[atutekkepa]

Postaram się w miare dokładnie opisać swoją sytuację
Nazywam się Artur ................... lat 39 trójka dzieci syn 16,syn10 córka
5,w związku małżeńskim od 17 lat.
Marzec tego roku dowiaduję się od żony że wyjałowiłem ją całkiem z
uczuć i uodporniłem na swoją obojętność.Dodam,że uchodziliśmy za
zgodne małżeństwo z różnymi wydawałoby się drobnymi problemami.Ja
rzeczywiście miałem problem z okazywaniem uczuć,wręcz wstydziłem się
ich eksponować ale z biegiem czasu zaczęło do mnie docierać dużo
sygnałów emocjonalnych.Moja żona określała mnie xa bardzo
dobrego,uczynnego,spokojnego i wesołego faceta poza jedną rzeczą
uczucia.Po tej informacji żona dostała tzw korby emocjonalnej tzn z osoby
ceniącej sobie cieplo rodzinne i domatorstwo wystrzeliła mi na salony tzn
poznała ludzi na faceebooku i weszła w takie toważystwo imprezowe gdzie
niestety zagalopowała się za daleko(info dostałem od szfagierki)
oczywiście przed tym ustanowiła ze mną nieformalną separację ja
oczywiście w logiczny sposób prubowałem wszystko odwrócić i mój
organizm zareagował dużym spadkiem wagi co wyszło mi akurat na dobreco
do moich uczuć to z kolei ja dostałem też korby uczuciowej czyli uczucia
musiałem trzymać na wodzy,ale naszczęście przelwałem wszystko na
dzieci co ich i szokowało i bardzo cieszyło.Zona natomiast odcięła
bliskość intymność wszystko,dużo nerwów wyrzucała mi że nigdy jej
nie kochałe,że miałe ją i dzieci w d.. i że wszystko to moja wina i
niech zobaczę co straciłem że super żonę,że była zadobra dla mnie ,
pruła we mnie negatywnymi emocjami jak z karabinu maszynowego,ale oprócz
odcięcia ode mnie odcięł kościół(jest osobą bardzo wierzącą i
powtarzała mi że modliła się zawsze o moją miłość itp) i odcięła
kontakty ze swoją mamą która mieszka obok nas - jak rozmawaim ze
najomymi to mówią że to jest coś ni etak z nią,ze to jest rodzaj
blokady psychicznej - w mgnieni u oka mam w domu obcą kobietę były
wcześniej jakieś symptomy widizałe że ją nosi ale zwalałem to na to
że zadługo już nie pracuje i odcięła się w momencie jka jej pracę
załlatwiłem.ja z kolej dostałem pomoc od znajomych poprostu musiałem
się wygadać i to dawało mi ukojenie niestety chwilowe.Aż przyszła
jedna noc pod koniec czerwca gdzie myślałem że wszystko będzie
ok.żonę dopadła nerwica usłyszałem jak ok 1 w nocy chodzi po pokoju
okazłao się,że przysnił jej się sen związany z poprtalem randkowym
przebudziła się podeszła do okna spojrzała na pole pomyślała że jest
to pole alenie mogła nic powiedzieć. ja śpię oczywiście w innym pokoju
i wyszla do mie przerażona rzuciła się naszyję że wariuje że dzieci
kto wychowa przepraszała mnie za swoje zachowani,że tak nie jest
chodziła po pokuju nuciła balladę zespołu Bracia no mówię tobie szok
- dobrą godzinę ją opanowywałem,a za dwa dni powiedziała mi że ta
sytuacja to itak jest moja wina.ja próbowałem oczywiscie kwiaty,byłem
uczynny robiła ze mną co chciała tak w cudzysłowie ale ito nie
pomogło.Był moment że chciała zrobić separację sądową bo rozwód
dla niej to ostateczność i gdzieś tam głęboko zostawia furtkę.Ja na
dzień dzisiejszy odpóściłem według dobrych rad zajołem się sobą
i dbam o dzieci,a ona pracuje i jeszcze się uczy - naprawia błedy
edukacyjne z młodości.Tkwimy razem pod jednym dachem(mamy duży kredyt
hipoteczny),nie łapiemy się za głowy,ale czas wolny spędzamy raczej
oddzielnie.Ona raczej nikogo nie ma bo wie że beze mnie nie poradzi sobie
- ale taka próżnia uczuciowa to jest masakra, dobrze,że są dzieci bo to
one rozładwują trochę nieświadomie całą atmosferę.Dodam że cała
rodzina moja i jej jest za mną pomimo tego że winę w większości
wziąłem na siebie i to ją też mocno wkurza - mówi mi że teraz Matkę teresę robię z siebie To tak w skrócie.Nie jest mi łatwo ale się nie
poddaję.....Dwie rzeczy trzymają mnie w kupie potężna
odpowiedzialność i więź z żoną i rodziną..
Prubuję z nią rozmawiać ale cały czas,że mówi że mnie nie kocha,a itak będziemy tkwić wspólnie i żebym był sobą.Ja jestem sobą ale już innym lepszym,ale ona tego nie akceptuje,nie dociera ta przemiana do niej.jestem zodiakalnym bliźniakiem i walczę ale to już 7 miesięcy mija i nie wiem.Poradźcie coś.........

