[madzia1]

...jestem w trakcie rozwodu,którego nie chciałam, ale jest. Juz od póltora roku maz walczy ze mna w sadzie rozwodowym, i co zakłada nowe sprawy , ato o wyłudzenie alimentów a to o szczepienie dziecka itp. Mam dosci jestem zmeczona , nie potrafie sie uspokoic , próbowac zapomniec i nauczyc sie zyc na nowo. Najgorsze jest ze nadal kocham meza i choc w calosci nie zgadzam sie z Jego postepowaniem to wiem , ze gdyby zechcial to pomimo ogromnej krzywdu jaka wyrzadzil mi i naszej coreczce, doprowadzajac dotego rozwodu, zgodziłabym sie na powrót. Tak bardzo tesknie za swoja rodzina za tym co było na poczatku, choc ze stwony meza nie było to prawdziwe, wszystko okazalo sie klamstwem. Nie rozumie dlaczeg mnie tak skrzywdził ! dlaczego zalozyl ze mna rodzine?!dlaczego zniszczyl mi zycie! i choc nie mam powodow narzekac bo mam prace i piekna zdrowa coreczke to tesknie ogromnie tesknie do tego czego juz miec nie bede!! Jak sie pogodzic zta sytuacja, jak uporac sie z emocjami jak nauczyc sie zyc wiedzac ze wszytko juz za mną?

...jestem w trakcie rozwodu,którego nie chciałam, ale jest. Juz od póltora roku maz walczy ze mna w sadzie rozwodowym, i co zakłada nowe sprawy , ato o wyłudzenie alimentów a to o szczepienie dziecka itp. Mam dosci jestem zmeczona , nie potrafie sie uspokoic , próbowac zapomniec i nauczyc sie zyc na nowo. Najgorsze jest ze nadal kocham meza i choc w calosci nie zgadzam sie z Jego postepowaniem to wiem , ze gdyby zechcial to pomimo ogromnej krzywdu jaka wyrzadzil mi i naszej coreczce, doprowadzajac dotego rozwodu, zgodziłabym sie na powrót. Tak bardzo tesknie za swoja rodzina za tym co było na poczatku, choc ze stwony meza nie było to prawdziwe, wszystko okazalo sie klamstwem. Nie rozumie dlaczeg mnie tak skrzywdził ! dlaczego zalozyl ze mna rodzine?!dlaczego zniszczyl mi zycie! i choc nie mam powodow narzekac bo mam prace i piekna zdrowa coreczke to tesknie ogromnie tesknie do tego czego juz miec nie bede!! Jak sie pogodzic zta sytuacja, jak uporac sie z emocjami jak nauczyc sie zyc wiedzac ze wszytko juz za mną?

[Elżbieta]

[Ada]

Madziu jestem myślami z Tobą.

Posłuchaj Elżbiety - Jej słowa i rady są mądre i życiowe.

Przede wszystkim trzymaj sie Pana Jezusa - "Trzymajcie dłoń Chrystusa w swojej dłoni, nie wypuszczajcie jej nigdy ze swoich rąk" - jest to mądre przesłanie i tak bardzo nam potrzebne.

Madziu gdy opadną emocje zobaczysz , że cały świat przed Tobą stoi otworem i tu muszę Ciebie zmartwić i zarazem pocieszyć - "jeszcze wszystko przed Tobą" .

Nie wolno Ci się zatrzymywać na etapie rozpaczy - zostaw za sobą co smutne bo masz dla kogo żyć i dla kogo walczyć z przeciwnościami.

Przytulam Cię mocno do serca

Ada

Madziu jestem myślami z Tobą.

Posłuchaj Elżbiety - Jej słowa i rady są mądre i życiowe.

Przede wszystkim trzymaj sie Pana Jezusa - "Trzymajcie dłoń Chrystusa w swojej dłoni, nie wypuszczajcie jej nigdy ze swoich rąk" - jest to mądre przesłanie i tak bardzo nam potrzebne.

Madziu gdy opadną emocje zobaczysz , że cały świat przed Tobą stoi otworem i tu muszę Ciebie zmartwić i zarazem pocieszyć - "jeszcze wszystko przed Tobą" .

Nie wolno Ci się zatrzymywać na etapie rozpaczy - zostaw za sobą co smutne bo masz dla kogo żyć i dla kogo walczyć z przeciwnościami.

Przytulam Cię mocno do serca

Ada

[Justyna1]

Podpisuje sie pod wszystkim, co napisala Elzbieta. Staraj zajac sie sprawami, na ktore masz wplyw - TY. Najwazniejszy jest spokoj. Modl sie o niego. Sprobuj sie wyciszyc. Mowie z wlasnego doswiadczenia - gdy doznalam spokoju, wszystko sie zmienilo, zaczelam patrzec inaczej na wiele spraw, otwarly mi sie oczy na wiele spraw, zaczelam sie znowu smiac. To nie tak, ze wszytsko jest w porzadku. Moje malzenstwo sie rozpadlo. Czy jest jeszcze szansa na jego uratowanie, mysle ze tak. Ale ja najpierw musze uratowac siebie. I mysle, ze pomalu mi sie to udaje
Jest ciezko, wiem. Ale tak, jak pisze Elzbieta: "wyraznie widac zmeczenie". Musisz pomyslec o sobie. Ja podejmujac decyzje o wyprowadzce meza zadalam sobie pytanie: "Czego chce? Byc dalej z nim, walczyc i wpedzic sie w depresje, zaczac brac leki uspokajajace, plakac kazdego dnia itd. Czy bede moze spokojniejsza bez niego? Mam dwojke dzieci, kiedy bede lepsza mama - w tej sytuacji, jaka jest, czy jesli on sie wyprowadzi?" Przemyslalam wszystko dokladnie i podjelam decyzje o wyprowadzce. Uwazam, ze nikt nie ma prawa niszczyc mnie psychicznie (a moze to ja niszczylam sie sama psychicznie walczac), nawet czlowiek, ktorego kocham i z ktorym chce byc. Zrozumialam, ze ja walczylam caly czas o niego, a nie o nas. Zapomnialam o sobie i dzieciach. I to musialo sie skonczyc. Teraz jestem spokojna, czesciej usmiechnieta, gdy on przychodzi jestem kobieta, a nie zona-gosposia.
Chaotycznie to troche napisalam wszystko. Ale mysle, ze sens "przeslania" zrozumialas:-)
Modl sie o spokoj.
Sciskam
Justyna

