[Blada]

Myślę, że to mąż ma Ciebie przekonać, a nie Ty siebie. On musi w to włożyć dużo pracy, nie Ty. Daj sobie czas na zaufanie mu, to długi proces.
Wspieram modlitwą także.

Myślę, że to mąż ma Ciebie przekonać, a nie Ty siebie. On musi w to włożyć dużo pracy, nie Ty. Daj sobie czas na zaufanie mu, to długi proces.
Wspieram modlitwą także.

[Karmel]

Jeden z warunków: żadnych kłamstw więcej. Jedno, które wyjdzie na jaw i koniec naszego budowania. Nie będzie powrotu. Pomimo całej radości mam wstręt do bycia oszukiwaną i nic nie jest tego warte, żeby żyć z kimś kto kłamie. Sęk w tym, że teraz nie wiem czy podejrzewam słusznie czy z powodu braku zaufania. Pewnie nie dam rady tym razem tego sprawdzić....Wolałabym wiedzieć teraz, kiedy jeszcze przerwanie tego wszystkiego nie będzie aż tak bolało....

Jeden z warunków: żadnych kłamstw więcej. Jedno, które wyjdzie na jaw i koniec naszego budowania. Nie będzie powrotu. Pomimo całej radości mam wstręt do bycia oszukiwaną i nic nie jest tego warte, żeby żyć z kimś kto kłamie. Sęk w tym, że teraz nie wiem czy podejrzewam słusznie czy z powodu braku zaufania. Pewnie nie dam rady tym razem tego sprawdzić....Wolałabym wiedzieć teraz, kiedy jeszcze przerwanie tego wszystkiego nie będzie aż tak bolało....

[Blada]

Mąż nie zmieni się pstryczkiem on-off. U niego też to jest proces...
Na czym Ci bardziej zależy: na powrocie męża, czy na uniknięciu kolejnych ran?...

Ja dalej zajęłabym się sobą, swoim życiem, nie przejmuj inicjatywy, nie konstruuj warunków, zasad. To mąż ma działać, Ty spokojnie patrz i wsłuchuj się w siebie. I módl się, ufaj.

Mąż nie zmieni się pstryczkiem on-off. U niego też to jest proces...
Na czym Ci bardziej zależy: na powrocie męża, czy na uniknięciu kolejnych ran?...

Ja dalej zajęłabym się sobą, swoim życiem, nie przejmuj inicjatywy, nie konstruuj warunków, zasad. To mąż ma działać, Ty spokojnie patrz i wsłuchuj się w siebie. I módl się, ufaj.

[Karmel]

Mąż ma działać...a jeśli jego działania będą szły w ślepą uliczkę to co robić...?

Mąż ma działać...a jeśli jego działania będą szły w ślepą uliczkę to co robić...?

[Blada]

Rozmawiać.

Rozmawiać.

[kenya]

Karmel pisze:

Cytat:

Mąż ma działać...a jeśli jego działania będą szły w ślepą uliczkę to co robić...?

Karmel, gdybyś dostrzegła nie taką jakość jego działań jakiej oczekiwałaś znaczyłoby, że to nie ten moment lub jego postawa niewiele wspólnego ma z chęcią naprawy, to byłaby TYLKO informacja dla Ciebie...cenna nad wyraz dodam.
Oczywiście za wcześnie by wszystko skazywać na fiasko lub żeby co gorsza już na wstępie poddać się strachowi i żyć w ciągłym lęku - to nie byłaby dobra droga dla nikogo z was.
Podpisuję się pod przedmówcami moimi, by nie sprawdzać męża ani nie przejmować inicjatywy - w żadnym wypadku!
To jego zadaniem jest Ciebie przekonać tak byś ŻADNYCH wątpliwości nie miała.
Twoim zadaniem nie jest w moim odczuciu pomagać lecz przede wszystkim NIE PRZESZKADZAĆ.
To ON ma się "wykazać", Ty dajesz mu szansę - to bardzo wiele.

