[Nirwanna]

[silverado]

[Orsz]

Nirwano, pewnie że masz rację. Ale w praktyce czasem trzeba się wspomagać pewnymi określeniami. Jak to w życiu. Żona silverado jest Dzieckiem Bożym i Pan Bóg ją bardzo kocha, pragnie Jej zbawienia. My też tak powinniśmy myśleć. Chrystus też czasem używał słów dosadnych wobec konkretnych osób, np mówił 'obłudnicy' (to o mnie ). To czasem służy zbawieniu.

Oczywiście, że sąd biskupi jest ostateczną wyrocznią. Ale gdyby okazało się, że moja żona była lesbijką wówczas wiedziałbym że moje małżeństwo jest nieważne i tylko czekałbym na werdykt. Takie skłonności nie biorą się nagle, z niczego. Jest wysoki poziom prawdopodobieństwa, że silverado został oszukany. Tylko silverado jest od tej kobiety uzależniony, jest ubezwłasnowolniony przez samego siebie.
Oczywiście zawsze można modlić sie o nawrócenie tej kobiety. To było by najwspanialsze gdyby ona pokochała swoje dzieci. Bo teraz nie kocha. Kto tak się zachowuje nie ma mowy by kogoklwiek kochał. Nie zna tego terminu. Kto ma siły i czas niech modli się za żonę silverado. Niech ta rodzina będzie szcześliwa. Niech w cudowny sposób się odrodzi lub zaistnieje z obecnego niebytu. Ale na razie nic na to nie wskazuje. Silverado musi to pojąć. Mam nadzieje, że te dzieci mają choć kochajacego ojca.

Jak piszę coś nie tak to przepraszam. Czynie to nieświadomie i mogę wykasować.

[ Dodano: 2014-01-25, 16:17 ]

Nirwano, pewnie że masz rację. Ale w praktyce czasem trzeba się wspomagać pewnymi określeniami. Jak to w życiu. Żona silverado jest Dzieckiem Bożym i Pan Bóg ją bardzo kocha, pragnie Jej zbawienia. My też tak powinniśmy myśleć. Chrystus też czasem używał słów dosadnych wobec konkretnych osób, np mówił 'obłudnicy' (to o mnie ). To czasem służy zbawieniu.

Oczywiście, że sąd biskupi jest ostateczną wyrocznią. Ale gdyby okazało się, że moja żona była lesbijką wówczas wiedziałbym że moje małżeństwo jest nieważne i tylko czekałbym na werdykt. Takie skłonności nie biorą się nagle, z niczego. Jest wysoki poziom prawdopodobieństwa, że silverado został oszukany. Tylko silverado jest od tej kobiety uzależniony, jest ubezwłasnowolniony przez samego siebie.
Oczywiście zawsze można modlić sie o nawrócenie tej kobiety. To było by najwspanialsze gdyby ona pokochała swoje dzieci. Bo teraz nie kocha. Kto tak się zachowuje nie ma mowy by kogoklwiek kochał. Nie zna tego terminu. Kto ma siły i czas niech modli się za żonę silverado. Niech ta rodzina będzie szcześliwa. Niech w cudowny sposób się odrodzi lub zaistnieje z obecnego niebytu. Ale na razie nic na to nie wskazuje. Silverado musi to pojąć. Mam nadzieje, że te dzieci mają choć kochajacego ojca.

Jak piszę coś nie tak to przepraszam. Czynie to nieświadomie i mogę wykasować.

[ Dodano: 2014-01-25, 16:17 ]

[silverado]

[Bety]

Silverado Twoja sytuacja jest naprawde trudna.

Żona się solidnie pogubiła, ja myślę, ze Ty juz nie patrz na nią, co ona myśli, robi,zajmij sie soba i dziećmi.
Odetnij sie emocjonalnie- w jednym domu to bardzo trudne, ale musisz zebrac siły. Po prostu bądź tylko dla dzieci, dla żony już nie.

