[Muzyka]

....

....

[nałóg]

Jest w kryzysie czas kiedy dobrze jest "wywalić " z siebie to co subiektywnie boli...czyli popłakać...poużalać się nad sobą..... popalać sie w swoim bagienku.....być pogłaskanym......
Jednak to nie może trwać za długo........Mam znajomych....on odszedł po ponad 30 latach 4 lata temu do innej........ ona w czarnej rozpaczy........ i trwa w niej do dziś...... sprawy w sądzie.....policja...prokuratura.....komornicy.....
I tkwi w postawie pokrzywdzonej(jest nią niewątpliwie),w postawie żalu.Żadne sugestie o podjęciu wysiłku by wyjśc z doła nie docierają.Dziś ludzie się odsuwają od niej ...bojąc sie jej poprostu.
Ona nie chce w żaden sposób dostrzec swojego udziału w tym kryzysie
I tak tez można....... tylko co to daje?
Alzacjo....w kryzysie nie chodzi o ustalanie czy winna jest ta czy tamta strona...... istotna sprawą jest przyjęcie postawy własnego udziału w tym co doprowadziło do kryzysu.
A to nie jest WINA.
Za zdradę zawsze odpowiada zdradzacz.
Za przemoc odpowiada zawsze ten co ją stosuje.

Jest w kryzysie czas kiedy dobrze jest "wywalić " z siebie to co subiektywnie boli...czyli popłakać...poużalać się nad sobą..... popalać sie w swoim bagienku.....być pogłaskanym......
Jednak to nie może trwać za długo........Mam znajomych....on odszedł po ponad 30 latach 4 lata temu do innej........ ona w czarnej rozpaczy........ i trwa w niej do dziś...... sprawy w sądzie.....policja...prokuratura.....komornicy.....
I tkwi w postawie pokrzywdzonej(jest nią niewątpliwie),w postawie żalu.Żadne sugestie o podjęciu wysiłku by wyjśc z doła nie docierają.Dziś ludzie się odsuwają od niej ...bojąc sie jej poprostu.
Ona nie chce w żaden sposób dostrzec swojego udziału w tym kryzysie
I tak tez można....... tylko co to daje?
Alzacjo....w kryzysie nie chodzi o ustalanie czy winna jest ta czy tamta strona...... istotna sprawą jest przyjęcie postawy własnego udziału w tym co doprowadziło do kryzysu.
A to nie jest WINA.
Za zdradę zawsze odpowiada zdradzacz.
Za przemoc odpowiada zawsze ten co ją stosuje.

[katalotka72]

nałóg,
dzieki za te slowa - znowu cos dotarlo do mojej pustej glacy

nałóg,
dzieki za te slowa - znowu cos dotarlo do mojej pustej glacy

[Mirela]

[Alzacja]

Nałogu masz rację Przyjęcie postawy, że jestem przez męża/życie/rodziców/teściów poszkodowana i TRWANIE W NIEJ USTAWICZNIE jak widać nie prowadzi do dobrego. Człowiek powinien sie w pewnym momencie otrząsnąć i ruszyć dalej. Ale nie wszyscy mają widocznie ochotę na te zmiany. Dopóki człowiek sam sobie pewnych rzeczy nie uświadomi, nie pójdzie do przodu.
Jesli chodzi natomiast o moją sytuację, to rozumiem, że nie chodzi o wskazanie winnego/niewinnego, tylko, jak to ująłeś uświadomienie sobie swojej roli w kryzysie. Ja nie do końca jestem świadoma swojego w nim udziału (mąż z uzależnieniem w sferze ciała i ducha), bo jak przyszło co do czego, było już pozamiatane. Moja koleżanka nie może zrozumieć, że ja jako żona uzależnionego nie mam w tym całym zamieszaniu swojego udziału.

