[Irmina]

Długo biłam się z myślami podzielenia się z kimś swoim problemem małżeńskim.Wyszłam za mąż 29 lat temu,zrezygnowałam z pracy,poświęcając się dzieciom i rodzinie,za co otrzymałam od męża zapłatę,kilka lat temu dowiedziałam się że przez cały czas trwania naszego małżeństwa byłam oszukiwana,jako osoba prawdomówna wierzyłam wszystkim słowom męża,a on po prostu oszukiwał mnie i do tej pory nie mówi mi prawdy,w grę nie wchodzi osoba trzecia...to wiem na pewno,czuję że sie dusze w tym małżeństwie,bardzo poważnie myślę o rozwodzie,nie chcę być już dłużej oszukiwana.moi synowie też proponują takie rozwiązanie,boję się że będę musiała spłacać jego długi które nagminnie zaciąga,nie patrząc na synów z których dwójka studiuje,jeden jest poważnie chory na serce i jest na naszym utrzymaniu bo renty nie możemy się doprosić bo syn nigdy nie pracował,chorować zaczął w szkole średniej,wymusiłam na mężu o miesięcznie 800 złotych i z takiej sumy utrzymuję siebie i czterech synów...na więcej nie mogę liczyć bo mój mąż też musi luksusowo żyć....mieszkamy w jednym domu,ale moja cierpliwość dobiega końca,jeśli możecie poradźcie co mam robić...Irena.

Długo biłam się z myślami podzielenia się z kimś swoim problemem małżeńskim.Wyszłam za mąż 29 lat temu,zrezygnowałam z pracy,poświęcając się dzieciom i rodzinie,za co otrzymałam od męża zapłatę,kilka lat temu dowiedziałam się że przez cały czas trwania naszego małżeństwa byłam oszukiwana,jako osoba prawdomówna wierzyłam wszystkim słowom męża,a on po prostu oszukiwał mnie i do tej pory nie mówi mi prawdy,w grę nie wchodzi osoba trzecia...to wiem na pewno,czuję że sie dusze w tym małżeństwie,bardzo poważnie myślę o rozwodzie,nie chcę być już dłużej oszukiwana.moi synowie też proponują takie rozwiązanie,boję się że będę musiała spłacać jego długi które nagminnie zaciąga,nie patrząc na synów z których dwójka studiuje,jeden jest poważnie chory na serce i jest na naszym utrzymaniu bo renty nie możemy się doprosić bo syn nigdy nie pracował,chorować zaczął w szkole średniej,wymusiłam na mężu o miesięcznie 800 złotych i z takiej sumy utrzymuję siebie i czterech synów...na więcej nie mogę liczyć bo mój mąż też musi luksusowo żyć....mieszkamy w jednym domu,ale moja cierpliwość dobiega końca,jeśli możecie poradźcie co mam robić...Irena.

[katblo]

Witaj!
Trudno wnioskować więcej z tego co piszesz. Jeśli mąż jest nieodpowiedzialny w kwestiach finansowych, można przeprowadzić rozdzielność majątkową i wnioskować o alimenty.
Radziłabym zapytać na forum Jarka o radę w kwestiach prawnych.

kącik prawny

Znajdziesz tutaj wsparcie i modlitwę, pojawiła się w Twoim kryzysie myśl o rozwodzie, dlatego myślę, że warto posłuchać tych dwóch audycji:



wierność Bogu i małżonkowi

czy wolno zgodzić się na rozwód

Obiecuję modlitwę
Z Bogiem!

Witaj!
Trudno wnioskować więcej z tego co piszesz. Jeśli mąż jest nieodpowiedzialny w kwestiach finansowych, można przeprowadzić rozdzielność majątkową i wnioskować o alimenty.
Radziłabym zapytać na forum Jarka o radę w kwestiach prawnych.

kącik prawny

Znajdziesz tutaj wsparcie i modlitwę, pojawiła się w Twoim kryzysie myśl o rozwodzie, dlatego myślę, że warto posłuchać tych dwóch audycji:



wierność Bogu i małżonkowi

czy wolno zgodzić się na rozwód

Obiecuję modlitwę
Z Bogiem!

