierności itp przed Bogiem. To nie Indie,gdzie kobiety kiedyś były palone razem ze zmarłymi mężami. Kosciół jak najbardziej stoi na stanowisku opuszczenia męża w takiej sytuacji jak Twoja. Wręcz nakazuje. Bo grzechem tutaj byłoby pozwalanie na krzywdzenie Ciebie i dziecka. Jan Paweł II mówił,że nic nie usprawiedliwia krzywdy dziecka własnie w kontekście pedofilii.
Tu również chodzi o Ciebie. Ty jesteś ważna Tereniu,potrzebujesz separacji od krzywdziciela.
Nie odkładaj tego bo zasądzanie alimentów może potrwać,a przez ten czas stać sie może cos złego.
Tak,w takiej sytuacji psychika może sie załamać. To wielki ból i tragedia.ale możecie wszyscy zapłacic o wiele wyższą cenę. Ale wierzę ,że dasz radę. Napisałas tu i od tej chwili przynajmniej mentalnie nie jestes juz z tym sama.
Gdybys została teraz przy mężu to nie tylko nie uratujesz małżenstwa,ale może stać sie jeszcze większe zło.
Czy miałabys u kogo zatrzymac sie na początek? Może rodzice,siostra ,brat,przyjaciółka? Gdzie przebywa Twoja starsza córka? Czy ktoś z twoich bliskich wie o tym co się stało?
Pamiętaj też,że nie musisz wogóle kontaktowac sie z tesciową. Po co skoro ta kobieta próbuje na Ciebie zrzucić odpowiedzialność za zło,grzech jej syna.
Pamietam jak usłyszałam taka historię,że matka codziennie wieczorem dawała ojcu pedofilowi córeczkę zawiniętą jedynie w ręcznik...Dzieci nie maja wyboru,nie umieja sie bronić,ale my dorosli mamy te możliwość. To nie tak wiele.Jest w Twojej mocy sie temu przeciwstawić. |
|
|
|
|
Terenia Anioł [Usunięty]
|
Wysłany: 2014-06-16, 18:25
|
|
|
Wiele konkretnych rad. Dziękuję.
Tak, byłam na policji kilka razy, dopiero za 4 razem potraktowali mnie poważnie. Teraz sprawa rusza do prokuratury, na czas dochodzenia jest wniosek o wyprowadzkę męża i zakaz zbliżania do córki, dodam, że jest to pasierbica męża, moja córka po zmarłym 1 mężu, półsierota.
Druga córeczka jest wspólna. Na razie czekam na odpowiedź. Tak, chcę się do tego czasu wyprowadzić, ale mam wmontowane w głowę, żeby nikomu nie być ciężarem, tym bardziej, że bez pieniędzy. Cieszyłabym się, gdyby już musiał opuścić mieszkanie i byłybyśmy razem we własnym domu-ja i córki. Nie mam jednak pojęcia jak to długo trwa, zanim wydadzą taki nakaz. Może to wyda się też niepokojące, ale ja po prostu nie wiem, czy jak mnie nie będzie, a zaczną przychodzić pisma w tej sprawie, co będzie, jeśli ich nie odbiorę, nie mam adresu innego do korespondencji. Proste rzeczy a dla mnie to wielkie góry. Nie umiem się w tym znaleźć. A jeszcze jedno-młodsza córka chodzi do szkoły, mąż może ją odebrać i jeszcze ukryć przede mną, jak załatwić, żebym była jej opiekunem, żeby pod moją nieobecność nie mógł z nią być? Wiem, że to niełatwo załatwić a ja nie mam na razie konkretnych orzeczeń w sprawie o nękanie, molestowanie i groźby karalne itp. W ogóle 2 tydzień mija od zgłoszenia doniesienia i nic się nie dzieje. Pozdrawiam wszystkich, którzy troszczą się o mnie tutaj-niech Bóg wam błogosławi. |
|
|
|
|
bosa [Usunięty]
|
Wysłany: 2014-06-16, 21:07
|
|
|
Tereniu spróbuj w punkcie interwencji kryzysowej, który powinien być w najbliższym MOPSIE, mnie tam bardzo pomogli, dostałam konkretne rady, albo jeśli masz kontakt , można zapytać swojego dzielnicowego. Trzymaj się. |
|
|
|
|
Samboja [Usunięty]
|
Wysłany: 2014-06-18, 08:01
|
|
|
Tereniu,
Bardzo Cię wspieram myślami, wiem, że Ci ciężko. Teraz tak będzie, ale każda mała rzecz, którą przejdziesz zbliża Cię do rozwiązania tej sytuacji.
