[Rad]

eśli w ogóle ma zdolność by dostrzec owe problemy. To co dla Rad jawi się problemem który można rozwiązać, dla jego żony może być oczywistą, nie wymagającą korekty, dodającą smaku, składową jej życia

Czy to znaczy ze tłumaczenie się problemami osobowości może dalej zdradzać i nie czuć wyrzutów A wręcz usprawiedliwienie ? Czyli żeby się ratować zmuszony będę poddać się ?

eśli w ogóle ma zdolność by dostrzec owe problemy. To co dla Rad jawi się problemem który można rozwiązać, dla jego żony może być oczywistą, nie wymagającą korekty, dodającą smaku, składową jej życia

Czy to znaczy ze tłumaczenie się problemami osobowości może dalej zdradzać i nie czuć wyrzutów A wręcz usprawiedliwienie ? Czyli żeby się ratować zmuszony będę poddać się ?

[Wafelka]

[kenya]

Może nie mieć żadnych wyrzutów sumienia. Może nie mieć potrzeby żyć wg przyjetych ogólnie norm moralnych. Moze chcieć zaspokajać tylko swoje potrzeby i w ogóle nie myśleć o innych...a jej potrzeby są jakie są. Dla otoczenia, najbliższych jest to megatrudne do przyjęcia.

Może nie mieć żadnych wyrzutów sumienia. Może nie mieć potrzeby żyć wg przyjetych ogólnie norm moralnych. Moze chcieć zaspokajać tylko swoje potrzeby i w ogóle nie myśleć o innych...a jej potrzeby są jakie są. Dla otoczenia, najbliższych jest to megatrudne do przyjęcia.

[utka2]

[Rad]

Jeśli było by tak jak piszecie to co należało by robić,gdzie udać się po pomoc? W jaki sposób ja mógł bym jej pomóc? Chodzimy na wspólną terapię lecz bardzo powoli to idzie.

Jeśli było by tak jak piszecie to co należało by robić,gdzie udać się po pomoc? W jaki sposób ja mógł bym jej pomóc? Chodzimy na wspólną terapię lecz bardzo powoli to idzie.

[tiliana]

Rad - terapia zwykle idzie powoli, cierpliwości. Ale jeżeli rzeczywiście żona ma problemy takie poważniejsze, to specjalistyczna terapia byłaby wskazana, nawet w zamkniętym ośrodku, jeśli trzeba. Ale to już muszą specjaliści wskazać, co moze być problemem i co z nim ewentualnie można robić.

Jeśli by się dało, to fajnie być pod opieką psychiatry, choćby po to, żeby koordynował działania. Inna osoba, która może coś takiego robić, to psycholog kliniczny.

Nie bój sie zmieniać lekarzy, jeżeli któryś nie podpasuje tobie, albo żonie. Ja i mąż dopiero za którymś razem trafiliśmy na osobę, która nam obojgu pasuje i która realnie, choć powoli, pomaga. Nie każdy pacjent pasuje do każdego terapeuty - trochę trzeba trafić :)

Cierpliwości i powodzenia. A co do problemów żony, no to bardziej się opieraj na opinii specjalistów, niż naszej - my nie mamy ani wiedzy, ani styczności z twoja małżonką, więc możemy tylko gdybać sobie i zgadywać.

Rad - terapia zwykle idzie powoli, cierpliwości. Ale jeżeli rzeczywiście żona ma problemy takie poważniejsze, to specjalistyczna terapia byłaby wskazana, nawet w zamkniętym ośrodku, jeśli trzeba. Ale to już muszą specjaliści wskazać, co moze być problemem i co z nim ewentualnie można robić.

Jeśli by się dało, to fajnie być pod opieką psychiatry, choćby po to, żeby koordynował działania. Inna osoba, która może coś takiego robić, to psycholog kliniczny.

Nie bój sie zmieniać lekarzy, jeżeli któryś nie podpasuje tobie, albo żonie. Ja i mąż dopiero za którymś razem trafiliśmy na osobę, która nam obojgu pasuje i która realnie, choć powoli, pomaga. Nie każdy pacjent pasuje do każdego terapeuty - trochę trzeba trafić :)

Cierpliwości i powodzenia. A co do problemów żony, no to bardziej się opieraj na opinii specjalistów, niż naszej - my nie mamy ani wiedzy, ani styczności z twoja małżonką, więc możemy tylko gdybać sobie i zgadywać.

[Rad]

Staję się obojętny.terapia nic nie wnosi, może nie nic ale naprawdę niewiele. Okazało się ze ona bo nie chcę nazywać jej żoną, ma bardzo wysoki temperament Ale niestety nie dla mnie.. Wczoraj właśnie na terapii poruszylismy temat możliwości zakochania się jej w kochanku Gdzie po jej słowach ze on na początku ją ustawił ze o buzeniu jego związku nie może być mowy , strasznie się zdenrwowała poplakała i wyszła. Terapeuta stwierdził że gdyby tak było i ona ciągle kłamie i nadal żywi uczucie do kochanka to terapia nie ma sensu. Jak dla mnie w tym cały szkopuł że ona jest w nim zakochana Ale wie że nie może ze strony kochanka liczyć na nic więcej jak sex i mimo tego nie ma zamiaru z niego zrezygnować, zastanawiam się po co ja jej w tym bagnie jestem potrzebny.?

Staję się obojętny.terapia nic nie wnosi, może nie nic ale naprawdę niewiele. Okazało się ze ona bo nie chcę nazywać jej żoną, ma bardzo wysoki temperament Ale niestety nie dla mnie.. Wczoraj właśnie na terapii poruszylismy temat możliwości zakochania się jej w kochanku Gdzie po jej słowach ze on na początku ją ustawił ze o buzeniu jego związku nie może być mowy , strasznie się zdenrwowała poplakała i wyszła. Terapeuta stwierdził że gdyby tak było i ona ciągle kłamie i nadal żywi uczucie do kochanka to terapia nie ma sensu. Jak dla mnie w tym cały szkopuł że ona jest w nim zakochana Ale wie że nie może ze strony kochanka liczyć na nic więcej jak sex i mimo tego nie ma zamiaru z niego zrezygnować, zastanawiam się po co ja jej w tym bagnie jestem potrzebny.?

[Rad]

Nowy fakt. Okazało się że ona nadal bardzo go kocha i to ją bardzo niszczy ,on po ko frontami ze mną gdzie ze strachem w oczach wypadł się wszystkiego,drugi raz widziałem takie spojrzenie, jest podobno na nią obrażony , czym zadaje jej ból . Samo życie.

Nowy fakt. Okazało się że ona nadal bardzo go kocha i to ją bardzo niszczy ,on po ko frontami ze mną gdzie ze strachem w oczach wypadł się wszystkiego,drugi raz widziałem takie spojrzenie, jest podobno na nią obrażony , czym zadaje jej ból . Samo życie.