[hope84]

[tiliana]

Hope...

I TAK go do niczego nie zmusisz.

A ciągle próbujesz.

Hope...

I TAK go do niczego nie zmusisz.

A ciągle próbujesz.

[hope84]

Ja go zmuszam? ja myślę że on ma wybór między mną a nią... nie ma opcji dwa w jednym


Jeśli nie potrafi zerwać kontaktu i być tylko ze mną, to nie mamy o czym rozmawiać, ja postawiłam granice... wiecie co bo myślę że te tylko rozmowy są z jego strony taki przedłużeniem że może tym razem kowalska się zdecyduje na więcej, może teraz się uda... nie nie nie i jeszcze raz nie... nie ze mną te numery... wolę być sama

Ja go zmuszam? ja myślę że on ma wybór między mną a nią... nie ma opcji dwa w jednym


Jeśli nie potrafi zerwać kontaktu i być tylko ze mną, to nie mamy o czym rozmawiać, ja postawiłam granice... wiecie co bo myślę że te tylko rozmowy są z jego strony taki przedłużeniem że może tym razem kowalska się zdecyduje na więcej, może teraz się uda... nie nie nie i jeszcze raz nie... nie ze mną te numery... wolę być sama

[Pavel]

Hope,
To co pisałaś o mężu, jego słowach, relacji z Kowalska dla mnie jasno świadczy, że ta relacja zdrowa nie jest.
Nie mam powodu by Ci nie wierzyć, zakładam wiec, ze mimo pewnych subiektywnych wniosków, trzon Twego przekazu jest zgodny z rzeczywistością.

Widzisz, w mojej historii wystąpiły podobne sytuacje, tyle, że była to osoba tej samej płci, rowniez Kowalska.
Doskonale wiec rozumiem Twoje obecne uczucia, rownież się buntowałem czytając wpisy takie jak wpisy Mare, Tiliany i lustra w Twoim wątku.
Tyle, ze w końcu przestałem się buntować i doszło do mnie, ze co z tego że moze i mam rację, skoro relacja z żona jest w gruzach. A po dokładnej analizie znalazłem wiele celnych rad we wpisach które tak mnie bolały i denerwowały. Dodam, że w dużej części pokrywały sie z tymi kierowanymi do Ciebie.
Moja żona, tak jak Twój mąż poszukali na zewnątrz tego czego nie mogli znalezc w małzeństwie. Powody mogą być w Twojej ocenie nieprawdziwe i niesprawiedliwe. Ale w głowach współmałżonków subiektywnie takie one były.
Czy to dobrze? Wg mnie lepiej najpierw chociaz szczerze porozmawiać. Ale tak sie nie stało.

Można wiec walczyć z wiatrakami, mozna rownież dokonać porządnej autolustracji w oparciu o spostrzeżenia forumowiczów, książki i konferencje.
Zmienić siebie i sprawdzić jak taka zmiana wpłynie na naszych współmałżonków.

Ja wybrałem wlasnie taką drogę i bazując na własnym doświadczeniu gorąco do tego zachęcam.
Dzieki pracy nad sobą jestem dziś zupełnie innym człowiekiem niż rok temu.
A to dopiero początek :)

P.s. Pisałaś, że wczesniej nie kontrolowałas męża, że to się zaczęło w kryzysie. Tez tak miałem.
Może to jednak dlatego, ze wczesniej podświadomie uważałem, ze wszystko jest pod kontrola?

Hope,
To co pisałaś o mężu, jego słowach, relacji z Kowalska dla mnie jasno świadczy, że ta relacja zdrowa nie jest.
Nie mam powodu by Ci nie wierzyć, zakładam wiec, ze mimo pewnych subiektywnych wniosków, trzon Twego przekazu jest zgodny z rzeczywistością.

Widzisz, w mojej historii wystąpiły podobne sytuacje, tyle, że była to osoba tej samej płci, rowniez Kowalska.
Doskonale wiec rozumiem Twoje obecne uczucia, rownież się buntowałem czytając wpisy takie jak wpisy Mare, Tiliany i lustra w Twoim wątku.
Tyle, ze w końcu przestałem się buntować i doszło do mnie, ze co z tego że moze i mam rację, skoro relacja z żona jest w gruzach. A po dokładnej analizie znalazłem wiele celnych rad we wpisach które tak mnie bolały i denerwowały. Dodam, że w dużej części pokrywały sie z tymi kierowanymi do Ciebie.
Moja żona, tak jak Twój mąż poszukali na zewnątrz tego czego nie mogli znalezc w małzeństwie. Powody mogą być w Twojej ocenie nieprawdziwe i niesprawiedliwe. Ale w głowach współmałżonków subiektywnie takie one były.
Czy to dobrze? Wg mnie lepiej najpierw chociaz szczerze porozmawiać. Ale tak sie nie stało.