Cytat:

Żona owszem wierna ale co z tego jeśli warunki powrotu trudne i sam powrót na łono domu w bliżej nieokreślonej przyszłości...przed nim same trudne wyzwania...musi wziąć na klatę zranione i zbuntowane córki....musi spojrzeć w twarz swoim teściom, którzy bynajmniej po głowie głaskać go nie będą. Przede wszystkim musi mnie przekonać, że mogę mu znowu zaufać.

Może zatem niech na początek mąż przekona córki i Twoich rodziców. Oni będą bardziej obiektywni niż Ty jesteś w stanie być, lepiej "rozgryzą" prawdziwe intencje męża.
Czas, czas, zupełny brak pośpiechu. Bądź raczej obserwatorem niż kimś bezpośrednio zaangażowanym, kto drży na myśl że to tylko gra.
Nie możesz przecież stracić czegoś czego nie masz a tak wyglądało Twoje życie przez czas romansu męża- nie miałaś go. Zatem teraz jeśli okażą się grą jego starania, potwierdzi się tylko to o czym już wiedziałaś, jeśli natomiast jego starania będą oparte na prawdziwej wewnętrznej przemianie - tylko zyskasz, zyskacie wszyscy
Weź pod uwagę jedno i drugie i zadaj sobie pytanie: a co jeśli sprawy przybiorą taki lub inny obrót?
Nie nastawiaj się na cel, wtedy unikniesz rozczarowania.
Moja rada, nie myśl o tym za dużo, czym mniej czasu poświęcisz na rozmyślania tym lepiej dla Ciebie. Czasem umysł potrafi zapędzić nas na manowce. Raczej intuicją się posługuj, no i prośba o wsparcie z niebios w celu rozeznania jest kluczowa.

Karmel pisze:

Cytat:

Mąż ma działać...a jeśli jego działania będą szły w ślepą uliczkę to co robić...?

Karmel, gdybyś dostrzegła nie taką jakość jego działań jakiej oczekiwałaś znaczyłoby, że to nie ten moment lub jego postawa niewiele wspólnego ma z chęcią naprawy, to byłaby TYLKO informacja dla Ciebie...cenna nad wyraz dodam.
Oczywiście za wcześnie by wszystko skazywać na fiasko lub żeby co gorsza już na wstępie poddać się strachowi i żyć w ciągłym lęku - to nie byłaby dobra droga dla nikogo z was.
Podpisuję się pod przedmówcami moimi, by nie sprawdzać męża ani nie przejmować inicjatywy - w żadnym wypadku!
To jego zadaniem jest Ciebie przekonać tak byś ŻADNYCH wątpliwości nie miała.
Twoim zadaniem nie jest w moim odczuciu pomagać lecz przede wszystkim NIE PRZESZKADZAĆ.
To ON ma się "wykazać", Ty dajesz mu szansę - to bardzo wiele.

Cytat:

Żona owszem wierna ale co z tego jeśli warunki powrotu trudne i sam powrót na łono domu w bliżej nieokreślonej przyszłości...przed nim same trudne wyzwania...musi wziąć na klatę zranione i zbuntowane córki....musi spojrzeć w twarz swoim teściom, którzy bynajmniej po głowie głaskać go nie będą. Przede wszystkim musi mnie przekonać, że mogę mu znowu zaufać.

Może zatem niech na początek mąż przekona córki i Twoich rodziców. Oni będą bardziej obiektywni niż Ty jesteś w stanie być, lepiej "rozgryzą" prawdziwe intencje męża.
Czas, czas, zupełny brak pośpiechu. Bądź raczej obserwatorem niż kimś bezpośrednio zaangażowanym, kto drży na myśl że to tylko gra.
Nie możesz przecież stracić czegoś czego nie masz a tak wyglądało Twoje życie przez czas romansu męża- nie miałaś go. Zatem teraz jeśli okażą się grą jego starania, potwierdzi się tylko to o czym już wiedziałaś, jeśli natomiast jego starania będą oparte na prawdziwej wewnętrznej przemianie - tylko zyskasz, zyskacie wszyscy
Weź pod uwagę jedno i drugie i zadaj sobie pytanie: a co jeśli sprawy przybiorą taki lub inny obrót?
Nie nastawiaj się na cel, wtedy unikniesz rozczarowania.
Moja rada, nie myśl o tym za dużo, czym mniej czasu poświęcisz na rozmyślania tym lepiej dla Ciebie. Czasem umysł potrafi zapędzić nas na manowce. Raczej intuicją się posługuj, no i prośba o wsparcie z niebios w celu rozeznania jest kluczowa.