Ja na Twoim miejscu powierzyłabym się Matce Bożej i odmówiła Nowenne Pompejanską i czekała.
Sprawa na pewno bedzie miała dalszy ciag, żona tez tak długo nie wytrzyma- robi jakis ruch, to tak zwykle bywa.

Najważniejsze- ogarnij się, nabierz Mocy. jak byłam na rekolekcjach Ksiądz nas pobłogosłwił i powiedział : Nabierzcie Mocy, bo jesteście w walce.
To jest taka duchowa walka, nie mozesz dac sie złamać, podłamać i patrzec tylko w stronę żony, na co ona akurat ma ochotę. Ty mozesz wiele.

proś o Łaskę, aby Bóg pokazał Ci jak możesz współpracowac z Nim dla ratowania swojej rodziny- przeciez są dzieci, one sa najważniejsze.

Silverado Twoja sytuacja jest naprawde trudna.

Żona się solidnie pogubiła, ja myślę, ze Ty juz nie patrz na nią, co ona myśli, robi,zajmij sie soba i dziećmi.
Odetnij sie emocjonalnie- w jednym domu to bardzo trudne, ale musisz zebrac siły. Po prostu bądź tylko dla dzieci, dla żony już nie.

Ja na Twoim miejscu powierzyłabym się Matce Bożej i odmówiła Nowenne Pompejanską i czekała.
Sprawa na pewno bedzie miała dalszy ciag, żona tez tak długo nie wytrzyma- robi jakis ruch, to tak zwykle bywa.

Najważniejsze- ogarnij się, nabierz Mocy. jak byłam na rekolekcjach Ksiądz nas pobłogosłwił i powiedział : Nabierzcie Mocy, bo jesteście w walce.
To jest taka duchowa walka, nie mozesz dac sie złamać, podłamać i patrzec tylko w stronę żony, na co ona akurat ma ochotę. Ty mozesz wiele.

proś o Łaskę, aby Bóg pokazał Ci jak możesz współpracowac z Nim dla ratowania swojej rodziny- przeciez są dzieci, one sa najważniejsze.

[silverado]

[Bety]

Mój mąż nie mieszka ze nami od 1,5 roku
prawie nie mamy juz wspolnych spraw, unikam go, nie szukam go

ostatnio przysłal mi maila, w którym napisał, że miał kontrole urzędu w firmie i pewnie to ja nasłałam,
chociaz wie, ze nigdy bym czegos takieg ie zrobiła, zwłaszcza, że w firmie pracje równiez nasz syn, wiec niszczac firmę zniszczyłabym tez prace dla syna
oczywiscie za chwilę oskarzy mnie, że jestem winna,bo jest zima....

i co?

i nic

jak mozna sie przed tym bronić?

spokojem

biedny mój mąz, biedna twoja zona- zyja obsesją, zaburzeniem....

ale czy to znaczy, że my mamy usiąść i płakać?

to jest własnie odciąc się od tego- odcinam sie - powtórz sobie to kilka razy i zobaczysz ze przyjdzie spokój

nie masz siły bo Twoja siłe pochłania własnie spalanie sie na takich "pierdołach"

odwróc sowja uwage na inny tor, a nie na to co akurat żoneczka powiedziała

zainstalowałes podsłuch?
nie!
i tyle!
koniec piesni!

o czym ty jeszcze chesz dyskutować Facet?

Mój mąż nie mieszka ze nami od 1,5 roku
prawie nie mamy juz wspolnych spraw, unikam go, nie szukam go

ostatnio przysłal mi maila, w którym napisał, że miał kontrole urzędu w firmie i pewnie to ja nasłałam,
chociaz wie, ze nigdy bym czegos takieg ie zrobiła, zwłaszcza, że w firmie pracje równiez nasz syn, wiec niszczac firmę zniszczyłabym tez prace dla syna
oczywiscie za chwilę oskarzy mnie, że jestem winna,bo jest zima....

i co?