Można wiec walczyć z wiatrakami, mozna rownież dokonać porządnej autolustracji w oparciu o spostrzeżenia forumowiczów, książki i konferencje.
Zmienić siebie i sprawdzić jak taka zmiana wpłynie na naszych współmałżonków.

Ja wybrałem wlasnie taką drogę i bazując na własnym doświadczeniu gorąco do tego zachęcam.
Dzieki pracy nad sobą jestem dziś zupełnie innym człowiekiem niż rok temu.
A to dopiero początek :)

P.s. Pisałaś, że wczesniej nie kontrolowałas męża, że to się zaczęło w kryzysie. Tez tak miałem.
Może to jednak dlatego, ze wczesniej podświadomie uważałem, ze wszystko jest pod kontrola?

[kenya]

Hope piszesz:

Cytat:

on nie rozmawia z koleżanką z dawnych lat, z kimś kto jest bo jest..... on trwa w dziwnej zależności z kowalską, której jak przypominam zaproponował związek, a mi rozstanie, dla której zostawił mnie ale nie dzieci.

Otóż to! Ta znajomość pozwoliła mu rozważać pozostawienie swojej rodziny, zatem jej charakter nie powinien podlegać już żadnym dywagacjom z tej prostej przyczyny że nie ma podstaw do snucia takowych.

Cytat:

czy Wy czytałyście pierwszy post...

Słuszne pytanie,też mam tę samą wątpliwość. Wszak tam jest zawarte całe clue co do charakteru znajomości jaką mąż w głębokiej tajemnicy uprawiał oraz zależności Twojego męża od owej pani, która to zależność wciąż trwa. Zależność ta wobec następujących po jej odkryciu faktów, jest absolutnie kuriozalna.

Hope,
to dobrze że zachowujesz zdrowy rozsądek i nie dajesz sobie wmówić że czarne to białe.
Zawsze powtarzam, że rzeczywistość może być trudna do uniesienia, fatalna, nieakceptowalna ale MUSI być czytelna. Jej czytelność jest warunkiem utrzymania balansu psychicznego absolutnie niezbędnego do podejmowania istotnych decyzji życiowych. Zatem jeśli ktoś próbuje Ci zamazać tę czytelność zawsze odwołuj się do tego co czujesz TY, co TY widzisz.

To prawda że męża do niczego nie zmusisz, i to należałoby przyjąć do wiadomości.
W ten sposób odpadnie od Ciebie wiele niepotrzebnych i obciążających Cię emocji.
Lecz jako żona i matka jego dzieci masz prawo a nawet obowiązek próbować przywołać męża do porządku i wg mnie, nic w tym dziwnego. Skoro to zrobiłaś, nie ma sensu powtarzać tego w nieskończoność. Jeśli mąż nie rozumie co z nim jest nie tak, że mimo wszystko preferuje zrujnować relacje z żoną, postawić na szalę spokój swoich dzieci na rzecz utrzymania owej jakże enigmatycznej znajomości (która dla niego nie była i nie jest znajomością czysto koleżeńską)...coż, nic z tym nie zrobisz.

Nie zmusisz męża do niczego, to fakt, zresztą taki mus jest nic nie wart.
Ale w takim razie, dlaczego miałabyś zmuszać siebie by myśleć i robić coś wbrew sobie samej, udawać że to co Cię boli i uwiera jest niczym złym? To byłaby zdrada siebie samej w czystej postaci....daleko bardziej dotkliwa, niż zdrada kogokolwiek innego.

Tak więc, kieruj się głównie SWOJĄ INTUICJĄ i nie pozwól by ktokolwiek zamazywał Ci czytelność rzeczywistości w której żyjesz TY, której doświadczasz TY i z którą uporać musisz się TY.

Hope piszesz:

Cytat:

on nie rozmawia z koleżanką z dawnych lat, z kimś kto jest bo jest..... on trwa w dziwnej zależności z kowalską, której jak przypominam zaproponował związek, a mi rozstanie, dla której zostawił mnie ale nie dzieci.

Otóż to! Ta znajomość pozwoliła mu rozważać pozostawienie swojej rodziny, zatem jej charakter nie powinien podlegać już żadnym dywagacjom z tej prostej przyczyny że nie ma podstaw do snucia takowych.

Cytat:

czy Wy czytałyście pierwszy post...

Słuszne pytanie,też mam tę samą wątpliwość. Wszak tam jest zawarte całe clue co do charakteru znajomości jaką mąż w głębokiej tajemnicy uprawiał oraz zależności Twojego męża od owej pani, która to zależność wciąż trwa. Zależność ta wobec następujących po jej odkryciu faktów, jest absolutnie kuriozalna.

