[Bietka]

poradźcie proszę, jak reagować. Mój mąż zaczął mieć, nazwałabym to, chłodny stosunek do kościoła. Jeśli nie ma ochoty to na mszę nie idzie. Powód zawsze się znajdzie, a to komputer się zbiesił, a on go musi _natychmiast_ naprawić, a to jest zmęczony po pracy (a ma taką pracę, że ma również dyżury w niedziele i święta) itd., itd. Jeśli już idzie to nie usiądzie ze mną w ławce tylko np. idzie na chór. Syn powiedział mi kiedyś z żalem "dlaczego Pan bóg nie wysłuchał mojej modlitwy, bo ja się modlę żeby tatuś chodził do kościoła, a on znowu nie był". Zdarza mu się też postawa buntownicza- tatuś nie chodzi, a ja muszę iść.
pomóżcie jak powinnam się zachowywać w stosunku do niego?? Kiedy pytam dlaczego nie był, albo zwracam mu uwagę, to robi się z tego afera. Milczeć, nic nie mówić?? Modlę się o jego nawrócenie, o to, by odkrył na nowo sakramenty i eucharystię. Więc robić dalej tylko to i czekać na efekty?? Nie pytać dlaczego, nie drążyć tematu??
Jest jeszcze coś. Jest jedno miejsce gdzie idąc do kościoła jesteśmy razem, blisko siebie i gdzie mąż idzie chętnie (ale to dla atmosfery miejsca i znajomych). To jest kościół gdzie chodziliśmy przez wiele lat, gdzie na jedynej mszy niedzielnej gromadzą się studenci i ludzie związani kiedyś ze środowiskiem. Prawie wszyscy mają do tego sentyment. Wyjściem byłoby jeżdżenie tam, tam zawsze jesteśmy razem obok siebie i on chętnie tam idzie. Tylko, że nasz syn jest ministrantem, do tego dość młodym więc muszę go zaprowadzać na jego służbę w parafii, bo sam nie pójdzie. Gdybyśmy zaczęli na stałe ze względu na męża jeździć do naszego ulubionego kościoła, to syn musiałby zrezygnować z niedzielnej służby. Widzicie jakieś optymalne wyjście z tej sytuacji??

poradźcie proszę, jak reagować. Mój mąż zaczął mieć, nazwałabym to, chłodny stosunek do kościoła. Jeśli nie ma ochoty to na mszę nie idzie. Powód zawsze się znajdzie, a to komputer się zbiesił, a on go musi _natychmiast_ naprawić, a to jest zmęczony po pracy (a ma taką pracę, że ma również dyżury w niedziele i święta) itd., itd. Jeśli już idzie to nie usiądzie ze mną w ławce tylko np. idzie na chór. Syn powiedział mi kiedyś z żalem "dlaczego Pan bóg nie wysłuchał mojej modlitwy, bo ja się modlę żeby tatuś chodził do kościoła, a on znowu nie był". Zdarza mu się też postawa buntownicza- tatuś nie chodzi, a ja muszę iść.
pomóżcie jak powinnam się zachowywać w stosunku do niego?? Kiedy pytam dlaczego nie był, albo zwracam mu uwagę, to robi się z tego afera. Milczeć, nic nie mówić?? Modlę się o jego nawrócenie, o to, by odkrył na nowo sakramenty i eucharystię. Więc robić dalej tylko to i czekać na efekty?? Nie pytać dlaczego, nie drążyć tematu??
Jest jeszcze coś. Jest jedno miejsce gdzie idąc do kościoła jesteśmy razem, blisko siebie i gdzie mąż idzie chętnie (ale to dla atmosfery miejsca i znajomych). To jest kościół gdzie chodziliśmy przez wiele lat, gdzie na jedynej mszy niedzielnej gromadzą się studenci i ludzie związani kiedyś ze środowiskiem. Prawie wszyscy mają do tego sentyment. Wyjściem byłoby jeżdżenie tam, tam zawsze jesteśmy razem obok siebie i on chętnie tam idzie. Tylko, że nasz syn jest ministrantem, do tego dość młodym więc muszę go zaprowadzać na jego służbę w parafii, bo sam nie pójdzie. Gdybyśmy zaczęli na stałe ze względu na męża jeździć do naszego ulubionego kościoła, to syn musiałby zrezygnować z niedzielnej służby. Widzicie jakieś optymalne wyjście z tej sytuacji??

[lodzia]

Chyba nie ma co gadać... Pokarz swoją postawą! Uczestnicz w mszy.

Chyba nie ma co gadać... Pokarz swoją postawą! Uczestnicz w mszy.

[nałóg]

Bietka...........
a może zastosuj inna metodę,metodę opisową .opisz jego uczucia.np: no, ta niedzielna Msza jest to trudny obowiązek...tak trudno się zebrac w niedzielny poranek,dzień wolny od pracy,chce sie pospać,a tu do kościoła trzeba by pójść.Tak sie nie chce z domu wychodzić,tu ciepło,przytulnie a na dworze wieje wiatr,chłodno,mało przyjemnie.
I jeszcze ta mozliwość wyboru:albo do ulubionego z młodości,czy do swojego parafialnego kościoła iść.......... Zapytaj gdzie by chciał iśc............
Próbuj........Pogody Ducha

Bietka...........
a może zastosuj inna metodę,metodę opisową .opisz jego uczucia.np: no, ta niedzielna Msza jest to trudny obowiązek...tak trudno się zebrac w niedzielny poranek,dzień wolny od pracy,chce sie pospać,a tu do kościoła trzeba by pójść.Tak sie nie chce z domu wychodzić,tu ciepło,przytulnie a na dworze wieje wiatr,chłodno,mało przyjemnie.
I jeszcze ta mozliwość wyboru:albo do ulubionego z młodości,czy do swojego parafialnego kościoła iść.......... Zapytaj gdzie by chciał iśc............
Próbuj........Pogody Ducha