Podpisuje sie pod wszystkim, co napisala Elzbieta. Staraj zajac sie sprawami, na ktore masz wplyw - TY. Najwazniejszy jest spokoj. Modl sie o niego. Sprobuj sie wyciszyc. Mowie z wlasnego doswiadczenia - gdy doznalam spokoju, wszystko sie zmienilo, zaczelam patrzec inaczej na wiele spraw, otwarly mi sie oczy na wiele spraw, zaczelam sie znowu smiac. To nie tak, ze wszytsko jest w porzadku. Moje malzenstwo sie rozpadlo. Czy jest jeszcze szansa na jego uratowanie, mysle ze tak. Ale ja najpierw musze uratowac siebie. I mysle, ze pomalu mi sie to udaje
Jest ciezko, wiem. Ale tak, jak pisze Elzbieta: "wyraznie widac zmeczenie". Musisz pomyslec o sobie. Ja podejmujac decyzje o wyprowadzce meza zadalam sobie pytanie: "Czego chce? Byc dalej z nim, walczyc i wpedzic sie w depresje, zaczac brac leki uspokajajace, plakac kazdego dnia itd. Czy bede moze spokojniejsza bez niego? Mam dwojke dzieci, kiedy bede lepsza mama - w tej sytuacji, jaka jest, czy jesli on sie wyprowadzi?" Przemyslalam wszystko dokladnie i podjelam decyzje o wyprowadzce. Uwazam, ze nikt nie ma prawa niszczyc mnie psychicznie (a moze to ja niszczylam sie sama psychicznie walczac), nawet czlowiek, ktorego kocham i z ktorym chce byc. Zrozumialam, ze ja walczylam caly czas o niego, a nie o nas. Zapomnialam o sobie i dzieciach. I to musialo sie skonczyc. Teraz jestem spokojna, czesciej usmiechnieta, gdy on przychodzi jestem kobieta, a nie zona-gosposia.
Chaotycznie to troche napisalam wszystko. Ale mysle, ze sens "przeslania" zrozumialas:-)
Modl sie o spokoj.
Sciskam
Justyna

[madzia1]

....tak trudno pogodzić sie z rzeczywistoscia i potrafić zyc nadal.
Czasem czuje sie beznaziejna i winie sama siebie za brak siły i za żale nad sobą. Jestem słaba osobą, która powinna dziekowac iż nikt juz nie krzyczy, okłamuje , wyzywa, upokaża....czasem nawet mysle, że grzesze użalając sie w ten sposób nad sobą........Jednak ciagłe rozprawy i okropne zachowanie męza to wciaz odradzajaca sie rana, bo uczucie dal jest i własnie ono niszczy mnie zamiast budować...
Dziękuje za madre słowa i za wsparcie ....dziękuje

....tak trudno pogodzić sie z rzeczywistoscia i potrafić zyc nadal.
Czasem czuje sie beznaziejna i winie sama siebie za brak siły i za żale nad sobą. Jestem słaba osobą, która powinna dziekowac iż nikt juz nie krzyczy, okłamuje , wyzywa, upokaża....czasem nawet mysle, że grzesze użalając sie w ten sposób nad sobą........Jednak ciagłe rozprawy i okropne zachowanie męza to wciaz odradzajaca sie rana, bo uczucie dal jest i własnie ono niszczy mnie zamiast budować...
Dziękuje za madre słowa i za wsparcie ....dziękuje

[MKJ]

Madziu! Przebywaj na forum w miarę możności teraz. Jeśli to możliwe włącz sie szerzej do wspólnoty Sychar. Wpisz się do listy intencji modlitewnych. Takie drobne działania kroczki też wspomagają.

Madziu! Przebywaj na forum w miarę możności teraz. Jeśli to możliwe włącz sie szerzej do wspólnoty Sychar. Wpisz się do listy intencji modlitewnych. Takie drobne działania kroczki też wspomagają.

[Alda]

Madziu rozmumię Cię w zupełności. Mam taką samą sytuację jak Ty.
Mój mąż uwielbia mnie dręczyć i widywać się ze mną w sądzie.
Trwa sprawa o ustalenie kontaktów, za mną sprawa o alimenty.
Ostatno groził, że założył sprawę o podział majątku a także że i ze sprawą rozwodową sobie poradzi.
Też już brak mi sił.
Kiedy skończy się ten koszmar?

Madziu rozmumię Cię w zupełności. Mam taką samą sytuację jak Ty.
Mój mąż uwielbia mnie dręczyć i widywać się ze mną w sądzie.
Trwa sprawa o ustalenie kontaktów, za mną sprawa o alimenty.
Ostatno groził, że założył sprawę o podział majątku a także że i ze sprawą rozwodową sobie poradzi.
Też już brak mi sił.
Kiedy skończy się ten koszmar?