Postaram się w miare dokładnie opisać swoją sytuację
Nazywam się Artur ................... lat 39 trójka dzieci syn 16,syn10 córka
5,w związku małżeńskim od 17 lat.
Marzec tego roku dowiaduję się od żony że wyjałowiłem ją całkiem z
uczuć i uodporniłem na swoją obojętność.Dodam,że uchodziliśmy za
zgodne małżeństwo z różnymi wydawałoby się drobnymi problemami.Ja
rzeczywiście miałem problem z okazywaniem uczuć,wręcz wstydziłem się
ich eksponować ale z biegiem czasu zaczęło do mnie docierać dużo
sygnałów emocjonalnych.Moja żona określała mnie xa bardzo
dobrego,uczynnego,spokojnego i wesołego faceta poza jedną rzeczą
uczucia.Po tej informacji żona dostała tzw korby emocjonalnej tzn z osoby
ceniącej sobie cieplo rodzinne i domatorstwo wystrzeliła mi na salony tzn
poznała ludzi na faceebooku i weszła w takie toważystwo imprezowe gdzie
niestety zagalopowała się za daleko(info dostałem od szfagierki)
oczywiście przed tym ustanowiła ze mną nieformalną separację ja
oczywiście w logiczny sposób prubowałem wszystko odwrócić i mój
organizm zareagował dużym spadkiem wagi co wyszło mi akurat na dobreco
do moich uczuć to z kolei ja dostałem też korby uczuciowej czyli uczucia
musiałem trzymać na wodzy,ale naszczęście przelwałem wszystko na
dzieci co ich i szokowało i bardzo cieszyło.Zona natomiast odcięła
bliskość intymność wszystko,dużo nerwów wyrzucała mi że nigdy jej
nie kochałe,że miałe ją i dzieci w d.. i że wszystko to moja wina i
niech zobaczę co straciłem że super żonę,że była zadobra dla mnie ,
pruła we mnie negatywnymi emocjami jak z karabinu maszynowego,ale oprócz
odcięcia ode mnie odcięł kościół(jest osobą bardzo wierzącą i
powtarzała mi że modliła się zawsze o moją miłość itp) i odcięła
kontakty ze swoją mamą która mieszka obok nas - jak rozmawaim ze
najomymi to mówią że to jest coś ni etak z nią,ze to jest rodzaj
blokady psychicznej - w mgnieni u oka mam w domu obcą kobietę były
wcześniej jakieś symptomy widizałe że ją nosi ale zwalałem to na to
że zadługo już nie pracuje i odcięła się w momencie jka jej pracę
załlatwiłem.ja z kolej dostałem pomoc od znajomych poprostu musiałem
się wygadać i to dawało mi ukojenie niestety chwilowe.Aż przyszła
jedna noc pod koniec czerwca gdzie myślałem że wszystko będzie
ok.żonę dopadła nerwica usłyszałem jak ok 1 w nocy chodzi po pokoju
okazłao się,że przysnił jej się sen związany z poprtalem randkowym
przebudziła się podeszła do okna spojrzała na pole pomyślała że jest
to pole alenie mogła nic powiedzieć. ja śpię oczywiście w innym pokoju
i wyszla do mie przerażona rzuciła się naszyję że wariuje że dzieci
kto wychowa przepraszała mnie za swoje zachowani,że tak nie jest
chodziła po pokuju nuciła balladę zespołu Bracia no mówię tobie szok
- dobrą godzinę ją opanowywałem,a za dwa dni powiedziała mi że ta
sytuacja to itak jest moja wina.ja próbowałem oczywiscie kwiaty,byłem
uczynny robiła ze mną co chciała tak w cudzysłowie ale ito nie
pomogło.Był moment że chciała zrobić separację sądową bo rozwód
dla niej to ostateczność i gdzieś tam głęboko zostawia furtkę.Ja na
dzień dzisiejszy odpóściłem według dobrych rad zajołem się sobą
i dbam o dzieci,a ona pracuje i jeszcze się uczy - naprawia błedy
edukacyjne z młodości.Tkwimy razem pod jednym dachem(mamy duży kredyt
hipoteczny),nie łapiemy się za głowy,ale czas wolny spędzamy raczej
oddzielnie.Ona raczej nikogo nie ma bo wie że beze mnie nie poradzi sobie
- ale taka próżnia uczuciowa to jest masakra, dobrze,że są dzieci bo to
one rozładwują trochę nieświadomie całą atmosferę.Dodam że cała
rodzina moja i jej jest za mną pomimo tego że winę w większości
wziąłem na siebie i to ją też mocno wkurza - mówi mi że teraz Matkę teresę robię z siebie To tak w skrócie.Nie jest mi łatwo ale się nie
poddaję.....Dwie rzeczy trzymają mnie w kupie potężna
odpowiedzialność i więź z żoną i rodziną..
Prubuję z nią rozmawiać ale cały czas,że mówi że mnie nie kocha,a itak będziemy tkwić wspólnie i żebym był sobą.Ja jestem sobą ale już innym lepszym,ale ona tego nie akceptuje,nie dociera ta przemiana do niej.jestem zodiakalnym bliźniakiem i walczę ale to już 7 miesięcy mija i nie wiem.Poradźcie coś.........