[Izka]

Karmel, cieszę sie razem z Toba i zyczę aby wszystko ułozyło sie pomyslnie a co do watpliwości to jeszcze długo je bedziesz miała o ile nie ciagle.

Wsłuchaj sie w siebie, bedziesz wiedziała czy powrót męża jest tak całkiem na serio i czy to sie uda.

Karmel, cieszę sie razem z Toba i zyczę aby wszystko ułozyło sie pomyslnie a co do watpliwości to jeszcze długo je bedziesz miała o ile nie ciagle.

Wsłuchaj sie w siebie, bedziesz wiedziała czy powrót męża jest tak całkiem na serio i czy to sie uda.

[mare1966]

Blada

Cytat:

Mąż nie zmieni się pstryczkiem on-off. U niego też to jest proces... Na czym Ci bardziej zależy: na powrocie męża, czy na uniknięciu kolejnych ran?... Ja dalej zajęłabym się sobą, swoim życiem, nie przejmuj inicjatywy, nie konstruuj warunków, zasad. To mąż ma działać, Ty spokojnie patrz i wsłuchuj się w siebie. I módl się, ufaj.

Podobają mi sie te rady . Raczej delikatna pomoc , naprowadzanie męża
a przede wszystkim WSŁUCHIWANIE SIĘ w to co mówi .
Wtedy bedziesz wiedziała - jak działać .

Blada

Cytat:

Mąż nie zmieni się pstryczkiem on-off. U niego też to jest proces... Na czym Ci bardziej zależy: na powrocie męża, czy na uniknięciu kolejnych ran?... Ja dalej zajęłabym się sobą, swoim życiem, nie przejmuj inicjatywy, nie konstruuj warunków, zasad. To mąż ma działać, Ty spokojnie patrz i wsłuchuj się w siebie. I módl się, ufaj.

Podobają mi sie te rady . Raczej delikatna pomoc , naprowadzanie męża
a przede wszystkim WSŁUCHIWANIE SIĘ w to co mówi .
Wtedy bedziesz wiedziała - jak działać .

[awe59]

[Olga1968]