[kinga2]

Irmina,
Witaj na forum.
Wydzielam Ci własny wątek,żeby odpowiedzi do Ciebie nie mieszały się z historią innej osoby.
Masz tu swoje miejsce do zbierania smutków i radości oraz wsparcia udzielanego przez Sycharki, a zwłaszcza na rozwijanie swojej historii jesli czujesz taką potrzebę.

Irmina,
Witaj na forum.
Wydzielam Ci własny wątek,żeby odpowiedzi do Ciebie nie mieszały się z historią innej osoby.
Masz tu swoje miejsce do zbierania smutków i radości oraz wsparcia udzielanego przez Sycharki, a zwłaszcza na rozwijanie swojej historii jesli czujesz taką potrzebę.

[Irmina]

Dziękuję za odzew,jeśli chodzi o nieodpowiedzialność mojego męża to objawia się ona w wielu dziedzinach życia,o których nie będę wspominać bo zajęłoby to wiele czasu...nie jest to osoba odpowiedzialna ani za innych ani za siebie-żyje sobie taki człowieczek dogadzający sam sobie rodzinę mając za nic,i jest mu bardzo wygodnie w takim stanie w jakim się znajduje...komunikacja jakakolwiek z tym człowiekiem nie wchodzi w rachubę...w 1995 roku przechodziliśmy kryzys rękę podał nam wikariusz z naszej parafii który był opiekunem i pasterzem Odnowy w Duchu Świętym w naszej parafii i było cudownie w naszym związku,chociaż kłamstwami mnie karmił nadal a ja nie byłam tego świadoma,przeszliśmy wiele rekolekcji jakie oferowała nam Odnowa w Duchu Świętym,byliśmy nawet animatorami grupy małżeńskiej,musiałam wyjechać do pracy i od tego momentu zaczęło się wszystko psuć w naszym związku mąż poczuł wolność i zaczął rządzić tak jak jemu było wygodnie,wszystkie porady uzyskiwał od sąsiadów,a że funduszami nie potrafił rządzić zaciągał coraz to nowe kredyty na nieznane mi cele,bo na dom tych pieniędzy nie przeznaczał...próby wyjaśnienia z mojej strony czegokolwiek kończyły się milczeniem męża...tak rozmawiamy ze sobą od pięciu lat.Miałam nadzieję że coś się zmieni ale jest coraz gorzej,obawiam się czy mąż nie popadł w jakąś depresję...w jego rodzinie rodzony męża brat był na rencie psychiatrycznej miewał stany hipomaniakalne-nie wiem czy choroby o podłożu psychicznym nie są czasem dziedziczne? O pójściu do lekarza w ogóle mowy nie ma,on jest zdrowy...a ja jestem na skraju nerwicy...modlę się jak potrafię,modlitwa wycisza mnie na chwilę,ale w moim domu w relacjach między nami nic się na lepsze nie dzieje...jeśli chodzi o rozdzielność majątkową to domy są moje odziedziczone po rodzicach wiec mój współmałżonek nie ma do nich praw,a alimenty sam mi płaci 800 zł. sąd być może przyznałby mi większe,ale nie mam zamiaru spłacać jego długów,niech je sam spłaca...dziękuję za wysłuchanie mnie jak bardzo było mi to potrzebne.pozdrawiam.I

