[airam]

Przeszło trzy lata temu sprawdziłam- odkryłam, że mój mąż tak mnie kochający - zdradza od lat. Pornografia- toważyszyła mu całe życie. Moja rozpacz raczej histeria z bólu - postanowiłam ratować moją rodzinę i małżeństwo. Pojechaliśmy na spotkania małżeńskie potem kolejne i było tych wyjazdów kilka. Ja z całą nadzieją ,że otworzy serce i rozum na mnie. Oczywiście ja byłam okropna- kontrolowałam robiłam wytrzuty - było coraz gorzej. Bo nie widziałam skruchy , raczej coś w rodzaju - " będę mówił co chcesz tylko odczep się ode mnie,kocham cę ale daj mi spokój chcę żyć jak chce i chcę być szczęśliwy" Byłam na sesji o przebaczeniu- rozumiem coraz więcej czyli przebaczyć i pojednać się to nie to samo . Myślę , że przebaczyłam to co było ale nie umiem tego co dziś - co trwa codziennie - codziennie upokorzona - ile można ?Postanowiłam pojechać o psychologa- było ich kilku i w momencie kiedy mi mówi,że mam zacząć żyć bez męża na wlasny rachunek - wycofuję się do dziś! to jakaś masakra ze mną!!! po pół roku od spotkań mąż nawiązał romans z dużo młodszą ... oczywiście zaprzeczał i kłamal abym tylko dała mu spokój - swoje zachowanie tłumaczyl złą bardzo złą sytuacją w firmie. A ja w swojej chorej miłości prosiłam go aby mnie kochał ,pożądał i dbał o rodzinę. Poszliśmy na terapię małżeństw - i tu PUSTKA!!!! Nie tylko romans ale i ranki sexczatowe- mnóstwo kobiet- TYLKO NIE JA. Przerwaliśmy terapię bo pani psycholog zaproponowała że w takim przypadku może lepiej się roztać?- ja znów gotowa do walki o małżeństwo- napominam rozmawiam tłumaczę , czytam mnóstwo mądrych książek i próbuję z nim naprawiać nasz związek. Są postępy- modlimy się codziennie razem- wcześniej tego nie było. Widzę, czuję i on sam coraz mniej ukrywa, że jest ONA- to dla niej mnie okłamuje . Mamy troje dzieci - dom- kredyty. Nie umiem postawić GRANIC- wiem tylko kiedy je przekracza i jak to boli. Nie mam żadnego dowodu na to że jest Ona i , korci mnie aby to sprawdzić- bo on na Boga przysięga ,że jestem w błędzie i się do niego czepiam a brak zaufania mojego budzi w nim niechęć do mnie. Boję się ,że jak to zrobię i okaże się że moja intuicja znów podpowiada słusznie? Jak ten ból zniosę. Jak zaufać kiedy ja szykuję wszystko do wigilii a on siedzi na kanapie na moich oczach flirtuje na sex czatach i stronach porno...... to tylko jeden z przykładów. Jak w konkretnym przypadku stawiać granice!!???? Czy ktoś może podać przykład?
Proszę Boga o siłę i mądrość zarówno dla mnie i niego. Po zbliżeniu - sex z mężem jestem chora z bólu- bo sex jest dla mnie czymś wyjątkowo zbliżającym do męża. On zachowuje się jak zjedzenie cukierka . Jego obojętność i słowa ,że jestem najważniejszą osobą w jego życiu - nie raqdzę sobie ze sobą, popadam w stan depresji.
Mam problem - jak żyć w rodzinie pod jednym dachem z mężem , który .....
jak postępować by bronić siebie , by nie cierpiały dzieci. Tak dzieci- ja sobię sama poradzę ale co z nimi. Trwać w chorym związku otrzymywać baty , ufać że mój mąż mówi prawdę i czyni inaczej - przecież ja niedługo skończę w psychiatryku! Jak pozbyć się ściskania w gardle i żołądku na myśl lub widok męża szczęśliwego przed komputerem? Który powtarza mi ,że niczego nie rozumiem , że jego nie rozumiem . A ja? czy on mnie rozumie?
Brak ciepła, czułości- miłości męża powoduje we mnie gorycz życia. Mówi mi,że jest mi wdzięczny za tak wiele i pyta jak ja to robię że kocham , bo on się zagubił i nie czuje do mnie takiego uczucia jak dawniej. A na drugi dzień znów mnie kocha. Pytam dlaczego mnie tak traktuje a on mi odpowiada,że jak sobie uświadomi ile dla niego znaczę ja i dzieci - to mnie kocha. Czy ktoś to rozumie? biorę leki uspakające i co tak do końca życia?

