Celem tego forum jest niesienie pomocy małżonkom przeżywającym kryzys na każdym jego etapie, którzy chcą ratować
swoje sakramentalne małżeństwa, także po rozwodzie i gdy ich współmałżonkowie są uwikłani w niesakramentalne związki
Portal  RSSRSS  BłogosławieństwaBłogosławieństwa  RekolekcjeRekolekcje  Ruch Wiernych SercRuch Wiernych Serc  12 kroków12 kroków  StowarzyszenieStowarzyszenie  KronikaKronika
RejestracjaRejestracja  ZalogujZaloguj  FAQFAQ  NagraniaNagrania  SzukajSzukaj  UżytkownicyUżytkownicy  GrupyGrupy  StatystykiStatystyki

Poprzedni temat «» Następny temat
co robić?jak walczyć o małżeństwo?:(
Autor Wiadomość
Malwina83
[Usunięty]

Wysłany: 2011-11-15, 17:24   co robić?jak walczyć o małżeństwo?:(

witam
rozpadło się moje trwające zaledwie 2lata małżeństwo.Usłyszałam od męża"nie ma złej żony czy męża, tylko niedobrane małżeństwa, nie rób mi problemu, daj mi rozwód, nie ma już sensu, pękło, skończyło się".Na początku wracał nocami, a już od miesiąca nie mam z nim żadnego kontaktu.Widziałam go zaledwie 2 razy-przyszedł i zapytał się "kiedy się wynoszę".
Mieszkamy w domu jego rodziny, niedaleko nas mieszkają moi teściowie,nikt nie chce się mieszać,ale dano mi do zrozumienia, że to ja mam się stąd wyprowadzić.
Nie wiem co robić,jak żyć, ból odrzucenia, samotność jest nie do zniesienia:(
Zostawił mnie w czasie kiedy przeszłam zabieg usuwania znamienia i nawet nie obchodzi go jaki jest wynik(był ze mną w poradni chirurgii onkologicznej tylko na zabiegu, na usuwaniu szwów już sama,przerażona po wyniki sama:(
Jestem w trakcie odmawiania Nowenny Pompejańskiej-potrzebuje(potrzebujemy) cudu żeby uratować nasze małżeństwo:(nie wiem co stało się z moim mężem, jest kimś zupełnie innym, obcym, przestałam mieć dla niego jakiekolwiek znaczenie:(na rozwód się nie zgodzę, ale nie wiem co robić-wyprowadzic się ? odejść?dać mu -jak to sam określił-spokój?:(naprawdę brakuję mi już sil by żyć, przeraża mnie każdy kolejny dzień:(Nie mówiąc już o tym , że żony jego kolegów obwiniają go ,że niszczy także ich małżeństwa, że wciąga kolegów w swój "kawalerski tryb życia" -rani mnie i innych.Jak uratować moje małżeństwo, czy jest jeszcze możliwe żeby go uratować, jeżeli czuję ,że mąż przestał mnie kochać, czy można tak łatwo przestać kochać po 9 latach bycia razem?bardzo proszę kogoś, kto miał podobne doświadczenie o radę, wsparcię.....
 
     
JAREK-Stogi
[Usunięty]

Wysłany: 2011-11-15, 17:35   

Każde małżeństwo jest do uratowania . Dobrze ze napisałaś sycharki napewno ci pomogą daję słowo .



pogody ducha
 
     
Mirakulum
[Usunięty]

Wysłany: 2011-11-15, 18:42   

Malwino witaj na forum

sycharki jak napisał Jarek pomogą ,

- modlitwą , wsparciem , poleca odpowiednie lektury , filmy , rekolekcje

Jest tu niezła kopalnia wierzy , ludzkich historii i doświadczenia.

Pytasz co robić ?????

Przemieniać się . Przemieniać ducha i umysł

kilka pytań pomocniczych ??
Gdy ponad dwa lata temu zjawiłam się tu pierwszy raz szukałam na nie odpowiedzi .

1 . Jakie miejsce w waszym życiu małżeńskim zajmował Bóg ?
2. Jakie zranienia wynieśliście oboje ze swoich rodzin pierwotnych ?
3. Czy wiesz co to sakrament małżeństwa ?
4. Co to miłość ?
5. ......

" szukajcie a znajdziecie .............."

Obiecuję modlitwę

i Pogody ducha mimo wszystko

świat się nie kończy - świat się zaczyna

http://www.youtube.com/watch?v=DfgtTCaRyKM

Dla mnie właśnie tu wśród Sycharków zaczął się nowy świt , nowe życie
- Droga ku pełni życia :mrgreen:

Tu nauczyłam się na nowo , lepiej i pełniej kochać mojego męża , kochać Boga w Jego sercu.
 
     
Michalina
[Usunięty]

Wysłany: 2011-11-15, 20:34   

Witaj ja mam podobną sytuację, razem 9 lat, 2 lata po ślubie, od ponad 3 miesięcy nie mieszkam z mężem bo chciał, abym się wyprowadziła, ale jakbym mogła cofnąć czas to bym tego nie zrobiła...
 
     
Malwina83
[Usunięty]

Wysłany: 2011-11-15, 21:27   

Powiedziałam mu,że mu nie dam rozwodu i będę tu na niego czekać.Dał mi czas do 1grudnia....wtedy wyniesie stąd wszystko co jego..... :-( świetnie się bawi, jest w doskonałym humorze :-( dziś czuję ogromną złość :-( :-( :-(
 
     
JAREK-Stogi
[Usunięty]

Wysłany: 2011-11-15, 21:43   

Przeczytaj 40 dni morze ci pomorze

[ Dodano: 2011-11-16, 17:27 ]
POSŁÓCHAJ CZĘŚCI 1 EJ SŁUCHAM JEJ CODZIENNIE

[ Dodano: 2011-11-16, 17:47 ]
jA NAROBIŁEM WIELE GŁUPOT CHCIAŁ BYM NAPRAWIĆ ALE PEWNIE ZA PÓŻNO NIE DAJ MU ODEJŚĆ WIEM ZE KOLEDZY SĄ NAJWAŻNIEJSI (DLA NIEGO) ALE ZAPYTAJ SIE KOMU ŚLUBOWAŁ SPYTAJ SIE CZY CIE W TEN DZIEN OKŁAMAŁ CZY KTOŚ MU KAZAŁ (spieszmy się kochać ludzi bo tat szybko odchodzą ) wiem to było zauroczenie ale to jest tak piękne i nigdy nie wiadomo muwiąc o miłości czy pierwsza jest ostatną czy ostatnia jesy pierszą .prawdziwa miłość to ta co boli prawdziwej miłości uczu sam JEZUS