Dziękuję za odzew,jeśli chodzi o nieodpowiedzialność mojego męża to objawia się ona w wielu dziedzinach życia,o których nie będę wspominać bo zajęłoby to wiele czasu...nie jest to osoba odpowiedzialna ani za innych ani za siebie-żyje sobie taki człowieczek dogadzający sam sobie rodzinę mając za nic,i jest mu bardzo wygodnie w takim stanie w jakim się znajduje...komunikacja jakakolwiek z tym człowiekiem nie wchodzi w rachubę...w 1995 roku przechodziliśmy kryzys rękę podał nam wikariusz z naszej parafii który był opiekunem i pasterzem Odnowy w Duchu Świętym w naszej parafii i było cudownie w naszym związku,chociaż kłamstwami mnie karmił nadal a ja nie byłam tego świadoma,przeszliśmy wiele rekolekcji jakie oferowała nam Odnowa w Duchu Świętym,byliśmy nawet animatorami grupy małżeńskiej,musiałam wyjechać do pracy i od tego momentu zaczęło się wszystko psuć w naszym związku mąż poczuł wolność i zaczął rządzić tak jak jemu było wygodnie,wszystkie porady uzyskiwał od sąsiadów,a że funduszami nie potrafił rządzić zaciągał coraz to nowe kredyty na nieznane mi cele,bo na dom tych pieniędzy nie przeznaczał...próby wyjaśnienia z mojej strony czegokolwiek kończyły się milczeniem męża...tak rozmawiamy ze sobą od pięciu lat.Miałam nadzieję że coś się zmieni ale jest coraz gorzej,obawiam się czy mąż nie popadł w jakąś depresję...w jego rodzinie rodzony męża brat był na rencie psychiatrycznej miewał stany hipomaniakalne-nie wiem czy choroby o podłożu psychicznym nie są czasem dziedziczne? O pójściu do lekarza w ogóle mowy nie ma,on jest zdrowy...a ja jestem na skraju nerwicy...modlę się jak potrafię,modlitwa wycisza mnie na chwilę,ale w moim domu w relacjach między nami nic się na lepsze nie dzieje...jeśli chodzi o rozdzielność majątkową to domy są moje odziedziczone po rodzicach wiec mój współmałżonek nie ma do nich praw,a alimenty sam mi płaci 800 zł. sąd być może przyznałby mi większe,ale nie mam zamiaru spłacać jego długów,niech je sam spłaca...dziękuję za wysłuchanie mnie jak bardzo było mi to potrzebne.pozdrawiam.I

[róża]

Warto zadać sobie pytanie - dlaczego mąż kłamie? Ireno, jak reagujesz na prawdę? Może lęka się Twojej reakcji?? Z prawdą musi być tak, że 'opłaca się' ją mówić, że spotyka się ze zrozumieniem i poszanowaniem dla mówiącego ją.
Rozumiem, że macie różne podejście do spraw związanych z majątkiem... Czyż to nie on Was dzieli?
Jaka jest Twoja hierarchia wartości? Czy jest tam miejsce dla męża?
Przecież był krótki czas, kiedy między Wami było dobrze, więc to jest możliwe...
Ireno, szukaj tego, co jeszcze Was łączy.

Cytat:

jeśli chodzi o rozdzielność majątkową to domy są moje odziedziczone po rodzicach wiec mój współmałżonek nie ma do nich praw,

Na pewno nie będzie to odziedziczony majątek...

[ Dodano: 2010-08-26, 09:28 ]

Cytat:

w grę nie wchodzi osoba trzecia...

Jeśli w porę nie opamiętacie się - 'może wejść'... Taka, która wysłucha, zrozumie, przytuli... Chcesz tego???

[ Dodano: 2010-08-26, 09:36 ]
http://www.youtube.com/wa...feature=related

Warto zadać sobie pytanie - dlaczego mąż kłamie? Ireno, jak reagujesz na prawdę? Może lęka się Twojej reakcji?? Z prawdą musi być tak, że 'opłaca się' ją mówić, że spotyka się ze zrozumieniem i poszanowaniem dla mówiącego ją.
Rozumiem, że macie różne podejście do spraw związanych z majątkiem... Czyż to nie on Was dzieli?
Jaka jest Twoja hierarchia wartości? Czy jest tam miejsce dla męża?
Przecież był krótki czas, kiedy między Wami było dobrze, więc to jest możliwe...
Ireno, szukaj tego, co jeszcze Was łączy.

Cytat:

jeśli chodzi o rozdzielność majątkową to domy są moje odziedziczone po rodzicach wiec mój współmałżonek nie ma do nich praw,

Na pewno nie będzie to odziedziczony majątek...

[ Dodano: 2010-08-26, 09:28 ]

Cytat:

w grę nie wchodzi osoba trzecia...

Jeśli w porę nie opamiętacie się - 'może wejść'... Taka, która wysłucha, zrozumie, przytuli... Chcesz tego???

