[Orsz]

[Wilkoo]

[Filomena]

Orsz, nie akceptuję swobody seksualnej, ani młodzieży, ani dorosłych. Ciało mamy tu i teraz, duszę na zawsze. Po to jest rozum, żeby ciałem sterować. Miałam niedawno dyskusję z koleżanką na temat edukacji seksualnej: ja chciałabym, żeby dzieci wiedziały o zagrożeniach wynikających z wczesnej inicjacji, ale z drugiej strony, żeby nie rosły z poczuciem wstrętu do własnej cielesności. Chciałabym, żeby uzyskały jasną informację, iż ani anorektyczne ciała modelek, ani seks w filmach porno nie są czymś, co występuje w naturze ;) Chciałabym, żeby przekazano im, iż relacja cielesna między dwiema osobami nie powinna ograniczać się tylko do cielesności. To jest istotne zwłaszcza dla dziewczynek, bo stosunek powoduje u kobiety wyrzut oksytocyny: hormonu przywiązania. Jeżeli chłopak ma konsumpcyjny stosunek do seksu, a dziewczyna się zgodzi, bo chce być nowoczesna w złym tego słowa znaczeniu, to może się skończyć jej złamanym sercem.

Natomiast cytat pokazuje, że dyskusja publiczna wokół tematu jest nacechowana uprzedzeniami. Owszem, zalecenia WHO są daleko idące, jeżeli weźmiemy pod uwagę preferowany przez katolików model rodziny. Co nie zmienia faktu, że funkcjonują obok nas rodziny niepełne, rekonstruowane, a w niektórych krajach również związki osób tej samej płci.

Kolejna kwestia - MEN zdystansował się od dokumentu WHO i stwierdził, że pracuje nad własną wersją. Zresztą WHO opisało zalecenia, ale państwa same określają, jakie treści i na ile "nowoczesne" mają się znaleźć w programach wychowania seksualnego.

To, że dzieci dowiedzą się o faktach powinno teoretycznie oswoić rzeczywistość. A jest ona taka, że czasem rodzina się rozpada - w Polsce co trzecia, czasem mamy znajomych o odmiennej orientacji seksualnej, a kiedyś może dziecko już jako rodzic usłyszy od swojego dziecka - mamo, tato nie wiem co robić, podobają mi się ludzie tej samej płci.

Chyba też dobrze, że dziewczynki dowiedzą się, że płeć kulturowa - to, czym tak naprawdę zajmuje się gender jako dyscyplina akademicka - w Islamie jest inna, niż w zlaicyzowanej Europie. Gender nie zaprzecza istnieniu płci biologicznej, tylko uwrażliwia na pewne stereotypy odnoszące się do roli kobiet i mężczyzn. Jeżeli dziewczynka chce się bawić samochodami i marzy o zostaniu pilotem, to dlaczego mam jej marzenia niszczyć? Być może to jest właśnie jej powołanie. Jeżeli chłopiec lubi spokojne zabawy, bawi się lalkami, a pewnym wieku jest to powszechniejsze, niż się zdaje, to mam mu te lalki wyrywać i zawstydzać go? W mężczyźnie jest też wrażliwość i delikatność, ale model wychowawczy mówi: nie maż się, mężczyzna nie płacze. Model dla dziewczynek zaś mówi: wyprostuj się i uczesz, dziewczynka nie może być potargana.

Te historie o przebieraniu chłopców za dziewczynki: przedszkolanki tłumaczyły potem, że chodziło o sarong azjatycki, kilt szkocki itd. - męskie ubrania różne od naszego garnituru, bo wytworzone w innej kulturze lub w innym czasie.

Gender to np. historia pisana z perspektywy kobiet: znamy historię wojen, konfliktów, układów politycznych, ale niewiele jest rzetelnych opisów tego, jak w czasach wojen funkcjonowały kobiety, na ile współdecydowały, czy zmieniała się ich rola. Owszem, może się też tym zająć socjolog, czy specjalista w zakresie historii gospodarczej, ale w tej chwili najciekawsze badania powstają na pograniczu dyscyplin.

Nie twierdzę, że gender akademickie nie jest zideologizowane, ale to czasem cecha dopiero wyłaniających się dyscyplin. Inna rzecz, że zanim nie postraszono genderem, to niewiele osób wiedziało, że coś takiego istnieje.

Swoją drogą posłanki Kępa i Pawłowicz pełnią role typowo męskie, o ile kojarzę są bezdzietne, więc dlaczego ścigają gender?
Współczesny gender opisując uwikłanie w role oparte o płeć nie postuluje, żeby kobieta chcąca poświęcić swój czas rodzinie miała się tłumaczyć z braku kariery zawodowej, a mężczyzna na urlopie wychowawczym uciekał przed uśmieszkami kolegów. Chodzi o akceptację świadomego wyboru, nawet jeżeli będzie to wybór mniejszości.

