[tereska]

Witajcie!
Niedługo mam mieć mediacje z mężem w ramach toczonej sprawy rozwodowej i chciałabym się do nich jakoś przygotować. Dlatego mam parę pytań :
Jakie są wasze doświadczenia z mediacji?
Jak wyglądały?
Jak oceniacie rolę mediatora, czy pomagał w mediacji czy nie?
Czy dzięki mediacjom poprawiły się wasze relacje z małżonkiem czy pogorszyły, czy nie miały żadnego wpływu?
Jak wg was należy się przygotować do mediacji?

Witajcie!
Niedługo mam mieć mediacje z mężem w ramach toczonej sprawy rozwodowej i chciałabym się do nich jakoś przygotować. Dlatego mam parę pytań :
Jakie są wasze doświadczenia z mediacji?
Jak wyglądały?
Jak oceniacie rolę mediatora, czy pomagał w mediacji czy nie?
Czy dzięki mediacjom poprawiły się wasze relacje z małżonkiem czy pogorszyły, czy nie miały żadnego wpływu?
Jak wg was należy się przygotować do mediacji?

[Mariolaa]

Nam wcale Sąd nie zaproponował mediacji,a mamy 3,5 letniego syna

Nam wcale Sąd nie zaproponował mediacji,a mamy 3,5 letniego syna

[enbe]

Mediacje zaproponowała moja pani adwokat, prawnik męża je przyjął i zaproponował konkretne nazwisko mediatorki - emerytowanej sędziny, propozycja została przyjęta. Nie przygotowywałam się specjalnie do spotkania, które odbyło się u pani mediator w domu, atmosfera miła, kulturalna, niemal prywatny charakter spotkania. Trwało ze 2 godziny, zakończone dokumentem - notatką, że strony nie doszły do porozumienia. Pani mediator wyraźnie dążyła do przekonania mnie, że szkoda prać brudy publicznie i lepiej zgodzić się na rozwód bez orzekania o winie, bo ... przecież tak się różnimy, że dziw, iż przeżyliśmy razem prawie 30 lat. Nic traumatycznego, kolejna niewykorzystana szansa uzgodnienia kompromisu, bo kompromisu być nie mogło: ja definitywnie nie zgadzałam się na rozwód, mąż definitywnie chciał rozwodu i niczego innego. Nic innego uzgadniać nie musieliśmy.

Mediacje zaproponowała moja pani adwokat, prawnik męża je przyjął i zaproponował konkretne nazwisko mediatorki - emerytowanej sędziny, propozycja została przyjęta. Nie przygotowywałam się specjalnie do spotkania, które odbyło się u pani mediator w domu, atmosfera miła, kulturalna, niemal prywatny charakter spotkania. Trwało ze 2 godziny, zakończone dokumentem - notatką, że strony nie doszły do porozumienia. Pani mediator wyraźnie dążyła do przekonania mnie, że szkoda prać brudy publicznie i lepiej zgodzić się na rozwód bez orzekania o winie, bo ... przecież tak się różnimy, że dziw, iż przeżyliśmy razem prawie 30 lat. Nic traumatycznego, kolejna niewykorzystana szansa uzgodnienia kompromisu, bo kompromisu być nie mogło: ja definitywnie nie zgadzałam się na rozwód, mąż definitywnie chciał rozwodu i niczego innego. Nic innego uzgadniać nie musieliśmy.

[tereska]

Słyszałam, że gdy jest ugoda na mediacji, to sąd obniża, albo nawet rezygnuje z pobrania kasy za koszty sądowe. Ciekawe czy to prawda?

Słyszałam, że gdy jest ugoda na mediacji, to sąd obniża, albo nawet rezygnuje z pobrania kasy za koszty sądowe. Ciekawe czy to prawda?

[enbe]

Co do kosztów, nie wiem. Za mediacje płaciliśmy oddzielnie, każdy honorowo swoją dolę. Nie sądzę, że coś umknęło z możliwości zmniejszenia kosztów, bo prawników w rozprawie trochę było (mąż jest prawnikiem, miał swojego prawnika, ja też miałam) i pilnowali swojej działki każdy.

Co do kosztów, nie wiem. Za mediacje płaciliśmy oddzielnie, każdy honorowo swoją dolę. Nie sądzę, że coś umknęło z możliwości zmniejszenia kosztów, bo prawników w rozprawie trochę było (mąż jest prawnikiem, miał swojego prawnika, ja też miałam) i pilnowali swojej działki każdy.

[Mariolaa]

[Krzysztof123]

[Malłgoś1]

U mnie było podobnie jak u "enbe". Skierował nas sąd.

Ja się nie zgadzam na rozwód a mąż go chce. Każdy powiedział co chciał. Nic nie ustaliliśmy. Mediator nie zajął żadnego stanowiska i w niczym nie pomógł.