Dzisiaj pomodlę sie za to buś mogła przezwyciężyć kryzys


OJCZE NASZ KTURYŚ JEST W NIEBIE
 
     
Malwina83
[Usunięty]

Wysłany: 2011-11-16, 18:30   

Dziękuję Jarek-ja też będę Cię(Was)wspominać w modlitwie.
Nie mów,że jest za późno, wierzę ,że Tobie się uda jeżeli chcesz naprawić swoje błędy-ja jestem wstanie wybaczyć wszystko mężowi, zacząć od nowa byle bym tylko widziała chęci z jego strony.
Ciężko zapomnieć, każde słowo tkwi w sercu, ale gdy się zostaje samemu dostrzegamy,że tylko miłość jest w życiu najważniejsza-bez niej nic nie cieszy.
Ja muszę w sobie dużo zmienić, ale mój mąż również-bardzo bym chciała żeby w końcu zrozumiał co w życiu jest najważniejsze:(
Tak bardzo chciałabym być znowu kochana, potrzebna i budzić się obok niego :-(
Czy słyszałeś o NOWENNIE POMPEJAŃSKIEJ?ja spedziłam cały dzień szukając w necie świadectw-spełnienia próśb KAŻDEJ z osób, ktora ją odmawiała.To jest Nowenna nie do odparcia.Maryja to moja "ostatnia deska ratunku", wiem ,że uprosi dla mnie łaskę uratowania mojego małżeństwa, jestem w 24dniu, jeszcze całe 30dni przede mną ale wytrwam, muszę wyprosić odzyskanie miłości mojego męża :-(
 
     
JAREK-Stogi
[Usunięty]

Wysłany: 2011-11-16, 18:36   

SŁUCHAŁAŚ LINKA POD MOIM POSTEM :?:
JAK NIE TO POSŁUCHAJ MORZE WYCIĄGNIESZ JAKIEŚ WNIĄSKI DLA SIEBIE

[ Dodano: 2011-11-16, 18:38 ]
Widzisz JA PRUBUJĘ POWIEDZIEĆ ŻONIE ŻE SIĘ ZMIENIAM ALE TO TRUDNE JAK MOGĘ KOMUŚ POMUC W DUCHU TO SIĘ CIESZĘ .

[ Dodano: 2011-11-16, 18:51 ]
Jestem alkocholikiem a trakcie leczenia i uwierz mi nikt mi nie wierzy .Niewiem jak bym sie starał to i tak wszystko spalił na panefce Tobie będzie łatwiej . chodisz na jakąś grupę wsparcia jak nie to poszukaj gdzieś w pobliżu pomogą ci przetrwać te najtrudniejsze chwile . Ja chodę na AA i jakoś funkcjonuję nigdy nie jestem sam
 
     
Malwina83
[Usunięty]

Wysłany: 2011-11-16, 19:30   

Jestem dzieckiem alkoholika(nie leczącego się).Mam 28 lat , a pamiętam jego awantury z czasów gdy miałam 5lat......całe moje życie pije,nie chce nazywać tego co do niego czuje jak jest pijany, gdy zdarza się ,że jest trzeźwy czuje obojętność.To jest ogromne zło i cierpienie dla bliskich.Twoja żona będzie potrzebowała czasu, musi uwierzyć w Ciebie, w Twoją trzeźwość.Tym bardziej będę się za Ciebie modlić.
Mój mąż kiedyś sam mi pomagał(jeszcze z czasów narzeczeństwa)gdy ojciec"szalał", pamietam jak widział mój płacz i strach przysięgał, że on nigdy pic nie będzię. I tak było przez naszym wspólnych 8 lat, lecz to się skończyło-pije i dla mnie to jest OGROMNY ból z którym nie mogę sobie poradzić, dla mnie to"chwyt poniżej pasa":(
Wywalcz swoją trzeźwość a odzyskasz swoją miłość.
 
     
JAREK-Stogi
[Usunięty]

Wysłany: 2011-11-16, 20:23   

Masz rację wiem robiłem rzeczy złe teraz modlę do Boga o to by odegnał złe myśli bym się zmienił modlitwa ma wielką moc i nie trzeba klepać pacierza ja modlę się własnymi słowami polecam Bogu to co mnie boli wierz mi to pomaga dzis pokłuciłem się z szefem powiedziałem ze to nie tak i po paru minutach przyszedł i przyznał mi racie szef wie ze jestem alkocholikem ale też wie ze mam ogromną wiedzę na temat co cobie BÓG też wie co robi i na pewno nie będzie się kłócił on ma jakiś plan . Ja powierzyłem swój los w ręce Boga . Poleć Bogu Męża kochaj go twardą miłością co wcale nie musi być ze go nie kochasz . niech idzie na terapię lub na spotkania AA na mitingi . Ja chodzę i mi pomagają
są to ludzie którzy przeżyli to co on i wytłumaczą mu (jeśli trafi na dobrą grupę ) ja trafiłem . Ale ty też masz się zająć sobą to ty jesteś najważniejsza zajmil się sobą to ty musisz żyć pełnią życia . powiem tobie jest to bardzo trudne . Moja psycholog powiedziała do mnie Jarek będziesz płakał . Ty tasz musisz kupić chusteczki . alkocholik kłamie więc uwazaj ja robiłem takie podchody ze to sie w głowie niemieści on będie robił dokładnie to samo nie pozwul by wszedł ci na głowę powiec mu ze go kochasz i ze nie chcesz by odszedł . Widzisz daję ci dobre rady a sam nie jestam aniołkiem tylko ja już to wiem ze robię zle a twój mąż może jeszcze nie

[ Dodano: 2011-11-16, 20:36 ]
Poczytaj posty nałoga on nie pije 2.5 roku pomorze ci pewnie lepiej niż ja ale im więcej będziesz wiedziała o tej chorobie bo to jest choroba w dodatku smiertelna to będzie ci łatwiej . Narpirw traci się rodzinę potem przyjaciuł puzniej zdrowie no i ZYCIE . DAJ MU to do poczytania . Nie piszę tego by cię przestraszyć TAKA JEST PRAWDA . Koledzy kiedyś go opuszczą ŻONA NIGDY !!!!!!

