Celem tego forum jest niesienie pomocy małżonkom przeżywającym kryzys na każdym jego etapie, którzy chcą ratować swoje sakramentalne małżeństwa, także po rozwodzie i gdy ich współmałżonkowie są uwikłani w niesakramentalne związki
Czy kobiety zatraciły te naturalne mechanizmy obronne ?
Wszystko można zwalić na "uczucie" ?
Przecież to co wymieniłem to są bariery fizyczne ( błona , ciąża , choroby )
i psychiczne .
Czyżby mózg został całkowicie wyłączony ?
Może nie tyle wyłączony co wyprany przez obecna kulturę, media, reklamę, środowisko. Wszystko i wszyscy w kolo mówią taka bądź, a taka nie. Wiele kobiet już tak naprawdę nie wie jakie chcą i jakie powinny być. Ciągle porównują się do mężczyzn. Kobiety zatraciły swoja kobiecość i wartości z nią związane. Ale ten problem nie dotyczy tylko kobiet. Mężczyźni również zatracili swoją "męskość". Jeśli w małżeństwie są problemy, to lepiej się rozstać, niż pracować nad nim, nad sobą. Przecież masz "prawo do szczęścia".
Czy zauważyliście, że większość osób przychodzących tu po pomoc nie słyszy, kiedy mówi się im "zacznij pracę od siebie, zacznij porządkować swój świat". Ja też tego nie chciałam usłyszeć. Przecież to "maż mi się zepsuł, a nie ja, po co wiec mam nad soba pracować?".
[ Dodano: 2013-05-21, 17:24 ]
Pogubiony Twoje pytanie w tej chwili nie powinno już brzmieć "to co robić", tylko" jak mam nad sobą pracować"
mare1966 [Usunięty]
Wysłany: 2013-05-21, 17:39
Wczoraj 17.11 pierwszy post .
Pogubiony
W ciągu jednej doby napisałeś 23 posty
i jeszcze chcesz definitywnie "rozwiązać sprawę" .
Żona nie napisze pozwu w jeden dzień ,
nawet gdyby
to upłynie kilka miesięcy do pierwszej sprawy .
Za kilka miesięcy następna ............
A Ty się zachowujesz , jakbyście do piątku
mieli począć drugie dziecko .
Zenia 1780 .
Teraz jest tak , że jak dziewczyna ma 20 , 23 lata
to pisze temat na forum :
"pomóżcie , co mam zrobić mam 20 lat i nadal jestem dziewicą"
I to stanowi problem !!!
.......... a jakie ciekawe porady !
Ja naprawdę nie mogę pojąć , jak w dobie internetu
i dostępu do tylu portali , nie można trafić
choćby przypadkiem
na jakiś wartościowy .
W szkołach mają religię na dodatek .
Zresztą z tym się rodzimy , te pragnienia są "zapisane w nas" .
Juz samo współżycie przed ślubem bardzo szkodzi małżeństwu ,
a co dopiero WIEDZA ,
że żona miała przed tobą 5 facetów
( i tak się stresujesz czy jesteś wystarczająco dobry
a rozmyślania o poprzednikach raczej nie pomogą ,
do tego dochodzi zazdrość o byłych
......... i podejrzliwość o potencjalnych przyszłych ,
same stresy )
No i to idzie w dwie strony .
Jaką ma szansę takie małżeństwo ?
............ bardzo , bardzo niewielką
( dlaczego po 5 mąż miałby być ostatnim ?
a po 5 zaliczonej dziewczynie ostatnio zaliczałby tylko żonę ? )
Przecież to takie oczywiste .
Rada zajęcia się sobą ma chyba inne jeszcze ważniejsze podłoże :
niestety , z doświadczenia ( każdy sprawdza )
okazuje się , że
próba zmiany małżonka okazuje się nieskuteczna .
Facetom wydaje się ponadto , że logicznie wytłumaczą wszystko żonie
w parę minut , no może 2-3 godziny . Ona zrozumie i po sprawie .
Jak baba się uprze to i końmi nie ruszysz .
Ale podobnie jest i z facetami , mają klapki .
Ostatnio zmieniony przez mare1966 2013-05-21, 18:21, w całości zmieniany 2 razy
Isia [Usunięty]
Wysłany: 2013-05-21, 17:43
Powiem Ci tak, z perspektywy osoby zdradzającej:
- będzie chciała Cię oszukać to Cię oszuka
- będzie chciała emocjonalnie uciec to ucieknie
- będzie chciała w kimś innym ciepła, zrozumienia to to zrobi
- będzie chciała robić Ci na przekór to to zrobi
Twój opór nic nie da. Nawet zmuszenie jej do uczestnictwa fizycznego w terapii nic nie da. Im bardziej będziesz szukał, szperał, kontrolował- tym bardziej ona poczuje się osaczona i zwieje gdzie pieprz rośnie. Emocjonalnie głównie, bo fizycznie to już zwiała.
