[Tusia1987]

Sycharki Kochane... Wczoraj się zaczął okres Adwentu... Okres oczekiwania... Te święta Bożego Narodzenia będą dla mnie prawdopodobnie pierwszymi świętami bez mojego męża... Strasznie się boję świąt i zawsze jak nie potrafiłam się ich doczekać, dziś najchętniej zatrzymałabym czas aby do świąt nie doszło... Tak bardzo się boję tego okresu Świąt... Najchętniej całe święta bym przespała... :( Mam wrażenie jakby zaraz mi miało serce pęknąć z rozpaczy... :(

Sycharki Kochane... Wczoraj się zaczął okres Adwentu... Okres oczekiwania... Te święta Bożego Narodzenia będą dla mnie prawdopodobnie pierwszymi świętami bez mojego męża... Strasznie się boję świąt i zawsze jak nie potrafiłam się ich doczekać, dziś najchętniej zatrzymałabym czas aby do świąt nie doszło... Tak bardzo się boję tego okresu Świąt... Najchętniej całe święta bym przespała... :( Mam wrażenie jakby zaraz mi miało serce pęknąć z rozpaczy... :(

[kenya]

Droga Tusiu,
wiem że będzie ciężko, to sytuacja z rodzaju tych niełatwych. Ale wciąż to tylko okoliczność życiowa, która w każdej chwili może ulec zmianie, a nie tragedia która jest z całą pewnościa nieodwracalna.

W takich trudnych momentach życiowych, by nie zatonąć w emocjach, słusznie się jest zwrócić po wsparcie do Stwórcy i zwracać się tak długo i tak często aż emocje przestaną wypełniać Cię zbyt dotkliwie.
Dobrze jest też oprzeć się na swoim rozumie, tylko trzeba mu pozwolić dojść do głosu.

Weź pod uwagę, że nie zostajesz zupełnie sama. Masz rodzinę z którą ten wyjątkowy czas możesz dzielić.
Będziesz siedzieć w ciepełku, przy zastawionym stole, w asyscie ludzi którzy Cię kochają i dobrze życzą.
Nie wspomnę o innych atutach Świąt Bożego Narodzenia, te są z pewnością dla Ciebie oczywiste.

Niektórzy ludzie na tej Ziemii ten piękny czas będą zmuszeni spędzić bez dachu na głową, w obawie o swoje życie, w głodzie i strachu, bez bliskich albo ze świadomością ich śmierci..to dopiero tragedia.

Zatem warto Tusiu, oprzeć się na pozytywach, na tym co masz, a nie na tym czego w tym momencie Ci brakuje. Trzeba mieć świadomość, że nie wszystko co mamy jest nam dane raz na zawsze.

Droga Tusiu,
wiem że będzie ciężko, to sytuacja z rodzaju tych niełatwych. Ale wciąż to tylko okoliczność życiowa, która w każdej chwili może ulec zmianie, a nie tragedia która jest z całą pewnościa nieodwracalna.

W takich trudnych momentach życiowych, by nie zatonąć w emocjach, słusznie się jest zwrócić po wsparcie do Stwórcy i zwracać się tak długo i tak często aż emocje przestaną wypełniać Cię zbyt dotkliwie.
Dobrze jest też oprzeć się na swoim rozumie, tylko trzeba mu pozwolić dojść do głosu.

Weź pod uwagę, że nie zostajesz zupełnie sama. Masz rodzinę z którą ten wyjątkowy czas możesz dzielić.
Będziesz siedzieć w ciepełku, przy zastawionym stole, w asyscie ludzi którzy Cię kochają i dobrze życzą.
Nie wspomnę o innych atutach Świąt Bożego Narodzenia, te są z pewnością dla Ciebie oczywiste.

Niektórzy ludzie na tej Ziemii ten piękny czas będą zmuszeni spędzić bez dachu na głową, w obawie o swoje życie, w głodzie i strachu, bez bliskich albo ze świadomością ich śmierci..to dopiero tragedia.

Zatem warto Tusiu, oprzeć się na pozytywach, na tym co masz, a nie na tym czego w tym momencie Ci brakuje. Trzeba mieć świadomość, że nie wszystko co mamy jest nam dane raz na zawsze.

[Magda1911]

Rozumiem Cię doskonale, nic dodać nic ująć.

Rozumiem Cię doskonale, nic dodać nic ująć.

