[Elżbieta]

[moc nadziei]

bosa, zostawmy to co oni myślą i robią, to co one myślą i robią. Po co? Zwłaszcza, że takie grzebanie boli.
Serce człowieka zna tylko Pan.

Nam zostaje odcięcie się i modlitwa za współmałżonka, ew. za kochankę, za dziecko (o ile ktoś ma na to już siły).

TYLKO i AŻ modlitwa.

--------

Pięknie to podsumowałaś Elżbieto!!! Prawdziwa postawa głębokiej wiary.

bosa, zostawmy to co oni myślą i robią, to co one myślą i robią. Po co? Zwłaszcza, że takie grzebanie boli.
Serce człowieka zna tylko Pan.

Nam zostaje odcięcie się i modlitwa za współmałżonka, ew. za kochankę, za dziecko (o ile ktoś ma na to już siły).

TYLKO i AŻ modlitwa.

--------

Pięknie to podsumowałaś Elżbieto!!! Prawdziwa postawa głębokiej wiary.

[AJA]

[mgła1]

Karmel, a ja dodam jeszcze, że Twoja reakcja- tak silna i bolesna, i postawa- tak podatna na zranienie i tak bardzo ufna w momencie deklaracji męża o powrocie- świadczy o tym, że Ty także bardzo potrzebujesz uzdrowienia. Jakoś tak to widzę, że Bóg ochronił Ciebie przed jeszcze większym bigosem...mam wrażenie (wybacz, proszę, jeśli się mylę), że nie jesteś gotowa na ten trud- powrotu męża.

Karmel, a ja dodam jeszcze, że Twoja reakcja- tak silna i bolesna, i postawa- tak podatna na zranienie i tak bardzo ufna w momencie deklaracji męża o powrocie- świadczy o tym, że Ty także bardzo potrzebujesz uzdrowienia. Jakoś tak to widzę, że Bóg ochronił Ciebie przed jeszcze większym bigosem...mam wrażenie (wybacz, proszę, jeśli się mylę), że nie jesteś gotowa na ten trud- powrotu męża.

[Elżbieta]

[mare1966]

Elżbieta

Cytat:

Kościół Katolicki dopuszcza separację w przypadku cudzołóstwa wiedząc jak bardzo CUDZOŁÓSTWO ZABIJA MIŁOŚĆ !!!!!!!!!!!!!!

Cudzołóstwo zabija Miłość ?
Owszem uczucie , wspomnienia , pociąg fizyczny ......... ale Miłość ?
Czy jakikolwiek grzech może zabić Miłość ?
To Miłość zabija ( GŁADZI ) grzech .

Elżbieta

Cytat:

Kościół Katolicki dopuszcza separację w przypadku cudzołóstwa wiedząc jak bardzo CUDZOŁÓSTWO ZABIJA MIŁOŚĆ !!!!!!!!!!!!!!

Cudzołóstwo zabija Miłość ?
Owszem uczucie , wspomnienia , pociąg fizyczny ......... ale Miłość ?
Czy jakikolwiek grzech może zabić Miłość ?
To Miłość zabija ( GŁADZI ) grzech .

[grzegorz_]

Mare
U niektórych cudzołóstwo nawet wzmaga "miłość"
ale to jakby nie patrzeć efekt stresu i traumy niż głebokich przemyśleń.
Chyba nie o taką miłość (im bardziej gonimy krolika tym miłośc większa) chodzi.

Mare
U niektórych cudzołóstwo nawet wzmaga "miłość"
ale to jakby nie patrzeć efekt stresu i traumy niż głebokich przemyśleń.
Chyba nie o taką miłość (im bardziej gonimy krolika tym miłośc większa) chodzi.

[Elżbieta]

Mare,
MIŁOŚĆ CHRYSTUSA gładzi grzech.
A maluczka miłość człowieka odradza się tylko dzięki NIEMU, JEZUSOWI CHRYSTUSOWI.

