[NM]

[ja_tez]

[NM]

[ja_tez]

NM, masz absolutną rację. Szkoda tylko, że większość tych mądrości odkrywamy dopiero gdy już wszystko zaczyna się sypać. A naprawdę ten proces destrukcji zaczyna się dużo, dużo wcześniej. Tyle, że wcześniej się tego nie zauważa...
Są przyczyny, nic nie dzieje się "samo", są winne obydwie strony (prawie nigdy tylko jedna z nich).
A co do wniosków, to niełatwy temat, trzeba się wysilić, żeby zabrać się za naprawianie czegoś co latami zostało zaniedbane...

NM, masz absolutną rację. Szkoda tylko, że większość tych mądrości odkrywamy dopiero gdy już wszystko zaczyna się sypać. A naprawdę ten proces destrukcji zaczyna się dużo, dużo wcześniej. Tyle, że wcześniej się tego nie zauważa...
Są przyczyny, nic nie dzieje się "samo", są winne obydwie strony (prawie nigdy tylko jedna z nich).
A co do wniosków, to niełatwy temat, trzeba się wysilić, żeby zabrać się za naprawianie czegoś co latami zostało zaniedbane...

[NM]

[ja_tez]

[Szaraczek]

Juz dawno nie bylem na Forum, przeczytalem najnowsze posty i znalazlem temat zdrady, niestety on takze dotyczyl mojej osoby, od 3 lat mimo zerwania z kochanka, moja zona nadal jest nieufna, poltora roku temu odbyl sie rozwod cywilny, nie przyjalem tego do wiadomosci i ciagle walcze o Zone, uwazam , ze warto ,nawet gdy czasami po zrobieniu kroku do przodu, moja zona robi dwa w tyl.
Z punktu widzenia mezczyzny, prosze Cie Nunana daj szanse swemu mezowi, zaufaj Mu.
Niech Boza Moc Cie nie opuszcza w czynieniu dobra.

Juz dawno nie bylem na Forum, przeczytalem najnowsze posty i znalazlem temat zdrady, niestety on takze dotyczyl mojej osoby, od 3 lat mimo zerwania z kochanka, moja zona nadal jest nieufna, poltora roku temu odbyl sie rozwod cywilny, nie przyjalem tego do wiadomosci i ciagle walcze o Zone, uwazam , ze warto ,nawet gdy czasami po zrobieniu kroku do przodu, moja zona robi dwa w tyl.
Z punktu widzenia mezczyzny, prosze Cie Nunana daj szanse swemu mezowi, zaufaj Mu.
Niech Boza Moc Cie nie opuszcza w czynieniu dobra.

[NM]

no cóż - ja swoje słowa (wnioski) odniosłem do żony.

no cóż - ja swoje słowa (wnioski) odniosłem do żony.

[ja_tez]

[NM]

[ja_tez]

[nunana]

witam was wszystkich i dziekuje za wpisy.
troszke sie tu nie odzywalam ale to dlatego ze zycie pedzi jak szalone, praca, obowiazki, rozdarte serce, pogubione mysli i rozmowy... ciagle, niekonczace sie rozmowy :(
wiele sie u mnie nie zmienilo od ostatniego wpisu tutaj.
wciaz jest mi ciezko bardzo, nie ma zgody na to co sie stalo. bol i poczucie krzywdy. i ta nieustajaca chec odejscia. coraz czesciej pytam sama siebie dlaczego jeszcze tu jestem, mam wielka potrzebe i chec ( wiem ze strasznie zabrzmi ) ZEBY GO UKARAC ! odwrocic sie od niego i odejsc. moze to jedyne dobre rozwiazanie ??????
boje sie ze nawet jesli bede tak nie podejmujac zadnej decyzji to i tak wiele sie z czasem nie amieni na plus bo gdzies wewnetrznie mam przekonanie ze juz na zawsze bedzie ten kolec w sercu, cien na wszystkim co mnie i jego, nas razem moze dobrego jeszcze w zyciu spotkac. juz zawsze bedzie na radosci kladl SMUTEK. na chwilowym poczuciu zadowolenia BOL. o szczesciu to juz nawet nie mysle. nie spodziewam sie go zostajac z nim. czy to jest normalne ??? wedlug mnie nie jest, dlatego chce odejsc. ale jestem bo z drugiej strony zal wieki ze to zniszczyl, taka niezgoda na to ktora nie pozwala jeszcze podjac tego ostatecznego kroku.
nawet nie wiecie jaka jestem ROZDARTA. nie da sie tego przelac na monitor, opisac. moj stan sie nie zmienia, moje samopoczucie sie nie zmienia. ile mozna tkwic w czyms takim ??????

dziekuje wam wszystkim za kazda wypowiedziana opinie, za kazda rade i wskazowke oraz za zrozumienie i modlitwe. dzieki bardzo.

Mirakulum dziekuje za twoje swiadectwo i za zaproszenie, z ktorego niestety nie dalabym rady skorzystac w tak szybkim terminie.
pomimo iz jestem tak daleko od polski to do najblizszego sycharu mam blisko bo ok. 50 km. znalazlam informacje ze sychar jest w bonn. nie czuje na razie sie na silach tam pojechac. nie wiem moze to blad. caly czas sie zastanawiam...
co do boga w naszym domu.
byl.
ale wiesz co, mysle ze byl gdzies w przedpokoju, w kacie. na pewno sie w salonie.
mysle ze rozumiesz metafore.
co do decyzji- caly czas pisze ze nie chce jej jednak jeszcze podjac i nie wiem jak dlugo mozna zyc w takim zawieszeniu. wyciszenie tez jest w porownaniu do tego co bylo to jest nawet dobrze. jedynie czasu nie ma na poglebianie wiedzy, na rozwoj duchowy za malo czasu :(
bilans bledow, tak robimy go razem rozmawiajac. jestesmy madrzejsi w tym temacie ale mi osobiscie to nic nie daje jesli chodzi o odczuwanie bolu, zalu, i poczucia krzywdy.
co z tego ze jestem madrzejsza, ze on jest madrzejszy. no jest ale to nie zmienia faktu ze mnie tak potraktowal, ze zrobil to co zrobil. ze nie potrafie wybaczyc, chcoc tez mam swiadomosc ze wybaczenie jest potrzebne glownie mi. to ja tego NIE POTRAFIE :(
co nie znaczy ze nie chcialabym. tak dlugo to trwa ze mysle sobie- moze juz zawsze tak bedzie ? moze ja nie jestem zdolna do takiego wielkiego czynu ?

