[bolek]

w głębi serca nie chcę, ale jeżeli rozwód uszczęśliwi moją Agnieszkę?
Muszę najpierw naprawić siebie. Mam nadzieję, że jak się z sobą uporam to i dam radę uzdrowić nasze małżeństwo nawet po rozwodzie.

w głębi serca nie chcę, ale jeżeli rozwód uszczęśliwi moją Agnieszkę?
Muszę najpierw naprawić siebie. Mam nadzieję, że jak się z sobą uporam to i dam radę uzdrowić nasze małżeństwo nawet po rozwodzie.

[Elżbieta]

Papież Benedykt XVI w ostrych słowach potępił rozwody.
http://ekai.pl/serwis/?MID=1558

Papież Benedykt XVI w ostrych słowach potępił rozwody.
http://ekai.pl/serwis/?MID=1558

[kasia1]

[Tyśka]

Witam

Nie chciałam zakładac kolejnego wątku więc pisze w tym.

Mój mąz przyjechał do domu.Przyjechał 10 bedzie jeszcze do 28.11.oficjalnie mieszka u rodziców to tam ma swoje rzeczy(w domu dalej są jego rzeczy też) i tam przez pierwsze noce spał teraz zdarza się i w domu spi,spimy osobno rozmawiamy,je w domu, jest z dziecmi, czasami mnie przytuli dotknie ale nic pozatym.Sytłacja jest bardzo trudno jest obcy daleki boje się do niego zblizyc pierwsza nieprzytule boję się ozrzucenia. Początkowa wersja była ze odchodzi ze chce się widywac z dziecmi ale zemną niechce byc.Ze to koniec. Widze ze ucieka ze jemu taka sytłacja odpowiada wyjazd jeszcze na pół roku tylko ze ostatnim razem jak był(lipiec) mówił ze jak przyjedzie nastepnym razem to już zostanie. Rozmowy sa cały czas,mecze się z tym wszystkim widze ze on się męczy ze jest rozdarty.Nieumiem byc obojętna i cieszyc się ze on bedzie w domu i ze już ok.Z jednej strony chciałby odejsc zaznac swobody i wolnosci mowi ze szybko załozylismy rodzine ze szybko były dzieci i on się niemiał kiedy nacieszyc wolnoscią a zdrugiej strony są dzieci ze on się nieliczy ze chce szczescia mojego i dzieci!Ale jak ja mam w tym wszystkim sie cieszyc niejestem egoistką zalezy mi na nim kocham go(lecz ta miłosc jest już inna) i nie umie stac z boku i patrzec jak on się miota jak cierpi mówi ze niejest nieszczesliwy ale widze ze jest bo musi bo ja bo cierpie bo sa dzieci które kocha.Dzisiaj mi powiedził ze czas który spedzam na forum powinnam wykorzystac inaczej ze jak pójde do pracy jak pójde do ludzi ze niebedę tak rozpamietywac tak cierpiec.Ja wiem o co mu chodzi gdy przestane cierpiec gdy przestanie to bolec gdy przestane zyc bólem i zalem i bedę zadowolona on bedzie mógł odejsc,teraz niemoze sumienie go dorwało wie ile bólu mi zadał więc teraz by niemiał serca mnie zostawic,pewnie kiedy zobaczy ze stanełam na nogach wtedy odejdzie niewiem sumienie go gryzie czy jest z litosci.Myslał ze problem się sam rozwiąze ze minie czas przestane cierpiec ze przestane kochac ze przestanie mi na nim zalezec i wtedy sama mu powiem dowidzenia,ze niebedzie on sam musial podejmowac decyzje z którą sam bedzie musiał zyc do konca zycia.Bedzie miał na kogo zwalic przed sobą i przed innymi.A jeszcze lepiej jak bym sobie kogos znalazła to jemu dałabym spokuj.Tak najłatwiej. Jak przyjedzie to wraca do domu i bedziemy zyc razem pod jednym dachem wiadomo dzieci razem ale kazde z nas bedzie życ osobnym zyciem.Boze z kad wziąsc na to siły wiem na co sie decyduje(chociaz moze i niewiem zycie pokaze) ale wiem ze to bedzie ciezkie boje się zeby niebyło koszmarem.Jest taki obcy nieobecny wiem ze jest rozdarty ze się miota.Z jednej strony zycie samemu luz bluz pewnie za granica lepsze perspektywy pieniądze a z drugiej strony my zycie pełnych obowiązków dzieci i zony z którą się niechce byc! I co lepiej wybrac jak myslicie ?? Jaki bilans?
Niewiem co robic trwac w tym wszystkim codziennie musze szukac sił zeby przetrwac czy odejsc albo pozwolic mu odejsc.Wiem moze powiecie ze powinnam się cieszyc z tego co mam jestem wdzieczna i dziekuję Bogu za to ale co dalej jak zyc jak układac sobie zycie obok człowieka który jest ci bliski,jak zyc obok, zając się soba, dziecmi ,swoim zyciem jak się odciąc JAK BYC RAZEM A JEDNAK OSOBNO????