[ Dodano: 2011-11-16, 20:47 ]
MI niedawno ktoś powiedział dokładnie to samo i wiem ze to boli . Bóg mi pomaga zasypiam z Bogiem I budzę się z Bogiem
 
     
kinga2
[Usunięty]

Wysłany: 2011-11-16, 20:49   

Malwina83,
Witaj,
czy może byś chciała pomóc sobie przez terapię dla DDA? Rozejżyj się w okolicy zamieszkania powinnaś znaleźć taką grupę wsparcia, gdzie prowadzona jest taka terapia. Ci którzy z niej korzystali twierdzą,że jest bardzo pomocna dla zrozumienia i siebie i swojego postrzegania świata. Na forum też jest ciut materiałów do poczytania.
Ratowanie małżeństwa to przede wszystkim terapia dla siebie , a dopiero potem wspólna. Zachęcam do równoległego uczestnictwa we wspólnocie Sychar i terapii dla DDA.
http://www.kryzys.org/viewtopic.php?t=6181
Zachęcam do czytania także wątków innych osób z podobnymi problemami będą wielkim wsparciem.
 
     
Malwina83
[Usunięty]

Wysłany: 2011-11-16, 22:36   

dziękuje
 
     
Krzysztof123
[Usunięty]

Wysłany: 2011-11-17, 08:04   

Malwina - to, że byłaś na oddziale onkologicznym w tak trudnym dla Ciebie okresie kiedy mąż zamierza Cie opuścić to jest zrządzeniem losu w sytuacji kiedy deklarujesz ratowanie małżeństwa. Jak się domyślam nie macie dzieci. Trudno zatem obronić interes pana Boga jakim jest sakrament małżeństwa - Wasz dar i przymierze z Panem Bogiem. W obecnej sytuacji jak piszesz łatwo udowodnić Twojemu mężowi trwały rozpad więzi emocjonalnej, fizycznej i nawet gospodarczej (choć tu spierał bym się). Możesz powołać się właśnie na zasady współżycia społecznego - to, że mąż próbuje opuścić Cie w czasie kiedy Ty borykasz się z problemami zdrowotnymi. Jak będziesz chcieć coś więcej możemy przejść na priv. W odpowiedzi na pozew oczywiście nie można pominąć też zaprzeczenia rozpadu więzi pomiędzy Wami.
Nadto Malwina weź się teraz do pracy nad sobą. Człowiek smutny nikogo nie pocieszy a w takiej postawie Twojego męża nie zainteresuje. Wręcz przeciwnie upewni się tylko w jego nieświadomej postawie. Walcz o niego ale nie dawaj się mu na talerzu. Uśmiechaj się mimo żalu i prowadź swoje serce byś nie utraciła tej miłości. Jestem z Tobą w modlitwie.
 
     
Norbert1
[Usunięty]

Wysłany: 2011-11-17, 08:43   

Krzysztof123 napisał/a:
Uśmiechaj się mimo żalu i prowadź swoje serce byś nie utraciła tej miłości.

coś chyba nie tak....

żal jest po coś i nie nalezy go wypierać
płacz jest też po coś i trzeba dać mu upust jak nadejdzie
a gdy przyjdzie śmiech będziemy sie smiać...
wszystko ma swój czas i miejsce

a robienie czegoś na siłę- mimo czegoś innego co czuję np.w sercu???

to brak spójności i sztucznośc
i to jest właśnie najczęściej wychwytywane przez współmałżonków..

Malwino popieram słowa kingi ...na początek jakaś grupa DDA by wejśc w temat i wzmocnic sie poprzez tą grupę
szczególnie teraz jak los jeszcze dokłada sprawy zdrowotne

pozdrawiam
 
     
Wyświetl posty z ostatnich:   
Odpowiedz do tematu
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach
Nie możesz załączać plików na tym forum
Możesz ściągać załączniki na tym forum
Dodaj temat do Ulubionych
Wersja do druku

Skocz do:  
Powered by phpBB modified by Przemo © 2003 phpBB Group


Błogosławieństwo ks. kardynała Stanisława Dziwisza dla Wspólnoty SYCHAR
Zapraszamy do zgłaszania modlitewnych intencji za małżonków Siostrom Matki Bożej Miłosierdzia
Rozwód jest potrzebny tylko po to, aby móc bez przeszkód wejść w oficjalny związek z kimś innym
Rozwód nie jest jedynym możliwym zabezpieczeniem | Propozycja odpowiedzi na pozew rozwodowy
Nagrania z konferencji "Program "Wreszcie żyć - 12 kroków ku pełni życia" - szansą odnowy człowieka i Kościoła"
TVP 1 - powroty po rozwodzie | TVP 1 - świadectwa Sycharków | Kiedy pojawiło się nieślubne dziecko
NAGRANIA z rekolekcji na Górze Św. Anny 28-30.10.2011 >> | Świadectwo Agaty >> | Świadectwo Haliny >>

SYCHAR pomoże wyjść z kryzysu | Każde trudne małżeństwo do uratowania | Posłuchajmy we dwoje, bo nic byś nie zyskał


"Stop rozwodom" - podpisz petycję !






To naprawdę bardzo ważna ankieta zwolenników in vitro - włącz się!
Możesz w niej wyrazić swój sprzeciw głosując przeciw petycji...


Stanowisko Episkopatu Polski:

"Metoda in vitro jest niezgodna z prawem Bożym i naturą człowieka..."














"Pan naprawdę Zmartwychwstał! Alleluja!

„Dlaczego szukacie żyjącego wśród umarłych? Nie ma Go tutaj; zmartwychwstał!” (Łk 24,5-6)
"To się Bogu podoba, jeżeli dobrze czynicie, a przetrzymacie cierpienia" (1 P 2,20b)
"Na świecie doznacie ucisku, ale miejcie odwagę: Jam zwyciężył świat” (J 16,33)
„Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu!” (Mk 16,15)



To może być także Twoje zmartwychwstanie - zmartwychwstanie Twojego małżeństwa!