Może to głupi pomysł, ale ja bym tak chyba zrobiła. Jako adres korespondencyjny podałabym za zgodą adres zaufanej sąsiadki, lub poszłabym do księdza w parafii. I tak tylko chodzi przecież o zostawienie awizo, listy odbierać możesz na poczcie, lub w ogóle można pomyśleć o skrytce pocztowej. Regularne sprawdzanie powinno załatwić sprawę.
Trzymaj się mocno. |
|
|
|
|
Terenia Anioł [Usunięty]
|
Wysłany: 2014-06-18, 18:46
|
|
|
Dziękuję za pomysł ze skrytką pocztową. Dowiem się jak można to załatwić. |
|
|
|
|
|
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach Nie możesz załączać plików na tym forum Możesz ściągać załączniki na tym forum
|
Dodaj temat do Ulubionych Wersja do druku
|
Dla tych, którzy kochają - propozycja wzoru odpowiedzi na pozew rozwodowy
W odpowiedzi na pozew wnoszę o oddalenie powództwa w całości i nie rozwiązywanie małżeństwa stron przez rozwód.
UZASADNIENIE
Pomimo trudności jakie nasz związek przechodził i przechodzi uważam, że nadal można go uratować. Małżeństwa nie zawiera się na chwilę i nie zrywa w momencie, gdy dzieje się coś niedobrego. Pragnę nadmienić, iż w przyszłości nie zamierzam się już z nikim innym wiązać. Podjąłem (podjęłam) bowiem decyzję, że będę z żoną (mężem) na zawsze i dołożę wszelkich starań, aby nasze małżeństwo przetrwało. Scalenie związku jest możliwe nawet wtedy, gdy tych dobrych uczuć w nas nie ma. Lecz we mnie takie uczucia nadal są i bardzo kocham swoją żonę (męża), pomimo, iż w chwili obecnej nie łączy nas więź fizyczna. Jednak wyrażam pragnienie ratowania Naszego małżeństwa i gotowy (gotowa) jestem podjąć trud jaki się z tym wiąże. Uważam, że przy odrobinie dobrej woli możemy odbudować dobrą relację miłości.
Dobro mojej żony (męża) jest dla mnie po Bogu najważniejsze. Przed Bogiem to bowiem ślubowałem (ślubowałam).
Moim zdaniem każdy związek ma swoje trudności, a nieporozumienia jakie wydarzyły się między nami nie są powodem, aby przekreślić nasze małżeństwo i rozbijać naszą rodzinę. Myślę, że każdy rozwód negatywnie wpływa nie tylko na współmałżonków, ale także na ich rodziny, dzieci i krzywdzi niepotrzebnie wiele bliskich sobie osób. Oddziaływuje również negatywnie na inne małżeństwa.
Z moją (moim) żoną (mężem) znaliśmy się długo przed zawarciem naszego małżeństwa i uważam, że był to wystarczający czas na wzajemne poznanie się. Po razem przeżytych "X" latach (jako para, narzeczeni i małżonkowie) żona (mąż) jest dla mnie zbyt ważną osobą, aby przekreślić większość wspólnie spędzonych lat. Według mnie w naszym związku nie wygasły więzi emocjonalne i duchowe. Podkreślam, iż nadal kocham żonę (męża) i pomimo, że oddaliliśmy się od siebie, chcę uratować nasze małżeństwo. Osobiście wyrażam wolę i chęć naprawy naszych małżeńskich relacji, gdyż mam przekonanie, że każdy związek małżeński dotknięty poważnym kryzysem jest do uratowania.
Orzeczenie rozwodu spowodowałoby, że ucierpiałoby dobro wspólnych małoletnich dzieci stron oraz byłoby sprzeczne z zasadami współżycia społecznego. Dzieci potrzebują stabilnego emocjonalnego kontaktu z obojgiem rodziców oraz podejmowania przez obie strony wszelkich starań, by zaspokoić potrzeby rodziny. Rozwód grozi osłabieniem lub zerwaniem więzi emocjonalnej dzieci z rodzicem zamieszkującym poza rodziną. Rozwód stron wpłynie także niekorzystnie na ich rozwój intelektualny, społeczny, psychiczny i duchowy, obniży ich status materialny i będzie usankcjonowaniem niepoważnego traktowania instytucji rodziny.