Prosze o pamiec w modlitwie za mojego męza zeby Bóg pomógł mu dokonac wyboru zeby tak się już niemiotał zeby zaznał spokoju sumienia i duszy i zamnie zebym miała siły i umiała jakos z tym wszystkim zyc zobaczyc jakis promyk słonca w tym wszystkim.
Ja też pamiętam w modlitwie!


Pozdrawiam Tyśka

Witam

Nie chciałam zakładac kolejnego wątku więc pisze w tym.

Mój mąz przyjechał do domu.Przyjechał 10 bedzie jeszcze do 28.11.oficjalnie mieszka u rodziców to tam ma swoje rzeczy(w domu dalej są jego rzeczy też) i tam przez pierwsze noce spał teraz zdarza się i w domu spi,spimy osobno rozmawiamy,je w domu, jest z dziecmi, czasami mnie przytuli dotknie ale nic pozatym.Sytłacja jest bardzo trudno jest obcy daleki boje się do niego zblizyc pierwsza nieprzytule boję się ozrzucenia. Początkowa wersja była ze odchodzi ze chce się widywac z dziecmi ale zemną niechce byc.Ze to koniec. Widze ze ucieka ze jemu taka sytłacja odpowiada wyjazd jeszcze na pół roku tylko ze ostatnim razem jak był(lipiec) mówił ze jak przyjedzie nastepnym razem to już zostanie. Rozmowy sa cały czas,mecze się z tym wszystkim widze ze on się męczy ze jest rozdarty.Nieumiem byc obojętna i cieszyc się ze on bedzie w domu i ze już ok.Z jednej strony chciałby odejsc zaznac swobody i wolnosci mowi ze szybko załozylismy rodzine ze szybko były dzieci i on się niemiał kiedy nacieszyc wolnoscią a zdrugiej strony są dzieci ze on się nieliczy ze chce szczescia mojego i dzieci!Ale jak ja mam w tym wszystkim sie cieszyc niejestem egoistką zalezy mi na nim kocham go(lecz ta miłosc jest już inna) i nie umie stac z boku i patrzec jak on się miota jak cierpi mówi ze niejest nieszczesliwy ale widze ze jest bo musi bo ja bo cierpie bo sa dzieci które kocha.Dzisiaj mi powiedził ze czas który spedzam na forum powinnam wykorzystac inaczej ze jak pójde do pracy jak pójde do ludzi ze niebedę tak rozpamietywac tak cierpiec.Ja wiem o co mu chodzi gdy przestane cierpiec gdy przestanie to bolec gdy przestane zyc bólem i zalem i bedę zadowolona on bedzie mógł odejsc,teraz niemoze sumienie go dorwało wie ile bólu mi zadał więc teraz by niemiał serca mnie zostawic,pewnie kiedy zobaczy ze stanełam na nogach wtedy odejdzie niewiem sumienie go gryzie czy jest z litosci.Myslał ze problem się sam rozwiąze ze minie czas przestane cierpiec ze przestane kochac ze przestanie mi na nim zalezec i wtedy sama mu powiem dowidzenia,ze niebedzie on sam musial podejmowac decyzje z którą sam bedzie musiał zyc do konca zycia.Bedzie miał na kogo zwalic przed sobą i przed innymi.A jeszcze lepiej jak bym sobie kogos znalazła to jemu dałabym spokuj.Tak najłatwiej. Jak przyjedzie to wraca do domu i bedziemy zyc razem pod jednym dachem wiadomo dzieci razem ale kazde z nas bedzie życ osobnym zyciem.Boze z kad wziąsc na to siły wiem na co sie decyduje(chociaz moze i niewiem zycie pokaze) ale wiem ze to bedzie ciezkie boje się zeby niebyło koszmarem.Jest taki obcy nieobecny wiem ze jest rozdarty ze się miota.Z jednej strony zycie samemu luz bluz pewnie za granica lepsze perspektywy pieniądze a z drugiej strony my zycie pełnych obowiązków dzieci i zony z którą się niechce byc! I co lepiej wybrac jak myslicie ?? Jaki bilans?
Niewiem co robic trwac w tym wszystkim codziennie musze szukac sił zeby przetrwac czy odejsc albo pozwolic mu odejsc.Wiem moze powiecie ze powinnam się cieszyc z tego co mam jestem wdzieczna i dziekuję Bogu za to ale co dalej jak zyc jak układac sobie zycie obok człowieka który jest ci bliski,jak zyc obok, zając się soba, dziecmi ,swoim zyciem jak się odciąc JAK BYC RAZEM A JEDNAK OSOBNO????