[Mirakulum]

Artur wykasowałąm nazwisko w twoim poście ,nie ujawniamy danych , to jeden z punktów regulaminu.

Artur wykasowałąm nazwisko w twoim poście ,nie ujawniamy danych , to jeden z punktów regulaminu.

[bags]

[Mirakulum]

Zmieniać to co można zmienić - czyli siebie

Pogody Ducha

Zmieniać to co można zmienić - czyli siebie

Pogody Ducha

[Nirwanna]

Zastanowiło mnie to:

Cytat:

7. Nie proś o wsparcie duchowe.

Niby dlaczego nie?

Zastanowiło mnie to:

Cytat:

7. Nie proś o wsparcie duchowe.

Niby dlaczego nie?

[bags]

Nirwano...
Na wielu "płaszczyznach" są te 34 kroki punktami spornymi...
Jak choćby pkt. 11 kontra idea sakramentalnej przysięgi czy odniesienia do filmu Ognioodporny czy też Spotkanie.

Cały "wic" jest w tym by je dopasować pod siebie...

Nirwano...
Na wielu "płaszczyznach" są te 34 kroki punktami spornymi...
Jak choćby pkt. 11 kontra idea sakramentalnej przysięgi czy odniesienia do filmu Ognioodporny czy też Spotkanie.

Cały "wic" jest w tym by je dopasować pod siebie...

[atutekkepa]

dzieki za słowa otuchy.Poniżej zerknijcie na list jaki mi napisała w Maju.To była odpowiedź na mój list do niej.

Od początku naszej znajomości wiedziałam, że nie darzysz mnie głebszym uczuciem i miłością. Pomimo tego spodobał mi sie Twój spokój wewnętrzny, myslalam że po jakims czasie przekonasz sie do mnie
> i Twoja rodzina, że jestem dobrym człowiekiem i że.. mnie pokochasz, że.. uczucia powoli przyjdą. Teraz juz wiem że się myliłam i że nie powinnam brnąć w to wszystko ...długie lata sama...ciągle sama z moim nieugietym optymizmem, że w końcu będzie lepiej, że cos się w Tobie obudzi że..zacznę się czuć przy Tobie kobietą, że...zaczne być kochana darzona uczuciami i zauważana. Zawsze kochałam dzieci i to one dawały mi miłośc i to dzięki nim jakos przy Tobie trwałam. One dla Ciebie były zawsze złem koniecznym, były nie potrzebne. Wogole rodzina ci nigdy nie była potrzebana. Każda MOJA upragnoiona ciąża była przepłakana, bo przez Ciebie niechciana.
> Łzy mi sie cisną do oczu... mogłabym jeszcze dużo pisac jak bardzo byłam samotna....juz nie chce, nie mogę zyć z Tobą ..obok Ciebie...Ja zbyt kocham życie, kocham miłość http://youtu.be/UDC9nvzprMQ, jestem teraz szczęśliwa, że juz nie musze się oszukiwać. Jestem wolna ze swiomi marzeniami. Twoja obojetnośc zamroziła wszystko i z czasem wygasiła miłość jaką czułam do Ciebie. Ja starałam się przez 17 lat trzymać to wszystko uczuciowo w garści, rozmawiałam z Tobą, prosiłam ale Ty zamykałeś się wtedy jeszcze bardziej. Z moim ukrytym smutkiem brnęliśmy wtedy w rzeczy materialne, żeby życie szło do przodu. Teraz mamy wszystko i NIC, bo bez uczuć i miłości to są tylko rzeczy. Życze Ci z całego serca, abys spotkal kobietę, która będzie czuc jak Ty. Zawsze możesz na mnie liczyc i proszę... nigdy nie zapominaj o dzieciach, może uda Ci się chociaż im wynagrodzić te 17 lat obojętności.
> To jak będzie dalej zależy tylko od Ciebie ale miej swoje zdanie. Znasz mnie zawsze dążę do porozumienia i zgody. Nie nawidze obłudy i oczerniania kogoś.
> Ty postarałeś się może 2 tygodnie w przekonywaniu o swoich uczuciach, gdzie w tym samym czasie uskuteczniałeś znajomości na sympatii. To jest żałosne!!!. Jestes typowy materialista. Boisz się stracic dom.
> Znasz moje zdanie, słownie nie jesteśmy juz razem, więc wolno Ci robić wszystko. Ale nie mów że mnie kochasz!!!!. Od dawna jesteś poprostu przyzwyczajony. Gdzieś.... zawsze Twoja Aga.

dzieki za słowa otuchy.Poniżej zerknijcie na list jaki mi napisała w Maju.To była odpowiedź na mój list do niej.

