[_zosia_]

Kochani!

W tym tygodniu wysylam list do meza, chce umowic sie na spotkanie z szefem meza i tesciowie tez wysylaja list do meza. W tym tez czasie modle sie, ale wiem ze trzeba podjac jakas decyzje. jezeli te listy i rozmowa nic nie pomoga to najprawdopodobniej dojdzie do separacji i alimentow. Dlatego bardzo was prosze o modlitwe. ten tydzien jest dla mnie, dla mojej rodziny bardzo wazny.

Kochani!

W tym tygodniu wysylam list do meza, chce umowic sie na spotkanie z szefem meza i tesciowie tez wysylaja list do meza. W tym tez czasie modle sie, ale wiem ze trzeba podjac jakas decyzje. jezeli te listy i rozmowa nic nie pomoga to najprawdopodobniej dojdzie do separacji i alimentow. Dlatego bardzo was prosze o modlitwe. ten tydzien jest dla mnie, dla mojej rodziny bardzo wazny.

[Madzia3007]

Ja też postanowilam że szczerze porozmawiam z męzem w niedziele po chszcinach synka nic nie mam do stracenia. Minely już trzy miesiące odkąd sie wyprowadzil a ja ciągle zyje w zawieszeniu boje się tego co uslysze ale musze to zrobic tak czuje. On miewa takie huśtawki nastrojów raz co chwile dzwoni i wypytuje jak tam się czuje o mieszkanie o moją prace do której zamierzam iść apo chwili nie daje do siebie dotrzeć, on ma gorsząhustawke nastrojów niż ja. Nie wiem czyrozmawiać z nimteraz czy odczekać aż zamieszka sam w tym Krakowie? Dzwonił do znajomego naszego dobrego że musi z nim pogadać a nie rozmawiali ze sobą już prawie trzy miesiące tak poważnie nie wiem o czym pewnie o aucie bo chce sprzedać. Co raz bardziej wątpie że wroci coraz mniej nadziei i wiary w to wszystko. Gdybym miala chociaż jakiś cień nadzieii . Jemu bardziej zależy na jego wolności i życiu bez zobowiązań niż na tej dziewczynie z którą on jest. Jest mi strasznie smutno i ciężko.

Ja też postanowilam że szczerze porozmawiam z męzem w niedziele po chszcinach synka nic nie mam do stracenia. Minely już trzy miesiące odkąd sie wyprowadzil a ja ciągle zyje w zawieszeniu boje się tego co uslysze ale musze to zrobic tak czuje. On miewa takie huśtawki nastrojów raz co chwile dzwoni i wypytuje jak tam się czuje o mieszkanie o moją prace do której zamierzam iść apo chwili nie daje do siebie dotrzeć, on ma gorsząhustawke nastrojów niż ja. Nie wiem czyrozmawiać z nimteraz czy odczekać aż zamieszka sam w tym Krakowie? Dzwonił do znajomego naszego dobrego że musi z nim pogadać a nie rozmawiali ze sobą już prawie trzy miesiące tak poważnie nie wiem o czym pewnie o aucie bo chce sprzedać. Co raz bardziej wątpie że wroci coraz mniej nadziei i wiary w to wszystko. Gdybym miala chociaż jakiś cień nadzieii . Jemu bardziej zależy na jego wolności i życiu bez zobowiązań niż na tej dziewczynie z którą on jest. Jest mi strasznie smutno i ciężko.

[wabona]

Zosiu i Madziu, z tego, co czytam wynika, że obie macie duże szanse na normalne życie. Tylko módlcie się i będźcie cierpliwe. Ja już takiej szansy nie mam. Dziś był mąż, powiedziałam, że nie będę z nim pisać pozwu, więc on pisze z orzekaniem o mojej winie. Nie chciał nawet dać mi czasu na oswojenie się z tą myslą. Będzie mi ciężko, bo w dodatku mam trudny okres w pracy.
Spróbujcie nakłonić swych mężów na wizytę u psychologa - ja widzę, że memu mężowi jest potrzebny, ale ja już nie mam wpływu na jego decyzje. Czasem trudno jest samemu poradzić ze swymi problemami, a po to są psychologowie, by pomagać. U mnie, gdyby modlitwa była wsparta fachową pomocą, też byłoby dobrze. Ale niestety...Nie dopuśćcie do takiego stanu, jak u mnie - najbliższy kiedyś człowiek chce mnie zniszczyć - nie jest ważny nawet spokój dziecka, tylko jego zemsta. Proszę, ratujcie swoje małżeństwa - spokojem, opanowaniem, cierpliwością a przede wszystkim modlitwą. Rodzina jest najważniejsza na świecie - w rodzinie narodził się sam Jezus, dlatego szatan tak ją atakuje. Ale Bóg zwycięży - właśnie poprzez rodzinę. Ja już straciłam męża, tzn., zawsze wobec Boga będzie nim, ale moja rodzina już zawsze będzie niepełna. Mimo to wiem, że mój mąż nie będzie szczęśliwy - bo nie idzie drogą Bożą, drogą przebaczenia i pojednania. Tak mi go szkoda, że zamknął się na miłość Bożą...