Pytasz, co robić. Bądź ojcem na tyle ile możesz, módl się (już wielokrotnie tu powtarzałam, że działa również modlitwa do Anioła Stróża żony / męża) i pracuj nad sobą. Aż tyle.
pogubiony [Usunięty]
Wysłany: 2013-05-21, 20:18
jednym słowem WIEM, ŻE NIC NIE WIEM
lena [Usunięty]
Wysłany: 2013-05-21, 21:04
Cytat:
macie pomysł jak skutecznie zasugerować jej udział w takiej terapii skoro jest tak bardzo na nie ??
Tolek to kurde masz lepsze lekarstwo na uzdrowienie relacji z kimś kto jest kategorycznie na nie ??
no to co robić... cały czas wlaśnie o to dopytuję
...itp...itd....
Pogubiony...tyle sugestii,tyle wskazówek ,a Ty dalej swoje.
Czy potrafisz choc na chwile odstawic na bok swoje"chcę" i choć przez chwile skupić sie na tym czego "chce" druga strona?
...a czego chce,oczekuje?....z pewnością spokoju,oddechu,CZASU....
Naciskając tylko pogarszasz swoją sytuacje.......niemal kazdy o tym pisze.
Wspominasz,że narozrabiałes kilkanaście miesięcy temu,dzis jestes czysty,inny......i fajno,ze w końcu.
Twoj sukces,Twój powód do radości,ale..........niekoniecznie jeszcze zony.
No niestety..."raz "utracone zaufanie,trudno odbudować.
Jedyne co na dzis zrobic możesz,żeby żone przekonać, to świadczyc swoją postawą...nie slowami,obietnicami,zapewnieniami ,ale postawą.
Mówie Ci to ja,oszukiwana i zdradzana przez lata....
Dziś szczęśliwa mężatka,tego samego męża.
Niemal pięc lat trwała naprawa małżeństwa,bo......wciąz było zmuszanie do wspólnej terapii,bo niecierpliwośc,bo słowa(przestałem,zmieniłem sie),bo jak długo jeszcze....itp.
Było by krócej ,bez tego powyżej.
Ty.....zrobisz jak zechcesz,masz wybór.
pogubiony [Usunięty]
Wysłany: 2013-05-21, 21:57
...no cóż w takim razie nie pozostaje mi nic innego, jak włączyć opcję STAND BY i czekać ... najgorsze jest to, że cierpliwość nie jest moją mocną stroną :( .. ale jak nie ma rady
Jolanta I. [Usunięty]
Wysłany: 2013-05-22, 19:36
Z całego serca Ci współczuję i życzę, aby wszystko dobrze się ułożyło. Aby Dobry, Miłosierny Pan Bóg pomógł. Dobrze wiem , jak to jest kochac małżonka, który nie kocha, który chciałby ułożyć sobie życie z kimś innym. Ja kocham, mojego męża całym sercem, a on mnie nie kocha . Rozumiem, jak cierpisz. Módl się i Zawierz to Bogu, Ufaj Mu. Napisz list do żony i wyznaj, że kochasz ją i że zrobisz wszystko, poproś, by dała Wam szansę. Módl się i ufaj Bogu. Zawierz Mu Wasze małżeństwo. To jedyna droga. Z Panem Bogiem
Tolek52 [Usunięty]
Wysłany: 2013-05-22, 21:53
Jolanta I. napisał/a:
Ja kocham, mojego męża całym sercem,
Imię wskazuje na kobietę, masz męża, ale ten znaczek przy imieniu???????????????
katalotka72 [Usunięty]
Wysłany: 2013-05-22, 22:09
Tolek52,
oj tam oj tam, nie czepiaj sie
kinga2 [Usunięty]
Wysłany: 2013-05-23, 01:48
pogubiony napisał/a:
no cóż w takim razie nie pozostaje mi nic innego, jak włączyć opcję STAND BY i czekać ... najgorsze jest to, że cierpliwość nie jest moją mocną stroną :(
(3) [...] chlubimy się także z ucisków, wiedząc, że ucisk wyrabia wytrwałość, (4) a wytrwałość - wypróbowaną cnotę, wypróbowana cnota zaś - nadzieję. (5) A nadzieja zawieść nie może, ponieważ miłość Boża rozlana jest w sercach naszych przez Ducha Świętego, który został nam dany.
