[GregAN]

[Gintaras]

Tak jestem na etapie użalania się,
I tak jak napisałem - nie radzę sobie ze wszystkim.

Tak jestem na etapie użalania się,
I tak jak napisałem - nie radzę sobie ze wszystkim.

[tiliana]

Gintaras - to przejdzie. Ważne, żebyś zaczął dostrzegać potencjał na przyszłość. Żebyś widział, jaki możesz być za jakiś czas - albo jaki chcesz być za jakiś czas. Czy znasz mężczyzn, których mógłbyś postawić sobie za wzór? Których cechy, przynajmniej niektóre, chciałbyś sam posiadać?
Czy potrafisz stworzyć w sobie obraz tego, jakim człowiekiem, jakim mężczyzną chciałbyś być?

Jeśli tak, to wiesz do czego dążyć. Pozostaje tylko mądra praca i czas, żeby to osiągnąć.

A jeśli nie, to znaczy, ze jeszcze dużo musisz sie nauczyć sam o sobie. I również temu służy ten etap. Chyba każdy z nas przez niego przechodził...

Gintaras - to przejdzie. Ważne, żebyś zaczął dostrzegać potencjał na przyszłość. Żebyś widział, jaki możesz być za jakiś czas - albo jaki chcesz być za jakiś czas. Czy znasz mężczyzn, których mógłbyś postawić sobie za wzór? Których cechy, przynajmniej niektóre, chciałbyś sam posiadać?
Czy potrafisz stworzyć w sobie obraz tego, jakim człowiekiem, jakim mężczyzną chciałbyś być?

Jeśli tak, to wiesz do czego dążyć. Pozostaje tylko mądra praca i czas, żeby to osiągnąć.

A jeśli nie, to znaczy, ze jeszcze dużo musisz sie nauczyć sam o sobie. I również temu służy ten etap. Chyba każdy z nas przez niego przechodził...

[Bety]

Przede wszystkim trzeba tu podkreślić, że "walenie po oczach" ma jeden cel: pobudzenia Ciebie Gintaras do konkretnej pracy nad sobą. Masz obecnie etap użalania sie nad sobą, wchodzenie w rolę ofiary i "biednego misia", a to do niczego nie prowadzi. Owszem- taki etap jest potrzebny, ale nie za długo.
Nikt nie powiedział, że będzie miło, łatwo i przyjemnie.
Zatem: odwagi i do przodu. Kenya nadała Ci trochę kierunek obrachunku sumienia.
Gdy ja robiłam swój osobisty obrachunek na 12 krokach to płakałam cały tydzień, póki przyznałam, że aureolę świętości trzeba zdjąć. Wczesniej żyłam w przeświadczeniu, że ja taka dobra, a wszytsko to on, on, on....ten mój mąż....

Przede wszystkim trzeba tu podkreślić, że "walenie po oczach" ma jeden cel: pobudzenia Ciebie Gintaras do konkretnej pracy nad sobą. Masz obecnie etap użalania sie nad sobą, wchodzenie w rolę ofiary i "biednego misia", a to do niczego nie prowadzi. Owszem- taki etap jest potrzebny, ale nie za długo.
Nikt nie powiedział, że będzie miło, łatwo i przyjemnie.
Zatem: odwagi i do przodu. Kenya nadała Ci trochę kierunek obrachunku sumienia.
Gdy ja robiłam swój osobisty obrachunek na 12 krokach to płakałam cały tydzień, póki przyznałam, że aureolę świętości trzeba zdjąć. Wczesniej żyłam w przeświadczeniu, że ja taka dobra, a wszytsko to on, on, on....ten mój mąż....

[hiacynta]

[kenya]

Gintaras piszesz:

Cytat:

Co do wizyt u psychologa to rozmawiałem z psychologiem świeckim raz - od początku poinformował mnie, że ja też mam prawa - nie tylko żona, i w naszej sytuacji nie warto się bić, bo i tak za dużo mam za uszami - a w tej sytuacji to w grę wchodzi tylko rozwód. Oczywiście praca nad sobą (to wiem że jest niezbędne). Więc podziękowałem za taką pomoc.

Byłeś u psychologa czy też u prawnika?
Bo jego konkluzje brzmią jakby psycholog się w prawnika transformował.

A jeśli u psychologa to dlaczego TYLKO 1 raz?
Jeśli ten nie był właściwy wg Ciebie to dlaczego nie poszukałeś innego?
A co z pracą nad sobą którą należało podjąć kiedy jeszcze był czas, a Wasze małżeństwo nie było doszczętnie zdruzgotane?

W moim odczuciu Twojej żonie się ulało na tyle, że jej jedyną myślą przewodnią jest się od Ciebie uwolnić. Nieważne w jakim stylu byle się uwolnić. To że dopuszcza się takich zachowań jak sygnalizujesz świadczy o tym że jej desperacja sięgnęła zenitu.

Nie masz innego wyjścia poza poszukaniem dla siebie profesjonalnej pomocy i wzięcie się do pracy nad sobą. Ta uświadomi Ci czy zarzuty żony były podstawne czy też nie. Da narzędzia by z powodzeniem zmienić wadliwe schematy zachowań. Póki co, mam wrażenie że masz niemałe problemy z realną oceną sytuacji. Wciąż trudno dostrzec Ci realia i siebie na ich tle, stąd celebrowanie postawy ofiary - to ważny symptom/informacja świadczący o tym gdzie dokładnie jesteś.
Gintaras, w mojej ocenie, sam sobie nie dasz rady. Potrzebujesz pomocy....i co jest absolutnie kluczowe - Twojej ZGODY na tę pomoc.Dopóki ta zgoda nie nastąpi ty nie postąpisz ani kroku wprzód.
Książki możesz sobie czytać do podusi, one mogą wiele ugruntować ale to nie wystarczy. Trzeba się udać tam gdzie otrzymasz pomoc.