Jestem katolikiem (katoliczką), osobą wierzącą. Moje przekonania religijne nie pozwalają mi wyrazić zgody na rozwód, gdyż jak mówi w punkcie 2384 Katechizm Kościoła Katolickiego: "Rozwód znieważa przymierze zbawcze, którego znakiem jest małżeństwo sakramentalne", natomiast Kompendium Katechizmu Kościoła Katolickiego w punkcie 347 nazywa rozwód jednym z najcięższych grzechów, który godzi w sakrament małżeństwa.
Wysoki Sądzie, proszę o danie nam szansy na uratowanie naszego małżeństwa. Uważam, ze każda rodzina, w tym i nasza, na to zasługuje. Nie zmienię zdania w tej ważnej sprawie, bo wtedy będę niewiarygodny w każdej innej. Brak wyrażenia mojej zgody na rozwód nie wskazuje na to, iż kierują mną złe emocje tj. złość czy złośliwość. Jednocześnie zdaję sobie sprawę, że nie zmuszę żony (męża) do miłości. Rozumiem, że moja odmowa komplikuje sytuację, ale tak czuję, takie są moje przekonania religijne i to dyktuje mi serce.
Bardzo kocham moją (mojego) żonę (męża) i w związku z powyższym wnoszę jak na wstępie.
List Episkopatu Polski na święto św. Rodziny
Warto jeszcze raz podkreślić, że u podstaw każdej rodziny stoi małżeństwo. Chrześcijańskie patrzenie na małżeństwo w pełni uwzględnia wyjątkową naturę tej wspólnoty osób. Małżeństwo to związek mężczyzny i niewiasty, zawierany na całe ich życie, i z tej racji pełniący także określone zadania społeczne. Chrystus podkreślił, że mężczyzna opuszcza nawet ojca i matkę, aby złączyć się ze swoją żoną i być z nią przez całe życie jako jedno ciało (por. Mt 19,6). To samo dotyczy niewiasty. Naszym zadaniem jest nieustanne przypominanie, iż tylko tak rozumianą wspólnotę mężczyzny i niewiasty wolno nazywać małżeństwem. Żaden inny związek osób nie może być nawet przyrównywany do małżeństwa. Chrześcijanie decyzję o zawarciu małżeństwa wypowiadają wobec Boga i wobec Kościoła. Tak zawierany związek Chrystus czyni sakramentem, czyli tajemnicą uświęcenia małżonków, znakiem swojej obecności we wszystkich ich sprawach, a jednocześnie źródłem specjalnej łaski dla nich. Głębia duchowości chrześcijańskich małżonków powstaje właśnie we współpracy z łaską sakramentu małżeństwa. więcej >>
Wszechświat na miarę człowieka
Wszechświat jest ogromny. Żeby sobie uzmysłowić rozmiary wszechświata, załóżmy, że odległość Ziemia - Słońce to jeden milimetr. Wtedy najbliższa gwiazda znajduje się mniej więcej w odległości 300 metrów od Słońca. Do Słońca mamy jeden milimetr, a do najbliższej gwiazdy około 300 metrów. Słońce razem z całym otoczeniem gwiezdnym tworzy ogromny system zwany Droga Mleczną (galaktykę w kształcie ogromnego dysku). W naszej umownej skali ten ogromny dysk ma średnicę około 6 tysięcy kilometrów, czyli mniej więcej tak, jak stąd do Stanów Zjednoczonych. Światło zużywa na przebycie od jednego końca tego dysku do drugiego - około 100 tysięcy lat. W tym dysku mieści się około 100 miliardów gwiazd. To jest ogromny dysk! Jeszcze mniej więcej sto lat temu uważano, że to jest cały wszechświat. Okazało się, że tak wcale nie jest. Wszechświat jest znacznie, znacznie większy! Jeżeli te 6 tysięcy kilometrów znowu przeskalujemy, tym razem do jednego centymetra, to cały wszechświat, który potrafimy zaobserwować (w tej skali) jest kulą o średnicy 3 kilometrów. I w tym właśnie obszarze, jest około 100 miliardów galaktyk (czyli takich dużych systemów gwiezdnych, oczywiście różnych kształtów, różnych wielkości). To właśnie jest cały wszechświat, który potrafimy badać metodami fizycznymi, wykorzystując techniki astronomiczne. (Wszechświat na miarę człowieka >>>)
Musicie zawsze powstawać!