[ Dodano: 2013-03-05, 10:31 ]
jeszcze dopiszę a co mi tam Gryzie mnie ta postawa mojej koleżanki, bo jak wyżej wspomniałam znajomości sie porozlatywały. A oto do jakich mądrych wnisków doszłam Ludzie często nie radzą sobie z tym, jak ktoś ma lepiej, jest mądrzejszy ma wiecej kasy, itd. I mam wrażenie, że właśnie owi moi znajomi nie radzą sobie z tym, że ja sobie dobrze w tej sytuacji radzę. Po ludzku patrząc nie mam łatwego życia, a nie użalam się nad sobą, jestem usmiechnięta. I to jest ta postawa, która znana jest wielu sycharowiczom, gdy człowiek ma wewnętrzny pokój, wiarę i siłę, choc łatwo nie jest. Niektórzy wprost mówią, że mnie podziwiają. (A tak na marginesue powiem, że już tego słuchać nie mogę ) Bo właściwie to chyba oczekiwania innych co do mojej osoby są takie, że powinnam płakać psioczyć na prawo i lewo i wtedy ci moi znajomi mieli by chyba satysfakcję, że oni mają lepiej. Może to głupia refleksja, ale mam nieodparte wrażenie, że jakiś kawałek prawdy jest w niej zawarty.
Szalom!

Nałogu masz rację Przyjęcie postawy, że jestem przez męża/życie/rodziców/teściów poszkodowana i TRWANIE W NIEJ USTAWICZNIE jak widać nie prowadzi do dobrego. Człowiek powinien sie w pewnym momencie otrząsnąć i ruszyć dalej. Ale nie wszyscy mają widocznie ochotę na te zmiany. Dopóki człowiek sam sobie pewnych rzeczy nie uświadomi, nie pójdzie do przodu.
Jesli chodzi natomiast o moją sytuację, to rozumiem, że nie chodzi o wskazanie winnego/niewinnego, tylko, jak to ująłeś uświadomienie sobie swojej roli w kryzysie. Ja nie do końca jestem świadoma swojego w nim udziału (mąż z uzależnieniem w sferze ciała i ducha), bo jak przyszło co do czego, było już pozamiatane. Moja koleżanka nie może zrozumieć, że ja jako żona uzależnionego nie mam w tym całym zamieszaniu swojego udziału.

[ Dodano: 2013-03-05, 10:31 ]
jeszcze dopiszę a co mi tam Gryzie mnie ta postawa mojej koleżanki, bo jak wyżej wspomniałam znajomości sie porozlatywały. A oto do jakich mądrych wnisków doszłam Ludzie często nie radzą sobie z tym, jak ktoś ma lepiej, jest mądrzejszy ma wiecej kasy, itd. I mam wrażenie, że właśnie owi moi znajomi nie radzą sobie z tym, że ja sobie dobrze w tej sytuacji radzę. Po ludzku patrząc nie mam łatwego życia, a nie użalam się nad sobą, jestem usmiechnięta. I to jest ta postawa, która znana jest wielu sycharowiczom, gdy człowiek ma wewnętrzny pokój, wiarę i siłę, choc łatwo nie jest. Niektórzy wprost mówią, że mnie podziwiają. (A tak na marginesue powiem, że już tego słuchać nie mogę ) Bo właściwie to chyba oczekiwania innych co do mojej osoby są takie, że powinnam płakać psioczyć na prawo i lewo i wtedy ci moi znajomi mieli by chyba satysfakcję, że oni mają lepiej. Może to głupia refleksja, ale mam nieodparte wrażenie, że jakiś kawałek prawdy jest w niej zawarty.
Szalom!

[Muzyka]

Cytat:

Jest w kryzysie czas kiedy dobrze jest "wywalić " z siebie to co subiektywnie boli...czyli popłakać...poużalać się nad sobą..... popalać sie w swoim bagienku.....być pogłaskanym......

Chyba wiem o czym mowisz nałóg... znam te emocje, towarzyszyly mi w czasie terapii. Nie zawsze bylo latwo, ale dzieki grupie i prowadzacych psychologow szlam dalej i nie zostawalam w tyle aby jeszcze bardziej nad soba sie rozczulac czy siebie nienawidziec. Byl to piekny czas, trudny, ale pelen milosierdzia Bozego.