[ Dodano: 2010-08-26, 09:36 ]
http://www.youtube.com/wa...feature=related

[Irmina]

W swoim życiu zawsze kierowałam się prawdą to był i Jest do tej pory mój priorytet,zawsze stawiałam na dialog między małżonkami nie przerażała mnie nawet najgorsza prawda...reagowałam na wszystko bardzo spokojnie,uważałam że problemy rodzinne można rozwiązać poprzez dialog-ale nie z moim mężem,dużo w moim życiu nabruździła mi teściowa i to jej" testamentu"trzyma się synek-po co rozmawiać,najlepiej wyjść z domu i mieć święty spokój a ty sobie rozmawiaj sama ze sobą...jeśli chodzi o sprawy majątkowe te nie interesują mnie wcale...to co mamy należy do naszych synów...jeśli założą swoje rodziny pozostawię im wszystko.Mnie naprawdę niewiele potrzeba trochę spokoju w rodzinie,który otrzymuję tylko od synów,bo z mężem to mam same problemy.Nie wiem czy potrafię znaleźć coś co jeszcze nas łączy...przez tyle lat karmił mnie swoim kłamstwem a ja mu wierzyłam,i jak bardzo jest mi z tym ciężko bo dalej mnie okłamuje,ja mu po prostu nie wierzę,synów też oszukuję każdemu mówiąc co innego ...wtedy dopiero wychodzi wielkie kłamstwo...i jest nam wszystkim bardzo przykro,synowie może i przechodzą nad tym do punktu dziennego ale ja nie potrafię ...jestem osobą wierzącą,uwielbiam się modlić modlą sie też moi synowie...są w służbie lektorskiej,w tej dziedzinie życia jest cudownie.Tylko mąż nie modli sie wcale, strasznie przeklina,ja jestem bezsilna,synowie ciągle mu tłumaczą że robi źle-bez odzewu z jego strony...zło działa,widocznie nie mamy tyle sił aby je pokonać w naszej rodzinie.Teraz jest mi to obojętne,czy mąż znajdzie sobie drugą partnerkę...do tego też jest za leniwy...przy nas ma wszelkie wygody i myślę że jest mu z tym b.dobrze.

W swoim życiu zawsze kierowałam się prawdą to był i Jest do tej pory mój priorytet,zawsze stawiałam na dialog między małżonkami nie przerażała mnie nawet najgorsza prawda...reagowałam na wszystko bardzo spokojnie,uważałam że problemy rodzinne można rozwiązać poprzez dialog-ale nie z moim mężem,dużo w moim życiu nabruździła mi teściowa i to jej" testamentu"trzyma się synek-po co rozmawiać,najlepiej wyjść z domu i mieć święty spokój a ty sobie rozmawiaj sama ze sobą...jeśli chodzi o sprawy majątkowe te nie interesują mnie wcale...to co mamy należy do naszych synów...jeśli założą swoje rodziny pozostawię im wszystko.Mnie naprawdę niewiele potrzeba trochę spokoju w rodzinie,który otrzymuję tylko od synów,bo z mężem to mam same problemy.Nie wiem czy potrafię znaleźć coś co jeszcze nas łączy...przez tyle lat karmił mnie swoim kłamstwem a ja mu wierzyłam,i jak bardzo jest mi z tym ciężko bo dalej mnie okłamuje,ja mu po prostu nie wierzę,synów też oszukuję każdemu mówiąc co innego ...wtedy dopiero wychodzi wielkie kłamstwo...i jest nam wszystkim bardzo przykro,synowie może i przechodzą nad tym do punktu dziennego ale ja nie potrafię ...jestem osobą wierzącą,uwielbiam się modlić modlą sie też moi synowie...są w służbie lektorskiej,w tej dziedzinie życia jest cudownie.Tylko mąż nie modli sie wcale, strasznie przeklina,ja jestem bezsilna,synowie ciągle mu tłumaczą że robi źle-bez odzewu z jego strony...zło działa,widocznie nie mamy tyle sił aby je pokonać w naszej rodzinie.Teraz jest mi to obojętne,czy mąż znajdzie sobie drugą partnerkę...do tego też jest za leniwy...przy nas ma wszelkie wygody i myślę że jest mu z tym b.dobrze.

[w.z.]

Witaj!

Czytając takie posty jak Twoje, zastanawiam się jaki masz cel?