Czasem mam wrażenie, że jak to często bywa ze zjawiskami społecznymi media lubią donosić o ekstremach. Dlatego więcej jest o feministkach palących staniki i Pussy Riot z nagim torsem, niż o feminizmie, który akceptuje wybór kobiety w stronę zarówno kariery, jak i rodziny, o ile jest to wybór świadomy i autonomiczny.

Miodzio, bardzo współczuję tego, co się u Ciebie dzieje. Życzę dużo siły i chrześcijańskiej nadziei.

Cytat:

Stworzenie bowiem zostało poddane marności - nie z własnej chęci, ale ze względu na Tego, który je poddał - w nadziei, że również i ono zostanie wyzwolone z niewoli zepsucia, by uczestniczyć w wolności i chwale dzieci Bożych. Wiemy przecież, że całe stworzenie aż dotąd jęczy i wzdycha w bólach rodzenia. Lecz nie tylko ono, ale i my sami, którzy już posiadamy pierwsze dary Ducha, i my również całą istotą swoją wzdychamy oczekując przybrania za synów - odkupienia naszego ciała. W nadziei bowiem już jesteśmy zbawieni. Nadzieja zaś, której spełnienie już się ogląda, nie jest nadzieją, bo jak można się jeszcze spodziewać tego, co się już ogląda? Jeżeli jednak, nie oglądając, spodziewamy się czegoś, to z wytrwałością tego oczekujemy.

Orsz, nie akceptuję swobody seksualnej, ani młodzieży, ani dorosłych. Ciało mamy tu i teraz, duszę na zawsze. Po to jest rozum, żeby ciałem sterować. Miałam niedawno dyskusję z koleżanką na temat edukacji seksualnej: ja chciałabym, żeby dzieci wiedziały o zagrożeniach wynikających z wczesnej inicjacji, ale z drugiej strony, żeby nie rosły z poczuciem wstrętu do własnej cielesności. Chciałabym, żeby uzyskały jasną informację, iż ani anorektyczne ciała modelek, ani seks w filmach porno nie są czymś, co występuje w naturze ;) Chciałabym, żeby przekazano im, iż relacja cielesna między dwiema osobami nie powinna ograniczać się tylko do cielesności. To jest istotne zwłaszcza dla dziewczynek, bo stosunek powoduje u kobiety wyrzut oksytocyny: hormonu przywiązania. Jeżeli chłopak ma konsumpcyjny stosunek do seksu, a dziewczyna się zgodzi, bo chce być nowoczesna w złym tego słowa znaczeniu, to może się skończyć jej złamanym sercem.

Natomiast cytat pokazuje, że dyskusja publiczna wokół tematu jest nacechowana uprzedzeniami. Owszem, zalecenia WHO są daleko idące, jeżeli weźmiemy pod uwagę preferowany przez katolików model rodziny. Co nie zmienia faktu, że funkcjonują obok nas rodziny niepełne, rekonstruowane, a w niektórych krajach również związki osób tej samej płci.

Kolejna kwestia - MEN zdystansował się od dokumentu WHO i stwierdził, że pracuje nad własną wersją. Zresztą WHO opisało zalecenia, ale państwa same określają, jakie treści i na ile "nowoczesne" mają się znaleźć w programach wychowania seksualnego.

To, że dzieci dowiedzą się o faktach powinno teoretycznie oswoić rzeczywistość. A jest ona taka, że czasem rodzina się rozpada - w Polsce co trzecia, czasem mamy znajomych o odmiennej orientacji seksualnej, a kiedyś może dziecko już jako rodzic usłyszy od swojego dziecka - mamo, tato nie wiem co robić, podobają mi się ludzie tej samej płci.

Chyba też dobrze, że dziewczynki dowiedzą się, że płeć kulturowa - to, czym tak naprawdę zajmuje się gender jako dyscyplina akademicka - w Islamie jest inna, niż w zlaicyzowanej Europie. Gender nie zaprzecza istnieniu płci biologicznej, tylko uwrażliwia na pewne stereotypy odnoszące się do roli kobiet i mężczyzn. Jeżeli dziewczynka chce się bawić samochodami i marzy o zostaniu pilotem, to dlaczego mam jej marzenia niszczyć? Być może to jest właśnie jej powołanie. Jeżeli chłopiec lubi spokojne zabawy, bawi się lalkami, a pewnym wieku jest to powszechniejsze, niż się zdaje, to mam mu te lalki wyrywać i zawstydzać go? W mężczyźnie jest też wrażliwość i delikatność, ale model wychowawczy mówi: nie maż się, mężczyzna nie płacze. Model dla dziewczynek zaś mówi: wyprostuj się i uczesz, dziewczynka nie może być potargana.