Jan Paweł II:

Każdy z was, młodzi przyjaciele, znajduje też w życiu jakieś swoje „Westerplatte". Jakiś wymiar zadań, które trzeba podjąć i wypełnić. Jakąś słuszną sprawę, o którą nie można nie walczyć. Jakiś obowiązek, powinność, od której nie można się uchylić. Nie można zdezerterować. Wreszcie — jakiś porządek prawd i wartości, które trzeba utrzymać i obronić, tak jak to Westerplatte, w sobie i wokół siebie. Tak, obronić — dla siebie i dla innych.





Dla tych, którzy kochają - propozycja wzoru odpowiedzi na pozew rozwodowy


W odpowiedzi na pozew wnoszę o oddalenie powództwa w całości i nie rozwiązywanie małżeństwa stron przez rozwód.

UZASADNIENIE

Pomimo trudności jakie nasz związek przechodził i przechodzi uważam, że nadal można go uratować. Małżeństwa nie zawiera się na chwilę i nie zrywa w momencie, gdy dzieje się coś niedobrego. Pragnę nadmienić, iż w przyszłości nie zamierzam się już z nikim innym wiązać. Podjąłem (podjęłam) bowiem decyzję, że będę z żoną (mężem) na zawsze i dołożę wszelkich starań, aby nasze małżeństwo przetrwało. Scalenie związku jest możliwe nawet wtedy, gdy tych dobrych uczuć w nas nie ma. Lecz we mnie takie uczucia nadal są i bardzo kocham swoją żonę (męża), pomimo, iż w chwili obecnej nie łączy nas więź fizyczna. Jednak wyrażam pragnienie ratowania Naszego małżeństwa i gotowy (gotowa) jestem podjąć trud jaki się z tym wiąże. Uważam, że przy odrobinie dobrej woli możemy odbudować dobrą relację miłości.

Dobro mojej żony (męża) jest dla mnie po Bogu najważniejsze. Przed Bogiem to bowiem ślubowałem (ślubowałam).

Moim zdaniem każdy związek ma swoje trudności, a nieporozumienia jakie wydarzyły się między nami nie są powodem, aby przekreślić nasze małżeństwo i rozbijać naszą rodzinę. Myślę, że każdy rozwód negatywnie wpływa nie tylko na współmałżonków, ale także na ich rodziny, dzieci i krzywdzi niepotrzebnie wiele bliskich sobie osób. Oddziaływuje również negatywnie na inne małżeństwa.

Z moją (moim) żoną (mężem) znaliśmy się długo przed zawarciem naszego małżeństwa i uważam, że był to wystarczający czas na wzajemne poznanie się. Po razem przeżytych "X" latach (jako para, narzeczeni i małżonkowie) żona (mąż) jest dla mnie zbyt ważną osobą, aby przekreślić większość wspólnie spędzonych lat. Według mnie w naszym związku nie wygasły więzi emocjonalne i duchowe. Podkreślam, iż nadal kocham żonę (męża) i pomimo, że oddaliliśmy się od siebie, chcę uratować nasze małżeństwo. Osobiście wyrażam wolę i chęć naprawy naszych małżeńskich relacji, gdyż mam przekonanie, że każdy związek małżeński dotknięty poważnym kryzysem jest do uratowania.

Orzeczenie rozwodu spowodowałoby, że ucierpiałoby dobro wspólnych małoletnich dzieci stron oraz byłoby sprzeczne z zasadami współżycia społecznego. Dzieci potrzebują stabilnego emocjonalnego kontaktu z obojgiem rodziców oraz podejmowania przez obie strony wszelkich starań, by zaspokoić potrzeby rodziny. Rozwód grozi osłabieniem lub zerwaniem więzi emocjonalnej dzieci z rodzicem zamieszkującym poza rodziną. Rozwód stron wpłynie także niekorzystnie na ich rozwój intelektualny, społeczny, psychiczny i duchowy, obniży ich status materialny i będzie usankcjonowaniem niepoważnego traktowania instytucji rodziny.

Jestem katolikiem (katoliczką), osobą wierzącą. Moje przekonania religijne nie pozwalają mi wyrazić zgody na rozwód, gdyż jak mówi w punkcie 2384 Katechizm Kościoła Katolickiego: "Rozwód znieważa przymierze zbawcze, którego znakiem jest małżeństwo sakramentalne", natomiast Kompendium Katechizmu Kościoła Katolickiego w punkcie 347 nazywa rozwód jednym z najcięższych grzechów, który godzi w sakrament małżeństwa.

Wysoki Sądzie, proszę o danie nam szansy na uratowanie naszego małżeństwa. Uważam, ze każda rodzina, w tym i nasza, na to zasługuje. Nie zmienię zdania w tej ważnej sprawie, bo wtedy będę niewiarygodny w każdej innej. Brak wyrażenia mojej zgody na rozwód nie wskazuje na to, iż kierują mną złe emocje tj. złość czy złośliwość. Jednocześnie zdaję sobie sprawę, że nie zmuszę żony (męża) do miłości. Rozumiem, że moja odmowa komplikuje sytuację, ale tak czuję, takie są moje przekonania religijne i to dyktuje mi serce.

Bardzo kocham moją (mojego) żonę (męża) i w związku z powyższym wnoszę jak na wstępie.



