[Aecjusz]

Witajcie.
Od kilku dni zderzyłem się z bolesnym kryzysem w moim małżeństwie. Mam wrażenie, że żona nagle mnie z nienawidziła. Jeszcze trzy tygodnie temu mówiła, że jestem wspaniałym mężem i że jest że mną szczęśliwa. Od kilku dni wszystko według niej robię źle, jestem do kitu i twierdzi, że zastanawia się, czy to ma sens. Prawie się nie odzywa, a jeśli już to tylko po to, by wbić szpilkę. Mieliśmy już trudne czasy, ale jakoś Przeszliśmy. Teraz wygląda na to, że chyba koniec.
Nie jestem ideałem, ale kocham moją żonę. Nie krzywdziłem ją, starałem się wspierać, dużo nas jednak dzieli. Przede wszystkim wiek - jestem sporo starszy. Ciężko pracuję na delegacji, co niestety spala mnie i nie poprawia wyglądu i zdrowia. Różni y się też mocno poglądami na świat. Właściwie wszystkim. Wiem, to trudne zadanie dla miłości.
Żona ma trudny charakter. Bywało, że w czasie kłótni wbijała takie sztylety słów, że rany we mnie nie zagoiły się do dziś. Generalnie jest wybuchowa i zawłaszczająca wszystkie decyzje dla siebie. To nie tak, że w takich sytuacjach i ja nie byłem przykry, ale starałem się nie przekraczać pewnych granic.
Kiedyś żona deklarowała, że mnie kocha, teraz zachowuje się jakby nienawidziła. Zmiana w ciągu kilku tygodni. Gdybym jeszcze wiedział o co chodzi... Ona nie chce rozmawiać. Inny, młodszy i lepszy model..? Nie odrzucam żadnej hipotezy.
Nie wiem czego oczekuję. Chyba najbardziej wyjaśnienia. Modlę się o zrozumienie i wskazówkę co robić dalej.

Witajcie.
Od kilku dni zderzyłem się z bolesnym kryzysem w moim małżeństwie. Mam wrażenie, że żona nagle mnie z nienawidziła. Jeszcze trzy tygodnie temu mówiła, że jestem wspaniałym mężem i że jest że mną szczęśliwa. Od kilku dni wszystko według niej robię źle, jestem do kitu i twierdzi, że zastanawia się, czy to ma sens. Prawie się nie odzywa, a jeśli już to tylko po to, by wbić szpilkę. Mieliśmy już trudne czasy, ale jakoś Przeszliśmy. Teraz wygląda na to, że chyba koniec.
Nie jestem ideałem, ale kocham moją żonę. Nie krzywdziłem ją, starałem się wspierać, dużo nas jednak dzieli. Przede wszystkim wiek - jestem sporo starszy. Ciężko pracuję na delegacji, co niestety spala mnie i nie poprawia wyglądu i zdrowia. Różni y się też mocno poglądami na świat. Właściwie wszystkim. Wiem, to trudne zadanie dla miłości.
Żona ma trudny charakter. Bywało, że w czasie kłótni wbijała takie sztylety słów, że rany we mnie nie zagoiły się do dziś. Generalnie jest wybuchowa i zawłaszczająca wszystkie decyzje dla siebie. To nie tak, że w takich sytuacjach i ja nie byłem przykry, ale starałem się nie przekraczać pewnych granic.
Kiedyś żona deklarowała, że mnie kocha, teraz zachowuje się jakby nienawidziła. Zmiana w ciągu kilku tygodni. Gdybym jeszcze wiedział o co chodzi... Ona nie chce rozmawiać. Inny, młodszy i lepszy model..? Nie odrzucam żadnej hipotezy.
Nie wiem czego oczekuję. Chyba najbardziej wyjaśnienia. Modlę się o zrozumienie i wskazówkę co robić dalej.

[Jacek-sychar]

Witaj Aecjusz na naszym forum.

Napisałeś bardzo ogólnie. To dobrze, bo internet nie jest anonimy, a my staramy się chronić naszą tożsamość. Ale to jest też źle, bo nie wiem, jak Ci odpisać.
Może wizyta w naszym ognisku by Ci pomogła? Lista ognisk jest tutaj:
http://sychar.org/ogniska/

Witaj Aecjusz na naszym forum.

