[lena]

Żyję w związku sakramentalnym....i...za takowym jestem.
Mam za sobą głęboki kryzys.....wieloletnie zdrady z prostytutkami,pornografia,uzaleznienie od sexu,rodziny,magia.....
Wciąż jestem żoną sakramentalną i matką.

......to tak dla przypomnienia i wiadomosci tych ,którzy mnie nie znają.


Pierwsze co mi przychodzi na myśl pod wpływem powyższej dyskusji to..........punkt widzenia zależy od punktu siedzenia.
Uważam, że pozycja w jakiej się znajdujemy nie jest bez znaczenia dla naszych poglądów,czy decyzji.

Skrzywdzeni,zdradzeni,opuszczeni........psioczymy na tych niesakramentalnych....
...oceniamy ,potępiamy,powołujemy się na wiarę.....
...ale..czy zawsze tak było???

Sięgnijmy pamięcią wstecz,kiedy to nasze życie lekkim i przyjemnym było.
Czy wtedy myśleliśmy o nich?....czy może mało nas obchodzili,bo nam dobrze było???

Księża....ilez to sie słyszy,że nieludzcy,że co oni wiedzą o rodzinie,o zyciu w małzeństwie,o problemach....okrutni panowie w sutannie ganiący za przewinienia(grzechy).
Więcej zrozumienia by sie przydało.......kto z nas tak nie myslał?........ja tak.

...i oto zjawia sie wyrozumiały(empatyczny) ksiadz,ale......on juz nie dla nas,bo nam się zycie pochrzaniło............

....itd.....itd...


Nie znam o.Łusiaka,ale cieszę sie,ze tacy księza są.....nie odrzucający nikogo...jak Bóg dla którego wszyscy jednacy jestesmy.

Kim my jestesmy?....brzmi pytanie,temat....
No właśnie?......kim?....aby oceniać....

Żyję w związku sakramentalnym....i...za takowym jestem.
Mam za sobą głęboki kryzys.....wieloletnie zdrady z prostytutkami,pornografia,uzaleznienie od sexu,rodziny,magia.....
Wciąż jestem żoną sakramentalną i matką.

......to tak dla przypomnienia i wiadomosci tych ,którzy mnie nie znają.


Pierwsze co mi przychodzi na myśl pod wpływem powyższej dyskusji to..........punkt widzenia zależy od punktu siedzenia.
Uważam, że pozycja w jakiej się znajdujemy nie jest bez znaczenia dla naszych poglądów,czy decyzji.

Skrzywdzeni,zdradzeni,opuszczeni........psioczymy na tych niesakramentalnych....
...oceniamy ,potępiamy,powołujemy się na wiarę.....
...ale..czy zawsze tak było???

Sięgnijmy pamięcią wstecz,kiedy to nasze życie lekkim i przyjemnym było.
Czy wtedy myśleliśmy o nich?....czy może mało nas obchodzili,bo nam dobrze było???

Księża....ilez to sie słyszy,że nieludzcy,że co oni wiedzą o rodzinie,o zyciu w małzeństwie,o problemach....okrutni panowie w sutannie ganiący za przewinienia(grzechy).
Więcej zrozumienia by sie przydało.......kto z nas tak nie myslał?........ja tak.

...i oto zjawia sie wyrozumiały(empatyczny) ksiadz,ale......on juz nie dla nas,bo nam się zycie pochrzaniło............

....itd.....itd...


Nie znam o.Łusiaka,ale cieszę sie,ze tacy księza są.....nie odrzucający nikogo...jak Bóg dla którego wszyscy jednacy jestesmy.

Kim my jestesmy?....brzmi pytanie,temat....
No właśnie?......kim?....aby oceniać....