Zosiu i Madziu, z tego, co czytam wynika, że obie macie duże szanse na normalne życie. Tylko módlcie się i będźcie cierpliwe. Ja już takiej szansy nie mam. Dziś był mąż, powiedziałam, że nie będę z nim pisać pozwu, więc on pisze z orzekaniem o mojej winie. Nie chciał nawet dać mi czasu na oswojenie się z tą myslą. Będzie mi ciężko, bo w dodatku mam trudny okres w pracy.
Spróbujcie nakłonić swych mężów na wizytę u psychologa - ja widzę, że memu mężowi jest potrzebny, ale ja już nie mam wpływu na jego decyzje. Czasem trudno jest samemu poradzić ze swymi problemami, a po to są psychologowie, by pomagać. U mnie, gdyby modlitwa była wsparta fachową pomocą, też byłoby dobrze. Ale niestety...Nie dopuśćcie do takiego stanu, jak u mnie - najbliższy kiedyś człowiek chce mnie zniszczyć - nie jest ważny nawet spokój dziecka, tylko jego zemsta. Proszę, ratujcie swoje małżeństwa - spokojem, opanowaniem, cierpliwością a przede wszystkim modlitwą. Rodzina jest najważniejsza na świecie - w rodzinie narodził się sam Jezus, dlatego szatan tak ją atakuje. Ale Bóg zwycięży - właśnie poprzez rodzinę. Ja już straciłam męża, tzn., zawsze wobec Boga będzie nim, ale moja rodzina już zawsze będzie niepełna. Mimo to wiem, że mój mąż nie będzie szczęśliwy - bo nie idzie drogą Bożą, drogą przebaczenia i pojednania. Tak mi go szkoda, że zamknął się na miłość Bożą...

[_zosia_]

Wanboma to co pisze nie jest decyzja jednej chwili, jest wywazone i przemyslane modlitwa, walka , staraniem się. Tak chce normalnie zyc,a nie tkwic w wykanczajacym i toksycznym zwiazku, w ktorym i tak jestem sama. Jezeli okaze sie,ze mojemu mezowi faktycznie na mnie nie zalezy to z godnoscia trzeba sie odseparowac, aby On jeszcze mnie szanowal i abym ja jego tez potrafila, bo jestesmy i bedziemy na zawsze polaczeni dzieckiem. Oczywiscie ciagle ludze sie,ze nie bede zmuszona do tak drastycznych krokow, czas pokaze...
Niestety moj maz nie zgodzil sie na wizyte u psychoterapeutki, do ktorej ja regularnie chodze.

Wanboma to co pisze nie jest decyzja jednej chwili, jest wywazone i przemyslane modlitwa, walka , staraniem się. Tak chce normalnie zyc,a nie tkwic w wykanczajacym i toksycznym zwiazku, w ktorym i tak jestem sama. Jezeli okaze sie,ze mojemu mezowi faktycznie na mnie nie zalezy to z godnoscia trzeba sie odseparowac, aby On jeszcze mnie szanowal i abym ja jego tez potrafila, bo jestesmy i bedziemy na zawsze polaczeni dzieckiem. Oczywiscie ciagle ludze sie,ze nie bede zmuszona do tak drastycznych krokow, czas pokaze...
Niestety moj maz nie zgodzil sie na wizyte u psychoterapeutki, do ktorej ja regularnie chodze.

[wabona]

Bądź silna Zosiu. My, w odróżnieniu od naszych mężów, mamy tę siłę, aby przetrwać. Cieszę się, że Twoje decyzje są przemyślane i wymodlone. "Zło dobrem zwyciężaj" - są to piękne słowa. Wczoraj, rozmawiając z mężem uświadomiłam, jak ważne jest stanie po stronie Prawdy. Mój mąż już nie ma argumentów, by pokonać Tego, który jest ze mną. Szatan przegrywa - i tak powinno być. Tylko trwanie przy Bogu ma sens. Tą wiarą umocnieni, zwyciężymy wszystko. My mamy być świadectwem Boga. Trwanie w toksycznym związku rzeczywiście nie ma sensu - zgadzam się z Tobą. Mój mąż odszedł - i dobrze. Ja umacniam się, pracuję nad sobą, a jemu dałam jego upragnioną wolność. Czas pokaże, co mu ta wolność da. Już teraz widzę, że gubi się w tym wszystkim. Hasło mego męża to:"Bóg to jedno a Kościół" to drugie. On jakby stworzył sobie nową wiarę. Tak nie może być, dlatego, Zosiu, zawsze będziemy górą, jeśli będziemy wierne Bogu!!!