Przedstawiłaś Waszą sytuację bardzo jednostronnie - zły mąż - dobra ja. Jakoś mi to nie pasuje z obrazem rozmodlonej wierzącej osoby.

Moim zdaniem Pan Bóg dopuszcza w Swojej Łaskawości kryzysy po to, aby NAS zmienić, a nie naszych współmałżonków. Powiem bardziej radykalnie - dla mnie jest to szczególny wyraz Miłości Boga - gdy dopuści do nas kryzys. To często znak, że Bóg chce nam dać coś więcej. Chce się do nas bardziej przybliżyć.

Zostaw w spokoju swojego męża, nie zmienisz go. O wiele więcej zyskasz powierzając się głębiej Bogu, a On już sam najlepiej zadba o Twoje sprawy.

pozdrawiam

Witaj!

Czytając takie posty jak Twoje, zastanawiam się jaki masz cel?

Przedstawiłaś Waszą sytuację bardzo jednostronnie - zły mąż - dobra ja. Jakoś mi to nie pasuje z obrazem rozmodlonej wierzącej osoby.

Moim zdaniem Pan Bóg dopuszcza w Swojej Łaskawości kryzysy po to, aby NAS zmienić, a nie naszych współmałżonków. Powiem bardziej radykalnie - dla mnie jest to szczególny wyraz Miłości Boga - gdy dopuści do nas kryzys. To często znak, że Bóg chce nam dać coś więcej. Chce się do nas bardziej przybliżyć.

Zostaw w spokoju swojego męża, nie zmienisz go. O wiele więcej zyskasz powierzając się głębiej Bogu, a On już sam najlepiej zadba o Twoje sprawy.

pozdrawiam

[Irmina]

Być może tak,jestem tylko człowiekiem a nie osobą świętą...jak powiadają tonący chwyta się brzytwy,ja nie potrafię poradzić sobie w tej sytuacji,jestem uczciwa wobec swojego męża,lecz on mi tym samym nie odpłaca,w czym wiec jest tutaj moja wina...nie ja swoimi kłamstwami doprowadziłam nasze małżeństwo do takiego stanu...jak byś się czuł/a jakby
Twój współmałżonek karmił Cię kłamstwami przez całe Wasze małżeńskie pożycie? Jeśli chodzi o modlitwę to się modlę-widocznie nie zbyt żarliwie...a może jest to jest mój życiowy krzyż.

Być może tak,jestem tylko człowiekiem a nie osobą świętą...jak powiadają tonący chwyta się brzytwy,ja nie potrafię poradzić sobie w tej sytuacji,jestem uczciwa wobec swojego męża,lecz on mi tym samym nie odpłaca,w czym wiec jest tutaj moja wina...nie ja swoimi kłamstwami doprowadziłam nasze małżeństwo do takiego stanu...jak byś się czuł/a jakby
Twój współmałżonek karmił Cię kłamstwami przez całe Wasze małżeńskie pożycie? Jeśli chodzi o modlitwę to się modlę-widocznie nie zbyt żarliwie...a może jest to jest mój życiowy krzyż.

[Nirwanna]

Irmina, możesz napisać czego te kłamstwa dotyczyły i dotyczą? Piszesz bardzo ogólnie, więc może trudno nam jakoś miarodajnie się odnieść do Twojej historii....

Irmina, możesz napisać czego te kłamstwa dotyczyły i dotyczą? Piszesz bardzo ogólnie, więc może trudno nam jakoś miarodajnie się odnieść do Twojej historii....

[w.z.]

[kinga2]

Witajcie,
Powtórzę za ks. kan. Józefem Kiełpińskim - Proboszczem parafii w Płowęży , że Zło zaczyna działać niespodziewanie i na skutek konkretnych działań w przeszłości, do których nie przywiązywaliśmy większej uwagi i dlatego trudno czasem dociec jego przyczyn.
A zatem skoro Irmina, jest osobą prawdomówną i wierzącą będzie Jej łatwiej stanąć w prawdzie na temat całęj swojej rodziny ( zwłaszcza wobec siebie ) i przeanalizuje co tak naprawdę doprowadziło do obecnego stanu.
Zachęcam zatem nie tylko ją , ale wiekszość z nas, aby nie skupiać się nerwowo nad obecną sytuacją, a rozpatrywać raczej przyczyny i ich szukać, a w czasie obecnym tylko blokować wszelkie zachowania powiększające krzywdę czyli urzeczywistniać wszelkie niezbędne posunięcia prawne, terapeutyczne , rekolekcyjne, duchowe itd.
Gdy otwieramy się sercem i umysłem na poznanie przyczyn choroby to łatwiej ją leczyć.