Przeszło trzy lata temu sprawdziłam- odkryłam, że mój mąż tak mnie kochający - zdradza od lat. Pornografia- toważyszyła mu całe życie. Moja rozpacz raczej histeria z bólu - postanowiłam ratować moją rodzinę i małżeństwo. Pojechaliśmy na spotkania małżeńskie potem kolejne i było tych wyjazdów kilka. Ja z całą nadzieją ,że otworzy serce i rozum na mnie. Oczywiście ja byłam okropna- kontrolowałam robiłam wytrzuty - było coraz gorzej. Bo nie widziałam skruchy , raczej coś w rodzaju - " będę mówił co chcesz tylko odczep się ode mnie,kocham cę ale daj mi spokój chcę żyć jak chce i chcę być szczęśliwy" Byłam na sesji o przebaczeniu- rozumiem coraz więcej czyli przebaczyć i pojednać się to nie to samo . Myślę , że przebaczyłam to co było ale nie umiem tego co dziś - co trwa codziennie - codziennie upokorzona - ile można ?Postanowiłam pojechać o psychologa- było ich kilku i w momencie kiedy mi mówi,że mam zacząć żyć bez męża na wlasny rachunek - wycofuję się do dziś! to jakaś masakra ze mną!!! po pół roku od spotkań mąż nawiązał romans z dużo młodszą ... oczywiście zaprzeczał i kłamal abym tylko dała mu spokój - swoje zachowanie tłumaczyl złą bardzo złą sytuacją w firmie. A ja w swojej chorej miłości prosiłam go aby mnie kochał ,pożądał i dbał o rodzinę. Poszliśmy na terapię małżeństw - i tu PUSTKA!!!! Nie tylko romans ale i ranki sexczatowe- mnóstwo kobiet- TYLKO NIE JA. Przerwaliśmy terapię bo pani psycholog zaproponowała że w takim przypadku może lepiej się roztać?- ja znów gotowa do walki o małżeństwo- napominam rozmawiam tłumaczę , czytam mnóstwo mądrych książek i próbuję z nim naprawiać nasz związek. Są postępy- modlimy się codziennie razem- wcześniej tego nie było. Widzę, czuję i on sam coraz mniej ukrywa, że jest ONA- to dla niej mnie okłamuje . Mamy troje dzieci - dom- kredyty. Nie umiem postawić GRANIC- wiem tylko kiedy je przekracza i jak to boli. Nie mam żadnego dowodu na to że jest Ona i , korci mnie aby to sprawdzić- bo on na Boga przysięga ,że jestem w błędzie i się do niego czepiam a brak zaufania mojego budzi w nim niechęć do mnie. Boję się ,że jak to zrobię i okaże się że moja intuicja znów podpowiada słusznie? Jak ten ból zniosę. Jak zaufać kiedy ja szykuję wszystko do wigilii a on siedzi na kanapie na moich oczach flirtuje na sex czatach i stronach porno...... to tylko jeden z przykładów. Jak w konkretnym przypadku stawiać granice!!???? Czy ktoś może podać przykład?
Proszę Boga o siłę i mądrość zarówno dla mnie i niego. Po zbliżeniu - sex z mężem jestem chora z bólu- bo sex jest dla mnie czymś wyjątkowo zbliżającym do męża. On zachowuje się jak zjedzenie cukierka . Jego obojętność i słowa ,że jestem najważniejszą osobą w jego życiu - nie raqdzę sobie ze sobą, popadam w stan depresji.
Mam problem - jak żyć w rodzinie pod jednym dachem z mężem , który .....
jak postępować by bronić siebie , by nie cierpiały dzieci. Tak dzieci- ja sobię sama poradzę ale co z nimi. Trwać w chorym związku otrzymywać baty , ufać że mój mąż mówi prawdę i czyni inaczej - przecież ja niedługo skończę w psychiatryku! Jak pozbyć się ściskania w gardle i żołądku na myśl lub widok męża szczęśliwego przed komputerem? Który powtarza mi ,że niczego nie rozumiem , że jego nie rozumiem . A ja? czy on mnie rozumie?
Brak ciepła, czułości- miłości męża powoduje we mnie gorycz życia. Mówi mi,że jest mi wdzięczny za tak wiele i pyta jak ja to robię że kocham , bo on się zagubił i nie czuje do mnie takiego uczucia jak dawniej. A na drugi dzień znów mnie kocha. Pytam dlaczego mnie tak traktuje a on mi odpowiada,że jak sobie uświadomi ile dla niego znaczę ja i dzieci - to mnie kocha. Czy ktoś to rozumie? biorę leki uspakające i co tak do końca życia?

