[basilicum]

róża, przeraża mnie ta perspektywa. Wygląda na to, że dniem kiedy sie od tego uwolnie bedzie dzień kiedy tesciowa przeniesie sie do Sw. Piotra,a i to nie jest gwarancja.Do tego czasu jakiekolwiek relacje miedzy nami umrą. Juz teraz chodzimy ze soba do łóżka po to, aby sie wyspać. Nie ma zadnej czulosci, a jak nawet mąż cos probuje zainincjować to ja mam taka bariere, że nie potrafię. Osttanio chcial intymnosci jak byla tesciowa, z tesciowa za sciana!!!!Widze, ze jak ona jest i ja nie jestem nadasana jak mowi to on jest szczesliwy.Tylko, ze ja jestem nieszczesliwa.

[ Dodano: 2010-04-07, 12:56 ]
Mąż do poradni chodzic nie chce. Mowi, ze ja mam chodzic.

Mam wrazenie, ze cale zycie zwalilo mi sie w gruzy. Chcialam miec kiedys wiecej dzieci, ale teraz juz wiem ze ich nie bedzie. Bo wtedy bedzie mnie zostawial z dwojka dzieci i jechal do mamusi.

Zarzuca mi, ze ja "ciagle siedze u mamusi", a ja dwiedzam ja raz w tygodniu i to bez niego, boon nie chce. Bylo juzlepiej,jak nie ma tesciowej to nie jest zle, jak sie pojawia to zawsze jest zle.

róża, przeraża mnie ta perspektywa. Wygląda na to, że dniem kiedy sie od tego uwolnie bedzie dzień kiedy tesciowa przeniesie sie do Sw. Piotra,a i to nie jest gwarancja.Do tego czasu jakiekolwiek relacje miedzy nami umrą. Juz teraz chodzimy ze soba do łóżka po to, aby sie wyspać. Nie ma zadnej czulosci, a jak nawet mąż cos probuje zainincjować to ja mam taka bariere, że nie potrafię. Osttanio chcial intymnosci jak byla tesciowa, z tesciowa za sciana!!!!Widze, ze jak ona jest i ja nie jestem nadasana jak mowi to on jest szczesliwy.Tylko, ze ja jestem nieszczesliwa.

[ Dodano: 2010-04-07, 12:56 ]
Mąż do poradni chodzic nie chce. Mowi, ze ja mam chodzic.

Mam wrazenie, ze cale zycie zwalilo mi sie w gruzy. Chcialam miec kiedys wiecej dzieci, ale teraz juz wiem ze ich nie bedzie. Bo wtedy bedzie mnie zostawial z dwojka dzieci i jechal do mamusi.

Zarzuca mi, ze ja "ciagle siedze u mamusi", a ja dwiedzam ja raz w tygodniu i to bez niego, boon nie chce. Bylo juzlepiej,jak nie ma tesciowej to nie jest zle, jak sie pojawia to zawsze jest zle.

[róża]

Cytat:

róża, przeraża mnie ta perspektywa. Wygląda na to, że dniem kiedy sie od tego uwolnie bedzie dzień kiedy tesciowa przeniesie sie do Sw. Piotra,a i to nie jest gwarancja.Do tego czasu jakiekolwiek relacje miedzy nami umrą.

basilicum, może nie aż tak. Moja teściowa żyje, i oby jak najdłużej, ale już bardzo rzadko nas odwiedza... Najgorszy czas, to był chyba ten okres 7-10 lat po ślubie, potem emocje po obydwu stronach barykady zaczęły nieco opadać i było coraz znośniej. Tak więc - nie trać nadziei!
Może spróbuj jednak zachęcać męża do wspólnych wizyt u Twojej mamy (jakoś tak, że raz do Twojej, raz do Jego), bo nic lepszego dla męża nad to, niż doświadczyć samemu stanu, jaki powoduje w Tobie obecność jego mamy... I warto zadbać, żeby Te odwiedziny były wspólne, z dziećmi - może z czasem przyjdzie mężowi myśl, że to jednak zbyt często, że to męczące i to odnośnie obydwu...
Potrzebna rozmowa (niewykluczone, ze skończy się awanturą), warto zadbać o korzystny moment do niej, czyli na pewno nie wtedy, kiedy coś zgrzyta... Moim zdaniem trzeba zacząć od tego, że tesciowe są dwie i wypadałoby je traktować równo.
Pomóc może też uśmiech i zachowanie "dobrego dystansu". Tyle mamy kawałów o teściowych, kiedy spodziewasz się wizyty - swojej, czytaj...

Młody człowiek podnieconym głosem mówi matce, że zakochał się i się żeni:
- Tak dla jaj, przyprowadzę trzy kobiety i spróbujesz zgadnąć, którą z nich zamierzam poślubić.
Matka się zgodziła. Następnego dnia przyprowadza trzy piękne kobiety, sadza je na kanapie i rozmawiają chwilę z matką. Potem syn pyta:
- Dobrze, mamo, a teraz zgadnij, którą zamierzam poślubić.
- Tę w środku ? odpowiada bez wahania.
- To zdumiewające, mamo. Zgadza się. Skąd wiedziałaś?
- Nie lubię jej.

http://www.youtube.com/watch?v=JjukrTLYzLw

Cytat:

róża, przeraża mnie ta perspektywa. Wygląda na to, że dniem kiedy sie od tego uwolnie bedzie dzień kiedy tesciowa przeniesie sie do Sw. Piotra,a i to nie jest gwarancja.Do tego czasu jakiekolwiek relacje miedzy nami umrą.