i nic

jak mozna sie przed tym bronić?

spokojem

biedny mój mąz, biedna twoja zona- zyja obsesją, zaburzeniem....

ale czy to znaczy, że my mamy usiąść i płakać?

to jest własnie odciąc się od tego- odcinam sie - powtórz sobie to kilka razy i zobaczysz ze przyjdzie spokój

nie masz siły bo Twoja siłe pochłania własnie spalanie sie na takich "pierdołach"

odwróc sowja uwage na inny tor, a nie na to co akurat żoneczka powiedziała

zainstalowałes podsłuch?
nie!
i tyle!
koniec piesni!

o czym ty jeszcze chesz dyskutować Facet?

[silverado]

[Bety]

i kurcze! jak nie wiesz co ze sobą począc?
normalnie- bierzesz dzieci na spacer, idziesz na basen, na siłownie, czytasz ksiązkę, robisz pranie, spotykasz sie z innymi rodzicami, bierzesz dzieci do kościoła jutro, wieczorem czytasz im bajkę, jak spią słuchasz fajnej muzyki, oglądsz fajny film, modlisz się przed snem, spokojnie zasypiasz.....

to zona ma problem, nie ty
Ty masz trzymać fason

zrozum to wreszcie, ogarnije się nabierz klasy i do przodu

i kurcze! jak nie wiesz co ze sobą począc?
normalnie- bierzesz dzieci na spacer, idziesz na basen, na siłownie, czytasz ksiązkę, robisz pranie, spotykasz sie z innymi rodzicami, bierzesz dzieci do kościoła jutro, wieczorem czytasz im bajkę, jak spią słuchasz fajnej muzyki, oglądsz fajny film, modlisz się przed snem, spokojnie zasypiasz.....

to zona ma problem, nie ty
Ty masz trzymać fason

zrozum to wreszcie, ogarnije się nabierz klasy i do przodu

[dorwdow]

Z orzeczeniem niewazności małżeństwa wcale nie jest tak prosto. Przesłuchuje się strony, świadków, jest tzw. obrońca węzła małżeńskiego... A sedno dotyczy momentu zawarcia sakramentu. Żadne schorzenia, czy sklonności nabyte w trakcie małżeństwa nie powodują przecież nieważności jego zawarcia. Liczy się to, czy w momencie ceremoni oboje się kochali i zakładali wspólne wytrwanie, aż do śmierci.
Powodami do orzekania nieważności może być ( jak to zauważył Orsz) m. in. zatajenie prawdy. Sprawy ciągną się najczęściej latami, by nie doszło do pomyłki. Od wyroku można się odwołać. Znam osobę, która 11 lat walczyła o unieważnienie.
Na przedmałżeński homoseksualizm trzeba mieć świadków lub dowody, co mogłoby wykazać zatajenie pewnych sklonności. Nie mam pewności, ale zdrada emocjonalna, to nie to samo co fizyczna, więc ocena też może być różna.
Faktem jest, że nawet środowisko medyczne nie jest w stanie podać źródła homoseksualizmu. To, że teraz są takie podejrzenia, może wynikać faktycznie z pomocy, którą żona znalazła akurat u homoseksualistki.
Myślę, że najlepiej udać się do Sądu Metropolitalnego w diecezji i zapytać o realne szanse i podstawy.
Nie polecam separacji cywilnej z Twojej inicjatywy, gdyby miało się to przysłużyć w przyszłości do rozwodu.
Może zainteresowanie się separacją kościelną pozwoli Ci podjąć odpowiednie decyzje - zostać, czy odejść (bo żona chyba z dobrej woli nie odejdzie). Może da do myślenia żonie, że nie pozwolisz się dręczyć.
I myślę, że jest racja w tym, co było powiedziane wcześniej. Wasze życie sprzed kryzysu biegło już oddzielnymi torami. Ona tu, dom, dzieci, praca zawodowa i inne obowiązki. Ty w rozjazdach. Cały problem to brak wzajemnej komunikacji. Paradoksalnie, nie chodzi o wymianę informacji, wydanie poleceń, ale rozmowę o swoich uczuciach.
Pisałeś wcześniej o pretensjach żony, że Ty hotele, wyjazdy..., a ona harówka. A Ty przecież tęskniłeś, czekałeś na telefon itp. A powiedziałeś jej WTEDY o tym? Jeśli tak, to zabrało jakiejś rekcji, zmiany postaw. Myślę też (i znam z doświadczenia wielu kobiet), że kiedy wraca wreszcie do domu ukochany mąż, to, żona liczy na pomoc w codziennych obowiązkach i nie tylko, żeby pomóc, ale żeby robić coś razem.
No i sprawa też ważna. W katolickich małżeństwach dostosowanie współżycia seksualnego do praw biologicznych. Czasami jest też tak, że kobieta (choć kocha i tęskni) nie chce podjąć wspołżycia z bardzo wielu przyczyn. Jest zmęczona, są chore dzieci, itp, Mąż wraca do domu i pragnie połączenia z żoną. A u niej zapala się czerwona lampka: czy mąż nie traktuje jej jak prostytutki. Większość kobiet tego nie mówi, ale tak czuje. I to też brak komunikacji. To wszystko narasta przez lata i w końcu pęka.
Każdy niewysłuchany, niezrozumiany, odczuwający samotność w końcu się zamyka i podświadomie szuka zrozumienia i akceptacji, a nawet uznania u innych. Jak my wszyscy! Grunt, żeby szukać w odpowiednim miejscu, a nie w przysłowiowym bagnie.
Są też tacy, co pozostają w samotności i próbują zagłuszyć to nałogami.
Niestety na zamknięcie drugiej osoby nie jesteśmy w stanie nic poradzić. Przemodlić i przeczekać. Na razie rana jest świeża i dlatego tak bardzo boli.
Wspieram modlitwą.