Napisałeś bardzo ogólnie. To dobrze, bo internet nie jest anonimy, a my staramy się chronić naszą tożsamość. Ale to jest też źle, bo nie wiem, jak Ci odpisać.
Może wizyta w naszym ognisku by Ci pomogła? Lista ognisk jest tutaj:
http://sychar.org/ogniska/

[Aecjusz]

Tak, wiem, że ogólnie, ale nie chciałem ujawniać okoliczności mogących zidentyfikować żonę i mnie.
To trudne, by napisać wystarczająco, ale nie za dużo.
Dziękuję za link. Nic nie zastąpi spotkania z człowiekiem.
Przepraszam za błędy, ale piszę na małym tablecie, a to niewygodne dosyć i czasem przechodzą niezauważone.

Tak, wiem, że ogólnie, ale nie chciałem ujawniać okoliczności mogących zidentyfikować żonę i mnie.
To trudne, by napisać wystarczająco, ale nie za dużo.
Dziękuję za link. Nic nie zastąpi spotkania z człowiekiem.
Przepraszam za błędy, ale piszę na małym tablecie, a to niewygodne dosyć i czasem przechodzą niezauważone.

[Unicorn]

U mnie zaczeło sie tak samo i okazalo sie ze jest nowy lepszy model.

U mnie zaczeło sie tak samo i okazalo sie ze jest nowy lepszy model.

[Aecjusz]

Możliwe. Coraz bardziej mi na to wygląda.
To beznadziejne. Próbuję rozmawiać, ale u niej w miejsce rozsądku zagościła wściekła nienawiść. Nie rozmawia tylko warczy i to tak, by najbardziej bolało. Nie krzywdziłem jej. Czym sobie zasłużyłem na tak zapiekłą nienawiść? Zachodzę w głowę. Mało piję, znacznie poniżej średniej. Dla niej zostawiłem wszystko co było dla mnie ważne, wszystko co kochałem. Fakt, nie mogłem stać się kimś z jej świata, bo nie wszystek siebie oddałem. Czy mam wady? Mam. Jak znakomita większość ludzi.
Wiem, że dla związku jest to niewystarczające, ale z drugiej strony to czy warto zrezygnować z siebie, z tego co wierzę, tego co mnie tworzy głęboko w sercu i duszy dla drugiego człowieka? Czy człowiek żądający takiej rezygnacji rzeczywiście kocha, czy tylko zwłaszcza?

Możliwe. Coraz bardziej mi na to wygląda.
To beznadziejne. Próbuję rozmawiać, ale u niej w miejsce rozsądku zagościła wściekła nienawiść. Nie rozmawia tylko warczy i to tak, by najbardziej bolało. Nie krzywdziłem jej. Czym sobie zasłużyłem na tak zapiekłą nienawiść? Zachodzę w głowę. Mało piję, znacznie poniżej średniej. Dla niej zostawiłem wszystko co było dla mnie ważne, wszystko co kochałem. Fakt, nie mogłem stać się kimś z jej świata, bo nie wszystek siebie oddałem. Czy mam wady? Mam. Jak znakomita większość ludzi.
Wiem, że dla związku jest to niewystarczające, ale z drugiej strony to czy warto zrezygnować z siebie, z tego co wierzę, tego co mnie tworzy głęboko w sercu i duszy dla drugiego człowieka? Czy człowiek żądający takiej rezygnacji rzeczywiście kocha, czy tylko zwłaszcza?

[Jacek-sychar]

[Aecjusz]

Piję okazyjnie, a sam tych okazji nie poszukuję. Czasem z żoną wypiliśmy lampkę wina (jak byłem w domu).
Może to dziwnie zabrzmi, ale żona uważała, że na imprezach piję za mało i że to nie męskie zachowanie.
Rozumiem, że tego typu wypowiedzi jak moja wzbudzają czujność. Sam zapewne zareagowałbym podobnie. Miałem do czynienia z alkoholikiem i doskonale wiem jak przedstawiał ten problem.
W moim jednak przypadku tego problemu nie ma. Możecie wierzyć lub nie. Dlaczego o tym napisałem? By uprzedzić domysły - alkohol pojawia się w wielu sytuacjach kryzysu małżeńskiego.

Piję okazyjnie, a sam tych okazji nie poszukuję. Czasem z żoną wypiliśmy lampkę wina (jak byłem w domu).
Może to dziwnie zabrzmi, ale żona uważała, że na imprezach piję za mało i że to nie męskie zachowanie.
Rozumiem, że tego typu wypowiedzi jak moja wzbudzają czujność. Sam zapewne zareagowałbym podobnie. Miałem do czynienia z alkoholikiem i doskonale wiem jak przedstawiał ten problem.
W moim jednak przypadku tego problemu nie ma. Możecie wierzyć lub nie. Dlaczego o tym napisałem? By uprzedzić domysły - alkohol pojawia się w wielu sytuacjach kryzysu małżeńskiego.