basilicum, może nie aż tak. Moja teściowa żyje, i oby jak najdłużej, ale już bardzo rzadko nas odwiedza... Najgorszy czas, to był chyba ten okres 7-10 lat po ślubie, potem emocje po obydwu stronach barykady zaczęły nieco opadać i było coraz znośniej. Tak więc - nie trać nadziei!
Może spróbuj jednak zachęcać męża do wspólnych wizyt u Twojej mamy (jakoś tak, że raz do Twojej, raz do Jego), bo nic lepszego dla męża nad to, niż doświadczyć samemu stanu, jaki powoduje w Tobie obecność jego mamy... I warto zadbać, żeby Te odwiedziny były wspólne, z dziećmi - może z czasem przyjdzie mężowi myśl, że to jednak zbyt często, że to męczące i to odnośnie obydwu...
Potrzebna rozmowa (niewykluczone, ze skończy się awanturą), warto zadbać o korzystny moment do niej, czyli na pewno nie wtedy, kiedy coś zgrzyta... Moim zdaniem trzeba zacząć od tego, że tesciowe są dwie i wypadałoby je traktować równo.
Pomóc może też uśmiech i zachowanie "dobrego dystansu". Tyle mamy kawałów o teściowych, kiedy spodziewasz się wizyty - swojej, czytaj...

Młody człowiek podnieconym głosem mówi matce, że zakochał się i się żeni:
- Tak dla jaj, przyprowadzę trzy kobiety i spróbujesz zgadnąć, którą z nich zamierzam poślubić.
Matka się zgodziła. Następnego dnia przyprowadza trzy piękne kobiety, sadza je na kanapie i rozmawiają chwilę z matką. Potem syn pyta:
- Dobrze, mamo, a teraz zgadnij, którą zamierzam poślubić.
- Tę w środku ? odpowiada bez wahania.
- To zdumiewające, mamo. Zgadza się. Skąd wiedziałaś?
- Nie lubię jej.

http://www.youtube.com/watch?v=JjukrTLYzLw

[basilicum]

róża, dzieki za rady. Staram się czytac, słuchać, dowcipow także, ale czuje sie taka tym wszytkim przytloczona. Moja tesciowa nie przyjezdza co weekend, w tym roku byla 3 razy, czyli co 6 tygodni, ale dla mnie to czesto. jej wizyty sa bardzo emocjonalnie da mnie wyczerpujace. Na sama mysl o zblizajacych sie dniach wolnych, swiat , urlopu, robi mi sie mdlo jak pomysle, ze znowu sie zjawi, aja na to nie mam wplywu, bo moj maz na jej pomysly rzytakuje, a ze mna nie konsultuje tylko informuje o faktach. Chce mi sie uciekac. Bo im bardziej ona napiera, tym bardziej mam ochote uciekac.To chyba oczywiste. Nie dochodzi do niej, ze jak przyjechala w gosci to powinna sie przystosowac do warunkow panujacych w domu, do ktorego przyjechala. Ona chce rzadzic, a ja nie jestem malym dzieckiem, aby sie podporzadkowywac.

Mdli mnie od tego wszytkiego. Nie moge spac, nie moge zlapac oddechu, boli mnie zoladek. I nawet kieliszek wina tu nie pomoze,bo zapijac problem to nie rozwiazanie.

róża, dzieki za rady. Staram się czytac, słuchać, dowcipow także, ale czuje sie taka tym wszytkim przytloczona. Moja tesciowa nie przyjezdza co weekend, w tym roku byla 3 razy, czyli co 6 tygodni, ale dla mnie to czesto. jej wizyty sa bardzo emocjonalnie da mnie wyczerpujace. Na sama mysl o zblizajacych sie dniach wolnych, swiat , urlopu, robi mi sie mdlo jak pomysle, ze znowu sie zjawi, aja na to nie mam wplywu, bo moj maz na jej pomysly rzytakuje, a ze mna nie konsultuje tylko informuje o faktach. Chce mi sie uciekac. Bo im bardziej ona napiera, tym bardziej mam ochote uciekac.To chyba oczywiste. Nie dochodzi do niej, ze jak przyjechala w gosci to powinna sie przystosowac do warunkow panujacych w domu, do ktorego przyjechala. Ona chce rzadzic, a ja nie jestem malym dzieckiem, aby sie podporzadkowywac.

Mdli mnie od tego wszytkiego. Nie moge spac, nie moge zlapac oddechu, boli mnie zoladek. I nawet kieliszek wina tu nie pomoze,bo zapijac problem to nie rozwiazanie.

[róża]

basilicum, u mnie było niemalże identycznie - dłuższe wizyty ok. 3 razy do roku, żadnych zapowiedzi (klucze do mieszkania własne) i też, kiedy zorientowałam się, o co w tych wizytach tak naprawdę chodzi - najchętniej uciekałabym z domu gdzie pieprz rośnie. Ale, jak widzisz - przeżyłam i nawet dziś śmieję się z tego . Ty też dasz radę!
Postaraj się jak najmniej o teściowej mówić, jak najmniej o niej myśleć, tak, aby ten temat nie był zawsze w centrum Waszych rozmów. Kiedy będzie jej mniej w Twoich myślach, w sercu - będzie też mniej w Twoim (Waszym) życiu, a o to przecież chodzi. Wyjedzie - spróbuj zapomnieć, a skup się na poprawie relacji pomiędzy Wami. Te relacje nie mogą być nieustannie nasycone aromatem teściowej, nie pozwól, aby ona zamieszkiwała duchem w Waszym domu.. Wystarczy Ci czas, kiedy jest obecna ciałem... Czyż nie tak?

basilicum, u mnie było niemalże identycznie - dłuższe wizyty ok. 3 razy do roku, żadnych zapowiedzi (klucze do mieszkania własne) i też, kiedy zorientowałam się, o co w tych wizytach tak naprawdę chodzi - najchętniej uciekałabym z domu gdzie pieprz rośnie. Ale, jak widzisz - przeżyłam i nawet dziś śmieję się z tego . Ty też dasz radę!
Postaraj się jak najmniej o teściowej mówić, jak najmniej o niej myśleć, tak, aby ten temat nie był zawsze w centrum Waszych rozmów. Kiedy będzie jej mniej w Twoich myślach, w sercu - będzie też mniej w Twoim (Waszym) życiu, a o to przecież chodzi. Wyjedzie - spróbuj zapomnieć, a skup się na poprawie relacji pomiędzy Wami. Te relacje nie mogą być nieustannie nasycone aromatem teściowej, nie pozwól, aby ona zamieszkiwała duchem w Waszym domu.. Wystarczy Ci czas, kiedy jest obecna ciałem... Czyż nie tak?