Z orzeczeniem niewazności małżeństwa wcale nie jest tak prosto. Przesłuchuje się strony, świadków, jest tzw. obrońca węzła małżeńskiego... A sedno dotyczy momentu zawarcia sakramentu. Żadne schorzenia, czy sklonności nabyte w trakcie małżeństwa nie powodują przecież nieważności jego zawarcia. Liczy się to, czy w momencie ceremoni oboje się kochali i zakładali wspólne wytrwanie, aż do śmierci.
Powodami do orzekania nieważności może być ( jak to zauważył Orsz) m. in. zatajenie prawdy. Sprawy ciągną się najczęściej latami, by nie doszło do pomyłki. Od wyroku można się odwołać. Znam osobę, która 11 lat walczyła o unieważnienie.
Na przedmałżeński homoseksualizm trzeba mieć świadków lub dowody, co mogłoby wykazać zatajenie pewnych sklonności. Nie mam pewności, ale zdrada emocjonalna, to nie to samo co fizyczna, więc ocena też może być różna.
Faktem jest, że nawet środowisko medyczne nie jest w stanie podać źródła homoseksualizmu. To, że teraz są takie podejrzenia, może wynikać faktycznie z pomocy, którą żona znalazła akurat u homoseksualistki.
Myślę, że najlepiej udać się do Sądu Metropolitalnego w diecezji i zapytać o realne szanse i podstawy.
Nie polecam separacji cywilnej z Twojej inicjatywy, gdyby miało się to przysłużyć w przyszłości do rozwodu.
Może zainteresowanie się separacją kościelną pozwoli Ci podjąć odpowiednie decyzje - zostać, czy odejść (bo żona chyba z dobrej woli nie odejdzie). Może da do myślenia żonie, że nie pozwolisz się dręczyć.
I myślę, że jest racja w tym, co było powiedziane wcześniej. Wasze życie sprzed kryzysu biegło już oddzielnymi torami. Ona tu, dom, dzieci, praca zawodowa i inne obowiązki. Ty w rozjazdach. Cały problem to brak wzajemnej komunikacji. Paradoksalnie, nie chodzi o wymianę informacji, wydanie poleceń, ale rozmowę o swoich uczuciach.
Pisałeś wcześniej o pretensjach żony, że Ty hotele, wyjazdy..., a ona harówka. A Ty przecież tęskniłeś, czekałeś na telefon itp. A powiedziałeś jej WTEDY o tym? Jeśli tak, to zabrało jakiejś rekcji, zmiany postaw. Myślę też (i znam z doświadczenia wielu kobiet), że kiedy wraca wreszcie do domu ukochany mąż, to, żona liczy na pomoc w codziennych obowiązkach i nie tylko, żeby pomóc, ale żeby robić coś razem.
No i sprawa też ważna. W katolickich małżeństwach dostosowanie współżycia seksualnego do praw biologicznych. Czasami jest też tak, że kobieta (choć kocha i tęskni) nie chce podjąć wspołżycia z bardzo wielu przyczyn. Jest zmęczona, są chore dzieci, itp, Mąż wraca do domu i pragnie połączenia z żoną. A u niej zapala się czerwona lampka: czy mąż nie traktuje jej jak prostytutki. Większość kobiet tego nie mówi, ale tak czuje. I to też brak komunikacji. To wszystko narasta przez lata i w końcu pęka.
Każdy niewysłuchany, niezrozumiany, odczuwający samotność w końcu się zamyka i podświadomie szuka zrozumienia i akceptacji, a nawet uznania u innych. Jak my wszyscy! Grunt, żeby szukać w odpowiednim miejscu, a nie w przysłowiowym bagnie.
Są też tacy, co pozostają w samotności i próbują zagłuszyć to nałogami.
Niestety na zamknięcie drugiej osoby nie jesteśmy w stanie nic poradzić. Przemodlić i przeczekać. Na razie rana jest świeża i dlatego tak bardzo boli.
Wspieram modlitwą.

