[smutna ona]

Nie mam doświadczenia, ale wydaje mi się, że ojca nie da się zastąpić, szczególnie dziewczynce w wieku 15 lat ... młodsze dzieci pewnie łatwiej jest "oszukać", czymś zająć, wynagrodzić stratę ...

Ze swoją choroba też musisz jakiś oswoić dzieci. Musicie wspólnie o tym rozmawiać, żeby Twoje wizyty w szpitalu nie kojarzyły im się z czymś bardzo smutnym ... Łatwo mi mówić, pewnie na Twoim miejscu też nie wiedziałabym co robić :(

Trzymam mocno kciuki za Twoja operacje. Pomodle się za Was, Twoje relacje z mężem, za dzieci i Troje zdrowie.

Jeszcze kiedyś będziemy szczęśliwe. Zobaczysz! Nie można tracić nadziei.

Nie mam doświadczenia, ale wydaje mi się, że ojca nie da się zastąpić, szczególnie dziewczynce w wieku 15 lat ... młodsze dzieci pewnie łatwiej jest "oszukać", czymś zająć, wynagrodzić stratę ...

Ze swoją choroba też musisz jakiś oswoić dzieci. Musicie wspólnie o tym rozmawiać, żeby Twoje wizyty w szpitalu nie kojarzyły im się z czymś bardzo smutnym ... Łatwo mi mówić, pewnie na Twoim miejscu też nie wiedziałabym co robić :(

Trzymam mocno kciuki za Twoja operacje. Pomodle się za Was, Twoje relacje z mężem, za dzieci i Troje zdrowie.

Jeszcze kiedyś będziemy szczęśliwe. Zobaczysz! Nie można tracić nadziei.

[Anka-Hanka]

Mam taką nadzieję. Czytając opis Twojego bólu, Twoich odczuć wydaje mi się, że widzę momentami siebie. Podobno nadzieja umiera ostatnia. U mnie po spotkaniu z mężem jej nie ma. Ty ją jeszcze masz. Oby Tobie poszło lepiej niż mi.

Mam taką nadzieję. Czytając opis Twojego bólu, Twoich odczuć wydaje mi się, że widzę momentami siebie. Podobno nadzieja umiera ostatnia. U mnie po spotkaniu z mężem jej nie ma. Ty ją jeszcze masz. Oby Tobie poszło lepiej niż mi.

[smutna ona]

Rozmawiałam dziś z moim mężem i jestem ZAŁAMANA:{((((((((((((((
On nie chce ratować naszego małżeństwa. Nie widzi sensu. Mówi, że nie kocha.
Wszystko jest na nie. Nie chce dać szansy. Nie chce iść na terapię. Nie chce się spotkać. Jako argumenty na "nie" wymienia rzeczy, które były w porządku.
Ja go w ogóle nie poznaje. Jakby go coś opetało. To samo mówi cała rodzina.
Cała rodzina przeżywa, prosi, są płacze a on nic, jak kamień, a jest bardzo wrażliwy, zawsze cudza krzywda nie było mu obojętna.
Miał chwilę gorsze i lepsze, ale ogólnie jest wesoły i bardzo czuły!
Boże co się z nim stało???? Czy aż tak mogą urazić kogoś problemy w sypialni??mimo, ze przyznał dziś, że były też supe zbliżenia??? Przecież sex można naprawić. Dlaczego on nie chce dać szansy???? Przeprosilam za swoje błędy, zrozumiałam, przestudiowalam mądre książki, obiecalam poprawę. Co mogę jeszcze zrobić?????
Czy mam zacząć robić tak jak on? Czyli robić to co czuje, wsiąść w samochód i jechać do niego? Chyba tak zrobię bo nic mi już nie zostało, poza 1% nadziei :(((((((((((((((
Postanowił, że wreszcie chce żyć tak jak czuje, a nie tak jak chcą inni i jak każą "standardy".
Jest mu bardzo przykro, że mi to robi. Jest mu przykro, że cierpią, ale twierdzi, że czas śledczy rany.
Twierdzi, że dawał mi znaki już tyle razy, że nie wierzy, że teraz się coś zmieni.
Na 100% nie ma nikogo.
Jest zdecydowany na rozstanie na 99% (tak powiedział dziś swojej mamie).