[basilicum]

róża, tak zgadza się. Niestety jak jej nie ma to jej duch krąży nad nami jak jakieś upiorne widmo. A ja caly czas drżę, je wroci i znowu bedzie smrod.

Musze popracowac nad tym, aby mąż nie uciekał ode mnie i dziecka do niej.

A ona jest jak bumerang, wraca i wraca. Chciaabym miec z nia dobre stosunki, ale nie umiem. Ona by chciala, abym bez niej zyc nie mogla.

róża, tak zgadza się. Niestety jak jej nie ma to jej duch krąży nad nami jak jakieś upiorne widmo. A ja caly czas drżę, je wroci i znowu bedzie smrod.

Musze popracowac nad tym, aby mąż nie uciekał ode mnie i dziecka do niej.

A ona jest jak bumerang, wraca i wraca. Chciaabym miec z nia dobre stosunki, ale nie umiem. Ona by chciala, abym bez niej zyc nie mogla.

[róża]

Cytat:

A ja caly czas drżę, je wroci i znowu bedzie smrod.

Nad tym drżeniem warto popracować, bo ono niebawem uczyni z Ciebie kłębek nerwów, może potrzebne są leki uspokajające, tak, aby chociaż przez pewien czas - pomóc sobie w wyciszeniu...
Odjeżdża teściowa z domu - odjeżdża z myśli, ciesz się Wami, brakiem jej obecności... Do następnej wizyty siły trzeba zregenerować.
Ależ brutalne to, co piszę i zdaję sobie sprawę, że tak być nie powinno... Samo życie - takie właśnie jest... Po prostu niektórych ludzi kochać jest bardzo trudno... Warto za nich modlić się, aby nie popaść w destrukcyjną nienawiść, to takie łatwe, kiedy na jednej szali leży własna rodzina, a na drugiej człowiek, który nieustannie i z powodzeniem - burzy w niej miłość. I możnaby szukać wytłumaczenia, dlaczego tak, nie inaczej i pewnie znalazłoby się...
Ale pomóc sobie - można i trzeba.

[ Dodano: 2010-04-07, 16:56 ]
basilicum, jeszcze nie teraz, ale kiedyś, kiedy już nieco ochłoniesz, a spotkacie się znowu (może to będzie w domu teściowej, może sama zaproponuj mężowi takie odwiedziny), spróbuj uważnie jej posłuchać (bez wypominania) - o czym ona najchętniej mówi, jakie ma problemy, co ją trapi itd. - daj jej po prostu wygadać się. Może przy filiżance kawy, ale koniecznie znajdując dla niej czas... Może tylko tego od Ciebie oczekuje, to tak niewiele, a może zdziałać cuda - poprawić relacje pomiędzy Wami (najlepiej, gdyby męża przy tej rozmowie nie było). Musi być coś, co powoduje w niej taki właśnie stosunek do Ciebie, w czymś nie spełniasz jej oczekiwań (choć przecież nie musisz)...
Zainteresować się czyimś "pokręconym" życiem, wysłuchać, współczuć - to już może być pierwszy krok do rezygnacji z agresji.
Warto wziąć pod uwagę, że swoją niechęcią do niej nic dobrego nie osiągniesz, może warto przełamać się i niczym miłosierny Samarytanin - pochylić się nad nieszczęściem, to na pewno opłaci się - dla Was obydwu... Chodzi o to, aby ona przestała traktować Ciebie (a Ty ją) jako wroga, z którym trzeba walczyć. Czasem wystarczy kilka gestów, ciepła rozmowa i lody topnieją (walka zabiera siły, zdrowie)... I tego Ci życzę.

Cytat:

A ja caly czas drżę, je wroci i znowu bedzie smrod.

Nad tym drżeniem warto popracować, bo ono niebawem uczyni z Ciebie kłębek nerwów, może potrzebne są leki uspokajające, tak, aby chociaż przez pewien czas - pomóc sobie w wyciszeniu...
Odjeżdża teściowa z domu - odjeżdża z myśli, ciesz się Wami, brakiem jej obecności... Do następnej wizyty siły trzeba zregenerować.
Ależ brutalne to, co piszę i zdaję sobie sprawę, że tak być nie powinno... Samo życie - takie właśnie jest... Po prostu niektórych ludzi kochać jest bardzo trudno... Warto za nich modlić się, aby nie popaść w destrukcyjną nienawiść, to takie łatwe, kiedy na jednej szali leży własna rodzina, a na drugiej człowiek, który nieustannie i z powodzeniem - burzy w niej miłość. I możnaby szukać wytłumaczenia, dlaczego tak, nie inaczej i pewnie znalazłoby się...
Ale pomóc sobie - można i trzeba.

