[kinga2]

bolserca

Witaj,
już ktoś wcześniej pisał o pępowinie, którą powinnaś odciąć. To prawda, ale możesz mieć z tym kłopot jeśli uprzednio nie przeprowadzisz rozmowy z rodzicami.
Postaraj się uświadomić im, że ta miłość, którą przez lata obdarzali Ciebie i brata, od chwili Twojego zamążpójścia, już się wypełniła i choć nadal będziesz ich córeczką to uczucia te trzeba przemienić. Uznać że z mężem tworzycie odrębną rodzinę i to On jest mężczyzną Twojego życia , przewodnikiem i obrońcą dla ciebie i Waszych przyszłych dzieci. ( Dawniej kobieta szła za mężem do jego rodziny między innymi dlatego, że patriarchat jaki panował w rodzinach łatwiej było znieść synowi od ojca niż zięciowi od teścia- ot taka męska przypadłość. )
A pozytywne emocje zamiast na Ciebie rodzice powinni zacząć przelewać na siebie nawzajem. Mają juz teraz czas dla siebie, aby doskonalić i ożywić swoja małżeńską miłość. Pomocne tu mogą być rekolekcje z serii :" Syndrom pustego gniazda " i " Miłość małżeńska do remontu czyli spotkania małżeńskie dla małżeństw z dorosłymi dziećmi" Znajdziesz namiary na takie rekolekcje w necie.
To zajmie trochę czasu, ale to najlepsze co możesz teraz dla nich zrobić.
Ucałuj rodziców ręce, podziękuj za wychowanie i pomoc, ale delikatnie popchnij ich wzajemnie w ramiona współmałżonka, bo ich rola wychowawcza juz się skończyła. Teraz czas, aby tato dojrzał ponownie w mamie tę młodą dziewczynę z przed lat, a ona tego młodzieńca i aby radość wspólnego życia odżyła. To także pomoże im pokonać ból po stracie syna, poukładać poprawne relacje emocjonalne.

Co do małżonka to potrzebujecie ,i to bardzo, szczerej rozmowy i wyjaśnienia sobie wielu kwestii, szczególnie tego, jak naprawdę wyobrażacie sobie swoje małżeństwo.
Ideałem jest mieszkanie osobno i praca na własny rachunek bez pomocy rodziny, jednak, gdy życie inaczej stanowi to potrzeba wyjątkowo dużo kultury osobistej, chęci przystosowania się do sytuacji i przezwyciężania egoizmu ( przekraczania siebie), aby stosunki domowe były poprawne.

Jesteście jeszcze w fazie docierania się i uczenia się siebie na wzajem, więc nieporozumienia będą się zdarzać jednak " niech nad waszym gniewem nie zachodzi słońce" . Koniecznie trzeba się starać o zgodę i przebaczenie.
Zachęcam Cię do lektury forum. Znajdziesz tu wiele porad i konkretnych rozwiązań kłopotliwych sytuacji. Zawsze jednak najszybciej godzi małżonków wspólna modlitwa i szczera rozmowa. Nie powinno dopuszczać się do narastania skrywanych uraz i złości.
Jeśli uda się namówić małżonka na rekolekcje to będą wam pomocne w unormowaniu relacji, a jeśli się nie uda to wiele rekolekcji można wysłuchać z netu jako audycji. Namiary i tu na forum i w przeglądarce.
Masz przed sobą trochę pracy, ale warto zadbać o małżeństwo na początku, aby rozwijało się poprawnie i aby stać się dobrą żoną dla męża i aby on stał się dobrym mężem dla ciebie. Dobrym mężem, a nie postacią z telewizyjnych reklam.
Życzę Ci, aby Wam się udało. Niech Was Bóg błogosławi i prowadzi.