ja_tezon jest dobrym czlowiekiem, zagubil sie tylko raz. wczesniej nigdy mnie tak nie skrzywdzil, nigdy nie dal mi powodow do zazdrosci, wiedzialam i czulam ze dla niego jestem tylko ja. ze inne kobiety dla niego sie nie licza. on nie jest typem lovelasa, nie czaruje slodkimi slowkami innych, nie potrzebowal nigdy w taki sposob sie nakrecac zeby sie dowartosciowywac.
on zdaje sobie sprawe z tego ze ZDRADZIL, ma swiadomosc tego co zrobil. gdyby bylo inaczej nie byloby mnie z nim juz. ale to ze on po tym wszystkim jest jak zbity pies za przeproszeniem, ze zaluje BARDZO tego co zrobil - widze to - to to wcale nie powoduje ze ja potrafie wybaczyc, pogodzic sie z tym co spowodowal :( tu mam problem :(

NM ja tez juz w MILOSC NIE WIERZE.
fajnie ze zajrzales do mojego watku i pisz jesli tylko masz ochote, nawet niekoniecznie scisle w temacie. kazdy wnosi cos wartosciowego do rozmowy. wyraziles tu kilka spostrzezen, czasem troche pojechales stereotypem ;) nie gniewam sie ze w jakis sposob chciales mnie zaszufladkowac, ocenic ale ja sie nie dam :) bo nie jest tak ze tylko stwierdzilam ze brak komunikacji z meza strony i juz. koniec dyskusji i tylko wypominki ze on jest jaki jest, ze nie potrafi gadac. otoz nie , byly proby z mojej strony swego czasu nawet wytezone. nie przyniosly ani zmiany ani nawet jego reakcji. i o tym dzisiaj on ze mna rozmawia ze tu jest jego niezaprzeczalny i niepodwazalny blad. blad ktory doprowadzil do punktu w ktorym dzisiaj jestesmy. fakt, ze w pewnym momencie ja tez juz odpuscilam te swoje starania o naprawe bo ilez mozna wlaczyc jak ten przyslowiowy don kichot ???? ciezko bylo, naprawde. i teraz jeszcze ta kara ! nie zasluzylam, naprawde. chociaz moze niektorym ciezko w to uwierzyc. dlatego tak trudno mi dzisiaj znowu dzwigac jego kolejne bledy :(
i bunt - dlaczego mam dac szanse ? dlaczego mam mu wybaczyc i zostac ?
fakt on zrozumial, chce naprawiac, wychodzi do mnie ale czy ja mam wplyw na to ze we mnie juz cos peklo ???? juz... wcale nie juz - bylam cierpliwa. duzo moglam zniesc. ale zdrady nie dzwigne... to juz chyba gwozdz do trumny tej milosci, mojej wyrozumialosci i checi trwania pomimo... jestem kobieta... ladna, bystra, nieglupia. i zostalam zdradzona. i nie pasuje mi to do mojego obrazu widzenia samej siebie. jestem zarozumiala ? nie. znam swoja wartosc.
masz racje ze moge przegiac i zabic w nim pragnienie naprawy. ale ja nie mam takiego guzika ktory moge nacisnac i sie przekierowac :( nie mam niestety. tu jest problem...
dziekuje za twoje wpisy, zajmuj moj temat kiedy tylko najdzie cie ochota :)

twardy nie chce zebys tak to odbieral, jako wspolczucie. nie. to bardziej empatia.
bron boze nie mialam zamyslu abys poczul sie zle, czy gorszy bo sie nie udalo. ja po prostu wciaz mam myslenie ze rozwod oznacza koniec. zycze ci powodzenia i determinacji w walce i zdobywaniu zony na nowo :)
szkoda ze nie chciales opisac pokrotce i wprost jakie konkretnie ty popelniles bledy. no szkoda. ale coz, twoja wola.