Te historie o przebieraniu chłopców za dziewczynki: przedszkolanki tłumaczyły potem, że chodziło o sarong azjatycki, kilt szkocki itd. - męskie ubrania różne od naszego garnituru, bo wytworzone w innej kulturze lub w innym czasie.

Gender to np. historia pisana z perspektywy kobiet: znamy historię wojen, konfliktów, układów politycznych, ale niewiele jest rzetelnych opisów tego, jak w czasach wojen funkcjonowały kobiety, na ile współdecydowały, czy zmieniała się ich rola. Owszem, może się też tym zająć socjolog, czy specjalista w zakresie historii gospodarczej, ale w tej chwili najciekawsze badania powstają na pograniczu dyscyplin.

Nie twierdzę, że gender akademickie nie jest zideologizowane, ale to czasem cecha dopiero wyłaniających się dyscyplin. Inna rzecz, że zanim nie postraszono genderem, to niewiele osób wiedziało, że coś takiego istnieje.

Swoją drogą posłanki Kępa i Pawłowicz pełnią role typowo męskie, o ile kojarzę są bezdzietne, więc dlaczego ścigają gender?
Współczesny gender opisując uwikłanie w role oparte o płeć nie postuluje, żeby kobieta chcąca poświęcić swój czas rodzinie miała się tłumaczyć z braku kariery zawodowej, a mężczyzna na urlopie wychowawczym uciekał przed uśmieszkami kolegów. Chodzi o akceptację świadomego wyboru, nawet jeżeli będzie to wybór mniejszości.

Czasem mam wrażenie, że jak to często bywa ze zjawiskami społecznymi media lubią donosić o ekstremach. Dlatego więcej jest o feministkach palących staniki i Pussy Riot z nagim torsem, niż o feminizmie, który akceptuje wybór kobiety w stronę zarówno kariery, jak i rodziny, o ile jest to wybór świadomy i autonomiczny.

Miodzio, bardzo współczuję tego, co się u Ciebie dzieje. Życzę dużo siły i chrześcijańskiej nadziei.

Cytat:

Stworzenie bowiem zostało poddane marności - nie z własnej chęci, ale ze względu na Tego, który je poddał - w nadziei, że również i ono zostanie wyzwolone z niewoli zepsucia, by uczestniczyć w wolności i chwale dzieci Bożych. Wiemy przecież, że całe stworzenie aż dotąd jęczy i wzdycha w bólach rodzenia. Lecz nie tylko ono, ale i my sami, którzy już posiadamy pierwsze dary Ducha, i my również całą istotą swoją wzdychamy oczekując przybrania za synów - odkupienia naszego ciała. W nadziei bowiem już jesteśmy zbawieni. Nadzieja zaś, której spełnienie już się ogląda, nie jest nadzieją, bo jak można się jeszcze spodziewać tego, co się już ogląda? Jeżeli jednak, nie oglądając, spodziewamy się czegoś, to z wytrwałością tego oczekujemy.

[Wilkoo]

[Filomena]

Wilkoo, tego powinni zakazać?

http://opac.ciniba.edu.pl...calnomenclature

Przepraszam, żarcik

Wilkoo, tego powinni zakazać?

http://opac.ciniba.edu.pl...calnomenclature

Przepraszam, żarcik

[Wilkoo]

Raczej - S@motności w sieci. A w niej - historii "byłego" Księdza..

Raczej - S@motności w sieci. A w niej - historii "byłego" Księdza..

[twardy]

Filomena, Wikoo......chyba trochę się zapędziliście w tej Waszej wolności w wymianie poglądów i żartów.
Proszę abyście brali pod uwagę regulamin tego forum i jego cel.

Filomena, Wikoo......chyba trochę się zapędziliście w tej Waszej wolności w wymianie poglądów i żartów.
Proszę abyście brali pod uwagę regulamin tego forum i jego cel.

[Wilkoo]

Wbrew pozorom - rozmawiam na temat. I to bardziej, niż Ci się wydaje.

Historia tego Księdza - jest bardzo wymowna, jeśli chodzi o relację między Mężczyzną a Kobietą.

Wbrew pozorom - rozmawiam na temat. I to bardziej, niż Ci się wydaje.

Historia tego Księdza - jest bardzo wymowna, jeśli chodzi o relację między Mężczyzną a Kobietą.

