Celem tego forum jest niesienie pomocy małżonkom przeżywającym kryzys na każdym jego etapie (także po rozwodzie i gdy współmałżonkowie są uwikłani w niesakramentalne związki), którzy chcą ratować swoje sakramentalne małżeństwa
(Dz 2,42-47)
Bracia trwali w nauce Apostołów i we wspólnocie, w łamaniu chleba i w modlitwie. Bojaźń ogarniała każdego, gdyż Apostołowie czynili wiele znaków i cudów. Ci wszyscy, co uwierzyli, przebywali razem i wszystko mieli wspólne. Sprzedawali majątki i dobra i rozdzielali je każdemu według potrzeby. Codziennie trwali jednomyślnie w świątyni, a łamiąc chleb po domach, przyjmowali posiłek z radością i prostotą serca. Wielbili Boga, a cały lud odnosił się do nich życzliwie. Pan zaś przymnażał im codziennie tych, którzy dostępowali zbawienia.
(Ps 118,1.4.13-14.22.24)
REFREN: Dziękujcie Panu, bo jest miłosierny
Dziękujcie Panu, bo jest dobry,
bo Jego łaska trwa na wieki.
Niech bojący się Pana głoszą:
„Jego łaska na wieki”.
Uderzono mnie i pchnięto, bym upadł,
lecz Pan mnie podtrzymał.
Pan moją mocą i pieśnią,
On stał się moim Zbawcą.
Kamień odrzucony przez budujących
stał się kamieniem węgielnym.
Oto dzień, który Pan uczynił,
radujmy się w nim i weselmy.
(1 P 1,3-9)
Niech będzie błogosławiony Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa. On w swoim wielkim miłosierdziu przez powstanie z martwych Jezusa Chrystusa na nowo zrodził nas do żywej nadziei: do dziedzictwa niezniszczalnego i niepokalanego, i niewiędnącego, które jest zachowane dla was w niebie. Wy bowiem jesteście przez wiarę strzeżeni mocą Bożą dla zbawienia, gotowego objawić się w czasie ostatecznym. Dlatego radujcie się, choć teraz musicie doznać trochę smutku z powodu różnorodnych doświadczeń. Przez to wartość waszej wiary okaże się o wiele cenniejsza od zniszczalnego złota, które przecież próbuje się w ogniu, na sławę, chwałę i cześć przy objawieniu Jezusa Chrystusa. Wy, choć nie widzieliście, miłujecie Go; wy w Niego teraz, choć nie widzicie, przecież wierzycie, a ucieszycie się radością niewymowną i pełną chwały wtedy, gdy osiągniecie cel waszej wiary - zbawienie dusz.
(J 20,29)
Uwierzyłeś Tomaszu, bo Mnie ujrzałeś; błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli.
(J 20,19-31)
Było to wieczorem owego pierwszego dnia tygodnia. Tam gdzie przebywali uczniowie, drzwi były zamknięte z obawy przed Żydami, Jezus wszedł, stanął pośrodku i rzekł do nich: Pokój wam! A to powiedziawszy, pokazał im ręce i bok. Uradowali się zatem uczniowie ujrzawszy Pana. A Jezus znowu rzekł do nich: Pokój wam! Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam. Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane. Ale Tomasz, jeden z Dwunastu, zwany Didymos, nie był razem z nimi, kiedy przyszedł Jezus. Inni więc uczniowie mówili do niego: Widzieliśmy Pana! Ale on rzekł do nich: Jeżeli na rękach Jego nie zobaczę śladu gwoździ i nie włożę palca mego w miejsce gwoździ, i nie włożę ręki mojej do boku Jego, nie uwierzę. A po ośmiu dniach, kiedy uczniowie Jego byli znowu wewnątrz /domu/ i Tomasz z nimi, Jezus przyszedł mimo drzwi zamkniętych, stanął pośrodku i rzekł: Pokój wam! Następnie rzekł do Tomasza: Podnieś tutaj swój palec i zobacz moje ręce. Podnieś rękę i włóż /ją/ do mego boku, i nie bądź niedowiarkiem, lecz wierzącym. Tomasz Mu odpowiedział: Pan mój i Bóg mój! Powiedział mu Jezus: Uwierzyłeś dlatego, ponieważ Mnie ujrzałeś? Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli. I wiele innych znaków, których nie zapisano w tej książce, uczynił Jezus wobec uczniów. Te zaś zapisano, abyście wierzyli, że Jezus jest Mesjaszem, Synem Bożym, i abyście wierząc mieli życie w imię Jego.
Bądź uwielbiony, Boże, w dziele miłosierdzia Twego,
Bądź błogosławiony przez wszystkie serca wierne,
Które doznają spojrzenia Twojego,
W których jest Twe życie nieśmiertelne.