mare1966 poruszyles temat rzeke...
ja potrafie sluchac, uwierz. bardziej niz mowic. ale nie mialam kogo sluchac bo moj maz NIE MOWIL. jak chcesz to on ci to sam napisze ;) taka jest prawda niestety.
mimo najszczerszych checi z mojej strony on nie dal mi szansy, rozumiesz ???
za to znalazl sobie najprostsza droge i nia poszedl...
on z nia nie poruszal glebokich tresci, wedlug tego co mi przekazal o tej znajomosci to rozmowy dotyczyly pierdul, codziennosci. ona sluchala i byl gicior bo wiesz, badz wyobraz sobie rozmowy dwojga ludzi ktorych nie laczy codziennosc, zadne wspolne problemy, walka o byt, i wlasnie glebsze relacje. no to masz odpowiedz ze to sa bardzo przyjemne rozmowy... o niczym. on mi to tak wlasnie ukazuje, ze tak to bylo.
ze glupi byl ze pomylil dwa zupelnie inne swiaty. jego zafascynowal spokoj ( ! )
kazdy jest spokojny, na poczatku znajomosci, bo co chce ? CHCE POKAZAC SIE Z JAK NAJLEPSZEJ STRONY. zwlaszcza jak ma w tym ukryty cel tak jak to babsko.
on wie jaki glupi byl pomimo swoich 40 lat na karku.
naiwny i glupi. teraz juz wie wszystko, madry jest. tylko mnie to nie "zadowala"
poza tym wydaje mi sie ze mowisz o fizycznej glebi, o takim braku.
jest jeszcze cos takiego jak wyjatkowosc nici ktora polaczy dwoje ludzi. cos nie zmierzalnego, to jest chyba wlasnie to cos od samego boga. taka relacja jest mozliwa tylko raz w zyciu. to mielismy. to zniszczyl... tego zal...
bo sie pomylil !
powiedz mi jesli mozesz, jak facet kobiecie.
czy mozliwe jest takie zachowanie mezczyzny wzgledem kobiety jak opisalam w moich pierwszych postach ?
spytam naiwnie, ale co mi tam... szukam odpowiedzi wiec spytam, bo my kobiety jednak inaczej mozemy te sprawy odczuwac...
czy mozliwy jest taki sex ?
bez uczuc ? bez podniecenia kobieta ?
sex - okazja. bo jest. wiec go sobie wezme ?
on mi caly czas mowi ze skorzystal z takiej okazji. ze nie bylo z jego strony ani czulosci, ani namietnosci. wkladal zeby sie skonczyc bo mu to pasowalo. nic wiecej nie chcial. trudno w to uwierzyc... jest to mozliwe ???????

szaraczek strasznie zabolal mnie twoj post :(
poczulam po prostu niemalze fizyczny bol, bol twojej zony.
ja z punktu widzenia zdradzonej kobiety powiem ci : nie masz nawet pojecia jak bardzo skrzywdziles swoja zone. nie masz ! nigdy nie poczujesz takiego bolu jak ona. nie wiesz jak to jest czuc sie po czyms takim. ja sie nie dziwie ze ona cie juz nie chce :( rozumiem ja bardziej niz ciebie, twoja potrzebe naprawy. gdzie byles jak ja zdradzales ? gdzie sie pytam ? to tak nie dziala ze jak sobie zdradze a potem powiem mojej zonie/ mezowi jak bardzo ja kocham ze sie pomylilem, ze teraz wiem jak jest dla mnie wana/ wazny to ona mnie przygarnie z radoscia bo jej takie slodkie i piekne rzeczy mowie... czesto jest tak ze sie zdradzona osbe po prostu zabija. smierc. szkoda wielka ze nie posiada sie takiej wiedzy przed. mowie o "normalnych" ludziach, zdradzajacych z wszystkich innych powodow niz dla samego zdradzania wynikajacego z charakteru, szkoda ze nie wiecie ze zdradzajac ZABIJACIE osoby ktore po tym fakcie kochacie jeszcze czesto bardziej. tylko nam z tego juz nic... szaraczku przepraszam za te mocne slowa ale napisales do osoby zdradzonej. u mnie zrozumienia nie znajdziesz pomomo iz cenie sobie twoj apel o szanse dla meza. ale niestety... jestes po drugiej stronie...

zlamana masz racje to byc moze skuteczny pomysl moglby sie okazac niemniej jednak bardzo ryzykowny. zwlaszcza ze ostatni rok zylismy osobno. w koncu calkiem sie od siebie odzwyczaimy... ;)
rozmawialismy o tym. ja moge jedynie zrobic radykalny krok i wrocic do polski. on na to sie nie zgadza, jedynie na to ze zamieszkam osobno ale niedaleko zeby mogl sie o mnie starac. ale z kolei ja sie na to nie pisze. tak wiec zyjemy pod jednym dachem. pod ktorym juz kilka wstrzasow mu zafundowalam.
u mnie wyprowadzka bedzie oznaczala koniec. juz chyba definitywny.
ale sama nie wiem. bo nie wiem nic. po tym co zrobil. jak juz pisalam teraz ja jestem pogubiona. naprawde niesamowite znajac mnie ale ja mam problemy z podejmowaniem jakichkolwiek decyzji. co wczesniej u mnie nie wystepowalo.

Wczoraj ogladalismy dom, bo mieszkamy w wynajetym mieszkaniu, a stare plany byly takie ze kupimy tutaj dom. DOM slowo glebia...
wiecie co jedynie chcialam ogladajac go wczoraj ????
UCIEC !
bo odczulam bardzo bolesnie ze ja domu nie mam :(
dom jest w sercu...

[ Dodano: 2013-07-23, 13:35 ]
dorka tobie bardzo dziekuje za modlitwe. sama masz ciezko a mimo to jestes empatyczna.
przykre co wyrabia twoj maz...

witam was wszystkich i dziekuje za wpisy.
troszke sie tu nie odzywalam ale to dlatego ze zycie pedzi jak szalone, praca, obowiazki, rozdarte serce, pogubione mysli i rozmowy... ciagle, niekonczace sie rozmowy :(
wiele sie u mnie nie zmienilo od ostatniego wpisu tutaj.
wciaz jest mi ciezko bardzo, nie ma zgody na to co sie stalo. bol i poczucie krzywdy. i ta nieustajaca chec odejscia. coraz czesciej pytam sama siebie dlaczego jeszcze tu jestem, mam wielka potrzebe i chec ( wiem ze strasznie zabrzmi ) ZEBY GO UKARAC ! odwrocic sie od niego i odejsc. moze to jedyne dobre rozwiazanie ??????
boje sie ze nawet jesli bede tak nie podejmujac zadnej decyzji to i tak wiele sie z czasem nie amieni na plus bo gdzies wewnetrznie mam przekonanie ze juz na zawsze bedzie ten kolec w sercu, cien na wszystkim co mnie i jego, nas razem moze dobrego jeszcze w zyciu spotkac. juz zawsze bedzie na radosci kladl SMUTEK. na chwilowym poczuciu zadowolenia BOL. o szczesciu to juz nawet nie mysle. nie spodziewam sie go zostajac z nim. czy to jest normalne ??? wedlug mnie nie jest, dlatego chce odejsc. ale jestem bo z drugiej strony zal wieki ze to zniszczyl, taka niezgoda na to ktora nie pozwala jeszcze podjac tego ostatecznego kroku.
nawet nie wiecie jaka jestem ROZDARTA. nie da sie tego przelac na monitor, opisac. moj stan sie nie zmienia, moje samopoczucie sie nie zmienia. ile mozna tkwic w czyms takim ??????

dziekuje wam wszystkim za kazda wypowiedziana opinie, za kazda rade i wskazowke oraz za zrozumienie i modlitwe. dzieki bardzo.