[slavosl]

Witam Cie

Ja też byłem męzem który siedział przy komputerze na stronach porno (czego bardzo żałuje kazdego dnia bo to skrzywiło moje patrzenie na miłośc na sex, na szczęscie Pan mnie całkowicie z tego uzdrowił i moje mysli nie ma tego w moim życiu dzieki Ci Boze).
Zaglądałem tam bo brakowało mi czułości bliskości i zbliżeń z żoną. Nigdy jej nie odmawiałem natomiast ona prawie zawsze, mówiła ze za bardzo naciskam...że sex dla niej aż tak ważny...
Byłem niedojrzały teraz wiem o co jej chodziło, ale ona nie potrafiła sprowadzić mojego myślenia na właściwy tor, albo odmówić mi w taki sposób żebym nie poczuł sie odrzucony...
Myślałem ze jak ktoś kogoś kocha to dla niego sex to nie problem...
Teraz żałuje kazdego dnia w którym ja czułem tylko pożadanie zamiast podejśc z Miłością, gdybym bardziej kochał to odmowa nie była by dla mnie problemem...
Jakby Bóg był na pierwszym miejscu w moim małżeńswie to wszystko by było na właściwym...
Najgorsze w tym wszystkim jest to, że to wszystko zobaczyłem dopiero gdy żona odeszła
gdy ją straciłem... Na początku wydawało mi sie ze to jej wina bo mnie zdradziła ale ja tez bylem winny... Winny braku miłości...
A teraz ja kocham bardziej niz kiedykolwiek chociaz wiem ze jest z kimś... Im bardziej ją kocham tym bardziej boli...
Jezu wyprowadź nasze małżeństwo z tej ciemności i spraw byśmy spojrzeli na siebie Twoimi oczami miłości i przebaczenia...

Witam Cie

Ja też byłem męzem który siedział przy komputerze na stronach porno (czego bardzo żałuje kazdego dnia bo to skrzywiło moje patrzenie na miłośc na sex, na szczęscie Pan mnie całkowicie z tego uzdrowił i moje mysli nie ma tego w moim życiu dzieki Ci Boze).
Zaglądałem tam bo brakowało mi czułości bliskości i zbliżeń z żoną. Nigdy jej nie odmawiałem natomiast ona prawie zawsze, mówiła ze za bardzo naciskam...że sex dla niej aż tak ważny...
Byłem niedojrzały teraz wiem o co jej chodziło, ale ona nie potrafiła sprowadzić mojego myślenia na właściwy tor, albo odmówić mi w taki sposób żebym nie poczuł sie odrzucony...
Myślałem ze jak ktoś kogoś kocha to dla niego sex to nie problem...
Teraz żałuje kazdego dnia w którym ja czułem tylko pożadanie zamiast podejśc z Miłością, gdybym bardziej kochał to odmowa nie była by dla mnie problemem...
Jakby Bóg był na pierwszym miejscu w moim małżeńswie to wszystko by było na właściwym...
Najgorsze w tym wszystkim jest to, że to wszystko zobaczyłem dopiero gdy żona odeszła
gdy ją straciłem... Na początku wydawało mi sie ze to jej wina bo mnie zdradziła ale ja tez bylem winny... Winny braku miłości...
A teraz ja kocham bardziej niz kiedykolwiek chociaz wiem ze jest z kimś... Im bardziej ją kocham tym bardziej boli...
Jezu wyprowadź nasze małżeństwo z tej ciemności i spraw byśmy spojrzeli na siebie Twoimi oczami miłości i przebaczenia...

[Dabo]