Jak ja mam żyć?
Łzy leja mi się z oczu ciurkiem.
To jest wspaniały człowiek. Kocham go nad życie!
Boże dlaczego????
Wszyscy mówią, że jestem dobrym, zbyt dobrym człowiekiem więc dlaczego mnie to spotyka?
W tej chwili nie mam pracy.
Nie mam dzieci, mimo 3 letniej walki!!
Mam dom, który działa teraz jak sól na rany - lepiej żeby go nie było.
A teraz już prawie nie mam męża, mojej pierwszej, jedynej prawdziwej miłości.
Boże dlaczego?????????

[ Dodano: 2013-10-27, 22:18 ]
A to że mówi, że mnie nie kocha nie wierze. Mówi tak żeby było mu łatwiej.
Nie wierze, że przestać kogoś kochać tak szybko. A kochał mnie na pewno bardzo. Mówił to wielokrotnie nie tylko mi. Nie tylko mówił, ale dawał wyraźne dowody.

Rozmawiałam dziś z moim mężem i jestem ZAŁAMANA:{((((((((((((((
On nie chce ratować naszego małżeństwa. Nie widzi sensu. Mówi, że nie kocha.
Wszystko jest na nie. Nie chce dać szansy. Nie chce iść na terapię. Nie chce się spotkać. Jako argumenty na "nie" wymienia rzeczy, które były w porządku.
Ja go w ogóle nie poznaje. Jakby go coś opetało. To samo mówi cała rodzina.
Cała rodzina przeżywa, prosi, są płacze a on nic, jak kamień, a jest bardzo wrażliwy, zawsze cudza krzywda nie było mu obojętna.
Miał chwilę gorsze i lepsze, ale ogólnie jest wesoły i bardzo czuły!
Boże co się z nim stało???? Czy aż tak mogą urazić kogoś problemy w sypialni??mimo, ze przyznał dziś, że były też supe zbliżenia??? Przecież sex można naprawić. Dlaczego on nie chce dać szansy???? Przeprosilam za swoje błędy, zrozumiałam, przestudiowalam mądre książki, obiecalam poprawę. Co mogę jeszcze zrobić?????
Czy mam zacząć robić tak jak on? Czyli robić to co czuje, wsiąść w samochód i jechać do niego? Chyba tak zrobię bo nic mi już nie zostało, poza 1% nadziei :(((((((((((((((
Postanowił, że wreszcie chce żyć tak jak czuje, a nie tak jak chcą inni i jak każą "standardy".
Jest mu bardzo przykro, że mi to robi. Jest mu przykro, że cierpią, ale twierdzi, że czas śledczy rany.
Twierdzi, że dawał mi znaki już tyle razy, że nie wierzy, że teraz się coś zmieni.
Na 100% nie ma nikogo.
Jest zdecydowany na rozstanie na 99% (tak powiedział dziś swojej mamie).

Jak ja mam żyć?
Łzy leja mi się z oczu ciurkiem.
To jest wspaniały człowiek. Kocham go nad życie!
Boże dlaczego????
Wszyscy mówią, że jestem dobrym, zbyt dobrym człowiekiem więc dlaczego mnie to spotyka?
W tej chwili nie mam pracy.
Nie mam dzieci, mimo 3 letniej walki!!
Mam dom, który działa teraz jak sól na rany - lepiej żeby go nie było.
A teraz już prawie nie mam męża, mojej pierwszej, jedynej prawdziwej miłości.
Boże dlaczego?????????