Mirakulum dziekuje za twoje swiadectwo i za zaproszenie, z ktorego niestety nie dalabym rady skorzystac w tak szybkim terminie.
pomimo iz jestem tak daleko od polski to do najblizszego sycharu mam blisko bo ok. 50 km. znalazlam informacje ze sychar jest w bonn. nie czuje na razie sie na silach tam pojechac. nie wiem moze to blad. caly czas sie zastanawiam...
co do boga w naszym domu.
byl.
ale wiesz co, mysle ze byl gdzies w przedpokoju, w kacie. na pewno sie w salonie.
mysle ze rozumiesz metafore.
co do decyzji- caly czas pisze ze nie chce jej jednak jeszcze podjac i nie wiem jak dlugo mozna zyc w takim zawieszeniu. wyciszenie tez jest w porownaniu do tego co bylo to jest nawet dobrze. jedynie czasu nie ma na poglebianie wiedzy, na rozwoj duchowy za malo czasu :(
bilans bledow, tak robimy go razem rozmawiajac. jestesmy madrzejsi w tym temacie ale mi osobiscie to nic nie daje jesli chodzi o odczuwanie bolu, zalu, i poczucia krzywdy.
co z tego ze jestem madrzejsza, ze on jest madrzejszy. no jest ale to nie zmienia faktu ze mnie tak potraktowal, ze zrobil to co zrobil. ze nie potrafie wybaczyc, chcoc tez mam swiadomosc ze wybaczenie jest potrzebne glownie mi. to ja tego NIE POTRAFIE :(
co nie znaczy ze nie chcialabym. tak dlugo to trwa ze mysle sobie- moze juz zawsze tak bedzie ? moze ja nie jestem zdolna do takiego wielkiego czynu ?

ja_tezon jest dobrym czlowiekiem, zagubil sie tylko raz. wczesniej nigdy mnie tak nie skrzywdzil, nigdy nie dal mi powodow do zazdrosci, wiedzialam i czulam ze dla niego jestem tylko ja. ze inne kobiety dla niego sie nie licza. on nie jest typem lovelasa, nie czaruje slodkimi slowkami innych, nie potrzebowal nigdy w taki sposob sie nakrecac zeby sie dowartosciowywac.
on zdaje sobie sprawe z tego ze ZDRADZIL, ma swiadomosc tego co zrobil. gdyby bylo inaczej nie byloby mnie z nim juz. ale to ze on po tym wszystkim jest jak zbity pies za przeproszeniem, ze zaluje BARDZO tego co zrobil - widze to - to to wcale nie powoduje ze ja potrafie wybaczyc, pogodzic sie z tym co spowodowal :( tu mam problem :(

NM ja tez juz w MILOSC NIE WIERZE.
fajnie ze zajrzales do mojego watku i pisz jesli tylko masz ochote, nawet niekoniecznie scisle w temacie. kazdy wnosi cos wartosciowego do rozmowy. wyraziles tu kilka spostrzezen, czasem troche pojechales stereotypem ;) nie gniewam sie ze w jakis sposob chciales mnie zaszufladkowac, ocenic ale ja sie nie dam :) bo nie jest tak ze tylko stwierdzilam ze brak komunikacji z meza strony i juz. koniec dyskusji i tylko wypominki ze on jest jaki jest, ze nie potrafi gadac. otoz nie , byly proby z mojej strony swego czasu nawet wytezone. nie przyniosly ani zmiany ani nawet jego reakcji. i o tym dzisiaj on ze mna rozmawia ze tu jest jego niezaprzeczalny i niepodwazalny blad. blad ktory doprowadzil do punktu w ktorym dzisiaj jestesmy. fakt, ze w pewnym momencie ja tez juz odpuscilam te swoje starania o naprawe bo ilez mozna wlaczyc jak ten przyslowiowy don kichot ???? ciezko bylo, naprawde. i teraz jeszcze ta kara ! nie zasluzylam, naprawde. chociaz moze niektorym ciezko w to uwierzyc. dlatego tak trudno mi dzisiaj znowu dzwigac jego kolejne bledy :(
i bunt - dlaczego mam dac szanse ? dlaczego mam mu wybaczyc i zostac ?
fakt on zrozumial, chce naprawiac, wychodzi do mnie ale czy ja mam wplyw na to ze we mnie juz cos peklo ???? juz... wcale nie juz - bylam cierpliwa. duzo moglam zniesc. ale zdrady nie dzwigne... to juz chyba gwozdz do trumny tej milosci, mojej wyrozumialosci i checi trwania pomimo... jestem kobieta... ladna, bystra, nieglupia. i zostalam zdradzona. i nie pasuje mi to do mojego obrazu widzenia samej siebie. jestem zarozumiala ? nie. znam swoja wartosc.
masz racje ze moge przegiac i zabic w nim pragnienie naprawy. ale ja nie mam takiego guzika ktory moge nacisnac i sie przekierowac :( nie mam niestety. tu jest problem...
dziekuje za twoje wpisy, zajmuj moj temat kiedy tylko najdzie cie ochota :)

twardy nie chce zebys tak to odbieral, jako wspolczucie. nie. to bardziej empatia.
bron boze nie mialam zamyslu abys poczul sie zle, czy gorszy bo sie nie udalo. ja po prostu wciaz mam myslenie ze rozwod oznacza koniec. zycze ci powodzenia i determinacji w walce i zdobywaniu zony na nowo :)
szkoda ze nie chciales opisac pokrotce i wprost jakie konkretnie ty popelniles bledy. no szkoda. ale coz, twoja wola.

