[utka2]

[Wafelka]

Wiesz, myślę, że jedynym ratunkiem dla was jest po prostu wzięcie odpowiedzialności przez Was oboje za te sytuacje. Ty zdradzales zone, ona Ciebie, klamaliscie siebie nawzajem...
Teraz wazne jest to czy oboje chcecie to naprawić, wejść w totalnie nowa, czysta sytuacje, z zalozeniem, że nie bedzie juz klamstw, zdrad.. Myślę, że to mega trudne, ale i możliwe.
Może warto o tym porozmawiac z zona. Na spokojnie, ale z uświadomieniem sobie ile bezsensownych rzeczy zrobiliście oboje, sobie samym, sobie nawzajem i innym.
Doskonale rozumiem twoja potrzebę wiedzy co do ważności malzenstwa. Ale to co zrobicie teraz zalezy tylko od Was. Wazne czy oboje chcecie żyć inaczej...

Wiesz, myślę, że jedynym ratunkiem dla was jest po prostu wzięcie odpowiedzialności przez Was oboje za te sytuacje. Ty zdradzales zone, ona Ciebie, klamaliscie siebie nawzajem...
Teraz wazne jest to czy oboje chcecie to naprawić, wejść w totalnie nowa, czysta sytuacje, z zalozeniem, że nie bedzie juz klamstw, zdrad.. Myślę, że to mega trudne, ale i możliwe.
Może warto o tym porozmawiac z zona. Na spokojnie, ale z uświadomieniem sobie ile bezsensownych rzeczy zrobiliście oboje, sobie samym, sobie nawzajem i innym.
Doskonale rozumiem twoja potrzebę wiedzy co do ważności malzenstwa. Ale to co zrobicie teraz zalezy tylko od Was. Wazne czy oboje chcecie żyć inaczej...

[Rad]

Na chwilę obecną jestem przekonany ze nie mogę nie chcę tak żyć. Wybaczylem Ale wiem ze nigdy nie zapomnę, nie jestem w stanie,nie chcę żyć w kłamstwie tak jak do tej pory w kłamstwie które cały czas nam towarzyszy. Prawdy nigdy między nami nie by. Jej obojętność brak chęci zmiany dotychczasowych zachowań, przypadkowe ujawnianie sytuacji kto we były między nią A kochankiem - takie ni z gruszki ni z pietruszki- chyba po to żeby mnie nakręcić kiedy jestem w miarę spokojny. Po chwili widać ze żałuję ze znów dodała oliwy do ognia. Znów znika z domu . W poniedziałek wymyśliła duże zakupy nie było jej dwie godziny A przywiozła 4 bułki.Zwalnia się godzinowa podczas pracy,po co ?

Na chwilę obecną jestem przekonany ze nie mogę nie chcę tak żyć. Wybaczylem Ale wiem ze nigdy nie zapomnę, nie jestem w stanie,nie chcę żyć w kłamstwie tak jak do tej pory w kłamstwie które cały czas nam towarzyszy. Prawdy nigdy między nami nie by. Jej obojętność brak chęci zmiany dotychczasowych zachowań, przypadkowe ujawnianie sytuacji kto we były między nią A kochankiem - takie ni z gruszki ni z pietruszki- chyba po to żeby mnie nakręcić kiedy jestem w miarę spokojny. Po chwili widać ze żałuję ze znów dodała oliwy do ognia. Znów znika z domu . W poniedziałek wymyśliła duże zakupy nie było jej dwie godziny A przywiozła 4 bułki.Zwalnia się godzinowa podczas pracy,po co ?

[tiliana]

Przeczytaj "Od nałogu do miłości" Carnes'a.

Dopiero potem jakieś decyzje.

Przeczytaj "Od nałogu do miłości" Carnes'a.

Dopiero potem jakieś decyzje.