Witam
Od dłuższego czasu tu zaglądałem, ale nigdy nie zdecydowałem się żeby napisać.
Moja historia jest pewnie jedną z wielu.poznaliśmy się, pokochaliśmy bezgranicznie i szaleńczo, ślub. Pierwsza ciąża wyczekiwana i upragniona niestety poroniona, druga ciąża wymodlona, zaleczona wypielęgnowana :mamy syna, najwspanialszy 9 letni człowiek na świecie . Dostaje super prace wszystko idzie jak po maśle , fajna kasa, dziecko zdrowe, my szczęśliwi, tylko praca wymagała towarzyszenia pryncypałom w klubach nocnych, takie męskie korumpowanie kontrachentów po włosku(szefem był makaroniarz) Weźmiemy go na laski to będzie jadł z ręki. Jakis rok wytrzymałem w świętości i lolajności bogu i zonie, ale w końcu usłyszałem albo jesteś z nami albo przeciw nam. Skorzystałem i to nie raz ( po czasie mi sie spodobało) do dziś mam wyrzuty sumienia, a wtedy mało się nie powiesiłem ,rzuciłem tę prace , spowiadałem sie z tego wiele razy, za namową księdza zachowałem milczenie i nigdy sie do tego nie przyznałem. Ponieważ z moją zoną która mnie chyba dalej kocha mamy jakąś cudowną moc że na odległość wyczuwamy się na wzajem, ja wiem że jest szczęśliwa lub nie tak jak i ona. Po tym coś zdechło, dzieciak miał 2 lata, wyczułem że coś nie gra i wprost zapytałem od kiedy kogoś ma, przyznała się że to kolega z pracy ale tylko się spotykają lubią , całują ale bez sexu( może jestem głupi ale wierze jej) .Wtedy był lament i tragedia i modlitwy do rana(udeżyłem ją 7 razy pasem za 7 lat małżeństwa). Kiedy w końcu Bóg dał nam siłę wybaczyć sobie, byliśmy znowu najszczęsliwszymi ludzmi, znowu zaczało nam się wieść ,własna firma , dom i wczasy. Niestety też ciągle alkohol którego nienawidzi (ojciec alkoholik). Ciągle jednak cos wisiało między nami , żona zawsze mówiła że tylko prawda i szczerość nas utrzymają , niestety nie mogłem się przyznać i te wyżuty sumienia oddalały nas coraz bardziej, głównie od łóżka, rozmów i tp. a mnie pchały w alkocho, . Dodam może że od początku nasze życie to niejako świadoma separacja, pracuje niestety całe zycie w delegacji, ale to początkowo było najfajniejsze , ta tęsknota telefony i marzenia, które w końcu zanikły. Szukając porad jak uratować małżeństwo niestety nie na waszym forum tylko wp.pl. poznałem wściekłą i rozczarowaną jak ja mamusie. I skończyłem w toruniu w hotelu kilka razy, Świadom zła jakie wyrządzam przerwałem to po kilku miesiącach. Niestety tego nie udało mi sie zataić. Moja jedyna zona dowiedziała sie ale razem z tamtą ,powiedzieliśmy tylko o spacerach i rozmowach na czacie. Co jest najgorsze po roku katuszy psychicznych , zorpłakałem się przy żonie i powiedziałem żeby mnie zostawiła bo ją okłamywałem, poprostu kłamstwo które wisiało miedzy nami nie mogło dac mi spokoju, wiem że był to błąd z punktu widzenia kościoła bo większym grzechem było skazanie jej na tą wiadomość. jednak i tak nie byłem do końca szczery i Ona doskonale to czuła, bez dochodzenia i pytań. Rozchodziliśmy sie jeszcez i jeszcze bardziej, w listopadzie Ona poznała 'kolegę" ,wyczułem to przy pierwszym powrocie do domu niemiec( jak mówiłem potrafimy się wyczuć jak pies kiełbasę). Nawet tego nie ukrywa że jest ktoś , kto jej otworzył oczy, do kogo może sie przytulić , czy na czyj widok ma mokro, że napewno nie chce być ze mną i że chce separacji.Szczerze to mimo że jestem zazdrosny okropnie, to cieszę sie jak widze ja w domu uśmiechniętą , mimo ze nie przezemnie W sumie oboje stwierdziliśmy że zycie w tak toksycznym zwiazku jest szkodliwe i albo nauczymy się kochać prawdziwie i bez komprommisowo albo wcale. Postanowiliśmy zdobyc się na wieczór szczerości. zaczełem od podziękowania za 15 lat raze ,przeprosin, po czym bez szczegółów powiedzaiłem ile razy gdzie i z kim. I może parskniecie śmiechem ale od tej pory od dwóch tygodni wiem ze uda się to naprawic, nawet żona stwierdziła , że całkiem możliwe że pomieszka sama to może zatęskni że mamy jeszcze ten 1 procent i może to nie koniec.
Z pozwem oczywiście pobiegłem do mojej papugi, który kilka lat obsługuje moją firmę i szanuje go, chciałem aby pomógł mi przeprowadzić to bez komplikacji dla dobra zony i dziecka, zebym przejął długi chroniąc ich, zeby pomól zastrzec sobie nieskuteczność rozwodu ze względu na przekonania i t.p, wiecie co mi powiedział? Że jestem FRAJEREM i to ja mam pozywac o rozwód z jej winy (zona wnosi bez orzekania, ale opisując moje historie nie wpominając o swoich)a Boga mam przeprosić, przejść się do Czestochowy a ją zniszczyć , bo jej dokumenty wykazują profesjonalnie przygotowane pogrążenie mnie i moich interesów. Niewiem co o tym myśleć ,bo ja żonie wierze jak nigdy, mam nadzieje że ona mi też, widze że mimo ze jest zła na mnie i ma kogoś to w głębi kocha mnie trochę, łudze się że ją przejdzie i faktycznie po pół roku będziemy znowu razem. Myśle ze robi tą separacje bardziej z zawzięcia , bo przecież kolezanki i mamusia wiedzą jaki jestem, i jak to musi ratować się w ramionach innego, więc wstyd było by sie przyznac ze mimo wszystko mnie kocha bez żadnej kary czy nauczki. Od 3 miesięcy rozmawiamy jak marzyliśmy od wielu lat. Choc Ona twierdzi że to mączące a i tak chce spróbować z tamtym.
Wkurza mnie tylko ze się nabija że ja taki grzesznik, pijak, babiarz ,kłamca ,od 3 miesiecy wiszę na rózańcu i Piśmie Świętym, ministrantem i lektorem byłem i że przez całe życie latałem do kościoła, a taki diabeł ze mnie, ona ostatno u komuni była 9 lat temu na chrzcinach naszego syna(spiralka). Nabija się że ten mój cud naprawy jakoś nie nadchodzi i ze go raczej nie będzie, że jak przyjdzie to żebym jej dał znać.
Momentami tez wątpie w nasz cud. ale im bardziej jestem pogrązony i załamany , to na drugi dzień wyrażniej widze działanie Łaski Boskiej.
Jezu nie pozwól mi zwątpić