[ Dodano: 2010-04-07, 16:56 ]
basilicum, jeszcze nie teraz, ale kiedyś, kiedy już nieco ochłoniesz, a spotkacie się znowu (może to będzie w domu teściowej, może sama zaproponuj mężowi takie odwiedziny), spróbuj uważnie jej posłuchać (bez wypominania) - o czym ona najchętniej mówi, jakie ma problemy, co ją trapi itd. - daj jej po prostu wygadać się. Może przy filiżance kawy, ale koniecznie znajdując dla niej czas... Może tylko tego od Ciebie oczekuje, to tak niewiele, a może zdziałać cuda - poprawić relacje pomiędzy Wami (najlepiej, gdyby męża przy tej rozmowie nie było). Musi być coś, co powoduje w niej taki właśnie stosunek do Ciebie, w czymś nie spełniasz jej oczekiwań (choć przecież nie musisz)...
Zainteresować się czyimś "pokręconym" życiem, wysłuchać, współczuć - to już może być pierwszy krok do rezygnacji z agresji.
Warto wziąć pod uwagę, że swoją niechęcią do niej nic dobrego nie osiągniesz, może warto przełamać się i niczym miłosierny Samarytanin - pochylić się nad nieszczęściem, to na pewno opłaci się - dla Was obydwu... Chodzi o to, aby ona przestała traktować Ciebie (a Ty ją) jako wroga, z którym trzeba walczyć. Czasem wystarczy kilka gestów, ciepła rozmowa i lody topnieją (walka zabiera siły, zdrowie)... I tego Ci życzę.

[Danka 9]

Basilicum, relacja z tesciowa bardzo wazna

tak sobie czytam Wasza dyskusje, rady

nie mam takich doswiadczen
ale wyrazne jest dla mnie jedno....dobrze maz Ci podpowiada..to Ty basilicum masz pracowac nad sobą

nikt inny i mysle sobie ze na te chwile, tesciowa jest tylko dodatkiem..nie sednem problemu
problem w Tobie...
jak nie byloby tesciowej obk, to bylby maz...jak nie maz to ktos inny bliski, kolezanka

oni tylko wywołuaj wilka z lasu...sa Twoim lustrem...tak sie zlozylo i dzieki Bogu bo masz powod zyby pracowac..nie masz teraz wyjscia

to basilisum ma do przepracowania dystatns do ludzi
to basilicum ma nauczyc sie konsekwencji
to basilicum moze nauczyc sie jak mowic "nie" i stawiac granice
tak by nikt nie byl w stanie Cie skrzywdzic..dla siebie, dla meza, dla synka!!! (zeby sie uczyl od Ciebie!!!)
zeby zobaczyl ze mama jest silna kobieta, ktorej nie da sie w kaszę dmuchać !!

[ Dodano: 2010-04-07, 17:34 ]
reszta przyjdzie sama..ta sytuacja z tesciowa, czy dom czy hotel...piszesz o swiecie pracy w maju???

Basilicum, relacja z tesciowa bardzo wazna

tak sobie czytam Wasza dyskusje, rady

nie mam takich doswiadczen
ale wyrazne jest dla mnie jedno....dobrze maz Ci podpowiada..to Ty basilicum masz pracowac nad sobą

nikt inny i mysle sobie ze na te chwile, tesciowa jest tylko dodatkiem..nie sednem problemu
problem w Tobie...
jak nie byloby tesciowej obk, to bylby maz...jak nie maz to ktos inny bliski, kolezanka

oni tylko wywołuaj wilka z lasu...sa Twoim lustrem...tak sie zlozylo i dzieki Bogu bo masz powod zyby pracowac..nie masz teraz wyjscia

to basilisum ma do przepracowania dystatns do ludzi
to basilicum ma nauczyc sie konsekwencji
to basilicum moze nauczyc sie jak mowic "nie" i stawiac granice
tak by nikt nie byl w stanie Cie skrzywdzic..dla siebie, dla meza, dla synka!!! (zeby sie uczyl od Ciebie!!!)
zeby zobaczyl ze mama jest silna kobieta, ktorej nie da sie w kaszę dmuchać !!

[ Dodano: 2010-04-07, 17:34 ]
reszta przyjdzie sama..ta sytuacja z tesciowa, czy dom czy hotel...piszesz o swiecie pracy w maju???

[basilicum]

róża, probowalam juz tesciowa wysluchiwac. Ale jej żale na temat nieudanego malzenstwa sa tak zatrute jadem,ze sama potem zle sie czulam przez dobry miesiac. Może mam słabe nerwy, ale tego nie wytrzymuję. Do tego ona ma tendensje dopowtarzania tych strasznych historii po kilkanasie rezy. Mozna naprawde sie zmeczyc. Do tego dochodzi ogromny kompleks jaki w sobie nosi tesciowa. Z jednej strony uwaza sie za najmadrzejsza, wszystkich poucza, ma byc tak jak ona chche, z drugiej strony wychodzi z niej takie troche zakomplesione dziecko, ktore ktos kiedys skrzywdzil. Mam z tym problem, moze gdyby maz stal za mna muem byloby łatwej.

Danka 9, ja widze to tak, ze czuje sie niedoceniana przez meza, niekochana i stad moje zale i agresja do tesciowej. Oprocz tego, ze ona ewidentnie sie miesza, a maz nie staje za mna. Staram sie nie dawać sobie w kasze dmuchac, ale wlasnie to dziala na moja tesciowa jak plachta na byka. Kiedys jak bylismy u niej poprosilam meza, abysmy w niedziele wraqcali do domu juz kolo 12 w poludnie, to ona sie wsciekla.

