[twardy]

[groteska]

nie przyszło mi nawet do głowy aby zgadzać na rozwód,
powiem tak.. są trudności w dotarciu do męża,

chodzi mi o jakieś wskazówki jak pokazać mężowi, że nasze małżeństwo trwa i nadal może trwać, że ja go nadal kocham pomimo tego gdzie teraz oboje jesteśmy, i że możemy wyjść z tej "ciemnej strony mocy"

celowo piszę "pokazać" a nie mówić bo na dzisiaj to on chce rozwodu bo nie chce się szarpać i chce mieć psychiczny spokój, kowalska oczywiście zapewne robi swoje..

nie wiem czy jestem rozumiana

nie przyszło mi nawet do głowy aby zgadzać na rozwód,
powiem tak.. są trudności w dotarciu do męża,

chodzi mi o jakieś wskazówki jak pokazać mężowi, że nasze małżeństwo trwa i nadal może trwać, że ja go nadal kocham pomimo tego gdzie teraz oboje jesteśmy, i że możemy wyjść z tej "ciemnej strony mocy"

celowo piszę "pokazać" a nie mówić bo na dzisiaj to on chce rozwodu bo nie chce się szarpać i chce mieć psychiczny spokój, kowalska oczywiście zapewne robi swoje..

nie wiem czy jestem rozumiana

[twardy]

[groteska]

[zenia1780]

[wertor1]

Mój mąż zapewne odebrał mój brak zgody na rozwód jako złośliwość z mojej strony i w nim tez wzbudziła się jeszcze wieksza złość,i w pismach do sadu maż pisał ze ja bym chciała żeby małżeństwo utrzymać wyłącznie z powódek religijnych a on przecież koscielnego rozwodu nie bierze tylko kontrakt cywilny chce rozerwać, a w innym piśmie deklaruje się ze jest katolikiem,I Jego rodzina też jest wierząca a wszyscy go wspierają i pomagają mu w tym rozwodzie,Mi się mieszają pojęcia jak oni mogą wierzyć w Boga a mimo tego dąza do rozerwania małzeństwa,być moze tak myślą ze to tylko kontrakt cywilny ,

Mój mąż zapewne odebrał mój brak zgody na rozwód jako złośliwość z mojej strony i w nim tez wzbudziła się jeszcze wieksza złość,i w pismach do sadu maż pisał ze ja bym chciała żeby małżeństwo utrzymać wyłącznie z powódek religijnych a on przecież koscielnego rozwodu nie bierze tylko kontrakt cywilny chce rozerwać, a w innym piśmie deklaruje się ze jest katolikiem,I Jego rodzina też jest wierząca a wszyscy go wspierają i pomagają mu w tym rozwodzie,Mi się mieszają pojęcia jak oni mogą wierzyć w Boga a mimo tego dąza do rozerwania małzeństwa,być moze tak myślą ze to tylko kontrakt cywilny ,

[groteska]

Wertor1, sądzę że współmałżonkowie właśnie jako złośliwość i "ośli upór" odbierają brak zgody na rozwód, skąd to się bierze to zawsze indywidualna sprawa, potrzeby rozmowy do tego trzeba dwóch stron a tego często brak, ja jedno wiem na pewno zły nie śpi cały czas szuka i uderza w najczulsze punkty dlatego to tak boli,

mnie też czeka trudna rozmowa o ile do niej w ogóle dojdzie więc staram się oddać wszystko Jezusowi, niech On działa

Wertor1, sądzę że współmałżonkowie właśnie jako złośliwość i "ośli upór" odbierają brak zgody na rozwód, skąd to się bierze to zawsze indywidualna sprawa, potrzeby rozmowy do tego trzeba dwóch stron a tego często brak, ja jedno wiem na pewno zły nie śpi cały czas szuka i uderza w najczulsze punkty dlatego to tak boli,

mnie też czeka trudna rozmowa o ile do niej w ogóle dojdzie więc staram się oddać wszystko Jezusowi, niech On działa

[groteska]

minął miesiąc i do tego miesiąca nie widziałam swojego męża, kontaktu też prawie nie mam z nim żadnego, w domu nie bywa a jak bywa to wtedy kiedy mnie nie ma, mieszka z kowalską ....strasznie ciężko

minął miesiąc i do tego miesiąca nie widziałam swojego męża, kontaktu też prawie nie mam z nim żadnego, w domu nie bywa a jak bywa to wtedy kiedy mnie nie ma, mieszka z kowalską ....strasznie ciężko

[Bety]

Groteska, bardzo Cię rozumiem i nie tylko ja na tym forum. Ciężko jest i będzie jeszcze przez jakiś czas.

Jeśli chcesz sobie pomóc to wykorzystaj ten czas tylko dla siebie, do swojego rozwoju, do poukładania się z Bogiem, do odkrycia i zbudowania nowej siebie.
To może być dla Ciebie naprawdę cenny czas, jeśli dobrze go wykorzystasz.
Trzeba iść do przodu- powoli, ale jednak do przodu.

Pustkę, która powstała po mężu (może chwilowa!) dobrze jest czymś wypełnić- najlepiej skieruj swoją energię w rozwój siebie i budowaniem zaufania do Boga: że tak, jak jest teraz, jest dobrze, że ta droga jest dla Ciebie najlepsza.

Kryzysy i trudne sytuacje w życiu są po coś. Warto się zastanowić, jak kryzys "przekuć" na swoją korzyść.

Groteska, bardzo Cię rozumiem i nie tylko ja na tym forum. Ciężko jest i będzie jeszcze przez jakiś czas.

Jeśli chcesz sobie pomóc to wykorzystaj ten czas tylko dla siebie, do swojego rozwoju, do poukładania się z Bogiem, do odkrycia i zbudowania nowej siebie.
To może być dla Ciebie naprawdę cenny czas, jeśli dobrze go wykorzystasz.
Trzeba iść do przodu- powoli, ale jednak do przodu.

Pustkę, która powstała po mężu (może chwilowa!) dobrze jest czymś wypełnić- najlepiej skieruj swoją energię w rozwój siebie i budowaniem zaufania do Boga: że tak, jak jest teraz, jest dobrze, że ta droga jest dla Ciebie najlepsza.

Kryzysy i trudne sytuacje w życiu są po coś. Warto się zastanowić, jak kryzys "przekuć" na swoją korzyść.