[maryniaa]

[Andy Private]

Jeszcze raz WSZYSTKIM dziękuję. Proszę, potraktujcie to jako element mojej autoterapii (jak to tak traktuję, nie oczekiwałem tu objawienia). Choć często pudłujecie w swoich radach i ocenach - nie ważne, liczy się to, że jesteście, i że pierwszy raz w życiu mogę to co najtrudniejsze komuś powiedzieć. Czuję, że zbiera się jakaś masa krytyczna, parę dni temu pojechałem już bardzo po krawędzi, i skoro nie wypadłem, to znaczy, że po tej stronie mogę coś jeszcze zrobić. Może kiedyś Wam o tym napiszę.

Dziękuję Ci Bywalcu za Twoje słowa, Ty trafiłeś najbliżej - wiele prawdy o mnie, o nas. I te inwestycje - tak to zaczynam postrzegać.

Zniknę stąd, bo bym się nie wyrobił.

Zanim to zrobię chciałbym jeszcze podzielić się swoimi uwagami - nie na temat stylu, czy formy, ale treści.

Uważam, że błędem jest mówienie "jak każda kobieta" czy "jak każdy mężczyzna", gdy mówimy o psychice, uczuciach. To nie są pierwszorzędne cechy płciowe. Moja wrażliwość może być bardziej "kobieca" od wrażliwości niejednej kobiety, i wrażliwość niejednej kobiety może być bardziej "męska" od niejednego mężczyzny (jeśli to, co w cudzysłowiu będziemy rozumieli tak, jak schematy podawane w wielu "książkach kucharskich" na temat małżeństwa, ojcostwa itp.). Kalki rzadko mają wartość, często mogą zaszkodzić, gdy dostaną się w nieodpowiedzialne ręce: bo "każdy prawdziwy mężczyzna powinien..., a ty?", "ojciec, to powinien, a ty?", "kochający mąż..." itd., że przytoczę kilka, z którymi się dość w życiu osłuchałem.

Błędem (moim zdaniem) jest też udzielanie prostych rad odnoszących się do życia duchowego. To sfera tak głęboka i rozmyta, że wymaga naprawdę wiele czasu i prawdziwego poznania człowieka (w szczerych długich rozmowach tete-a-tete <przepraszam>, w relacji stały spowiednik - stały penitent, ojciec duchowy - dziecko duchowe), by móc takich rad udzielać. Na przykład hasło "pomódl się z żoną, a sex będzie cudowny" jest dobre na zderzak...

Nie czytałem dokładnie regulaminu forum (właściwie w ogóle nie czytałem ), ale jeśli nie jest to formalny wymóg, to należy unikać w postach slangu religijnego, wspólnotowego żargonu, wszak forum ma służyć pomocą ludziom w potrzebie a nie wtajemniczonym, prawda? Jeśli nie ma zakazu stosowania określonej formy (np. sarkazmu, żartu, itp.), to myślę, że nie należy analizować postów pod kątem formy, stylu, no chyba, że obowiązuje tu jakiś ścisły styl, konwenans. Wulgaryzmy, chamstwo - nie o to chodzi, zakładamy, że tego uczestnikom takiego forum nie trzeba przypominać...

Jeszcze raz WSZYSTKIM DZIĘKUJĘ, którzy odpowiedzieli na moje posty. Wszystkim życzę zwycięstw i radości (wobec Marynii czułem szczególną powinność wyróżnienia)

Jeszcze raz WSZYSTKIM dziękuję. Proszę, potraktujcie to jako element mojej autoterapii (jak to tak traktuję, nie oczekiwałem tu objawienia). Choć często pudłujecie w swoich radach i ocenach - nie ważne, liczy się to, że jesteście, i że pierwszy raz w życiu mogę to co najtrudniejsze komuś powiedzieć. Czuję, że zbiera się jakaś masa krytyczna, parę dni temu pojechałem już bardzo po krawędzi, i skoro nie wypadłem, to znaczy, że po tej stronie mogę coś jeszcze zrobić. Może kiedyś Wam o tym napiszę.

Dziękuję Ci Bywalcu za Twoje słowa, Ty trafiłeś najbliżej - wiele prawdy o mnie, o nas. I te inwestycje - tak to zaczynam postrzegać.