[Orsz]

Taki ciekawy wykład o gender. Zresztą każdy sam z łatwością znajdzie jak tylko wpisze hasło.
https://www.youtube.com/watch?v=i0yczgxiROA

Twardy, to nie jest miejsce na to by się przekrzykiać w kwestii elementarnej prawdy o świecie. Rozumiem, dyskusja dyskusją, lubie takowe, ale tu musi też być jasny przekaz prawdy. O nią cieżko w takich warunkach. Może ktoś w zwiazku z tym zamiezaniem coś wrzuci na stopkę by oprócz jak najbardziej potrzebnej dyskusji był wyrażnie zanaczony punkt odniesiania, by on najbardziej rzucał się w oczy. Chyba widzisz jakie kwestie trzebaby sprecyzować?
Ja nie ma czasu na na taką dyskusję na starasnie by moje było na wierzchu. Zresztą ja nie jestem ekspertem, ja też moge się w czymś mylić i źle naświetlać problemy, też niekoniecznie wg nauczania kościoła.
Twardy, zrób coś. Nirwano, Zenio

Taki ciekawy wykład o gender. Zresztą każdy sam z łatwością znajdzie jak tylko wpisze hasło.
https://www.youtube.com/watch?v=i0yczgxiROA

Twardy, to nie jest miejsce na to by się przekrzykiać w kwestii elementarnej prawdy o świecie. Rozumiem, dyskusja dyskusją, lubie takowe, ale tu musi też być jasny przekaz prawdy. O nią cieżko w takich warunkach. Może ktoś w zwiazku z tym zamiezaniem coś wrzuci na stopkę by oprócz jak najbardziej potrzebnej dyskusji był wyrażnie zanaczony punkt odniesiania, by on najbardziej rzucał się w oczy. Chyba widzisz jakie kwestie trzebaby sprecyzować?
Ja nie ma czasu na na taką dyskusję na starasnie by moje było na wierzchu. Zresztą ja nie jestem ekspertem, ja też moge się w czymś mylić i źle naświetlać problemy, też niekoniecznie wg nauczania kościoła.
Twardy, zrób coś. Nirwano, Zenio

[Wilkoo]

To nie jest temat o Gender.

To nie jest temat o Gender.

[grzegorz_]

Wilkoo,
Zdziwisz się , ale Cie poprę.
Jeśli jakaś książka, film pomaga komuś kochać bardziej Boga
drugiego człowieka to co w tym złego?
Do jednego trafiają dzieła sw Augustyna, a do inne "dzieła" Coehlo.
Różne są drogi poznania i nie narzucajmy sobie nawzajem co jest właściwie.
Jeśli ktoś przeczytaniu myśli Dalaj Lamy zastanowi się nad swoim życiem, przemyśli i zbliży się do "naszego" Boga to źle?

Wilkoo,
Zdziwisz się , ale Cie poprę.
Jeśli jakaś książka, film pomaga komuś kochać bardziej Boga
drugiego człowieka to co w tym złego?
Do jednego trafiają dzieła sw Augustyna, a do inne "dzieła" Coehlo.
Różne są drogi poznania i nie narzucajmy sobie nawzajem co jest właściwie.
Jeśli ktoś przeczytaniu myśli Dalaj Lamy zastanowi się nad swoim życiem, przemyśli i zbliży się do "naszego" Boga to źle?

[Orsz]

Dla innego pornografia...
No co? przecież rozważamy w kategoriach jeśli...

Grzegorz. Posłuchaj
http://www.radiomaryja.pl...i-wychowanie-2/

Co działa na facetów a co na kobiety? Na naiwne dziewczynki czytatełka...

Dla innego pornografia...
No co? przecież rozważamy w kategoriach jeśli...

Grzegorz. Posłuchaj
http://www.radiomaryja.pl...i-wychowanie-2/

Co działa na facetów a co na kobiety? Na naiwne dziewczynki czytatełka...

[Filomena]

Twardy, nie wiedziałam, że wskazanie tytułu rozprawy habilitacyjnej autora Samotności w sieci jest zapędzeniem się.

W temacie zagrożeń duchowych, gender i in. nic nie zwalnia od myślenia. Posługuję się argumentacją z encyklik papieskich, listów apostolskich i ewangelii. Zanim coś napiszę, sprawdzam argumentację, również w ujęciu historycznym i socjologicznym. Nieomylność papieża obowiązuje w sprawach Prawd Wiary, katolika obowiązuje posłuszeństwo względem biskupa, ale też duchowni są związani głosem sumienia Kościoła. Kościół to wierni, czasem mam wrażenie, że się trochę o tym zapomina.