Witam
Od dłuższego czasu tu zaglądałem, ale nigdy nie zdecydowałem się żeby napisać.
Moja historia jest pewnie jedną z wielu.poznaliśmy się, pokochaliśmy bezgranicznie i szaleńczo, ślub. Pierwsza ciąża wyczekiwana i upragniona niestety poroniona, druga ciąża wymodlona, zaleczona wypielęgnowana :mamy syna, najwspanialszy 9 letni człowiek na świecie . Dostaje super prace wszystko idzie jak po maśle , fajna kasa, dziecko zdrowe, my szczęśliwi, tylko praca wymagała towarzyszenia pryncypałom w klubach nocnych, takie męskie korumpowanie kontrachentów po włosku(szefem był makaroniarz) Weźmiemy go na laski to będzie jadł z ręki. Jakis rok wytrzymałem w świętości i lolajności bogu i zonie, ale w końcu usłyszałem albo jesteś z nami albo przeciw nam. Skorzystałem i to nie raz ( po czasie mi sie spodobało) do dziś mam wyrzuty sumienia, a wtedy mało się nie powiesiłem ,rzuciłem tę prace , spowiadałem sie z tego wiele razy, za namową księdza zachowałem milczenie i nigdy sie do tego nie przyznałem. Ponieważ z moją zoną która mnie chyba dalej kocha mamy jakąś cudowną moc że na odległość wyczuwamy się na wzajem, ja wiem że jest szczęśliwa lub nie tak jak i ona. Po tym coś zdechło, dzieciak miał 2 lata, wyczułem że coś nie gra i wprost zapytałem od kiedy kogoś ma, przyznała się że to kolega z pracy ale tylko się spotykają lubią , całują ale bez sexu( może jestem głupi ale wierze jej) .Wtedy był lament i tragedia i modlitwy do rana(udeżyłem ją 7 razy pasem za 7 lat małżeństwa). Kiedy w końcu Bóg dał nam siłę wybaczyć sobie, byliśmy znowu najszczęsliwszymi ludzmi, znowu zaczało nam się wieść ,własna firma , dom i wczasy. Niestety też ciągle alkohol którego nienawidzi (ojciec alkoholik). Ciągle jednak cos wisiało między nami , żona zawsze mówiła że tylko prawda i szczerość nas utrzymają , niestety nie mogłem się przyznać i te wyżuty sumienia oddalały nas coraz bardziej, głównie od łóżka, rozmów i tp. a mnie pchały w alkocho, . Dodam może że od początku nasze życie to niejako świadoma separacja, pracuje niestety całe zycie w delegacji, ale to początkowo było najfajniejsze , ta tęsknota telefony i marzenia, które w końcu zanikły. Szukając porad jak uratować małżeństwo niestety nie na waszym forum tylko wp.pl. poznałem wściekłą i rozczarowaną jak ja mamusie. I skończyłem w toruniu w hotelu kilka razy, Świadom zła jakie wyrządzam przerwałem to po kilku miesiącach. Niestety tego nie udało mi sie zataić. Moja jedyna zona dowiedziała sie ale razem z tamtą ,powiedzieliśmy tylko o spacerach i rozmowach na czacie. Co jest najgorsze po roku katuszy psychicznych , zorpłakałem się przy żonie i powiedziałem żeby mnie zostawiła bo ją okłamywałem, poprostu kłamstwo które wisiało miedzy nami nie mogło dac mi spokoju, wiem że był to błąd z punktu widzenia kościoła bo większym grzechem było skazanie jej na tą wiadomość. jednak i tak nie byłem do końca szczery i Ona doskonale to czuła, bez dochodzenia i pytań. Rozchodziliśmy sie jeszcez i jeszcze bardziej, w listopadzie Ona poznała 'kolegę" ,wyczułem to przy pierwszym powrocie do domu niemiec( jak mówiłem potrafimy się wyczuć jak pies kiełbasę). Nawet tego nie ukrywa że jest ktoś , kto jej otworzył oczy, do kogo może sie przytulić , czy na czyj widok ma mokro, że napewno nie chce być ze mną i że chce separacji.Szczerze to mimo że jestem zazdrosny okropnie, to cieszę sie jak widze ja w domu uśmiechniętą , mimo ze nie przezemnie W sumie oboje stwierdziliśmy że zycie w tak toksycznym zwiazku jest szkodliwe i albo nauczymy się kochać prawdziwie i bez komprommisowo albo wcale. Postanowiliśmy zdobyc się na wieczór szczerości. zaczełem od podziękowania za 15 lat raze ,przeprosin, po czym bez szczegółów powiedzaiłem ile razy gdzie i z kim. I może parskniecie śmiechem ale od tej pory od dwóch tygodni wiem ze uda się to naprawic, nawet żona stwierdziła , że całkiem możliwe że pomieszka sama to może zatęskni że mamy jeszcze ten 1 procent i może to nie koniec.
Z pozwem oczywiście pobiegłem do mojej papugi, który kilka lat obsługuje moją firmę i szanuje go, chciałem aby pomógł mi przeprowadzić to bez komplikacji dla dobra zony i dziecka, zebym przejął długi chroniąc ich, zeby pomól zastrzec sobie nieskuteczność rozwodu ze względu na przekonania i t.p, wiecie co mi powiedział? Że jestem FRAJEREM i to ja mam pozywac o rozwód z jej winy (zona wnosi bez orzekania, ale opisując moje historie nie wpominając o swoich)a Boga mam przeprosić, przejść się do Czestochowy a ją zniszczyć , bo jej dokumenty wykazują profesjonalnie przygotowane pogrążenie mnie i moich interesów. Niewiem co o tym myśleć ,bo ja żonie wierze jak nigdy, mam nadzieje że ona mi też, widze że mimo ze jest zła na mnie i ma kogoś to w głębi kocha mnie trochę, łudze się że ją przejdzie i faktycznie po pół roku będziemy znowu razem. Myśle ze robi tą separacje bardziej z zawzięcia , bo przecież kolezanki i mamusia wiedzą jaki jestem, i jak to musi ratować się w ramionach innego, więc wstyd było by sie przyznac ze mimo wszystko mnie kocha bez żadnej kary czy nauczki. Od 3 miesięcy rozmawiamy jak marzyliśmy od wielu lat. Choc Ona twierdzi że to mączące a i tak chce spróbować z tamtym.
Wkurza mnie tylko ze się nabija że ja taki grzesznik, pijak, babiarz ,kłamca ,od 3 miesiecy wiszę na rózańcu i Piśmie Świętym, ministrantem i lektorem byłem i że przez całe życie latałem do kościoła, a taki diabeł ze mnie, ona ostatno u komuni była 9 lat temu na chrzcinach naszego syna(spiralka). Nabija się że ten mój cud naprawy jakoś nie nadchodzi i ze go raczej nie będzie, że jak przyjdzie to żebym jej dał znać.
Momentami tez wątpie w nasz cud. ale im bardziej jestem pogrązony i załamany , to na drugi dzień wyrażniej widze działanie Łaski Boskiej.
Jezu nie pozwól mi zwątpić