Witajcie,
Powtórzę za ks. kan. Józefem Kiełpińskim - Proboszczem parafii w Płowęży , że Zło zaczyna działać niespodziewanie i na skutek konkretnych działań w przeszłości, do których nie przywiązywaliśmy większej uwagi i dlatego trudno czasem dociec jego przyczyn.
A zatem skoro Irmina, jest osobą prawdomówną i wierzącą będzie Jej łatwiej stanąć w prawdzie na temat całęj swojej rodziny ( zwłaszcza wobec siebie ) i przeanalizuje co tak naprawdę doprowadziło do obecnego stanu.
Zachęcam zatem nie tylko ją , ale wiekszość z nas, aby nie skupiać się nerwowo nad obecną sytuacją, a rozpatrywać raczej przyczyny i ich szukać, a w czasie obecnym tylko blokować wszelkie zachowania powiększające krzywdę czyli urzeczywistniać wszelkie niezbędne posunięcia prawne, terapeutyczne , rekolekcyjne, duchowe itd.
Gdy otwieramy się sercem i umysłem na poznanie przyczyn choroby to łatwiej ją leczyć.

[NORBERT]

[Irmina]

Jesteśmy ze sobą od 29 lat,przysięgaliśmy sobie przed ołtarzem i ja starałam się tej przysięgi dotrzymać-jak powiadają żona łatwowierna nie pracująca siedząca w domu wychowująca dzieci ,dałam możliwość mężowi robienia kariery, kontynuowanie nauki,o pracy mojej oczywiście nie było mowy bo były dzieci,byłam z nim bo chłopcy potrzebowali ojca,słuchałam jego kłamstw,wierząc jakby były prawdą a nie były jak zaczęło to do mnie docierać byłam w szoku...zastanawiałam sie za kogo wyszłam... a kłamstwa były i są różne dotyczące życia codziennego,on po prostu fantazjuje...zmienić jego nie zmienię bo nie można zmienić człowieka,jestem z nim bo tak zostałam wychowana,w mojej rodzinie nie było rozwodów...reperować co się popsuło muszą chcieć dwie osoby...,a łatwizna nigdy nie była moją mocną stroną,bo gdyby tak było ,moje życie wyglądałoby pewnie inaczej.Nie rozumiem zdziwienia Norberta-że nawet mamy dzieci???po co zakładać rodzinę???jak nie dla dzieci-to jest przecież rodziców największy skarb,i ogromna satysfakcja jak je się wychowa na cudownych ludzi.

Jesteśmy ze sobą od 29 lat,przysięgaliśmy sobie przed ołtarzem i ja starałam się tej przysięgi dotrzymać-jak powiadają żona łatwowierna nie pracująca siedząca w domu wychowująca dzieci ,dałam możliwość mężowi robienia kariery, kontynuowanie nauki,o pracy mojej oczywiście nie było mowy bo były dzieci,byłam z nim bo chłopcy potrzebowali ojca,słuchałam jego kłamstw,wierząc jakby były prawdą a nie były jak zaczęło to do mnie docierać byłam w szoku...zastanawiałam sie za kogo wyszłam... a kłamstwa były i są różne dotyczące życia codziennego,on po prostu fantazjuje...zmienić jego nie zmienię bo nie można zmienić człowieka,jestem z nim bo tak zostałam wychowana,w mojej rodzinie nie było rozwodów...reperować co się popsuło muszą chcieć dwie osoby...,a łatwizna nigdy nie była moją mocną stroną,bo gdyby tak było ,moje życie wyglądałoby pewnie inaczej.Nie rozumiem zdziwienia Norberta-że nawet mamy dzieci???po co zakładać rodzinę???jak nie dla dzieci-to jest przecież rodziców największy skarb,i ogromna satysfakcja jak je się wychowa na cudownych ludzi.

[NORBERT]