(List do Rzymian 5:3-5, Biblia Tysiąclecia)
ja_tez [Usunięty]
Wysłany: 2013-05-23, 09:15
pogubiony napisał/a:
jednym słowem WIEM, ŻE NIC NIE WIEM
Tolek52 napisał/a:
Pogubiony wielokrotnie już Ci to powiedziano.
Pracuj nad sobą, zmieniaj się na dobrego FACETA
Powtórzę raz jeszcze: ODPUŚĆ żonie, daj jej oddech i możliwość wyboru. Nie zmusisz jej do niczego. Im szybciej się z tym pogodzisz, tym lepiej.
Tolek52 [Usunięty]
Wysłany: 2013-05-23, 09:59
katalotka72 napisał/a:
Tolek52,
oj tam oj tam, nie czepiaj sie
Wręcz kocham to sformułowanie
Stanisław1 [Usunięty]
Wysłany: 2013-05-25, 18:19
Witam Cię serdecznie Pogubiony!
I życzę Ci gorąco abyś jak najszybciej stał się Odnalezionym:)
Wiem doskonale co przechodzisz, rozumiem i Twoje obawy i emocje.
Podzielę się zatem z Tobą pewnymi doświadczeniami, uniwersalnymi, które, jestem o tym głęboko przekonany, dodadzą Ci energii w walce o odzyskanie Żony.
Rzecz w tej chwili najważniejsza, wyobraź sobie, że Twoja wyobraźnia to łakomy potwór, zapytaj sam siebie czy warto go karmić? Czy warto nachodzić Żonę w jej tymczasowym lokum i zastanawiać się nad tym czy jest u niej ktoś czy też nie ma? Czy Cię zdradziła czy nie?
Kolego, ona od Ciebie odeszła. Na chwilę obecną trzeba to po prostu, po męsku przyjąć do wiadomości.
Zostaw dla własnego dobra myśli, które Cię zabijają, a zacznij myśleć o tym co Ciebie uzdrowi. I Twoje małżeństwo.
Pogłębiaj dobrą relację z Synem, okazuj mu miłość ojcowską i zainteresowanie. Ale nie myśl przy okazji, że w ten sposób ugrasz coś od Żony. Kieruj się miłością bezinteresowną.
Nie stosuj przemocy słownej wobec Żony. Naucz się szanować jej NIE. Kiedy raz je usłyszysz nie brnij w temat na ślepo, bo to tylko ją wkurza. Bo pokazuje jej, że tak naprawdę nic się nie zmieniłeś. A chcesz się zmienić, co?
Żona odeszła bo, czuła się nieszczęśliwa. Nie odeszła do innego, ale coś w Waszym małżeństwie było dla niej za trudne.
Czy wiesz już co to było? Czy widzisz zaniedbania dobra w sobie? Czy już wiesz jak zadośćuczynić Żonie?
Jeżeli nie wiesz szukaj, a znajdziesz:) Spotkasz ludzi,którzy Ci w tym pomogą. Jesteś na dobrej drodze, szukaj tej prawdy!
Ja już Ci nie napiszę jak Przedmówcy, czekaj. Nie! Działaj! Przemieniaj się!
Nie naciskaj nie oznacza, bądź obojętny! Ty masz walczyć, ale o Żonę, a nie z Żoną:) Pamiętaj o tym.
Nade wszystko w kontaktach z Żoną okazuj jej spokój i cierpliwość. Jeżeli nie masz jej w sobie zacznij odmawiać Różaniec i pokornie proś Pana Boga o cnotę cierpliwości wobec Żony.
Zapewniam Cię, że będziesz miał jeszcze mnóstwo okazji by pokazać Żonie, że dobrze wybrała, wychodząc za Ciebie. Miej jednak na względzie, że masz iść do Żony z męską siłą i stanowczością, a nie po to by siłę uzyskać.
Dawaj Żonie poczucie, że może na Ciebie liczyć, że ją kochasz, ale nie osaczasz, że szanujesz jej obecną decyzję, ale wierzysz, że Waszą relację można uzdrowić.
Do tematu terapii wróć, ale w momencie, gdy zobaczysz, że w Waszej relacji nie ma już napięcia. Na razie nie przekonuj do niej Żony.
Doskonała okazja na odnalezienie się w nowej sytuacji jutro: Dzień Matki. Liczę na Twoją kreatywność!
Masz 37 lat. To naprawdę dobry moment by dojrzeć i odzyskać Żonę.
Semper fidelis. Powodzenia!!