bolserca

Witaj,
już ktoś wcześniej pisał o pępowinie, którą powinnaś odciąć. To prawda, ale możesz mieć z tym kłopot jeśli uprzednio nie przeprowadzisz rozmowy z rodzicami.
Postaraj się uświadomić im, że ta miłość, którą przez lata obdarzali Ciebie i brata, od chwili Twojego zamążpójścia, już się wypełniła i choć nadal będziesz ich córeczką to uczucia te trzeba przemienić. Uznać że z mężem tworzycie odrębną rodzinę i to On jest mężczyzną Twojego życia , przewodnikiem i obrońcą dla ciebie i Waszych przyszłych dzieci. ( Dawniej kobieta szła za mężem do jego rodziny między innymi dlatego, że patriarchat jaki panował w rodzinach łatwiej było znieść synowi od ojca niż zięciowi od teścia- ot taka męska przypadłość. )
A pozytywne emocje zamiast na Ciebie rodzice powinni zacząć przelewać na siebie nawzajem. Mają juz teraz czas dla siebie, aby doskonalić i ożywić swoja małżeńską miłość. Pomocne tu mogą być rekolekcje z serii :" Syndrom pustego gniazda " i " Miłość małżeńska do remontu czyli spotkania małżeńskie dla małżeństw z dorosłymi dziećmi" Znajdziesz namiary na takie rekolekcje w necie.
To zajmie trochę czasu, ale to najlepsze co możesz teraz dla nich zrobić.
Ucałuj rodziców ręce, podziękuj za wychowanie i pomoc, ale delikatnie popchnij ich wzajemnie w ramiona współmałżonka, bo ich rola wychowawcza juz się skończyła. Teraz czas, aby tato dojrzał ponownie w mamie tę młodą dziewczynę z przed lat, a ona tego młodzieńca i aby radość wspólnego życia odżyła. To także pomoże im pokonać ból po stracie syna, poukładać poprawne relacje emocjonalne.

Co do małżonka to potrzebujecie ,i to bardzo, szczerej rozmowy i wyjaśnienia sobie wielu kwestii, szczególnie tego, jak naprawdę wyobrażacie sobie swoje małżeństwo.
Ideałem jest mieszkanie osobno i praca na własny rachunek bez pomocy rodziny, jednak, gdy życie inaczej stanowi to potrzeba wyjątkowo dużo kultury osobistej, chęci przystosowania się do sytuacji i przezwyciężania egoizmu ( przekraczania siebie), aby stosunki domowe były poprawne.

Jesteście jeszcze w fazie docierania się i uczenia się siebie na wzajem, więc nieporozumienia będą się zdarzać jednak " niech nad waszym gniewem nie zachodzi słońce" . Koniecznie trzeba się starać o zgodę i przebaczenie.
Zachęcam Cię do lektury forum. Znajdziesz tu wiele porad i konkretnych rozwiązań kłopotliwych sytuacji. Zawsze jednak najszybciej godzi małżonków wspólna modlitwa i szczera rozmowa. Nie powinno dopuszczać się do narastania skrywanych uraz i złości.
Jeśli uda się namówić małżonka na rekolekcje to będą wam pomocne w unormowaniu relacji, a jeśli się nie uda to wiele rekolekcji można wysłuchać z netu jako audycji. Namiary i tu na forum i w przeglądarce.
Masz przed sobą trochę pracy, ale warto zadbać o małżeństwo na początku, aby rozwijało się poprawnie i aby stać się dobrą żoną dla męża i aby on stał się dobrym mężem dla ciebie. Dobrym mężem, a nie postacią z telewizyjnych reklam.
Życzę Ci, aby Wam się udało. Niech Was Bóg błogosławi i prowadzi.

[bolserca]

Sytułacja bez zmian, wczoraj na wieczór mąż napisał, że dziś będzie w domu, bo przecież pracuje u mojego taty od 7 do 15, ale dzis rano zadzwoniła teściowa do mojego taty i powiedziała, że M. ( tak będę nazywała mojego męża. ) nie przyjedzie do pracy bo wczoraj popił na imieninach u babci i nie jest w stanie jechac autem. A ja tak czekałam wczoraj na dzisiejszy dzień, co chwila w nocy się budziłam i spoglądałam na zegarek ile jeszcze zostalo do 7. A tu taka wiadomość...całą rozmowę sobie ułożyłam w głowie i co? Jednym słowem zostałam olana, wolił pić niż przyjechac do domu do mnie, i co ja mam teraz sobie myślec? Napisal mi sms, że zastanowi się czy jutro przyjedzie. A ja znalazlam tyle innych rozwiązań skoro popił nie był w stanie jechac autem, istnieją autobusty, taksówki, jego brat ma przeciez prawo jazdy ma auto czemu go nie przywiozł? Czemu? Bo poprostu nie chciał...