Cytat:

Zastanów sie, czy dasz radę (psychicznie) z nimi przebywać, mieszkać.

Alzacjo, nie mam oszczednosci aby moc wynajac na szybko mieszkanko wiec nie pozostaje mi na razie nic innego, jak przeczekac jakis czas u rodzicow. Czy dam rade? Bede musiala.

Cytat:

Człowiek powinien sie w pewnym momencie otrząsnąć i ruszyć dalej. Ale nie wszyscy mają widocznie ochotę na te zmiany. Dopóki człowiek sam sobie pewnych rzeczy nie uświadomi, nie pójdzie do przodu.

Do takich wnioskow i zmian potrzeba wielkiej odwagi Alzacjo. Gratuluje tej cechy

Mirelo, nie ma sprawy. Zawsze milo jest poczytac czyjes przemyslenia, bo moze akurat moga pomoc albo byc przestroga - a na swoim watku tym bardziej

Cytat:

Jest w kryzysie czas kiedy dobrze jest "wywalić " z siebie to co subiektywnie boli...czyli popłakać...poużalać się nad sobą..... popalać sie w swoim bagienku.....być pogłaskanym......

Chyba wiem o czym mowisz nałóg... znam te emocje, towarzyszyly mi w czasie terapii. Nie zawsze bylo latwo, ale dzieki grupie i prowadzacych psychologow szlam dalej i nie zostawalam w tyle aby jeszcze bardziej nad soba sie rozczulac czy siebie nienawidziec. Byl to piekny czas, trudny, ale pelen milosierdzia Bozego.

Cytat:

Zastanów sie, czy dasz radę (psychicznie) z nimi przebywać, mieszkać.

Alzacjo, nie mam oszczednosci aby moc wynajac na szybko mieszkanko wiec nie pozostaje mi na razie nic innego, jak przeczekac jakis czas u rodzicow. Czy dam rade? Bede musiala.

Cytat:

Człowiek powinien sie w pewnym momencie otrząsnąć i ruszyć dalej. Ale nie wszyscy mają widocznie ochotę na te zmiany. Dopóki człowiek sam sobie pewnych rzeczy nie uświadomi, nie pójdzie do przodu.

Do takich wnioskow i zmian potrzeba wielkiej odwagi Alzacjo. Gratuluje tej cechy

Mirelo, nie ma sprawy. Zawsze milo jest poczytac czyjes przemyslenia, bo moze akurat moga pomoc albo byc przestroga - a na swoim watku tym bardziej

[nałóg]

[Alzacja]

Cytat:

Człowiek powinien sie w pewnym momencie otrząsnąć i ruszyć dalej. Ale nie wszyscy mają widocznie ochotę na te zmiany. Dopóki człowiek sam sobie pewnych rzeczy nie uświadomi, nie pójdzie do przodu.

Do takich wnioskow i zmian potrzeba wielkiej odwagi Alzacjo. Gratuluje tej cechy

Muzyko w tym miejscu przypomniałam sobie (dzięki Tobie) po raz kolejny o ludzkiej różnorodności, a może bardziej niemocy w niektórych sprawach. Akurat dla mnie "to" (w tym miejscu można zrobić wylicznke spraw różnorakich) jest naturalne jak poranny pacierz lub mycie zębów, a dla drugiej osoby może byc to wysiłek ponad siły. Patrz ludzie z depresją i innym chorbami.
Muzyko, pozdrawiam z rana i pamietam o Tobie w modlitwie. Dasz radę

Cytat:

Człowiek powinien sie w pewnym momencie otrząsnąć i ruszyć dalej. Ale nie wszyscy mają widocznie ochotę na te zmiany. Dopóki człowiek sam sobie pewnych rzeczy nie uświadomi, nie pójdzie do przodu.