[mare1966]

.......... pociągnę ciut praktycznie

przykład drugi z artykułu

Cytat:

Kobieta, żona i matka dwójki małych dzieci, postanowiła wyjechać na pół roku do rodziny mieszkającej w USA. Mąż nie był z tego zadowolony, ale jej w tym wyjeździe nie przeszkadzał. Po pół roku otrzymał wiadomość, że żona nie wróci. Zajęty biznesmen został nagle sam z małymi dziećmi. W wychowaniu dzieci trochę pomagali mu rodzice, ale to przecież nie zmieniało faktu, że dzieci nie miały mamy. Wreszcie pojawiła się w jego życiu kobieta, która powiedziała: „mogę być dla ciebie żoną, mogę być matką dla twoich dzieci”. Mężczyzna wiedział i rozumiał, że dzieci będą lepiej wychowane, kiedy będzie przy nich kobieta – matka. Ona zaś robiła wrażenie osoby bardzo dobrej, która rzeczywiście mogła wzorowo sprawdzić się w nowej roli. W końcu zdecydował się na ten związek. Nie dla siebie, nie tylko dla siebie – ale przede wszystkim dla dzieci. Ze świadomością, że gdyby chodziło tylko o niego, pewnie pozostałby sam.

A czy mogło zdarzyć się tak :
-zajęty biznesmen postanowił ( dla dobra dzieci ) stać się mniej zajęty
i zamiast robieniem kasy zająć się dziećmi
- może facet ma matkę ( w końcu to młoda jeszcze kobieta )
- może ma siostrę
- skoro taki biznesmen to pewnie stać go na dobre nianie ( takie co to potrafią wychować dzieci )
- a jak mamusi się odwidzi i zechce wrócić do męża , dzieci ?
jak zachowają się wtedy dzieci ?
dwie mamusie ?
-dzieci podrosną i zaczną stawiać "trudne pytania" ,
szukać kontaktu z rodzoną matką itd.
- w razie "trudności" w swoich małżeństwach postąpią jak tatuś
- matka z rozpaczy , powiedzmy ........ przeróżne warianty
itd. itd.
Co jest prawdziwym dobrem
dla owych dzieci , męża , matki , tej dobrej pani .
( nawiasem , co by ona sama powiedziała , gdyby to inna kobieta zajęła się jej
dziećmi i mężem ? )

Nauka z przykładu o. Łusiaka może być taka :
Samotne i skrzywdzone panie
powinny sobie poszukać samotnego i skrzywdzonego pana ( najlepiej z dziećmi ) ,
.......... ewentualnie samptni i skrzywdzenie panowie
powinni poszukać samotnej i skrzydzonej kobiety ( najlepiej z dziećmi ) .

Jeszcze raz i wyraźnie .
Tu nie chodzi o ocenę kogokolwiek .

Ja postawiłem wyraźnie pytanie o KRYTERIA ,
zatem czego chce od nas Bóg ?????? ( patrz poprzedni mój post )
w skrócie
" bezproduktywne trwanie" ( nawet krzywdzenie w tym trwaniu własnych dzieci - bo lepiej poszukać dobrej kobiety - matki i żony )
"budowanie szczęśliwej nowej rodzinki" ??????????

................ proszę zauważyć cudzysłowy !!!!!
( nie wartościuję obu wyborów , ....... poszukuję odpowiedzi )

.......... pociągnę ciut praktycznie

przykład drugi z artykułu

Cytat:

Kobieta, żona i matka dwójki małych dzieci, postanowiła wyjechać na pół roku do rodziny mieszkającej w USA. Mąż nie był z tego zadowolony, ale jej w tym wyjeździe nie przeszkadzał. Po pół roku otrzymał wiadomość, że żona nie wróci. Zajęty biznesmen został nagle sam z małymi dziećmi. W wychowaniu dzieci trochę pomagali mu rodzice, ale to przecież nie zmieniało faktu, że dzieci nie miały mamy. Wreszcie pojawiła się w jego życiu kobieta, która powiedziała: „mogę być dla ciebie żoną, mogę być matką dla twoich dzieci”. Mężczyzna wiedział i rozumiał, że dzieci będą lepiej wychowane, kiedy będzie przy nich kobieta – matka. Ona zaś robiła wrażenie osoby bardzo dobrej, która rzeczywiście mogła wzorowo sprawdzić się w nowej roli. W końcu zdecydował się na ten związek. Nie dla siebie, nie tylko dla siebie – ale przede wszystkim dla dzieci. Ze świadomością, że gdyby chodziło tylko o niego, pewnie pozostałby sam.

