[pachura]

[twardy]

Pachura, czytałeś to co polecił Ci Jacek?
Piszesz (zresztą nie od dziś), jakby zasady wiary katolickiej nie miały dla Ciebie żadnego znaczenia.
Dla katolika rozwód to nie tylko papierek.

Pachura, czytałeś to co polecił Ci Jacek?
Piszesz (zresztą nie od dziś), jakby zasady wiary katolickiej nie miały dla Ciebie żadnego znaczenia.
Dla katolika rozwód to nie tylko papierek.

[GosiaH]

[anuszka2011]

Przeczytałam polecany przez Jacka materiał. Wcześniej myślałam tak jak pachura, że skoro pomimo rozwodu sakrament małżeństwa nadal trwa, to zgoda na rozwód nie ma aż takiego znaczenia. Teraz wiem, że jest inaczej. No i wczoraj podczas spowiedzi ksiądz mi powiedział to samo na temat rozwodu i zgody na rozwód, co w ww. artykule.

GosiaH czytałam Twoje świadectwo. Piękne i budujące.

Niestety u mnie musiałby się stać prawdziwy cud, aby mąż zrezygnował z rozwodu. On ma jak dla mnie chore poczucie dumy, tzn. powiedział mi kiedyś, że jak on już podejmie jakąś decyzję to się z tego nie wycofa i będzie w to brnął nawet jeśli później by żałował to nigdy się do tego nie przyzna. To jedna sprawa. Druga sprawa, mój mąż ma świadomość tego jakie rzeczy mi powiedział, do czego się przyznał i jakie rzeczy naopowiadał na mój temat do swojej rodziny i znajomych. Myślę, że teraz trochę się tego wstydzi. Powiedział, że słów wypowiedzianych cofnąć się nie da i on po tym wszystkim nie wyobraża sobie wspólnego życia. No i jeszcze jedna kwestia. Mój tata niestety wtrącił się pomimo moich stanowczych zakazów. Nagadał mojemu mężowi na temat wierności przysiędze małżeńskiej, powiedział co myśli o jego zachowaniu używając przy tym dosyć mocnych słów. Mąż poczuł się tym bardzo urażony. Przyszedł do mnie z pretensjami, kazał abym przekazała mojemu tacie, że on nie życzy sobie umoralniania. Powiedział, żebym na nic nie liczyła, bo on sobie teraz nie wyobraża, że miałby mojemu ojcu podać rękę, że nigdy do moich rodziców już nie pojedzie. W związku z tym małżeństwo nie ma sensu bo jak niby miałyby święta wyglądać - ja u swoich rodziców a on u swoich. Mój mąż nie wyobraża sobie świąt bez swoich rodziców i brata.

Przeczytałam polecany przez Jacka materiał. Wcześniej myślałam tak jak pachura, że skoro pomimo rozwodu sakrament małżeństwa nadal trwa, to zgoda na rozwód nie ma aż takiego znaczenia. Teraz wiem, że jest inaczej. No i wczoraj podczas spowiedzi ksiądz mi powiedział to samo na temat rozwodu i zgody na rozwód, co w ww. artykule.

GosiaH czytałam Twoje świadectwo. Piękne i budujące.

Niestety u mnie musiałby się stać prawdziwy cud, aby mąż zrezygnował z rozwodu. On ma jak dla mnie chore poczucie dumy, tzn. powiedział mi kiedyś, że jak on już podejmie jakąś decyzję to się z tego nie wycofa i będzie w to brnął nawet jeśli później by żałował to nigdy się do tego nie przyzna. To jedna sprawa. Druga sprawa, mój mąż ma świadomość tego jakie rzeczy mi powiedział, do czego się przyznał i jakie rzeczy naopowiadał na mój temat do swojej rodziny i znajomych. Myślę, że teraz trochę się tego wstydzi. Powiedział, że słów wypowiedzianych cofnąć się nie da i on po tym wszystkim nie wyobraża sobie wspólnego życia. No i jeszcze jedna kwestia. Mój tata niestety wtrącił się pomimo moich stanowczych zakazów. Nagadał mojemu mężowi na temat wierności przysiędze małżeńskiej, powiedział co myśli o jego zachowaniu używając przy tym dosyć mocnych słów. Mąż poczuł się tym bardzo urażony. Przyszedł do mnie z pretensjami, kazał abym przekazała mojemu tacie, że on nie życzy sobie umoralniania. Powiedział, żebym na nic nie liczyła, bo on sobie teraz nie wyobraża, że miałby mojemu ojcu podać rękę, że nigdy do moich rodziców już nie pojedzie. W związku z tym małżeństwo nie ma sensu bo jak niby miałyby święta wyglądać - ja u swoich rodziców a on u swoich. Mój mąż nie wyobraża sobie świąt bez swoich rodziców i brata.

[Jacek-sychar]

[anuszka2011]

A jak myślicie - powinnam męża teraz poinformować, że nie wyrażę zgody na rozwód, czy lepiej czekać aż dostanę odpis pozwu i dopiero wtedy w odpowiedzi przedstawić swoje stanowisko?
Mój mąż myśli, że się zgodzę. Kiedyś jak po raz już chyba pięćdziesiąty zapytał mnie przez sma-a czy zgodzę się na rozwód odpisałam mu, że się zgodzę, że nie będę mu stać na drodze do szczęścia. Także on myśli, ze pójdzie gładko.
Dlatego nie wiem, czy od razu mu powiedzieć, że jednak zmieniłam zdanie i się nie zgadzam czy poczekać aż dowie się tego z mojej odpowiedzi na pozew.

A jak myślicie - powinnam męża teraz poinformować, że nie wyrażę zgody na rozwód, czy lepiej czekać aż dostanę odpis pozwu i dopiero wtedy w odpowiedzi przedstawić swoje stanowisko?
Mój mąż myśli, że się zgodzę. Kiedyś jak po raz już chyba pięćdziesiąty zapytał mnie przez sma-a czy zgodzę się na rozwód odpisałam mu, że się zgodzę, że nie będę mu stać na drodze do szczęścia. Także on myśli, ze pójdzie gładko.
Dlatego nie wiem, czy od razu mu powiedzieć, że jednak zmieniłam zdanie i się nie zgadzam czy poczekać aż dowie się tego z mojej odpowiedzi na pozew.

[GosiaH]

[anuszka2011]