[elzd1]

"Droga Krzyżowa dzisiejszych czasów"

Nie trzeba na Golgotę pobiec, by drogi Twej Krzyżowej przebyć szlak.
Popatrz na ziemie swym wszechwidzącym okiem ile ludzkość cierpień zna.

Czy nie dla dzieci co ojciec pracy nie ma Droga Krzyżowa jest,
że butki ich za małe i z nóżek cieknie krew?
Matka tych biednych dzieci cieszy się kiedy śpią,
spogląda z łezką w oku na ostatni w portfelu grosz.
Serce jej ściska troska co biednym dzieciom do jedzenia dać,
żeby głodu nie czuły, kiedy im przyjdzie wstać.

Popatrz mój Panie drogi na pięknych dziewcząt krąg,
co ciała swe sprzedają żeby zarobić grosz.
Często z rodziny kręgu ruszają w nieznany świat
gdzie poniewierka je czeka, zamiast u nóżek świat.
Dla spokojnego snu rodziców w listach o dobrobycie "bajeczki" ślą,
a same zamiast śmiać się bardzo smutne są.

O chorych i samotnych nie wspomnieć byłby grzech
czym światu zawinili ze dziś samotni są?
Przez bliskich zapomniani żyją tym co poda im łaskawa dłoń.
Przykuci do swych łóżek wspomnieniem błyszczy wzrok,
nadzieja w ich sercach plonie gdy słyszą na korytarzu krok.
Myśl wtedy biegnie szybko czy świat się zmienił dziś?
"czy bliscy pamiętają ze trzeba do mnie przyjść".

O zdradach w małżeństw kręgu nadmienić przyszedł czas!
Co czuje taka żona kiedy nie może spać?
Kiedy czeka na klucza w zamku zgrzyt,
ciesząc się ze mąż wrócił żeby dla dzieci z nim tylko być.
Nie pyta go "gdzie byłeś"? bo dobrze o tym wie
że przyjdzie taki dzionek ze nie doczeka się,
ni zgrzytu klucza w zamku, ani wyjaśnień kłamstw
zna go lat wiele , i wie na co jego stać.

Matki zaś co swe dzieci zabija nienarodzone
bo życie je przytłacza, są tym przytłoczone.
Boja się, że rady nie dają, że stracą pięknej sylwetki kształt
że kochanek je rzuci i wygodny zniknie świat.
Czy one myślą wtedy, że z głębin płynie glos
"mamo nie zabijaj ja jestem cząstką Twą".

Czy to nie Droga Krzyżowa na ziemi Panie jest,
którą człowiek iść musi? po tym padole łez.
Bo życie tu na ziemi ciągłą Golgotą jest,
więcej w nim łez płynie.
Niż śmiechu i z radości łez.

Autor:
Saminika (1 VI 1979 - 30 IV 2004)
http://www.adonai.pl/?id=zamyslenia/n5.htm

"Droga Krzyżowa dzisiejszych czasów"

Nie trzeba na Golgotę pobiec, by drogi Twej Krzyżowej przebyć szlak.
Popatrz na ziemie swym wszechwidzącym okiem ile ludzkość cierpień zna.

Czy nie dla dzieci co ojciec pracy nie ma Droga Krzyżowa jest,
że butki ich za małe i z nóżek cieknie krew?
Matka tych biednych dzieci cieszy się kiedy śpią,
spogląda z łezką w oku na ostatni w portfelu grosz.
Serce jej ściska troska co biednym dzieciom do jedzenia dać,
żeby głodu nie czuły, kiedy im przyjdzie wstać.

Popatrz mój Panie drogi na pięknych dziewcząt krąg,
co ciała swe sprzedają żeby zarobić grosz.
Często z rodziny kręgu ruszają w nieznany świat
gdzie poniewierka je czeka, zamiast u nóżek świat.
Dla spokojnego snu rodziców w listach o dobrobycie "bajeczki" ślą,
a same zamiast śmiać się bardzo smutne są.

O chorych i samotnych nie wspomnieć byłby grzech
czym światu zawinili ze dziś samotni są?
Przez bliskich zapomniani żyją tym co poda im łaskawa dłoń.
Przykuci do swych łóżek wspomnieniem błyszczy wzrok,
nadzieja w ich sercach plonie gdy słyszą na korytarzu krok.
Myśl wtedy biegnie szybko czy świat się zmienił dziś?
"czy bliscy pamiętają ze trzeba do mnie przyjść".

O zdradach w małżeństw kręgu nadmienić przyszedł czas!
Co czuje taka żona kiedy nie może spać?
Kiedy czeka na klucza w zamku zgrzyt,
ciesząc się ze mąż wrócił żeby dla dzieci z nim tylko być.
Nie pyta go "gdzie byłeś"? bo dobrze o tym wie
że przyjdzie taki dzionek ze nie doczeka się,
ni zgrzytu klucza w zamku, ani wyjaśnień kłamstw
zna go lat wiele , i wie na co jego stać.

Matki zaś co swe dzieci zabija nienarodzone
bo życie je przytłacza, są tym przytłoczone.
Boja się, że rady nie dają, że stracą pięknej sylwetki kształt
że kochanek je rzuci i wygodny zniknie świat.
Czy one myślą wtedy, że z głębin płynie glos
"mamo nie zabijaj ja jestem cząstką Twą".

Czy to nie Droga Krzyżowa na ziemi Panie jest,
którą człowiek iść musi? po tym padole łez.
Bo życie tu na ziemi ciągłą Golgotą jest,
więcej w nim łez płynie.
Niż śmiechu i z radości łez.

Autor:
Saminika (1 VI 1979 - 30 IV 2004)
http://www.adonai.pl/?id=zamyslenia/n5.htm