[Bety]

sorry, ale to jest wypieranie

Twoja żona jest homo- ma z tym problem

sorry, ale to jest wypieranie

Twoja żona jest homo- ma z tym problem

[Nirwanna]

[silverado]

[dorwdow]

Jest, albo będzie, czas ferii. Jeśli masz możliwość, to wyjedź gdzieś z dziećmi. Dobrze Ci zrobi zmiana otoczenia. Przetestujesz jak to jest żyć bez żony, lepiej czy gorzej dla Ciebie. I co najważniejsze będziesz z dziećmi. Tylko Ty i dzieci.
Jeśli żona nie będzie się Wami interesować, to co dzień, dwa wyślij wiadomość co robiliście, co zobaczyliście, jak było. Jeśli dzieci będą tęsknić to też napisz. I nie spodziewaj się odpowiedzi.
Albo wyjedź choć na weekend.
Nie rozdrapuj ran. Przestań płakać. Zajmij się czymś, nie siedź bezczynnie. Inwestuj w siebie. Nie marnuj ojca swoim dzieciom.
Niewątpliwie przyda Ci się 12 kroków.

Jest, albo będzie, czas ferii. Jeśli masz możliwość, to wyjedź gdzieś z dziećmi. Dobrze Ci zrobi zmiana otoczenia. Przetestujesz jak to jest żyć bez żony, lepiej czy gorzej dla Ciebie. I co najważniejsze będziesz z dziećmi. Tylko Ty i dzieci.
Jeśli żona nie będzie się Wami interesować, to co dzień, dwa wyślij wiadomość co robiliście, co zobaczyliście, jak było. Jeśli dzieci będą tęsknić to też napisz. I nie spodziewaj się odpowiedzi.
Albo wyjedź choć na weekend.
Nie rozdrapuj ran. Przestań płakać. Zajmij się czymś, nie siedź bezczynnie. Inwestuj w siebie. Nie marnuj ojca swoim dzieciom.
Niewątpliwie przyda Ci się 12 kroków.