Do takich wnioskow i zmian potrzeba wielkiej odwagi Alzacjo. Gratuluje tej cechy

Muzyko w tym miejscu przypomniałam sobie (dzięki Tobie) po raz kolejny o ludzkiej różnorodności, a może bardziej niemocy w niektórych sprawach. Akurat dla mnie "to" (w tym miejscu można zrobić wylicznke spraw różnorakich) jest naturalne jak poranny pacierz lub mycie zębów, a dla drugiej osoby może byc to wysiłek ponad siły. Patrz ludzie z depresją i innym chorbami.
Muzyko, pozdrawiam z rana i pamietam o Tobie w modlitwie. Dasz radę

[Anna S]

[Muzyka]

...

...

[nałóg]

[Alzacja]

Muzyko, bądź pozdrowiona!
Powoli nam sie tu odkrywasz, ale to dobrze. Trwałaś na forum w ukryciu, aż przyszedł czas, byś podzieliła się częścią siebie. I wołanie o pomoc po Twoim ostatnim poście ma dla mnie już nowy, inny wymiar. Może nie wszytko co napiszę, bedzie miłe dla Ciebie, ale zmiana perspektywy i inny punkt widzenia są czasami oczekiwane. Z góry przepraszam za moja bezpośredniość. W rzeczywistej rozmowie nigdy bym Ci tego Muzyko nie powiedziała, ale jak wiadomo, internet przyjmie wszystko.
Muzyko jesteś przemęczona obowiązkami domowymi, dziećmi, codziennością, brakiem satysfakcjonującej relacji z kochanym Twoim mężem, nie ma juz motyli w brzuchu. Są rozczarowania, bardzo szara i wietrzna, angielska rzeczywistość, i mąż, który jest błe, i są gdzieś tam pod skorupą lodową Twoje marzenia, które obudziły sie na terapii. Gdzie jesteś Ty? Gdzie jest Pan Bóg?
Moim zdaniem nie możesz teraz wracać do Polski. To nie jest odpowiedni dla Ciebie moment. Jak wrócisz, coś sie skończy. Teraz tego nie widzisz, bo jesteś rozgoryczona. Tam w Polsce nie bedzie dla Ciebie lepszego życia. I nawet łatwiejszego. Problemy bedą dużo, dużo większe. Podskórnie to wiesz, ale jednak jest jakiś cień nadziei, że może się uda, prawda? Muzyko przypomnij sobie słowa przysięgi małżeńskiej. Ślubowałaś swojemu Umiłowanemu, że go nie opuścisz, aż do śmierci.
Dużo jest w Tobie pretensji skierowanej do męża, oczekiwań zmiany jego postawy, zachowania. Muzyko wielokrotnie juz tu podkreślano, że jeśli chesz coś zmienić, to najsampierw należy zacząć od siebie. Bardzo, bardzo trudne. Ale możliwe. Bo Jezus daje moc przemiany życia, Twojego życia, w sakramentach, modlitwie, adoracji. Wachlarz możliwości jest bogaty, nawet dla mamy domowej. Dlatego nie atakuj męża ani głośno, ani w myślach, tylko skup się raczej na sobie i na Bogu. Ale tak na maksa! Jednym słowem rób, co do Ciebie należy.
Muzyko, jeśli czegoś teraz potrzebujesz, to oddechu, odpoczynku a nie rewolucji w Waszym życiu małżeńskim i rodzinnym. Czy Twojego frustracje nie wynikają przypadkiem z Twojego olbrzymiego fizycznego i psychicznego zmeczenia? Jak Ci juz wiadomo byłam równiez mamą domową, więc tym bardziej nie są mi obce Twoje przemyslenia wszelakie, te dotyczące małżonka również. Daj sobie szansę Muzyko, a przede wszystkim daj szansę Waszemu małżeństwo, bo każde trudne małżeństwo sakramentalne jest do uratowania, Twoje Muzyko też
Muzyko bedę pamietać o Tobie w modlitwie w nowennie do św. Rity, ofiaruję dzisiejszą Komunię za Ciebie. Trzymaj się