Tak czytam sobie i naszły mnie refleksje. Proszę Panów z forum o nie oburzanie się, bo to nie będzie o nich, tylko o naszych mężach zdradzaczach. Tak czytam i nie wierzę, małżeństwo 20 lat - pan sobie poszedł odmłodzić się, małżeństwo 30 lat- pan wybrał wolność. Czy te chłopy są jakieś durne i niedorozwinięte? Dlaczego tak mnie naszło? Przypomniała mi się historia mojej sąsiadki. Wspaniałe małżeństwo, z ponad 30 letnim stażem, dorosłe wykształcone dzieci, kochająca się rodzina, stawiani za wzór w okolicy. Pan dostaje udaru, ląduje w kiepskim stanie w szpitalu, lekarze przygotowują rodzinę na najgorsze. Żona z dorosłymi synami kursuje między kościołem a szpitalem. W tym pierwszym modląc się o cud, w tym drugim podcierając za przeproszeniem tyłek mężowi, który aktualnie robi za roślinkę. Cud się staje, mąż odzyskuje powoli zdrowie, żona i synowie są szczęśliwi. Po wyjściu pan pokrzywiony, z częściowym niedowładem idzie do kościoła dziękować za uratowanie go. Po jakimś czasie pan wyjeżdża na rehabilitację do szpitala i tam doznaje odmiany. Poznaje cud piękność, również po udarze i zakochują się w sobie na zabój. Pan nadal jest pokrzywiony i z niedowładem, ale miłość go uskrzydla i do domu z tego szpitala już nie wraca, bo jedzie prosto po zakończeniu leczenia do nowej miłości. W domu szok i niedowierzanie, przypisują mu chorobę psychiczną jako powikłanie po przebytym udarze, ale pan jak najbardziej jest zdrowy psychicznie. Wnosi pozew o rozwód i podział majątku bo chce zakładać nową rodzinę. Żona trwa przy swoim, nie zgadza się na rozwód i modli o nawrócenie niewiernego. Tak na sadowych bataliach mijają dwa lata. Nagle rodzina dostaje telefon ze szpitala, że mogą już odebrać pana pokrzywionego. Są w szoku, jaki szpital, jakie odebrać? Okazuje się, że pan pokrzywiony, dostał kolejnego udaru, tym razem takiego, że robi pod siebie, ślini się i jedyne słowo jakie umie powiedzieć to buuu, cokolwiek by ono znaczyło. Nowa miłość nie weźmie do siebie takiego pana, bo na co jej coś co już nie jest takie fajne? Tak więc wedle prawa i obowiązku, żona znów staje się żoną i to na pełen etat, bo karetka przywozi pana do domu w którym ma meldunek. Historia kończy się niestety smutno. Sąsiadka ze stresu dostaje zawału, a pan pokrzywiony, zostaje przez synów oddany do domu opieki, bo nie potrafili ojcu wybaczyć tego co zrobił. Tak skończyła się wielka miłość pana pokrzywionego. Smutne ale prawdziwe. Oj durne te chłopy, oj durne
Karmel błagam Cię bądź czujna i silna. Przytulam i wierzę, że już nigdy nie dasz się skrzywdzić.

Tak czytam sobie i naszły mnie refleksje. Proszę Panów z forum o nie oburzanie się, bo to nie będzie o nich, tylko o naszych mężach zdradzaczach. Tak czytam i nie wierzę, małżeństwo 20 lat - pan sobie poszedł odmłodzić się, małżeństwo 30 lat- pan wybrał wolność. Czy te chłopy są jakieś durne i niedorozwinięte? Dlaczego tak mnie naszło? Przypomniała mi się historia mojej sąsiadki. Wspaniałe małżeństwo, z ponad 30 letnim stażem, dorosłe wykształcone dzieci, kochająca się rodzina, stawiani za wzór w okolicy. Pan dostaje udaru, ląduje w kiepskim stanie w szpitalu, lekarze przygotowują rodzinę na najgorsze. Żona z dorosłymi synami kursuje między kościołem a szpitalem. W tym pierwszym modląc się o cud, w tym drugim podcierając za przeproszeniem tyłek mężowi, który aktualnie robi za roślinkę. Cud się staje, mąż odzyskuje powoli zdrowie, żona i synowie są szczęśliwi. Po wyjściu pan pokrzywiony, z częściowym niedowładem idzie do kościoła dziękować za uratowanie go. Po jakimś czasie pan wyjeżdża na rehabilitację do szpitala i tam doznaje odmiany. Poznaje cud piękność, również po udarze i zakochują się w sobie na zabój. Pan nadal jest pokrzywiony i z niedowładem, ale miłość go uskrzydla i do domu z tego szpitala już nie wraca, bo jedzie prosto po zakończeniu leczenia do nowej miłości. W domu szok i niedowierzanie, przypisują mu chorobę psychiczną jako powikłanie po przebytym udarze, ale pan jak najbardziej jest zdrowy psychicznie. Wnosi pozew o rozwód i podział majątku bo chce zakładać nową rodzinę. Żona trwa przy swoim, nie zgadza się na rozwód i modli o nawrócenie niewiernego. Tak na sadowych bataliach mijają dwa lata. Nagle rodzina dostaje telefon ze szpitala, że mogą już odebrać pana pokrzywionego. Są w szoku, jaki szpital, jakie odebrać? Okazuje się, że pan pokrzywiony, dostał kolejnego udaru, tym razem takiego, że robi pod siebie, ślini się i jedyne słowo jakie umie powiedzieć to buuu, cokolwiek by ono znaczyło. Nowa miłość nie weźmie do siebie takiego pana, bo na co jej coś co już nie jest takie fajne? Tak więc wedle prawa i obowiązku, żona znów staje się żoną i to na pełen etat, bo karetka przywozi pana do domu w którym ma meldunek. Historia kończy się niestety smutno. Sąsiadka ze stresu dostaje zawału, a pan pokrzywiony, zostaje przez synów oddany do domu opieki, bo nie potrafili ojcu wybaczyć tego co zrobił. Tak skończyła się wielka miłość pana pokrzywionego. Smutne ale prawdziwe. Oj durne te chłopy, oj durne
Karmel błagam Cię bądź czujna i silna. Przytulam i wierzę, że już nigdy nie dasz się skrzywdzić.