[airam]

dziękuję za wasze świadectwa

"Zaglądałem tam bo brakowało mi czułości bliskości i zbliżeń z żoną. Nigdy jej nie odmawiałem natomiast ona prawie zawsze, mówiła ze za bardzo naciskam...że sex dla niej aż tak ważny...
Byłem niedojrzały teraz wiem o co jej chodziło, ale ona nie potrafiła sprowadzić mojego myślenia na właściwy tor, albo odmówić mi w taki sposób żebym nie poczuł sie odrzucony...
Myślałem ze jak ktoś kogoś kocha to dla niego sex to nie problem... "
Mam pytanie z perspektywy czasu jakie słowa , co mogłoby sprowadzić ciebie na właściwy tor ? Zdaje się ,że mój mąż też nie rozumie ... Jak mnie to boli a powinno dawać taką radość .... Nie rozumie ,że godzi w moje poczucie wartości... godności... że ja powoli się poddaję bo sex to nie Miłość... Czuję ,że jest ktoś w jego życiu (choć przysięga ,że tak nie jest) za dnia jest niedostępny, nie interesuje go moja osoba nie wykazuje potrzeby nawązania rozmowy więzi...itp Wisi na necie a kiedy pora spać to mówi mi o swoich potrzebach sexualnych , czuję się winna że odmawiam . Jednak na drugi dzieńjest mi z tym bardzo dobrze bo nie czuję się obdarta i wiesz dochodzę do wiosku ,że tak wolę ale oddalamy się od siebie w szybkim tempie. To nie znaczy że nie mam potrzeb sexualnych- one dla mnie mają zupełnie inną wartość. Mam pokusę aby dać sobie na luz i poszukać kogoś kto mnie będzie kochał i szanował w Miłości.... zasługuję na to.... ale czy będę wtedy szczęśliwa? Mój mąż jest miłością mojego życia ....