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach Nie możesz załączać plików na tym forum Możesz ściągać załączniki na tym forum
„Dlaczego szukacie żyjącego wśród umarłych? Nie ma Go tutaj; zmartwychwstał!” (Łk 24,5-6) "To się Bogu podoba, jeżeli dobrze czynicie, a przetrzymacie cierpienia" (1 P 2,20b) "Na świecie doznacie ucisku, ale miejcie odwagę: Jam zwyciężył świat” (J 16,33)
„Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu!” (Mk 16,15)
To może być także Twoje zmartwychwstanie - zmartwychwstanie Twojego małżeństwa!
Jan Paweł II:
Każdy z was, młodzi przyjaciele, znajduje też w życiu jakieś swoje „Westerplatte". Jakiś wymiar zadań, które trzeba podjąć i wypełnić. Jakąś słuszną sprawę, o którą nie można nie walczyć. Jakiś obowiązek, powinność, od której nie można się uchylić. Nie można zdezerterować. Wreszcie — jakiś porządek prawd i wartości, które trzeba utrzymać i obronić, tak jak to Westerplatte, w sobie i wokół siebie. Tak, obronić — dla siebie i dla innych.
Dla tych, którzy kochają - propozycja wzoru odpowiedzi na pozew rozwodowy
W odpowiedzi na pozew wnoszę o oddalenie powództwa w całości i nie rozwiązywanie małżeństwa stron przez rozwód.
UZASADNIENIE
Pomimo trudności jakie nasz związek przechodził i przechodzi uważam, że nadal można go uratować. Małżeństwa nie zawiera się na chwilę i nie zrywa w momencie, gdy dzieje się coś niedobrego. Pragnę nadmienić, iż w przyszłości nie zamierzam się już z nikim innym wiązać. Podjąłem (podjęłam) bowiem decyzję, że będę z żoną (mężem) na zawsze i dołożę wszelkich starań, aby nasze małżeństwo przetrwało. Scalenie związku jest możliwe nawet wtedy, gdy tych dobrych uczuć w nas nie ma. Lecz we mnie takie uczucia nadal są i bardzo kocham swoją żonę (męża), pomimo, iż w chwili obecnej nie łączy nas więź fizyczna. Jednak wyrażam pragnienie ratowania Naszego małżeństwa i gotowy (gotowa) jestem podjąć trud jaki się z tym wiąże. Uważam, że przy odrobinie dobrej woli możemy odbudować dobrą relację miłości.
Dobro mojej żony (męża) jest dla mnie po Bogu najważniejsze. Przed Bogiem to bowiem ślubowałem (ślubowałam).
Moim zdaniem każdy związek ma swoje trudności, a nieporozumienia jakie wydarzyły się między nami nie są powodem, aby przekreślić nasze małżeństwo i rozbijać naszą rodzinę. Myślę, że każdy rozwód negatywnie wpływa nie tylko na współmałżonków, ale także na ich rodziny, dzieci i krzywdzi niepotrzebnie wiele bliskich sobie osób. Oddziaływuje również negatywnie na inne małżeństwa.
Z moją (moim) żoną (mężem) znaliśmy się długo przed zawarciem naszego małżeństwa i uważam, że był to wystarczający czas na wzajemne poznanie się. Po razem przeżytych "X" latach (jako para, narzeczeni i małżonkowie) żona (mąż) jest dla mnie zbyt ważną osobą, aby przekreślić większość wspólnie spędzonych lat. Według mnie w naszym związku nie wygasły więzi emocjonalne i duchowe. Podkreślam, iż nadal kocham żonę (męża) i pomimo, że oddaliliśmy się od siebie, chcę uratować nasze małżeństwo. Osobiście wyrażam wolę i chęć naprawy naszych małżeńskich relacji, gdyż mam przekonanie, że każdy związek małżeński dotknięty poważnym kryzysem jest do uratowania.
Orzeczenie rozwodu spowodowałoby, że ucierpiałoby dobro wspólnych małoletnich dzieci stron oraz byłoby sprzeczne z zasadami współżycia społecznego. Dzieci potrzebują stabilnego emocjonalnego kontaktu z obojgiem rodziców oraz podejmowania przez obie strony wszelkich starań, by zaspokoić potrzeby rodziny. Rozwód grozi osłabieniem lub zerwaniem więzi emocjonalnej dzieci z rodzicem zamieszkującym poza rodziną. Rozwód stron wpłynie także niekorzystnie na ich rozwój intelektualny, społeczny, psychiczny i duchowy, obniży ich status materialny i będzie usankcjonowaniem niepoważnego traktowania instytucji rodziny.