[ Dodano: 2013-10-27, 22:18 ]
A to że mówi, że mnie nie kocha nie wierze. Mówi tak żeby było mu łatwiej.
Nie wierze, że przestać kogoś kochać tak szybko. A kochał mnie na pewno bardzo. Mówił to wielokrotnie nie tylko mi. Nie tylko mówił, ale dawał wyraźne dowody.

[Elżbieta]

[porzucona_33]

Cytat:

Postanowił, że wreszcie chce żyć tak jak czuje, a nie tak jak chcą inni i jak każą "standardy".

Usłyszałam dokładnie to samo. A potem analizowałam, myślałam i faktycznie stwierdziłam, że strasznie się rozminęliśmy w potrzebach. Ja chciałam odpowiedzialnego mężczyznę, ojca, domu na który moglibyśmy pracować, a on szukał blichtru i dobrej zabawy - głównie w łóżku. I bardzo bardzo udawał. Teraz jak zestawiam ze sobą fakty uderza mnie jak bardzo grał i że tego nie widziałam... a może nie chciałam widzieć. Naginał się do standardów społecznych, do jakiejś roli w mojej rodzinie, która mu się nie podobała... i wreszcie jest wolny. Może być sobą i w pewien sposób go rozumiem.

Wydaje mi się, że twój mąż niekoniecznie chce tego co ty. Tobie bardzo zależy na dziecku, rodzinie... a on jak widać czuje się przymuszany do określonej roli. I widać, że seks jest dla niego bardzo ważny, ważniejszy niż inne rzeczy - skąd ja to znam:)

Cytat:

Postanowił, że wreszcie chce żyć tak jak czuje, a nie tak jak chcą inni i jak każą "standardy".

Usłyszałam dokładnie to samo. A potem analizowałam, myślałam i faktycznie stwierdziłam, że strasznie się rozminęliśmy w potrzebach. Ja chciałam odpowiedzialnego mężczyznę, ojca, domu na który moglibyśmy pracować, a on szukał blichtru i dobrej zabawy - głównie w łóżku. I bardzo bardzo udawał. Teraz jak zestawiam ze sobą fakty uderza mnie jak bardzo grał i że tego nie widziałam... a może nie chciałam widzieć. Naginał się do standardów społecznych, do jakiejś roli w mojej rodzinie, która mu się nie podobała... i wreszcie jest wolny. Może być sobą i w pewien sposób go rozumiem.

Wydaje mi się, że twój mąż niekoniecznie chce tego co ty. Tobie bardzo zależy na dziecku, rodzinie... a on jak widać czuje się przymuszany do określonej roli. I widać, że seks jest dla niego bardzo ważny, ważniejszy niż inne rzeczy - skąd ja to znam:)

[Tolek52]

[smutna ona]

Z moim mężem dzieje się pewno coś niedobrego. Znamy się 12 lat a ją go nie poznaje. Rzeczy, które go cieszyły i były dla niego ważne, są teraz niczym - przynajmniej tak mówi.

Bardzo ważny był dla niego dziadek i zawsze we wszystkich świętych musiał odwiedzić jego grób i zapalić znicz - teraz mówi, że nie będzie w ogóle szedł na cmentarz, że nie widzi potrzeby.

Widzę, że psychika jest bardzo poszarpana ale nie wiem jak mam pomoc, on nie dać sobie pomoc. Jego mama twierdzi to samo. Zna go 37 lat i go nie poznaje.
Ja obawiam się depresji. Ale jak zmusić go do leczenia. Widzi wszystko w czarnych kolorach. Nie zależy mu na nas, na rodzinie, na niczym - zawsze był pesymista, ale teraz nabrało to innego wymiaru.
Bardzo się martwię. Muszę cis robić.
Ide dziś z wielką nadzieja na msze o uzdrowienie a prosto po niej pojade do męża. Z nowa siła i wiarą może zdziałał cuda.