mare1966 poruszyles temat rzeke...
ja potrafie sluchac, uwierz. bardziej niz mowic. ale nie mialam kogo sluchac bo moj maz NIE MOWIL. jak chcesz to on ci to sam napisze ;) taka jest prawda niestety.
mimo najszczerszych checi z mojej strony on nie dal mi szansy, rozumiesz ???
za to znalazl sobie najprostsza droge i nia poszedl...
on z nia nie poruszal glebokich tresci, wedlug tego co mi przekazal o tej znajomosci to rozmowy dotyczyly pierdul, codziennosci. ona sluchala i byl gicior bo wiesz, badz wyobraz sobie rozmowy dwojga ludzi ktorych nie laczy codziennosc, zadne wspolne problemy, walka o byt, i wlasnie glebsze relacje. no to masz odpowiedz ze to sa bardzo przyjemne rozmowy... o niczym. on mi to tak wlasnie ukazuje, ze tak to bylo.
ze glupi byl ze pomylil dwa zupelnie inne swiaty. jego zafascynowal spokoj ( ! )
kazdy jest spokojny, na poczatku znajomosci, bo co chce ? CHCE POKAZAC SIE Z JAK NAJLEPSZEJ STRONY. zwlaszcza jak ma w tym ukryty cel tak jak to babsko.
on wie jaki glupi byl pomimo swoich 40 lat na karku.
naiwny i glupi. teraz juz wie wszystko, madry jest. tylko mnie to nie "zadowala"
poza tym wydaje mi sie ze mowisz o fizycznej glebi, o takim braku.
jest jeszcze cos takiego jak wyjatkowosc nici ktora polaczy dwoje ludzi. cos nie zmierzalnego, to jest chyba wlasnie to cos od samego boga. taka relacja jest mozliwa tylko raz w zyciu. to mielismy. to zniszczyl... tego zal...
bo sie pomylil !
powiedz mi jesli mozesz, jak facet kobiecie.
czy mozliwe jest takie zachowanie mezczyzny wzgledem kobiety jak opisalam w moich pierwszych postach ?
spytam naiwnie, ale co mi tam... szukam odpowiedzi wiec spytam, bo my kobiety jednak inaczej mozemy te sprawy odczuwac...
czy mozliwy jest taki sex ?
bez uczuc ? bez podniecenia kobieta ?
sex - okazja. bo jest. wiec go sobie wezme ?
on mi caly czas mowi ze skorzystal z takiej okazji. ze nie bylo z jego strony ani czulosci, ani namietnosci. wkladal zeby sie skonczyc bo mu to pasowalo. nic wiecej nie chcial. trudno w to uwierzyc... jest to mozliwe ???????

szaraczek strasznie zabolal mnie twoj post :(
poczulam po prostu niemalze fizyczny bol, bol twojej zony.
ja z punktu widzenia zdradzonej kobiety powiem ci : nie masz nawet pojecia jak bardzo skrzywdziles swoja zone. nie masz ! nigdy nie poczujesz takiego bolu jak ona. nie wiesz jak to jest czuc sie po czyms takim. ja sie nie dziwie ze ona cie juz nie chce :( rozumiem ja bardziej niz ciebie, twoja potrzebe naprawy. gdzie byles jak ja zdradzales ? gdzie sie pytam ? to tak nie dziala ze jak sobie zdradze a potem powiem mojej zonie/ mezowi jak bardzo ja kocham ze sie pomylilem, ze teraz wiem jak jest dla mnie wana/ wazny to ona mnie przygarnie z radoscia bo jej takie slodkie i piekne rzeczy mowie... czesto jest tak ze sie zdradzona osbe po prostu zabija. smierc. szkoda wielka ze nie posiada sie takiej wiedzy przed. mowie o "normalnych" ludziach, zdradzajacych z wszystkich innych powodow niz dla samego zdradzania wynikajacego z charakteru, szkoda ze nie wiecie ze zdradzajac ZABIJACIE osoby ktore po tym fakcie kochacie jeszcze czesto bardziej. tylko nam z tego juz nic... szaraczku przepraszam za te mocne slowa ale napisales do osoby zdradzonej. u mnie zrozumienia nie znajdziesz pomomo iz cenie sobie twoj apel o szanse dla meza. ale niestety... jestes po drugiej stronie...

zlamana masz racje to byc moze skuteczny pomysl moglby sie okazac niemniej jednak bardzo ryzykowny. zwlaszcza ze ostatni rok zylismy osobno. w koncu calkiem sie od siebie odzwyczaimy... ;)
rozmawialismy o tym. ja moge jedynie zrobic radykalny krok i wrocic do polski. on na to sie nie zgadza, jedynie na to ze zamieszkam osobno ale niedaleko zeby mogl sie o mnie starac. ale z kolei ja sie na to nie pisze. tak wiec zyjemy pod jednym dachem. pod ktorym juz kilka wstrzasow mu zafundowalam.
u mnie wyprowadzka bedzie oznaczala koniec. juz chyba definitywny.
ale sama nie wiem. bo nie wiem nic. po tym co zrobil. jak juz pisalam teraz ja jestem pogubiona. naprawde niesamowite znajac mnie ale ja mam problemy z podejmowaniem jakichkolwiek decyzji. co wczesniej u mnie nie wystepowalo.