Obejrzałam ten film Tajemnice Brokeback Mountain, ale nic potrafiłam go sobie ni jako przełozyć na rozumowanie mojego męża, nie znalazłam nic podobnego w tym filmie do mojego życia, może jeden wątek, gdy tescio Jacka stwierdził, że ich dziecko jest podobne do niego a nie do Jacka, i gdy chciał ządzic w domu Jacka, ale to tylko tyle :( wyobraziłam sobie odrazu moja mame która stwierdza że dziecko moje je podobne do niej...

Leże w łóżku i nie wiem co mam zrobic dziś na nic nie mam ochoty, nie mam ochoty jeść, nie mam ochoty nawet się ubierać, myć... tak się zawiodlam, że M. nie przyjechał...

Sytułacja bez zmian, wczoraj na wieczór mąż napisał, że dziś będzie w domu, bo przecież pracuje u mojego taty od 7 do 15, ale dzis rano zadzwoniła teściowa do mojego taty i powiedziała, że M. ( tak będę nazywała mojego męża. ) nie przyjedzie do pracy bo wczoraj popił na imieninach u babci i nie jest w stanie jechac autem. A ja tak czekałam wczoraj na dzisiejszy dzień, co chwila w nocy się budziłam i spoglądałam na zegarek ile jeszcze zostalo do 7. A tu taka wiadomość...całą rozmowę sobie ułożyłam w głowie i co? Jednym słowem zostałam olana, wolił pić niż przyjechac do domu do mnie, i co ja mam teraz sobie myślec? Napisal mi sms, że zastanowi się czy jutro przyjedzie. A ja znalazlam tyle innych rozwiązań skoro popił nie był w stanie jechac autem, istnieją autobusty, taksówki, jego brat ma przeciez prawo jazdy ma auto czemu go nie przywiozł? Czemu? Bo poprostu nie chciał...

Obejrzałam ten film Tajemnice Brokeback Mountain, ale nic potrafiłam go sobie ni jako przełozyć na rozumowanie mojego męża, nie znalazłam nic podobnego w tym filmie do mojego życia, może jeden wątek, gdy tescio Jacka stwierdził, że ich dziecko jest podobne do niego a nie do Jacka, i gdy chciał ządzic w domu Jacka, ale to tylko tyle :( wyobraziłam sobie odrazu moja mame która stwierdza że dziecko moje je podobne do niej...

Leże w łóżku i nie wiem co mam zrobic dziś na nic nie mam ochoty, nie mam ochoty jeść, nie mam ochoty nawet się ubierać, myć... tak się zawiodlam, że M. nie przyjechał...

[kalin]

bolserca, witaj

bolserca, witaj

[Grażka]