Na majowy weekend mam nadziej namowic meza na krotki wyjazd, taka wycieczke po Wielkopolsce. Bylismy na takiej rok temu i bylo fajnie. O hotelu mowilam w sytuacji, gdzy nadciagnie tesciowa.

róża, probowalam juz tesciowa wysluchiwac. Ale jej żale na temat nieudanego malzenstwa sa tak zatrute jadem,ze sama potem zle sie czulam przez dobry miesiac. Może mam słabe nerwy, ale tego nie wytrzymuję. Do tego ona ma tendensje dopowtarzania tych strasznych historii po kilkanasie rezy. Mozna naprawde sie zmeczyc. Do tego dochodzi ogromny kompleks jaki w sobie nosi tesciowa. Z jednej strony uwaza sie za najmadrzejsza, wszystkich poucza, ma byc tak jak ona chche, z drugiej strony wychodzi z niej takie troche zakomplesione dziecko, ktore ktos kiedys skrzywdzil. Mam z tym problem, moze gdyby maz stal za mna muem byloby łatwej.

Danka 9, ja widze to tak, ze czuje sie niedoceniana przez meza, niekochana i stad moje zale i agresja do tesciowej. Oprocz tego, ze ona ewidentnie sie miesza, a maz nie staje za mna. Staram sie nie dawać sobie w kasze dmuchac, ale wlasnie to dziala na moja tesciowa jak plachta na byka. Kiedys jak bylismy u niej poprosilam meza, abysmy w niedziele wraqcali do domu juz kolo 12 w poludnie, to ona sie wsciekla.

Na majowy weekend mam nadziej namowic meza na krotki wyjazd, taka wycieczke po Wielkopolsce. Bylismy na takiej rok temu i bylo fajnie. O hotelu mowilam w sytuacji, gdzy nadciagnie tesciowa.

[NORBERT]

[kinga2]

basilicum,
Witaj,
już dłuższy czas czytam ten temat i nieustannie narzuca mi się myśl o tym że zaczynasz mieć zapiekły stosunek do kontaktów teściowa-mąż -Ty. Niestety nawet gdy mamy 100% racji, a to nie zdarza się nigdy to taka postawa zaczyna nas zabijać.
Napiszę Ci moje spostrzeżenia:
-nienawiść( złe emocje, doświadczenia i wspomnienia), która weszła w życie teściowej zaczyna zatruwać Twoje małzeństwo-rada-miłość poprzez czyn i modlitwę ( proponuję zamówić Mszę Św. w intencji uzdrowienia relacji rodzinnych oraz codzienną ufną modlitwę w intencji teściowej), w czynie miłość można wyrazić zainteresowaniem się hobby, które ma teściowa-podpatruj, podpytaj.
-na czas wizyt starszej pani weź głeboki oddech i postaraj się ja przyjmować jak wyjątkowo miłego i oczekiwanego gościa, nie porównuj przeszłych wizyt i przyszłych. Zapomnij,że to matka męża i nie rywalizuj z Nią, bo nie jest rywalką tylko ma być podporą-pamiętaj przekleństwo matki wywraca fundamenty domu- to mądrość z Biblii. A zatem ten jad, który sączy w Wasz dom zamień na błogosławieństwo i zacznij Jej błogosławić, a nie złożeczyć-choćby przykra była-" Czcij Ojca swego i Matkę swoją, aby Ci się dobrze wiodło i abyś żył długo."-pamiętasz?
-sprubój sie modlić tak: " Boże Mądry i Dobry, ja dziecko Twoje przyznaję,że nie umiem kochać mojej teściowej. Proszę Cię naucz moje serce szacunku i miłości do drugiej matki, którą mi dałeś udzielając Sakramentu Małżeństwa. Udziel mi światła Swojej Mądrości w postępowaniu codziennym, abym potrafiła w radości i pokoju przeżywać swoje małżeństwo dzieląc swój czas pomiędzy bliźnich, których mi dałeś jako rodzinę, stając się dla nich błogosławieństwem przez wszystkie dni jakie nam przeznaczyłeś. Amen"
Jeśli ufnie poprosisz o takie Dary to zobaczysz jak zmienia się Twój stosunek do otoczenia i otoczenia do Ciebie-choćby z powodu braku nerwowego reagowania na wszelie kontakty męża z jego mamą, a ona sama też odczuje ,że atmosfera zelżała.

Gdy jesteśmy spokojni trudniej nas wyprowadzić z równowagi, wciągnąć w gry emocjonalne, nie popełniamy kardynalnych błedów w kontaktach międzyludzkich, jesteśmy bardziej elastyczni i skłonni wybaczać innym i sobie drobne potknięcia. Drobne konflikty nie urastaja do rangi góry lodowej.

Niech Cie Bóg wspiera i w dobrym natchnie.