Nie każdy jednak jest na takim etapie, stąd KK daje prawo do separacji.
http://www.niedziela.pl/a...Co-Bog-zlaczyl#


Prawo do separacji
Separacja jest to uchylenie wspólnoty małżeńskiej bez prawa wstępowania przez strony w nowy związek małżeński. Praktycznie dotyczy ona rozłączenia małżonków i pozbawienia małżonka winnego prawa do wspólnego łoża, stołu i mieszkania, mimo dalszego trwania między nimi węzła małżeńskiego. Z natury związku małżeńskiego wynika, że małżonkowie mają obowiązek i prawo prowadzenia wspólnego życia, dlatego tylko prawem określona przyczyna może ich od tego zwolnić, czyli spowodować separację.

Separacja małżonków może być wieczysta (jeśli jest podjęta do końca życia małżonków), albo czasowa (jeśli jest wprowadzona na pewien czas). Separacja wieczysta może nastąpić tylko na skutek cudzołóstwa współmałżonka. Wówczas małżonek niewinny może zerwać wspólnotę małżeńską. Cudzołóstwo współmałżonka musi być jednak rzeczywiste, popełnione świadomie i dobrowolnie oraz moralnie pewne. Niewinny małżonek nie musi jednak zrywać wspólnoty. Kościół usilnie zachęca, aby kierując się miłością chrześcijańską i dobrem rodziny przebaczył drugiej stronie i nie rozrywał życia małżeńskiego. Traci jednak prawo do separacji, jeśli wyraźnie lub milcząco darował winę współmałżonkowi, albo zgodził się na cudzołóstwo lub też sam dopuścił się podobnego występku. Milczące darowanie winy ma miejsce wtedy, jeśli małżonek niewinny, dowiedziawszy się o cudzołóstwie, nadal okazuje drugiemu małżonkowi uczucia małżeńskie. Domniemywa się, że nastąpiło darowanie winy, jeśli małżonek niewinny mieszkał nadal wspólnie z małżonkiem winnym przez sześć miesięcy od powzięcia wiadomości o cudzołóstwie i nie odwołał się w tym czasie ani do władzy kościelnej, ani do władzy świeckiej, aby wyciągnąć konsekwencje prawne z tego występku.

Wieczysta separacja małżonków powinna być stwierdzona dekretem biskupa diecezjalnego lub wyrokiem sądu kościelnego. Jeżeli powód separacji jest pewny, a czas nagli, strona niewinna może samodzielnie zerwać pożycie małżeńskie. W tym przypadku małżonek niewinny powinien w ciągu sześciu miesięcy wnieść sprawę o separację do kompetentnej władzy kościelnej (tj. do biskupa diecezjalnego miejsca zamieszkania stron lub jego sądu), a ta wziąwszy pod uwagę wszystkie okoliczności powinna rozważyć, czy małżonek niewinny nie mógłby darować i zaniechać wieczystej separacji.

Przyczyną separacji czasowej może być narażenie drugiego małżonka lub potomstwa na wielkie niebezpieczeństwo duszy lub ciała, bądź takie zachowanie się małżonka, że życie wspólne staje się niezwykle ciężkie. W takich przypadkach strona niewinna może odejść po wydaniu dekretu przez ordynariusza miejsca, a jeśli niebezpieczeństwo jest bliskie, może to uczynić sama. Po ustanowieniu separacji małżonków należy odpowiednio zatroszczyć się o należne potomstwu utrzymanie i wychowanie. Te sprawy są regulowane w wyroku sądowym, bądź w dekrecie biskupa. Gdyby separację strona wprowadziła sama, powinna też mieć na uwadze dobro potomstwa.

Mimo prawnej lub faktycznej separacji małżonek niewinny zawsze może drugiego małżonka dopuścić do wspólnego życia małżeńskiego. Choć ta decyzja bywa bardzo trudna, gdyż domaga się autentycznego pojednania chrześcijańskiego, może okazać się jednak jedyną nadzieją na dalsze trwanie we wspólnocie małżeńskiej. Gdy pojednanie ma miejsce, wówczas jest to równoznaczne z rezygnacją z prawa do separacji. Procesowe prawo małżeńskie stanowi, że biskup diecezjalny miejsca zamieszkania stron może zezwolić, aby sprawę separacji małżonków związanych ślubem kościelnym rozpatrzył sąd cywilny. Jest to uzasadnione tym, że wraz z separacją niejednokrotnie trzeba rozstrzygać o skutkach cywilnych małżeństwa. Kościół broniąc wspólnoty małżeńskiej, rodziny i potomstwa zawsze pragnie doprowadzić do pogodzenia stron przed wszczęciem postępowania sądowego o separację.