List Episkopatu Polski na święto św. Rodziny

Warto jeszcze raz podkreślić, że u podstaw każdej rodziny stoi małżeństwo. Chrześcijańskie patrzenie na małżeństwo w pełni uwzględnia wyjątkową naturę tej wspólnoty osób. Małżeństwo to związek mężczyzny i niewiasty, zawierany na całe ich życie, i z tej racji pełniący także określone zadania społeczne. Chrystus podkreślił, że mężczyzna opuszcza nawet ojca i matkę, aby złączyć się ze swoją żoną i być z nią przez całe życie jako jedno ciało (por. Mt 19,6). To samo dotyczy niewiasty. Naszym zadaniem jest nieustanne przypominanie, iż tylko tak rozumianą wspólnotę mężczyzny i niewiasty wolno nazywać małżeństwem. Żaden inny związek osób nie może być nawet przyrównywany do małżeństwa. Chrześcijanie decyzję o zawarciu małżeństwa wypowiadają wobec Boga i wobec Kościoła. Tak zawierany związek Chrystus czyni sakramentem, czyli tajemnicą uświęcenia małżonków, znakiem swojej obecności we wszystkich ich sprawach, a jednocześnie źródłem specjalnej łaski dla nich. Głębia duchowości chrześcijańskich małżonków powstaje właśnie we współpracy z łaską sakramentu małżeństwa. więcej >>



Wszechświat na miarę człowieka

Wszechświat jest ogromny. Żeby sobie uzmysłowić rozmiary wszechświata, załóżmy, że odległość Ziemia - Słońce to jeden milimetr. Wtedy najbliższa gwiazda znajduje się mniej więcej w odległości 300 metrów od Słońca. Do Słońca mamy jeden milimetr, a do najbliższej gwiazdy około 300 metrów. Słońce razem z całym otoczeniem gwiezdnym tworzy ogromny system zwany Droga Mleczną (galaktykę w kształcie ogromnego dysku). W naszej umownej skali ten ogromny dysk ma średnicę około 6 tysięcy kilometrów, czyli mniej więcej tak, jak stąd do Stanów Zjednoczonych. Światło zużywa na przebycie od jednego końca tego dysku do drugiego - około 100 tysięcy lat. W tym dysku mieści się około 100 miliardów gwiazd. To jest ogromny dysk! Jeszcze mniej więcej sto lat temu uważano, że to jest cały wszechświat. Okazało się, że tak wcale nie jest. Wszechświat jest znacznie, znacznie większy! Jeżeli te 6 tysięcy kilometrów znowu przeskalujemy, tym razem do jednego centymetra, to cały wszechświat, który potrafimy zaobserwować (w tej skali) jest kulą o średnicy 3 kilometrów. I w tym właśnie obszarze, jest około 100 miliardów galaktyk (czyli takich dużych systemów gwiezdnych, oczywiście różnych kształtów, różnych wielkości). To właśnie jest cały wszechświat, który potrafimy badać metodami fizycznymi, wykorzystując techniki astronomiczne. (Wszechświat na miarę człowieka >>>)



Musicie zawsze powstawać!

Możecie rozerwać swoje fotografie
i zniszczyć prezenty.
Możecie podeptać swoje szczęśliwe wspomnienia
i próbować dzielić to, co było dla dwojga.
Możecie przeklinać Kościół i Boga.

Ale Jego potęga nie może nic uczynić
przeciw waszej wolności.
Bo jeżeli dobrowolnie prosiliście Go,
by zobowiązał się z wami...
On nie może was "rozwieść".

To zbyt trudne?
A kto powiedział, że łatwo być
człowiekiem wolnym i odpowiedzialnym.
Miłość się staje
Jest miłością w marszu, chlebem codziennym.

Nie jest umeblowana mieszkaniem,
ale domem do zbudowania i utrzymania,
a często do remontu.
Nie jest triumfalnym "TAK",
ale jest mnóstwem "tak",
które wypełniają życie, pośród mnóstwa "nie".

Człowiek jest słaby, ma prawo zbłądzić!
Ale musi zawsze powstawać i zawsze iść.
I nie wolno mu odebrać życia,
które ofiarował drugiemu; ono stało się nim.

Michel Quoist



Rozważania o wierze/Dynamizm wiary/Zwycięstwo przez wiarę

Klasycznym tekstem biblijnym ukazującym w świetle wiary wartość i sens środków ubogich jest scena walki z Amalekitami. W czasie przejścia przez pustynię, w drodze do Ziemi Obiecanej, dochodzi do walki pomiędzy Izraelitami a kontrolującymi szlaki pustyni Amalekitami (zob. Wj 17, 8-13). Mojżesz to Boży człowiek, który wie, w jaki sposób może zapewnić swoim wojskom zwycięstwo. Gdyby był strategiem myślącym jedynie po ludzku, stanąłby sam na czele walczących, tak jak to zwykle bywa w strategii. Przecież swoją postawą na pewno by ich pociągał, tak byli wpatrzeni w niego. On zaś zrobił coś, co z punktu widzenia strategii wojskowej było absurdalne - wycofał się, zostawił wojsko pod wodzą swego zastępcy Jozuego, a sam odszedł na wzgórze, by tam się modlić. Wiedział on, człowiek Boży, człowiek modlitwy, kto decyduje o losach świata i o losach jego narodu. Stąd te wyciągnięte na szczycie wzgórza w geście wiary ramiona Mojżesza. Między nim a doliną, gdzie toczy się walka, jest ścisła łączność. Kiedy ręce mu mdleją, to jego wojsko cofa się. On wie, co to znaczy - Bóg chce, aby on wciąż wysilał się, by stale wyciągał ręce do Pana. Gdy ręce zupełnie drętwiały, towarzyszący Mojżeszowi Aaron i Chur podtrzymywali je. Przez cały więc dzień ten gest wyciągniętych do Pana rąk towarzyszył walce Izraelitów, a kiedy przyszedł wieczór, zwycięstwo było po ich stronie. To jednak nie Jozue zwyciężył, nie jego wojsko walczące na dole odniosło zwycięstwo - to tam, na wzgórzu, zwyciężył Mojżesz, zwyciężyła jego wiara.

Gdyby ta scena miała powtórzyć się w naszych czasach, wówczas uwaga dziennikarzy, kamery telewizyjne, światła reflektorów skierowane byłyby tam, gdzie Jozue walczy. Wydawałoby się nam, że to tam się wszystko decyduje. Kto z nas próbowałby patrzeć na samotnego, modlącego się gdzieś człowieka? A to ten samotny człowiek zwycięża, ponieważ Bóg zwycięża przez jego wiarę.

Wyciągnięte do góry ręce Mojżesza są symbolem, one mówią, że to Bóg rozstrzyga o wszystkim. - Ty tam jesteś, który rządzisz, od Ciebie wszystko zależy. Ludzkiej szansy może być śmiesznie mało, ale dla Ciebie, Boże, nie ma rzeczy niemożliwych. Gest wyciągniętych dłoni, tych mdlejących rąk, to gest wiary, to ubogi środek wyrażający szaleństwo wiary w nieskończoną moc i nieskończoną miłość Pana.

ks. Tadeusz Dajczer "Rozważania o wierze"


Małżeństwo nierozerwalne?!... - wierność mimo wszystko

„Ślubuję ci miłość, wierność i uczciwość małżeńską oraz że ciebie nie opuszczę aż do śmierci" - to tekst przysięgi małżeńskiej wypowiadany bez żadnych warunków uzupełniających. Początek drogi. Niezapisana karta z podpisem: „aż do śmierci". A co, gdy pojawią się trudności, kryzys, zdrada?...