Muzyko, bądź pozdrowiona!
Powoli nam sie tu odkrywasz, ale to dobrze. Trwałaś na forum w ukryciu, aż przyszedł czas, byś podzieliła się częścią siebie. I wołanie o pomoc po Twoim ostatnim poście ma dla mnie już nowy, inny wymiar. Może nie wszytko co napiszę, bedzie miłe dla Ciebie, ale zmiana perspektywy i inny punkt widzenia są czasami oczekiwane. Z góry przepraszam za moja bezpośredniość. W rzeczywistej rozmowie nigdy bym Ci tego Muzyko nie powiedziała, ale jak wiadomo, internet przyjmie wszystko.
Muzyko jesteś przemęczona obowiązkami domowymi, dziećmi, codziennością, brakiem satysfakcjonującej relacji z kochanym Twoim mężem, nie ma juz motyli w brzuchu. Są rozczarowania, bardzo szara i wietrzna, angielska rzeczywistość, i mąż, który jest błe, i są gdzieś tam pod skorupą lodową Twoje marzenia, które obudziły sie na terapii. Gdzie jesteś Ty? Gdzie jest Pan Bóg?
Moim zdaniem nie możesz teraz wracać do Polski. To nie jest odpowiedni dla Ciebie moment. Jak wrócisz, coś sie skończy. Teraz tego nie widzisz, bo jesteś rozgoryczona. Tam w Polsce nie bedzie dla Ciebie lepszego życia. I nawet łatwiejszego. Problemy bedą dużo, dużo większe. Podskórnie to wiesz, ale jednak jest jakiś cień nadziei, że może się uda, prawda? Muzyko przypomnij sobie słowa przysięgi małżeńskiej. Ślubowałaś swojemu Umiłowanemu, że go nie opuścisz, aż do śmierci.
Dużo jest w Tobie pretensji skierowanej do męża, oczekiwań zmiany jego postawy, zachowania. Muzyko wielokrotnie juz tu podkreślano, że jeśli chesz coś zmienić, to najsampierw należy zacząć od siebie. Bardzo, bardzo trudne. Ale możliwe. Bo Jezus daje moc przemiany życia, Twojego życia, w sakramentach, modlitwie, adoracji. Wachlarz możliwości jest bogaty, nawet dla mamy domowej. Dlatego nie atakuj męża ani głośno, ani w myślach, tylko skup się raczej na sobie i na Bogu. Ale tak na maksa! Jednym słowem rób, co do Ciebie należy.
Muzyko, jeśli czegoś teraz potrzebujesz, to oddechu, odpoczynku a nie rewolucji w Waszym życiu małżeńskim i rodzinnym. Czy Twojego frustracje nie wynikają przypadkiem z Twojego olbrzymiego fizycznego i psychicznego zmeczenia? Jak Ci juz wiadomo byłam równiez mamą domową, więc tym bardziej nie są mi obce Twoje przemyslenia wszelakie, te dotyczące małżonka również. Daj sobie szansę Muzyko, a przede wszystkim daj szansę Waszemu małżeństwo, bo każde trudne małżeństwo sakramentalne jest do uratowania, Twoje Muzyko też
Muzyko bedę pamietać o Tobie w modlitwie w nowennie do św. Rity, ofiaruję dzisiejszą Komunię za Ciebie. Trzymaj się

[Muzyka]

....

....

[grzegorz_]

Muzyka

Szukasz tutaj potwierdzenia, że MUSISZ odejść do męża.
Tego jednak na tym forum nie znajdziesz.
Jeśli pójdziesz do psychologa to może utwierdzi Cie w Twoich przekonaniach

Muzyka

Szukasz tutaj potwierdzenia, że MUSISZ odejść do męża.
Tego jednak na tym forum nie znajdziesz.
Jeśli pójdziesz do psychologa to może utwierdzi Cie w Twoich przekonaniach