Możecie rozerwać swoje fotografie i zniszczyć prezenty. Możecie podeptać swoje szczęśliwe wspomnienia i próbować dzielić to, co było dla dwojga. Możecie przeklinać Kościół i Boga.
Ale Jego potęga nie może nic uczynić przeciw waszej wolności. Bo jeżeli dobrowolnie prosiliście Go, by zobowiązał się z wami... On nie może was "rozwieść".
To zbyt trudne? A kto powiedział, że łatwo być
człowiekiem wolnym i odpowiedzialnym. Miłość się staje Jest miłością w marszu, chlebem codziennym.
Nie jest umeblowana mieszkaniem, ale domem do zbudowania i utrzymania, a często do remontu. Nie jest triumfalnym "TAK", ale jest mnóstwem "tak", które wypełniają życie, pośród mnóstwa "nie".
Człowiek jest słaby, ma prawo zbłądzić! Ale musi zawsze powstawać i zawsze iść. I nie wolno mu odebrać życia, które ofiarował drugiemu; ono stało się nim.
Michel Quoist
Rozważania o wierze/Dynamizm wiary/Zwycięstwo przez wiarę
Klasycznym tekstem biblijnym ukazującym w świetle wiary wartość i sens środków ubogich jest scena walki z Amalekitami. W czasie przejścia przez pustynię, w drodze do Ziemi Obiecanej, dochodzi do walki pomiędzy Izraelitami a kontrolującymi szlaki pustyni Amalekitami (zob. Wj 17, 8-13). Mojżesz to Boży człowiek, który wie, w jaki sposób może zapewnić swoim wojskom zwycięstwo. Gdyby był strategiem myślącym jedynie po ludzku, stanąłby sam na czele walczących, tak jak to zwykle bywa w strategii. Przecież swoją postawą na pewno by ich pociągał, tak byli wpatrzeni w niego. On zaś zrobił coś, co z punktu widzenia strategii wojskowej było absurdalne - wycofał się, zostawił wojsko pod wodzą swego zastępcy Jozuego, a sam odszedł na wzgórze, by tam się modlić. Wiedział on, człowiek Boży, człowiek modlitwy, kto decyduje o losach świata i o losach jego narodu. Stąd te wyciągnięte na szczycie wzgórza w geście wiary ramiona Mojżesza. Między nim a doliną, gdzie toczy się walka, jest ścisła łączność. Kiedy ręce mu mdleją, to jego wojsko cofa się. On wie, co to znaczy - Bóg chce, aby on wciąż wysilał się, by stale wyciągał ręce do Pana. Gdy ręce zupełnie drętwiały, towarzyszący Mojżeszowi Aaron i Chur podtrzymywali je. Przez cały więc dzień ten gest wyciągniętych do Pana rąk towarzyszył walce Izraelitów, a kiedy przyszedł wieczór, zwycięstwo było po ich stronie. To jednak nie Jozue zwyciężył, nie jego wojsko walczące na dole odniosło zwycięstwo - to tam, na wzgórzu, zwyciężył Mojżesz, zwyciężyła jego wiara.
Gdyby ta scena miała powtórzyć się w naszych czasach, wówczas uwaga dziennikarzy, kamery telewizyjne, światła reflektorów skierowane byłyby tam, gdzie Jozue walczy. Wydawałoby się nam, że to tam się wszystko decyduje. Kto z nas próbowałby patrzeć na samotnego, modlącego się gdzieś człowieka? A to ten samotny człowiek zwycięża, ponieważ Bóg zwycięża przez jego wiarę.