[Wafelka]

Dlatego właśnie napisałam, że jedynym ratunkiem jest rozpoczęcie czegoś zupełnie na nowo. Ale do tego trzeba chęci dwóch osób. Jeśli żona jest obojętna, a Ty nie potrafisz żyć ze świadomością, że byłeś okłamywany (nie zapominaj, że Ty też okłamywałeś...), to na te chwilę macie pat nie do ruszenia.
To jest mega trudne - wybaczyć i "zresetować system", uznać, że winy z przeszłości nie są już ważne. Teraz zobacz jakie wspaniałe rzeczy dzieją się na spowiedzi. Wyznajesz najgorsze, a On mówi, że wybacza i idź już i nie grzesz więcej, zmów zdrowaśkę.. Niezłe co? Piszę to, bo ja mam podobny dylemat do twojego. Mam kłopot wielki ze swoją świadomością, że byłam okłamywana latami.. I na tę chwilę jest mi bardzo trudno wyobrazić sobie, że mogłabym o tym zapomnieć, zwłaszcza w sytuacji kiedy z drugiej strony nie ma chęci zrozumienia tego co się stało.
Myślę, że warto każdy krok przemyśleć dobrze. Nie działać w emocjach, na zasadzie "mam już dość, koniec, kropka...". Żeby być pewnym że dobrze rozeznało się sytuację.

Dlatego właśnie napisałam, że jedynym ratunkiem jest rozpoczęcie czegoś zupełnie na nowo. Ale do tego trzeba chęci dwóch osób. Jeśli żona jest obojętna, a Ty nie potrafisz żyć ze świadomością, że byłeś okłamywany (nie zapominaj, że Ty też okłamywałeś...), to na te chwilę macie pat nie do ruszenia.
To jest mega trudne - wybaczyć i "zresetować system", uznać, że winy z przeszłości nie są już ważne. Teraz zobacz jakie wspaniałe rzeczy dzieją się na spowiedzi. Wyznajesz najgorsze, a On mówi, że wybacza i idź już i nie grzesz więcej, zmów zdrowaśkę.. Niezłe co? Piszę to, bo ja mam podobny dylemat do twojego. Mam kłopot wielki ze swoją świadomością, że byłam okłamywana latami.. I na tę chwilę jest mi bardzo trudno wyobrazić sobie, że mogłabym o tym zapomnieć, zwłaszcza w sytuacji kiedy z drugiej strony nie ma chęci zrozumienia tego co się stało.
Myślę, że warto każdy krok przemyśleć dobrze. Nie działać w emocjach, na zasadzie "mam już dość, koniec, kropka...". Żeby być pewnym że dobrze rozeznało się sytuację.

[katalotka72]

nie mylcie wybaczenia z zapomnieniem
nigdy się nie zapomni chyba że wujek Alzheimer pomoże
trudno wybaczyć gdy druga strona nie widzi krzywdy jaką zrobiła, nie ma potrzeby przeprosić, zadośćuczynić, a gdy brnie dalej w raniące zachowania to dopiero wyzwanie wybaczać codziennie od nowa... i od nowa.... i od nowa....

nie mylcie wybaczenia z zapomnieniem
nigdy się nie zapomni chyba że wujek Alzheimer pomoże
trudno wybaczyć gdy druga strona nie widzi krzywdy jaką zrobiła, nie ma potrzeby przeprosić, zadośćuczynić, a gdy brnie dalej w raniące zachowania to dopiero wyzwanie wybaczać codziennie od nowa... i od nowa.... i od nowa....

[Wafelka]

[Rad]

Właśnie takiej sytuacji obawiam się najbardziej. Tego ze jak jakimś cudem się trochę pozbieramy, zbudujemy odrobinę zaufania i byle drobnostka taka nawet w dobrej wierze niedopowiedziana przez żonę rujnuje wszystko. Teraz jest mega ciężko A z kolejnego upadku na pewno sie nie podniesiemy. I zeby tak ryzykować musi miec ważny powód. Tym powodem może jestem ja,mimo że powiedziała że mnie nie kocha może nie chce mnie ranić. Moze nie widzi niebezpieczeństwa, może wiedząc ze musimy rozstać się jesli nie bedzie prawdy od a do z czeka na to . Moze to dla niej dobre wyjście. ?

Właśnie takiej sytuacji obawiam się najbardziej. Tego ze jak jakimś cudem się trochę pozbieramy, zbudujemy odrobinę zaufania i byle drobnostka taka nawet w dobrej wierze niedopowiedziana przez żonę rujnuje wszystko. Teraz jest mega ciężko A z kolejnego upadku na pewno sie nie podniesiemy. I zeby tak ryzykować musi miec ważny powód. Tym powodem może jestem ja,mimo że powiedziała że mnie nie kocha może nie chce mnie ranić. Moze nie widzi niebezpieczeństwa, może wiedząc ze musimy rozstać się jesli nie bedzie prawdy od a do z czeka na to . Moze to dla niej dobre wyjście. ?