U mnie było podobnie jak u "enbe". Skierował nas sąd.

Ja się nie zgadzam na rozwód a mąż go chce. Każdy powiedział co chciał. Nic nie ustaliliśmy. Mediator nie zajął żadnego stanowiska i w niczym nie pomógł.

[zuf]

U nas żona na propozycję sędziego nie zgodziła się na mediacje. Po drugiej rozprawie zauważyła jednak po słowach sędziego "o ile w ogóle dam separację ze względu na dobro dzieci" że może jednak warto iść na mediacje, bo "grozi jej" odrzucenie wniosku.

Ja akurat wczoraj miałem kolejne mediacje. Mam stanowisko jasne od miesięcy. Odbyliśmy 15 godzin mediacji. Po ustaleniu jakiejś kwestii na następnych mediacjach żona mówi, że to było wymuszone, że ona musi się zastanowić. Mediator oraz mediator posiłkowy mówią, że mediacje są dobrowolne, więc proszą aby zona jasno się określiła - tak czy tak, w wolności. Dają czas. I tak do następnych mediacji.

W międzyczasie żona deklaruje że jest "otwarta" po czym "za plecami" toczą się kolejne sprawy (np. dzisiaj dowiedziałem się że wczoraj mediowaliśmy, a wcześniej jej prawnik był w sądzie złożyć kolejne wnioski, dowody itd).

Mam wrażenie, że kiedy czuje że chyba nie będzie "dobrze" to wraca do mediacji i "idziemy" do przodu, a kiedy ma poczucie że "coś ugrała" to wycofuje się z deklaracji i wracamy do punktu wyjścia.

W moim odczuciu wiele zależy od chęci stron aby się porozumieć. Dobry mediator nie będzie pozwalał na kłótnie, personalne wycieczki, tylko konkretnie będzie pytał punkt po punkcie. Dlatego warto przemyśleć co chcę, co mogę, na co byłbym w stanie się zgodzić.

Ja np. usłyszałem że żona chce zmiany stanowiska na rozwód bez orzekania o winie (pierwsza jej wersja to separacja z orzeczeniem o mojej winie ze względu na brak mojej zgody na separację). Tutaj za wiele nie miałem się co zastanawiać i po sprzeciwie z mojej strony ze względu na brak porozumienia mediacje zostały przerwane. I w takiej sytuacji pozostałe wcześniejsze z trudem powstałe ustalenia nie są brane pod uwagę, bo kompromis musi być we wszystkich kwestiach - tak przekazał nam mediator. Czy będą jeszcze dalej - nie wiem.

U nas żona na propozycję sędziego nie zgodziła się na mediacje. Po drugiej rozprawie zauważyła jednak po słowach sędziego "o ile w ogóle dam separację ze względu na dobro dzieci" że może jednak warto iść na mediacje, bo "grozi jej" odrzucenie wniosku.

Ja akurat wczoraj miałem kolejne mediacje. Mam stanowisko jasne od miesięcy. Odbyliśmy 15 godzin mediacji. Po ustaleniu jakiejś kwestii na następnych mediacjach żona mówi, że to było wymuszone, że ona musi się zastanowić. Mediator oraz mediator posiłkowy mówią, że mediacje są dobrowolne, więc proszą aby zona jasno się określiła - tak czy tak, w wolności. Dają czas. I tak do następnych mediacji.

W międzyczasie żona deklaruje że jest "otwarta" po czym "za plecami" toczą się kolejne sprawy (np. dzisiaj dowiedziałem się że wczoraj mediowaliśmy, a wcześniej jej prawnik był w sądzie złożyć kolejne wnioski, dowody itd).

Mam wrażenie, że kiedy czuje że chyba nie będzie "dobrze" to wraca do mediacji i "idziemy" do przodu, a kiedy ma poczucie że "coś ugrała" to wycofuje się z deklaracji i wracamy do punktu wyjścia.

W moim odczuciu wiele zależy od chęci stron aby się porozumieć. Dobry mediator nie będzie pozwalał na kłótnie, personalne wycieczki, tylko konkretnie będzie pytał punkt po punkcie. Dlatego warto przemyśleć co chcę, co mogę, na co byłbym w stanie się zgodzić.

Ja np. usłyszałem że żona chce zmiany stanowiska na rozwód bez orzekania o winie (pierwsza jej wersja to separacja z orzeczeniem o mojej winie ze względu na brak mojej zgody na separację). Tutaj za wiele nie miałem się co zastanawiać i po sprzeciwie z mojej strony ze względu na brak porozumienia mediacje zostały przerwane. I w takiej sytuacji pozostałe wcześniejsze z trudem powstałe ustalenia nie są brane pod uwagę, bo kompromis musi być we wszystkich kwestiach - tak przekazał nam mediator. Czy będą jeszcze dalej - nie wiem.