Jestem katolikiem (katoliczką), osobą wierzącą. Moje przekonania religijne nie pozwalają mi wyrazić zgody na rozwód, gdyż jak mówi w punkcie 2384 Katechizm Kościoła Katolickiego: "Rozwód znieważa przymierze zbawcze, którego znakiem jest małżeństwo sakramentalne", natomiast Kompendium Katechizmu Kościoła Katolickiego w punkcie 347 nazywa rozwód jednym z najcięższych grzechów, który godzi w sakrament małżeństwa.
Wysoki Sądzie, proszę o danie nam szansy na uratowanie naszego małżeństwa. Uważam, ze każda rodzina, w tym i nasza, na to zasługuje. Nie zmienię zdania w tej ważnej sprawie, bo wtedy będę niewiarygodny w każdej innej. Brak wyrażenia mojej zgody na rozwód nie wskazuje na to, iż kierują mną złe emocje tj. złość czy złośliwość. Jednocześnie zdaję sobie sprawę, że nie zmuszę żony (męża) do miłości. Rozumiem, że moja odmowa komplikuje sytuację, ale tak czuję, takie są moje przekonania religijne i to dyktuje mi serce.
Bardzo kocham moją (mojego) żonę (męża) i w związku z powyższym wnoszę jak na wstępie.
List Episkopatu Polski na święto św. Rodziny
Warto jeszcze raz podkreślić, że u podstaw każdej rodziny stoi małżeństwo. Chrześcijańskie patrzenie na małżeństwo w pełni uwzględnia wyjątkową naturę tej wspólnoty osób. Małżeństwo to związek mężczyzny i niewiasty, zawierany na całe ich życie, i z tej racji pełniący także określone zadania społeczne. Chrystus podkreślił, że mężczyzna opuszcza nawet ojca i matkę, aby złączyć się ze swoją żoną i być z nią przez całe życie jako jedno ciało (por. Mt 19,6). To samo dotyczy niewiasty. Naszym zadaniem jest nieustanne przypominanie, iż tylko tak rozumianą wspólnotę mężczyzny i niewiasty wolno nazywać małżeństwem. Żaden inny związek osób nie może być nawet przyrównywany do małżeństwa. Chrześcijanie decyzję o zawarciu małżeństwa wypowiadają wobec Boga i wobec Kościoła. Tak zawierany związek Chrystus czyni sakramentem, czyli tajemnicą uświęcenia małżonków, znakiem swojej obecności we wszystkich ich sprawach, a jednocześnie źródłem specjalnej łaski dla nich. Głębia duchowości chrześcijańskich małżonków powstaje właśnie we współpracy z łaską sakramentu małżeństwa. więcej >>
Wszechświat na miarę człowieka
Wszechświat jest ogromny. Żeby sobie uzmysłowić rozmiary wszechświata, załóżmy, że odległość Ziemia - Słońce to jeden milimetr. Wtedy najbliższa gwiazda znajduje się mniej więcej w odległości 300 metrów od Słońca. Do Słońca mamy jeden milimetr, a do najbliższej gwiazdy około 300 metrów. Słońce razem z całym otoczeniem gwiezdnym tworzy ogromny system zwany Droga Mleczną (galaktykę w kształcie ogromnego dysku). W naszej umownej skali ten ogromny dysk ma średnicę około 6 tysięcy kilometrów, czyli mniej więcej tak, jak stąd do Stanów Zjednoczonych. Światło zużywa na przebycie od jednego końca tego dysku do drugiego - około 100 tysięcy lat. W tym dysku mieści się około 100 miliardów gwiazd. To jest ogromny dysk! Jeszcze mniej więcej sto lat temu uważano, że to jest cały wszechświat. Okazało się, że tak wcale nie jest. Wszechświat jest znacznie, znacznie większy! Jeżeli te 6 tysięcy kilometrów znowu przeskalujemy, tym razem do jednego centymetra, to cały wszechświat, który potrafimy zaobserwować (w tej skali) jest kulą o średnicy 3 kilometrów. I w tym właśnie obszarze, jest około 100 miliardów galaktyk (czyli takich dużych systemów gwiezdnych, oczywiście różnych kształtów, różnych wielkości). To właśnie jest cały wszechświat, który potrafimy badać metodami fizycznymi, wykorzystując techniki astronomiczne. (Wszechświat na miarę człowieka >>>)
Musicie zawsze powstawać!
Możecie rozerwać swoje fotografie i zniszczyć prezenty. Możecie podeptać swoje szczęśliwe wspomnienia i próbować dzielić to, co było dla dwojga. Możecie przeklinać Kościół i Boga.
Ale Jego potęga nie może nic uczynić przeciw waszej wolności. Bo jeżeli dobrowolnie prosiliście Go, by zobowiązał się z wami... On nie może was "rozwieść".