[Pavel]

[Aecjusz]

Wybieram się na spotkanie w najbliższym możliwym terminie.
Wiesz, nie widzę w czym mógłbym ją aż tak bardzo skrzywdzić, by nienawiść była tak wielka. Ale na pewno wiem, że nie sprostałem jej oczekiwaniom. Nie takiego mężczyzny poszukiwała. Poza tym jesteśmy z różnych światów, mamy całkowicie różne charaktery. Powiedziałbym, że ona jest ogniem, ja wodą. Ona stąpa nogami twardo po ziemi nie zważając na duchowe sprawy, dla mnie są one ważne, choć i o materię dbam. Ją to drażni, nazywa mnie kpiąco "filozofem". Wiem, to informacja mogąca naprowadzić, ale... Trudno. Ona nie jest wierząca, pewnie tu nie trafi. Wiara też była między nami powodem spięć. Czasem nie wytrzymywałem, jak "jechała" po chrześcijaństwie i wierzących.
Tak, ostatnio nieco ochłodło me poddejście do niej po serii kłótni, zresztą jej również. Może ją zaniedbałem... Może odpuściłem nie widząc przyszłości... Tak może być.

Wybieram się na spotkanie w najbliższym możliwym terminie.
Wiesz, nie widzę w czym mógłbym ją aż tak bardzo skrzywdzić, by nienawiść była tak wielka. Ale na pewno wiem, że nie sprostałem jej oczekiwaniom. Nie takiego mężczyzny poszukiwała. Poza tym jesteśmy z różnych światów, mamy całkowicie różne charaktery. Powiedziałbym, że ona jest ogniem, ja wodą. Ona stąpa nogami twardo po ziemi nie zważając na duchowe sprawy, dla mnie są one ważne, choć i o materię dbam. Ją to drażni, nazywa mnie kpiąco "filozofem". Wiem, to informacja mogąca naprowadzić, ale... Trudno. Ona nie jest wierząca, pewnie tu nie trafi. Wiara też była między nami powodem spięć. Czasem nie wytrzymywałem, jak "jechała" po chrześcijaństwie i wierzących.
Tak, ostatnio nieco ochłodło me poddejście do niej po serii kłótni, zresztą jej również. Może ją zaniedbałem... Może odpuściłem nie widząc przyszłości... Tak może być.

[mare1966]

Aecjusz .
Z tego co napisałeś sprawę widzę tak .

Taki układ ( być może u ciebie nieświadomy częściowo ? ,
choć i to wątpliwe )
Jej "młodość" za twoją kasę .
Bo w sumie nic innego was nie łączy , jak sam piszesz .
Więc po co to małżeństwo ?

Nie wierzę , że nie miałeś minimum świadomości
problemów takiego "związku" BEZ ZWIĄZKU .
Ani wiara ( sprawy ducha ) , ani charakter itd.

Być może liczyłeś na cudowną przemianę żony ?
To jedyne "wytłumaczenie" choć niestety dość naiwne .

Trudne słowa i bolesne , ale czy dobrze to widzę ?

Aecjusz .
Z tego co napisałeś sprawę widzę tak .

Taki układ ( być może u ciebie nieświadomy częściowo ? ,
choć i to wątpliwe )
Jej "młodość" za twoją kasę .
Bo w sumie nic innego was nie łączy , jak sam piszesz .
Więc po co to małżeństwo ?

Nie wierzę , że nie miałeś minimum świadomości
problemów takiego "związku" BEZ ZWIĄZKU .
Ani wiara ( sprawy ducha ) , ani charakter itd.

Być może liczyłeś na cudowną przemianę żony ?
To jedyne "wytłumaczenie" choć niestety dość naiwne .

Trudne słowa i bolesne , ale czy dobrze to widzę ?

[Pavel]

Cytat:

Wiesz, nie widzę w czym mógłbym ją aż tak bardzo skrzywdzić

Wiesz, ja rowniez nie wiedziałem, starałem sie żyć wg zasady, by traktować innych tak, jak chce byc traktowany.
Okazało sie jednak, ze nie mając nawet o tym pojęcia krzywdziłem swoją zonę przez okres małżeństwa i wczesniej.
Dlaczego?
Bo jej psychika jest inna, rany wyniesione z domu rowniez, jej odbiór był zupełnie inny niż moje intencje.
Mierzyłem swoją miara, a okazało sie, ze zona ma zupełnie inny dystans do siebie niż ja i nawet wg mnie niewinne żarty były dla niej ciosami.