[JolantaElżbieta]

Ja też Cię rozumiem Tusiu, ale to nie jest koniec świata. Ja też bałam się pierwszych Świąt po rozwodzie, jeszcze miesiąc temu, ale teraz czekam na nie z radością jak zawsze. To nie są Święta rodzinne, to są Święta Boże. Pewnie, że będzie mi przykro, że mój mąż spędza je z kimś innym, pewnie sobie popłaczę, ale podniosę głowę i podzielę się opłatkiem z moimi bliskimi - córką, synem i synową. Mam nadzieję, choć jeszcze nie mam pewności


Moja koleżanka trzy lata temu straciła męża, teraz syna - tak, ona może płakać, my nie powinnyśmy

Ja też Cię rozumiem Tusiu, ale to nie jest koniec świata. Ja też bałam się pierwszych Świąt po rozwodzie, jeszcze miesiąc temu, ale teraz czekam na nie z radością jak zawsze. To nie są Święta rodzinne, to są Święta Boże. Pewnie, że będzie mi przykro, że mój mąż spędza je z kimś innym, pewnie sobie popłaczę, ale podniosę głowę i podzielę się opłatkiem z moimi bliskimi - córką, synem i synową. Mam nadzieję, choć jeszcze nie mam pewności


Moja koleżanka trzy lata temu straciła męża, teraz syna - tak, ona może płakać, my nie powinnyśmy

[Małgorzata L]

Przede mną też pierwsze Święta bez męża, tzn. pewnie w przelocie będziemy się widywać, ale nie przełamiemy się opłatkiem, nie zjemy razem potraw wigilijnych. Najbardziej szkoda mi syna, który będzie tęsknił za każdym z nas. Jakoś trzeba to przetrzymać

Przede mną też pierwsze Święta bez męża, tzn. pewnie w przelocie będziemy się widywać, ale nie przełamiemy się opłatkiem, nie zjemy razem potraw wigilijnych. Najbardziej szkoda mi syna, który będzie tęsknił za każdym z nas. Jakoś trzeba to przetrzymać

[Tusia1987]

Dziś mój mąż powiedział, że nie wyobraża sobie Świąt spędzonych wraz ze mną... Czy bolało??? Jak najgorsza chłosta... A było już tak dobrze.... Jeszcze miesiąc temu...

Dziś mój mąż powiedział, że nie wyobraża sobie Świąt spędzonych wraz ze mną... Czy bolało??? Jak najgorsza chłosta... A było już tak dobrze.... Jeszcze miesiąc temu...

[renta11]

W ubiegłym roku miałam pierwsze Święta bez męża. Wybrnęłam z tego tak, że na wigilię zaprosiłam troje samotnych, opuszczonych ludzi (kolegę córki z mamą, kolegę syna). I było w sumie nieźle. A nawet wesoło. Choć unikaliśmy śpiewania kolęd, więc jakiś unik był.
W tym roku jakoś nie mam pomysłu, bo bardzo zapracowana będę. Może się coś samo wykluje?

W ubiegłym roku miałam pierwsze Święta bez męża. Wybrnęłam z tego tak, że na wigilię zaprosiłam troje samotnych, opuszczonych ludzi (kolegę córki z mamą, kolegę syna). I było w sumie nieźle. A nawet wesoło. Choć unikaliśmy śpiewania kolęd, więc jakiś unik był.
W tym roku jakoś nie mam pomysłu, bo bardzo zapracowana będę. Może się coś samo wykluje?

[JolantaElżbieta]

[michal-wlkp]

Ja też wolałbym, aby świąt w tym roku nie było. Bez żony, bez dzieci.
Podjąłem jednak decyzję, że spędze je w domu. Sam, ale w naszym domu.

Ja też wolałbym, aby świąt w tym roku nie było. Bez żony, bez dzieci.
Podjąłem jednak decyzję, że spędze je w domu. Sam, ale w naszym domu.

[Tusia1987]

To znaczy ja mam rodzinę... I mama mnie zaprasza i rodzeństwo Mamy... ale... no właśnie to ale... Nie chcę nikomu psuć świąt... ja wiem, że skończy się to płaczem... Taka już jestem emocjonalna... Muszę się chyba tego oduczyć... Ale nigdy nie potrafiłam reagować na zimno...

Najgorsze jest to, że ja teraz poznaje ciemne strony mojego męża...
Z fantastycznego faceta zrobił się z Niego egoista... Nie liczy się z żadnymi uczuciami.... Tzn. Nie! Liczy się z własnymi uczuciami... Miesiąc temu miał skręconą nogę to jak mnie jak potrzebował było dobrze... Potrafił napisać, że mnie kocha, że tęskni itd...

Nie mam sił już walczyć o ten związek.... :(

To znaczy ja mam rodzinę... I mama mnie zaprasza i rodzeństwo Mamy... ale... no właśnie to ale... Nie chcę nikomu psuć świąt... ja wiem, że skończy się to płaczem... Taka już jestem emocjonalna... Muszę się chyba tego oduczyć... Ale nigdy nie potrafiłam reagować na zimno...

Najgorsze jest to, że ja teraz poznaje ciemne strony mojego męża...
Z fantastycznego faceta zrobił się z Niego egoista... Nie liczy się z żadnymi uczuciami.... Tzn. Nie! Liczy się z własnymi uczuciami... Miesiąc temu miał skręconą nogę to jak mnie jak potrzebował było dobrze... Potrafił napisać, że mnie kocha, że tęskni itd...

Nie mam sił już walczyć o ten związek.... :(

[ryan]

[lustro]

[JolantaElżbieta]

[JolantaElżbieta]