„Wtedy przystąpili do Niego faryzeusze, chcąc Go wystawić na próbę, zadali Mu pyta-nie: «Czy wolno oddalić swoją żonę z jakiegokolwiek powodu?» On im odpowiedział: «czy nie czytaliście, że Stwórca od początku stworzył ich mężczyzną i kobietą? Dlatego opuści człowiek ojca i matkę i będą oboje jednym ciałem. A tak nie są już dwojgiem, lecz jednym ciałem. Co Bóg złączył, człowiek niech nie rozdziela»"(Mt 19, 3-5). Dwanaście lat temu nasilający się kryzys, którego skutkiem byt nowy związek mojego męża, separacja i rozwód, doprowadził do rozpadu moje małżeństwo. Porozumienie zostało zerwane. Zepchnięta na dalszy plan, wyeliminowana z życia, nigdy w swoim sercu nie przestałam być żoną mojego męża. Sytuacje, wobec których stawałam, zda-wały się przerastać moją wytrzymałość, odbierały nadzieję, niszczyły wszystko we mnie i wokół mnie. Widziałam, że w tych trudnych chwilach Bóg stawał przy mnie i mówił: „wystarczy ci mojej łaski", „Ja jestem z wami po wszystkie dni aż do skończenia świata". Był Tym, który uczył mnie, jak nieść krzyż zerwanej jedności, rozbitej rodziny, zdrady, zaparcia, odrzucenia, szyderstwa, cynizmu, własnej słabości, popełnionych grzechów i błędów. Podnosił, nawracał, przebaczał, uczyt przebaczać. Kochał. Akceptował. Prowadził. Nadawał swój sens wydarzeniom, które po ludzku zdawały się nie mieć sensu. Byt wierny przymierzu, które zawarł z nami przed laty przez sakrament małżeństwa. Teraz wiem, że małżeństwo chrześcijańskie jest czym innym niż małżeństwo naturalne. Jest wielką łaską, jest historią świętą, w którą angażuje się Pan Bóg. Jest wydarzeniem, które sprawia, „że mąż i żona połączeni przez sakrament to nie przypadkowe osoby, które się dobrały lub nie, lecz te, którym Bóg powiedział «tak», by się stały jednym ciałem, w drodze do zbawienia".

Ja tę nadzwyczajność małżeństwa sakramentalnego zaczęłam widzieć niestety późno, bo w momencie, gdy wszystko zaczęto się rozpadać. W naszym małżeństwie byliśmy najpierw my: mój mąż, dzieci, ja i wszystko inne. Potem Pan Bóg, taki na zasadzie pomóż, daj, zrób. Nie Ten, ku któremu zmierza wszystko. Nie Bóg, lecz bożek, który zapewnia pomyślność planom, spełnia oczekiwania, daje zdrowie, zabiera trudności... Bankructwo moich wyobrażeń o małżeństwie i rodzinie stało się dla mnie źródłem łaski, poprzez którą Bóg otwierał mi oczy. Pokazywał tę miłość, z którą On przyszedł na świat. Stawał przy mnie wyszydzony, opluty, odepchnięty, fałszywie osądzony, opuszczony, na drodze, której jedyną perspektywą była haniebna śmierć, I mówił: to jest droga łaski, przez którą przychodzi zbawienie i nowe życie, czy chcesz tak kochać? Swoją łaską Pan Bóg nigdy nie pozwolił mi zrezygnować z modlitwy za mojego męża i o jedność mojej rodziny, budowania w sobie postawy przebaczenia, pojednania i porozumienia, nigdy nie dał wyrazić zgody na rozwód i rozmyślne występowanie przeciwko mężowi. Zalegalizowanie nowego związku mojego męża postrzegam jako zalegalizowanie cudzołóstwa („A powiadam wam: Kto oddala swoją żonę (...) a bierze inną popełnia cudzołóstwo, I kto oddaloną bierze za żonę, popełnia cudzołóstwo" (Mt,19.9)). I jako zaproszenie do gorliwszej modlitwy i głębszego zawierzenia. Nasza historia jest ciągle otwarta, ale wiem, że Pan Bóg nie powiedział w niej ostatniego Słowa. Jakie ono będzie i kiedy je wypowie, nie wiem, ale wierzę, że zostanie wypowiedziane dla mnie, mojego męża, naszych dzieci i wszystkich, których nasza historia dotknęła. Będzie ono Dobrą Nowiną dla każdego nas. Bo małżeństwo sakramentalne jest historią świętą, przymierzem, któremu Pan Bóg pozostaje wierny do końca.

Maria

Forum Pomocy "Świadectwa"


Slowo.pl - Małżeństwo o jakim marzymy. Jednym z elementów budowania silnej relacji małżeńskiej jest atrakcyjność współmałżonków dla siebie nawzajem. Może nie brzmi to zbyt duchowo, ale jest to biblijna zasada. Osobą, dla której mam być atrakcyjną kobietą, jest przede wszystkim mój mąż. W wielu związkach dbałość o wzajemną atrakcyjność stopniowo zanika wraz ze stażem małżeńskim, a często zaraz po ślubie. Dbamy o siebie w okresie narzeczeństwa, żeby zdobyć wybraną osobę, lecz gdy małżeństwo staje się faktem, przestajemy zwracać uwagę na swój wygląd. Na przykład żona dba o siebie tylko wtedy, kiedy wychodzi do pracy lub na spotkanie ze znajomymi. Natomiast w domu wita powracającego męża w poplamionym fartuchu, komunikując mu w ten sposób: "Jesteś dla mnie mniej ważny niż mój szef i koledzy w pracy. Dla ciebie nie muszę się już starać". Tego typu postawy szybko zauważają małe dzieci. Pamiętam, jak pewnego dnia ubrałam się w domu bardziej elegancko niż zwykle, a moje dzieci natychmiast zapytały: "Mamusiu, czy będą u nas dzisiaj goście?". Taką sytuację można wykorzystać, by powiedzieć im: "Dbam o siebie dla was, bo to wy jesteście dla mnie najważniejszymi osobami, dla których chcę być atrakcyjną osobą". Nie oznacza to wcale potrzeby kupowania najdroższych ubrań czy kosmetyków. Dbałość o wygląd jest sposobem wyrażenia współmałżonkowi, jak ważną jest dla nas osobą: "To Bóg mi ciebie darował. Poprzez troskę o higienę i wygląd chcę ci wyrazić, jak bardzo mocno cię kocham". Ta zasada dotyczy zarówno kobiet jak i mężczyzn.