Takie msze są u mnie w mieście bardzo rzadko, może 2-3 razy w roku - może to znak, że jest właśnie teraz, dziś.

Z moim mężem dzieje się pewno coś niedobrego. Znamy się 12 lat a ją go nie poznaje. Rzeczy, które go cieszyły i były dla niego ważne, są teraz niczym - przynajmniej tak mówi.

Bardzo ważny był dla niego dziadek i zawsze we wszystkich świętych musiał odwiedzić jego grób i zapalić znicz - teraz mówi, że nie będzie w ogóle szedł na cmentarz, że nie widzi potrzeby.

Widzę, że psychika jest bardzo poszarpana ale nie wiem jak mam pomoc, on nie dać sobie pomoc. Jego mama twierdzi to samo. Zna go 37 lat i go nie poznaje.
Ja obawiam się depresji. Ale jak zmusić go do leczenia. Widzi wszystko w czarnych kolorach. Nie zależy mu na nas, na rodzinie, na niczym - zawsze był pesymista, ale teraz nabrało to innego wymiaru.
Bardzo się martwię. Muszę cis robić.
Ide dziś z wielką nadzieja na msze o uzdrowienie a prosto po niej pojade do męża. Z nowa siła i wiarą może zdziałał cuda.

Takie msze są u mnie w mieście bardzo rzadko, może 2-3 razy w roku - może to znak, że jest właśnie teraz, dziś.

[grzegorz_]

E tam zaraz depresja, opętanie, zagubienie...
Smutna, w 1 swoim poście przecież dokładnie napisałaś w czym rzecz i bynajmniej nie w depresji

E tam zaraz depresja, opętanie, zagubienie...
Smutna, w 1 swoim poście przecież dokładnie napisałaś w czym rzecz i bynajmniej nie w depresji

[smutna ona]

Ją nie twierdzę, że nie wiem w czym rzecz - wiem dokładnie - ją tylko nie rozumiem, dlaczego tak radykalne kroki, dlaczego brak chęci dania szansy, dlaczego taka zmiana postrzegania świata, dlaczego takie traktowanie ... Jeszcze 1,5 miesiąca temu nie dałby mi zrobić krzywdy, a dziś funduje mi takie cierpienie ....

Ją nie twierdzę, że nie wiem w czym rzecz - wiem dokładnie - ją tylko nie rozumiem, dlaczego tak radykalne kroki, dlaczego brak chęci dania szansy, dlaczego taka zmiana postrzegania świata, dlaczego takie traktowanie ... Jeszcze 1,5 miesiąca temu nie dałby mi zrobić krzywdy, a dziś funduje mi takie cierpienie ....

[Elżbieta]

"Ide dziś z wielką nadzieja na msze o uzdrowienie a prosto po niej pojade do męża. "


Smutna, smutna... kiedy zadbasz o siebie.
Może daj mężowi chwilę odpocząć od siebie, skoro Cię odrzuca.
Po Mszy Świętej jedź do domu i ciesz się, że masz Jezusa w sercu.
Jesteście jednym ciałem, więc niech Pan Jezus zacznie działac, może odpocznij też?? Hm?

"Ide dziś z wielką nadzieja na msze o uzdrowienie a prosto po niej pojade do męża. "


Smutna, smutna... kiedy zadbasz o siebie.
Może daj mężowi chwilę odpocząć od siebie, skoro Cię odrzuca.
Po Mszy Świętej jedź do domu i ciesz się, że masz Jezusa w sercu.
Jesteście jednym ciałem, więc niech Pan Jezus zacznie działac, może odpocznij też?? Hm?