Wczoraj ogladalismy dom, bo mieszkamy w wynajetym mieszkaniu, a stare plany byly takie ze kupimy tutaj dom. DOM slowo glebia...
wiecie co jedynie chcialam ogladajac go wczoraj ????
UCIEC !
bo odczulam bardzo bolesnie ze ja domu nie mam :(
dom jest w sercu...

[ Dodano: 2013-07-23, 13:35 ]
dorka tobie bardzo dziekuje za modlitwe. sama masz ciezko a mimo to jestes empatyczna.
przykre co wyrabia twoj maz...

[JooW70]

Strasznie cierpisz z powdu zdrady. Bardzo Ci współczuję. To co mi przychodzi na myśl; musisz to zranienie glębokie mądrze przepracować. To dla Ciebie trauma, idź z tym do dobrego terapeuty.
Mam wrażenie, że mąż swoją zdradą bardzo zranił Twoje ego. Oczywiście, nie usprawiedliwiam go - postąpił paskudnie, jednakże nie ma innej dorgi do uzdrowienia, jak wybaczenie i pojednanie, a on ze swej storny przynajmniej wykazuje dobrą wolę. Wykazuje skruchę. Kobieto, ilu z nas chciałoby być na Twoim miejscu. Mąłzonek, który zdradził, ale chce to naprawić, chce zacząć od nowa. Ma jeszcze nadzieję, i chce cię zdobywać na nowo.
Ilu z nas przyjęłoby takiego marntotrawnego syna z otwartymi ramionami.
Teraz miotają Tobą ciężkie emocje. Zranienie, poczuice krzywdy jest tak palące. Masz prawo tak czuć, ale trzeba to przezwycieżyć i spojrzeć na związek chłodniejszym okiem.
A co do Twojego zapytania, czy można pójśc z kobietą do łożka bez czułości itd. Oczywiście, żę można. Można w ten sam sposób pójść do łóżka z mężczyzną.
To, że Ty to odczuwasz zupełnie inaczej, nie oznacza, że tak wszyscy odczuwają. Z tego nie robiłabym żadnych breweryji, bo mu kołki na głowie ciosasz niepotrzebnie. Kurcze, facet cię zdradził, przyznał się i żałuje, a ty rozdrabniasz temat w szczególe z nim. Po co? Rzołóż sobie na czyniki pierwsze ale z koleżanką, albo u terapeuty.
Dopiero by było, jakby Nasz Pan Jezus mówił nam na modlitwie - zraniłeś mnie tak bardzo, że Ci nie wybaczę już. Wiedziałeś, co tracisz, a mimo to poszedłeś w tango. Przykor mi, ale ja nie znajduję siły już, ani powodu, aby tobie człowieku wybaczyć. Skrzywidzłeś mnie do tego stopnia, że już więcej nie udźwignę...

Na szczęście, skrucha, żal za grzechu, wiara, nadziej i miłość mimo wszystko, nieustannie pozwalają nam stawać w obliczu niezmierzonego miłosierdzia Boga.

pozdrawiam

Strasznie cierpisz z powdu zdrady. Bardzo Ci współczuję. To co mi przychodzi na myśl; musisz to zranienie glębokie mądrze przepracować. To dla Ciebie trauma, idź z tym do dobrego terapeuty.
Mam wrażenie, że mąż swoją zdradą bardzo zranił Twoje ego. Oczywiście, nie usprawiedliwiam go - postąpił paskudnie, jednakże nie ma innej dorgi do uzdrowienia, jak wybaczenie i pojednanie, a on ze swej storny przynajmniej wykazuje dobrą wolę. Wykazuje skruchę. Kobieto, ilu z nas chciałoby być na Twoim miejscu. Mąłzonek, który zdradził, ale chce to naprawić, chce zacząć od nowa. Ma jeszcze nadzieję, i chce cię zdobywać na nowo.
Ilu z nas przyjęłoby takiego marntotrawnego syna z otwartymi ramionami.
Teraz miotają Tobą ciężkie emocje. Zranienie, poczuice krzywdy jest tak palące. Masz prawo tak czuć, ale trzeba to przezwycieżyć i spojrzeć na związek chłodniejszym okiem.
A co do Twojego zapytania, czy można pójśc z kobietą do łożka bez czułości itd. Oczywiście, żę można. Można w ten sam sposób pójść do łóżka z mężczyzną.
To, że Ty to odczuwasz zupełnie inaczej, nie oznacza, że tak wszyscy odczuwają. Z tego nie robiłabym żadnych breweryji, bo mu kołki na głowie ciosasz niepotrzebnie. Kurcze, facet cię zdradził, przyznał się i żałuje, a ty rozdrabniasz temat w szczególe z nim. Po co? Rzołóż sobie na czyniki pierwsze ale z koleżanką, albo u terapeuty.
Dopiero by było, jakby Nasz Pan Jezus mówił nam na modlitwie - zraniłeś mnie tak bardzo, że Ci nie wybaczę już. Wiedziałeś, co tracisz, a mimo to poszedłeś w tango. Przykor mi, ale ja nie znajduję siły już, ani powodu, aby tobie człowieku wybaczyć. Skrzywidzłeś mnie do tego stopnia, że już więcej nie udźwignę...