Wyciągnięte do góry ręce Mojżesza są symbolem, one mówią, że to Bóg rozstrzyga o wszystkim. - Ty tam jesteś, który rządzisz, od Ciebie wszystko zależy. Ludzkiej szansy może być śmiesznie mało, ale dla Ciebie, Boże, nie ma rzeczy niemożliwych. Gest wyciągniętych dłoni, tych mdlejących rąk, to gest wiary, to ubogi środek wyrażający szaleństwo wiary w nieskończoną moc i nieskończoną miłość Pana.
ks. Tadeusz Dajczer "Rozważania o wierze"
Małżeństwo nierozerwalne?!... - wierność mimo wszystko
„Ślubuję ci miłość, wierność i uczciwość małżeńską oraz że ciebie nie opuszczę aż do śmierci" - to tekst przysięgi małżeńskiej wypowiadany bez żadnych warunków uzupełniających. Początek drogi. Niezapisana karta z podpisem: „aż do śmierci". A co, gdy pojawią się trudności, kryzys, zdrada?...
„Wtedy przystąpili do Niego faryzeusze, chcąc Go wystawić na próbę, zadali Mu pyta-nie: «Czy wolno oddalić swoją żonę z jakiegokolwiek powodu?» On im odpowiedział: «czy nie czytaliście, że Stwórca od początku stworzył ich mężczyzną i kobietą? Dlatego opuści człowiek ojca i matkę i będą oboje jednym ciałem. A tak nie są już dwojgiem, lecz jednym ciałem. Co Bóg złączył, człowiek niech nie rozdziela»"(Mt 19, 3-5). Dwanaście lat temu nasilający się kryzys, którego skutkiem byt nowy związek mojego męża, separacja i rozwód, doprowadził do rozpadu moje małżeństwo. Porozumienie zostało zerwane. Zepchnięta na dalszy plan, wyeliminowana z życia, nigdy w swoim sercu nie przestałam być żoną mojego męża. Sytuacje, wobec których stawałam, zda-wały się przerastać moją wytrzymałość, odbierały nadzieję, niszczyły wszystko we mnie i wokół mnie. Widziałam, że w tych trudnych chwilach Bóg stawał przy mnie i mówił: „wystarczy ci mojej łaski", „Ja jestem z wami po wszystkie dni aż do skończenia świata". Był Tym, który uczył mnie, jak nieść krzyż zerwanej jedności, rozbitej rodziny, zdrady, zaparcia, odrzucenia, szyderstwa, cynizmu, własnej słabości, popełnionych grzechów i błędów. Podnosił, nawracał, przebaczał, uczyt przebaczać. Kochał. Akceptował. Prowadził. Nadawał swój sens wydarzeniom, które po ludzku zdawały się nie mieć sensu. Byt wierny przymierzu, które zawarł z nami przed laty przez sakrament małżeństwa. Teraz wiem, że małżeństwo chrześcijańskie jest czym innym niż małżeństwo naturalne. Jest wielką łaską, jest historią świętą, w którą angażuje się Pan Bóg. Jest wydarzeniem, które sprawia, „że mąż i żona połączeni przez sakrament to nie przypadkowe osoby, które się dobrały lub nie, lecz te, którym Bóg powiedział «tak», by się stały jednym ciałem, w drodze do zbawienia".
Ja tę nadzwyczajność małżeństwa sakramentalnego zaczęłam widzieć niestety późno, bo w momencie, gdy wszystko zaczęto się rozpadać. W naszym małżeństwie byliśmy najpierw my: mój mąż, dzieci, ja i wszystko inne. Potem Pan Bóg, taki na zasadzie pomóż, daj, zrób. Nie Ten, ku któremu zmierza wszystko. Nie Bóg, lecz bożek, który zapewnia pomyślność planom, spełnia oczekiwania, daje zdrowie, zabiera trudności... Bankructwo moich wyobrażeń o małżeństwie i rodzinie stało się dla mnie źródłem łaski, poprzez którą Bóg otwierał mi oczy. Pokazywał tę miłość, z którą On przyszedł na świat. Stawał przy mnie wyszydzony, opluty, odepchnięty, fałszywie osądzony, opuszczony, na drodze, której jedyną perspektywą była haniebna śmierć, I mówił: to jest droga łaski, przez którą przychodzi zbawienie i nowe życie, czy chcesz tak kochać? Swoją łaską Pan Bóg nigdy nie pozwolił mi zrezygnować z modlitwy za mojego męża i o jedność mojej rodziny, budowania w sobie postawy przebaczenia, pojednania i porozumienia, nigdy nie dał wyrazić zgody na rozwód i rozmyślne występowanie przeciwko mężowi. Zalegalizowanie nowego związku mojego męża postrzegam jako zalegalizowanie cudzołóstwa („A powiadam wam: Kto oddala swoją żonę (...) a bierze inną popełnia cudzołóstwo, I kto oddaloną bierze za żonę, popełnia cudzołóstwo" (Mt,19.9)). I jako zaproszenie do gorliwszej modlitwy i głębszego zawierzenia. Nasza historia jest ciągle otwarta, ale wiem, że Pan Bóg nie powiedział w niej ostatniego Słowa. Jakie ono będzie i kiedy je wypowie, nie wiem, ale wierzę, że zostanie wypowiedziane dla mnie, mojego męża, naszych dzieci i wszystkich, których nasza historia dotknęła. Będzie ono Dobrą Nowiną dla każdego nas. Bo małżeństwo sakramentalne jest historią świętą, przymierzem, któremu Pan Bóg pozostaje wierny do końca.