Bądź silna Zosiu. My, w odróżnieniu od naszych mężów, mamy tę siłę, aby przetrwać. Cieszę się, że Twoje decyzje są przemyślane i wymodlone. "Zło dobrem zwyciężaj" - są to piękne słowa. Wczoraj, rozmawiając z mężem uświadomiłam, jak ważne jest stanie po stronie Prawdy. Mój mąż już nie ma argumentów, by pokonać Tego, który jest ze mną. Szatan przegrywa - i tak powinno być. Tylko trwanie przy Bogu ma sens. Tą wiarą umocnieni, zwyciężymy wszystko. My mamy być świadectwem Boga. Trwanie w toksycznym związku rzeczywiście nie ma sensu - zgadzam się z Tobą. Mój mąż odszedł - i dobrze. Ja umacniam się, pracuję nad sobą, a jemu dałam jego upragnioną wolność. Czas pokaże, co mu ta wolność da. Już teraz widzę, że gubi się w tym wszystkim. Hasło mego męża to:"Bóg to jedno a Kościół" to drugie. On jakby stworzył sobie nową wiarę. Tak nie może być, dlatego, Zosiu, zawsze będziemy górą, jeśli będziemy wierne Bogu!!!

[Wiola]

Podobnie jak Wy pragnę szczerej rozmowy, ale nie potrafimy. Wiem, że szczerość to podstawa w związku. Mąż tak wiele razy mnie okłamywał, że ja nie wierzę w jego słowa i już nie mam nadzieji na taką rozmowę.

Podobnie jak Wy pragnę szczerej rozmowy, ale nie potrafimy. Wiem, że szczerość to podstawa w związku. Mąż tak wiele razy mnie okłamywał, że ja nie wierzę w jego słowa i już nie mam nadzieji na taką rozmowę.

[Elżbieta]

Wanboma, górą nie..
Wszyscy ludzie są równi, bo wszyscy grzeszni.
Jezus umarł i za tych złych i za tych dobrych.
Trzeba modlić za ludzi niedobrych, bo tak naprawdę...
Znów o.Zioło.. Powiedział tak /bardzo mi to utkwiło w pamięci i widzę go jak to mówi.../:
"Nie ma ludzi złych, są tylko ci, którzy NIE SŁUCHAJĄ Boga".
Zobacz, jakie to zdanie...
Wyjaśnia całą ziemską niesprawiedliwość..

Wanboma, górą nie..
Wszyscy ludzie są równi, bo wszyscy grzeszni.
Jezus umarł i za tych złych i za tych dobrych.
Trzeba modlić za ludzi niedobrych, bo tak naprawdę...
Znów o.Zioło.. Powiedział tak /bardzo mi to utkwiło w pamięci i widzę go jak to mówi.../:
"Nie ma ludzi złych, są tylko ci, którzy NIE SŁUCHAJĄ Boga".
Zobacz, jakie to zdanie...
Wyjaśnia całą ziemską niesprawiedliwość..

[Elżbieta]

Wiolu, to OCZYWISTE, jeśli ktoś okłamuje, to trudno takiej osobie zaufać, a tym bardziej wjeśli to mąż. To może wynikać z jego nawyku z dzieciństwa.
Tzw. stanowczość pomoże, kiedy wiemy gdzie jest kłamstwo.
"Przestań mnie okłamywać", można powiedzieć, ale to wymaga wówczas nieustannego kontrolowania werbalnych i niewerbalnych komunikatów swojego rozmówcy, co jest osiągalne, jednak najnormalniej w świecie męczące.

Wiolu, to OCZYWISTE, jeśli ktoś okłamuje, to trudno takiej osobie zaufać, a tym bardziej wjeśli to mąż. To może wynikać z jego nawyku z dzieciństwa.
Tzw. stanowczość pomoże, kiedy wiemy gdzie jest kłamstwo.
"Przestań mnie okłamywać", można powiedzieć, ale to wymaga wówczas nieustannego kontrolowania werbalnych i niewerbalnych komunikatów swojego rozmówcy, co jest osiągalne, jednak najnormalniej w świecie męczące.

[Madzia3007]

Dzisiaj mam watpliwości czy z nim rozmawiać. Chyba poczekam co się będzie dzialo jak wyjedzie pracować do krakowa i będzie tam sam mieszkał i jeszcze ta rozmowa z tym znajomym. Zobacze jakto wszystko będzie się ukladalo w niedziele.

Dzisiaj mam watpliwości czy z nim rozmawiać. Chyba poczekam co się będzie dzialo jak wyjedzie pracować do krakowa i będzie tam sam mieszkał i jeszcze ta rozmowa z tym znajomym. Zobacze jakto wszystko będzie się ukladalo w niedziele.

[wabona]

Zosiu, czy z tym Twoim listem coś wyszło? Jakie były skutki?

Zosiu, czy z tym Twoim listem coś wyszło? Jakie były skutki?

[_zosia_]

Wanboma dalam list, minal ponad tydzien,a maz nie zareagowal. Znajac mojego meza mysle,ze bylo mu ciezko cokolwiek powiedziec i rozmawiac, ale mam juz dosc wiecznego tlumaczenia jego postawy.

Wanboma dalam list, minal ponad tydzien,a maz nie zareagowal. Znajac mojego meza mysle,ze bylo mu ciezko cokolwiek powiedziec i rozmawiac, ale mam juz dosc wiecznego tlumaczenia jego postawy.