Na szczęście, skrucha, żal za grzechu, wiara, nadziej i miłość mimo wszystko, nieustannie pozwalają nam stawać w obliczu niezmierzonego miłosierdzia Boga.

pozdrawiam

[nunana]

masz duzo racji JooW70 w tym co piszesz. zwlaszcza na temat tego ze bardzo cierpie i ze musze to doglebnie przepracowac.
wiem to i zdaje sobie z tego sprawe dlatego szukam pomocy.
myslalam o terapii ale wiesz, nie potrafie o tym rozmawiac z nikim. jak zauwazylas temat zdrady przerabiam tylko z mezem. oboje uwazamy ze to jest tylko i wylacznie nasza sprawa, nasz problem. nikt z rodziny, znajomych o tej zdradzie nie wie. i tak jest dobrze. tego akurat nie chce zmieniac. on tez. bo on tego co zrobil wstydzi sie i chcialby zeby to sie nie stalo.
ale stalo sie i musze/ musimy z tym zyc dalej. ale jak ? tu nie wiem i tu szukam odpowiedzi...
masz racje bardzo zranil moje ego, ale tez wyrwal mi serce.
jednak przede wszystkim zniszczyl cos czego juz nigdy nie bedzie- czystosc i swietosc naszego magicznego swiata. to jest nie do odzyskania. a ja zawsze w to wierzylam ze nasza milosc jest jedyna na tym swiecie, wyjatkowa, piekna., ze my tacy jestesmy...mialam ku temu podstawy by zyc w takim przekonaniu.
moze naiwnie na to wszystko patrze ale tego nie zmienie, jestem romantyczna idealistka.
lubie siebie taka i nie chce zmieniac. i nie godze sie takze aby ktos w taki ohydny sposob mi to odbieral.
jak spojrze na to co teraz zostalo chlodnym okiem to boje sie ze ujrze juz tylko SZARA RZECZYWISTOSC. tego sie boje i tego NIE CHCE.
wiem tez ze wiele osob chcialo by byc na moim miejscu. naprawde to wiem. bo wiem ze zamiast w szarej rzeczywistosci mozna byc np. w czarnej doopie.
ja to wszytko wiem i zdaje sobie z tego sprawe ale to nie zmniejsza mojego cierpienia.
jesli czytalas moje pierwsze wpisy to wiesz ze przeszlam tez etap porzucenia. pol roku zylam ze swiadomoscia ze on chce odejsc.
wiem jak to jest jak sie niczego bardziej nie pragnie jak powrotu ukochanej osoby.
ale to tez nie jest tak ze jak juz wroci to przyjmiesz wszystko... byle by byl...
przynajmniej ja tak nie mam.
nie chce wchodzic w szczegoly mojej historii bo miejsca by braklo zeby to wszystko opisac.
uwierz mi jednak ze to nie jest tak ze robie z siebie histeryczke i wielkie halo rozdmuchujac problemik.
przez ten rok wydarzylo sie wiele zlych rzeczy.
a i ta znajomosc to nie byl tylko kilkurazowy skok w bok... jak typowy romans.
trudne to wszystko.
nie wiem czego oczekuje piszac tutaj...
moze liczylam na zlote lekarstwo...
ktorego nie ma tak naprawde.

co do pytania o pojscie do lozka z kims do kogo sie nic nie czuje.
no nie calkiem takie pytanie jednak zadalam, az tak naiwna i glupia nie jestem ;)
to jest mozliwe, jak najbardziej.
ale pojscie do lozka z kims do kogo sie nie czuje zadnych uczuc, nie czuje sie tez pozadania, podniecenia ta osoba. czy TO jest mozliwe ?
rozumiesz - NIC a jednak sciagasz gacie !
to jakis matrix dla mnie, nie przyswajam...

wedlug jego tlumaczen tak wlasnie to wygladalo.
chcial zmieniac swoje zycie. w pewnym sensie czul sie wolny ( ! ) bo mnie o tym poinformowal ze chce byc sam. nic wiecej z tym nie zrobil ale w jego odczuciu byl wolny...
a skoro byl wolny i mial znajoma ( tak. znajoma- tak o niej mowi ) ktora rozkladala nogi na skinienie to z tego korzystal. bez udziwnien, bez fantazji i bez namietnosci. okresla to jako sex kolezenski, dla rozladowania napiecia.
ja takiego czegos nie potrzebuje, zeby pozwalac komus nieistotnemu dla mnie "wchodzic tak gleboko" w moje sfery intymne dla samego rozladowania napiecia, lub dowartosciowania sie ( bo to stwierdzenie tez padlo )
mysle ze kobiety inaczej traktuja takie zblizenia.
dlatego pytam panow czy to jest mozliwe ????

JooW70 jeszcze taka refleksja...
dlaczego ja mam z nim o tym nie rozmawiac ? przeciez to nasze zycie, wspolne poki co, moje i jego. kto ma to za nas naprawic ? badz jak mamy je naprawic nie rozmawiajac o problemie ????
ja musze miec jasnosc sytuacji, poukladac sobie to w glowie.
w przeciwnym wypadku to predzej czy pozniej rozpierniczy sie z hukiem z jakiegos zupelnie innego pozornie, blachego powodu.
on musi wiedziec przez co ja przechodze, co mysle, co ja czuje, ja chce wiedziec co czuje i mysli on.
powiem wiecej, oczekuje wsparcia z jego strony, bo albo przejdziemy przez to razem albo osobno...

myslisz ze ja chce to wszystko czuc ? te zle emocje ?
to jest paskudne.
ale nikt mnie nie spytal wczesniej czy ja tego chce.
szczerze powiem to dostalam w moj najslabszy punkt.
od zawsze wiedzialam ze nie umiem wybaczac na zasadzie pojednania.
wybaczyc, odwrocic sie i odejsc- tak.
tak zawsze postepowalam. nie pozwalalam ranic sie na wlasne zyczenie i tkwic w bolu.
ciecie, oczyszczenie rany, plaster i do przodu !
a teraz ??? teraz dostalam pstryczka w nos ! jestem slaba i... slysze smiech pana boga...