basilicum,
Witaj,
już dłuższy czas czytam ten temat i nieustannie narzuca mi się myśl o tym że zaczynasz mieć zapiekły stosunek do kontaktów teściowa-mąż -Ty. Niestety nawet gdy mamy 100% racji, a to nie zdarza się nigdy to taka postawa zaczyna nas zabijać.
Napiszę Ci moje spostrzeżenia:
-nienawiść( złe emocje, doświadczenia i wspomnienia), która weszła w życie teściowej zaczyna zatruwać Twoje małzeństwo-rada-miłość poprzez czyn i modlitwę ( proponuję zamówić Mszę Św. w intencji uzdrowienia relacji rodzinnych oraz codzienną ufną modlitwę w intencji teściowej), w czynie miłość można wyrazić zainteresowaniem się hobby, które ma teściowa-podpatruj, podpytaj.
-na czas wizyt starszej pani weź głeboki oddech i postaraj się ja przyjmować jak wyjątkowo miłego i oczekiwanego gościa, nie porównuj przeszłych wizyt i przyszłych. Zapomnij,że to matka męża i nie rywalizuj z Nią, bo nie jest rywalką tylko ma być podporą-pamiętaj przekleństwo matki wywraca fundamenty domu- to mądrość z Biblii. A zatem ten jad, który sączy w Wasz dom zamień na błogosławieństwo i zacznij Jej błogosławić, a nie złożeczyć-choćby przykra była-" Czcij Ojca swego i Matkę swoją, aby Ci się dobrze wiodło i abyś żył długo."-pamiętasz?
-sprubój sie modlić tak: " Boże Mądry i Dobry, ja dziecko Twoje przyznaję,że nie umiem kochać mojej teściowej. Proszę Cię naucz moje serce szacunku i miłości do drugiej matki, którą mi dałeś udzielając Sakramentu Małżeństwa. Udziel mi światła Swojej Mądrości w postępowaniu codziennym, abym potrafiła w radości i pokoju przeżywać swoje małżeństwo dzieląc swój czas pomiędzy bliźnich, których mi dałeś jako rodzinę, stając się dla nich błogosławieństwem przez wszystkie dni jakie nam przeznaczyłeś. Amen"
Jeśli ufnie poprosisz o takie Dary to zobaczysz jak zmienia się Twój stosunek do otoczenia i otoczenia do Ciebie-choćby z powodu braku nerwowego reagowania na wszelie kontakty męża z jego mamą, a ona sama też odczuje ,że atmosfera zelżała.

Gdy jesteśmy spokojni trudniej nas wyprowadzić z równowagi, wciągnąć w gry emocjonalne, nie popełniamy kardynalnych błedów w kontaktach międzyludzkich, jesteśmy bardziej elastyczni i skłonni wybaczać innym i sobie drobne potknięcia. Drobne konflikty nie urastaja do rangi góry lodowej.

Niech Cie Bóg wspiera i w dobrym natchnie.

[nałóg]

Pulikowski napisał książkę:"Warto pokochac teściową".............ogólne przesłanie jej jest takie:warto pokochać teściową .........nawet jak sie jej nie lubi.

Polecam tę ksiązkę.............Tobie.......mężowi........a potem teściowej na prezent...........

Pulikowski napisał książkę:"Warto pokochac teściową".............ogólne przesłanie jej jest takie:warto pokochać teściową .........nawet jak sie jej nie lubi.

Polecam tę ksiązkę.............Tobie.......mężowi........a potem teściowej na prezent...........

[kinga2]

basilicum,

To do mojego postu-cytaty o których pisałam.

Syr 3:9 ;4-9 Biblia Warszawsko-praska
(4)Kto czci swoją matkę, podobny jest do człowieka gromadzącego skarby.(5)Kto kocha ojca, czyni sobie przyjaciół ze swych własnych dzieci, a modlitwy jego będą wysłuchane.(6)Kto ojca szanuje, długo żyć będzie, kto zaś matce zapewnia spokój, to jakby czcił samego Pana.(7)Kto boi się Pana, czci ojca własnego, a rodzicom służy tak, jak przełożonym.(8)Synu mój, szanuj swego ojca i słowem, i czynem, byś sprowadził na siebie wszelkie błogosławieństwo. (9) Błogosławieństwo ojca umacnia dom dzieci, zaś przekleństwo matki burzy jego fundamenty.

To rozwinięcie przykazania-Czcij Ojca swego i Matkę swoją....

Przyjżyj się co napisano o dzieciach- to konsekwencja szacunku także do tesciów.

basilicum,

To do mojego postu-cytaty o których pisałam.

Syr 3:9 ;4-9 Biblia Warszawsko-praska
(4)Kto czci swoją matkę, podobny jest do człowieka gromadzącego skarby.(5)Kto kocha ojca, czyni sobie przyjaciół ze swych własnych dzieci, a modlitwy jego będą wysłuchane.(6)Kto ojca szanuje, długo żyć będzie, kto zaś matce zapewnia spokój, to jakby czcił samego Pana.(7)Kto boi się Pana, czci ojca własnego, a rodzicom służy tak, jak przełożonym.(8)Synu mój, szanuj swego ojca i słowem, i czynem, byś sprowadził na siebie wszelkie błogosławieństwo. (9) Błogosławieństwo ojca umacnia dom dzieci, zaś przekleństwo matki burzy jego fundamenty.

To rozwinięcie przykazania-Czcij Ojca swego i Matkę swoją....

Przyjżyj się co napisano o dzieciach- to konsekwencja szacunku także do tesciów.

[róża]

Cytat:

Nie moge spac, nie moge zlapac oddechu, boli mnie zoladek.