Witaj
Rozumiem co Twój mąż moze czuć. Dziewczyny już o tym pisały. Skoro choroba Cię ograniczyła ruchowo możesz kupic książki przez internet i czas spożytkować na czytanie .
Twoi rodzice sa zapewne bardzo dobrymi rodzicami. Jednak ich postawa w stosunku do zięcia może świadczyc,ze są to "toksyczni teściowie".
Polecam Susan Forward "Toksyczni teściowie".Moze zrozumiesz co czuje Twój mąż.
William Doherty"Jak trzymać się w swiecie,który chce nas rozdzielić"
Czasami najbliżsi robią niedźwiedzią przysługę i wolą rozbić małzeństwo swego dziecka,kiedy ich małzonek nie jest dośc wdzięczny i nie spełnił ich oczekiwań.
Kochasz męza. Przepros za swoje złe zachowanie nie oczekując nic w zamian. Dałaś znac,że czekasz. Dobrze. Teraz daj mu czas na przemyślenie. Moze chce być z Tobą ale nie na takich warunkach jak do tej pory? Gdzie Twoi rodzice dali mu dach nad głowa,pracę i gdzie daja mu to odczuć? To dobrze świadczy o Twym mężu,ze nie daje się kupić. Ma wartości. A tylko Twoi rodzice nie dają mu wykazać się jako mężowi. A gdy teraz nie przyjechał,a przyjedzie np. za tydzień czy miesiac ,jak go przywitasz? Z radością? Czy moze z pretensjami,że tak długo kazał Tobie czekać? Na pewno to nie jest czas aby decydowac o rozwodzie,zwłaszcza zeby to Twoi rodzice o tym decydowali.
Miałam wrazenie,ze oto przygarnęli kundelka ze schroniska a ten niewdzięcznik uciekł. Ale to nic kupimy ci teraz rasowego ...
Wybacz ale im wiecej osób potwierdzi gdzie lezy Wasz problem tym być może bardziej weźmiesz sobie to do serca

Witaj
Rozumiem co Twój mąż moze czuć. Dziewczyny już o tym pisały. Skoro choroba Cię ograniczyła ruchowo możesz kupic książki przez internet i czas spożytkować na czytanie .
Twoi rodzice sa zapewne bardzo dobrymi rodzicami. Jednak ich postawa w stosunku do zięcia może świadczyc,ze są to "toksyczni teściowie".
Polecam Susan Forward "Toksyczni teściowie".Moze zrozumiesz co czuje Twój mąż.
William Doherty"Jak trzymać się w swiecie,który chce nas rozdzielić"
Czasami najbliżsi robią niedźwiedzią przysługę i wolą rozbić małzeństwo swego dziecka,kiedy ich małzonek nie jest dośc wdzięczny i nie spełnił ich oczekiwań.
Kochasz męza. Przepros za swoje złe zachowanie nie oczekując nic w zamian. Dałaś znac,że czekasz. Dobrze. Teraz daj mu czas na przemyślenie. Moze chce być z Tobą ale nie na takich warunkach jak do tej pory? Gdzie Twoi rodzice dali mu dach nad głowa,pracę i gdzie daja mu to odczuć? To dobrze świadczy o Twym mężu,ze nie daje się kupić. Ma wartości. A tylko Twoi rodzice nie dają mu wykazać się jako mężowi. A gdy teraz nie przyjechał,a przyjedzie np. za tydzień czy miesiac ,jak go przywitasz? Z radością? Czy moze z pretensjami,że tak długo kazał Tobie czekać? Na pewno to nie jest czas aby decydowac o rozwodzie,zwłaszcza zeby to Twoi rodzice o tym decydowali.
Miałam wrazenie,ze oto przygarnęli kundelka ze schroniska a ten niewdzięcznik uciekł. Ale to nic kupimy ci teraz rasowego ...
Wybacz ale im wiecej osób potwierdzi gdzie lezy Wasz problem tym być może bardziej weźmiesz sobie to do serca

[NORBERT]

[bolserca]

Zaczęłam czytać, książkę którą mi poleciliście jestem na 50 stronie a już znalazłam w niej odbicie moich rodziców i teściów. Postanowiłam dziś jednak coś zrobić, wstałam nadal boli mnie noga, ale nie mogę użalać się nad sobą…wzięłam się za sprzątanie naszej łazienki, a przy okazji słuchałam audycji i bardzo spodobała mi się ks. Pawlukiewicz - O małżeństwie / W małżeństwie najważniejszy jest Bóg, nigdy nie byłam osobą wierzącą, wstyd się przyznać, ale nawet przed własnym ślubem nie byłam u spowiedzi, ksiądz nie domagał się karteczki ze spowiedzi, wiec stwierdziłam, że mam kupę innych spraw na głowie niż jakaś tam spowiedź, i teraz ruszyło mnie sumienie może to Bóg daje mi jakiś sygnał, że to moja wina, że Go przyjęłam w dniu ślubu, gdy serce miałam nie czyste. Cały dzień słucham też piosenki „Ty tylko mnie poprowadź” śpiewam ją nawet na głos. I nie uwierzycie, ale od paru dni czułam jak bym miała serce w gardle i nagle to uczucie zniknęło, inaczej spojrzałam na Boga. Wiem, że jak trwoga to do Boga. Chcę się zmienić, chce się nawrócić, chcę żyć zgodnie z religią, już nie mogę się doczekać kiedy wreszcie wstanę na dwie nogi i pójdę do kościoła, i wyspowiadam się. Mąż nadal się nie odzywa, a łazienka posprzątana tylko w połowie bo wciągnęło mnie słuchanie audycji…Dziękuję że tu trafiłam, i dziękuję Wam ze te wszystkie słowa, które przejaśniły mój umysł.