A czy mogło zdarzyć się tak :
-zajęty biznesmen postanowił ( dla dobra dzieci ) stać się mniej zajęty
i zamiast robieniem kasy zająć się dziećmi
- może facet ma matkę ( w końcu to młoda jeszcze kobieta )
- może ma siostrę
- skoro taki biznesmen to pewnie stać go na dobre nianie ( takie co to potrafią wychować dzieci )
- a jak mamusi się odwidzi i zechce wrócić do męża , dzieci ?
jak zachowają się wtedy dzieci ?
dwie mamusie ?
-dzieci podrosną i zaczną stawiać "trudne pytania" ,
szukać kontaktu z rodzoną matką itd.
- w razie "trudności" w swoich małżeństwach postąpią jak tatuś
- matka z rozpaczy , powiedzmy ........ przeróżne warianty
itd. itd.
Co jest prawdziwym dobrem
dla owych dzieci , męża , matki , tej dobrej pani .
( nawiasem , co by ona sama powiedziała , gdyby to inna kobieta zajęła się jej
dziećmi i mężem ? )

Nauka z przykładu o. Łusiaka może być taka :
Samotne i skrzywdzone panie
powinny sobie poszukać samotnego i skrzywdzonego pana ( najlepiej z dziećmi ) ,
.......... ewentualnie samptni i skrzywdzenie panowie
powinni poszukać samotnej i skrzydzonej kobiety ( najlepiej z dziećmi ) .

Jeszcze raz i wyraźnie .
Tu nie chodzi o ocenę kogokolwiek .

Ja postawiłem wyraźnie pytanie o KRYTERIA ,
zatem czego chce od nas Bóg ?????? ( patrz poprzedni mój post )
w skrócie
" bezproduktywne trwanie" ( nawet krzywdzenie w tym trwaniu własnych dzieci - bo lepiej poszukać dobrej kobiety - matki i żony )
"budowanie szczęśliwej nowej rodzinki" ??????????

................ proszę zauważyć cudzysłowy !!!!!
( nie wartościuję obu wyborów , ....... poszukuję odpowiedzi )

[basia_priv]

„Istnieje również możliwość podjęcia decyzji o życiu w białym małżeństwie, jak brat z siostrą. Na to rozwiązanie ludzie decydują się niezwykle rzadko, zwykle wówczas, gdy współżycie w naturalny sposób, na przykład ze względu na stan zdrowia, ustaje€“ mówi o. Łusiak.€“ Ja osobiście nie spotkałem się z przypadkiem, żeby ludzie pod wpływem bycia w duszpasterstwie zdecydowali się na taki krok. Paradoksalnie bierze się to stąd, że duszpasterstwo zbliża ludzi do siebie i wzmacnia ich więź. Kiedyś ktoś powiedział mi, że najbardziej ceni właśnie to moje zaangażowanie: że pomagam ludziom, by nie rozwiedli się po raz drugi. By przynajmniej to drugie małżeństwo im się udało. Nie wiem, czy gdybym nalegał na to, żeby zaprzestali współżycia, nie oddaliłbym ich od siebie...”

Co z tej wypowiedzi wynika dla tych Sycharków, którzy wiernie czekają na powrót swoich współmałżonków, którzy są uwikłani w niesakramentalne związki? Ojciec wyraźnie daje odczuć, że na jego pomoc nie mogą liczyć, gdyż on zajęty jest "pomaganiem" tym współmałżonkom w trwaniu w niesakramentalnym grzesznym związku, by nie rozwiedli się i nie powrócili do swoich prawowitych małżonków. Jak w takim razie może być opiekunem Ogniska Sycharowskiego, którego zadaniem powinno być okazywanie im pomocy i umacnianie w nadziei, że warto czekać i mieć nadzieję, że współmałżonek być może się kiedyś nawróci i powróci, a nie z góry przekreślać takiej możliwości?