Twoja decyzja jak przeżyjesz resztę życia. Od DECYZJI wszystko się zaczyna.
Twój los jest w Twoich rękach.

Gintaras piszesz:

Cytat:

Co do wizyt u psychologa to rozmawiałem z psychologiem świeckim raz - od początku poinformował mnie, że ja też mam prawa - nie tylko żona, i w naszej sytuacji nie warto się bić, bo i tak za dużo mam za uszami - a w tej sytuacji to w grę wchodzi tylko rozwód. Oczywiście praca nad sobą (to wiem że jest niezbędne). Więc podziękowałem za taką pomoc.

Byłeś u psychologa czy też u prawnika?
Bo jego konkluzje brzmią jakby psycholog się w prawnika transformował.

A jeśli u psychologa to dlaczego TYLKO 1 raz?
Jeśli ten nie był właściwy wg Ciebie to dlaczego nie poszukałeś innego?
A co z pracą nad sobą którą należało podjąć kiedy jeszcze był czas, a Wasze małżeństwo nie było doszczętnie zdruzgotane?

W moim odczuciu Twojej żonie się ulało na tyle, że jej jedyną myślą przewodnią jest się od Ciebie uwolnić. Nieważne w jakim stylu byle się uwolnić. To że dopuszcza się takich zachowań jak sygnalizujesz świadczy o tym że jej desperacja sięgnęła zenitu.

Nie masz innego wyjścia poza poszukaniem dla siebie profesjonalnej pomocy i wzięcie się do pracy nad sobą. Ta uświadomi Ci czy zarzuty żony były podstawne czy też nie. Da narzędzia by z powodzeniem zmienić wadliwe schematy zachowań. Póki co, mam wrażenie że masz niemałe problemy z realną oceną sytuacji. Wciąż trudno dostrzec Ci realia i siebie na ich tle, stąd celebrowanie postawy ofiary - to ważny symptom/informacja świadczący o tym gdzie dokładnie jesteś.
Gintaras, w mojej ocenie, sam sobie nie dasz rady. Potrzebujesz pomocy....i co jest absolutnie kluczowe - Twojej ZGODY na tę pomoc.Dopóki ta zgoda nie nastąpi ty nie postąpisz ani kroku wprzód.
Książki możesz sobie czytać do podusi, one mogą wiele ugruntować ale to nie wystarczy. Trzeba się udać tam gdzie otrzymasz pomoc.

Twoja decyzja jak przeżyjesz resztę życia. Od DECYZJI wszystko się zaczyna.
Twój los jest w Twoich rękach.

[Gintaras]

Skoro już wszystko jasne, co co tu dodawać,
Dziękuję,

Skoro już wszystko jasne, co co tu dodawać,
Dziękuję,

[Jukoko]

UWazam, ze zona tez powinna zaczac pracowac nad soba, a nie tylko TY. Zdrada jewst widoczna, ale subtelna manipulacja, jaka stosuje Twoja zona - nie. Nie ma znaczenia czy jest katoliczka czy nie. Nic jej nie usprawiedliwia, Mam nadzieje, ze znajdziecie pomoc.

UWazam, ze zona tez powinna zaczac pracowac nad soba, a nie tylko TY. Zdrada jewst widoczna, ale subtelna manipulacja, jaka stosuje Twoja zona - nie. Nie ma znaczenia czy jest katoliczka czy nie. Nic jej nie usprawiedliwia, Mam nadzieje, ze znajdziecie pomoc.

[Gintaras]

Zaprzepaściłem szansę, i wszystko. Przykre, ale prawdziwe.

Zaprzepaściłem szansę, i wszystko. Przykre, ale prawdziwe.

[Gintaras]

Dla mnie też wydaje się, że oboje potrzebujemy pomocy. Tylko w chwili obecnej zapewne oczekiwane skutki (przez żonę i przeze mnie), które ta pomoc ma przynieść są biegunowo różne.
Niech Pan Bóg da jej szczęście i wszystko co najlepsze.

Dla mnie też wydaje się, że oboje potrzebujemy pomocy. Tylko w chwili obecnej zapewne oczekiwane skutki (przez żonę i przeze mnie), które ta pomoc ma przynieść są biegunowo różne.
Niech Pan Bóg da jej szczęście i wszystko co najlepsze.

[Gintaras]

[Gintaras]

Każdy z małżonków powinien starać się o to, aby ten drugi został zbawiony - chyba dobrze to rozumuję???

Więc teraz moja kolej, abym ja się postarał, o to aby żona dostąpiła zbawienia. Oczywiście nie raniąc w jakikolwiek sposób żony i nie stając jej jednocześnie na drodze. Muszę więc przejść do realizacji.

Każdy z małżonków powinien starać się o to, aby ten drugi został zbawiony - chyba dobrze to rozumuję???

Więc teraz moja kolej, abym ja się postarał, o to aby żona dostąpiła zbawienia. Oczywiście nie raniąc w jakikolwiek sposób żony i nie stając jej jednocześnie na drodze. Muszę więc przejść do realizacji.

[GregAN]

[Gintaras]

modlitwa za nią,
i może faktycznie dać jej wszystko czego ona chce,
pewnie chodzi o to, abym zostawił wszystko,

więc pewnie wystarczy uwolnić ją od siebie,

modlitwa za nią,
i może faktycznie dać jej wszystko czego ona chce,
pewnie chodzi o to, abym zostawił wszystko,

więc pewnie wystarczy uwolnić ją od siebie,