[przemo29321]

Witam.chodz od rozwodu minal ponad miesiac to nadal cierpie.od odejscia zony minelo pol roku a ja nadal mam ja w sercu.nadal uwierzyc w to nie moge ze jej nie ma

Witam.chodz od rozwodu minal ponad miesiac to nadal cierpie.od odejscia zony minelo pol roku a ja nadal mam ja w sercu.nadal uwierzyc w to nie moge ze jej nie ma

[czerwona]

Przemo , tak właśnie jest - to ponoć normalne , ja też jestem po i też nie mogę w to uwierzyć . To ponoć przychodzi z czasem , upływ czasu daje możliwość łogodniejszego zakończenia tego wszystkiego. Ja od pewnego czasu zauważyłam ,że moje monologi wewnetrzne , które cały czas wygłaszam do niego - trafiają w pustkę. Zaczynam zauważać , że nie mam już do kogo mówić . Ale to jeszcze będzie trwać i trwać - tak mówią ci , którzy to przeszli. Trudno jest opuścić emocjonalnie kogoś z dnia na dzień. Ważne żeby te monologi były tylko w naszych głowach - ja każdego dnia walczę o to by nie zadzwonić i nie wykrzyczeć, wywrzeszczeć . Czuję to samo - nie do końca to wszystko do mnie dociera , organizm się broni przed brutalną prawdą. Pozro.

Przemo , tak właśnie jest - to ponoć normalne , ja też jestem po i też nie mogę w to uwierzyć . To ponoć przychodzi z czasem , upływ czasu daje możliwość łogodniejszego zakończenia tego wszystkiego. Ja od pewnego czasu zauważyłam ,że moje monologi wewnetrzne , które cały czas wygłaszam do niego - trafiają w pustkę. Zaczynam zauważać , że nie mam już do kogo mówić . Ale to jeszcze będzie trwać i trwać - tak mówią ci , którzy to przeszli. Trudno jest opuścić emocjonalnie kogoś z dnia na dzień. Ważne żeby te monologi były tylko w naszych głowach - ja każdego dnia walczę o to by nie zadzwonić i nie wykrzyczeć, wywrzeszczeć . Czuję to samo - nie do końca to wszystko do mnie dociera , organizm się broni przed brutalną prawdą. Pozro.

[Ericc]

Przeczytalem przed chwila wszystkie Twoje posty, zeby poznac Twoja historie bo jestem tu od niedawna.
Chlopie wez sie w garsc! Trzeba po prostu sie do tego wszystkiego zdystanoswać.
Jak to Czerwona pisze: wyjść do ludzi i żyć na nowo. A co los Ci przyniesie to przyjmij.

Czy Ty wogole chociaż jeden raz się pomodliles za uzdrownienie swojego malzenstwa?
Polecam. Bardzo uspokaja duszę i umysł. Pozwala nie myśleć o tym w najgorszych barwach.
Przeczytaj sobie też mój podpis... Nic dodać, nic ująć.
Pozdrawiam i życzę powodzenia...

Przeczytalem przed chwila wszystkie Twoje posty, zeby poznac Twoja historie bo jestem tu od niedawna.
Chlopie wez sie w garsc! Trzeba po prostu sie do tego wszystkiego zdystanoswać.
Jak to Czerwona pisze: wyjść do ludzi i żyć na nowo. A co los Ci przyniesie to przyjmij.

Czy Ty wogole chociaż jeden raz się pomodliles za uzdrownienie swojego malzenstwa?
Polecam. Bardzo uspokaja duszę i umysł. Pozwala nie myśleć o tym w najgorszych barwach.
Przeczytaj sobie też mój podpis... Nic dodać, nic ująć.
Pozdrawiam i życzę powodzenia...

[przemo29321]

[Macius]