Zniknę stąd, bo bym się nie wyrobił.

Zanim to zrobię chciałbym jeszcze podzielić się swoimi uwagami - nie na temat stylu, czy formy, ale treści.

Uważam, że błędem jest mówienie "jak każda kobieta" czy "jak każdy mężczyzna", gdy mówimy o psychice, uczuciach. To nie są pierwszorzędne cechy płciowe. Moja wrażliwość może być bardziej "kobieca" od wrażliwości niejednej kobiety, i wrażliwość niejednej kobiety może być bardziej "męska" od niejednego mężczyzny (jeśli to, co w cudzysłowiu będziemy rozumieli tak, jak schematy podawane w wielu "książkach kucharskich" na temat małżeństwa, ojcostwa itp.). Kalki rzadko mają wartość, często mogą zaszkodzić, gdy dostaną się w nieodpowiedzialne ręce: bo "każdy prawdziwy mężczyzna powinien..., a ty?", "ojciec, to powinien, a ty?", "kochający mąż..." itd., że przytoczę kilka, z którymi się dość w życiu osłuchałem.

Błędem (moim zdaniem) jest też udzielanie prostych rad odnoszących się do życia duchowego. To sfera tak głęboka i rozmyta, że wymaga naprawdę wiele czasu i prawdziwego poznania człowieka (w szczerych długich rozmowach tete-a-tete <przepraszam>, w relacji stały spowiednik - stały penitent, ojciec duchowy - dziecko duchowe), by móc takich rad udzielać. Na przykład hasło "pomódl się z żoną, a sex będzie cudowny" jest dobre na zderzak...

Nie czytałem dokładnie regulaminu forum (właściwie w ogóle nie czytałem ), ale jeśli nie jest to formalny wymóg, to należy unikać w postach slangu religijnego, wspólnotowego żargonu, wszak forum ma służyć pomocą ludziom w potrzebie a nie wtajemniczonym, prawda? Jeśli nie ma zakazu stosowania określonej formy (np. sarkazmu, żartu, itp.), to myślę, że nie należy analizować postów pod kątem formy, stylu, no chyba, że obowiązuje tu jakiś ścisły styl, konwenans. Wulgaryzmy, chamstwo - nie o to chodzi, zakładamy, że tego uczestnikom takiego forum nie trzeba przypominać...

Jeszcze raz WSZYSTKIM DZIĘKUJĘ, którzy odpowiedzieli na moje posty. Wszystkim życzę zwycięstw i radości (wobec Marynii czułem szczególną powinność wyróżnienia)

[Norbert1]

[maryniaa]

[Ife]

Andy a ja napiszę tak.... od początku śledzę to co piszesz....i dla mnie zwykłej dziewczyny Twoje pierwsze posty były poprostu niezrozumiałe ,zastanawiałam się o co Ci chodzi?, jak dla mnie pisałeś jakoś zagmatwanie. Teraz kiedy zmieniłeś styl czytam Cię z przyjemnością. Szkoda że uciekasz... Nie bój się to forum nie gryzie. A można na nim spojrzec w lustro i zobaczyc się takim jakim się jest dla współmałżonka/ki. Pozdrawiam

Andy a ja napiszę tak.... od początku śledzę to co piszesz....i dla mnie zwykłej dziewczyny Twoje pierwsze posty były poprostu niezrozumiałe ,zastanawiałam się o co Ci chodzi?, jak dla mnie pisałeś jakoś zagmatwanie. Teraz kiedy zmieniłeś styl czytam Cię z przyjemnością. Szkoda że uciekasz... Nie bój się to forum nie gryzie. A można na nim spojrzec w lustro i zobaczyc się takim jakim się jest dla współmałżonka/ki. Pozdrawiam

[Andy Private]

Nie, nie znikam dlatego, że się obraziłem, czy żebym się bał, że mnie zagryziecie - chyba pokazałem, że nie dam sobie w kaszę napluć :)