Hope,
to dobrze że zachowujesz zdrowy rozsądek i nie dajesz sobie wmówić że czarne to białe.
Zawsze powtarzam, że rzeczywistość może być trudna do uniesienia, fatalna, nieakceptowalna ale MUSI być czytelna. Jej czytelność jest warunkiem utrzymania balansu psychicznego absolutnie niezbędnego do podejmowania istotnych decyzji życiowych. Zatem jeśli ktoś próbuje Ci zamazać tę czytelność zawsze odwołuj się do tego co czujesz TY, co TY widzisz.

To prawda że męża do niczego nie zmusisz, i to należałoby przyjąć do wiadomości.
W ten sposób odpadnie od Ciebie wiele niepotrzebnych i obciążających Cię emocji.
Lecz jako żona i matka jego dzieci masz prawo a nawet obowiązek próbować przywołać męża do porządku i wg mnie, nic w tym dziwnego. Skoro to zrobiłaś, nie ma sensu powtarzać tego w nieskończoność. Jeśli mąż nie rozumie co z nim jest nie tak, że mimo wszystko preferuje zrujnować relacje z żoną, postawić na szalę spokój swoich dzieci na rzecz utrzymania owej jakże enigmatycznej znajomości (która dla niego nie była i nie jest znajomością czysto koleżeńską)...coż, nic z tym nie zrobisz.

Nie zmusisz męża do niczego, to fakt, zresztą taki mus jest nic nie wart.
Ale w takim razie, dlaczego miałabyś zmuszać siebie by myśleć i robić coś wbrew sobie samej, udawać że to co Cię boli i uwiera jest niczym złym? To byłaby zdrada siebie samej w czystej postaci....daleko bardziej dotkliwa, niż zdrada kogokolwiek innego.

Tak więc, kieruj się głównie SWOJĄ INTUICJĄ i nie pozwól by ktokolwiek zamazywał Ci czytelność rzeczywistości w której żyjesz TY, której doświadczasz TY i z którą uporać musisz się TY.

[tiliana]

[takise]

[hope84]

[hope84]

kenya, sęk w tym że tak jak piszesz przywoływać w nieskończoność nie mogę tym bardziej że m tego wołania nie słyszy, lub nie chce słyszeć


takise, też tak to widzę, że on już sprawdził i to że cały czas trwa przy tej znajomości świadczy o tym że on tak naprawdę wybrał, tylko nie wiem dlaczego kowalska nie bardo chce posunąć się dalej w tej ich relacji, ale to nie mój problem

kenya, sęk w tym że tak jak piszesz przywoływać w nieskończoność nie mogę tym bardziej że m tego wołania nie słyszy, lub nie chce słyszeć


takise, też tak to widzę, że on już sprawdził i to że cały czas trwa przy tej znajomości świadczy o tym że on tak naprawdę wybrał, tylko nie wiem dlaczego kowalska nie bardo chce posunąć się dalej w tej ich relacji, ale to nie mój problem

[lustro]

Hope

Tak cztam Ciebie I czytam...I coraz bardziej się zastanawiam...
Czego ty tak na prawdę chcesz?
Poszukujesz sposobu naprawienia sytuacji?
Czy raczej poszukujesz potwierdzenia, ze dobrze robisz, myślisz, czujesz...?

Bo tak na moje oko, to raczej to drugie.

Skoro jesteś tak przekonana o swojej racji, to nasze zdanie i rady są Ci potrzebne?

Hope

Tak cztam Ciebie I czytam...I coraz bardziej się zastanawiam...
Czego ty tak na prawdę chcesz?
Poszukujesz sposobu naprawienia sytuacji?
Czy raczej poszukujesz potwierdzenia, ze dobrze robisz, myślisz, czujesz...?

Bo tak na moje oko, to raczej to drugie.

Skoro jesteś tak przekonana o swojej racji, to nasze zdanie i rady są Ci potrzebne?

[K_]

Trudno gdybać, może Kowalska czeka aż się rozpadnie 'nie z jej powodu'? Kto to wie.

A może by tak męża poderwać? Przy tym absolutnie trzymać granice. Mąż chyba wie jakie są warunki powrotu, pewnie już to słyszał. Budować same pozytywne emocje, dowartościować, słuchać. Deklaracji się nie wymusza, to tak nie działa.

Trudno gdybać, może Kowalska czeka aż się rozpadnie 'nie z jej powodu'? Kto to wie.

A może by tak męża poderwać? Przy tym absolutnie trzymać granice. Mąż chyba wie jakie są warunki powrotu, pewnie już to słyszał. Budować same pozytywne emocje, dowartościować, słuchać. Deklaracji się nie wymusza, to tak nie działa.

[hiacynta]

[Unicorn]

To jest jakis fan klub męźa hope.

To jest jakis fan klub męźa hope.

[mare1966]