Zaczęłam czytać, książkę którą mi poleciliście jestem na 50 stronie a już znalazłam w niej odbicie moich rodziców i teściów. Postanowiłam dziś jednak coś zrobić, wstałam nadal boli mnie noga, ale nie mogę użalać się nad sobą…wzięłam się za sprzątanie naszej łazienki, a przy okazji słuchałam audycji i bardzo spodobała mi się ks. Pawlukiewicz - O małżeństwie / W małżeństwie najważniejszy jest Bóg, nigdy nie byłam osobą wierzącą, wstyd się przyznać, ale nawet przed własnym ślubem nie byłam u spowiedzi, ksiądz nie domagał się karteczki ze spowiedzi, wiec stwierdziłam, że mam kupę innych spraw na głowie niż jakaś tam spowiedź, i teraz ruszyło mnie sumienie może to Bóg daje mi jakiś sygnał, że to moja wina, że Go przyjęłam w dniu ślubu, gdy serce miałam nie czyste. Cały dzień słucham też piosenki „Ty tylko mnie poprowadź” śpiewam ją nawet na głos. I nie uwierzycie, ale od paru dni czułam jak bym miała serce w gardle i nagle to uczucie zniknęło, inaczej spojrzałam na Boga. Wiem, że jak trwoga to do Boga. Chcę się zmienić, chce się nawrócić, chcę żyć zgodnie z religią, już nie mogę się doczekać kiedy wreszcie wstanę na dwie nogi i pójdę do kościoła, i wyspowiadam się. Mąż nadal się nie odzywa, a łazienka posprzątana tylko w połowie bo wciągnęło mnie słuchanie audycji…Dziękuję że tu trafiłam, i dziękuję Wam ze te wszystkie słowa, które przejaśniły mój umysł.

[Michaił]

bolserca, przedstaw się wreszcie dziewczyno bo taka dziwna ta Twoja ksywka

Pawlukiewicz to fajny mówca, trzeba przyznać że facet ma gadane które dociera przede wszystkim (szczególnie) do młodzieży. na różnych (nielegalnych) serwisach (o których nie będę wspominał, bo moderatorzy maja na mnie oko, podpowiem tylko że nazwa tego serwisu to taki zwierzak ) można ściągnąć wiele jego audycji i wiele w nich mowy o komunikacji między małżeńskiej. sam się zasłuchuje w Pawlukiewiczu. fajnie nawija też Pulikowski, polecam Ci książkę "Jak naprawić małżeństwo". na później dobry też będzie Ksawery Knotz.

a Pan Bóg walczy o nas jak lew, czasami naprawdę bardzo brutalnie się o nas upomina, bo inaczej już nie można to forum jest pełne takich ludzi...

módl się dużo za swojego męża, na pewno teraz mu to potrzebne. choć zapewne sam jeszcze o tym nie wie.

bolserca, przedstaw się wreszcie dziewczyno bo taka dziwna ta Twoja ksywka

Pawlukiewicz to fajny mówca, trzeba przyznać że facet ma gadane które dociera przede wszystkim (szczególnie) do młodzieży. na różnych (nielegalnych) serwisach (o których nie będę wspominał, bo moderatorzy maja na mnie oko, podpowiem tylko że nazwa tego serwisu to taki zwierzak ) można ściągnąć wiele jego audycji i wiele w nich mowy o komunikacji między małżeńskiej. sam się zasłuchuje w Pawlukiewiczu. fajnie nawija też Pulikowski, polecam Ci książkę "Jak naprawić małżeństwo". na później dobry też będzie Ksawery Knotz.

a Pan Bóg walczy o nas jak lew, czasami naprawdę bardzo brutalnie się o nas upomina, bo inaczej już nie można to forum jest pełne takich ludzi...

módl się dużo za swojego męża, na pewno teraz mu to potrzebne. choć zapewne sam jeszcze o tym nie wie.