O mój Jezu miłosierdzia, bolesny był Twój na ziemi żywot
święty.
I skończysz swe dzieło w strasznej męki katuszy,
Wisząc na drzewie krzyża rozpięty,
A to wszystko z miłości dla naszej duszy.
W miłości niepojętej pozwoliłeś otworzyć najświętszy bok swój,
I wytrysły z Serca Twego strumienie krwi i wody.
Tu jest żywy miłosierdzia Twego zdrój,
Tu dusze doznają pociechy i ochłody.
W Najświętszym Sakramencie zostawiłeś nam miłosierdzie swoje.
Oto Twa miłość tak zaradzić raczyła,
Bym idąc przez życie, cierpienia i znoje,
Nigdy o Twej dobroci i miłosierdziu nie wątpiła.
Bo choćby na mej duszy zaciążyły świata całego nędze,
Nie wolno nam wątpić ani na chwilę,
Ale mieć ufność w miłosierdzia Bożego potędze,
Bo Bóg duszę skruszoną przyjmuje mile.
O niewysłowione miłosierdzie naszego Pana,
Źródło litości i wszelkiej słodyczy,
Ufaj, ufaj duszo, choć jesteś grzechem skalana,
Bo gdy się zbliżysz do Boga, nie doznasz goryczy.
Bo On jest żywym ogniem wielkiej miłości.
Gdy się do Niego szczerze zbliżymy,
Nikną nasze nędze, grzechy i złości,
On wyrówna długi nasze, gdy Mu się oddamy. (Dz. 1747-1748)
Ostatnio zmieniony przez Mirela 2008-03-29, 20:30, w całości zmieniany 1 raz
wabona [Usunięty]
Wysłany: 2008-03-29, 20:09
Mirelko - Ty jestes wielka! Dzięki Ci za Twą nieustanną pracę w tym dziale!
Mirela [Usunięty]
Wysłany: 2008-03-29, 21:01
Wanbomo:)
Przede wszystkim cieszę się,ze jesteś z nami tutaj, cieszy mnie Twój obrazek...
Nie spodziewałam się żadnych podziękowań...
Ale takie prezenty też trzeba umiec przyjąc...cieszmy się wiec wspólnie swoja obecnością
CHWAłA PANUUUUUUUUUUUUUUUU !!!!!!!!!!!!!!!
Wczoraj w tę deszczową pogodę wybrałyśmy się do Rybna. Miałyśmy jechać rano, ale okoliczności sprawiły, iż dopiero koło południa udało się wyruszyć. Po drodze był postój, dłuższy niż było zaplanowane, nie mogłyśmy trafić, więc trochę błądzenia. wreszcie jesteśmy.
Kaplica malutka, w srodku kilkanaście osób, duszno, nie ma czym oddychać. Próbujemy porozmwiać o nas z jedną z sióstr, nie mogła, bo : Adoracja. Patrzę na zegarek, jest godz. 15. Ostatni dzień nowenny do Miłosierdzia Bożego, koronka.
Więc u stóp Miłosiernego złożyłyśmy nasze - sycharowskie modlitwy, nasze problemy i małżeństwa.
Przez cały czas żadna z nas nie sprawdzała godziny, był cały dzien wolny i nigdzie nam się nie spieszyło. Czy to przypadek, że akurat weszłyśmy do kaplicy o godz. 15? Wiem, wiem, nie przypadek. Rzadko udaje mi się o godz.15 odmówić koronkę, codzienne sprawy nie pozwalają. Tym razem mogłam, na dodatek w tak szczególnym miejscu.
Później odbyła się krótka rozmowa z siostrą, powiedziedziłyśmy o nas, o naszej wspólnocie, prosiłyśmy o szczególne modlitwy za wszystkie małżenstwa w kryzysie. Dłużej się nie dało rozmawiać, bo siostry mają przygotowania do dzisiejszego Święta, nie przyjmują rozmówców, nie załatwiają żadnych spraw. Ale myślę, że Jezusowi nie przeba wiele mówić, On już wie, czego nam potrzeba.
Gdyby ktoś był w Rybnie, proponuję zobaczyć prześliczną figurę Jezusa Miłosiernego na zewnątrz, dokładnie na wprost wejścia do kaplicy.
Tomek, syn jednej z dziewcząt niekoniecznie był zachwycony tym co było w środku. Ale baaardzo podobały mu się żaby w stawie
Mirela [Usunięty]
Wysłany: 2008-03-30, 14:07 Dziękując Bogu za Laskę Miłosierdzia...
ORATORIUM MIłOSIERDZIE BOżE
Bądź uwielbiony, Boże, w dziele miłosierdzia Twego,
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach Nie możesz załączać plików na tym forum Możesz ściągać załączniki na tym forum
Portal
Album
Nagrania
Rejestracja
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
Grupy
Statystyki