Prosze o pamiec w modlitwie za mojego męza zeby Bóg pomógł mu dokonac wyboru zeby tak się już niemiotał zeby zaznał spokoju sumienia i duszy i zamnie zebym miała siły i umiała jakos z tym wszystkim zyc zobaczyc jakis promyk słonca w tym wszystkim.
Ja też pamiętam w modlitwie!


Pozdrawiam Tyśka

[bird70]

Witaj, Tyśka,
bardzo mi jest bliskie, co piszesz... T bardzo boli, kiedy dorosły facet po kilku wspólnych latach mówi- chcę wolości, luzu, małżeństwo to tylko formułka, błąd młodości, za wcześnie, niepotrzebnie... a ja przez lata żyłam nadzieją... złudną, bo tylko w mojej głowie były pozytywne scenariusze... a mój mąż nadal nie dojrzał do odpowiedzialności, nadal nie chce mu się chcieć, wybiera "wolność".
Ja się naprawdę starałam, kochałam za dwoje- jak tu ktoś powiedział. Przyjechałam do niego do Anglii- z myślą, że budujemy od nowa, że tu więcej od niego zależy, sam zbudował ten świat, wiec pewnie chce być odpowiedzialny... No i klapa... zobaczyłam, jak bardzo nie ma tu dla mnie miejsca, w jego życiu nie ma dla mnie miejsca, on mi go odmawia... Więc chyba dla mojego przebudzenia ten przyjazd był mi potrzebny...
Aż się uśmiechnęłam, kiedy przeczytałam post czerwonej o nieodpowiedzialnych tępakach:) - z całego serca życzę i mojemu mężowi, żeby kiedyś poczuł, jak wielkie zaangażowanie podeptał, żeby zawył z bólu nad swoją nieodpowiedzialnością i głupotą...
A propos męża- przyjaciela... powiedziałam mojemu ostatnio, gdy chciał dać mi "przyjacielski" buziak przed wyjściem do pracy, że nie jest moim przyjacielem- bo przyjaciele są ze sobą szczerzy i uczciwi, pragną nawzajem swojego dobra...
Trzymaj się, kochana, masz dzieci- to taka dobra energia i moc do zmian:) ściskam

Witaj, Tyśka,
bardzo mi jest bliskie, co piszesz... T bardzo boli, kiedy dorosły facet po kilku wspólnych latach mówi- chcę wolości, luzu, małżeństwo to tylko formułka, błąd młodości, za wcześnie, niepotrzebnie... a ja przez lata żyłam nadzieją... złudną, bo tylko w mojej głowie były pozytywne scenariusze... a mój mąż nadal nie dojrzał do odpowiedzialności, nadal nie chce mu się chcieć, wybiera "wolność".
Ja się naprawdę starałam, kochałam za dwoje- jak tu ktoś powiedział. Przyjechałam do niego do Anglii- z myślą, że budujemy od nowa, że tu więcej od niego zależy, sam zbudował ten świat, wiec pewnie chce być odpowiedzialny... No i klapa... zobaczyłam, jak bardzo nie ma tu dla mnie miejsca, w jego życiu nie ma dla mnie miejsca, on mi go odmawia... Więc chyba dla mojego przebudzenia ten przyjazd był mi potrzebny...
Aż się uśmiechnęłam, kiedy przeczytałam post czerwonej o nieodpowiedzialnych tępakach:) - z całego serca życzę i mojemu mężowi, żeby kiedyś poczuł, jak wielkie zaangażowanie podeptał, żeby zawył z bólu nad swoją nieodpowiedzialnością i głupotą...
A propos męża- przyjaciela... powiedziałam mojemu ostatnio, gdy chciał dać mi "przyjacielski" buziak przed wyjściem do pracy, że nie jest moim przyjacielem- bo przyjaciele są ze sobą szczerzy i uczciwi, pragną nawzajem swojego dobra...
Trzymaj się, kochana, masz dzieci- to taka dobra energia i moc do zmian:) ściskam

[lena]

Dzisiaj mi powiedził ze czas który spedzam na forum powinnam wykorzystac inaczej ze jak pójde do pracy jak pójde do ludzi ze niebedę tak rozpamietywac tak cierpiec.Ja wiem o co mu chodzi gdy przestane cierpiec gdy przestanie to bolec gdy przestane zyc bólem i zalem i bedę zadowolona on bedzie mógł odejsc,teraz niemoze sumienie go dorwało wie ile bólu mi zadał więc teraz by niemiał serca mnie zostawic,pewnie kiedy zobaczy ze stanełam na nogach wtedy odejdzie niewiem sumienie go gryzie czy jest z litosci.