„Istnieje również możliwość podjęcia decyzji o życiu w białym małżeństwie, jak brat z siostrą. Na to rozwiązanie ludzie decydują się niezwykle rzadko, zwykle wówczas, gdy współżycie w naturalny sposób, na przykład ze względu na stan zdrowia, ustaje€“ mówi o. Łusiak.€“ Ja osobiście nie spotkałem się z przypadkiem, żeby ludzie pod wpływem bycia w duszpasterstwie zdecydowali się na taki krok. Paradoksalnie bierze się to stąd, że duszpasterstwo zbliża ludzi do siebie i wzmacnia ich więź. Kiedyś ktoś powiedział mi, że najbardziej ceni właśnie to moje zaangażowanie: że pomagam ludziom, by nie rozwiedli się po raz drugi. By przynajmniej to drugie małżeństwo im się udało. Nie wiem, czy gdybym nalegał na to, żeby zaprzestali współżycia, nie oddaliłbym ich od siebie...”

Co z tej wypowiedzi wynika dla tych Sycharków, którzy wiernie czekają na powrót swoich współmałżonków, którzy są uwikłani w niesakramentalne związki? Ojciec wyraźnie daje odczuć, że na jego pomoc nie mogą liczyć, gdyż on zajęty jest "pomaganiem" tym współmałżonkom w trwaniu w niesakramentalnym grzesznym związku, by nie rozwiedli się i nie powrócili do swoich prawowitych małżonków. Jak w takim razie może być opiekunem Ogniska Sycharowskiego, którego zadaniem powinno być okazywanie im pomocy i umacnianie w nadziei, że warto czekać i mieć nadzieję, że współmałżonek być może się kiedyś nawróci i powróci, a nie z góry przekreślać takiej możliwości?

[Norbert1]

[Lea]

Czy Miłość Boga do człowieka (każdego)
legitymizuje grzech (zło, niesprawiedliwość)?

Czy Miłość Boga usprawiedliwia grzech (zło, niesprawiedliwość)?

Czy stwierdzenie, że ktoś (wierzący chrześcijanin) popełnia grzech
oznacza wydanie wyroku potępiającego? ( każdy wie, że tylko Bóg ma taką moc)

Czy Miłość Boga do człowieka (każdego)
legitymizuje grzech (zło, niesprawiedliwość)?

Czy Miłość Boga usprawiedliwia grzech (zło, niesprawiedliwość)?

Czy stwierdzenie, że ktoś (wierzący chrześcijanin) popełnia grzech
oznacza wydanie wyroku potępiającego? ( każdy wie, że tylko Bóg ma taką moc)

[Norbert1]

[mgła1]

Norbert, jak ja bym chciała chociaż raz zrozumieć,o co Ci chodzi....

Norbert, jak ja bym chciała chociaż raz zrozumieć,o co Ci chodzi....

[Norbert1]

[Tolek52]

Lea przypomnij sobie przypowieść o cudzołożnicy i słowa Jezusa wypowiedziane do niej?

Ortodoksyjne podejście do wiary jest dobre dla siebie, ale nie dla bliźniego.

Lea zadałem Tobie pytanie w temacie Embiczki i nie doczekałem się odpowiedzi czy zechcesz może tutaj odpowiedzieć

Cytat:

Lea napisał/a: przesłanie Chrystusa, bo to nim kieruje się chrześcijanin Leo to w takim razie jakie było przesłanie Chrystusa? Proszę wytłumacz bo być może źle je rozumiem.

Bardzo proszę odpowiedz na to pytanie no chyba że niewygodne jest dla Ciebie i Twojego widzenia wiary to nie musisz.

[ Dodano: 2012-11-07, 22:18 ]

Lea napisał/a:

"Osądźcie zresztą sami"

może zacytujesz szerszy kontekst tego cytatu bardzo chętnie poznamy. Bo coś mi się zdaje, że próbujesz manipulować pismami.

Nie uważasz że to jest również grzechem?

Lea przypomnij sobie przypowieść o cudzołożnicy i słowa Jezusa wypowiedziane do niej?

Ortodoksyjne podejście do wiary jest dobre dla siebie, ale nie dla bliźniego.

Lea zadałem Tobie pytanie w temacie Embiczki i nie doczekałem się odpowiedzi czy zechcesz może tutaj odpowiedzieć

Cytat:

Lea napisał/a: przesłanie Chrystusa, bo to nim kieruje się chrześcijanin Leo to w takim razie jakie było przesłanie Chrystusa? Proszę wytłumacz bo być może źle je rozumiem.