Maria
Forum Pomocy "Świadectwa"
"Wszystko możliwe jest dla tego, kto wierzy" (Mk 9,23) "Nie bój się, wierz tylko!" (Mk 5,36)
Słowa Jezusa nie pozostawiają żadnych wątpliwości: "Jeżeli nie będziecie spożywali Ciała Syna Człowieczego i nie będziecie pili Krwi Jego, nie będziecie mieli życia w sobie" (J 6, 53). Ile tego życia będziemy mieli w sobie tu na ziemi, tyle i tylko tyle zabierzemy w świat wieczności. I na bardzo długo możemy znaleźć się w czyśćcu, aby dojść do pełni życia, do miary nieba.
Pamiętajmy jednak, że w Kościele nic nie jest magią. Jezus podczas swojego ziemskiego nauczania mówił:
- do kobiety kananejskiej:
«O niewiasto wielka jest twoja wiara; niech ci się stanie, jak chcesz!» (Mt 15,28)
- do kobiety, która prowadziła w mieście życie grzeszne:
«Twoja wiara cię ocaliła, idź w pokoju!» (Łk 7,37.50)
- do oczyszczonego z trądu Samarytanina:
«Wstań, idź, twoja wiara cię uzdrowiła» (Łk 17,19)
- do kobiety cierpiącej na krwotok:
«Ufaj, córko! Twoja wiara cię ocaliła» (Mt 9,22)
- do niewidomego Bartymeusza:
«Idź, twoja wiara cię uzdrowiła» (Mk 10,52)
Modlitwa o odrodzenie małżeństwa
Panie, przedstawiam Ci nasze małżeństwo – mojego męża (moją żonę) i mnie. Dziękuję, że nas połączyłeś, że podarowałeś nas sobie nawzajem i umocniłeś nasz związek swoim sakramentem. Panie, w tej chwili nasze małżeństwo nie jest takie, jakim Ty chciałbyś je widzieć. Potrzebuje uzdrowienia. Jednak dla Ciebie, który kochasz nas oboje, nie ma rzeczy niemożliwych. Dlatego proszę Cię:
- o dar szczerej rozmowy,
- o „przemycie oczu”, abyśmy spojrzeli na siebie oczami Twojej miłości, która „nie pamięta złego” i „we wszystkim pokłada nadzieję”,
- o odkrycie – pośród mnóstwa różnic – tego dobra, które nas łączy, wokół którego można coś zbudować (zgodnie z radą Apostoła: zło dobrem zwyciężaj),
- o wyjaśnienie i wybaczenie dawnych urazów, o uzdrowienie ran i wszystkiego, co chore, o uwolnienie od nałogów i złych nawyków.
Niech w naszym małżeństwie wypełni się wola Twoja.
Niech nasza relacja odrodzi się i ożywi, przynosząc owoce nam samym oraz wszystkim wokół. Ufam Tobie, Jezu, i już teraz dziękuję Ci za wszystko, co dla nas uczynisz. Uwielbiam Cię w sercu i błogosławię w całym moim życiu. Amen..
Święty Józefie, sprawiedliwy mężu i ojcze, który z takim oddaniem opiekowałeś się Jezusem i Maryją – wstaw się za nami. Zaopiekuj się naszym małżeństwem. Powierzam Ci również inne małżeństwa, szczególnie te, które przeżywają jakieś trudności. Proszę – módl się za nami wszystkimi! Amen!