pozdrawiam cie rowniez i dziekuje

masz duzo racji JooW70 w tym co piszesz. zwlaszcza na temat tego ze bardzo cierpie i ze musze to doglebnie przepracowac.
wiem to i zdaje sobie z tego sprawe dlatego szukam pomocy.
myslalam o terapii ale wiesz, nie potrafie o tym rozmawiac z nikim. jak zauwazylas temat zdrady przerabiam tylko z mezem. oboje uwazamy ze to jest tylko i wylacznie nasza sprawa, nasz problem. nikt z rodziny, znajomych o tej zdradzie nie wie. i tak jest dobrze. tego akurat nie chce zmieniac. on tez. bo on tego co zrobil wstydzi sie i chcialby zeby to sie nie stalo.
ale stalo sie i musze/ musimy z tym zyc dalej. ale jak ? tu nie wiem i tu szukam odpowiedzi...
masz racje bardzo zranil moje ego, ale tez wyrwal mi serce.
jednak przede wszystkim zniszczyl cos czego juz nigdy nie bedzie- czystosc i swietosc naszego magicznego swiata. to jest nie do odzyskania. a ja zawsze w to wierzylam ze nasza milosc jest jedyna na tym swiecie, wyjatkowa, piekna., ze my tacy jestesmy...mialam ku temu podstawy by zyc w takim przekonaniu.
moze naiwnie na to wszystko patrze ale tego nie zmienie, jestem romantyczna idealistka.
lubie siebie taka i nie chce zmieniac. i nie godze sie takze aby ktos w taki ohydny sposob mi to odbieral.
jak spojrze na to co teraz zostalo chlodnym okiem to boje sie ze ujrze juz tylko SZARA RZECZYWISTOSC. tego sie boje i tego NIE CHCE.
wiem tez ze wiele osob chcialo by byc na moim miejscu. naprawde to wiem. bo wiem ze zamiast w szarej rzeczywistosci mozna byc np. w czarnej doopie.
ja to wszytko wiem i zdaje sobie z tego sprawe ale to nie zmniejsza mojego cierpienia.
jesli czytalas moje pierwsze wpisy to wiesz ze przeszlam tez etap porzucenia. pol roku zylam ze swiadomoscia ze on chce odejsc.
wiem jak to jest jak sie niczego bardziej nie pragnie jak powrotu ukochanej osoby.
ale to tez nie jest tak ze jak juz wroci to przyjmiesz wszystko... byle by byl...
przynajmniej ja tak nie mam.
nie chce wchodzic w szczegoly mojej historii bo miejsca by braklo zeby to wszystko opisac.
uwierz mi jednak ze to nie jest tak ze robie z siebie histeryczke i wielkie halo rozdmuchujac problemik.
przez ten rok wydarzylo sie wiele zlych rzeczy.
a i ta znajomosc to nie byl tylko kilkurazowy skok w bok... jak typowy romans.
trudne to wszystko.
nie wiem czego oczekuje piszac tutaj...
moze liczylam na zlote lekarstwo...
ktorego nie ma tak naprawde.

co do pytania o pojscie do lozka z kims do kogo sie nic nie czuje.
no nie calkiem takie pytanie jednak zadalam, az tak naiwna i glupia nie jestem ;)
to jest mozliwe, jak najbardziej.
ale pojscie do lozka z kims do kogo sie nie czuje zadnych uczuc, nie czuje sie tez pozadania, podniecenia ta osoba. czy TO jest mozliwe ?
rozumiesz - NIC a jednak sciagasz gacie !
to jakis matrix dla mnie, nie przyswajam...

wedlug jego tlumaczen tak wlasnie to wygladalo.
chcial zmieniac swoje zycie. w pewnym sensie czul sie wolny ( ! ) bo mnie o tym poinformowal ze chce byc sam. nic wiecej z tym nie zrobil ale w jego odczuciu byl wolny...
a skoro byl wolny i mial znajoma ( tak. znajoma- tak o niej mowi ) ktora rozkladala nogi na skinienie to z tego korzystal. bez udziwnien, bez fantazji i bez namietnosci. okresla to jako sex kolezenski, dla rozladowania napiecia.
ja takiego czegos nie potrzebuje, zeby pozwalac komus nieistotnemu dla mnie "wchodzic tak gleboko" w moje sfery intymne dla samego rozladowania napiecia, lub dowartosciowania sie ( bo to stwierdzenie tez padlo )
mysle ze kobiety inaczej traktuja takie zblizenia.
dlatego pytam panow czy to jest mozliwe ????

JooW70 jeszcze taka refleksja...
dlaczego ja mam z nim o tym nie rozmawiac ? przeciez to nasze zycie, wspolne poki co, moje i jego. kto ma to za nas naprawic ? badz jak mamy je naprawic nie rozmawiajac o problemie ????
ja musze miec jasnosc sytuacji, poukladac sobie to w glowie.
w przeciwnym wypadku to predzej czy pozniej rozpierniczy sie z hukiem z jakiegos zupelnie innego pozornie, blachego powodu.
on musi wiedziec przez co ja przechodze, co mysle, co ja czuje, ja chce wiedziec co czuje i mysli on.
powiem wiecej, oczekuje wsparcia z jego strony, bo albo przejdziemy przez to razem albo osobno...

myslisz ze ja chce to wszystko czuc ? te zle emocje ?
to jest paskudne.
ale nikt mnie nie spytal wczesniej czy ja tego chce.
szczerze powiem to dostalam w moj najslabszy punkt.
od zawsze wiedzialam ze nie umiem wybaczac na zasadzie pojednania.
wybaczyc, odwrocic sie i odejsc- tak.
tak zawsze postepowalam. nie pozwalalam ranic sie na wlasne zyczenie i tkwic w bolu.
ciecie, oczyszczenie rany, plaster i do przodu !
a teraz ??? teraz dostalam pstryczka w nos ! jestem slaba i... slysze smiech pana boga...

pozdrawiam cie rowniez i dziekuje