Od początku naszej znajomości wiedziałam, że nie darzysz mnie głebszym uczuciem i miłością. Pomimo tego spodobał mi sie Twój spokój wewnętrzny, myslalam że po jakims czasie przekonasz sie do mnie
> i Twoja rodzina, że jestem dobrym człowiekiem i że.. mnie pokochasz, że.. uczucia powoli przyjdą. Teraz juz wiem że się myliłam i że nie powinnam brnąć w to wszystko ...długie lata sama...ciągle sama z moim nieugietym optymizmem, że w końcu będzie lepiej, że cos się w Tobie obudzi że..zacznę się czuć przy Tobie kobietą, że...zaczne być kochana darzona uczuciami i zauważana. Zawsze kochałam dzieci i to one dawały mi miłośc i to dzięki nim jakos przy Tobie trwałam. One dla Ciebie były zawsze złem koniecznym, były nie potrzebne. Wogole rodzina ci nigdy nie była potrzebana. Każda MOJA upragnoiona ciąża była przepłakana, bo przez Ciebie niechciana.
> Łzy mi sie cisną do oczu... mogłabym jeszcze dużo pisac jak bardzo byłam samotna....juz nie chce, nie mogę zyć z Tobą ..obok Ciebie...Ja zbyt kocham życie, kocham miłość http://youtu.be/UDC9nvzprMQ, jestem teraz szczęśliwa, że juz nie musze się oszukiwać. Jestem wolna ze swiomi marzeniami. Twoja obojetnośc zamroziła wszystko i z czasem wygasiła miłość jaką czułam do Ciebie. Ja starałam się przez 17 lat trzymać to wszystko uczuciowo w garści, rozmawiałam z Tobą, prosiłam ale Ty zamykałeś się wtedy jeszcze bardziej. Z moim ukrytym smutkiem brnęliśmy wtedy w rzeczy materialne, żeby życie szło do przodu. Teraz mamy wszystko i NIC, bo bez uczuć i miłości to są tylko rzeczy. Życze Ci z całego serca, abys spotkal kobietę, która będzie czuc jak Ty. Zawsze możesz na mnie liczyc i proszę... nigdy nie zapominaj o dzieciach, może uda Ci się chociaż im wynagrodzić te 17 lat obojętności.
> To jak będzie dalej zależy tylko od Ciebie ale miej swoje zdanie. Znasz mnie zawsze dążę do porozumienia i zgody. Nie nawidze obłudy i oczerniania kogoś.
> Ty postarałeś się może 2 tygodnie w przekonywaniu o swoich uczuciach, gdzie w tym samym czasie uskuteczniałeś znajomości na sympatii. To jest żałosne!!!. Jestes typowy materialista. Boisz się stracic dom.
> Znasz moje zdanie, słownie nie jesteśmy juz razem, więc wolno Ci robić wszystko. Ale nie mów że mnie kochasz!!!!. Od dawna jesteś poprostu przyzwyczajony. Gdzieś.... zawsze Twoja Aga.

[lena]

Witaj atutekkepa.

"Troche" nie fajnie ,ze przedstawiłes na publicznym forum prywatną korespondencję....nie powinieneś,a własciwie nie miałeś prawa.
Co by na to powiedziała zona,albo....jak sam bys zareagował gdyby to Twój list upubliczniono?

Domyslam sie,że w swojej bezsilności nie przemyslałes i raczej działałeś impulsywnie.
Bardziej chyba chciałes przedstawić nam zdanie żony na temat Waszego małzeństwa.....tak myslę.

Mimo wszystko nie powinineś,ale skoro stało sie ....pozwól,ze odniose sie własnie do niego(listu)
To "baza wiedzy" przede wszystkim dla Ciebie.

Wyżej pisałes............

Cytat:

- ale taka próżnia uczuciowa to jest masakra.

.......wychodzi na to,ze w podobnej "masakrze" żyła żona przez niemal całe małżeństwo.

Samotna,nie kochana, nie zauważona,pozbawiona kobiecości....na dodatek te niechciane ciąże i znajomości na portalu randkowym....

Co jeszcze?....

Cytat:

mogłabym jeszcze dużo pisac jak bardzo byłam samotna

........niewiem?


Sam piszesz.....

Cytat:

Ja rzeczywiście miałem problem z okazywaniem uczuć,wręcz wstydziłem się ich eksponować ale z biegiem czasu zaczęło do mnie docierać dużo sygnałów emocjonalnych.

Cytat:

z kolei ja dostałem też korby uczuciowej czyli uczucia musiałem trzymać na wodzy,ale naszczęście przelwałem wszystko na dzieci co ich i szokowało i bardzo cieszyło.

...czyli zgadza się z zarzutami zony.....brak okazywania uczuć wzgledem zony i dzieci.
Dzieci reagują szokiem.

dalej....