"Wszystko możliwe jest dla tego, kto wierzy" (Mk 9,23)
"Nie bój się, wierz tylko!" (Mk 5,36)


Słowa Jezusa nie pozostawiają żadnych wątpliwości: "Jeżeli nie będziecie spożywali Ciała Syna Człowieczego i nie będziecie pili Krwi Jego, nie będziecie mieli życia w sobie" (J 6, 53). Ile tego życia będziemy mieli w sobie tu na ziemi, tyle i tylko tyle zabierzemy w świat wieczności. I na bardzo długo możemy znaleźć się w czyśćcu, aby dojść do pełni życia, do miary nieba.
Pamiętajmy jednak, że w Kościele nic nie jest magią. Jezus podczas swojego ziemskiego nauczania mówił:
- do kobiety kananejskiej:
«O niewiasto wielka jest twoja wiara; niech ci się stanie, jak chcesz!» (Mt 15,28)
- do kobiety, która prowadziła w mieście życie grzeszne:
«Twoja wiara cię ocaliła, idź w pokoju!» (Łk 7,37.50)
- do oczyszczonego z trądu Samarytanina:
«Wstań, idź, twoja wiara cię uzdrowiła» (Łk 17,19)
- do kobiety cierpiącej na krwotok:
«Ufaj, córko! Twoja wiara cię ocaliła» (Mt 9,22)
- do niewidomego Bartymeusza:
«Idź, twoja wiara cię uzdrowiła» (Mk 10,52)


Modlitwa o odrodzenie małżeństwa

Panie, przedstawiam Ci nasze małżeństwo – mojego męża (moją żonę) i mnie. Dziękuję, że nas połączyłeś, że podarowałeś nas sobie nawzajem i umocniłeś nasz związek swoim sakramentem. Panie, w tej chwili nasze małżeństwo nie jest takie, jakim Ty chciałbyś je widzieć. Potrzebuje uzdrowienia. Jednak dla Ciebie, który kochasz nas oboje, nie ma rzeczy niemożliwych. Dlatego proszę Cię:

- o dar szczerej rozmowy,
- o „przemycie oczu”, abyśmy spojrzeli na siebie oczami Twojej miłości, która „nie pamięta złego” i „we wszystkim pokłada nadzieję”,
- o odkrycie – pośród mnóstwa różnic – tego dobra, które nas łączy, wokół którego można coś zbudować (zgodnie z radą Apostoła: zło dobrem zwyciężaj),
- o wyjaśnienie i wybaczenie dawnych urazów, o uzdrowienie ran i wszystkiego, co chore, o uwolnienie od nałogów i złych nawyków.

Niech w naszym małżeństwie wypełni się wola Twoja.
Niech nasza relacja odrodzi się i ożywi, przynosząc owoce nam samym oraz wszystkim wokół. Ufam Tobie, Jezu, i już teraz dziękuję Ci za wszystko, co dla nas uczynisz. Uwielbiam Cię w sercu i błogosławię w całym moim życiu. Amen..

Święty Józefie, sprawiedliwy mężu i ojcze, który z takim oddaniem opiekowałeś się Jezusem i Maryją – wstaw się za nami. Zaopiekuj się naszym małżeństwem. Powierzam Ci również inne małżeństwa, szczególnie te, które przeżywają jakieś trudności. Proszę – módl się za nami wszystkimi! Amen!


Modlitwa o siedem Darów Ducha Świętego

Duchu Święty, Ty nas uświęcasz, wspomagając w pracy nad sobą. Ty nas pocieszasz wspierając, gdy jesteśmy słabi i bezradni. Proszę Cię o Twoje dary:

1. Proszę o dar mądrości, bym poznał i umiłował Prawdę wiekuistą, ktorą jesteś Ty, moj Boże.
2. Proszę o dar rozumu, abym na ile mój umysł może pojąć, zrozumiał prawdy wiary.
3. Proszę o dar umiejętności, abym patrząc na świat, dostrzegał w nim dzieło Twojej dobroci i mądrości i abym nie łudził się, że rzeczy stworzone mogą zaspokoić wszystkie moje pragnienia.
4. Proszę o dar rady na chwile trudne, gdy nie będę wiedział jak postąpić.
5. Proszę o dar męstwa na czas szczególnych trudności i pokus.
6. Proszę o dar pobożności, abym chętnie obcował z Tobą w modlitwie, abym patrzył na ludzi jako na braci, a na Kościół jako miejsce Twojego działania.
7. Na koniec proszę o dar bojaźni Bożej, bym lękał się grzechu, który obraża Ciebie, Boga po trzykroć Świętego. Amen.


Akt poświęcenia się Niepokalanemu Sercu Maryi

Obieram Cię dziś, Maryjo, w obliczu całego dworu niebieskiego, na moją Matkę i Panią. Z całym oddaniem i miłością powierzam i poświęcam Tobie moje ciało i moją duszę, wszystkie moje dobra wewnętrzne i zewnętrzne, a także zasługi moich dobrych uczynków przeszłych, teraźniejszych i przyszłych. Tobie zostawiam całkowite i pełne prawo dysponowania mną jak niewolnikiem oraz wszystkim, co do mnie należy, bez zastrzeżeń, według Twojego upodobania, na większą chwałę Bożą teraz i na wieki. Amen.