Dlatego pisze - warto sie dowiedzieć.
Warto tez spojrzeć na dom rodzinny zony oraz oczywiscie swój.
Jeżeli w którymś z nich był nadużywany alkohol bądź rozwód (choćby emocjonalny), osoba wychowana w takim domu jest obarczona dysfunkcjami. To rowniez w takim wypadku warto poznać.

U moich rodziców była nawet większa roznica wieku, wiem wiec jakie to moze nieść zagrożenia.
Np takie, ze młoda dziewczyna chciała sie wyrwać z domu, lub podświadomie poszukiwała ojca, którego jej brakowało.

Cytat:

Wiesz, nie widzę w czym mógłbym ją aż tak bardzo skrzywdzić

Wiesz, ja rowniez nie wiedziałem, starałem sie żyć wg zasady, by traktować innych tak, jak chce byc traktowany.
Okazało sie jednak, ze nie mając nawet o tym pojęcia krzywdziłem swoją zonę przez okres małżeństwa i wczesniej.
Dlaczego?
Bo jej psychika jest inna, rany wyniesione z domu rowniez, jej odbiór był zupełnie inny niż moje intencje.
Mierzyłem swoją miara, a okazało sie, ze zona ma zupełnie inny dystans do siebie niż ja i nawet wg mnie niewinne żarty były dla niej ciosami.

Dlatego pisze - warto sie dowiedzieć.
Warto tez spojrzeć na dom rodzinny zony oraz oczywiscie swój.
Jeżeli w którymś z nich był nadużywany alkohol bądź rozwód (choćby emocjonalny), osoba wychowana w takim domu jest obarczona dysfunkcjami. To rowniez w takim wypadku warto poznać.

U moich rodziców była nawet większa roznica wieku, wiem wiec jakie to moze nieść zagrożenia.
Np takie, ze młoda dziewczyna chciała sie wyrwać z domu, lub podświadomie poszukiwała ojca, którego jej brakowało.

[kenya]

[Aecjusz]

Teoretycznie wzrastała w kochającej rodzinie. Ma silne więzi z rodzicami. Mam jednak wrażenie, że cała rodzina jest bardzo materiału styczna i wychowanie poszło w kierunku zaspokajania własnych potrzeb. Nie jestem psychologiem więc nie chcę wchodzić na mało znany mi teren.
W tej rodzinie wiara traktowana jest powierzchownie - chodzi się do kościoła ta naprawdę nie wierząc.
To nie jest moje pierwsze małżeństwo. Pierwsze trwało oficjalnie 13 lat. Cóż, kiedy pierwsza żona mnie nie kochała, a wyszła za mnie że strachu przed staropanieństwem. Skąd wiem? Powiedziała mi. Mielśmy tylko ślub cywilny. Ona nie chciała kościelnego. Wtedy walczyłem długo, niektórzy mówią że zbyt długo, o tamto małżeństwo.
Z obecną żoną dzieli mnie nieco ponad 11 lat. Faktyczny staż to 3 lata - rocznica wkrótce. Również tylko cywilny.
Tak teraz przychodzi mi do głowy, że to człowiek próbuje budować bez Boga rozsypuje się w pył. Oba moje małżeństwa były zawierane bez Bożego Błogosławieństwa...
Tak czuję, jakbym zdradził Boga dla kobiety...

Teoretycznie wzrastała w kochającej rodzinie. Ma silne więzi z rodzicami. Mam jednak wrażenie, że cała rodzina jest bardzo materiału styczna i wychowanie poszło w kierunku zaspokajania własnych potrzeb. Nie jestem psychologiem więc nie chcę wchodzić na mało znany mi teren.
W tej rodzinie wiara traktowana jest powierzchownie - chodzi się do kościoła ta naprawdę nie wierząc.
To nie jest moje pierwsze małżeństwo. Pierwsze trwało oficjalnie 13 lat. Cóż, kiedy pierwsza żona mnie nie kochała, a wyszła za mnie że strachu przed staropanieństwem. Skąd wiem? Powiedziała mi. Mielśmy tylko ślub cywilny. Ona nie chciała kościelnego. Wtedy walczyłem długo, niektórzy mówią że zbyt długo, o tamto małżeństwo.
Z obecną żoną dzieli mnie nieco ponad 11 lat. Faktyczny staż to 3 lata - rocznica wkrótce. Również tylko cywilny.
Tak teraz przychodzi mi do głowy, że to człowiek próbuje budować bez Boga rozsypuje się w pył. Oba moje małżeństwa były zawierane bez Bożego Błogosławieństwa...
Tak czuję, jakbym zdradził Boga dla kobiety...

[Jędrek]