To zbyt trudne? A kto powiedział, że łatwo być
człowiekiem wolnym i odpowiedzialnym. Miłość się staje Jest miłością w marszu, chlebem codziennym.
Nie jest umeblowana mieszkaniem, ale domem do zbudowania i utrzymania, a często do remontu. Nie jest triumfalnym "TAK", ale jest mnóstwem "tak", które wypełniają życie, pośród mnóstwa "nie".
Człowiek jest słaby, ma prawo zbłądzić! Ale musi zawsze powstawać i zawsze iść. I nie wolno mu odebrać życia, które ofiarował drugiemu; ono stało się nim.
Klasycznym tekstem biblijnym ukazującym w świetle wiary wartość i sens środków ubogich jest scena walki z Amalekitami. W czasie przejścia przez pustynię, w drodze do Ziemi Obiecanej, dochodzi do walki pomiędzy Izraelitami a kontrolującymi szlaki pustyni Amalekitami (zob. Wj 17, 8-13). Mojżesz to Boży człowiek, który wie, w jaki sposób może zapewnić swoim wojskom zwycięstwo. Gdyby był strategiem myślącym jedynie po ludzku, stanąłby sam na czele walczących, tak jak to zwykle bywa w strategii. Przecież swoją postawą na pewno by ich pociągał, tak byli wpatrzeni w niego. On zaś zrobił coś, co z punktu widzenia strategii wojskowej było absurdalne - wycofał się, zostawił wojsko pod wodzą swego zastępcy Jozuego, a sam odszedł na wzgórze, by tam się modlić. Wiedział on, człowiek Boży, człowiek modlitwy, kto decyduje o losach świata i o losach jego narodu. Stąd te wyciągnięte na szczycie wzgórza w geście wiary ramiona Mojżesza. Między nim a doliną, gdzie toczy się walka, jest ścisła łączność. Kiedy ręce mu mdleją, to jego wojsko cofa się. On wie, co to znaczy - Bóg chce, aby on wciąż wysilał się, by stale wyciągał ręce do Pana. Gdy ręce zupełnie drętwiały, towarzyszący Mojżeszowi Aaron i Chur podtrzymywali je. Przez cały więc dzień ten gest wyciągniętych do Pana rąk towarzyszył walce Izraelitów, a kiedy przyszedł wieczór, zwycięstwo było po ich stronie. To jednak nie Jozue zwyciężył, nie jego wojsko walczące na dole odniosło zwycięstwo - to tam, na wzgórzu, zwyciężył Mojżesz, zwyciężyła jego wiara.
Gdyby ta scena miała powtórzyć się w naszych czasach, wówczas uwaga dziennikarzy, kamery telewizyjne, światła reflektorów skierowane byłyby tam, gdzie Jozue walczy. Wydawałoby się nam, że to tam się wszystko decyduje. Kto z nas próbowałby patrzeć na samotnego, modlącego się gdzieś człowieka? A to ten samotny człowiek zwycięża, ponieważ Bóg zwycięża przez jego wiarę.
Wyciągnięte do góry ręce Mojżesza są symbolem, one mówią, że to Bóg rozstrzyga o wszystkim. - Ty tam jesteś, który rządzisz, od Ciebie wszystko zależy. Ludzkiej szansy może być śmiesznie mało, ale dla Ciebie, Boże, nie ma rzeczy niemożliwych. Gest wyciągniętych dłoni, tych mdlejących rąk, to gest wiary, to ubogi środek wyrażający szaleństwo wiary w nieskończoną moc i nieskończoną miłość Pana.
„Ślubuję ci miłość, wierność i uczciwość małżeńską oraz że ciebie nie opuszczę aż do śmierci" - to tekst przysięgi małżeńskiej wypowiadany bez żadnych warunków uzupełniających. Początek drogi. Niezapisana karta z podpisem: „aż do śmierci". A co, gdy pojawią się trudności, kryzys, zdrada?...