Cytat:

Ona raczej nikogo nie ma bo wie że beze mnie nie poradzi sobie

...taki pewny tego jestes?,tak nisko ja cenisz?
Moze chodzi o coś zupełnie innego?.....zastanów sie.

Cytat:

Dodam że cała rodzina moja i jej jest za mną pomimo tego że winę w większości wziąłem na siebie i to ją też mocno wkurza

wg powyższego niewiniątkiem nie byłeś....
Co do rodziny.....mało istotne za kim obstaje i z kim trzyma,bo tak naprawde nie zyła z Wami na codzień.

Cytat:

a jestem sobą ale już innym lepszym,ale ona tego nie akceptuje,nie dociera ta przemiana do niej.jestem zodiakalnym bliźniakiem i walczę ale to już 7 miesięcy mija i nie wiem.Poradźcie coś.........

nic co psuło sie przez kilkanaście lat nie naprawi sie w 7 miesięcy.

Moim zdaniem masz bardzo duzo do zrobienia,poczawszy od przeprosin i prosby o wybaczenie.
Dalej praca nad soba, zmiany i c i e r p l i w o ś ć........

Witaj atutekkepa.

"Troche" nie fajnie ,ze przedstawiłes na publicznym forum prywatną korespondencję....nie powinieneś,a własciwie nie miałeś prawa.
Co by na to powiedziała zona,albo....jak sam bys zareagował gdyby to Twój list upubliczniono?

Domyslam sie,że w swojej bezsilności nie przemyslałes i raczej działałeś impulsywnie.
Bardziej chyba chciałes przedstawić nam zdanie żony na temat Waszego małzeństwa.....tak myslę.

Mimo wszystko nie powinineś,ale skoro stało sie ....pozwól,ze odniose sie własnie do niego(listu)
To "baza wiedzy" przede wszystkim dla Ciebie.

Wyżej pisałes............

Cytat:

- ale taka próżnia uczuciowa to jest masakra.

.......wychodzi na to,ze w podobnej "masakrze" żyła żona przez niemal całe małżeństwo.

Samotna,nie kochana, nie zauważona,pozbawiona kobiecości....na dodatek te niechciane ciąże i znajomości na portalu randkowym....

Co jeszcze?....

Cytat:

mogłabym jeszcze dużo pisac jak bardzo byłam samotna

........niewiem?


Sam piszesz.....

Cytat:

Ja rzeczywiście miałem problem z okazywaniem uczuć,wręcz wstydziłem się ich eksponować ale z biegiem czasu zaczęło do mnie docierać dużo sygnałów emocjonalnych.

Cytat:

z kolei ja dostałem też korby uczuciowej czyli uczucia musiałem trzymać na wodzy,ale naszczęście przelwałem wszystko na dzieci co ich i szokowało i bardzo cieszyło.

...czyli zgadza się z zarzutami zony.....brak okazywania uczuć wzgledem zony i dzieci.
Dzieci reagują szokiem.

dalej....

Cytat:

Ona raczej nikogo nie ma bo wie że beze mnie nie poradzi sobie

...taki pewny tego jestes?,tak nisko ja cenisz?
Moze chodzi o coś zupełnie innego?.....zastanów sie.

Cytat:

Dodam że cała rodzina moja i jej jest za mną pomimo tego że winę w większości wziąłem na siebie i to ją też mocno wkurza

wg powyższego niewiniątkiem nie byłeś....
Co do rodziny.....mało istotne za kim obstaje i z kim trzyma,bo tak naprawde nie zyła z Wami na codzień.

Cytat:

a jestem sobą ale już innym lepszym,ale ona tego nie akceptuje,nie dociera ta przemiana do niej.jestem zodiakalnym bliźniakiem i walczę ale to już 7 miesięcy mija i nie wiem.Poradźcie coś.........

nic co psuło sie przez kilkanaście lat nie naprawi sie w 7 miesięcy.

Moim zdaniem masz bardzo duzo do zrobienia,poczawszy od przeprosin i prosby o wybaczenie.
Dalej praca nad soba, zmiany i c i e r p l i w o ś ć........

[Nirwanna]

[atutekkepa]

Macie rację. Może przegiołem z tym listem ale chciałem pokazać Wam co czuła choć uwierzcie mi bardzo dużo skrywała w sobie.Ja jestem dobrym człowiekiem i trochę w tym liście swoim przesadziła,że miałem ją w d... Byłem i kochałem tylko na swój sposób,niechciane ciąże to trochę nie tak.Moje reakcje były trochę anormalne,ale przy dzieciach zawsze pomagałem,wstawałem w nocy itd.U mnie najpierw była potężna odpowiedzialność,potem więź,a na końcu miłość,byłem dziwny,a o wybaczyć mi wybaczyła tylko ma jak to okreśśliła uraz do mojego niekochania dlatego role się odwróciły ja bardzo chcę,czuję,burza emocji,a ona nie - zmieniła wszystko wygląd zewnętrzny sposób mówienia dom nie nie ma nas tylko jest ona i ja i kurcze brnie teraz chyba do rozwodu,pomimo tego że to będzie utopia bo jak sprzedamy segment to zostanie na waciki( po 90tyś zł),czyli ona i ja będziemy musieli wynajmować - ona z dwójką dzieci, a ja z najstarszym synem który bardzo pozytywnie mnie zaskoczył bo zaakceptował moją zmianę na tyle żeby zemną mieszkać i nie chce z żoną co ją zszokowało.