Mare,
MIŁOŚĆ CHRYSTUSA gładzi grzech.
A maluczka miłość człowieka odradza się tylko dzięki NIEMU, JEZUSOWI CHRYSTUSOWI.

Nie każdy jednak jest na takim etapie, stąd KK daje prawo do separacji.
http://www.niedziela.pl/a...Co-Bog-zlaczyl#


Prawo do separacji
Separacja jest to uchylenie wspólnoty małżeńskiej bez prawa wstępowania przez strony w nowy związek małżeński. Praktycznie dotyczy ona rozłączenia małżonków i pozbawienia małżonka winnego prawa do wspólnego łoża, stołu i mieszkania, mimo dalszego trwania między nimi węzła małżeńskiego. Z natury związku małżeńskiego wynika, że małżonkowie mają obowiązek i prawo prowadzenia wspólnego życia, dlatego tylko prawem określona przyczyna może ich od tego zwolnić, czyli spowodować separację.

Separacja małżonków może być wieczysta (jeśli jest podjęta do końca życia małżonków), albo czasowa (jeśli jest wprowadzona na pewien czas). Separacja wieczysta może nastąpić tylko na skutek cudzołóstwa współmałżonka. Wówczas małżonek niewinny może zerwać wspólnotę małżeńską. Cudzołóstwo współmałżonka musi być jednak rzeczywiste, popełnione świadomie i dobrowolnie oraz moralnie pewne. Niewinny małżonek nie musi jednak zrywać wspólnoty. Kościół usilnie zachęca, aby kierując się miłością chrześcijańską i dobrem rodziny przebaczył drugiej stronie i nie rozrywał życia małżeńskiego. Traci jednak prawo do separacji, jeśli wyraźnie lub milcząco darował winę współmałżonkowi, albo zgodził się na cudzołóstwo lub też sam dopuścił się podobnego występku. Milczące darowanie winy ma miejsce wtedy, jeśli małżonek niewinny, dowiedziawszy się o cudzołóstwie, nadal okazuje drugiemu małżonkowi uczucia małżeńskie. Domniemywa się, że nastąpiło darowanie winy, jeśli małżonek niewinny mieszkał nadal wspólnie z małżonkiem winnym przez sześć miesięcy od powzięcia wiadomości o cudzołóstwie i nie odwołał się w tym czasie ani do władzy kościelnej, ani do władzy świeckiej, aby wyciągnąć konsekwencje prawne z tego występku.

Wieczysta separacja małżonków powinna być stwierdzona dekretem biskupa diecezjalnego lub wyrokiem sądu kościelnego. Jeżeli powód separacji jest pewny, a czas nagli, strona niewinna może samodzielnie zerwać pożycie małżeńskie. W tym przypadku małżonek niewinny powinien w ciągu sześciu miesięcy wnieść sprawę o separację do kompetentnej władzy kościelnej (tj. do biskupa diecezjalnego miejsca zamieszkania stron lub jego sądu), a ta wziąwszy pod uwagę wszystkie okoliczności powinna rozważyć, czy małżonek niewinny nie mógłby darować i zaniechać wieczystej separacji.

Przyczyną separacji czasowej może być narażenie drugiego małżonka lub potomstwa na wielkie niebezpieczeństwo duszy lub ciała, bądź takie zachowanie się małżonka, że życie wspólne staje się niezwykle ciężkie. W takich przypadkach strona niewinna może odejść po wydaniu dekretu przez ordynariusza miejsca, a jeśli niebezpieczeństwo jest bliskie, może to uczynić sama. Po ustanowieniu separacji małżonków należy odpowiednio zatroszczyć się o należne potomstwu utrzymanie i wychowanie. Te sprawy są regulowane w wyroku sądowym, bądź w dekrecie biskupa. Gdyby separację strona wprowadziła sama, powinna też mieć na uwadze dobro potomstwa.