Siebie samego też trzeba kochać i moim zdaniem - w ramach tej zdrowej miłości należałoby unikać kontaktu z ludźmi, którzy powodują takie widoczne już zaburzenia w pracy organizmu, nie pozwolić, aby chorobliwa aura, jaka otacza danego czlowieka - stała sie naszą aurą. Myślę, że przypadek, o jakim pisze basilicum może być dla wielu osób niezrozumiałym, przecież nie wszystkie teściowe zachowują się aż tak i chwała im za to, wiele z nich zaanagażowało sie wręcz w ratowanie małżeństwa syna/córki. To, co opisuje basilicum raczej do takich pięknych postaw nie należy i dobrze mieć tego świadomość, bo kiedy małżeństwo rozpadnie sie - będzie już za późno... Wasza jedność jest najważniejszą - choćby teściowa zdawała się mysleć inaczej, że to własnie ona jest najważniejsza, jej problemy.
Próbować wszelkich sposobów, aby te relacje z nią poprawić, ale kiedy okażą sie nieskuteczne, a ona będzie cały czas realnym zagrożeniem dla Waszego małżeństwa - mówić wyraźnie STOP takim zachowaniom. Troska o rodziców, teściów nie może być większą od troski o własne małżeństwo i kiedy oni próbują właśnie swoją osobą wywierać zgubny wpływ na rodzinę swoich dzieci trzeba postawić wyraźne granice i żądać nieprzekraczania ich. Owszem - szacunek zawsze, ale przyzwolenie na rozbijanie rodziny - kategoryczne nie. To jest bardzo łatwe do zrealizowania w małżeństwach, w których panuje prawdziwa miłość, zgoda, kiedy dwoje grają do jednej bramki, ale w sytuacji tutaj opisanej raczej tak nie jest - mąż zaczyna juz strzelać gole do tej własnej, nic dziwnego, że basicum tak ciężko z tym. Na pewno prostych rozwiązań nie ma - trzeba zadbać o na prawę więzi małżeńskich, wzmocnić je, a być może osobom trzecim będzie już coraz trudniej wcisnąć się pomiędzy Was - póki co jest wielka dziura w murze i dzieje się to bez większych problemów.
Moim zdaniem, mąż basilicum ma problem z wypełnianiem podstawowych powinności małżeńskich - czas, jaki jest winien własnej żonie i dzieciom - spędza z mamą i to nie jest w porządku - to przecież Tobie ślubował. Z własnego doswiadczenia wiem, jak trudne są to sytuacje, więc polecam szukać pomocy w poradni rodzinnej, w konfesjonale. Tak łatwo przeoczyć moment, kiedy małżeństwo jest już w zagrożeniu, łatwo powiedzieć po fakcie - jak mogłam nie widzieć, że to właśnie już od dawna zabijało miłość w nas.
Miłość do rodziców, teściów nie może być wiekszą od tej miłości ślubowanej i nie może dziać się jej kosztem.
Powodzenia.

[ Dodano: 2010-04-09, 10:32 ]

Cytat:

Miłość do rodziców, teściów nie może być wiekszą od tej miłości ślubowanej i nie może dziać się jej kosztem

Oczywiście mam na myśli rodziców/teściów zdolnych do samodzielnej egzystencji.

Cytat:

Nie moge spac, nie moge zlapac oddechu, boli mnie zoladek.

Siebie samego też trzeba kochać i moim zdaniem - w ramach tej zdrowej miłości należałoby unikać kontaktu z ludźmi, którzy powodują takie widoczne już zaburzenia w pracy organizmu, nie pozwolić, aby chorobliwa aura, jaka otacza danego czlowieka - stała sie naszą aurą. Myślę, że przypadek, o jakim pisze basilicum może być dla wielu osób niezrozumiałym, przecież nie wszystkie teściowe zachowują się aż tak i chwała im za to, wiele z nich zaanagażowało sie wręcz w ratowanie małżeństwa syna/córki. To, co opisuje basilicum raczej do takich pięknych postaw nie należy i dobrze mieć tego świadomość, bo kiedy małżeństwo rozpadnie sie - będzie już za późno... Wasza jedność jest najważniejszą - choćby teściowa zdawała się mysleć inaczej, że to własnie ona jest najważniejsza, jej problemy.
Próbować wszelkich sposobów, aby te relacje z nią poprawić, ale kiedy okażą sie nieskuteczne, a ona będzie cały czas realnym zagrożeniem dla Waszego małżeństwa - mówić wyraźnie STOP takim zachowaniom. Troska o rodziców, teściów nie może być większą od troski o własne małżeństwo i kiedy oni próbują właśnie swoją osobą wywierać zgubny wpływ na rodzinę swoich dzieci trzeba postawić wyraźne granice i żądać nieprzekraczania ich. Owszem - szacunek zawsze, ale przyzwolenie na rozbijanie rodziny - kategoryczne nie. To jest bardzo łatwe do zrealizowania w małżeństwach, w których panuje prawdziwa miłość, zgoda, kiedy dwoje grają do jednej bramki, ale w sytuacji tutaj opisanej raczej tak nie jest - mąż zaczyna juz strzelać gole do tej własnej, nic dziwnego, że basicum tak ciężko z tym. Na pewno prostych rozwiązań nie ma - trzeba zadbać o na prawę więzi małżeńskich, wzmocnić je, a być może osobom trzecim będzie już coraz trudniej wcisnąć się pomiędzy Was - póki co jest wielka dziura w murze i dzieje się to bez większych problemów.
Moim zdaniem, mąż basilicum ma problem z wypełnianiem podstawowych powinności małżeńskich - czas, jaki jest winien własnej żonie i dzieciom - spędza z mamą i to nie jest w porządku - to przecież Tobie ślubował. Z własnego doswiadczenia wiem, jak trudne są to sytuacje, więc polecam szukać pomocy w poradni rodzinnej, w konfesjonale. Tak łatwo przeoczyć moment, kiedy małżeństwo jest już w zagrożeniu, łatwo powiedzieć po fakcie - jak mogłam nie widzieć, że to właśnie już od dawna zabijało miłość w nas.
Miłość do rodziców, teściów nie może być wiekszą od tej miłości ślubowanej i nie może dziać się jej kosztem.
Powodzenia.

[ Dodano: 2010-04-09, 10:32 ]

Cytat:

Miłość do rodziców, teściów nie może być wiekszą od tej miłości ślubowanej i nie może dziać się jej kosztem

Oczywiście mam na myśli rodziców/teściów zdolnych do samodzielnej egzystencji.