Czasowo mnie nie stać na udział w forum.
Ale dobrze, żebyście wiedzieli - miałem bardzo dramatyczne przejście. Pokochałem Kobietę, owdowiałą - nie widząc jej (tylko skromne zdjęcie), nie słysząc (parę maili, żadnych "hot"). Nie przedstawiałem żadnych szczegółów dotyczących mojego małżeństwa. Nie Ona w tym zwykłej, wręcz kumplowskiej w stylu wymianie nt. Średniowiecza, które zachwalałem i sugerowałem, że dobrze bym się w nim czuł np. jako książę, czy rycerz, ona napisała: jaki z ciebie książę, skoro rządzić nie umiesz, na rycerza też się nie nadajesz, bo nie walczysz o swoje, mógłbyś być co najwyżej nadwornych skrybą. Początkowo zadowoliłem się tą fuchą. Parę kolejnych maili, nie doszło nawet do umówienia się na spotkanie, ale czułem, że następny jej mail i bez względu na treść, będę już w drodze do niej. Całą noc walczyłem, rano półprzytomny napisałem prosząc, by przez rok do mnie nie pisała. Wiedziałem, że ją skrzywdzę, że zamiast oparcia, faceta, na jakiego zasługuje dostanie kapitulanta, który przed Bożym Narodzeniem zacznie marudzić, bo będą go męczyć wyrzuty sumienia. To była ta "banda," o której wspomniałem. Tam była prawdziwa miłość, po tej stronie nie było nic. Czułem się jak zombi.
Potem zapisałem się na forum. Utarczki z Wami dały mi tyle, że powróciłem do słów mojej Sanitariuszki i uświadomiłem sobie, że to jest prawda o mnie. Owszem, moja żona była nie dojrzała, ale ja też byłem nie dojrzały. Teraz wiem, czego mi brakowało: umiejętności rządzenia (przede wszystkim sobą) i waleczności. Myślę, że wystarczy jedna dojrzała osoba w małżeństwie (może to być kobieta), by przy takiej druga mogła dojrzeć. Dwie niedojrzałości to katastrofa.
Gdyby ktoś chciał się ze mną skontaktować to proszę osobiście. Fucha skryby już mi nie wystarczy, więc znikam.

Nie, nie znikam dlatego, że się obraziłem, czy żebym się bał, że mnie zagryziecie - chyba pokazałem, że nie dam sobie w kaszę napluć :)

Czasowo mnie nie stać na udział w forum.
Ale dobrze, żebyście wiedzieli - miałem bardzo dramatyczne przejście. Pokochałem Kobietę, owdowiałą - nie widząc jej (tylko skromne zdjęcie), nie słysząc (parę maili, żadnych "hot"). Nie przedstawiałem żadnych szczegółów dotyczących mojego małżeństwa. Nie Ona w tym zwykłej, wręcz kumplowskiej w stylu wymianie nt. Średniowiecza, które zachwalałem i sugerowałem, że dobrze bym się w nim czuł np. jako książę, czy rycerz, ona napisała: jaki z ciebie książę, skoro rządzić nie umiesz, na rycerza też się nie nadajesz, bo nie walczysz o swoje, mógłbyś być co najwyżej nadwornych skrybą. Początkowo zadowoliłem się tą fuchą. Parę kolejnych maili, nie doszło nawet do umówienia się na spotkanie, ale czułem, że następny jej mail i bez względu na treść, będę już w drodze do niej. Całą noc walczyłem, rano półprzytomny napisałem prosząc, by przez rok do mnie nie pisała. Wiedziałem, że ją skrzywdzę, że zamiast oparcia, faceta, na jakiego zasługuje dostanie kapitulanta, który przed Bożym Narodzeniem zacznie marudzić, bo będą go męczyć wyrzuty sumienia. To była ta "banda," o której wspomniałem. Tam była prawdziwa miłość, po tej stronie nie było nic. Czułem się jak zombi.
Potem zapisałem się na forum. Utarczki z Wami dały mi tyle, że powróciłem do słów mojej Sanitariuszki i uświadomiłem sobie, że to jest prawda o mnie. Owszem, moja żona była nie dojrzała, ale ja też byłem nie dojrzały. Teraz wiem, czego mi brakowało: umiejętności rządzenia (przede wszystkim sobą) i waleczności. Myślę, że wystarczy jedna dojrzała osoba w małżeństwie (może to być kobieta), by przy takiej druga mogła dojrzeć. Dwie niedojrzałości to katastrofa.
Gdyby ktoś chciał się ze mną skontaktować to proszę osobiście. Fucha skryby już mi nie wystarczy, więc znikam.