św. Ludwik de Montfort

Pełnia modlitwy




ks. Tomasz Seweryn www.ks.seweryn.com.pl 

Rekolekcje ojca Billa w Polsce www.ojciecbill.pl
We czci niech będzie małżeństwo pod każdym względem i łoże nieskalane... (Hbr 13,4a) - konferencja dr Mieczysława Guzewicza (www.mojemalzenstwo.pl), małżonka, ojca trojga dzieci, doktora teologii biblijnej, członka Rady Episkopatu Polski ds. Rodziny - Górka Klasztorna 2007.04.20-22 - część 1We czci niech będzie małżeństwo pod każdym względem i łoże nieskalane... (Hbr 13,4a) - konferencja dr Mieczysława Guzewicza (www.mojemalzenstwo.pl), małżonka, ojca trojga dzieci, doktora teologii biblijnej, członka Rady Episkopatu Polski ds. Rodziny - Górka Klasztorna 2007.04.20-22 - część 2Kto powinien rządzić w małżeństwie? - ks. Piotr PawlukiewiczKapitanie, dokąd płyniecie? - ks. Piotr PawlukiewiczJakie są nasze rzeczywiste wielkie pragnienia? - ks. Piotr PawlukiewiczOdpowiedzialność za miłość - dr Wanda Półtawska - psychiatra Bitwa toczy się o nasze serca - ks. Piotr PawlukiewiczKto się Mnie dotknął? - ks. Piotr Pawlukiewicz Miłość jest trudna - ks. Piotr Pawlukiewicz
Przebaczenie i cierpienie w małżeństwie - dr M. Guzewicz, teolog-biblistaZ każdej trudnej sytuacji jest dobre wyjście - ks. Piotr PawlukiewiczMłodzież - ks. Piotr PawlukiewiczSex, poezja czy rzemiosloWalentynki - ks. Piotr Pawlukiewicz Mężczyźni - ks. Piotr PawlukiewiczFałszywe miłosierdzie - ks. Piotr PawlukiewiczSakrament małżeństwa a dobro dziecka - ks. Piotr Pawlukiewicz
Ja ... biorę Ciebie ... za żonę/męża i ślubuję Ci miłość, wierność i uczciwość małżeńską oraz, że Cię nie opuszczę aż do śmierci. Tak mi dopomóż Panie Boże Wszechmogący w Trójcy Jedyny i Wszyscy Święci.

Wierność Bogu i małżonkowi


Rodzice wobec rozwodów dzieci - rekolekcje Jacka Pulikowskiego - Leśniów 25-27 września 2009



Tożsamość mężczyzny i kobiety - rekolekcje ks. Piotra Pawlukiewicza - Leśniów 24-26 lipca 2009


Przeciąć pępowinę, aby żyć w prawdzie i zgodnie z wolą Bożą | Tylko dla Panów | Mężczyźni i kobiety różnią się | Tylko dla Pań

Mąż marnotrawny | Miłość i odpowiedzialność | Miłość potrzebuje stanowczości | Umierać dla miłości
Trudne małżeństwo | Czy wolno katolikowi zgodzić się na rozwód?
Korespondencja Agnieszki z prof. o. Jackiem Salijem
.
W 2002 roku Jan Paweł II potępiając w ostrych słowach rozwody powiedział, że adwokaci jako ludzie wolnego zawodu, muszą
zawsze odmawiać użycia swoich umiejętności zawodowych do sprzecznego ze sprawiedliwością celu, jakim jest rozwód.
KAI
Ks. dr Marek Dziewiecki - Miłość nigdy nie pomaga w złym. Właśnie dlatego doradca katolicki w żadnej sytuacji nie proponuje krzywdzonemu małżonkowi rozwodu, gdyż nie wolno nikomu proponować łamania przysięgi złożonej wobec Boga i człowieka.
Godność i moc sakramentu małżeństwa chrześcijańskiego | Ks. biskup Zbigniew Kiernikowski "Nawet gdy drugiemu nie zależy"

Bitwa toczy się o nasze serce - ks. Piotr Pawlukiewicz


Kto powinien rządzić w małżeństwie? - ks. Piotr Pawlukiewicz


Kiedy rodzi się dziecko, mąż idzie na bok - ks. Piotr Pawlukiewicz


Do kobiety trzeba iść już z siłą ducha nie po to, by tę siłę zyskać - ks. Piotr Pawlukiewicz


Czy kochasz swojego męża tak, aby dać z siebie wszystko i go uratować? - ks. Piotr Pawlukiewicz


Jakie są nasze rzeczywiste wielkie pragnienia? Czy takie jak Bartymeusza? - ks. Piotr Pawlukiewicz


Miłość jest trudna: Kryzys nigdy nie jest końcem - "Katechizm Poręczny" ks. Piotra Pawlukiewicza


Ze względu na "dobro dziecka" małżonkowie sakramentalni mają żyć osobno? - ks. Piotr Pawlukiewicz


Cierpienie i przebaczenie w małżeństwie - konferencja dr Mieczysława Guzewicza, teologa-biblisty


Co to znaczy "moja była żona"? - dr Wanda Półtawska - psychiatra, członek Papieskiej Rady ds. Rodziny


"We czci niech będzie małżeństwo pod każdym względem i łoże nieskalane" (Hbr 13,4a) - dr M. Guzewicz


Nic nie usprawiedliwia rozwodu, gdyż od 1999 r. obowiązuje w Polsce ustawa o separacji :: Każdy rozwód jest wyjątkowy



Żyć mocniej



Stawać się sobą cz. 1



Stawać się sobą cz. 2



Wykład o narzeczeństwie i małżeństwie



Kryzysy są po to, by przeżyć je do końca



Kilka słów o miłości




Stanowisko Episkopatu Polski:

"Metoda in vitro jest niezgodna z prawem Bożym i naturą człowieka..."





To naprawdę bardzo ważna ankieta zwolenników in vitro - włącz się!
Możesz w niej wyrazić swój sprzeciw głosując przeciw petycji...





Uhonorowano nasze Forum Dyskusyjne tytułem - WARTOŚCIOWA STRONA :::::::::::::::::::::::::::
Książki warte Twojego czasu ---> książki gratis w zakładce *biuletyn*
mocne strony maki marcinm
iskierka darzycia rozszczep kręgosłupa wodogłowie epilepsja
wodogłowie chore dziecko epilepsja padaczka
Strona wygenerowana w 0,01 sekundy. Zapytań do SQL: 8