Bardzo proszę odpowiedz na to pytanie no chyba że niewygodne jest dla Ciebie i Twojego widzenia wiary to nie musisz.

[ Dodano: 2012-11-07, 22:18 ]

Lea napisał/a:

"Osądźcie zresztą sami"

może zacytujesz szerszy kontekst tego cytatu bardzo chętnie poznamy. Bo coś mi się zdaje, że próbujesz manipulować pismami.

Nie uważasz że to jest również grzechem?

[Mirka5]

Rzadko zabieram głos na forum, ale postanowiłam wypowiedzieć się w tym temacie, ponieważ to z mojej inicjatywy powstało Ognisko w Bydgoszczy i czuję się za to wszystko co z nim związane w jakiś sposób odpowiedzialna.
Chcę powiedzieć, że jestem o tym głęboko przekonana, że Pan Bóg chciał, aby właśnie Ojciec M. Łusiak był naszym Duszpasterzem. Dzieje się wiele dobrego u nas w Bydgoszczy, Ojciec z ogromnym sercem i zaangażowaniem wspiera nas w ratowaniu naszych małżeństw. Ci, którzy mieli okazję Ojca poznać i posłuchać wiedzą, jak wysoko ceni sobie nasz trud podejmowany w ratowaniu małżeństw.
Nie oceniajmy go po jednym przeczytanym artykule, bo to tylko jedna, niewielka część tego co prezentuje sobą ten Człowiek. Jest on oddanym ludziom zakonnikiem, niosącym pomoc i wsparcie tym, którzy go naprawdę potrzebują. Niesie swoją pomoc pogubionym najbardziej w świecie, w Kościele, ale chyba właśnie takie zadanie powierza Kapłanom Jezus, bo On przyszedł przecież do grzeszników...

Rzadko zabieram głos na forum, ale postanowiłam wypowiedzieć się w tym temacie, ponieważ to z mojej inicjatywy powstało Ognisko w Bydgoszczy i czuję się za to wszystko co z nim związane w jakiś sposób odpowiedzialna.
Chcę powiedzieć, że jestem o tym głęboko przekonana, że Pan Bóg chciał, aby właśnie Ojciec M. Łusiak był naszym Duszpasterzem. Dzieje się wiele dobrego u nas w Bydgoszczy, Ojciec z ogromnym sercem i zaangażowaniem wspiera nas w ratowaniu naszych małżeństw. Ci, którzy mieli okazję Ojca poznać i posłuchać wiedzą, jak wysoko ceni sobie nasz trud podejmowany w ratowaniu małżeństw.
Nie oceniajmy go po jednym przeczytanym artykule, bo to tylko jedna, niewielka część tego co prezentuje sobą ten Człowiek. Jest on oddanym ludziom zakonnikiem, niosącym pomoc i wsparcie tym, którzy go naprawdę potrzebują. Niesie swoją pomoc pogubionym najbardziej w świecie, w Kościele, ale chyba właśnie takie zadanie powierza Kapłanom Jezus, bo On przyszedł przecież do grzeszników...

[Norbert1]

[twardy]

Według mnie dyskusja schodzi w bok od głównego tematu, zadanego pytania.

„To kim my, sycharki jesteśmy – wariatami?”

Wiele osób piszących w tym temacie, jak pisze jest totalnie skołowana. I nie chodzi o ocenianie o. Mieczysława Łusiaka, a o zasady naszej wiary. Dlatego też napisałem:
„Ja rozumiem, że kościół nie powinien odwracać się od nikogo, ale kościół nie może akceptować grzechu.”

Nasgul napisała:
„Mój mąż też był ze mną nieszczęśliwy i skrzywdzony...czy to znaczy że jego nowy związek jest czymś lepszym?
Zgłupiałam do reszty!”

No właśnie chodzi o to, że nie wiemy jakie są w końcu zasady wiary, według których chcemy postępować. A właściwie to wiemy, tylko zachwiano naszymi przekonaniami w tym artykule.
I tu jest problem.