Mimo prawnej lub faktycznej separacji małżonek niewinny zawsze może drugiego małżonka dopuścić do wspólnego życia małżeńskiego. Choć ta decyzja bywa bardzo trudna, gdyż domaga się autentycznego pojednania chrześcijańskiego, może okazać się jednak jedyną nadzieją na dalsze trwanie we wspólnocie małżeńskiej. Gdy pojednanie ma miejsce, wówczas jest to równoznaczne z rezygnacją z prawa do separacji. Procesowe prawo małżeńskie stanowi, że biskup diecezjalny miejsca zamieszkania stron może zezwolić, aby sprawę separacji małżonków związanych ślubem kościelnym rozpatrzył sąd cywilny. Jest to uzasadnione tym, że wraz z separacją niejednokrotnie trzeba rozstrzygać o skutkach cywilnych małżeństwa. Kościół broniąc wspólnoty małżeńskiej, rodziny i potomstwa zawsze pragnie doprowadzić do pogodzenia stron przed wszczęciem postępowania sądowego o separację.

[Karmel]

Dziś w środku nocy zbudził mnie sms, w którym mąż stwierdzał, że to ja ZEPSUŁAM WSZYSTKO jednym smsem.....niestety nie mam pojęcia o który mu chodziło i że musiał się tak zachować ...naprawdę zaczynam go podejrzewać o chorobę psychiczną......Wszelkie tarcia między nami w czasie jego ,,powracania" brały się z tego, że ciągle jakoś nie był w stanie upewnić mnie o rzekomym zerwaniu z tą panienką.

[ Dodano: 2014-04-23, 17:04 ]

Dziś w środku nocy zbudził mnie sms, w którym mąż stwierdzał, że to ja ZEPSUŁAM WSZYSTKO jednym smsem.....niestety nie mam pojęcia o który mu chodziło i że musiał się tak zachować ...naprawdę zaczynam go podejrzewać o chorobę psychiczną......Wszelkie tarcia między nami w czasie jego ,,powracania" brały się z tego, że ciągle jakoś nie był w stanie upewnić mnie o rzekomym zerwaniu z tą panienką.

[ Dodano: 2014-04-23, 17:04 ]

[kenya]

Cytat:

Jedyne co mam mu w tej chwili do zaoferowania to modlitwa. To i tak ogromny wysiłek z mojej strony.....za panienkę może też w końcu kiedyś zacznę się modlić.

Karmel, daj spokój! Chyba Cię ponosi. A co Ty miałabyś w obowiązku jeszcze mu oferować po takim dojeździe, który Ci zrobił.

Nocny sms to ciąg dalszy psychicznego pastwienia się nad Tobą, nie widzisz tego czy widzieć nie chcesz?

Módł się o swój spokój ducha i o swoje biedne dzieci, Wam bardziej jest to potrzebne. Po nim spływa wszystko bez wyjątku, zrozum to wreszcie.

Cytat:

Jedyne co mam mu w tej chwili do zaoferowania to modlitwa. To i tak ogromny wysiłek z mojej strony.....za panienkę może też w końcu kiedyś zacznę się modlić.

Karmel, daj spokój! Chyba Cię ponosi. A co Ty miałabyś w obowiązku jeszcze mu oferować po takim dojeździe, który Ci zrobił.

Nocny sms to ciąg dalszy psychicznego pastwienia się nad Tobą, nie widzisz tego czy widzieć nie chcesz?

Módł się o swój spokój ducha i o swoje biedne dzieci, Wam bardziej jest to potrzebne. Po nim spływa wszystko bez wyjątku, zrozum to wreszcie.