[ Dodano: 2012-11-06, 22:54 ]
A co myślicie o takiej metodzie ratowania małżeństwa

Oto scenariusz który działa.

Ona mówi ze chce się rozstać. Ze cie nie kocha, ze wszystko umarło
itd...

Ty mówisz, Ok moja droga, rozumiem Cie. Bardzo bym chciał żeby nasz
związek przetrwał ale myśle za masz racje, lepiej będzie jeśli się
rozstaniemy. Potem nie mówisz już nic, nie bronisz sie nie tłumaczysz,
nie potępiasz. Zgadzasz się z nią.

Teraz ona już nie ma za co ciągnać bo ty jesteś po jej stronie.
Najpierw będzie na ciebie zła, może nawet wściekła bo straciła atuty z
reki, nie ma o co walczyć. Potem zacznie myśleć bo emocje opadną.

Ty caly czas jesteś spokojny, miły, przyjacielski, wesoły i zadowolony
z sytuacji, Widzisz we wszystkim dobra stronę. Akceptujesz rozstanie i
szanujesz jej decyzje. Tak postępuje ktoś kto na prawdę kocha, tak
postępuje przyjaciel.

Teraz ona zaczyna widzieć te cechy u ciebie, wcześniej ich nie widziała
bo musiała z tobą walczyć. Zaczyna myśleć ze może wcale nie jesteś taki
zły. Ze może coś w tobie jest w końcu kiedyś wyszła za ciebie itd.

Wtedy ty zaczynasz spotykać sie z innymi kobietami. Zaczynasz
dostrzegać ze świat jest pełen pięknych kobiet i zaczynasz się nimi
cieszyć.

Wtedy ona czuje zagrożenie i zaczyna czuc ze może cie stracić. Zaczyna
cie pożądać. Pragnąć, bo jesteś tym czym może stracić. Zaczyna cie
prosić żebyś jej nie zostawiał .

Macie rację. Może przegiołem z tym listem ale chciałem pokazać Wam co czuła choć uwierzcie mi bardzo dużo skrywała w sobie.Ja jestem dobrym człowiekiem i trochę w tym liście swoim przesadziła,że miałem ją w d... Byłem i kochałem tylko na swój sposób,niechciane ciąże to trochę nie tak.Moje reakcje były trochę anormalne,ale przy dzieciach zawsze pomagałem,wstawałem w nocy itd.U mnie najpierw była potężna odpowiedzialność,potem więź,a na końcu miłość,byłem dziwny,a o wybaczyć mi wybaczyła tylko ma jak to okreśśliła uraz do mojego niekochania dlatego role się odwróciły ja bardzo chcę,czuję,burza emocji,a ona nie - zmieniła wszystko wygląd zewnętrzny sposób mówienia dom nie nie ma nas tylko jest ona i ja i kurcze brnie teraz chyba do rozwodu,pomimo tego że to będzie utopia bo jak sprzedamy segment to zostanie na waciki( po 90tyś zł),czyli ona i ja będziemy musieli wynajmować - ona z dwójką dzieci, a ja z najstarszym synem który bardzo pozytywnie mnie zaskoczył bo zaakceptował moją zmianę na tyle żeby zemną mieszkać i nie chce z żoną co ją zszokowało.

[ Dodano: 2012-11-06, 22:54 ]
A co myślicie o takiej metodzie ratowania małżeństwa

Oto scenariusz który działa.

Ona mówi ze chce się rozstać. Ze cie nie kocha, ze wszystko umarło
itd...

Ty mówisz, Ok moja droga, rozumiem Cie. Bardzo bym chciał żeby nasz
związek przetrwał ale myśle za masz racje, lepiej będzie jeśli się
rozstaniemy. Potem nie mówisz już nic, nie bronisz sie nie tłumaczysz,
nie potępiasz. Zgadzasz się z nią.

Teraz ona już nie ma za co ciągnać bo ty jesteś po jej stronie.
Najpierw będzie na ciebie zła, może nawet wściekła bo straciła atuty z
reki, nie ma o co walczyć. Potem zacznie myśleć bo emocje opadną.

Ty caly czas jesteś spokojny, miły, przyjacielski, wesoły i zadowolony
z sytuacji, Widzisz we wszystkim dobra stronę. Akceptujesz rozstanie i
szanujesz jej decyzje. Tak postępuje ktoś kto na prawdę kocha, tak
postępuje przyjaciel.