Norbert, napisałeś:
„Nie nam potępiac,nie nam oceniac...skoro sam Chrystus wyciągał dłonie do tych najbardziej upadłych....
takie jest moje zdanie....”

I masz rację tylko, że ja kompletnie nie mówię w tym temacie o „niesakramentalnych”. Nie oceniam ich. To samo dotyczy o. Łusiaka – nie oceniam go.. To bardzo dobrze, że zajmuje się osobami, które zbłądziły, a to że zbłądziły nie jest oceną tylko stwierdzeniem faktu, bo przecież chyba nie powiesz, że wejście w związek niesakramentalny nie jest sprzeczne z zasadami wiary?
Kto jak kto, ale właśnie osoba duchowna powinna pomagać potrzebującym. I bardzo dobrze, że to robi. Jednak grzech jaki popełniły te osoby, wchodząc w związek niesakramentalny (uważasz, że to nie grzech?), powinien być nazywany grzechem.

Norbert napisałeś również:

mgła1 napisał/a:
Norbert, jak ja bym chciała chociaż raz zrozumieć,o co Ci chodzi....

„O prostote życia mgła..że np.całe poprzednie życie było do kitu,zycie jakie pozwoliło do rozpadu tak mocno bronionego sakramentu....
i jak mawiaja "Polak mądry po szkodzie"....

Chyba lepiej jak Polak mądry po szkodzie, niż nigdy.

„a teraz się tak mocno uaktywnia..chocby w wierze....
To bardzo proste trzeba wejrzec w swoje całe życie i spojrzec uczciwie jaki byłem..a jaki jestem teraz ....
I tu będzie odpowiedz czy mam szanse się bulwersowac ..czy nie”

Wejrzałem, wiem jaki byłem i jaki jestem. Czy to, że kiedyś nie zawsze żyłem zgodnie z przykazaniami, według Ciebie odbiera mi prawo aby się bulwersować gdy widzę coś niewłaściwego według mnie?
Chyba się trochę zagalopowałeś?

I jeszcze to:
„i wypada jeszcze wspomniec że faryzeusze widzieli wiare lepiej i wspanialej niz sam Jezus
bo tak im sie wydawało...”

Ja niczego nie wiem lepiej, dlatego niczego nie twierdziłem tylko zadałem pytanie, bo po przeczytaniu tego artykułu mam problem.

Myślę, że najlepiej sens mych wątpliwości zrozumiał mare1966 zadając pytanie jakby uzupełniające i uściślające moje pytanie:

„Czego właściwie oczekuje ode mnie Bóg ?
Zachowania przykazania "nie cudzołóż" i dotrzymania wierności POMIMO
........ czy też szczęśliwego życia dla moich dzieci ,
obdarowania szczęściem nowej żony
i mojego własnego szczęścia ?”

I to jest temat, nad którym warto się zastanowić.

Według mnie dyskusja schodzi w bok od głównego tematu, zadanego pytania.

„To kim my, sycharki jesteśmy – wariatami?”

Wiele osób piszących w tym temacie, jak pisze jest totalnie skołowana. I nie chodzi o ocenianie o. Mieczysława Łusiaka, a o zasady naszej wiary. Dlatego też napisałem:
„Ja rozumiem, że kościół nie powinien odwracać się od nikogo, ale kościół nie może akceptować grzechu.”

Nasgul napisała:
„Mój mąż też był ze mną nieszczęśliwy i skrzywdzony...czy to znaczy że jego nowy związek jest czymś lepszym?
Zgłupiałam do reszty!”

No właśnie chodzi o to, że nie wiemy jakie są w końcu zasady wiary, według których chcemy postępować. A właściwie to wiemy, tylko zachwiano naszymi przekonaniami w tym artykule.
I tu jest problem.

Norbert, napisałeś:
„Nie nam potępiac,nie nam oceniac...skoro sam Chrystus wyciągał dłonie do tych najbardziej upadłych....
takie jest moje zdanie....”