[bolserca]

Mam na imię Monika :) milo mi was wszystkich poznać.

Mam na imię Monika :) milo mi was wszystkich poznać.

[kinga2]

[Michaił]

[NORBERT]

[Michaił]

[bolserca]

Na mojego męża chwalenie nie dziala bo obrsta w piórka i zachowuje się jak by wszystkie rozumy pozjadał. Mąż zjawił sie o godzinie 8.oo ja jeszcze spałam rozebrał sie i położyl do łóżka i mnie przytulil...udawałam, że śpię bo nie wiedziałam co mam powiedzieć, nagle miałam pustkę w głowie. Jest juz po 19.oo a my nie rozmawialismy ze soba na ten temat co sie stało bo mąż stwierdził, ze nie ma tematu i już i mamy sie zachowywac jak by wszystko było ok. Zaczełam mu opowiedać o ksiażce co zaczełam czytac o tym, ze trzeba rozwiązywac problemy bo potem to wszystko sie kumuluje i powstają awantury i na tym nasza rozmowa staneła. Razem z mężem zrobilismy obiad...a gdy wspomniałam mojej mamie, że czytam interesujacą książke " Toksyczni teściowie" to stiwerdzila, że ona jako matka i tesciowa jest IDEALNA. Zatkało mnie.

Na mojego męża chwalenie nie dziala bo obrsta w piórka i zachowuje się jak by wszystkie rozumy pozjadał. Mąż zjawił sie o godzinie 8.oo ja jeszcze spałam rozebrał sie i położyl do łóżka i mnie przytulil...udawałam, że śpię bo nie wiedziałam co mam powiedzieć, nagle miałam pustkę w głowie. Jest juz po 19.oo a my nie rozmawialismy ze soba na ten temat co sie stało bo mąż stwierdził, ze nie ma tematu i już i mamy sie zachowywac jak by wszystko było ok. Zaczełam mu opowiedać o ksiażce co zaczełam czytac o tym, ze trzeba rozwiązywac problemy bo potem to wszystko sie kumuluje i powstają awantury i na tym nasza rozmowa staneła. Razem z mężem zrobilismy obiad...a gdy wspomniałam mojej mamie, że czytam interesujacą książke " Toksyczni teściowie" to stiwerdzila, że ona jako matka i tesciowa jest IDEALNA. Zatkało mnie.

[Bella]

Z moje doświadczenia wynika, ze mąż to mało chętna do rozmowy istota . Ale wydaje mi sie ze to był bardzo znaczący gest z jego strony i dostałam tu na forum poradę, zeby nie brac pod uwagę wszystkiego co mąż mówi (często w złości) tylko czyny. Ja też bym wolała przegadac temat, ale on widocznie ochłonał i to mu starczyło.
A teściowa..........no cóż zadko widzimy swoje własne błędny, może lepiej zamiast podchodów powiedziec wprost, bo takie niedopowiedzenia sa wyniszczające

Z moje doświadczenia wynika, ze mąż to mało chętna do rozmowy istota . Ale wydaje mi sie ze to był bardzo znaczący gest z jego strony i dostałam tu na forum poradę, zeby nie brac pod uwagę wszystkiego co mąż mówi (często w złości) tylko czyny. Ja też bym wolała przegadac temat, ale on widocznie ochłonał i to mu starczyło.
A teściowa..........no cóż zadko widzimy swoje własne błędny, może lepiej zamiast podchodów powiedziec wprost, bo takie niedopowiedzenia sa wyniszczające