dziękuję za wasze świadectwa

"Zaglądałem tam bo brakowało mi czułości bliskości i zbliżeń z żoną. Nigdy jej nie odmawiałem natomiast ona prawie zawsze, mówiła ze za bardzo naciskam...że sex dla niej aż tak ważny...
Byłem niedojrzały teraz wiem o co jej chodziło, ale ona nie potrafiła sprowadzić mojego myślenia na właściwy tor, albo odmówić mi w taki sposób żebym nie poczuł sie odrzucony...
Myślałem ze jak ktoś kogoś kocha to dla niego sex to nie problem... "
Mam pytanie z perspektywy czasu jakie słowa , co mogłoby sprowadzić ciebie na właściwy tor ? Zdaje się ,że mój mąż też nie rozumie ... Jak mnie to boli a powinno dawać taką radość .... Nie rozumie ,że godzi w moje poczucie wartości... godności... że ja powoli się poddaję bo sex to nie Miłość... Czuję ,że jest ktoś w jego życiu (choć przysięga ,że tak nie jest) za dnia jest niedostępny, nie interesuje go moja osoba nie wykazuje potrzeby nawązania rozmowy więzi...itp Wisi na necie a kiedy pora spać to mówi mi o swoich potrzebach sexualnych , czuję się winna że odmawiam . Jednak na drugi dzieńjest mi z tym bardzo dobrze bo nie czuję się obdarta i wiesz dochodzę do wiosku ,że tak wolę ale oddalamy się od siebie w szybkim tempie. To nie znaczy że nie mam potrzeb sexualnych- one dla mnie mają zupełnie inną wartość. Mam pokusę aby dać sobie na luz i poszukać kogoś kto mnie będzie kochał i szanował w Miłości.... zasługuję na to.... ale czy będę wtedy szczęśliwa? Mój mąż jest miłością mojego życia ....

[slavosl]

Nie potrafiła mi powiedzieć jaki jest klucz do jej serca, nie potrafiła mi powiedzieć jak mam sprawić żeby jej się chciało ...
Kobiety myślę że się domyślimy ale u nas to tak nie działa, ale możemy pewnych zachować się nauczyć...
Myślę ze u mnie to tak było ona myślała że się domyślę ...

Nie potrafiła mi powiedzieć jaki jest klucz do jej serca, nie potrafiła mi powiedzieć jak mam sprawić żeby jej się chciało ...
Kobiety myślę że się domyślimy ale u nas to tak nie działa, ale możemy pewnych zachować się nauczyć...
Myślę ze u mnie to tak było ona myślała że się domyślę ...

[grzegorz_]

[quote="slavosl"]Nie potrafiła mi powiedzieć jaki jest klucz do jej serca, nie potrafiła mi powiedzieć jak mam sprawić żeby jej się chciało ...
Kobiety myślę że się domyślimy ale u nas to tak nie działa, ale możemy pewnych zachować się nauczyć...
Myślę ze u mnie to tak było ona myślała że się domyślę ...


Dzień dobry

Nie możesz brać teraz całej winy na siebie.
Gdyby żona nie chciała się z Toba kochać, a Ty byś ją zdradził, mógłbyś czuć się winny całego kryzysu, ale to Ona Ciebie zdradziła przecież, a wcześniej Cię odpychała.
(może wtedy już była myślami gdzie indziej).

[quote="slavosl"]Nie potrafiła mi powiedzieć jaki jest klucz do jej serca, nie potrafiła mi powiedzieć jak mam sprawić żeby jej się chciało ...
Kobiety myślę że się domyślimy ale u nas to tak nie działa, ale możemy pewnych zachować się nauczyć...
Myślę ze u mnie to tak było ona myślała że się domyślę ...


Dzień dobry

Nie możesz brać teraz całej winy na siebie.
Gdyby żona nie chciała się z Toba kochać, a Ty byś ją zdradził, mógłbyś czuć się winny całego kryzysu, ale to Ona Ciebie zdradziła przecież, a wcześniej Cię odpychała.
(może wtedy już była myślami gdzie indziej).

[slavosl]

czuje sie winny za swoją postawę, sam byłem nie w porządku ...

czuje sie winny za swoją postawę, sam byłem nie w porządku ...

[airam]

ja już czasem myślę, że nic już nie mogę. Czy to normalne ,że mój mąż tylko czeka aby byc sam z dala ode mmnie, w nocy się budzę a on nie śpi i ciska się w poduszkę żebym tego nie zauważyła? - "jak dziecko , które ukrywa coś przed mamą" kiedy proszę go żeby mnie obudził w nocy jak nie będzie mógł spać- odpowiada,że tak słodko spałam. Kiedy rano wstaję i widzę ,że nie spał ok pół nocy- oczy ,zmęczenie na twarzy i senność . A on mi mówi i przysięga ,że nie ,ma nikogo. tak nie wyjeżdża z domu a co z sercem i uczuciami?
Mowię mu wprost o swoich potrzebach i co mnie martwi- to najlepszy pretekst do kłótni!
A on ciągle mi powtarza ,że mam mu ufać- on też cierpi, ... że tak trudno mu się zmienić.
oboje czujemy się nieszczęśliwi- ja bo utraciłam czym mnie dażył. on bo rozdarty - między rodziną i kimś .
walczyć ? rozum płata figla- czy on kiedyś mnie pokocha bardziej ? a ja potrzebuję ciepła i wsparcia i wiary ,że dawne nawyki to już koniec.