[tereska]

Karmel daj sobie i mężowi szansę i ty i mąż jej potrzebujecie. Co nie oznacza wcale naiwności ,ale solidną prace nad trzeźwym, ale pełnym miłości budowaniem waszego małżeństwa. Bo trzeba przede wszystkim odbudować miłość między wami a to jest najtrudniejsze. A to się dzieje przez codzienny drobny trud, czynienia dobra temu drugiemu, a co to jest to dobro to trzeba pytać Boga.Udanej pracy we trójkę.

Karmel daj sobie i mężowi szansę i ty i mąż jej potrzebujecie. Co nie oznacza wcale naiwności ,ale solidną prace nad trzeźwym, ale pełnym miłości budowaniem waszego małżeństwa. Bo trzeba przede wszystkim odbudować miłość między wami a to jest najtrudniejsze. A to się dzieje przez codzienny drobny trud, czynienia dobra temu drugiemu, a co to jest to dobro to trzeba pytać Boga.Udanej pracy we trójkę.

[mare1966]

Olga
a dlaczego tylko chłopy durne ?

A baby to nie ?
Babom koło 40 tak samo odbija palma jak chłopom .

To się zwie druga młodość .
I chyba jakoś tam wiekszość ludzi doświadcza czegos takiego ,
co nie oznacza , że wszyscy muszą tracić głowę .
Tym niemniej uczucie w tym wieku wcale nie jest słabsze
niż 20 lat temu ........ czasu tylko mniej .

Olga
a dlaczego tylko chłopy durne ?

A baby to nie ?
Babom koło 40 tak samo odbija palma jak chłopom .

To się zwie druga młodość .
I chyba jakoś tam wiekszość ludzi doświadcza czegos takiego ,
co nie oznacza , że wszyscy muszą tracić głowę .
Tym niemniej uczucie w tym wieku wcale nie jest słabsze
niż 20 lat temu ........ czasu tylko mniej .

[Dabo]

[GregAN]

Olga1968, to sobie popatrz na ryczące "50-tki" w sanatoriach, na fajfach i poza nimi
przypadek - mąż wpadł do żony w odwiedziny w sanatorium - jak wszedł drzwiami to z wrażenia po tym co zobaczył w pokoju wyszedł oknem
Niestety nie było to na parterze, ani nawet na I piętrze...

co przysłów przytoczonych przez Dabo dorzucę jeszcze jedno :
- kto z kim przestaje takim się staje

Olga1968, to sobie popatrz na ryczące "50-tki" w sanatoriach, na fajfach i poza nimi
przypadek - mąż wpadł do żony w odwiedziny w sanatorium - jak wszedł drzwiami to z wrażenia po tym co zobaczył w pokoju wyszedł oknem
Niestety nie było to na parterze, ani nawet na I piętrze...

co przysłów przytoczonych przez Dabo dorzucę jeszcze jedno :
- kto z kim przestaje takim się staje