„Wtedy przystąpili do Niego faryzeusze, chcąc Go wystawić na próbę, zadali Mu pyta-nie: «Czy wolno oddalić swoją żonę z jakiegokolwiek powodu?» On im odpowiedział: «czy nie czytaliście, że Stwórca od początku stworzył ich mężczyzną i kobietą? Dlatego opuści człowiek ojca i matkę i będą oboje jednym ciałem. A tak nie są już dwojgiem, lecz jednym ciałem. Co Bóg złączył, człowiek niech nie rozdziela»"(Mt 19, 3-5). Dwanaście lat temu nasilający się kryzys, którego skutkiem byt nowy związek mojego męża, separacja i rozwód, doprowadził do rozpadu moje małżeństwo. Porozumienie zostało zerwane. Zepchnięta na dalszy plan, wyeliminowana z życia, nigdy w swoim sercu nie przestałam być żoną mojego męża. Sytuacje, wobec których stawałam, zda-wały się przerastać moją wytrzymałość, odbierały nadzieję, niszczyły wszystko we mnie i wokół mnie. Widziałam, że w tych trudnych chwilach Bóg stawał przy mnie i mówił: „wystarczy ci mojej łaski", „Ja jestem z wami po wszystkie dni aż do skończenia świata". Był Tym, który uczył mnie, jak nieść krzyż zerwanej jedności, rozbitej rodziny, zdrady, zaparcia, odrzucenia, szyderstwa, cynizmu, własnej słabości, popełnionych grzechów i błędów. Podnosił, nawracał, przebaczał, uczyt przebaczać. Kochał. Akceptował. Prowadził. Nadawał swój sens wydarzeniom, które po ludzku zdawały się nie mieć sensu. Byt wierny przymierzu, które zawarł z nami przed laty przez sakrament małżeństwa. Teraz wiem, że małżeństwo chrześcijańskie jest czym innym niż małżeństwo naturalne. Jest wielką łaską, jest historią świętą, w którą angażuje się Pan Bóg. Jest wydarzeniem, które sprawia, „że mąż i żona połączeni przez sakrament to nie przypadkowe osoby, które się dobrały lub nie, lecz te, którym Bóg powiedział «tak», by się stały jednym ciałem, w drodze do zbawienia".
Ja tę nadzwyczajność małżeństwa sakramentalnego zaczęłam widzieć niestety późno, bo w momencie, gdy wszystko zaczęto się rozpadać. W naszym małżeństwie byliśmy najpierw my: mój mąż, dzieci, ja i wszystko inne. Potem Pan Bóg, taki na zasadzie pomóż, daj, zrób. Nie Ten, ku któremu zmierza wszystko. Nie Bóg, lecz bożek, który zapewnia pomyślność planom, spełnia oczekiwania, daje zdrowie, zabiera trudności... Bankructwo moich wyobrażeń o małżeństwie i rodzinie stało się dla mnie źródłem łaski, poprzez którą Bóg otwierał mi oczy. Pokazywał tę miłość, z którą On przyszedł na świat. Stawał przy mnie wyszydzony, opluty, odepchnięty, fałszywie osądzony, opuszczony, na drodze, której jedyną perspektywą była haniebna śmierć, I mówił: to jest droga łaski, przez którą przychodzi zbawienie i nowe życie, czy chcesz tak kochać? Swoją łaską Pan Bóg nigdy nie pozwolił mi zrezygnować z modlitwy za mojego męża i o jedność mojej rodziny, budowania w sobie postawy przebaczenia, pojednania i porozumienia, nigdy nie dał wyrazić zgody na rozwód i rozmyślne występowanie przeciwko mężowi. Zalegalizowanie nowego związku mojego męża postrzegam jako zalegalizowanie cudzołóstwa („A powiadam wam: Kto oddala swoją żonę (...) a bierze inną popełnia cudzołóstwo, I kto oddaloną bierze za żonę, popełnia cudzołóstwo" (Mt,19.9)). I jako zaproszenie do gorliwszej modlitwy i głębszego zawierzenia. Nasza historia jest ciągle otwarta, ale wiem, że Pan Bóg nie powiedział w niej ostatniego Słowa. Jakie ono będzie i kiedy je wypowie, nie wiem, ale wierzę, że zostanie wypowiedziane dla mnie, mojego męża, naszych dzieci i wszystkich, których nasza historia dotknęła. Będzie ono Dobrą Nowiną dla każdego nas. Bo małżeństwo sakramentalne jest historią świętą, przymierzem, któremu Pan Bóg pozostaje wierny do końca.
"Wszystko możliwe jest dla tego, kto wierzy" (Mk 9,23) "Nie bój się, wierz tylko!" (Mk 5,36)
Słowa Jezusa nie pozostawiają żadnych wątpliwości: "Jeżeli nie będziecie spożywali Ciała Syna Człowieczego i nie będziecie pili Krwi Jego, nie będziecie mieli życia w sobie" (J 6, 53). Ile tego życia będziemy mieli w sobie tu na ziemi, tyle i tylko tyle zabierzemy w świat wieczności. I na bardzo długo możemy znaleźć się w czyśćcu, aby dojść do pełni życia, do miary nieba.