ja już czasem myślę, że nic już nie mogę. Czy to normalne ,że mój mąż tylko czeka aby byc sam z dala ode mmnie, w nocy się budzę a on nie śpi i ciska się w poduszkę żebym tego nie zauważyła? - "jak dziecko , które ukrywa coś przed mamą" kiedy proszę go żeby mnie obudził w nocy jak nie będzie mógł spać- odpowiada,że tak słodko spałam. Kiedy rano wstaję i widzę ,że nie spał ok pół nocy- oczy ,zmęczenie na twarzy i senność . A on mi mówi i przysięga ,że nie ,ma nikogo. tak nie wyjeżdża z domu a co z sercem i uczuciami?
Mowię mu wprost o swoich potrzebach i co mnie martwi- to najlepszy pretekst do kłótni!
A on ciągle mi powtarza ,że mam mu ufać- on też cierpi, ... że tak trudno mu się zmienić.
oboje czujemy się nieszczęśliwi- ja bo utraciłam czym mnie dażył. on bo rozdarty - między rodziną i kimś .
walczyć ? rozum płata figla- czy on kiedyś mnie pokocha bardziej ? a ja potrzebuję ciepła i wsparcia i wiary ,że dawne nawyki to już koniec.

[grzegorz_]

Airam

Czytając Twoje posty widzę, że sama siebie chcesz oszukać.
Chcesz za wszelką cenę uwierzyć że mąż mówi prawdę, że Cie kocha, że nie ma innej....
Smutne to jak wiele innych takich historii :(

Airam

Czytając Twoje posty widzę, że sama siebie chcesz oszukać.
Chcesz za wszelką cenę uwierzyć że mąż mówi prawdę, że Cie kocha, że nie ma innej....
Smutne to jak wiele innych takich historii :(

[airam]

bolesna prawda!!!?

to co mam robić? a rodzina? dzieci?

on mówi ,że tak nie jest
ja czuję że mam rację
OBŁĘD

[ Dodano: 2013-02-11, 14:06 ]
czytam inne posty - historie smutne jak moja !


trudno uwierzyć, że komuś się udało.

bolesna prawda!!!?

to co mam robić? a rodzina? dzieci?

on mówi ,że tak nie jest
ja czuję że mam rację
OBŁĘD

[ Dodano: 2013-02-11, 14:06 ]
czytam inne posty - historie smutne jak moja !


trudno uwierzyć, że komuś się udało.

[katalotka72]

wiecej ciszy i spokoju.....
Twoja rola jest byc, czekac nie czekajac, a co zrobi maz i ktora strone mocy wybierze nie masz na to wplywu
przepraszam masz - swoja postawa i cierpliwoscia
ja mysle, ze bym tak zrobila.... zreszta moze tak robie ????

wiecej ciszy i spokoju.....
Twoja rola jest byc, czekac nie czekajac, a co zrobi maz i ktora strone mocy wybierze nie masz na to wplywu
przepraszam masz - swoja postawa i cierpliwoscia
ja mysle, ze bym tak zrobila.... zreszta moze tak robie ????

[grzegorz_]

Tolerując takie zachowanie, co możesz osiągnąć ?
Stawiając granice ryzykujesz, to na pewno, ale czy warto latami przymykać
oczy i samą siebie oszukiwać?

Może silne postawienie sprawy mężem poruszy?
Teraz widzi Twoją słabość i to wykorzystuje.

Katalotka...
Póki co on nic nie wybiera, bo mu tak wygodnie.
I jeśli nikt go nie zmusi to nie wybierze.

Tolerując takie zachowanie, co możesz osiągnąć ?
Stawiając granice ryzykujesz, to na pewno, ale czy warto latami przymykać
oczy i samą siebie oszukiwać?

Może silne postawienie sprawy mężem poruszy?
Teraz widzi Twoją słabość i to wykorzystuje.

Katalotka...
Póki co on nic nie wybiera, bo mu tak wygodnie.
I jeśli nikt go nie zmusi to nie wybierze.

[airam]

granica- jak właściwie do niej podejść.?

No niekoniecznie że nie wybiera, jak coś powiem na ten temat to awantura i milczenie i przesiadywanie przed kompem.
Sygnalizuje mi , że mam się dopasować do sytuacji- a jak tak nie chcę!!!!!
chcę być wolna od bólu i szczęśliwa .
Ryzyko granic - tak , jest bardzo duże - największe,żę dzieci kochają nas bardzo - skrzywdziłabym je .
Czy ktoś już postawił granice ? i jak to zrobiliście?

granica- jak właściwie do niej podejść.?

No niekoniecznie że nie wybiera, jak coś powiem na ten temat to awantura i milczenie i przesiadywanie przed kompem.
Sygnalizuje mi , że mam się dopasować do sytuacji- a jak tak nie chcę!!!!!
chcę być wolna od bólu i szczęśliwa .
Ryzyko granic - tak , jest bardzo duże - największe,żę dzieci kochają nas bardzo - skrzywdziłabym je .
Czy ktoś już postawił granice ? i jak to zrobiliście?

[grzegorz_]

może poradzić się specjalisty?

dla tzw dobra dzieci można wiele, ale chyba są jakieś granice?

może poradzić się specjalisty?

dla tzw dobra dzieci można wiele, ale chyba są jakieś granice?