Tysiu...w Twojej wypowiedzi jest cos niepokojącego.
Czy Ty Tysiu chcesz przestać cierpieć?...przepraszam, wiem ,że to okrutne pytanie i odpowiedź w zasadzie jest prosta, ale....
W słowach męża jest ukryta prawda....kiedy zajmiesz sie sobą, zadbasz należycie o siebie, wyjdziesz do ludzi, przestaniesz rozpamietywac....przestaniesz cierpieć.
Kolejna prawda to... Twój strach..... jak w końcu przestaniesz zyć żale, bólem, przestaniesz cierpiec i staniesz na nogi ....to mąż odejdzie.
Oby nie było to blokadą.
Tysiu... czas pomyśleć o sobie...o dniu dzisiejszym.
Jutro jest wielką niewiadomą dla każdego z nas.

Dzisiaj mi powiedził ze czas który spedzam na forum powinnam wykorzystac inaczej ze jak pójde do pracy jak pójde do ludzi ze niebedę tak rozpamietywac tak cierpiec.Ja wiem o co mu chodzi gdy przestane cierpiec gdy przestanie to bolec gdy przestane zyc bólem i zalem i bedę zadowolona on bedzie mógł odejsc,teraz niemoze sumienie go dorwało wie ile bólu mi zadał więc teraz by niemiał serca mnie zostawic,pewnie kiedy zobaczy ze stanełam na nogach wtedy odejdzie niewiem sumienie go gryzie czy jest z litosci.

Tysiu...w Twojej wypowiedzi jest cos niepokojącego.
Czy Ty Tysiu chcesz przestać cierpieć?...przepraszam, wiem ,że to okrutne pytanie i odpowiedź w zasadzie jest prosta, ale....
W słowach męża jest ukryta prawda....kiedy zajmiesz sie sobą, zadbasz należycie o siebie, wyjdziesz do ludzi, przestaniesz rozpamietywac....przestaniesz cierpieć.
Kolejna prawda to... Twój strach..... jak w końcu przestaniesz zyć żale, bólem, przestaniesz cierpiec i staniesz na nogi ....to mąż odejdzie.
Oby nie było to blokadą.
Tysiu... czas pomyśleć o sobie...o dniu dzisiejszym.
Jutro jest wielką niewiadomą dla każdego z nas.

[Macius]

[martin]

Tyska to co piszesz - jest mozliwe, ze maz z wyrzutow sumienia nie chce odejsc i szuka usprawiedliwienia, ale nawet jesli tak jest, to czy to ma sprawic, ze zostaniesz w stanie zawieszenia?
A czy nie udalaby sie Wam naprawa komunikacji poprzez jakiegos mediatora (kaplana/psychologa a moze 2 w 1?).
Bo wychodzi na to, ze wielu rzeczy sobie nie mowicie i potem sa domysly, zale...
Zapytalas go wprost, czy by sie dal namowic na (moze nie mowic terapie, bo to wielu ludzi odstrasza), ale mediacje wspolna. A jesli bedzie oponowal, zawsze mozesz powiedziec, ze chodzi o unormowanie sytuacji i kontaktow miedzy Wami a nie musi prowadzic to powrotu do pelnowymiarowego malzenstwa.

Tyska to co piszesz - jest mozliwe, ze maz z wyrzutow sumienia nie chce odejsc i szuka usprawiedliwienia, ale nawet jesli tak jest, to czy to ma sprawic, ze zostaniesz w stanie zawieszenia?
A czy nie udalaby sie Wam naprawa komunikacji poprzez jakiegos mediatora (kaplana/psychologa a moze 2 w 1?).
Bo wychodzi na to, ze wielu rzeczy sobie nie mowicie i potem sa domysly, zale...
Zapytalas go wprost, czy by sie dal namowic na (moze nie mowic terapie, bo to wielu ludzi odstrasza), ale mediacje wspolna. A jesli bedzie oponowal, zawsze mozesz powiedziec, ze chodzi o unormowanie sytuacji i kontaktow miedzy Wami a nie musi prowadzic to powrotu do pelnowymiarowego malzenstwa.