Pamiętajmy jednak, że w Kościele nic nie jest magią. Jezus podczas swojego ziemskiego nauczania mówił:
- do kobiety kananejskiej:
«O niewiasto wielka jest twoja wiara; niech ci się stanie, jak chcesz!» (Mt 15,28)
- do kobiety, która prowadziła w mieście życie grzeszne:
«Twoja wiara cię ocaliła, idź w pokoju!» (Łk 7,37.50)
- do oczyszczonego z trądu Samarytanina:
«Wstań, idź, twoja wiara cię uzdrowiła» (Łk 17,19)
- do kobiety cierpiącej na krwotok:
«Ufaj, córko! Twoja wiara cię ocaliła» (Mt 9,22)
- do niewidomego Bartymeusza:
«Idź, twoja wiara cię uzdrowiła» (Mk 10,52)
Modlitwa o odrodzenie małżeństwa
Panie, przedstawiam Ci nasze małżeństwo – mojego męża (moją żonę) i mnie. Dziękuję, że nas połączyłeś, że podarowałeś nas sobie nawzajem i umocniłeś nasz związek swoim sakramentem. Panie, w tej chwili nasze małżeństwo nie jest takie, jakim Ty chciałbyś je widzieć. Potrzebuje uzdrowienia. Jednak dla Ciebie, który kochasz nas oboje, nie ma rzeczy niemożliwych. Dlatego proszę Cię:
- o dar szczerej rozmowy,
- o „przemycie oczu”, abyśmy spojrzeli na siebie oczami Twojej miłości, która „nie pamięta złego” i „we wszystkim pokłada nadzieję”,
- o odkrycie – pośród mnóstwa różnic – tego dobra, które nas łączy, wokół którego można coś zbudować (zgodnie z radą Apostoła: zło dobrem zwyciężaj),
- o wyjaśnienie i wybaczenie dawnych urazów, o uzdrowienie ran i wszystkiego, co chore, o uwolnienie od nałogów i złych nawyków.
Niech w naszym małżeństwie wypełni się wola Twoja.
Niech nasza relacja odrodzi się i ożywi, przynosząc owoce nam samym oraz wszystkim wokół. Ufam Tobie, Jezu, i już teraz dziękuję Ci za wszystko, co dla nas uczynisz. Uwielbiam Cię w sercu i błogosławię w całym moim życiu. Amen..
Święty Józefie, sprawiedliwy mężu i ojcze, który z takim oddaniem opiekowałeś się Jezusem i Maryją – wstaw się za nami. Zaopiekuj się naszym małżeństwem. Powierzam Ci również inne małżeństwa, szczególnie te, które przeżywają jakieś trudności. Proszę – módl się za nami wszystkimi! Amen!
Modlitwa o siedem Darów Ducha Świętego
Duchu Święty, Ty nas uświęcasz, wspomagając w pracy nad sobą. Ty nas pocieszasz wspierając, gdy jesteśmy słabi i bezradni. Proszę Cię o Twoje dary:
1. Proszę o dar mądrości, bym poznał i umiłował Prawdę wiekuistą, ktorą jesteś Ty, moj Boże.
2. Proszę o dar rozumu, abym na ile mój umysł może pojąć, zrozumiał prawdy wiary.
3. Proszę o dar umiejętności, abym patrząc na świat, dostrzegał w nim dzieło Twojej dobroci i mądrości i abym nie łudził się, że rzeczy stworzone mogą zaspokoić wszystkie moje pragnienia.
4. Proszę o dar rady na chwile trudne, gdy nie będę wiedział jak postąpić.
5. Proszę o dar męstwa na czas szczególnych trudności i pokus.
6. Proszę o dar pobożności, abym chętnie obcował z Tobą w modlitwie, abym patrzył na ludzi jako na braci, a na Kościół jako miejsce Twojego działania.
7. Na koniec proszę o dar bojaźni Bożej, bym lękał się grzechu, który obraża Ciebie, Boga po trzykroć Świętego. Amen.
Akt poświęcenia się Niepokalanemu Sercu Maryi
Obieram Cię dziś, Maryjo, w obliczu całego dworu niebieskiego, na moją Matkę i Panią. Z całym oddaniem i miłością powierzam i poświęcam Tobie moje ciało i moją duszę, wszystkie moje dobra wewnętrzne i zewnętrzne, a także zasługi moich dobrych uczynków przeszłych, teraźniejszych i przyszłych. Tobie zostawiam całkowite i pełne prawo dysponowania mną jak niewolnikiem oraz wszystkim, co do mnie należy, bez zastrzeżeń, według Twojego upodobania, na większą chwałę Bożą teraz i na wieki. Amen.
Portal
Rejestracja
FAQ
Nagrania
Szukaj
Użytkownicy
Grupy
Statystyki