[basilicum]

NORBERT, oczywiście nie chce ,aby nasze kontakty wyglądały jak corrida. Ta moja zatwardzialosc to jest raczej opór. Probowałam wychodzic naprzeciw, proponowac mezowi, ze moze sami z siebie pojdziemy do tesciowej na weekend, ale bedzie to nasza autonomiczna decyzja, a nie jej "wproszenie się". Na razie ona przyjedza i nie pyta czy ktos ma na to chęci, nie jest chory, jest w stanie przyotowac swieta.Mąż nie oponuje. mam do niego zal, ze nie dyskutuje ze mna tych rzeczy, tylko zgadza sie na jej pomysly. Ja sie na to nie godze i wymyslilam, ze poprostu w przyszle swieta postaram sie namowic meza na wyjazd na urlop, aysmy mogli spedzic swieta sami.
kinga2, ja tesciowej nie zlorzeczę, t raczej ona wyglasza teksty, zejeszcze nadejdzie dzien kiedy do niej przyjde na kolanach. Co jej takie teksty daja, nie wiem. Dla mnie sa zalosne. Bo dokladnie kazdy wie,zeto ona sobie nie umie poradzic z wlasna samotnoscia. Kiedys zartem powiedziala: synku najchetniej bym cie zabrala...Na to ja zartem: jasne niech mama bierze...A ona na toucieszona: tak? naprawde moge?

Pan Pulikowski poradzil mi, zebym w tej benzdziejnej sytuacjimodlila sie oprzemiane, o to, aby tesciowa spotkala na swojej drodzemoze spowiednika,ktory jej otworzy oczy, albo, aby wydarzylo sie cos co zmieni jej optyke.

Bardzo zaluje, ze nie mam tesciowej, ktora pozwolilaby sie kochać, ktora jest spokojna, kochajaca, wywazona i nienarzucajaca sie. Z ktora chetnie sie przeywa i doktorej chetnie sie jezdzi.Zostaje mi modlitwa i zawierzenie w Milosierdziu Bozym.

[ Dodano: 2010-04-09, 14:41 ]
róża, Twoje rady naprawdę mi są pomocne. Rzeczywiście jeśli ktos takiej sytuacji nie przezyl, to trudno sie w nia wczuć i ja zrozumieć. Bardzo Ci dziękuję.

[ Dodano: 2010-04-09, 14:44 ]
Kiedy zaczelam ten watek i przyszly pierwsze odpwiedzi, siedzialam w poniedzialek i plakalam przed laptopem. Maz na krotko przed wyjazdem zobaczyl to,podszedl, spojrzal i zapytal: Dlaczego placzesz? Ja nic nie odpowiedzialam, bo za plecami byla tesciowa, a przy niej nie bedziemy rozwiazywac zadnych problemow. On widzac to, ze nic nie mowie powiedzial: czyli co? mam sie nie przejmowac? Ja nic nie odpowiedzialam, wiec sie spakowalii wyszli. Nawet sie nie pozegnal. Nawe do dzis nie zadzwonil, aby sie zapytac co u nas, co u dziecka.

NORBERT, oczywiście nie chce ,aby nasze kontakty wyglądały jak corrida. Ta moja zatwardzialosc to jest raczej opór. Probowałam wychodzic naprzeciw, proponowac mezowi, ze moze sami z siebie pojdziemy do tesciowej na weekend, ale bedzie to nasza autonomiczna decyzja, a nie jej "wproszenie się". Na razie ona przyjedza i nie pyta czy ktos ma na to chęci, nie jest chory, jest w stanie przyotowac swieta.Mąż nie oponuje. mam do niego zal, ze nie dyskutuje ze mna tych rzeczy, tylko zgadza sie na jej pomysly. Ja sie na to nie godze i wymyslilam, ze poprostu w przyszle swieta postaram sie namowic meza na wyjazd na urlop, aysmy mogli spedzic swieta sami.
kinga2, ja tesciowej nie zlorzeczę, t raczej ona wyglasza teksty, zejeszcze nadejdzie dzien kiedy do niej przyjde na kolanach. Co jej takie teksty daja, nie wiem. Dla mnie sa zalosne. Bo dokladnie kazdy wie,zeto ona sobie nie umie poradzic z wlasna samotnoscia. Kiedys zartem powiedziala: synku najchetniej bym cie zabrala...Na to ja zartem: jasne niech mama bierze...A ona na toucieszona: tak? naprawde moge?

Pan Pulikowski poradzil mi, zebym w tej benzdziejnej sytuacjimodlila sie oprzemiane, o to, aby tesciowa spotkala na swojej drodzemoze spowiednika,ktory jej otworzy oczy, albo, aby wydarzylo sie cos co zmieni jej optyke.

Bardzo zaluje, ze nie mam tesciowej, ktora pozwolilaby sie kochać, ktora jest spokojna, kochajaca, wywazona i nienarzucajaca sie. Z ktora chetnie sie przeywa i doktorej chetnie sie jezdzi.Zostaje mi modlitwa i zawierzenie w Milosierdziu Bozym.

[ Dodano: 2010-04-09, 14:41 ]
róża, Twoje rady naprawdę mi są pomocne. Rzeczywiście jeśli ktos takiej sytuacji nie przezyl, to trudno sie w nia wczuć i ja zrozumieć. Bardzo Ci dziękuję.

[ Dodano: 2010-04-09, 14:44 ]
Kiedy zaczelam ten watek i przyszly pierwsze odpwiedzi, siedzialam w poniedzialek i plakalam przed laptopem. Maz na krotko przed wyjazdem zobaczyl to,podszedl, spojrzal i zapytal: Dlaczego placzesz? Ja nic nie odpowiedzialam, bo za plecami byla tesciowa, a przy niej nie bedziemy rozwiazywac zadnych problemow. On widzac to, ze nic nie mowie powiedzial: czyli co? mam sie nie przejmowac? Ja nic nie odpowiedzialam, wiec sie spakowalii wyszli. Nawet sie nie pozegnal. Nawe do dzis nie zadzwonil, aby sie zapytac co u nas, co u dziecka.