[Karmel]

Spokojnie Kenya - jak na mój stan dzisiaj to trochę już widzę. Może jeszcze jakieś okulary wzmacniające widzenie by się przydały ale i tak jest lepiej.
Co spływa po moim mężu to raczej nie ma znaczenia. Modlę się za niego bo może jest mi to potrzebne, żeby nie zacząć nazywać go różnymi ,,niefajnymi" słowami.
O sobie i dziewczynach jak najbardziej pamiętam. Poza tym wiele osób tu i w realu też ma mnie w modlitewnej pamięci.Za co im wszystkim dziękuję.

Spokojnie Kenya - jak na mój stan dzisiaj to trochę już widzę. Może jeszcze jakieś okulary wzmacniające widzenie by się przydały ale i tak jest lepiej.
Co spływa po moim mężu to raczej nie ma znaczenia. Modlę się za niego bo może jest mi to potrzebne, żeby nie zacząć nazywać go różnymi ,,niefajnymi" słowami.
O sobie i dziewczynach jak najbardziej pamiętam. Poza tym wiele osób tu i w realu też ma mnie w modlitewnej pamięci.Za co im wszystkim dziękuję.

[mare1966]

No , nie zupełnie o tym samym piszemy Elżbieto .
Nawiasem :

Cytat:

Kościół usilnie zachęca, aby kierując się miłością chrześcijańską i dobrem rodziny przebaczył drugiej stronie i nie rozrywał życia małżeńskiego. Traci jednak prawo do separacji, jeśli wyraźnie lub milcząco darował winę współmałżonkowi, albo zgodził się na cudzołóstwo lub też sam dopuścił się podobnego występku. Milczące darowanie winy ma miejsce wtedy, jeśli małżonek niewinny, dowiedziawszy się o cudzołóstwie, nadal okazuje drugiemu małżonkowi uczucia małżeńskie. Domniemywa się, że nastąpiło darowanie winy, jeśli małżonek niewinny mieszkał nadal wspólnie z małżonkiem winnym przez sześć miesięcy od powzięcia wiadomości o cudzołóstwie i nie odwołał się w tym czasie ani do władzy kościelnej, ani do władzy świeckiej, aby wyciągnąć konsekwencje prawne z tego występku.

Trochę to przewrotne .
Wychodzi że nie należy przebaczać ani darować .
Najlepiej wywalić z domu i prędziutko donieść Kościołowi .
Bo tylko takie działania spełniają warunki do WIECZYSTEJ SEPARACJI ,
którą Kościół oficjalnie przyklepie .
No to coś tu chyba nie tak ?

Nawiasem , może to być fajny legalny sposób
na WYPISANIE się z małżeństwa .
Dla niektórych bycie SOLO jest bardziej atrakcyjne po prostu .

No , nie zupełnie o tym samym piszemy Elżbieto .
Nawiasem :

Cytat:

Kościół usilnie zachęca, aby kierując się miłością chrześcijańską i dobrem rodziny przebaczył drugiej stronie i nie rozrywał życia małżeńskiego. Traci jednak prawo do separacji, jeśli wyraźnie lub milcząco darował winę współmałżonkowi, albo zgodził się na cudzołóstwo lub też sam dopuścił się podobnego występku. Milczące darowanie winy ma miejsce wtedy, jeśli małżonek niewinny, dowiedziawszy się o cudzołóstwie, nadal okazuje drugiemu małżonkowi uczucia małżeńskie. Domniemywa się, że nastąpiło darowanie winy, jeśli małżonek niewinny mieszkał nadal wspólnie z małżonkiem winnym przez sześć miesięcy od powzięcia wiadomości o cudzołóstwie i nie odwołał się w tym czasie ani do władzy kościelnej, ani do władzy świeckiej, aby wyciągnąć konsekwencje prawne z tego występku.

Trochę to przewrotne .
Wychodzi że nie należy przebaczać ani darować .
Najlepiej wywalić z domu i prędziutko donieść Kościołowi .
Bo tylko takie działania spełniają warunki do WIECZYSTEJ SEPARACJI ,
którą Kościół oficjalnie przyklepie .
No to coś tu chyba nie tak ?

Nawiasem , może to być fajny legalny sposób
na WYPISANIE się z małżeństwa .
Dla niektórych bycie SOLO jest bardziej atrakcyjne po prostu .

[krasnobar]

[Elżbieta]