[jasmina44]

to moglo w nim narastac od pewnego czasu i coś w któryms momencie pekło... nie znaczy to ze wsyztskie uczucia zniknęły tylko w nim cos sie zmieniło...
wiem jak to jest, zreszta chyba kazdy tu wie jak to jest z najwazniejszej osoby w życiu stac sie kims prawie niezauwazanym... boli, oj boli..
jesteś dopiero na poczatku tej drogi emocje są ekstremalne, więc życze Ci troche spokoju, choc troche wytchnienia od tego bólu który w Tobie jest...
tak z praktyki to lepiej za mocno nei naciskać na meza, bo on si emoze jeszcze bardziej zamknac, tak wkazdym razie mój robił im bardziej starałam sie go przekonać, po prostu uciekał...
a na pewne pytania nie ma po prostu odpowiedzi, albo przychodza dużo póxniej... nie zadręczaj sie pytaniami w stylu: dlaczego ja? nie znajdziesz i tak odpowiedzi która dąłaby Ci spokój czy radośc, na pewno nei na tym etapie.
ja już mam ten etap za sobą, wiec musisz mi uwierzyć ze z czasem bedzie lepiej.
niestety z jednym trzeba sie pogodzic - mamy wpływ tylko na to co sami robimy a na naszego małżonka juz niewielki... moze zaden.

to moglo w nim narastac od pewnego czasu i coś w któryms momencie pekło... nie znaczy to ze wsyztskie uczucia zniknęły tylko w nim cos sie zmieniło...
wiem jak to jest, zreszta chyba kazdy tu wie jak to jest z najwazniejszej osoby w życiu stac sie kims prawie niezauwazanym... boli, oj boli..
jesteś dopiero na poczatku tej drogi emocje są ekstremalne, więc życze Ci troche spokoju, choc troche wytchnienia od tego bólu który w Tobie jest...
tak z praktyki to lepiej za mocno nei naciskać na meza, bo on si emoze jeszcze bardziej zamknac, tak wkazdym razie mój robił im bardziej starałam sie go przekonać, po prostu uciekał...
a na pewne pytania nie ma po prostu odpowiedzi, albo przychodza dużo póxniej... nie zadręczaj sie pytaniami w stylu: dlaczego ja? nie znajdziesz i tak odpowiedzi która dąłaby Ci spokój czy radośc, na pewno nei na tym etapie.
ja już mam ten etap za sobą, wiec musisz mi uwierzyć ze z czasem bedzie lepiej.
niestety z jednym trzeba sie pogodzic - mamy wpływ tylko na to co sami robimy a na naszego małżonka juz niewielki... moze zaden.

[smutna ona]

Chęć bycia blisko niego jest ode mnie silniejsza. Nie widziałam go już 10 dni. Muszę robić coś co dyktuje mi serce, bo inaczej oszaleje. Póki co wszystko co się teraz dzieje jest decyzja męża. Chce wreszcie zrobić coś nie wbrew sobie, tylko tak jak czuje. Moje miejsce jest przy mężu.

[ Dodano: 2013-10-28, 14:25 ]
Ale mam zamiar pojechać i nie naciskać. Spokojnie porozmawiać. Spróbować obudzić w nim wiarę, nadzieję i miłość. Albo nawet pomilczeć. Pobyć blisko. Mi jest to bardzo potrzebne ... a może jemu też?

Chęć bycia blisko niego jest ode mnie silniejsza. Nie widziałam go już 10 dni. Muszę robić coś co dyktuje mi serce, bo inaczej oszaleje. Póki co wszystko co się teraz dzieje jest decyzja męża. Chce wreszcie zrobić coś nie wbrew sobie, tylko tak jak czuje. Moje miejsce jest przy mężu.

[ Dodano: 2013-10-28, 14:25 ]
Ale mam zamiar pojechać i nie naciskać. Spokojnie porozmawiać. Spróbować obudzić w nim wiarę, nadzieję i miłość. Albo nawet pomilczeć. Pobyć blisko. Mi jest to bardzo potrzebne ... a może jemu też?

[grzegorz_]

[Elżbieta]

Nie jedź.
Niech zatęskni pierwszy?

Nie jedź.
Niech zatęskni pierwszy?