Modlitwa o siedem Darów Ducha Świętego
Duchu Święty, Ty nas uświęcasz, wspomagając w pracy nad sobą. Ty nas pocieszasz wspierając, gdy jesteśmy słabi i bezradni. Proszę Cię o Twoje dary:
1. Proszę o dar mądrości, bym poznał i umiłował Prawdę wiekuistą, ktorą jesteś Ty, moj Boże.
2. Proszę o dar rozumu, abym na ile mój umysł może pojąć, zrozumiał prawdy wiary.
3. Proszę o dar umiejętności, abym patrząc na świat, dostrzegał w nim dzieło Twojej dobroci i mądrości i abym nie łudził się, że rzeczy stworzone mogą zaspokoić wszystkie moje pragnienia.
4. Proszę o dar rady na chwile trudne, gdy nie będę wiedział jak postąpić.
5. Proszę o dar męstwa na czas szczególnych trudności i pokus.
6. Proszę o dar pobożności, abym chętnie obcował z Tobą w modlitwie, abym patrzył na ludzi jako na braci, a na Kościół jako miejsce Twojego działania.
7. Na koniec proszę o dar bojaźni Bożej, bym lękał się grzechu, który obraża Ciebie, Boga po trzykroć Świętego. Amen.
Akt poświęcenia się Niepokalanemu Sercu Maryi
Obieram Cię dziś, Maryjo, w obliczu całego dworu niebieskiego, na moją Matkę i Panią. Z całym oddaniem i miłością powierzam i poświęcam Tobie moje ciało i moją duszę, wszystkie moje dobra wewnętrzne i zewnętrzne, a także zasługi moich dobrych uczynków przeszłych, teraźniejszych i przyszłych. Tobie zostawiam całkowite i pełne prawo dysponowania mną jak niewolnikiem oraz wszystkim, co do mnie należy, bez zastrzeżeń, według Twojego upodobania, na większą chwałę Bożą teraz i na wieki. Amen.
św. Ludwik de Montfort
Pełnia modlitwy
W 2002 roku Jan Paweł II potępiając w ostrych słowach rozwody powiedział, że adwokaci jako ludzie wolnego zawodu, muszą zawsze odmawiać użycia swoich umiejętności zawodowych do sprzecznego ze sprawiedliwością celu, jakim jest rozwód. KAI Ks. dr Marek Dziewiecki - Miłość nigdy nie pomaga w złym. Właśnie dlatego doradca katolicki w żadnej sytuacji nie proponuje krzywdzonemu małżonkowi rozwodu, gdyż nie wolno nikomu proponować łamania przysięgi złożonej wobec Boga i człowieka.
Bitwa toczy się o nasze serce - ks. Piotr Pawlukiewicz
Kto powinien rządzić w małżeństwie? - ks. Piotr Pawlukiewicz
Kiedy rodzi się dziecko, mąż idzie na bok - ks. Piotr Pawlukiewicz
Do kobiety trzeba iść już z siłą ducha nie po to, by tę siłę zyskać - ks. Piotr Pawlukiewicz
Czy kochasz swojego męża tak, aby dać z siebie wszystko i go uratować? - ks. Piotr Pawlukiewicz
Jakie są nasze rzeczywiste wielkie pragnienia? Czy takie jak Bartymeusza? - ks. Piotr Pawlukiewicz
Miłość jest trudna: Kryzys nigdy nie jest końcem - "Katechizm Poręczny" ks. Piotra Pawlukiewicza
Ze względu na "dobro dziecka" małżonkowie sakramentalni mają żyć osobno? - ks. Piotr Pawlukiewicz
Cierpienie i przebaczenie w małżeństwie - konferencja dr Mieczysława Guzewicza, teologa-biblisty
Co to znaczy "moja była żona"? - dr Wanda Półtawska - psychiatra, członek Papieskiej Rady ds. Rodziny
"We czci niech będzie małżeństwo pod każdym względem i łoże nieskalane" (Hbr 13,4a) - dr M. Guzewicz
Nic nie usprawiedliwia rozwodu, gdyż od 1999 r. obowiązuje w Polsce ustawa o separacji :: Każdy rozwód jest wyjątkowy
Protest w obronie dzieci >>
| Strona wygenerowana w 0,02 sekundy. Zapytań do SQL: 8 |
|
|