[nałóg]

Oj,pewnie długo jeszcze tym "skrybą" pozostaniesz

Oj,pewnie długo jeszcze tym "skrybą" pozostaniesz

[Norbert1]

[bywalec]

[Norbert1]

[Satine]

[Norbert1]

[Andy Private]

Ktoś prosił, bym zajrzał jeszcze na forum...
Czy Wy na prawdę nie wierzycie, że można się zakochać w obcej osobie w wieku 50 lat?
Czy Wy na prawdę nie wierzycie, że człowiek może wyrzec się swojego uczucia by nie skrzywdzić? Wyrzec się czegoś, co dla niego było bardzo drogie?
Czy Wy na prawdę nie wierzycie, że Bóg nie potrzebuje szablonu, nie potrzebuje też Waszego Forum, by powiedzieć człowiekowi prawdę, której nie widział i nie rozumiał przez wiele lat?
Czy bylibyście szczęśliwsi, gdybym wyznał, że dzięki Wam, a nie Sanitariuszce, dostrzegłem braki w sobie, że jestem zdeterminowany budować małżeństwo od początku? Wybaczcie, ale nie mogę Was w ten sposób uszczęśliwić. To dzięki temu spotkaniu, jej słowom i tej najtrudniejszej decyzji, jaką w życiu podjąłem (dla mnie, słabego skryby, najtrudniejszej, więc nie kpijcie Rycerze, którzy macie za sobą po kilka Grunwaldów), uwierzyłem, że moje małżeństwo ma przyszłość.
Bóg z wami.

Ktoś prosił, bym zajrzał jeszcze na forum...
Czy Wy na prawdę nie wierzycie, że można się zakochać w obcej osobie w wieku 50 lat?
Czy Wy na prawdę nie wierzycie, że człowiek może wyrzec się swojego uczucia by nie skrzywdzić? Wyrzec się czegoś, co dla niego było bardzo drogie?
Czy Wy na prawdę nie wierzycie, że Bóg nie potrzebuje szablonu, nie potrzebuje też Waszego Forum, by powiedzieć człowiekowi prawdę, której nie widział i nie rozumiał przez wiele lat?
Czy bylibyście szczęśliwsi, gdybym wyznał, że dzięki Wam, a nie Sanitariuszce, dostrzegłem braki w sobie, że jestem zdeterminowany budować małżeństwo od początku? Wybaczcie, ale nie mogę Was w ten sposób uszczęśliwić. To dzięki temu spotkaniu, jej słowom i tej najtrudniejszej decyzji, jaką w życiu podjąłem (dla mnie, słabego skryby, najtrudniejszej, więc nie kpijcie Rycerze, którzy macie za sobą po kilka Grunwaldów), uwierzyłem, że moje małżeństwo ma przyszłość.
Bóg z wami.

[toja]

a na czym tę swoją wiarę w przyszłość swojego małżeństwa opierasz?

na swojej "wspaniałomyślnej decyzji"? na odrzuceniu "prawdziwej" internetowej miłości? na przyjęciu z rezygnacją, no taką mam żonę, ale poświęcę się?

to piach, na którym nie zbudujesz wiele



PS
z różnych powodów ludzie trafiają na Sychar, z różnych powodów tu zostają i stąd ciszej lub głośniej odchodzą, ale pierwszy raz mam wrażenie, że ktoś działa na forum jak w baśni o Śnieżce

"Lustereczko, powiedz przecie, kto jest najpiękniejszy w świecie"

a na czym tę swoją wiarę w przyszłość swojego małżeństwa opierasz?

na swojej "wspaniałomyślnej decyzji"? na odrzuceniu "prawdziwej" internetowej miłości? na przyjęciu z rezygnacją, no taką mam żonę, ale poświęcę się?

to piach, na którym nie zbudujesz wiele



PS
z różnych powodów ludzie trafiają na Sychar, z różnych powodów tu zostają i stąd ciszej lub głośniej odchodzą, ale pierwszy raz mam wrażenie, że ktoś działa na forum jak w baśni o Śnieżce

"Lustereczko, powiedz przecie, kto jest najpiękniejszy w świecie"