Teraz ona zaczyna widzieć te cechy u ciebie, wcześniej ich nie widziała
bo musiała z tobą walczyć. Zaczyna myśleć ze może wcale nie jesteś taki
zły. Ze może coś w tobie jest w końcu kiedyś wyszła za ciebie itd.

Wtedy ty zaczynasz spotykać sie z innymi kobietami. Zaczynasz
dostrzegać ze świat jest pełen pięknych kobiet i zaczynasz się nimi
cieszyć.

Wtedy ona czuje zagrożenie i zaczyna czuc ze może cie stracić. Zaczyna
cie pożądać. Pragnąć, bo jesteś tym czym może stracić. Zaczyna cie
prosić żebyś jej nie zostawiał .

[lena]

A co myślicie o takiej metodzie ratowania małżeństwa

...to czysta i wyrachowana manipulacja.
Nie na tym polega ratowanie.

Przestań kombinować.
Zacznij uzdrawiać z Bogiem

A co myślicie o takiej metodzie ratowania małżeństwa

...to czysta i wyrachowana manipulacja.
Nie na tym polega ratowanie.

Przestań kombinować.
Zacznij uzdrawiać z Bogiem

[laura_33_31]

...

...

[kinga2]

[atutekkepa]

Dziekuję Wam ze te dobre słowa i słowa krytyki.Ja poprostu mam potężną determinację.Jakaś siła mówi mi nie poddawaj się,ale sytuacja jest już trudna według mnie.W domu praktycznie nie rozmawiamy.Aga traktuje mnie trochę jak powietrze,ja staram się nieokazywać słabości.Dzieci trochę rozładowują atmosferę.Ja w domu poświęcam sporo czasu dzieciom teraz,zajmuje się domem,gotuję jakoś dzielimy obowiązki.Niestety żona trochę to wykorzystuje z racji tego,że wie że się nie poddaję. 4 mieś temu żona powiedziała mi że przebaczyła mi ale nie wie co będzie dalej bo ma uraz do mojego niekochania.Ma potężną determinację w działaniu cały czas mówi mi,że mnie nie kocha inic do mnie nie czuje tzn mówi mi że kocha mnie teraz jak brata i już wspomina o rozwodzie i żebyśmy żyli w przyjaźni.Jak wracam do domu to mi się żołądek zaciska i mam nerwa lekkiego.Co do mojej wiary to byłem trochę na bakier co nie znaczy,że nie wierzę,po prostu niepraktykowałem.Żona natomiast jest - była bardzo wierząca.Symboli religijnych w domu jest bardzo dużo. Matka Boska,Jezus,Jan Paweł II są obecni w sypialni i kuchni.Żona co tydzień chodziła do kościoła i zawsze prosiła mnie żebym z nią chodził.ja mówiłem jej że mam opory jakąś blokadę i mówiłem jej,że przyjdzie taki czas że zaczne chodzić do kościoła...i przyszedł teraz.Modlę się o nią tak jak ona za mnie.Ona z kolei odwróciła się od kocioła jak w marcu ogłosiła ze mną nieformalną separację.Ostatnio usłyszałem że wątpi w Boga bo jej nie wysłuchał,a ja powiem że ją wysłuchał i to bardzo,ale ona już nie chce,że jest już za późno,że dawała mi tyle szans.Ja ją kochałem trochę po swojemu zbyt słabo według niej-nie czuła tego.Teraz mam tyle uczuc w sobie że muszę je trzymać na wodzy,ale ona mi w nie niewierzy,ze to będzie znów na chwilę.Wcześniej łapała jakieś doły..pamietam jak mówiła ze juz nie wytrzymuje,a ja jej nato żeby mi dała spokój bo się jeszcze bardziej zamknę w sobie tylko te rozmowy były z 7-8 lat temu.Teraz gdzie jestesmy to do mnie już docierało co to są uczucia i naprawdę myślałem że nic nie jest w stanie nas rozłączyć.Sporo czasu spędzaliśmy ze sobą,dużo spacerowaliśmy,ale żona miała takie swoje,że pierwszy za rękę ją nie biorę,że żadko mówię kochanie i za rzadko mówię,że ją kocham..,że za kwiatów nie dostaje,tylko ewentualnie na jakieś okazje i że za mało zajmuje się dziećmi..to fakt tak trochę było.Nie wiem co mam dalej robić jak z nią funkcjonować,rozmowa w ogule sie nie kleji,funkcjonujemy zupełnie oddzielnie.Jedyna rzecz od której jest zależna ode mnie to finanse bo ja cały czas w większości utrzymuję rodzinę.W domu jest atmosfera trochę grobowa,nie ma już tego fajnego luzu.Nie wim na ile mi jeszcze starczy sił..bardzo kocham i bardzo boli...
Lena teraz do Cebie się zwracam żonę mam bardzo atrakcyjną i miałaś rację bo zawiązała już znajomość z jakimś gościem bo wszedłem na jej maila,ale dziwne jest to że jej poczta otwiera się automatycznie tzn hasło jest ustawione na stałe tak jakby zrobiła to celowo..nie wiem..Poradźcie mi coś..
Artur

[ Dodano: 2012-11-08, 22:13 ]
Dodam jeszcze,że im bardziej ja chcę,tym bardziej ona nie chce.Z mojego nawrócenia drwi,nawet reaguje gniewem.Ja też zmieniłem się zewnętrznie,bo schudłem 10kg i wziąłem się za siebie,ćwiczę,zmieniłem fryzurę i wydaję mi się,że to też ją trochę i rytuje..uwierzcie mi,że nie mam łatwo..najlepiej wychodzą nam smsy.