I masz rację tylko, że ja kompletnie nie mówię w tym temacie o „niesakramentalnych”. Nie oceniam ich. To samo dotyczy o. Łusiaka – nie oceniam go.. To bardzo dobrze, że zajmuje się osobami, które zbłądziły, a to że zbłądziły nie jest oceną tylko stwierdzeniem faktu, bo przecież chyba nie powiesz, że wejście w związek niesakramentalny nie jest sprzeczne z zasadami wiary?
Kto jak kto, ale właśnie osoba duchowna powinna pomagać potrzebującym. I bardzo dobrze, że to robi. Jednak grzech jaki popełniły te osoby, wchodząc w związek niesakramentalny (uważasz, że to nie grzech?), powinien być nazywany grzechem.

Norbert napisałeś również:

mgła1 napisał/a:
Norbert, jak ja bym chciała chociaż raz zrozumieć,o co Ci chodzi....

„O prostote życia mgła..że np.całe poprzednie życie było do kitu,zycie jakie pozwoliło do rozpadu tak mocno bronionego sakramentu....
i jak mawiaja "Polak mądry po szkodzie"....

Chyba lepiej jak Polak mądry po szkodzie, niż nigdy.

„a teraz się tak mocno uaktywnia..chocby w wierze....
To bardzo proste trzeba wejrzec w swoje całe życie i spojrzec uczciwie jaki byłem..a jaki jestem teraz ....
I tu będzie odpowiedz czy mam szanse się bulwersowac ..czy nie”

Wejrzałem, wiem jaki byłem i jaki jestem. Czy to, że kiedyś nie zawsze żyłem zgodnie z przykazaniami, według Ciebie odbiera mi prawo aby się bulwersować gdy widzę coś niewłaściwego według mnie?
Chyba się trochę zagalopowałeś?

I jeszcze to:
„i wypada jeszcze wspomniec że faryzeusze widzieli wiare lepiej i wspanialej niz sam Jezus
bo tak im sie wydawało...”

Ja niczego nie wiem lepiej, dlatego niczego nie twierdziłem tylko zadałem pytanie, bo po przeczytaniu tego artykułu mam problem.

Myślę, że najlepiej sens mych wątpliwości zrozumiał mare1966 zadając pytanie jakby uzupełniające i uściślające moje pytanie:

„Czego właściwie oczekuje ode mnie Bóg ?
Zachowania przykazania "nie cudzołóż" i dotrzymania wierności POMIMO
........ czy też szczęśliwego życia dla moich dzieci ,
obdarowania szczęściem nowej żony
i mojego własnego szczęścia ?”

I to jest temat, nad którym warto się zastanowić.

[lena]

Cytat:

Czy stwierdzenie, że ktoś (wierzący chrześcijanin) popełnia grzech oznacza wydanie wyroku potępiającego?

Cytat:

od kiedy i dlaczego prawda o grzechu oznacza ocenę i potępienie?

Cytat:

czy nazwanie grzechu grzechem zła złem jest urąganiem całemu światu? Zadziwia mnie jedno, że za grzech (jedyny) uważa się teraz mówienie o grzechu.

...a wystarczyło zapytac raz.

Nie....stwierdzenie,ze ktos popełnia grzech nie jest ani ocena,ani potepieniem,ani tez urąganiem całemu światu.
Zaznaczam...stwierdzenie
Nie jest równiez grzechem mówienie o grzechu.

Dalej to o czym piszesz(aborcja,geje itp) pomijam bo nie o tym mowa.

Pozdraiam Leo i spokoju życzę.

Cytat:

Czy stwierdzenie, że ktoś (wierzący chrześcijanin) popełnia grzech oznacza wydanie wyroku potępiającego?

Cytat:

od kiedy i dlaczego prawda o grzechu oznacza ocenę i potępienie?

Cytat:

czy nazwanie grzechu grzechem zła złem jest urąganiem całemu światu? Zadziwia mnie jedno, że za grzech (jedyny) uważa się teraz mówienie o grzechu.

...a wystarczyło zapytac raz.

Nie....stwierdzenie,ze ktos popełnia grzech nie jest ani ocena,ani potepieniem,ani tez urąganiem całemu światu.
Zaznaczam...stwierdzenie
Nie jest równiez grzechem mówienie o grzechu.

Dalej to o czym piszesz(aborcja,geje itp) pomijam bo nie o tym mowa.

Pozdraiam Leo i spokoju życzę.

[Norbert1]