Forum ma się koncentrować na ratowaniu małżeństw, ale tematy zagrożeń duchowych i tematy aktualne też się pojawiają. Pozostawiam każdemu ocenę, czy realistyczne jest upatrywanie w posiadaniu sprzętu firmy Pentagram, czy zakupie piżamki z Hello Kitty furtki, przez którą Zły wdarł się do małżeństwa. A czasem niestety neuroza sięga aż takich absurdów. Może moderatorzy powinni się zastanowić, czy listy zagrożeń duchowych podawane bez komentarza przypadkiem nie odwracają naszej uwagi od faktycznych źródeł problemów małżeńskich.


W większości spraw zgadzam się z Miodziem i Kenyą. Miodzio, dziękuję za zamieszczenie artykułu prof. ks. Kłoskowskiego. Bardzo szanuję Mirelę, Elżbietę i Mirakulum za postawę w moim odczuciu doskonałej nadziei chrześcijańskiej i zawierzenie Jezusowi. Współczuję wszystkim moderatorom i użytkownikom w kryzysie i w sytuacjach rozwodowych i cieszę się z tymi, którzy małżeństwo uratowali. Rozumiem też tych, którzy poddali się zwątpieniu. To, że nie wymieniłam wszystkich osób, które na forum cenię wynika z tego, że byłaby to długa lista.


Co do celu i regulaminu:

Mam prawie że byłego męża w porządku cywilnym i nadal męża w porządku kościelnym.
Obrączkę i pierścionek zaręczynowy nadal noszę.
Mężowi wybaczyłam i byłabym otwarta na próbę pojednania, gdyby on wykazał dobrą wolę.
Myślę realistycznie o kosztach i korzyściach emocjonalnych dla mnie i dziecka zanim cokolwiek postanowię, bo jestem za dziecko odpowiedzialna.
Tu nie chodzi o brak wiary. Mam wiarę, że Bóg rozwiąże to wedle swojej woli i w odpowiednim czasie.

Twardy, nie wiedziałam, że wskazanie tytułu rozprawy habilitacyjnej autora Samotności w sieci jest zapędzeniem się.

W temacie zagrożeń duchowych, gender i in. nic nie zwalnia od myślenia. Posługuję się argumentacją z encyklik papieskich, listów apostolskich i ewangelii. Zanim coś napiszę, sprawdzam argumentację, również w ujęciu historycznym i socjologicznym. Nieomylność papieża obowiązuje w sprawach Prawd Wiary, katolika obowiązuje posłuszeństwo względem biskupa, ale też duchowni są związani głosem sumienia Kościoła. Kościół to wierni, czasem mam wrażenie, że się trochę o tym zapomina.

Forum ma się koncentrować na ratowaniu małżeństw, ale tematy zagrożeń duchowych i tematy aktualne też się pojawiają. Pozostawiam każdemu ocenę, czy realistyczne jest upatrywanie w posiadaniu sprzętu firmy Pentagram, czy zakupie piżamki z Hello Kitty furtki, przez którą Zły wdarł się do małżeństwa. A czasem niestety neuroza sięga aż takich absurdów. Może moderatorzy powinni się zastanowić, czy listy zagrożeń duchowych podawane bez komentarza przypadkiem nie odwracają naszej uwagi od faktycznych źródeł problemów małżeńskich.


W większości spraw zgadzam się z Miodziem i Kenyą. Miodzio, dziękuję za zamieszczenie artykułu prof. ks. Kłoskowskiego. Bardzo szanuję Mirelę, Elżbietę i Mirakulum za postawę w moim odczuciu doskonałej nadziei chrześcijańskiej i zawierzenie Jezusowi. Współczuję wszystkim moderatorom i użytkownikom w kryzysie i w sytuacjach rozwodowych i cieszę się z tymi, którzy małżeństwo uratowali. Rozumiem też tych, którzy poddali się zwątpieniu. To, że nie wymieniłam wszystkich osób, które na forum cenię wynika z tego, że byłaby to długa lista.


Co do celu i regulaminu:

Mam prawie że byłego męża w porządku cywilnym i nadal męża w porządku kościelnym.
Obrączkę i pierścionek zaręczynowy nadal noszę.
Mężowi wybaczyłam i byłabym otwarta na próbę pojednania, gdyby on wykazał dobrą wolę.
Myślę realistycznie o kosztach i korzyściach emocjonalnych dla mnie i dziecka zanim cokolwiek postanowię, bo jestem za dziecko odpowiedzialna.
Tu nie chodzi o brak wiary. Mam wiarę, że Bóg rozwiąże to wedle swojej woli i w odpowiednim czasie.

[Orsz]