Dziekuję Wam ze te dobre słowa i słowa krytyki.Ja poprostu mam potężną determinację.Jakaś siła mówi mi nie poddawaj się,ale sytuacja jest już trudna według mnie.W domu praktycznie nie rozmawiamy.Aga traktuje mnie trochę jak powietrze,ja staram się nieokazywać słabości.Dzieci trochę rozładowują atmosferę.Ja w domu poświęcam sporo czasu dzieciom teraz,zajmuje się domem,gotuję jakoś dzielimy obowiązki.Niestety żona trochę to wykorzystuje z racji tego,że wie że się nie poddaję. 4 mieś temu żona powiedziała mi że przebaczyła mi ale nie wie co będzie dalej bo ma uraz do mojego niekochania.Ma potężną determinację w działaniu cały czas mówi mi,że mnie nie kocha inic do mnie nie czuje tzn mówi mi że kocha mnie teraz jak brata i już wspomina o rozwodzie i żebyśmy żyli w przyjaźni.Jak wracam do domu to mi się żołądek zaciska i mam nerwa lekkiego.Co do mojej wiary to byłem trochę na bakier co nie znaczy,że nie wierzę,po prostu niepraktykowałem.Żona natomiast jest - była bardzo wierząca.Symboli religijnych w domu jest bardzo dużo. Matka Boska,Jezus,Jan Paweł II są obecni w sypialni i kuchni.Żona co tydzień chodziła do kościoła i zawsze prosiła mnie żebym z nią chodził.ja mówiłem jej że mam opory jakąś blokadę i mówiłem jej,że przyjdzie taki czas że zaczne chodzić do kościoła...i przyszedł teraz.Modlę się o nią tak jak ona za mnie.Ona z kolei odwróciła się od kocioła jak w marcu ogłosiła ze mną nieformalną separację.Ostatnio usłyszałem że wątpi w Boga bo jej nie wysłuchał,a ja powiem że ją wysłuchał i to bardzo,ale ona już nie chce,że jest już za późno,że dawała mi tyle szans.Ja ją kochałem trochę po swojemu zbyt słabo według niej-nie czuła tego.Teraz mam tyle uczuc w sobie że muszę je trzymać na wodzy,ale ona mi w nie niewierzy,ze to będzie znów na chwilę.Wcześniej łapała jakieś doły..pamietam jak mówiła ze juz nie wytrzymuje,a ja jej nato żeby mi dała spokój bo się jeszcze bardziej zamknę w sobie tylko te rozmowy były z 7-8 lat temu.Teraz gdzie jestesmy to do mnie już docierało co to są uczucia i naprawdę myślałem że nic nie jest w stanie nas rozłączyć.Sporo czasu spędzaliśmy ze sobą,dużo spacerowaliśmy,ale żona miała takie swoje,że pierwszy za rękę ją nie biorę,że żadko mówię kochanie i za rzadko mówię,że ją kocham..,że za kwiatów nie dostaje,tylko ewentualnie na jakieś okazje i że za mało zajmuje się dziećmi..to fakt tak trochę było.Nie wiem co mam dalej robić jak z nią funkcjonować,rozmowa w ogule sie nie kleji,funkcjonujemy zupełnie oddzielnie.Jedyna rzecz od której jest zależna ode mnie to finanse bo ja cały czas w większości utrzymuję rodzinę.W domu jest atmosfera trochę grobowa,nie ma już tego fajnego luzu.Nie wim na ile mi jeszcze starczy sił..bardzo kocham i bardzo boli...
Lena teraz do Cebie się zwracam żonę mam bardzo atrakcyjną i miałaś rację bo zawiązała już znajomość z jakimś gościem bo wszedłem na jej maila,ale dziwne jest to że jej poczta otwiera się automatycznie tzn hasło jest ustawione na stałe tak jakby zrobiła to celowo..nie wiem..Poradźcie mi coś..
Artur

[ Dodano: 2012-11-08, 22:13 ]
Dodam jeszcze,że im bardziej ja chcę,tym bardziej ona nie chce.Z mojego nawrócenia drwi,nawet reaguje gniewem.Ja też zmieniłem się zewnętrznie,bo schudłem 10kg i wziąłem się za siebie,ćwiczę,zmieniłem fryzurę i wydaję mi się,że to też ją trochę i rytuje..uwierzcie mi,że nie mam łatwo..najlepiej wychodzą nam smsy.