[tiliana]

Rad, w takiej sytuacji jak twoja, to ja bym przede wszystkim wymagała od żony terapii. Prawda moze się pojawi później w jej wyniku. Nie wszystko na raz.... A problemy, z jakimi boryka się twoja żona są najwyraźniej bardzo złożone i będzie trwało lata, zanim ona je wyprostuje.

Rozumiem, ze ty to widzisz inaczej, że bierzesz bardzo do siebie... ale to chyba nie o ciebie tutaj chodzi w tym, co ona robi....

Rad, w takiej sytuacji jak twoja, to ja bym przede wszystkim wymagała od żony terapii. Prawda moze się pojawi później w jej wyniku. Nie wszystko na raz.... A problemy, z jakimi boryka się twoja żona są najwyraźniej bardzo złożone i będzie trwało lata, zanim ona je wyprostuje.

Rozumiem, ze ty to widzisz inaczej, że bierzesz bardzo do siebie... ale to chyba nie o ciebie tutaj chodzi w tym, co ona robi....

[Pavel]

Tiliano, a mozna wymagac od zony terapii?
Czy to nie jest tak, ze pod naciskiem takowa nie ma wiekszego sensu?

Tiliano, a mozna wymagac od zony terapii?
Czy to nie jest tak, ze pod naciskiem takowa nie ma wiekszego sensu?

[tiliana]

A można wymagać prawdy?

W moim odczuciu wymaganie terapii ma trochę więcej sensu. Chociaż też nie przywiązywałabym się do tego, jako do złotego środka na problemy w tym małzeństwie, bo takiego nie ma.

Tak, przymusowa terapia też może odnieść skutek. Inaczej by nie było przymusowych terapii dla alkoholików albo przemocowców, na które kieruje sąd. Może, nie musi.

A można wymagać prawdy?

W moim odczuciu wymaganie terapii ma trochę więcej sensu. Chociaż też nie przywiązywałabym się do tego, jako do złotego środka na problemy w tym małzeństwie, bo takiego nie ma.

Tak, przymusowa terapia też może odnieść skutek. Inaczej by nie było przymusowych terapii dla alkoholików albo przemocowców, na które kieruje sąd. Może, nie musi.

[Rad]

Co do terapii, takowa nic nie da jeżeli żona nie będzie mówić na niej prawdy tylko kluczyć. Co miało już miejsce na wieloletniej terapii oraz na jej ostatniej kilku sesyjnej gdzie kłamała z pełną świadomością i wiedząc ze takie postępowanie nic nie wniesie i nawet super terapeuta nic nie pomoże . Stąd moje podejrzenie co do możliwości odegrania przez żonę kolejnego teatru, to wydaje mi się być najbardziej realne.
Cała historia wydaje mi się wielką mystyfikacją . Niestety nie wiem i pewnie nigdy się nie przekonam o tym co działo się w moim małżeństwie, tego co powodowało moja żoną i co ją kieruje w czasie obecnym.

Co do terapii, takowa nic nie da jeżeli żona nie będzie mówić na niej prawdy tylko kluczyć. Co miało już miejsce na wieloletniej terapii oraz na jej ostatniej kilku sesyjnej gdzie kłamała z pełną świadomością i wiedząc ze takie postępowanie nic nie wniesie i nawet super terapeuta nic nie pomoże . Stąd moje podejrzenie co do możliwości odegrania przez żonę kolejnego teatru, to wydaje mi się być najbardziej realne.
Cała historia wydaje mi się wielką mystyfikacją . Niestety nie wiem i pewnie nigdy się nie przekonam o tym co działo się w moim małżeństwie, tego co powodowało moja żoną i co ją kieruje w czasie obecnym.

[kenya]

[Rad]

Nie wiem jak się zachować, przed chwilą napisał że pasuje- cokolwiek to znaczy. Kocham ją i dał bym jej czas na przemyślenie czego chce w życiu mieszkając jakiś czas osobno Ale obawiam się ze tracąc mnie z oczu znów zerwie się ze smyczy i zacznie spotkać się z kim popadnie co nie przeniesie nic dobrego.

Nie wiem jak się zachować, przed chwilą napisał że pasuje- cokolwiek to znaczy. Kocham ją i dał bym jej czas na przemyślenie czego chce w życiu mieszkając jakiś czas osobno Ale obawiam się ze tracąc mnie z oczu znów zerwie się ze smyczy i zacznie spotkać się z kim popadnie co nie przeniesie nic dobrego.